Γεια σας και απο εμάς.
Αρχίσαμε να ψάχνουμε δουλειά στο εξωτερικό(Αμερική, Καναδά, Αυστραλία) απο τον Νοέμβριο 2012. Η πρώτη θετική απάντηση στις αιτήσεις μου ήρθε από Αυστραλία(Μελβούρνη).
Δεν ξέραμε τίποτα για Αυστραλία και έτσι αρχίσαμε να διαβάζουμε στο ιντερνετ διάφορα για να αποφασίσουμε.
Μου έδωσαν μόνο 15 μέρες για να το σκεφτούμε και να αποφασίσουμε. Φανήκαμε τυχεροί και βρήκαμε το πατριοτακι.
Ζήτησα μία παράταση ενός μήνα για να απαντήσω. Έτσι πριν φύγουμε για τις διακοπες των Χριστουγέννων δέχτηκα την προσφορά που μου έκαναν και υπέγραψα συμβόλαιο και το έστειλα με email. Όλη η διαδικασία, συνέντευξή, έγινε μέσω skype. Μου πρότειναν την βίζα 457, αλλά εγώ ενημερωμένος από το διάβασμα μου ζήτησα βίζα 186 direct entry. Μου είπαν ότι δεν το συνηθίζουν αυτό αλλά θα το έκαναν για πρώτη φορά.
Η διαφορά ανάμεσα στις δυο βίζες είναι ότι με την 457 έχεις προσωρινά ( 4 χρόνια) δικαίωμα εργασίας αλλά δεν έχεις άλλα δικαιώματα όπως medicare. Αντίθετα με την 186 είσαι μόνιμος κάτοικος και έχεις σχεδόν όλα τα δικαιώματα του Αυστραλού πολίτη (δεν μπορείς να ψηφίζεις, έχεις αναμονή για επιδόματα, μπορείς να μπαινοβγαίνεις στην Αυστραλία μόνο για 5 χρόνια-μετά πρέπει να ζητήσεις την Resident Return visa).
Υπέβάλαν αυτοί την αίτηση για nomination για την βίζα 186 για όλη την οικογένεια μου (σύζυγο, 2 παιδιά) στο τέλος Ιανουαρίου. Εμείς ξεκινήσαμε την συλλογή χαρτιών για την βίζα (μεταφράσεις, IELTS, χαρτιά στρατού, διπλώματα οδήγήσης, πτυχία,κτλ) και τελικά κατάφερα να κάνω αίτηση για όλη την οικογένεια μέσα Μαρτίου. Μέσα Απριλίου εγκρίθηκε το nomination και για την αίτηση μας ζήτησαν ιατρικές εξετάσεις για όλη την οικογένεια από panel doctors.
Θα κάνουμε τις ιατρικές εξετάσεις στην Αθήνα τέλος της βδομάδας. Και μετά θα περιμένουμε την έγκριση της βίζας μας. Αν όλα πάνε καλά θα κατέβουμε Αυστραλία αρχές Ιουλίου.
Η σύζυγος μου αρχίζει και αυτή τις αιτήσεις και ελπίζουμε να βρει και αυτή δουλειά σύντομα.
24/04/2013
Και οι δύο (με τη σύζυγο μου) καταγόμαστε από πολύ φτωχές οικογένειες και δώσαμε μεγάλο αγώνα για να καταφέρουμε να ανταπεξέλθουμε οικονομικά και να μπορέσουμε να σπουδάσουμε (με υποτροφίες και δουλεύοντας παράλληλα). Με παρότρυνση των καθηγητών μας, και μεγάλο προσωπικό αγώνα συνεχίσαμε τις σπουδές μας μέχρι και το διδακτορικό. Μετά από μια εννιά χρόνια σπουδών (πτυχίο-μάστερ-διδακτορικό), έρευνας, και παράλληλα δουλειάς σε ότι φανταστείς, τελικά ολοκληρώσαμε τον κύκλο αυτό της ζωής μας πριν μια δεκαετία. Τα τελευταία χρόνια μέχρι και αυτή τη στιγμή, και εγώ και η σύζυγος μου έχουμε αντίστοιχη δουλειά (με αυτή που μου πρόσφεραν στην Αυστραλία) σε Ελληνικό τριτοβάθμιο ίδρυμα. Τα πράγματα ήταν σχετικά καλά μέχρι την αρχή της κρίσης, πριν από 2-3 χρόνια. Είδαμε τους μισθούς μας να καταρρέουν και φτάνουν σήμερα στο μισό, μαζί και τα όνειρα, ο προγραμματισμός μας και η καλή μας διάθεση. Το σύστημα υγείας της χωράς να υπολειτουργεί, την παιδεία να αλλάζει από την πρωτοβάθμια μέχρι την τριτοβάθμια προς το χειρότερο. Την δουλειά του εκπαιδευτικού να υποβιβάζεται και να υποβαθμίζεται καθημερινά μαζί με αυτήν και το μέλλον των παιδιών μας.
Πήραμε την μεγάλη απόφαση να δοκιμάσουμε κάπου αλλού. Ίσως κάπου καλύτερα. Κάπου που όπως φαίνετε να σου αναγνωρίζονται οι κόποι σου και η σκληρή δουλειά, κάπου που δεν έχεις καθημερινό άγχος για το αύριο, κάπου που να μπορείς να φτιάξεις ένα καλό μέλλον για τα παιδιά σου, να μπορείς να τα αναθρέψεις σωστά, και να μπορέσεις κάποια στιγμή να τα σπουδάσεις και να τους δώσεις πιο χαρούμενη και ποιο καλή ζωή από αυτή που είχες εσύ.
Ήταν δύσκολη απόφαση! Κάποιοι μας θεωρούν χαζούς ή ακόμη πλεονέκτες. "Αφήνετε 2 σίγουρες δουλειές για κάτι που δεν γνωρίζετε;" μας λένε. Ίσως έχουν δίκαιο (ακόμη έχω αμφιβολίες...). Πολλοί συνάδελφοι μου λένε "Πρέπει να μείνεις και να το παλέψεις" αλλά σχεδόν όλοι, αυτοί που το παλεύουν, έχουν βρει κληρονομιά ένα γερό κομπόδεμα, ακίνητη περιουσία και έχουν εξασφαλισμένη την οικογένεια και τα παιδιά τους ακόμη και αν μείνουν χωρίς μισθούς για πολλά χρόνια.
Από την άλλη. Εμείς δεν έχουμε τίποτα από αυτά. Στηριζόμαστε στους εαυτούς μας, ο ένας στο άλλο και στην σκληρή δουλειά.
Λίγες μέρες μετά την απόφαση μας για μετανάστευση, ανακοινώθηκε το περιβόητο σχέδιο Αθηνά το οποίο καταργεί και το τμήμα που δουλεύουμε!! Τέλειος συγχρονισμός! Από ότι μας είπαν δεν χάνει κάνεις τη δουλειά του (προς το παρόν) αλλά μεταφερόμαστε σε άλλο τμήμα του ιδρύματος μας.
Το πατριωτάκι μας βοήθησε παρά πολύ στο να λάβουμε την απόφαση αυτή, να πάρουμε πληροφορίες και να ενημερωθούμε για την ζωή και τις εμπειρίες άλλων πατριωτών μας που μετανάστευσαν εκεί. Δεδομένου ότι μάλλον είμαστε οι μόνοι που δεν έχουμε κάποιο γνωστό ή συγγενή εκεί κάθε πληροφορία που διαβάζουμε εδώ είναι για εμάς θησαυρός.
Αποφασίσαμε να ανοίξουμε την ανταπόκριση από Αυστραλία, πριν ακόμα πάμε για να μοιραστούμε μαζί σας τις σκέψεις μας και να βοηθήσουμε όπως και εμείς μπορούμε.
14-05-2013: Περί Ιατρικών Εξετάσεων.
΄Όπως ανέφερα πιο πριν, στις 16-04-2013 η case officer επικοινώνησε μαζί μου και μου ζήτησε συμπληρωματικά (μέσα σε 28 μέρες) τις ιατρικές εξετάσεις για όλη την οικογένεια. Συγκεκριμένα ζήτησαν από εμένα και την σύζυγο μου παθολογική εξέταση, εξετάσεις αίματος, ουρών και ακτινολογική εξέταση(ακτινογραφία θώρακα). Από την μεγάλη μου κόρη (6.5 ετών) ζήτησαν παθολογική εξέταση και ανάλυση ούρων ενώ από την μικρή (3 ετών) ζήτησαν μόνο παθολογική εξέταση.
