Announcement

Collapse
No announcement yet.

ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ..........

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ..........


    30062011

    "Παρακαλουνται οι επιβατες της πτησης 1675 της Ryanair με προορισμο τη Στοκχολμη,οπως επιβιβαστουν στη θυρα 4"

    Αυτα τα λογια που ακουστηκαν απο τα μεγαφωνα του Αεροδρομιου Μακεδονια,με εκαναν να καταλαβω οτι, οτι ειχε ξεκινησει σαν ιδεα,σαν σκεψη,σαν πορτα διεξοδου απο το τελμα της ανεργιας ,ειχε ερθει η στιγμη να γινει πραγματικοτητα.
    Ξεροντας οτι ειναι πολυ δυσκολες οι στιγμες,ειχα ζητησει απο τους δικους μου ανθρωπους να ειμαι μονος στο Αεροδρομιο,και δεν εκανα καθολου λαθος.Δυο καθισματα αριστερα μου στην αιθουσα αναμονης,ηταν ενα ζευγαρι,το οποιο με δακρια στα ματια κοιτουσε συνεχεια περα απο την πορτα ελεγχου.Κοιτωντας και εγω προς τα εκει,αντικρυσα την μητερα ενος απο τους δυο να εχει κυριολεκτικα λυγισει απο το κλαμμα.....
    Δεν κρατηθηκα,ενιωσα οργισμενος,και ταυτοχρονα απελπισμενος,με την καταντια ενος απατημενου προδομενου,μα ταυτοχρονα και περηφανου Ελληνικου λαου
    Μεχρι εκεινη την στιγμη,ειχα συμπεριφερθει με ψυχραιμια,ειχα φαει την τυροπιτουλα μου|(τελευταια γαρ ελεγα),ειχα πιει και το φρεντακι μου(και αυτο το τελευταιο),και προσπαθουσα να μην σκεφτομαι σοβαρα,οταν ομμως το Αεροπλανο μπηκε στον διαδρομμο και ανεπτυξε ταχυτητα για απογειωση,εκει,ασυναισθητα,επιασα τον εαυτο μου να δακριζει.Να δακριζει οχι τοσο πολυ που φευγει,η Σουηδια δεν ειναι καν 3,5 ωρες μακρια,αλλα κυριως γιατι ηταν ενα ταξιδι στο τελειως ΑΓΝΩΣΤΟ. Συνεχιζεται


    #2
    Μαλλον εδω θα πρεπει να σας αναφερω οτι,ο μοναδικος μου φιλος,γνωστος,συγγενης,,που μου ελεγε για την Σουηδια,ηταν μαζι μου και περιμενε αδιαμαρτυρητα την προσγειωση μας.Μαζι του γνωρισα τις εργασιακες συνθηκες,μαζι φτιαξαμε βιογραφικο,μαζι ξενυχταγαμε και μας εβρισκε το ξημερωμα ανταμα και με μια κουπα καφε να μας συντροφευει.Μαζι του επισης ξεκινησα αυτο εδω το θεμα για τη καινουργια μου πατριδα?μαλλον οχι,αν και το ρητο λεει"οπου γης πατρις",εγω δεν θελω να εχω αλλη πατριδα,θελω να εχω μια διαφορετικη ποιοτητα ζωης,για την ποιοτητα ζωης λοιπον.Να σας τον συστησω λοιπον τον μοναδικο μου βοηθο για την Μεταναστευση:Toshiba satellite(δεν κανω διαφημιση!).
    Ηταν ο μοναδικος που ΔΕΝ μου εδωσε λαθος πληροφοριες,που δεν μου ελεγε μονο τα αρνητικα σημεια ,που δεν με αποθαρρυνε στο να κανω το μεγαλο αυτο βημα,που μου ελεγε "μυστικα" που αλλοι δεν ηθελαν να μοιραστουν μαζι μου.
    Αυτα σκεφτομουν στα 33000 ποδια πανω απο τη γη,και ενιωθα την καρδια μου να σφιγγεται,δεν ειχα το περιθωριο αποτυχιας,δεν ειχα την πολυτελεια υποστηριξης υλικης απο κανενα,ειμουν καταδικασμενος μονο να πηγαινω μπροστα.
    Με αυτες τις σκεψεις,και τελειως αναμεικτα συναισθηματα,προσμονης,φοβου,ανυπομονησιας,και μιας μικρης-ακομμα-νοσταλγιας,φτασαμε στο σπιτι που ειχαμε νοικιασει για 2 μηνες απο την Ελλαδα.Η πρωτη εντυπωση,που οπως λενε ειναι σημαντικη,ειναι πολυ καλη.Η σημανση υποδειγματικη,το ιδιο και οι συγκοινωνιες,ειχαμε φτασει στο σπιτι μεσα σε 1 ωρα σχεδον απο την ωρα που προσγειωθηκαμε,χωρις ταλαιπωρια,χωρις απεργιες,χωρις πολυ αγχος,αν και ηταν η πρωτη μερα.
    Μολις εκλεισα πισω μου την πορτα σου σπιτιου,και καθησα στην καρεκλα,εδωσα στον εαυτο μου μονο ενα βραδι ξεκουρασης,απο το επομενο πρωι επρεπε να πεσω με τα μουτρα στη δουλεια,με τον φιλο μου.
    Επρεπε να βρουμε συμβολαια,να βγαλουμε προσωπικο αριθμο,να βγαλουμε ταυτοτητες,την τυπικη αδεια παραμονης(λογω ΕΕ),και ολα αυτα ξεκινουσαν ,απο το εξης ενα: δουλεια.Επρεπε να βρεθει μια δουλεια απο χτες!

