Announcement

Collapse
No announcement yet.

Η Πρώιμη Χαλκοκρατία - Η Πρωτοελλαδική ΙΙΙ περίοδος

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Η Πρώιμη Χαλκοκρατία - Η Πρωτοελλαδική ΙΙΙ περίοδος

    Η Πρωτοελλαδική ΙΙΙ

    Η Πρωτοελλαδική ΙΙΙ (2200/2150-2050/2000 π.Χ.) ακολουθεί τη λαμπρή Πρωτοελλαδική ΙΙ περίοδο και χαρακτηρίζεται από τη μείωση του αριθμού και της έκτασης των οικισμών και από συρρίκνωση του πληθυσμού. Η εγκατάλειψη οικισμών της Πρωτοελλαδικής ΙΙ λόγω ποικιλόμορφων καταστροφών δεν αποτελεί γενικό φαινόμενο. Ισχυροί οικισμοί, όπως η Τίρυνθα και η Λέρνα Αργολίδας εξακολουθούν να κατοικούνται. Στα οικιστικά τους λείψανα διακρίνονται στοιχεία, όπως η ευρύτατη χρήση αψιδωτών κτηρίων και η κεραμική, που αρχικά θεωρήθηκαν πρωτόγνωρα. Η διεξοδική όμως μελέτη των δεδομένων δείχνει ότι πρόκειται, αντίστοιχα, για στοιχεία ήδη γνωστά ή για νέες εκφράσεις στοιχείων γνωστών από την Πρωτοελλαδική ΙΙ. Επιπλέον, η διατήρηση στη Λέρνα ΙV των ερειπίων του διοικητικού κέντρου του οικισμού, της "Οικίας των Κεράμων", και η διαμόρφωσή του σε τύμβο συμβολικού-τελετουργικού χαρακτήρα, υποδηλώνει τη συνέχεια χρήσης του χώρου από τον ίδιο πληθυσμό.
    Στα ταφικά έθιμα αξιοσημείωτη, όχι όμως και πρωτόγνωρη, είναι η χρήση τύμβων στη Λευκάδα και στην Ολυμπία/Πελόπειο. Το νεκροταφείο των τύμβων R της Λευκάδας οργανώθηκε ήδη από τα τέλη της Πρωτοελλαδικής ΙΙ και περιλάμβανε τύπους τάφων, γνωστών και στην υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα. Η μορφή του τύμβου αποτελεί προϊόν των εμπορικών επαφών ή και πληθυσμιακών διεισδύσεων που σημειώθηκαν στα τέλη της Πρωτοελλαδικής ΙΙ.
    Εκτός από τα αψιδωτά κτήρια και τους ταφικούς ή τελετουργικούς τύμβους, θα πρέπει να σημειωθεί ότι στοιχεία όπως τα πήλινα αγκυρόσχημα αντικείμενα, οι ανατολικού-βαλκανικού τύπου λίθινοι και μπρούντζινοι πελέκεις ή η χρήση αποθηκευτικών λάκκων, που θεωρούνταν παλαιότερα ως τυπικά χαρακτηριστικά της Πρωτοελλαδικής ΙΙΙ και συνδέονταν με τη διείσδυση ινδοευρωπαϊκών φύλων, αποδεικνύεται σε νεότερες έρευνες ότι προϋπήρχαν από την Πρωτοελλαδική ΙΙ και απλά παγιώθηκαν κατά την Πρωτοελλαδική ΙΙΙ.
    Η αρχιτεκτονική, τα ταφικά έθιμα και η κεραμική δείχνουν ότι κατά την Πρωτοελλαδική ΙΙΙ σημειώνονται διάφορες τοπικές πολιτιστικές παραλλαγές. Για παράδειγμα, ενώ στην Αργολίδα αλλάζει η μορφή των οικισμών με τη χρήση των αψιδωτών κτισμάτων, στην Αίγινα διατηρείται ο οχυρωμένος οικισμός με τον οργανωμένο από την Πρωτοελλαδική ΙΙ πολεοδομικό ιστό. Στην κεραμική επικρατεί η γραπτή σε δύο παραλλαγές, με λευκή βαφή σε σκούρο βάθος (ρυθμός Αγίας Μαρίνας) και με σκουρόχρωμη σε ανοιχτόχρωμο βάθος (ρυθμός Τίρυνθας). Νέα κατηγορία αποτελεί η τροχήλατη γκρίζα στιλβωμένη κεραμική, η οποία, προερχόμενη από τη Μικρά Ασία, φτάνει στην ανατολική ηπειρωτική χώρα και αποτελεί τον πρόδρομο της τυπικής για τη Μεσοελλαδική περίοδο μινυακής κεραμικής. Τέλος, χαρακτηριστική στην κεραμική παραγωγή των Ιονίων νησιών και της βορειοδυτικής Πελοποννήσου είναι η χειροποίητη κεραμική με λεπτότεχνη εγχάρακτη ή εμπίεστη διακόσμηση, προερχόμενη από την Αδριατική.
    Η πολιτιστική οπισθοδρόμηση η οποία αρχίζει στα τέλη της Πρωτοελλαδικής ΙΙΙ και χαρακτηρίζει τη Μεσοελλαδική περίοδο (2000/1900-1550 π.Χ.) διακόπτεται με την έναρξη της λαμπρής Μυκηναϊκής περιόδου (1550-1050 π.Χ.).

    Λέρνα, φάση IV. Kατόψεις αψιδωτών οικιών.
    Tίρυνθα, κάτω ακρόπολη.
    Κλειστό αγγείο με γραπτή διακόσμηση.
Working...
X