Στις 26-04-2013 ταξιδέψαμε στην Αθήνα για να κάνουμε τις ζητούμενες εξετάσεις. Επιλέξαμε από την λίστα των panel doctors http://www.immi.gov.au/contacts/over...el-doctors.htm
το
Medical and Radiology Clinic
Iaso General Hospital
264 Messogion Ave
Holargos 15562
διότι μπορεί να στείλει ηλεκτρονικά τις εξετάσεις αφού θέλαμε οι εξετάσεις να φτάσουν στην case officer όσο το δυνατό γρηγορότερα. Το κέντρο αυτό το επέλεξα στην αίτηση που συμπλήρωσα για τη βίζα μου (υπέβαλα την αίτηση μόνο ηλεκτρονικά από τον ιστότοπο http://www.immi.gov.au/skills/skills.../subclass-186/ ακολουθώντας προσεκτικά τις οδηγίες και ανεβάζοντας σκαναρισμένα γνήσια αντίγραφα – μεταφρασμένα από το υπουργείο εσωτερικών μεταφραστική υπηρεσία-χωρίς την σφραγίδα apostle - όλα τα έγγραφα που χρειάζονταν-πληρωμή online 3060 AUD με Ελληνική κάρτα visa).
Πληροφοριακά αναφέρω ότι το νοσοκομείο αυτό και ο συγκεκριμένος γιατρός είναι συμβεβλημένοι και κάνουν τις ιατρικές εξετάσεις για βίζες για πολλές χώρες.
Φτάσαμε στο γραφείο του γιατρού μισή ώρα πριν το ραντεβού μας και μας δέχτηκε αμέσως. Μας έβγαλε φωτογραφία, πήρε βάρος, ύψος και μας έκανε παθολογική εξέταση. Όλα αυτά σε 1 ώρα περίπου (συνολικά για όλη την οικογένεια). Κάθισε στο γραφείο του να περάσει τα αποτελέσματα στον υπολογιστή στο σύστημα του immigration της Αυστραλίας και εκεί άρχισαν τα προβλήματα! Δεν μας έβρισκε στο σύστημα... Ευτυχώς είχα προνοήσει και είχα μαζί μου όλα τα σχετικά έντυπα και τις φόρμες ιατρικών εξετάσεων εκτυπωμένες και συμπληρωμένες (http://www.immi.gov.au/allforms/pdf/26.pdf και http://www.immi.gov.au/allforms/pdf/160.pdf) και του έδωσα τους σχετικούς αριθμούς (αριθμός αίτησης βίζας, αριθμός φακέλου ,κτλ) από το e-mail της case officer. Τελικά, μετά από 20 λεπτά αναζήτησης μας βρήκε. Πέρασε την μικρή μας κόρη άμεσα αλλά μετά δεν μπορούσε να ανοίξει το σύστημα, για κανένα από τους υπόλοιπους μας, ώστε να περάσει τα στοιχεία μας. Μετά από προσπάθειες μερικών λεπτών μας είπε ότι θα μιλήσει αύριο μαζί τους και θα του ανοίξουν το σύστημα ώστε να περάσει όλα τα στοιχεία μέσα. Πληρώσαμε 360 Ευρώ (χωρίς απόδειξη) και αφού μας ενημέρωσε ότι θα κάνει την υπόλοιπη διαδικασία την επόμενη μέρα, όταν θα έχει και τα άλλα αποτελέσματα, μας έστειλε στο ταμείο για τα υπόλοιπα. Εκεί μας είπαν ότι για την βίζα στην Αυστραλία έχουν πακέτο 100 Ευρώ / άτομο το οποίο τα περιλαμβάνει όλα, εξετάσεις αίματος, ουρών και ακτινογραφία θώρακα. Για την δεύτερη μου κόρη πληρώσαμε 17 Ευρώ για εξετάσεις ούρων. Σε περίπου 1 ώρα ακόμα είχαμε τελειώσει και αυτά. Μας κόστισε συνολικά 577 Ευρώ για τις ιατρικές εξετάσεις.
Στις 27-04-2013, όταν κάλεσα τον γιατρό για να δω αν είναι όλα εντάξει, μου είπε ότι μίλησε μαζί τους και περιμένει από στιγμή σε στιγμή να του φτιάξουν το σύστημα από Αυστραλία. Την επόμενη μέρα ξαναπήρα τηλέφωνο και μου είπε ότι ήταν στο τηλέφωνο ώρες μαζί τους και δεν μπόρεσαν να το λύσουν!! Θα ξαναπροσπαθήσουν την επόμενη μέρα. Για να μην πολυλογώ τον παίρνω τηλέφωνο κάθε μέρα και τον πιέζω να τα στείλει. Του άφησα και τις φόρμες 26 και 160 συμπληρωμένες (για να συμπληρώσει το δικό του κομμάτι) και του είπα ότι μπορώ να πληρώσω courier εγώ για να τις στείλουμε αλλά το αποφεύγει. Κάθε 6-7 μέρες περνάει στο σύστημα ηλεκτρονικά και ένα άτομο!!! Την 01/05/2013 μου είπε ότι πέρασε την δεύτερη μου κόρη στο σύστημα αλλά δεν μπορεί ακόμα να περάσει εμάς.
Στις 02/05/2013 έστειλα e-mail στην case officer αναφέροντας τα προβλήματα του συστήματος για τις ιατρικές εξετάσεις και την ρώτησα αν έχει παραλάβει κάτι. Στις 07-05-2013 μου απάντησε ότι παρέλαβε μόνο για τα παιδιά και μου έδωσε ένα link για να επικοινωνήσει ο panel doctor για τεχνική βοήθεια. Του έστειλα την απάντηση αυτή και επικοινώνησα και εγώ στο λινκ αυτό μαζί τους. Τα καθημερινά τηλεφωνήματα στον panel doctor συνεχίζονται. Κάθε φορά μου λεει την ίδια απάντηση «Είμαι στο τηλέφωνο ώρες μαζί τους και θα τα στείλω αύριο». Στις 10/05 μου είπε ότι σκάναρε τα δικά μου και τα έστειλε με ε-μαιλ για να τα περάσουν αυτοί ενώ για την γυναίκα μου περιμένει ακόμη να του ανοίξουν το σύστημα!!!
Στις 14-05-2013, έληξε η προθεσμία των 28 ημερών. Ελπίζω να μην έχουμε κάποιο πρόβλημα. Έγραψα σήμερα ένα ε-μαιλ στη case officer ενημερώνοντας την και ε-μαιλ στους health system. ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΩ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΦΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΚΑΤΙ ΣΧΕΤΙΚΟ.
Στις 15-05-2013 πήρα απάντηση από την case officer η οποία μου είπε ότι τα ιατρικά αποτελέσματα μας (εμένα και της γυναίκας μου) δεν έχουν παραληφθεί ακόμη. Μερικές ώρες μετά πήρα ε-μαιλ από το health panel στο μου είπαν ότι πήραν με ε-μαιλ τα ιατρικά αποτελέσματα, τα έστειλαν στο Sydney και αν δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα θα τα περάσουν και να θα οριστικοποιηθούν στο σύστημα σε καμία βδομάδα. Αν μετά από αυτό δεν τα βλέπει η case officer να επικοινωνήσω μαζί τους ξανά.
Αν και δεν βγήκε η βίζα ακόμα, στηριζόμενοι στα λεγόμενα της case officer και health panel, την αναμένουμε τέλος του μήνα, σήμερα έκλεισα τα εισιτήρια.