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

    Comment


      #3

      01072011
      Η επομενη μερα
      Το επομενο πρωινο,με τον απαραιτητο φραπε(αλλος αχωριστος φιλος)διπλα μου,στρωθηκα στη δουλεια.Πριν ανοιξω τον υπολογιστη,αρχισα να κανω λογικα διαγραμματα(Flow charts, γνωστα στους εχοντες γνωσεις προγραμματισμου)για να δω τι ψαχνω,τι πληροφοριες εχω μαζεψει,και απο που ξεκιναω το ψαξιμο.Χωρις να γνωριζω τη γλωσσα,οι επιλογες ειναι λιγες,καθαριοτητα,εργατες ανειδικευτοι κλπ,αλλα επειδη ο τολμων νικα,ανοιγομαι και λιγο ποιο πανω,.Μεχρι το βραδι,τροπος του λεγειν βραδι δλδ, γιατι ηταν 9 και ειχα ακομμα ηλιο,εχω στειλει περιπου 50 βιογραφικα,εχω βρει μεγαλες εταιρειες,τις οποιες βρισκω μεσω google,και εχω διορθωσει το βιογραφικο μου.
      Για να μην γινομαι πολυ κουραστικος,αυτο συνεχιζεται και τις επομενες 19 μερες,εχοντας θεσει περιθωριο στον εαυτο μου 25 μερες.Μετα απο αυτο το διαστημα θα χτυπουσε κοκκινος συναγερμος,καθοτι δεν υπηρχε πολυ χρονος.Το προγραμμα μου ηταν πρωινο ξυπνημα στις 7(και να ηθελα να κοιμηθω λιγο παραπανω ο ηλιος ειχε διαφορετικη αποψη).ψαξιμο μεχρι απογευμα-βραδακι,και μετα μια μικρη βολτα για να γνωριζουμε και το περιβαλλον.
      Την 20η μερα,γραφτηκε η πρωτη σελιδα σε αυτο το νεο βιβλιο της ζωης μου,βρεθηκε δουλεια σε μια Σουηδικη εταιρεια καθαριοτητας,που υπηρχε Ελληνας προισταμενος.Μην ξεροντας για το τι θα συμβει στο μελλον,με χαροποιησε ιδιατερα το γεγονος οτι στην πρωτη μου δουλεια εδω θα μιλουσα τη γλωσσα μου,πραγμα το οποιο οπως και θα πουμε παρακατω,το πληρωσα πολυ ακριβα.ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

