Announcement

Collapse
No announcement yet.

Απόφαση ΖΩΗΣ...

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Απόφαση ΖΩΗΣ...

    Πριν 4 χρόνια όταν βρήκα την δουλειά που είμαι ήμουν τόοοοσοοοο χαρούμενη! Πολύ καλός μισθός για τα τότε δεδομένα,το περιβάλλον μια χαρά.. όλα έδειχναν ΥΠΕΡΟΧΑ...
    4 χρόνια μετά, και όταν το μόνο που έχω λάβει είναι μειώσεις στον μισθό "γιατί υπάρχει κρίση" . Με τον μισθό της πείνας που μου δίνουν και με το υπέροχο 22% που περιμένουμε πήρα την μεγάλη απόφαση..
    Ευτυχώς υπάρχει κάποιος θείος στην Αυστραλία (πολύ μακριά γμτ το ξέρω) ο οποίος ευτυχώς είναι πολύ καλά επαγγελματικά εκεί και είπε θα κάνει ότι μπορεί.. μάλιστα περιμένω μέσα στην βδομάδα νέα του για να δούμε πως θα μπορέσω να πάω..
    Ξέρω, δεν δέχονται εύκολα μετανάστες, αλλά δεν είναι μόνο αυτό... βασικά φοβάμαι!
    Διαβάζω όλα όσα έχουν γραφτεί στο φόρουμ και νιώθω ήδη πελαγωμένη.. Πόσο μάλλον να είμαι εκεί, χωρίς φίλους, 34 χρονών σε σχολείο, με την οικογένεια μακρυά και σίγουρα με 100% διαφορετικό τρόπο ζωής...

    Ευτυχώς με το λίγο κουράγιο που μου έχει απομείνει όταν με πιάνει πανικός σκέφτομαι το μέλλον μου στην Ελλάδα...
    Μέλλον + Ελλάδα.. δεν πάνε μαζί πλέον το ξέρω...

    Μακάρι να πάνε όλα καλά αυτή την βδομάδα... Μπορεί να πάω και οι φόβοι μου να αποδειχτούν χαζοί.. ή να πάω και να γυρίσω... κολυμπώντας...

    #2
    Originally posted by viki View Post
    [FONT="Trebuchet MS"][COLOR="Purple"][SIZE="2"]Πριν 4 χρόνια όταν βρήκα την δουλειά που είμαι ήμουν τόοοοσοοοο χαρούμενη! Πολύ καλός μισθός για τα τότε δεδομένα,το περιβάλλον μια χαρά.. όλα έδειχναν ΥΠΕΡΟΧΑ...
    4 χρόνια μετά, και όταν το μόνο που έχω λάβει είναι μειώσεις στον μισθό "γιατί υπάρχει κρίση" . Με τον μισθό της πείνας που μου δίνουν και με το υπέροχο 22% που περιμένουμε πήρα την μεγάλη απόφαση........................................... .........
    Βικυ καλωσορισες !!!!!!! Ολα θα πανε καλα !!!!!Προχωρα μπροστα και μην φοβασαι τιποτα
    Δεν υπάρχει τίποτε αδύνατο γι’ αυτόν που θα προσπαθήσει !!!
    Μέγας Αλέξανδρος, 356-323 π.Χ.,

    Comment


      #3
      viki μην το βάζεις κάτω. σε καταλαβαίνω, όμως γιατί καποιες φορές αισθανομαι με τον ίδιο τρόπο και λυγίζω, φοβάμαι. το επόμενο δευτερόλεπτο όμως σκέφτομαι τι έχω περάσει, τι μας περιμένει όλους. αν αυριο θα εχω γάλα για το παιδί μου και πόσο χαμηλά σκοπεύουν να φτάσουν τον απλό Ελληνα που δεν εφταιξε σε τίποτα και τότε το μυαλό μου παίρνει ανάποδη στροφή. Παίρνω δύναμη και λέω θα φύγω από εδώ και ας με πονάει.την αγαπάω τη χώρα μου, αφήνω πίσω οικογένεια, φίλους, αλλά μέλλον δεν υπάρχει και πρέπει να ζήσουμε, μόνο λίγη αξιοπρέπεια μας έμεινε και φευγουμε για να τη σωσουμε κι αυτή. Σφίξε τα δόντια και όλα θα πάνε καλά. ευχομαι να εχεις καλά νεα από το θείο σου.