ΣΤΙΣ 07/07/2013 ΠΕΤΑΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΓΙΑ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ με Etihad. Θα γράψω σύντομα λεπτομέρειες για τα εισιτήρια. Η πτήση φεύγει 14:30 από Αθηνά και φτάνει Μελβούρνη στις 18:10 την επόμενη μέρα, με ενδιάμεσο σταθμό 2 ωρών στο Αμπουνταπι (περίπου 20 ώρες πτήση). Τιμή για 4 άτομα 4335 δολάρια Αυστραλίας μέσο ιντερνετ στο http://www.airfaresflights.com.au/book-online/ (στο zuji ήταν τα φτηνότερα με λογικές ώρες αναχώρησης, άφιξης και διάρκεια πτήσης).
[U]24-05-2013[\U]
Σήμερα πήρα το πολυπόθητο e-mail από την case officer που έλεγε ότι η βίζα εγκρίθηκε!!! Αρχίζουμε τώρα το μάζεμα του σπιτιού, εύρεση μεταφορικής, σπιτιού προσωρινής κατοικίας για τις πρώτες μέρες, διερεύνηση για σχολεία για τα παιδιά, ... κτλ
Η συγκίνηση ήταν μεγάλη. Έπρεπε να αποχαιρετίσουμε τα πάντα. Δεν σκεφτήκαμε ποτέ ότι θα συνέβαινε αυτό το πράγμα. Υπήρχαν φορές που δεν μπορούσαμε να τον αντέξουμε. Προσπαθούσαμε να κάνουμε όσο πιο πολλά πράγματα μπορούσαμε. Νομίζαμε ότι αυτό το πράγμα συνέβαινε σε κάποιους άλλους. Όποιος δεν το περάσει δεν καταλαβαίνει. Πολλά αποχαιρετιστήρια πάρτυ. Τις τελευταίεςς 10 μέρες κοιμόμαστε πολύ λίγο.
11/8/2013
Κλείσαμε ήδη ένα μήνα στην Μελβούρνη. Ο καιρός πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε γιατί είχαμε κάθε μέρα δουλειά ή κάτι να κανονίσουμε. Θα περιγράψω λίγο τις διαδικασίες που κάναμε γιατί μπορεί να φανούν σε άλλα πατριωτάκια.
Φτάσαμε στην Μελβούρνη 8/7/2013 στις 19:00. Το είχαμε ρυθμίσει έτσι ώστε να φθάναμε βράδυ και να κοιμηθούμε αμέσως μήπως γλυτώσουμε το jet lack. Το ταξίδι ήταν πολύ πιο ξεκούραστo από ότι το περιμέναμε αν και είχαμε και 1.5 ώρα αναμόνη επιπλέων μέσα στο αεροπλάνο λόγω βλάβης. Τα παιδια είδαν παιδικά, έφαγαν και κοιμήθηκαν 10 ώρες. Θυμήζω ότι η πτήση ήταν με την Etihad με ανταπόκριση μέσω Abudabi. Περίπου 4.5 +13 ώρες με 1.5 αναμονή για την ανταπόκριση. Το φαγήτο ήταν πολύ ωραίο και μπορούμε να πούμε ότι μέσα στο αεροπλάνο ξεκουραστήκαμε αφού από 11/5/2013 ενώ δουλεύαμε, τρέχαμε και για να ετοιμασούμε τα διάφορα (πακετάρισμα, εκκρεμότητες, χαιρετισμούς,…). Φτάνοντας στο αεροδρόμιο φορτώσαμε τις βαλίτσες μας σε τρία καρότσια (είχαμε 5 βαλίτσες (130 κιλά), 4 χειραποσκευές, ένα παιδικό καρότσι, 1 τσάντα υπολογιστή και 1 γυναικεία τσάντα) και προχωρήσαμε στον έλεγχο. Είχαμε ήδη συμπληρώσει μέσα στο αεροπλάνο ένα ερωτηματολόγιο-κάρτα άφιξης που δήλωνες αν είχες τρόφιμα, ναρκωτικά, τσιγάρα, βρώμικα παπούτσια,….. Την δώσαμε στον έλεγχο, έφεραν 2 σκυλιά μύρισαν τις βαλίτσες και μας άφησαν να φύγουμε. Πολύ σύντομη διαδικασία, δεν άνοιξαν τίποτα, δεν ρώτησαν τίποτα, και ήταν πολύ ευγενικοί. Αλλιώς το περιμέναμε. Πήραμε ταξί maxi (που είναι minibus) και σε 20 λεπτά φθάσαμε στο ξενοδοχείο. Σημειώστε ότι πληρώσαμε 55 δολλάρια και ο οδηγός φόρτωσε όλες τις βαλίτσες και ήταν και πολύ επαγγελματίας και ευγενικός.
Την πρώτη βδομάδα μείναμε σε ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, που μας κάλυψε η δουλειά μου, ώστε να μπορέσουμε να ρυθμίσουμε τις πρώτες και βασικές διαδικασίες. Μετά θα μετακινούμασταν στο σπίτι που το βρήκαμε μέσω ιντερνετ με τη βοήθεια κάποιων ατόμων από τη δουλειά μου οι οποίοι προσφέρθηκαν να μας βοηθήσουν (βρήσκαμε σπίτια από το ιντερνετ και πήγαιναν αυτοί τα εβλεπαν και μας έστελαν σχόλια).
Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να αγοράσουμε δύο κάρτες για τα κινητά μας τηλέφωνα. Πήραμε optus, 30 δολ. Η κάθε μία κάρτα προπληρωμένη για ένα μήνα με δωρεάν κλήσεις σε optus, ίντερνετ, μηνύματα. Αυτό το κάναμε πρώτο γιατί σε κάθε υπηρεσία ζητάνε αριθμό τηλεφώνου και διεύθυνση.
Αμέσως μετά πήγαμε στην τράπεζα και ενεργοποιήσαμε τον κοινό λογαριασμό μας που είχαμε ανοίξει μέσω ίντερνετ από την Ελλάδα. Για την ενεργοποίηση και έκδοση καρτών αναλήψεως χρειάζεται απλά να δείξεις το διαβατήριο σου. Μετά από αυτό άφησα τα παιδιά με τη σύζυγο να πάνε στο ξενοδοχείο και εγώ πήγα στο medicare. Εκεί μου είπαν ότι όλα τα χαρτιά μου ήταν εντάξει αλλά έπρεπε να παρουσιαστούν αυτοπροσώπος όλα τα άτομα που θα γραφόντουσαν στην κάρτα. Medicare δικαιούνται αυτοί που έχουν permanent visa οι υπόλοιποι πρέπει να κάνουν ιδιωτική ασφάλεια. Μέτα από αυτό πήγα στη δουλειά μου γιατί έπρεπε να υπογράψω την έναρξη του συμβολαίου. Επιτέλους γνώριζαν από κοντά τα άτομα που μας είχαν βοηθήσει πριν ακόμα έρθουμε.
Την επόμενη μέρα πήγαμε όλη η οικογένεια μαζί για να κάνουμε αίτηση για την κάρτα medicare. Μας είπαν να τους πάρουμε τηλέφωνο την Παρασκευή (ήταν Τρίτη) για να μας πουν τον αριθμό της κάρτας, για να μπορούμε να τον χρησιμοποιούμε μέχρι να έρθει η κάρτα ταχυδρομικώς. Ήταν πολύ εξυπηρετικοί και ευγενικοί, όπως και σε όλες τις υπηρεσίες μέχρι τώρα. Την ίδια μέρα υποβάλαμε ηλεκτρονικά αίτηση για tax file number τον οποίο θα έστελνα σε δύο βδομάδες ταχυδρομικώς.
Μας ζήτησε ο αντζέντης να συναντηθούμε να μετρήσουμε τους τοίχους και να καταγράψουμε την κατάσταση του σπιτιού. Σημειώστε ότι γίνεται μια λεπτομερή καταγραφή κάθε δωματίου και των περιεχομένων του καθώς και την κατάσταση τους. Όλα αυτά καταγράφονται σε ένα πολυσέλιδο έντυπο το οποίον περιέχει και φωτογραφίες για την κάθε λεπτομέρια. Για να καταλάβετε το έντυπο μας ήταν 30 σελίδες με 200 φωτογραφίες το οποίο υπογράφει ο ατζέντης και ο ενοικιαστής. Πρέπει να γίνουν συνδέσεις ρεύματος, νερού και γκάζι προτού μπεις στο σπίτι. Ευτυχώς μας έδωσαν μερικές μέρες να τα ρυθμίσουμε όλα αυτά γιατί χωρίς αυτοκίνητο χρειάζεσε περισσότερο χρόνο. Η συγκοινωνία είναι πολύ καλή αλλά παίρνει πιο πολύ χρονό.
Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Βασικά νομίζαμε ότι ήρθαμε διακοπές. Προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι γίνεται στην νέα μας χώρα.
Μετά την πρώτη βδομάδα μετακινηθήκαμε στο σπίτι. Τα παιδιά ήταν πολύ χαρούμενα γιατί επιτέλους θα έτρωγαν σπιτικό φαγητό. Αγοράσαμε τρία κρεβάτια, ένα ψυγείο, μια κατσαρόλα και λίγα κουζινικά. Τα πράγματα μας από την Ελλάδα θα έρχονταν περίπου σε δύο μήνες. Έπιπλα θα αγοράζαμε αργότερα.
Το επόμενο βήμα ήταν τα σχολεία των παιδιών. Η μεγάλη μας κόρη είναι 7 χρονών και ήδη της είχαμε κάνει εγγραφή από την Ελλάδα μέσω ιντερνετ σε ένα δημόσιο σχολείο ειδικό για παιδιά μεταναστών που δεν γνωρίζουν αγγλικά, στο Blackburn English language school. Θα μπορούσε να ξεκινούσε σε δημόσιο δημοτικό κατευθείαν, αν θέλαμε, αλλά μας συμβούλευσαν ότι ειναι καλύτερα να πάει εκεί για έξι μήνες και να συνεχίσει μετά στο κανονικό σχολείο χωρίς να χάσει χρονιά και έχοντας μάθει την γλώσσα. Τα μαθήματα ειναι 9 με 3:20 κάθε μέρα και περιλαμβάνουν αγγλικά, μαθηματικά και δραστηριότητες. Τα παιδιά χωρίζονται σε τμήματα (περίπου 12 παιδιά ανά τμήμα) με βάση την ηλικία τους. Πληρώσαμε 90δολ. για τους 6 μήνες. Η τιμή αυτή είναι για permanent resident visa ή για Αυστραλούς πολίτες. Το σχολείο είναι πολύ οργανωμένο και προσπαθούν τα παιδια να είναι χαρούμενα. Η κόρη μας σε δύο μήνες έμαθε να διαβάζει και να γράφει.
Με την δεύτερη μας κόρη η οποία είναι 3.5 χρονών δυσκολευτήκαμε πολύ. Αν και είχαμε κανονίσει από Ελλάδα σε νηπιαγωγείο, για την ηλικία της μπορούσε να πάει μέχρι 5 ώρες την βδομάδα (αυτό λέγεται kindergarden ή pre-school). Πληρώνουμε γύρω στα 250δολ. το τρίμηνο για 3 ώρες την βδομάδα. Τις υπόλοιπες μέρες την πρόσεχε η σύζυγος μου. Ψάχναμε να βρούμε επιπλέον παιδικό σταθμό (childcare) και ανακαλύψαμε ότι κόστιζε γύρω στα 100δολ. την ημέρα. Μας φάνηκε πανάκριβο και ψάχνοντας βρήκαμε και την πάμε άλλες τρεις μέρες (5,3,3 ώρες) με 10δολ. την ώρα. Το childcare είναι πανάκριβο για αυτό πολλές μαμάδες δουλεύουν Part time δουλιές.
Τελικά όταν μετακινήσε με λεωφορεία έχοντας παιδιά είναι μεγάλη ταλαιπωρία ειδικά όταν βρέχει (τις πιο πολλς μέρες βρέχει). Για να πάρει η σύζυγος το παιδί στο αγγλικό σχολείο και να γυρίσει χρειαζόταν 1.5 ώρα περίπου.Ενώ με το αυτοκίνητο είναι γύρω στα 15 λεπτά.
(Η απόσταση του σπιτιού από το σχολείο είναι γύρω στα 3 χιλιομ.).Έτσι αποφασίσαμε να πάρουμε αυτοκίνητο.
Λεφτά για καινούριο δεν υπήρχαν έτσι πήγαμε σε μία μάντρα με μεταχειρισμένα. Του είπαμε ότι θέλουμε ένα αυτοκίνητο οικονομικό και να μην μας μένει στο δρόμο.
Μας ενημέρωσε ότι πριν πουληθεί ένα αυτοκίνητο περνάει υποχρεωτικά από επιθεώρηση (κάτι σαν κτεο) από το αυστραλέζικο κράτος και μόνο αν θεωρηθεί ότι όλα είναι σε καλή κατάσταση μπορεί να γίνει η πώληση.
Μας έδειξε τρία αυτοκίνητα (περίπου 2000δολ.) τα οποία οδήγησα και κατέληξα σε ενα mazda 2500δολ. (κλιματισμό,ηλεκτρικά παράθυρα, καινούρια λάστιχα κτλ.). Η τιμή αυτή είναι για να στο δώσει έτοιμο στο δρόμο και περιλαμβάνει ισχύουσα 'αδεια κυκλοφορίας και τέλη μεταβίβασης. Ενημερωτικά η ανανέωση άδειας κυκλοφορίας κοστίζει γύρω στα 800δολ. το χρόνο και μια μεικτή ασφάλεια γύρω στα 500δολ. το χρόνο (Η ασφάλεια δεν είναι υποχρεωτική και πολλοί κυκλοφορούν χωρίς ασφάλεια). Η βενζίνη κυμαίνεται από 1.35-1.55δολ. το λίτρο(έχεις έκπτωση 0.04-0.20 δολ. με αγορές από διάφορα σουπερμάρκετ).Πολύ χρήσιμη είναι η οδική βοήθεια και μετά από έρευνα κατέληξα ότι μια από τις καλύτερες και οικονομικότερες ειναι η RACV.
Με το ελληνικό δίπλωμα μπορείς να οδηγείς στην αυστραλία μέχρι 6 μήνες. Μπορείς όμως να πάρεις το αυστραλέζικο δίπλωμα οδήγησης χωρίς καμία εξέταση αν πληρούνται ορισμένες προυποθέσεις. Η διαδικασία για να γίνει αλλαγή του διπλώματος είναι πολύ απλή. Κλείνεις ραντεβού στο vicroads, παρουσιάζεσε εκεί με το ελληνικό σου δίπλωμα, τρία χαρτιά που να πιστοποιούν την ταυτότητα και την διεύθυνση σου (συμβόλαιο ενοικίασης σπιτιού, κάρτα medicare και κάρτα αυστραλέζικης τράπεζας), συμπληρώνεις μία αίτηση, σου βγάζουν φωτογραφία επί τόπου, πληρώνεις ένα ποσό ανάλογα με τα χρόνια που θέλεις να ισχύει το δίπλωμα και είσαι έτοιμος. Με την απόδειξη αυτή μπορείς να οδηγείς μέχρι να έρθει το διπλωμα σου με το ταχυδρομείο σε δέκα μέρες. Το δίπλωμα το χρησιμοποιείς και σαν αστυνομική ταυτότητα.
Διάφορες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ http://www.vicroads.vic.gov.au/Home
Τα πράγματα μας έφθασαν στις 3/10/2013. Μεγάλη μέρα συγκίνησης. Τα παιδιά ήταν πολύ χαρούμενα γιατί ηρθάν επιτέλους τα παιχνίδια,τα ρούχα και τα βιβλία τους. Τα δικά μας συναισθήματα ανάμεικτα. Αναμνήσεις από την ζωή μας, θυμηθήκαμε την κούραση και την ταλαιπωρία που περάσαμε, την δύσκολη απόφαση που πήραμε να κάνουμε αυτήν την αλλαγή στην ζωή μας, την μοναξιά που νιώσαμε μέχρι να αποφασίσουμε. Την πρώτη μέρα ανοίξαμε κάποια παιχνίδια στα παιδιά για να παίξουν,τα άλλα κουτιά απλά τα κοιτούσαμε αμήχανοι.