      Comment


        #4

        25072011
        Η πρωτη συναντηση στα γραφεια της εταιρειας,για την υπογραφη των συμβολαιων.Θυμαμαι ακομμα πολυ εντονα,την εξαψη ,που ενιωθα.Επιτελους,μετα απο επιπονες, και επιμονες, προσπαθειες,και κυριως με την ικανοποιηση οτι μονος μου εκανα το ξεκινημα,
        κανονιστηκαν οι λεπτομερειες,και με το χαρτι της προσληψης,τρεξιμο κατευθειαν στο skatteverket.Εκει με περιμενε μια βοηθεια(απο τις ελαχιστες στην εδω παραμονη μου),απο ενα Ελληνα με πολλα χρονια διαμονης εδω,τον οποιο και αυτον ειχα γνωρισει μεσω διαδικτυου.
        Η δουλεια ξεκιναει μετα απο 5 μερες,θα αντικαταστησω μια υπαλληλο που φευγει διακοπες, για ενα μηνα.
        Το προηγουμενο βραδι απο το αγχος και την αγωνια για το αγνωστο που με περιμενε,δεν κοιμηθηκα σχεδον καθολου,Σηκωθηκα απο το κρεββατι στις 04:30,καθως το ραντεβου ηταν στις 6 στο κτιριο που θα πηγαιναμε για να μου δειξουν τη δουλεια.Σε ολη τη διαδρομη με το μετρο,η σκεψη μου πηγε 24 χρονια πισω,στην πρωτη μου μερα,στην πρωτη μου δουλεια,τοσο αγχος και αγωνια ειχα,γιατι ειχα να βασιστω μονο πανω μου,και σε κανενα αλλο.
        Μολις εφτασα στην προκαθορισμενη διευθυνση,μου κοπηκαν τα ποδια,ηταν ενα τερστιο συμπεγμα κτιριων,που στεγαζοταν μια ευρωπαικη υπηρεσια.Το πρωτο 8ωρο περασε χωρις καν να το καταλαβω,προσπαθωντας να αφομοιωσω λεπτομερειες,χωρους,ανθρωπους,ξεροντας οτι δεν θα επρεπε το ξεκινημα μου να ειναι ασχημο.Με μεγαλη προσπαθεια,σε μια αγνωστη και ταυτοχρονα σκληρη δουλεια,περασαν και οι υπολοιπες 30 μερες,και το τελευταιο απογευμα που γυρισα ξεθεωμενος απο την κουραση στο σπιτι,ειπα στον εαυτο μου"Αντωνη πηγαινεις καλα,κρατα γερα"
        Σε δυο μολις 24ωρα ,θα αναθεωρουσα δυστηχως,την σκεψη μου αυτη,γιατι θα αντικρυζα την πολυ ασχημη πλευρα ορισμενων Ελληνων της Σουηδιας.ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ



        ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
        [/B]

        Comment


          #5
          Αντε βρε antogeor μετα τον loufa θα έχουμε και σένα τωρα περιμένουμε την συνέχεια.....

          Comment


            #6
            Συνέχισε Αντώνη !!!
            Δεν υπάρχει τίποτε αδύνατο γι’ αυτόν που θα προσπαθήσει !!!
            Μέγας Αλέξανδρος, 356-323 π.Χ.,

            Comment


              #7
              Ευχαριστώ πάρα πολύ Αντώνη. Περιμένω με ανυπομονησία την συνέχεια.
              24 Μαΐου φεύγει για Μαλμε ο άντρας μου.

              Comment


                #8
                Θα παμε πολλα χρονια πισω,οταν σε μια σχολικη εκδρομη στο Ναυπλιο,ειχα σταθει για αρκετη ωρα,εξω απο την εκκλησια του Αγιου Σπυριδωνα,κοιταζοντας τις οπες απο τις σφαιρες "αδελφων" Ελληνων,προς τον μοναδικο ανθρωπο που νοιαστικε για την Ελλαδα,των Ιωαννη Καποδιστρια.Τοτε αναρωτιομουν,πως ειναι δυνατο,ελληνες να εχουν τοσο μισος για ελληνες,και η απαντηση ηρθε 30 χρονια μετα.
                Για να γυρισουμε στο σημερα,ηρθε η παρασκευη που γυρισε και ο προισταμενος και η υπαλληλος απο τις αδειες,και εγω επρεπε να μαθω που θα συνεχιζα τη δουλεια,και πως θα γινοταν η πληρωμη,δεδομενου οτι δεν ειχα ακομμα τραπεζικο λογαριασμο.
                Ακολουθει ο διαλογος ,παρασκευη μεσημερακι