      Comment


        #4
        Αύριο πρωί θα ξέρουμε!
        Ο θείος πήρε την μαμά μου σήμερα αλλά η καλή μου το είδε μετά από 4 ώρες.. οπότε και δεν μπορούσε να τον καλέσει πίσω!!!
        Παράταση του άγχους λοιπόν!!!

        Ελπίζω να πάνε όλα καλά... η σκέψη ότι σε λίγες μέρες θα πληρωθώ και δεν ξέρω καν πως θα πληρώσω τις υποχρεώσεις με τρελαίνει

        Comment


          #5
          Originally posted by viki View Post
          Αύριο πρωί θα ξέρουμε!
          Ο θείος πήρε την μαμά μου σήμερα αλλά η καλή μου το είδε μετά από 4 ώρες.. οπότε και δεν μπορούσε να τον καλέσει πίσω!!!
          Παράταση του άγχους λοιπόν!!!

          Ελπίζω να πάνε όλα καλά... η σκέψη ότι σε λίγες μέρες θα πληρωθώ και δεν ξέρω καν πως θα πληρώσω τις υποχρεώσεις με τρελαίνει
          Να σαι σιγουρη οτι ολα θα πανε καλα,γιατι το θελεις παρα πολυ!

          Θελει επιμονη,υπομονη,και θα ερθει η δικαιωση....

          Comment


            #6
            θαρρος!! οπως το ειπες...δεν εχουμε μελλον! με οικογενεια θα κανω το μεγαλο βημα!!
            με αηδιαζει απο αδικια αυτη η χωρα και λυπαμαι πολυ που το λεω!!κανενα ονειρο πια, στα 36 μου νιωθω οτι δεν μου δινουν ελπιδα για ζωη, στοχους για την οικογενεια μου και ειδικα για τα παιδια μας!
            κοιτα μπροστα κανε τα βηματα σου! εδω τα καταφεραν οι γονεις μας μεταναστες , διχως λεφτα, χωρις γνωση της γλωσσας , χωρις ενα κρεβατι ενα μπρικι.....αισιοδοξια !!!!

            Comment


              #7
              ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΩ ΒΙΚΥ ΠΡΟΧΩΡΑ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΙΚΡΟΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙς ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
              ΜΗΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΓΙΑ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΚΟΥ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ
              ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΤΟ ΠΑΛΕΨΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΕΘΗΚΕΣ ΕΡΜΑΙΟ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ
              ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΠΑΤΡΙΩΤΑΚΙ!

              Comment


                #8
                Bικυ προχωρα με θαρρος γιατι αν δεν τα καταφερεις εσυ που χεις κ εναν θειο εκει κ πας κ μονη τι να πουμε οι υπολοιποι που δεν εχουμε κανεναν εκει... Εμενα προσωπικα αυτο που με τρομαζει περισσοτερο δεν ειναι το γεγονος οτι τα πραγματα θα ναι διαφορετικα εκει..αλλα το πως θα αποχωριστω την οικογενεια μου οταν η μερα εκεινη ερθει..καλα τα συζηταμε ολοι, η ωρα του αποχωρισμου ομως ειναι πολυ δυσκολη.. Ειμαι 23 χρονων κ το παλευω να φυγω για Αυστραλια κ οταν σκεφτομαι εκεινη την μερα ανατριχιαζω ολοκληρη.. μετα σκεφτομαι οτι πρεπει να φυγω γιατι εδω τα πραγματα δεν πανε καθολου καλα..αλλα μπορει κανεις να διωξει αυτο το συναισθημα για την οικογενεια του..? αυτη η διαβολεμενη σκεψη που σου λεει οτι δεν ξερεις ποτε θα τους ξαναδεις? γιατι καλα ολα στην Αυστραλια αλλα ποιος σου εγγυαται οτι θα εχεις την οικονομικη δυνατοτητα να επιστρεφεις εστω 15 μερες στην χωρα σου?(γιατι το να σε επισκεπτεται η οικογενεια σου ειναι αρκετα δυσκολο..εσυ ξεφευγεις απο την κριση εκεινοι ομως δεν ξεφευγουν απ τα χαρατσια κ τα νεα μετρα..) αααχχ..ευχομαι σε ολους να τα καταφερουμε, ευχομαι για ολους μας οτι καλυτερο..με συγχωρειται αν σας κουρασα αλλα μονο εσεις εδω μεσα θα καταλαβαινατε το πως νιωθω.. οποτε τα συζηταω με φιλους κ λεω οτι θελω κ πρεπει να φυγω με κοιτανε σαν εξωγηινο... κ παλι συγνωμη αν σας κουρασα..καλη επιτυχια σε ολους!