Η μεταφορική εταιρεία που διαλέξαμε είναι η KAE INTERNATIONAL O.E. THL.210 9217711, www.kaeintlmovers.com Από Αθήνα τα πράγματα έφυγαν 25/7 και έφθασαν στην Μελβούρνη 5/9. Έγινε ο έλεγχος στο τελωνείο και μας άνοιξαν μόνο 4 κουτιά από τα 108 κουτιά. Βασικά άνοιξαν όσα κουτια γράψαμε ότι είχαν παπούτσια, τποδήλατο, χριστουγεννιάτικα στολίδια. Σημειώστε ότι τα παπούτσια τα καθαρίσαμε πάρα πολύ σχολαστικά (τα πλύναμε τρεις φορές). Όπως και τις ρόδες του ποδηλάτου. Για κάθε κουτί φτιάξαμε στον υπολογιστή μια σελίδα, η οποία έγραφε τον αύξων αριθμό και το όνομά μου.Την κολλήσαμε στην κάθε πλευρά του κουτιού και μετά ετοιμάσαμε μία λίστα με τον αύξων αριθμό και τι ακριβώς περιέχει το κουτί. Στην Αθήνα πληρώσαμε 3000ευρώ συμπεριλαμβανομένης μιας υποχρεωτικής ασφάλισης και στην Αυστραλία 275δολ.
Αυτό το κόστος περιλάμβανε τα πάντα μέχρι και την παράδοση και άνοιγμα των κουτιών μέσα στο σπίτι. Η εξυπηρέτιση ήταν άψογη. Τα πράγματα μας έφθασαν άθεικτα. Ήταν 12κυβικά (ρούχα,βιβλία,παιχνίδια,κουζινικά και πλυντήριο ρούχων).
Εδώ στην Μελβούρνη δεν γνωρίζαμε κανένα, ούτε είχαμε κανένα συγγενή. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα.
Νιώθαμε χαμένοι στον ωκεανό. Είχαμε γνωρίσει στο αεροπλάνο μια κοπέλα με τα παιδιά της που ήρθαν για διακοπές εδώ και αυτή μας βοήθησε ρωτώντας διάφορα πράγματα τους συγγενείς της. Συναντήσαμε πολλούς έλληνες σε διάφορες υπηρεσίες, στο σουπερμάρκετ και αλλού, που μας βοήθησαν πάρα πολύ χωρίς να το ζητήσουμε. Δν μπορούσαμε πότε να το φανταστούμε ότι θα γινόταν αυτό. Μας έδωσαν έπιπλα και πολλή συμπαράσταση. Μας φέρθηκαν παραπάνω και από συγγενείς.
Έπεται συνέχεια.........
Αρχίσαμε να ψάχνουμε δουλειά στο εξωτερικό(Αμερική, Καναδά, Αυστραλία) απο τον Νοέμβριο 2012. Η πρώτη θετική απάντηση στις αιτήσεις μου ήρθε από Αυστραλία(Μελβούρνη).
Δεν ξέραμε τίποτα για Αυστραλία και έτσι αρχίσαμε να διαβάζουμε στο ιντερνετ διάφορα για να αποφασίσουμε.
Μου έδωσαν μόνο 15 μέρες για να το σκεφτούμε και να αποφασίσουμε. Φανήκαμε τυχεροί και βρήκαμε το πατριοτακι.
Ζήτησα μία παράταση ενός μήνα για να απαντήσω. Έτσι πριν φύγουμε για τις διακοπες των Χριστουγέννων δέχτηκα την προσφορά που μου έκαναν και υπέγραψα συμβόλαιο και το έστειλα με email. Όλη η διαδικασία, συνέντευξή, έγινε μέσω skype. Μου πρότειναν την βίζα 457, αλλά εγώ ενημερωμένος από το διάβασμα μου ζήτησα βίζα 186 direct entry. Μου είπαν ότι δεν το συνηθίζουν αυτό αλλά θα το έκαναν για πρώτη φορά.
Η διαφορά ανάμεσα στις δυο βίζες είναι ότι με την 457 έχεις προσωρινά ( 4 χρόνια) δικαίωμα εργασίας αλλά δεν έχεις άλλα δικαιώματα όπως medicare. Αντίθετα με την 186 είσαι μόνιμος κάτοικος και έχεις σχεδόν όλα τα δικαιώματα του Αυστραλού πολίτη (δεν μπορείς να ψηφίζεις, έχεις αναμονή για επιδόματα, μπορείς να μπαινοβγαίνεις στην Αυστραλία μόνο για 5 χρόνια-μετά πρέπει να ζητήσεις την Resident Return visa).
Υπέβάλαν αυτοί την αίτηση για nomination για την βίζα 186 για όλη την οικογένεια μου (σύζυγο, 2 παιδιά) στο τέλος Ιανουαρίου. Εμείς ξεκινήσαμε την συλλογή χαρτιών για την βίζα (μεταφράσεις, IELTS, χαρτιά στρατού, διπλώματα οδήγήσης, πτυχία,κτλ) και τελικά κατάφερα να κάνω αίτηση για όλη την οικογένεια μέσα Μαρτίου. Μέσα Απριλίου εγκρίθηκε το nomination και για την αίτηση μας ζήτησαν ιατρικές εξετάσεις για όλη την οικογένεια από panel doctors.
Θα κάνουμε τις ιατρικές εξετάσεις στην Αθήνα τέλος της βδομάδας. Και μετά θα περιμένουμε την έγκριση της βίζας μας. Αν όλα πάνε καλά θα κατέβουμε Αυστραλία αρχές Ιουλίου.
Η σύζυγος μου αρχίζει και αυτή τις αιτήσεις και ελπίζουμε να βρει και αυτή δουλειά σύντομα.
24/04/2013
Και οι δύο (με τη σύζυγο μου) καταγόμαστε από πολύ φτωχές οικογένειες και δώσαμε μεγάλο αγώνα για να καταφέρουμε να ανταπεξέλθουμε οικονομικά και να μπορέσουμε να σπουδάσουμε (με υποτροφίες και δουλεύοντας παράλληλα). Με παρότρυνση των καθηγητών μας, και μεγάλο προσωπικό αγώνα συνεχίσαμε τις σπουδές μας μέχρι και το διδακτορικό. Μετά από μια εννιά χρόνια σπουδών (πτυχίο-μάστερ-διδακτορικό), έρευνας, και παράλληλα δουλειάς σε ότι φανταστείς, τελικά ολοκληρώσαμε τον κύκλο αυτό της ζωής μας πριν μια δεκαετία. Τα τελευταία χρόνια μέχρι και αυτή τη στιγμή, και εγώ και η σύζυγος μου έχουμε αντίστοιχη δουλειά (με αυτή που μου πρόσφεραν στην Αυστραλία) σε Ελληνικό τριτοβάθμιο ίδρυμα. Τα πράγματα ήταν σχετικά καλά μέχρι την αρχή της κρίσης, πριν από 2-3 χρόνια. Είδαμε τους μισθούς μας να καταρρέουν και φτάνουν σήμερα στο μισό, μαζί και τα όνειρα, ο προγραμματισμός μας και η καλή μας διάθεση. Το σύστημα υγείας της χωράς να υπολειτουργεί, την παιδεία να αλλάζει από την πρωτοβάθμια μέχρι την τριτοβάθμια προς το χειρότερο. Την δουλειά του εκπαιδευτικού να υποβιβάζεται και να υποβαθμίζεται καθημερινά μαζί με αυτήν και το μέλλον των παιδιών μας.
Πήραμε την μεγάλη απόφαση να δοκιμάσουμε κάπου αλλού. Ίσως κάπου καλύτερα. Κάπου που όπως φαίνετε να σου αναγνωρίζονται οι κόποι σου και η σκληρή δουλειά, κάπου που δεν έχεις καθημερινό άγχος για το αύριο, κάπου που να μπορείς να φτιάξεις ένα καλό μέλλον για τα παιδιά σου, να μπορείς να τα αναθρέψεις σωστά, και να μπορέσεις κάποια στιγμή να τα σπουδάσεις και να τους δώσεις πιο χαρούμενη και ποιο καλή ζωή από αυτή που είχες εσύ.