                ---Εφοσον ολα ειναι πολυ καλα,και οπως ειχαμε πει θα συνεχισω στο ******* ετσι δεν ειναι?
                ---Δεν ειναι τιποτα σιγουρο ακομμη
                ---Επειδη εχω πολλες υποχρεωσεις και χρειαζομαι χρηματα,ποσα ειναι περιπου αυτα που δικαιουμαι να παρω?μπορω να τα εχω σε 10 μερες?
                Εδω μου λεει ενα ποσο που αντιστοιχει στο 1/2 αυτων που ειναι να παρω κανονικα,και οτι θα δει ποτε θα μου τα δωσει,επισης το οτι 1 εβδομαδα(χωρις να μου το εχει πει απο πριν),δουλεψα τζαμπα,ετσι για να μαθω τη δουλεια(δεν αναφεροταν στο συμβολαιο).Μετα απο τις πολυ εντονες διαμαρτυριες μου,αυτο το πηρε πισω ,αλλα θα μου εδινε λιγοτερα χρηματα.Εφοσον ειδα οτι δεν εβγαζα με τιποτε ακρη,γεματος θυμο,οργη,και απελπισια,πηρα το δρομμο τις επιστροφης στο σπιτι,σκεπτομενος στην τεραστια σκακιερα της ζωης,την επομενη κινηση για να αποφυγω το Ματ.Τα δεδομενα ηταν ολα κατα μου:δεν ειμουν κατοχυρωμενος με δουλεια,δουλεψα 40 μερες και δεν ηθελαν να με πληρωσουν,τα λεφτα μας τελειωναν,τελειωνε η διαμονη μας στο σπιτι,και πως θα βρισκαμε αλλο χωρις λεφτα.
                Σαν μια τελευταια κινηση απελπισιας,απευθυνομαι στον ελληνα που ειχα γνωρισει,του ειπα το προβλημα,και μου βρηκε τη λυση:καταγγελια στο σωματειο...ποιο σωματειο?δεν ειχα γραφτει,τρεχουμε κανουμε την εγγραφη,και αμεσα και την καταγγελια,επωνυμη και με στοιχεια.
                Ενρωμεταξυ εχω βρεθει ξεκρεμαστος,λεφτα υπηρχαν μονο για 5 μερες ακομμα,σπιτι δεν υπηρχε,η ψυχολογια ηταν χαλια,και ετσι αποφασιστηκε η καθοδος στην Ελλαδα για 20 μερες,να παρουμε μια ανασα,και καποια χρηματα απο την πωληση ενος αυτοκινητου.ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

                Comment


                  #9
                  Originally posted by antogeor View Post


                  ---Εφοσον ολα ειναι πολυ καλα,και οπως ειχαμε πει θα συνεχισω στο ******* ετσι δεν ειναι?
                  ---Δεν ειναι τιποτα σιγουρο ακομμη
                  ---Επειδη εχω πολλες υποχρεωσεις και χρειαζομαι χρηματα,ποσα ειναι περιπου αυτα που δικαιουμαι να παρω?μπορω να τα εχω σε 10 μερες?
                  Εδω μου λεει ενα ποσο που αντιστοιχει στο 1/2 αυτων που ειναι να παρω κανονικα,και οτι θα δει ποτε θα μου τα δωσει,επισης το οτι 1 εβδομαδα(χωρις να μου το εχει πει απο πριν),δουλεψα τζαμπα,ετσι για να μαθω τη δουλεια(δεν αναφεροταν στο συμβολαιο).Μετα απο τις πολυ εντονες διαμαρτυριες μου,αυτο το πηρε πισω ,αλλα θα μου εδινε λιγοτερα χρηματα.Εφοσον ειδα οτι δεν εβγαζα με τιποτε ακρη,γεματος θυμο,οργη,και απελπισια,πηρα το δρομμο τις επιστροφης στο σπιτι,σκεπτομενος στην τεραστια σκακιερα της ζωης,την επομενη κινηση για να αποφυγω το Ματ.Τα δεδομενα ηταν ολα κατα μου:δεν ειμουν κατοχυρωμενος με δουλεια,δουλεψα 40 μερες και δεν ηθελαν να με πληρωσουν,τα λεφτα μας τελειωναν,τελειωνε η διαμονη μας στο σπιτι,και πως θα βρισκαμε αλλο χωρις λεφτα.
                  Σαν μια τελευταια κινηση απελπισιας,απευθυνομαι στον ελληνα που ειχα γνωρισει,του ειπα το προβλημα,και μου βρηκε τη λυση:καταγγελια στο σωματειο...ποιο σωματειο?δεν ειχα γραφτει,τρεχουμε κανουμε την εγγραφη,και αμεσα και την καταγγελια,επωνυμη και με στοιχεια.
                  Ενρωμεταξυ εχω βρεθει ξεκρεμαστος,λεφτα υπηρχαν μονο για 5 μερες ακομμα,σπιτι δεν υπηρχε,η ψυχολογια ηταν χαλια,και ετσι αποφασιστηκε η καθοδος στην Ελλαδα για 20 μερες,να παρουμε μια ανασα,και καποια χρηματα απο την πωληση ενος αυτοκινητου.ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
                  Πόσο μα πόσο αληθινό. Αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να πιστέψεις οτι συμβαίνει στην Ευρώπη το 2013 και απο Έλληνες σε Έλληνες!!! Μαζί σου σε κάθε βήμα αδερφέ μου!