                Comment


                  #9
                  Originally posted by angel.co View Post
                  Bικυ προχωρα με θαρρος γιατι αν δεν τα καταφερεις εσυ που χεις κ εναν θειο εκει κ πας κ μονη τι να πουμε οι υπολοιποι που δεν εχουμε κανεναν εκει... Εμενα προσωπικα αυτο που με τρομαζει περισσοτερο δεν ειναι το γεγονος οτι τα πραγματα θα ναι διαφορετικα εκει..αλλα το πως θα αποχωριστω την οικογενεια μου οταν η μερα εκεινη ερθει..καλα τα συζηταμε ολοι, η ωρα του αποχωρισμου ομως ειναι πολυ δυσκολη.. Ειμαι 23 χρονων κ το παλευω να φυγω για Αυστραλια κ οταν σκεφτομαι εκεινη την μερα ανατριχιαζω ολοκληρη.. μετα σκεφτομαι οτι πρεπει να φυγω γιατι εδω τα πραγματα δεν πανε καθολου καλα..αλλα μπορει κανεις να διωξει αυτο το συναισθημα για την οικογενεια του..? αυτη η διαβολεμενη σκεψη που σου λεει οτι δεν ξερεις ποτε θα τους ξαναδεις?
                  καλημέρα angel,
                  αν δεν είχα εκεί κάποιον δεν θα επέλεγα να πάω, θα κοιτούσα Αγγλία ή Σουηδία. Η απόσταση είναι κάτι που με τρομάζει και εμένα. Ξέρω πως αν κάτι πάει στραβά εδώ στην οικογένεια μου δεν είναι και το πιο απλό πράγμα "πήρα το αεροπλάνο και πετάχτηκα να τους δω!".
                  Το προηγούμενο σκ πήγα στην γιαγιά και τον παππού για να τους πω οτι προσπαθώ να φύγω κτλ (για να μην τους έρθει απότομα) και η γιαγιά μου έβαλε τα κλάματα και μου είπε "θα πεθάνω και δεν θα σε δω".. Δεν μπορώ να σου περιγράψω πως ένιωσα γιατί ήταν κάτι που το είχα στο μυαλό μου αλλά δεν ήθελα να ακούσω, όμως θα σταθώ στα λόγια του μπαμπά μου ο οποίος μου είπε, " νομίζω ότι περισσότερο πονάει τώρα που ξέρω οτι δεν είσαι καλά παρά όταν θα είσαι και απλά θα είσαι μακριά"
                  Ξέρω φεύγοντας οτι κάποιους ίσως δεν τους ξαναδώ ποτέ, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.. από την στιγμή που γεννήθηκα εδώ (προφανώς από λάθος )θα φροντίσω έστω και αργά να διορθώσω κάποια πράγματα.

                  ας ελπίζουμε όλα να πάνε καλά για όλους...

