Announcement

Collapse
No announcement yet.

Η Πρώιμη Χαλκοκρατία - Η Πρωτοελλαδική ΙΙ περίοδος

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Η Πρώιμη Χαλκοκρατία - Η Πρωτοελλαδική ΙΙ περίοδος

    Η Πρωτοελλαδική ΙΙ

    Η Πρωτοελλαδική ΙΙ (2650-2200/2150 π.Χ.) είναι η ανασκαφικά καλύτερα τεκμηριωμένη φάση της Πρωτοελλαδικής περιόδου. Τα πλούσια οικιστικά και ταφικά κατάλοιπα, η κεραμική, τα τεχνουργήματα από πηλό, λίθο και μέταλλο από την κοιλάδα του Σπερχειού μέχρι τη νότια Πελοπόννησο δείχνουν ότι πρόκειται για την πρώτη φάση πολιτιστικής ακμής της νότιας Ελλάδας πριν από τη λαμπρή Μυκηναϊκή περίοδο (1550-1050 π.Χ.).
    Κατά την Πρωτοελλαδική ΙΙ σημειώνεται πληθυσμιακή αύξηση με συνακόλουθη ανάπτυξη πυκνοκατοικημένων οικισμών, καθώς και σημαντικότατη οικονομική άνθηση, η οποία επιφέρει τομές στη διοικητική οργάνωση και την κοινωνική σύνθεση των πρωτοελλαδικών κοινοτήτων. Την περίοδο αυτή αναπτύσσονται οικισμοί με πρωτοαστικό χαρακτήρα, οι οποίοι διακρίνονται για την πολεοδομική τους οργάνωση, τα κοινοτικά έργα (οχυρώσεις, κοινοτικά κτίσματα κ.ά), την τεχνολογική εξειδίκευση και περαιτέρω βιοτεχνική ανάπτυξη (μεταλλοτεχνία), και την εντατική άσκηση του εμπορίου. Σε οικισμούς της Βοιωτίας, της Πελοποννήσου και στην Αίγινα δεσπόζουν οικοδομήματα του ίδιου αρχιτεκτονικού τύπου, που είναι γνωστά ως "Κτήρια με διάδρομο" και θεωρούνται κοινοτικά-διοικητικά και οικονομικά κέντρα των κοινοτήτων. Μερικοί οικισμοί, όπως π.χ. η Λέρνα, φαίνεται πως έχουν ιδιαίτερη οικονομική και διοικητική σημασία στην ευρύτερη περιφέρειά τους και οδηγούν στην ανάπτυξη τοπικών ιεραρχιών. Αντίστοιχα φαινόμενα δε διαπιστώνονται στους οικισμούς της Πρώιμης Χαλκοκρατίας στη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και τη Θράκη.
    Η επισταμένη μελέτη της στρωματογραφίας (Κοράκου, Εύτρηση, Λέρνα, Τίρυνς) και εν γένει των αρχαιολογικών δεδομένων (αρχιτεκτονική, κεραμική) της Πρωτοελλαδικής ΙΙ κάνουν σαφή τη διάκριση δύο πολιτιστικών υποφάσεων. Η πρωιμότερη είναι γνωστή και ως "πολιτισμός Κοράκου" (2650-2450 π.Χ.) και αντιστοιχεί στις αρχιτεκτονικές φάσεις Λέρνα ΙΙΙA-B. Η ύστερη (2450/2350-2200/2150 π.Χ.) αντιστοιχεί στις αρχιτεκτονικές φάσεις Λέρνα IIIC-D και χαρακτηρίζεται από την έντονη παρουσία στοιχείων της φάσης Λευκαντί Ι-Καστρί.
    Στη διάρκεια της Πρωτοελλαδικής ΙΙ, καθώς και κατά την Πρωτοελλαδική ΙΙΙ σημειώνονται σε κάποιους οικισμούς ίχνη μερικής ή ολικής καταστροφής από πυρκαγιά. Τα ίχνη αυτά σε συνδυασμό με την εμφάνιση νέων στοιχείων στην αρχιτεκτονική (αψιδωτά κτήρια), τα ταφικά έθιμα (τύμβοι), την κεραμική (Λευκαντί Ι, γκρίζα τροχήλατη, εγχάρακτη/εμπίεστη), την εργαλειοτεχνία (λίθινοι/μπρούντζινοι πελέκεις με οπή στειλέωσης) και τη χρήση πήλινων αγκυρόσχημων αντικειμένων, οδήγησαν τους ερευνητές στη διατύπωση πολλών αντικρουόμενων θεωριών, σχετικών με το χρόνο διείσδυσης νέων πληθυσμιακών στοιχείων ινδοευρωπαϊκής προέλευσης στην ηπειρωτική Ελλάδα. Η συνολική θεώρηση των δεδομένων καθιστά σαφές ότι στα τέλη της Πρωτοελλαδικής ΙΙ και τις αρχές της Πρωτοελλαδικής ΙΙΙ ο νοτιοελλαδικός χώρος δέχεται επιδράσεις από δύο διαφορετικές πολιτιστικά περιοχές: τη δυτική Μικρά Ασία και τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου, και τα νότια Βαλκάνια (παράλια Αδριατικής). Οι επιδράσεις αυτές εντοπίζονται αντίστοιχα στα ανατολικά παράλια της κεντρικής και νότιας Ελλάδας (φάση Λευκαντί Ι-Καστρί), στα νησιά του Ιονίου και τη βορειοδυτική Πελοπόννησο.

Working...
X