                  Comment


                    #10
                    Originally posted by antogeor View Post

                    30062011

                    "Παρακαλουνται οι επιβατες της πτησης 1675 της Ryanair με προορισμο τη Στοκχολμη,οπως επιβιβαστουν στη θυρα 4"

                    Αυτα τα λογια που ακουστηκαν απο τα μεγαφωνα του Αεροδρομιου Μακεδονια,με εκαναν να καταλαβω οτι, οτι ειχε ξεκινησει σαν ιδεα,σαν σκεψη,σαν πορτα διεξοδου απο το τελμα της ανεργιας ,ειχε ερθει η στιγμη να γινει πραγματικοτητα.
                    Ξεροντας οτι ειναι πολυ δυσκολες οι στιγμες,ειχα ζητησει απο τους δικους μου ανθρωπους να ειμαι μονος στο Αεροδρομιο,και δεν εκανα καθολου λαθος.Δυο καθισματα αριστερα μου στην αιθουσα αναμονης,ηταν ενα ζευγαρι,το οποιο με δακρια στα ματια κοιτουσε συνεχεια περα απο την πορτα ελεγχου.Κοιτωντας και εγω προς τα εκει,αντικρυσα την μητερα ενος απο τους δυο να εχει κυριολεκτικα λυγισει απο το κλαμμα.....
                    Δεν κρατηθηκα,ενιωσα οργισμενος,και ταυτοχρονα απελπισμενος,με την καταντια ενος απατημενου προδομενου,μα ταυτοχρονα και περηφανου Ελληνικου λαου
                    Μεχρι εκεινη την στιγμη,ειχα συμπεριφερθει με ψυχραιμια,ειχα φαει την τυροπιτουλα μου|(τελευταια γαρ ελεγα),ειχα πιει και το φρεντακι μου(και αυτο το τελευταιο),και προσπαθουσα να μην σκεφτομαι σοβαρα,οταν ομμως το Αεροπλανο μπηκε στον διαδρομμο και ανεπτυξε ταχυτητα για απογειωση,εκει,ασυναισθητα,επιασα τον εαυτο μου να δακριζει.Να δακριζει οχι τοσο πολυ που φευγει,η Σουηδια δεν ειναι καν 3,5 ωρες μακρια,αλλα κυριως γιατι ηταν ενα ταξιδι στο τελειως ΑΓΝΩΣΤΟ. Συνεχιζεται

                    po file mou ti mou eferes pali sto myalo.... 21/12 aerodromeio Makedonia ptisi gia frankfourti (meta allagi aeroplanou kai sinexeia gia Canada) kosmos na feygei kai oi dikoi tou anthropoi na klaine... Ego ekana to lathos kai irthan arketoi dikoi mou sto aerodromeio kai akoma tous vlepo mprosta mou na klaine kathos pernao tin pyli kai pleon na mas xorizei ena gyallino toixos...
                    Oso gia tin tyropita kai ton kafe file mou dekemvri mina kai proi proi mpoygatsa kai frape me filous prin figo gia thessaloniki kai meta gia to agnosto... Na sai kala file mou sou eyxomai kathe sou epityxeia stin zoi sou kai na sou pane ola opos pragmatika to theleis kai to epithymeis...