                  Comment


                    #10
                    Originally posted by viki View Post
                    καλημέρα angel,
                    αν δεν είχα εκεί κάποιον δεν θα επέλεγα να πάω, θα κοιτούσα Αγγλία ή Σουηδία. Η απόσταση είναι κάτι που με τρομάζει και εμένα. Ξέρω πως αν κάτι πάει στραβά εδώ στην οικογένεια μου δεν είναι και το πιο απλό πράγμα "πήρα το αεροπλάνο και πετάχτηκα να τους δω!".
                    Το προηγούμενο σκ πήγα στην γιαγιά και τον παππού για να τους πω οτι προσπαθώ να φύγω κτλ (για να μην τους έρθει απότομα) και η γιαγιά μου έβαλε τα κλάματα και μου είπε "θα πεθάνω και δεν θα σε δω".. Δεν μπορώ να σου περιγράψω πως ένιωσα γιατί ήταν κάτι που το είχα στο μυαλό μου αλλά δεν ήθελα να ακούσω, όμως θα σταθώ στα λόγια του μπαμπά μου ο οποίος μου είπε, " νομίζω ότι περισσότερο πονάει τώρα που ξέρω οτι δεν είσαι καλά παρά όταν θα είσαι και απλά θα είσαι μακριά"
                    Ξέρω φεύγοντας οτι κάποιους ίσως δεν τους ξαναδώ ποτέ, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.. από την στιγμή που γεννήθηκα εδώ (προφανώς από λάθος )θα φροντίσω έστω και αργά να διορθώσω κάποια πράγματα.

                    ας ελπίζουμε όλα να πάνε καλά για όλους...
                    δεν ξερω τι ειναι πιο δυσκολο για τους αλλους για μενα παντως ειναι το να αποχωριστω τους γονεις μου..κ φυσικα αλλη στεναχωρια εχεις οταν εισαι 4 ωρες μακρια κ αλλο 30..Διαβασα καπου μεσα στο forum την ''καταθεση ψυχης'' μια γυναικας η οποια δηλωσε πως την μερα του αποχωρισμου για πρωτη φορα εβλεπε τον πατερα της να σπαραζει απο αναφυλητα που εφευγε το παιδι του..Δυστυχως ειναι πολυ σκληρη η κατασταση που την περνανε οσοι φευγουν για τοσο μακρυα κ οσοι μενουν πισω..απ την μια προσπαθω να μπω στην θεση της μανας, πως θα νιωθει αυτη η μανα μου που δεν ξερει ποτε θα ξαναδει το παιδι της..πρπ να ειναι παρα μα παρα πολυ σκληρο..απ την αλλη ειναι σκληρο κ για το παιδι (οχι ομως τοσο οσο για αυτον που αφηνει πισω).. Αλλα κ τι να κανουμε..σε μια χωρα που τρωει τα παιδια της ποσο να μεινεις?φευγεις για να ζησεις αξιοπρεπως, φευγεις για να μην χρειαστει να φυγουν τα παιδια σου ετσι μακρυα σε μερικα χρονια...

                    Comment


                      #11
                      Originally posted by angel.co View Post
                      δεν ξερω τι ειναι πιο δυσκολο για τους αλλους για μενα παντως ειναι το να αποχωριστω τους γονεις μου..κ φυσικα αλλη στεναχωρια εχεις οταν εισαι 4 ωρες μακρια κ αλλο 30..Διαβασα καπου μεσα στο forum την ''καταθεση ψυχης'' μια γυναικας η οποια δηλωσε πως την μερα του αποχωρισμου για πρωτη φορα εβλεπε τον πατερα της να σπαραζει απο αναφυλητα που εφευγε το παιδι του..Δυστυχως ειναι πολυ σκληρη η κατασταση που την περνανε οσοι φευγουν για τοσο μακρυα κ οσοι μενουν πισω..απ την μια προσπαθω να μπω στην θεση της μανας, πως θα νιωθει αυτη η μανα μου που δεν ξερει ποτε θα ξαναδει το παιδι της..πρπ να ειναι παρα μα παρα πολυ σκληρο..απ την αλλη ειναι σκληρο κ για το παιδι (οχι ομως τοσο οσο για αυτον που αφηνει πισω).. Αλλα κ τι να κανουμε..σε μια χωρα που τρωει τα παιδια της ποσο να μεινεις?φευγεις για να ζησεις αξιοπρεπως, φευγεις για να μην χρειαστει να φυγουν τα παιδια σου ετσι μακρυα σε μερικα χρονια...
                      ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΟΛΗ Η ΓΗ ΑΥΤΟ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΜΟΤΟ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΟΣΟ ΓΙΑ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΟΤΑΝ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ!!!