Ήταν δύσκολη απόφαση! Κάποιοι μας θεωρούν χαζούς ή ακόμη πλεονέκτες. "Αφήνετε 2 σίγουρες δουλειές για κάτι που δεν γνωρίζετε;" μας λένε. Ίσως έχουν δίκαιο (ακόμη έχω αμφιβολίες...). Πολλοί συνάδελφοι μου λένε "Πρέπει να μείνεις και να το παλέψεις" αλλά σχεδόν όλοι, αυτοί που το παλεύουν, έχουν βρει κληρονομιά ένα γερό κομπόδεμα, ακίνητη περιουσία και έχουν εξασφαλισμένη την οικογένεια και τα παιδιά τους ακόμη και αν μείνουν χωρίς μισθούς για πολλά χρόνια.
Από την άλλη. Εμείς δεν έχουμε τίποτα από αυτά. Στηριζόμαστε στους εαυτούς μας, ο ένας στο άλλο και στην σκληρή δουλειά.
Λίγες μέρες μετά την απόφαση μας για μετανάστευση, ανακοινώθηκε το περιβόητο σχέδιο Αθηνά το οποίο καταργεί και το τμήμα που δουλεύουμε!! Τέλειος συγχρονισμός! Από ότι μας είπαν δεν χάνει κάνεις τη δουλειά του (προς το παρόν) αλλά μεταφερόμαστε σε άλλο τμήμα του ιδρύματος μας.
Το πατριωτάκι μας βοήθησε παρά πολύ στο να λάβουμε την απόφαση αυτή, να πάρουμε πληροφορίες και να ενημερωθούμε για την ζωή και τις εμπειρίες άλλων πατριωτών μας που μετανάστευσαν εκεί. Δεδομένου ότι μάλλον είμαστε οι μόνοι που δεν έχουμε κάποιο γνωστό ή συγγενή εκεί κάθε πληροφορία που διαβάζουμε εδώ είναι για εμάς θησαυρός.
Αποφασίσαμε να ανοίξουμε την ανταπόκριση από Αυστραλία, πριν ακόμα πάμε για να μοιραστούμε μαζί σας τις σκέψεις μας και να βοηθήσουμε όπως και εμείς μπορούμε.
14-05-2013: Περί Ιατρικών Εξετάσεων.
΄Όπως ανέφερα πιο πριν, στις 16-04-2013 η case officer επικοινώνησε μαζί μου και μου ζήτησε συμπληρωματικά (μέσα σε 28 μέρες) τις ιατρικές εξετάσεις για όλη την οικογένεια. Συγκεκριμένα ζήτησαν από εμένα και την σύζυγο μου παθολογική εξέταση, εξετάσεις αίματος, ουρών και ακτινολογική εξέταση(ακτινογραφία θώρακα). Από την μεγάλη μου κόρη (6.5 ετών) ζήτησαν παθολογική εξέταση και ανάλυση ούρων ενώ από την μικρή (3 ετών) ζήτησαν μόνο παθολογική εξέταση.
Στις 26-04-2013 ταξιδέψαμε στην Αθήνα για να κάνουμε τις ζητούμενες εξετάσεις. Επιλέξαμε από την λίστα των panel doctors http://www.immi.gov.au/contacts/over...el-doctors.htm
το
Medical and Radiology Clinic
Iaso General Hospital
264 Messogion Ave
Holargos 15562
διότι μπορεί να στείλει ηλεκτρονικά τις εξετάσεις αφού θέλαμε οι εξετάσεις να φτάσουν στην case officer όσο το δυνατό γρηγορότερα. Το κέντρο αυτό το επέλεξα στην αίτηση που συμπλήρωσα για τη βίζα μου (υπέβαλα την αίτηση μόνο ηλεκτρονικά από τον ιστότοπο http://www.immi.gov.au/skills/skills.../subclass-186/ ακολουθώντας προσεκτικά τις οδηγίες και ανεβάζοντας σκαναρισμένα γνήσια αντίγραφα – μεταφρασμένα από το υπουργείο εσωτερικών μεταφραστική υπηρεσία-χωρίς την σφραγίδα apostle - όλα τα έγγραφα που χρειάζονταν-πληρωμή online 3060 AUD με Ελληνική κάρτα visa).
Πληροφοριακά αναφέρω ότι το νοσοκομείο αυτό και ο συγκεκριμένος γιατρός είναι συμβεβλημένοι και κάνουν τις ιατρικές εξετάσεις για βίζες για πολλές χώρες.
Φτάσαμε στο γραφείο του γιατρού μισή ώρα πριν το ραντεβού μας και μας δέχτηκε αμέσως. Μας έβγαλε φωτογραφία, πήρε βάρος, ύψος και μας έκανε παθολογική εξέταση. Όλα αυτά σε 1 ώρα περίπου (συνολικά για όλη την οικογένεια). Κάθισε στο γραφείο του να περάσει τα αποτελέσματα στον υπολογιστή στο σύστημα του immigration της Αυστραλίας και εκεί άρχισαν τα προβλήματα! Δεν μας έβρισκε στο σύστημα... Ευτυχώς είχα προνοήσει και είχα μαζί μου όλα τα σχετικά έντυπα και τις φόρμες ιατρικών εξετάσεων εκτυπωμένες και συμπληρωμένες (http://www.immi.gov.au/allforms/pdf/26.pdf και http://www.immi.gov.au/allforms/pdf/160.pdf) και του έδωσα τους σχετικούς αριθμούς (αριθμός αίτησης βίζας, αριθμός φακέλου ,κτλ) από το e-mail της case officer. Τελικά, μετά από 20 λεπτά αναζήτησης μας βρήκε. Πέρασε την μικρή μας κόρη άμεσα αλλά μετά δεν μπορούσε να ανοίξει το σύστημα, για κανένα από τους υπόλοιπους μας, ώστε να περάσει τα στοιχεία μας. Μετά από προσπάθειες μερικών λεπτών μας είπε ότι θα μιλήσει αύριο μαζί τους και θα του ανοίξουν το σύστημα ώστε να περάσει όλα τα στοιχεία μέσα. Πληρώσαμε 360 Ευρώ (χωρίς απόδειξη) και αφού μας ενημέρωσε ότι θα κάνει την υπόλοιπη διαδικασία την επόμενη μέρα, όταν θα έχει και τα άλλα αποτελέσματα, μας έστειλε στο ταμείο για τα υπόλοιπα. Εκεί μας είπαν ότι για την βίζα στην Αυστραλία έχουν πακέτο 100 Ευρώ / άτομο το οποίο τα περιλαμβάνει όλα, εξετάσεις αίματος, ουρών και ακτινογραφία θώρακα. Για την δεύτερη μου κόρη πληρώσαμε 17 Ευρώ για εξετάσεις ούρων. Σε περίπου 1 ώρα ακόμα είχαμε τελειώσει και αυτά. Μας κόστισε συνολικά 577 Ευρώ για τις ιατρικές εξετάσεις.
Στις 27-04-2013, όταν κάλεσα τον γιατρό για να δω αν είναι όλα εντάξει, μου είπε ότι μίλησε μαζί τους και περιμένει από στιγμή σε στιγμή να του φτιάξουν το σύστημα από Αυστραλία. Την επόμενη μέρα ξαναπήρα τηλέφωνο και μου είπε ότι ήταν στο τηλέφωνο ώρες μαζί τους και δεν μπόρεσαν να το λύσουν!! Θα ξαναπροσπαθήσουν την επόμενη μέρα. Για να μην πολυλογώ τον παίρνω τηλέφωνο κάθε μέρα και τον πιέζω να τα στείλει. Του άφησα και τις φόρμες 26 και 160 συμπληρωμένες (για να συμπληρώσει το δικό του κομμάτι) και του είπα ότι μπορώ να πληρώσω courier εγώ για να τις στείλουμε αλλά το αποφεύγει. Κάθε 6-7 μέρες περνάει στο σύστημα ηλεκτρονικά και ένα άτομο!!! Την 01/05/2013 μου είπε ότι πέρασε την δεύτερη μου κόρη στο σύστημα αλλά δεν μπορεί ακόμα να περάσει εμάς.
