Announcement

Collapse
No announcement yet.

Λιτότητα σε δύσκολους καιρούς

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Λιτότητα σε δύσκολους καιρούς

    Δεν ξέρω αν το βήμα αυτό είναι το κατάλληλο για να ξεκινήσω αυτό το νήμα, αλλά νομίζω ότι είναι χρήσιμο για όλους μας. Θα ήταν καλό ίσως να μαζεύαμε μερικές ιδέες για τρόπους αποταμίευσης και έξυπνες ιδέες που θα μας βοηθούσαν να τα βγάλουμε πέρα δεδομένων των καιρών.

    Η δική μου εμπειρία είναι από Αμερική, όπου έζησα και κατά τη διάρκεια των παχέων, αλλά και κατά τη διάρκεια των ισχνών αγελάδων και μάλιστα επέζησα και μιας φυσικής καταστροφής, δηλαδή του τυφώνα Κατρίνα που στοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες συμπολίτες μου την εποχή που κατοικούσα στη Νέα Ορλεάνη. Λοιπόν, το ξέρω ότι θα σας φανεί απίστευτο, αλλά η κατάσταση στην Αμερική είναι πολύ άσχημη. Και απολύσεις γίνανε και μισθούς μας μειώσανε και ασφάλειες υγείας τροποποιήσανε και συντάξεις μειώσανε και γενικώς η χώρα μαστίζεται από πολύ σοβαρά κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά προβλήματα. Οι εκλογές του 2012 θα είναι οι τρίτες κατά σειρά (μετά το 2008 και 2010) σοβαρότατες και κρίσιμες εκλογές και αν και υπάρχει οικονομική ανάκαμψη στα χαρτιά, ο κόσμος έχει φτωχύνει σοβαρά και η αστική τάξη διαλύεται. Η εποχή που η Αμερική ήταν η χώρα της αφθονίας, έχει μάλλον περάσει ανεπιστρεπτί.

    Οι Αμερικάνοι αντέδρασαν στη λιτότητα με γκρίνια βέβαια, όπως όλοι, αλλά έδειξαν αρκετή ευστροφία, που την έχουν γενικά, και αποφάσισαν ότι η φτώχεια θέλει καλοπέραση. Τα τελευταία χρόνια γίνονται πολλές συζητήσεις για προσωπικούς προϋπολογισμούς και πώς να τους φτιάξει κανείς. Σε άλλο ποστ μου θα σας μιλήσω για την τρέλλα με τα κουπόνια και τις προσφορές, ή την επιστροφή στην προσωπική αυτάρκεια, αλλά τα δυο πράγματα που θα θίξω είναι τα εξής:

    1) Πολλοί εδώ άρχισαν να ξανασκέφτονται το ζήτημα του κινητού τηλεφώνου. Πάρα πολλοί μάλιστα, ανάμεσα στους οποίους κι εγώ, αποφασίσαμε ότι αφού δεν είμαστε σούπερ businesspeople, κινητό δε μας χρειάζεται. Προσωπικά έχω πλέον μόνον καρτοκινητό προς 100 δολλάρια το χρόνο και το χρησιμοποιώ ΜΟΝΟΝ αν ταξιδεύω ή αν κάτι πάθει το αυτοκίνητό μου και πρέπει να καλέσω την αντίστοιχη αμερικανική ΕΛΠΑ ή την αστυνομία. Σπίτι μου έχω VOIP τηλέφωνο που μου στοιχίζει 30 δολλάρια το μήνα και παίρνω τσάμπα τηλέφωνο σε όλο τον κόσμο και φυσικά ίντερνετ που όμως είναι φτηνό (25 δολλάρια το μήνα) και δεν παίρνω το απολύτως γρηγορότερο που υπάρχει. Με αυτό τον τρόπο έχω γλυτώσει 1100 τουλάχιστον δολλάρια το χρόνο και αν δε εξαντλήσω το καρτοκινητό, τα λεφτά που έδωσα "ρολλάρουν" και τον επόμενο χρόνο.