                      Comment


                        #12
                        Originally posted by matina View Post
                        ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΟΛΗ Η ΓΗ ΑΥΤΟ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΜΟΤΟ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΟΣΟ ΓΙΑ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΟΤΑΝ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ!!!
                        Ματινα μπορει να ακουστει μακαβριο κ κρυο αυτο που θα πω αλλα ζουν στην ψυχη σου κ οσοι δεν ειναι εν ζωη..ειναι πολυ αερινο αυτο το ''θα ζουνε στην ψυχη σου'' λοιπον.. ναι οταν εχεις χασει καποιον απο την ζωη σου κ ξερεις οτι δεν θα τον ξαναδεις, ναι θα τον εχεις στην ψυχη σου..οταν ομως οι αγαπημενοι σου ειναι ζωντανοι ολοζωντανοι νομιζω ειναι πολυ σκληρο να μην μπορεις να τους βλεπεις..ειδικα αν μιλαμε για οικογενεια.. ειναι βαρβαρο.. Βεβαια ο καθενας κανει την επιλογη του κ οπως εχω πει κ αλλη φορα αλλοι αντεχουν κ αλλοι οχι..

                        Comment


                          #13
                          Originally posted by angel.co View Post
                          Ματινα μπορει να ακουστει μακαβριο κ κρυο αυτο που θα πω αλλα ζουν στην ψυχη σου κ οσοι δεν ειναι εν ζωη..ειναι πολυ αερινο αυτο το ''θα ζουνε στην ψυχη σου'' λοιπον.. ναι οταν εχεις χασει καποιον απο την ζωη σου κ ξερεις οτι δεν θα τον ξαναδεις, ναι θα τον εχεις στην ψυχη σου..οταν ομως οι αγαπημενοι σου ειναι ζωντανοι ολοζωντανοι νομιζω ειναι πολυ σκληρο να μην μπορεις να τους βλεπεις..ειδικα αν μιλαμε για οικογενεια.. ειναι βαρβαρο.. Βεβαια ο καθενας κανει την επιλογη του κ οπως εχω πει κ αλλη φορα αλλοι αντεχουν κ αλλοι οχι..
                          συμφωνω απολυτα μαζι σου..αυτα τα ''ζουν στην ψυχη σου'' και ''θελουν
                          να εισαι καλα'' ειναι αερας..ο γονιος χανει το παιδι του..αυτο ειναι πολυ δυσκολο..μπειτε στην θεση τους..

                          ομως σκεψου τ αλλο..ειναι προτιμοτερο ν αρρωστησει το παιδι τους απο το αγχος να βρει δουλεια εδω;;να το βλεπουν να στεναχωριεται καθε μερα;;πολλες φορες σκεφτομαι οτι οι γονεις μας την εκαναν την ζωη τους..την οικογενεια τους..ειδαν παιδια..εμεις εαν μεινουμε εδω θα κανουμε τιποτα απ αυτα;;

                          προσωπικα τους εχω πει οτι θα ειναι για εναν χρονο μονο μεχρι να περασει η κριση..

                          Comment


                            #14
                            Originally posted by mikael View Post
                            συμφωνω απολυτα μαζι σου..αυτα τα ''ζουν στην ψυχη σου'' και ''θελουν
                            να εισαι καλα'' ειναι αερας..ο γονιος χανει το παιδι του..αυτο ειναι πολυ δυσκολο..μπειτε στην θεση τους..

                            ομως σκεψου τ αλλο..ειναι προτιμοτερο ν αρρωστησει το παιδι τους απο το αγχος να βρει δουλεια εδω;;να το βλεπουν να στεναχωριεται καθε μερα;;πολλες φορες σκεφτομαι οτι οι γονεις μας την εκαναν την ζωη τους..την οικογενεια τους..ειδαν παιδια..εμεις εαν μεινουμε εδω θα κανουμε τιποτα απ αυτα;;

                            προσωπικα τους εχω πει οτι θα ειναι για εναν χρονο μονο μεχρι να περασει η κριση..