Στις 02/05/2013 έστειλα e-mail στην case officer αναφέροντας τα προβλήματα του συστήματος για τις ιατρικές εξετάσεις και την ρώτησα αν έχει παραλάβει κάτι. Στις 07-05-2013 μου απάντησε ότι παρέλαβε μόνο για τα παιδιά και μου έδωσε ένα link για να επικοινωνήσει ο panel doctor για τεχνική βοήθεια. Του έστειλα την απάντηση αυτή και επικοινώνησα και εγώ στο λινκ αυτό μαζί τους. Τα καθημερινά τηλεφωνήματα στον panel doctor συνεχίζονται. Κάθε φορά μου λεει την ίδια απάντηση «Είμαι στο τηλέφωνο ώρες μαζί τους και θα τα στείλω αύριο». Στις 10/05 μου είπε ότι σκάναρε τα δικά μου και τα έστειλε με ε-μαιλ για να τα περάσουν αυτοί ενώ για την γυναίκα μου περιμένει ακόμη να του ανοίξουν το σύστημα!!!
Στις 14-05-2013, έληξε η προθεσμία των 28 ημερών. Ελπίζω να μην έχουμε κάποιο πρόβλημα. Έγραψα σήμερα ένα ε-μαιλ στη case officer ενημερώνοντας την και ε-μαιλ στους health system. ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΩ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΦΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΚΑΤΙ ΣΧΕΤΙΚΟ.
Στις 15-05-2013 πήρα απάντηση από την case officer η οποία μου είπε ότι τα ιατρικά αποτελέσματα μας (εμένα και της γυναίκας μου) δεν έχουν παραληφθεί ακόμη. Μερικές ώρες μετά πήρα ε-μαιλ από το health panel στο μου είπαν ότι πήραν με ε-μαιλ τα ιατρικά αποτελέσματα, τα έστειλαν στο Sydney και αν δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα θα τα περάσουν και να θα οριστικοποιηθούν στο σύστημα σε καμία βδομάδα. Αν μετά από αυτό δεν τα βλέπει η case officer να επικοινωνήσω μαζί τους ξανά.
Αν και δεν βγήκε η βίζα ακόμα, στηριζόμενοι στα λεγόμενα της case officer και health panel, την αναμένουμε τέλος του μήνα, σήμερα έκλεισα τα εισιτήρια.
ΣΤΙΣ 07/07/2013 ΠΕΤΑΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΓΙΑ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ με Etihad. Θα γράψω σύντομα λεπτομέρειες για τα εισιτήρια. Η πτήση φεύγει 14:30 από Αθηνά και φτάνει Μελβούρνη στις 18:10 την επόμενη μέρα, με ενδιάμεσο σταθμό 2 ωρών στο Αμπουνταπι (περίπου 20 ώρες πτήση). Τιμή για 4 άτομα 4335 δολάρια Αυστραλίας μέσο ιντερνετ στο http://www.airfaresflights.com.au/book-online/ (στο zuji ήταν τα φτηνότερα με λογικές ώρες αναχώρησης, άφιξης και διάρκεια πτήσης).
[U]24-05-2013[\U]
Σήμερα πήρα το πολυπόθητο e-mail από την case officer που έλεγε ότι η βίζα εγκρίθηκε!!! Αρχίζουμε τώρα το μάζεμα του σπιτιού, εύρεση μεταφορικής, σπιτιού προσωρινής κατοικίας για τις πρώτες μέρες, διερεύνηση για σχολεία για τα παιδιά, ... κτλ
Η συγκίνηση ήταν μεγάλη. Έπρεπε να αποχαιρετίσουμε τα πάντα. Δεν σκεφτήκαμε ποτέ ότι θα συνέβαινε αυτό το πράγμα. Υπήρχαν φορές που δεν μπορούσαμε να τον αντέξουμε. Προσπαθούσαμε να κάνουμε όσο πιο πολλά πράγματα μπορούσαμε. Νομίζαμε ότι αυτό το πράγμα συνέβαινε σε κάποιους άλλους. Όποιος δεν το περάσει δεν καταλαβαίνει. Πολλά αποχαιρετιστήρια πάρτυ. Τις τελευταίεςς 10 μέρες κοιμόμαστε πολύ λίγο.
11/8/2013
Κλείσαμε ήδη ένα μήνα στην Μελβούρνη. Ο καιρός πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε γιατί είχαμε κάθε μέρα δουλειά ή κάτι να κανονίσουμε. Θα περιγράψω λίγο τις διαδικασίες που κάναμε γιατί μπορεί να φανούν σε άλλα πατριωτάκια.
Φτάσαμε στην Μελβούρνη 8/7/2013 στις 19:00. Το είχαμε ρυθμίσει έτσι ώστε να φθάναμε βράδυ και να κοιμηθούμε αμέσως μήπως γλυτώσουμε το jet lack. Το ταξίδι ήταν πολύ πιο ξεκούραστo από ότι το περιμέναμε αν και είχαμε και 1.5 ώρα αναμόνη επιπλέων μέσα στο αεροπλάνο λόγω βλάβης. Τα παιδια είδαν παιδικά, έφαγαν και κοιμήθηκαν 10 ώρες. Θυμήζω ότι η πτήση ήταν με την Etihad με ανταπόκριση μέσω Abudabi. Περίπου 4.5 +13 ώρες με 1.5 αναμονή για την ανταπόκριση. Το φαγήτο ήταν πολύ ωραίο και μπορούμε να πούμε ότι μέσα στο αεροπλάνο ξεκουραστήκαμε αφού από 11/5/2013 ενώ δουλεύαμε, τρέχαμε και για να ετοιμασούμε τα διάφορα (πακετάρισμα, εκκρεμότητες, χαιρετισμούς,…). Φτάνοντας στο αεροδρόμιο φορτώσαμε τις βαλίτσες μας σε τρία καρότσια (είχαμε 5 βαλίτσες (130 κιλά), 4 χειραποσκευές, ένα παιδικό καρότσι, 1 τσάντα υπολογιστή και 1 γυναικεία τσάντα) και προχωρήσαμε στον έλεγχο. Είχαμε ήδη συμπληρώσει μέσα στο αεροπλάνο ένα ερωτηματολόγιο-κάρτα άφιξης που δήλωνες αν είχες τρόφιμα, ναρκωτικά, τσιγάρα, βρώμικα παπούτσια,….. Την δώσαμε στον έλεγχο, έφεραν 2 σκυλιά μύρισαν τις βαλίτσες και μας άφησαν να φύγουμε. Πολύ σύντομη διαδικασία, δεν άνοιξαν τίποτα, δεν ρώτησαν τίποτα, και ήταν πολύ ευγενικοί. Αλλιώς το περιμέναμε. Πήραμε ταξί maxi (που είναι minibus) και σε 20 λεπτά φθάσαμε στο ξενοδοχείο. Σημειώστε ότι πληρώσαμε 55 δολλάρια και ο οδηγός φόρτωσε όλες τις βαλίτσες και ήταν και πολύ επαγγελματίας και ευγενικός.
Την πρώτη βδομάδα μείναμε σε ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, που μας κάλυψε η δουλειά μου, ώστε να μπορέσουμε να ρυθμίσουμε τις πρώτες και βασικές διαδικασίες. Μετά θα μετακινούμασταν στο σπίτι που το βρήκαμε μέσω ιντερνετ με τη βοήθεια κάποιων ατόμων από τη δουλειά μου οι οποίοι προσφέρθηκαν να μας βοηθήσουν (βρήσκαμε σπίτια από το ιντερνετ και πήγαιναν αυτοί τα εβλεπαν και μας έστελαν σχόλια).
Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να αγοράσουμε δύο κάρτες για τα κινητά μας τηλέφωνα. Πήραμε optus, 30 δολ. Η κάθε μία κάρτα προπληρωμένη για ένα μήνα με δωρεάν κλήσεις σε optus, ίντερνετ, μηνύματα. Αυτό το κάναμε πρώτο γιατί σε κάθε υπηρεσία ζητάνε αριθμό τηλεφώνου και διεύθυνση.