                    Comment


                      #11
                      Α! κι άλλο'' βιβλιο'' σε ''συνεχειες'' !Μπραβο antogeor! Εχεις αναγνωστικό κοινό που περιμενει!
                      ''Minds are like parachutes... they only function when open.''

                      Comment


                        #12


                        Πολυ καλη κινηση το ανοιγμα αυτου του θεματος!
                        Ενα μεγαλο μπραβο στον antogeor γιατι εχει περασει πραγματικα δυσκολες στιγμες αλλα δεν το εβαλε κατω, απλα σκληρυνε και προχωρησε....

                        Comment


                          #13
                          Originally posted by antogeor View Post

                          25072011
                          Η πρωτη συναντηση στα γραφεια της εταιρειας,για την υπογραφη των συμβολαιων.Θυμαμαι ακομμα πολυ εντονα,την εξαψη ,που ενιωθα.Επιτελους,μετα απο επιπονες, και επιμονες, προσπαθειες,και κυριως με την ικανοποιηση οτι μονος μου εκανα το ξεκινημα,
                          κανονιστηκαν οι λεπτομερειες,και με το χαρτι της προσληψης,τρεξιμο κατευθειαν στο skatteverket.Εκει με περιμενε μια βοηθεια(απο τις ελαχιστες στην εδω παραμονη μου),απο ενα Ελληνα με πολλα χρονια διαμονης εδω,τον οποιο και αυτον ειχα γνωρισει μεσω διαδικτυου.
                          Η δουλεια ξεκιναει μετα απο 5 μερες,θα αντικαταστησω μια υπαλληλο που φευγει διακοπες, για ενα μηνα.
                          Το προηγουμενο βραδι απο το αγχος και την αγωνια για το αγνωστο που με περιμενε,δεν κοιμηθηκα σχεδον καθολου,Σηκωθηκα απο το κρεββατι στις 04:30,καθως το ραντεβου ηταν στις 6 στο κτιριο που θα πηγαιναμε για να μου δειξουν τη δουλεια.Σε ολη τη διαδρομη με το μετρο,η σκεψη μου πηγε 24 χρονια πισω,στην πρωτη μου μερα,στην πρωτη μου δουλεια,τοσο αγχος και αγωνια ειχα,γιατι ειχα να βασιστω μονο πανω μου,και σε κανενα αλλο.
                          Μολις εφτασα στην προκαθορισμενη διευθυνση,μου κοπηκαν τα ποδια,ηταν ενα τερστιο συμπεγμα κτιριων,που στεγαζοταν μια ευρωπαικη υπηρεσια.Το πρωτο 8ωρο περασε χωρις καν να το καταλαβω,προσπαθωντας να αφομοιωσω λεπτομερειες,χωρους,ανθρωπους,ξεροντας οτι δεν θα επρεπε το ξεκινημα μου να ειναι ασχημο.Με μεγαλη προσπαθεια,σε μια αγνωστη και ταυτοχρονα σκληρη δουλεια,περασαν και οι υπολοιπες 30 μερες,και το τελευταιο απογευμα που γυρισα ξεθεωμενος απο την κουραση στο σπιτι,ειπα στον εαυτο μου"Αντωνη πηγαινεις καλα,κρατα γερα"
                          Σε δυο μολις 24ωρα ,θα αναθεωρουσα δυστηχως,την σκεψη μου αυτη,γιατι θα αντικρυζα την πολυ ασχημη πλευρα ορισμενων Ελληνων της Σουηδιας.ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ



                          ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
                          [/B]
                          Antogeor ανυπομονω για την συνεχεια και ευχομαι ομως το τελος ναναι καλο

                          Comment


                            #14
                            Originally posted by Νεομετανάστρια View Post


                            Πολυ καλη κινηση το ανοιγμα αυτου του θεματος!
                            Ενα μεγαλο μπραβο στον antogeor γιατι εχει περασει πραγματικα δυσκολες στιγμες αλλα δεν το εβαλε κατω, απλα σκληρυνε και προχωρησε....
                            Μπράβο antogeor!!! Περιμένουμε τη συνέχεια, να είσαι καλά, μας δίνεις θάρρος..
                            To accomplish great things, you must not only act, but also dream, not only plan, but also believe. ANATOLE FRANCE.

                            Comment


                              #15
                              Voulh_300_kremales[1].jpg

                              και ποτε ΜΗΝ ξεχασεις

                              Comment

                              Working...
                              X