                            ειληκρινα πιστευουν οτι ειναι για ενα χρονο? Το θεμα ειναι το προσπαθω να μπω στην θεση τους κ μαρτυς μου ο θεος μονο στην σκεψη οτι θα φευγε το δικο μου παιδι τοσο μακρυα (αν ειχα δεν εχω) με πιανει η καρδια μου..κανενας γονιος δεν θελει να φυγει το παιδι του..αλλα η αγαπη του Ελληνα γονιου ειναι ''εγωιστικη'' στο εξωτερικο δεν θα βλεπες μανα ποτε να προσπαθει να πισει το παιδι της να μην φυγει, αυτοι τα διωχνουν κ τα μαθαινουν να ανεξαρτητοποιουνται απο τα 18.. οσες φορες ειπα στην μητερα μου οτι φευγω γτ εδω τα πραγματα χειροτερευουν οσο παει μου λεγε για τοτε που ταν 14 χρονων κ ποσο φτωχη ηταν αυτη κ οικογενεια της κ πως δουλεψαν κοπιασαν κ τα καταφεραν..οταν της λεω οτι τοτε ηταν αλλες εποχες αρχιζει τα '' δεν εχει σημασια'' κλπ

                            πιστευω λοιπον οτι ορισμενοι γονεις μαζι κ οι δικοι μου θα προτιμουσαν να μ εχουν εδω κ να παλευω χωρις αποτελεσμα παρα να παω στην Αυστραλια..οχι γιατι δεν μ αγαπανε.. αλλα γτ δεν μπορουν να διαχειριστουν τον πονο της απωλειας..οπως ειπα αλλο οταν χανεις καποιον απο θανατο κ αλλο απο ''επιλογη''..

                            Το θεμα ειναι ομως πως σ αυτο που ειπες εχεις απολυτο δικιο..οι γονεις μας δουλεψαν κοπιασαν αλλα καταφεραν κ εχτισαν σπιτια εκαναν οικογενεια..εζησαν..σε αντιθεση με την γενια μας που το να μεινουμε σην Ελλαδα δεν ειναι ευκαιρια ζωης αλλα καταδικη!

                            Δυστυχως ολα μια αποφαση ειναι..κ ειναι προσωπικη του καθενος..οσο και να ψαξεις στα φορουμ πως να διαχειριστης κατι τετοιο εσυ μεσα σου αλλα κ απεναντι στην οικογενεια, πως να τα καταφερεις να φυγεις αλλα να μην τους χασεις..δεν εχω βρει ουτε εναν που να καταφερε να τα διαχειριστει ολα αυτα κ να ναι κ ενταξει μεσα του..οσοι εφυγαν με ολοκληρη την οικογενεια ηταν οι τυχεροι..οι υπολοιποι ακομα πονανε εχοντας στο μυαλο τους 'την ''τελευταια μερα'' με την οικογενεια.. Μακαρι να ταν καλυτερα τα πραγματα κ να μην χρειαζονταν ολα αυτα να γινουν..ειμαστε κ μαθημενοι αλλιως εμεις οι Ελληνες, πολυ δεμενοι με την οικογενεια μας.. τοσο που δεν λεμε ν αφυγουμε πα το σπιτι :P

                            Τεσπα..ευχομαι σε ολους οσους εχουν ξεκινησει την διαδικασια για το εξωτερικο να τα καταφερουν μεσα τους κ γενικα να τα καταφερουν..κ ευχομαι κ σε μας τους υπολοιπους που ακομα το επεξεργαζομαστε κ εμεις να τα καταφερουμε..

                            Comment


                              #15
                              οσο και εαν ποναει δεν υπαρχει αλλη λυση

                              ο ΓΑΠ ειπε κατι το οποιο βεβαια ηταν αστοχο για την χωρα αλλα ειναι εντελως ευστοχο γι ολους μας και πρεπει ν αποτελει το μοτο μας...

                              Η' ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ Η' ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ

                              Comment

                              Working...
                              X