    Πολλοί Έλληνες που ξέρω και που έχουν οικονομικά προβλήματα, έχουν κινητό που πληρώνουν με το μήνα! Τη σήμερον ημέρα μπορεί κανείς να βρει τους πάντες εκτός από πολύ λίγες περιπτώσεις, οπότε θα έλεγα να ξανασκεφτείτε το κινητό.

    2) Το κάπνισμα: διάβασα τις προάλλες εδώ μέσα παράπονα για το πόσο ακριβά είναι τα τσιγάρα, π.χ. στην Αυστραλία. Παίδες, το τσιγάρο κάνει πολύ κακό. Το ξέρω ότι το χρησιμοποιούν πολλοί Έλληνες και από κουλτούρα, αλλά και "για να πάνε κάτω τα φαρμάκια", αλλά πρόκειται για κακή συνήθεια και πολύ επικίνδυνη, εκτός από πανάκριβη. Εκτός του ότι οι καπνιστές έχουν περιθωριοποιηθεί στο μεγαλύτερο μέρος της Δύσης, τα τσιγάρα είναι τα πρώτα που φορολογούνται άγρια από το κράτος όταν χρειάζεται λεφτά.

    Αν τα παραπάνω δε σας κάνουν εντύπωση, αν είστε καπνιστές, ακούστε και κάτι άλλο: πριν από περίπου τεσσεράμισυ χρόνια είχα τη δυστυχία να δω με τα μάτια μου την καλύτερή μου φίλη, καπνίστρια από χρόνια, να πεθαίνει με το φρικτότερο τρόπο που έχω δει, και που δε θέλω να ξαναδώ, από καρκίνο του πνεύμονα που έγινε καθολικός! Ήταν νεότατη και σπουδαία επιστήμονας, αφήστε που το σκυλομετάνοιωσε φυσικά το τσιγάρο όταν ήταν πλέον αργά. Ο θάνατός της δεν άφησε μόνο κενό σε όλους που την αγαπούσαν, μας τσάκισε κυριολεκτικά και τη θυμόμαστε ακόμα και κλαίμε. Θυμάμαι ότι λόγω δουλειάς έπρεπε να πάω σε μια ιατροδικαστική, ας πούμε, έκθεση, μια βδομάδα μετά το θάνατό της, και ανάμεσα στα εκθέματα είχαν και δυο καρκινιασμένους, μαυρισμένους από το κάπνισμα πνεύμονες. Έβαλα τα κλάματα, κοτζάμ γυναίκα και επιστήμονας, μέσα στην έκθεση και έφυγα τρέχοντας...

    Κακές οι έξεις, παιδιά, και ξανασκεφτείτε τις. Βάλτε το κόψιμο του τσιγάρου π.χ. ως ένα project που κάνετε, κάτι εποικοδομητικό και θετικό μέσα στη μαυρίλα των ημερών. Τουλάχιστον θα καταφέρετε με τη θέλησή σας και τη δύναμή σας να κάνετε κάτι καλό για τον εαυτό σας και πιστέψτε με, θα πάρετε ακόμα μεγαλύτερη δύναμη και τα υπόλοιπα θα έρθουν κι αυτά με τον καιρό. That too shall pass, που λένε...

    #2
    Originally posted by Dina45 View Post
    Δεν ξέρω αν το βήμα αυτό είναι το κατάλληλο για να ξεκινήσω αυτό το νήμα, αλλά νομίζω ότι είναι χρήσιμο για όλους μας. Θα ήταν καλό ίσως να μαζεύαμε μερικές ιδέες για τρόπους αποταμίευσης και έξυπνες ιδέες που θα μας βοηθούσαν να τα βγάλουμε πέρα δεδομένων των καιρών............................................ .........
    Γεια σου Dina45 πολυ καλη τοποθετηση συμφωνω σε παρα πολλα...!!!

    Comment


      #3
      Dina45 ειλικρινά χαίρομαι που βρίσκεσαι στην παρέα μας , συνέχισε !!!
      ΤΗΙΝΚ....It's not illegal ....YET!!!

      Comment

      Working...
      X