Ένας λαός που έχει καταφέρει τόσα πολλά στην ιστορία του για τα οποία ακόμα και σήμερα η ανθρωπότητα του οφείλει πολλά, μια κουλτούρα που ζεσταίνει καρδιές, το φιλότιμο και η ανθρωπία μας, αδέρφια αργοπεθαίνει μπροστά στα μάτια μας. Παλιότερα, σκουντουφλούσες πάνω σε κάποιον, χαμογελούσατε, ζητούσες συγνώμη και δεν είχε συμβεί τίποτα. Παλιότερα, σκάβαμε και πέτρες με γυμνά χέρια προκειμένου να μπορέσουμε να προσφέρουμε το κάτι παραπάνω στα σπίτια μας. Παλιότερα, αν στεκόσουν για καφέ στο μπαλκόνι σου άκουγες καλημέρα από όποιον πέρναγε από κάτω.
Σήμερα, αν σκουντουφλήσεις πάνω σε κάποιον κινδυνεύεις να καταλήξεις στο νοσοκομείο ή να αποκτήσεις ποινικό μητρώο. Σήμερα, δεν μπορούμε ούτε το σπίτι μας να καθαρίσουμε και δίνουμε μαύρα λεφτά σε παράνομους οικονομικούς μετανάστες γιατί είμαστε πλέον υπερόπτες, καταστρέφοντας την οικονομία και την κουλτούρα μας. Σήμερα, θα πιείς τον καφέ στο μπαλκόνι και δεν θα σου πει κανείς καλημέρα, γιατί θα περνάει από άλλο στενό για να σε αποφύγει, ή θα κάθεται σπίτι του εφόσον είναι άνεργος.
Σήμερα λοιπόν είναι πολύ στενάχωρο να νιώθω ότι η πατρίδα μου δεν νοιάζεται για το τί θα απογίνω. Σήμερα νοιώθω πως η χώρα μου θέλει να με διώξει να με στείλει μακρυά επειδή δεν μου αρέσει η ασέλγεια σε βάρος των αδερφών μου, και επειδή, όταν μου δωθεί το βήμα θα της εναντιωθώ. Το σχέδιο είναι πεντακάθαρο, η μετατροπή της Ελλάδας σε ποικιλοπληθυσμικό κράτος τριτοκοσμικού βιωτικού επιπέδου προς τέρψη και ευημερία των ισχυρών κρατών.
Θα ήθελα να κάτσω να τους χαλάσω τα σχέδια, βλέπεις το ανθρώπινο σώμα δεν ζει άσιτο, άνυδρο και χωρίς κάποια στέγη την κακοκαιρία, οπότε πρέπει να βρω κάπως να ζήσω, και εγώ και η σύντροφός μου. Δεν θέλω να εγκαταλείψω τη χώρα μου, θέλω να βοηθήσω να αναστηθέι. Δεν θέλω όμως να με συντηρούν οι γονείς μου, που εκτός απ' ότι τους έχουν κόψει, να πρέπει να μου δίνουν και εμένα έκτακτη εισφορά. Δεν θέλω να τσακοθώ με κανένα αδερφό μου επειδή δεν μπορώ να ζήσω. Δεν θέλω να μην κάνω οικογένεια.
Οπότε, αδέρφια φεύγω....
Υ.Σ. Ζητώ συγνώμη για την γραφικότητα των λεγόντων μου, αλλά η απόγνωση μου είναι τέτοιου βαθμού που μόνο έτσι μου βγαίνει. Καλησπέρα αδέρφια
Σήμερα, αν σκουντουφλήσεις πάνω σε κάποιον κινδυνεύεις να καταλήξεις στο νοσοκομείο ή να αποκτήσεις ποινικό μητρώο. Σήμερα, δεν μπορούμε ούτε το σπίτι μας να καθαρίσουμε και δίνουμε μαύρα λεφτά σε παράνομους οικονομικούς μετανάστες γιατί είμαστε πλέον υπερόπτες, καταστρέφοντας την οικονομία και την κουλτούρα μας. Σήμερα, θα πιείς τον καφέ στο μπαλκόνι και δεν θα σου πει κανείς καλημέρα, γιατί θα περνάει από άλλο στενό για να σε αποφύγει, ή θα κάθεται σπίτι του εφόσον είναι άνεργος.
Σήμερα λοιπόν είναι πολύ στενάχωρο να νιώθω ότι η πατρίδα μου δεν νοιάζεται για το τί θα απογίνω. Σήμερα νοιώθω πως η χώρα μου θέλει να με διώξει να με στείλει μακρυά επειδή δεν μου αρέσει η ασέλγεια σε βάρος των αδερφών μου, και επειδή, όταν μου δωθεί το βήμα θα της εναντιωθώ. Το σχέδιο είναι πεντακάθαρο, η μετατροπή της Ελλάδας σε ποικιλοπληθυσμικό κράτος τριτοκοσμικού βιωτικού επιπέδου προς τέρψη και ευημερία των ισχυρών κρατών.
Θα ήθελα να κάτσω να τους χαλάσω τα σχέδια, βλέπεις το ανθρώπινο σώμα δεν ζει άσιτο, άνυδρο και χωρίς κάποια στέγη την κακοκαιρία, οπότε πρέπει να βρω κάπως να ζήσω, και εγώ και η σύντροφός μου. Δεν θέλω να εγκαταλείψω τη χώρα μου, θέλω να βοηθήσω να αναστηθέι. Δεν θέλω όμως να με συντηρούν οι γονείς μου, που εκτός απ' ότι τους έχουν κόψει, να πρέπει να μου δίνουν και εμένα έκτακτη εισφορά. Δεν θέλω να τσακοθώ με κανένα αδερφό μου επειδή δεν μπορώ να ζήσω. Δεν θέλω να μην κάνω οικογένεια.
Οπότε, αδέρφια φεύγω....
Υ.Σ. Ζητώ συγνώμη για την γραφικότητα των λεγόντων μου, αλλά η απόγνωση μου είναι τέτοιου βαθμού που μόνο έτσι μου βγαίνει. Καλησπέρα αδέρφια