Αμέσως μετά πήγαμε στην τράπεζα και ενεργοποιήσαμε τον κοινό λογαριασμό μας που είχαμε ανοίξει μέσω ίντερνετ από την Ελλάδα. Για την ενεργοποίηση και έκδοση καρτών αναλήψεως χρειάζεται απλά να δείξεις το διαβατήριο σου. Μετά από αυτό άφησα τα παιδιά με τη σύζυγο να πάνε στο ξενοδοχείο και εγώ πήγα στο medicare. Εκεί μου είπαν ότι όλα τα χαρτιά μου ήταν εντάξει αλλά έπρεπε να παρουσιαστούν αυτοπροσώπος όλα τα άτομα που θα γραφόντουσαν στην κάρτα. Medicare δικαιούνται αυτοί που έχουν permanent visa οι υπόλοιποι πρέπει να κάνουν ιδιωτική ασφάλεια. Μέτα από αυτό πήγα στη δουλειά μου γιατί έπρεπε να υπογράψω την έναρξη του συμβολαίου. Επιτέλους γνώριζαν από κοντά τα άτομα που μας είχαν βοηθήσει πριν ακόμα έρθουμε.
Την επόμενη μέρα πήγαμε όλη η οικογένεια μαζί για να κάνουμε αίτηση για την κάρτα medicare. Μας είπαν να τους πάρουμε τηλέφωνο την Παρασκευή (ήταν Τρίτη) για να μας πουν τον αριθμό της κάρτας, για να μπορούμε να τον χρησιμοποιούμε μέχρι να έρθει η κάρτα ταχυδρομικώς. Ήταν πολύ εξυπηρετικοί και ευγενικοί, όπως και σε όλες τις υπηρεσίες μέχρι τώρα. Την ίδια μέρα υποβάλαμε ηλεκτρονικά αίτηση για tax file number τον οποίο θα έστελνα σε δύο βδομάδες ταχυδρομικώς.
Μας ζήτησε ο αντζέντης να συναντηθούμε να μετρήσουμε τους τοίχους και να καταγράψουμε την κατάσταση του σπιτιού. Σημειώστε ότι γίνεται μια λεπτομερή καταγραφή κάθε δωματίου και των περιεχομένων του καθώς και την κατάσταση τους. Όλα αυτά καταγράφονται σε ένα πολυσέλιδο έντυπο το οποίον περιέχει και φωτογραφίες για την κάθε λεπτομέρια. Για να καταλάβετε το έντυπο μας ήταν 30 σελίδες με 200 φωτογραφίες το οποίο υπογράφει ο ατζέντης και ο ενοικιαστής. Πρέπει να γίνουν συνδέσεις ρεύματος, νερού και γκάζι προτού μπεις στο σπίτι. Ευτυχώς μας έδωσαν μερικές μέρες να τα ρυθμίσουμε όλα αυτά γιατί χωρίς αυτοκίνητο χρειάζεσε περισσότερο χρόνο. Η συγκοινωνία είναι πολύ καλή αλλά παίρνει πιο πολύ χρονό.
Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Βασικά νομίζαμε ότι ήρθαμε διακοπές. Προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι γίνεται στην νέα μας χώρα.
Μετά την πρώτη βδομάδα μετακινηθήκαμε στο σπίτι. Τα παιδιά ήταν πολύ χαρούμενα γιατί επιτέλους θα έτρωγαν σπιτικό φαγητό. Αγοράσαμε τρία κρεβάτια, ένα ψυγείο, μια κατσαρόλα και λίγα κουζινικά. Τα πράγματα μας από την Ελλάδα θα έρχονταν περίπου σε δύο μήνες. Έπιπλα θα αγοράζαμε αργότερα.
Το επόμενο βήμα ήταν τα σχολεία των παιδιών. Η μεγάλη μας κόρη είναι 7 χρονών και ήδη της είχαμε κάνει εγγραφή από την Ελλάδα μέσω ιντερνετ σε ένα δημόσιο σχολείο ειδικό για παιδιά μεταναστών που δεν γνωρίζουν αγγλικά, στο Blackburn English language school. Θα μπορούσε να ξεκινούσε σε δημόσιο δημοτικό κατευθείαν, αν θέλαμε, αλλά μας συμβούλευσαν ότι ειναι καλύτερα να πάει εκεί για έξι μήνες και να συνεχίσει μετά στο κανονικό σχολείο χωρίς να χάσει χρονιά και έχοντας μάθει την γλώσσα. Τα μαθήματα ειναι 9 με 3:20 κάθε μέρα και περιλαμβάνουν αγγλικά, μαθηματικά και δραστηριότητες. Τα παιδιά χωρίζονται σε τμήματα (περίπου 12 παιδιά ανά τμήμα) με βάση την ηλικία τους. Πληρώσαμε 90δολ. για τους 6 μήνες. Η τιμή αυτή είναι για permanent resident visa ή για Αυστραλούς πολίτες. Το σχολείο είναι πολύ οργανωμένο και προσπαθούν τα παιδια να είναι χαρούμενα. Η κόρη μας σε δύο μήνες έμαθε να διαβάζει και να γράφει.
Με την δεύτερη μας κόρη η οποία είναι 3.5 χρονών δυσκολευτήκαμε πολύ. Αν και είχαμε κανονίσει από Ελλάδα σε νηπιαγωγείο, για την ηλικία της μπορούσε να πάει μέχρι 5 ώρες την βδομάδα (αυτό λέγεται kindergarden ή pre-school). Πληρώνουμε γύρω στα 250δολ. το τρίμηνο για 3 ώρες την βδομάδα. Τις υπόλοιπες μέρες την πρόσεχε η σύζυγος μου. Ψάχναμε να βρούμε επιπλέον παιδικό σταθμό (childcare) και ανακαλύψαμε ότι κόστιζε γύρω στα 100δολ. την ημέρα. Μας φάνηκε πανάκριβο και ψάχνοντας βρήκαμε και την πάμε άλλες τρεις μέρες (5,3,3 ώρες) με 10δολ. την ώρα. Το childcare είναι πανάκριβο για αυτό πολλές μαμάδες δουλεύουν Part time δουλιές.
Τελικά όταν μετακινήσε με λεωφορεία έχοντας παιδιά είναι μεγάλη ταλαιπωρία ειδικά όταν βρέχει (τις πιο πολλς μέρες βρέχει). Για να πάρει η σύζυγος το παιδί στο αγγλικό σχολείο και να γυρίσει χρειαζόταν 1.5 ώρα περίπου.Ενώ με το αυτοκίνητο είναι γύρω στα 15 λεπτά.
(Η απόσταση του σπιτιού από το σχολείο είναι γύρω στα 3 χιλιομ.).Έτσι αποφασίσαμε να πάρουμε αυτοκίνητο.
Λεφτά για καινούριο δεν υπήρχαν έτσι πήγαμε σε μία μάντρα με μεταχειρισμένα. Του είπαμε ότι θέλουμε ένα αυτοκίνητο οικονομικό και να μην μας μένει στο δρόμο.
Μας ενημέρωσε ότι πριν πουληθεί ένα αυτοκίνητο περνάει υποχρεωτικά από επιθεώρηση (κάτι σαν κτεο) από το αυστραλέζικο κράτος και μόνο αν θεωρηθεί ότι όλα είναι σε καλή κατάσταση μπορεί να γίνει η πώληση.
Μας έδειξε τρία αυτοκίνητα (περίπου 2000δολ.) τα οποία οδήγησα και κατέληξα σε ενα mazda 2500δολ. (κλιματισμό,ηλεκτρικά παράθυρα, καινούρια λάστιχα κτλ.). Η τιμή αυτή είναι για να στο δώσει έτοιμο στο δρόμο και περιλαμβάνει ισχύουσα 'αδεια κυκλοφορίας και τέλη μεταβίβασης. Ενημερωτικά η ανανέωση άδειας κυκλοφορίας κοστίζει γύρω στα 800δολ. το χρόνο και μια μεικτή ασφάλεια γύρω στα 500δολ. το χρόνο (Η ασφάλεια δεν είναι υποχρεωτική και πολλοί κυκλοφορούν χωρίς ασφάλεια). Η βενζίνη κυμαίνεται από 1.35-1.55δολ. το λίτρο(έχεις έκπτωση 0.04-0.20 δολ. με αγορές από διάφορα σουπερμάρκετ).Πολύ χρήσιμη είναι η οδική βοήθεια και μετά από έρευνα κατέληξα ότι μια από τις καλύτερες και οικονομικότερες ειναι η RACV.
Με το ελληνικό δίπλωμα μπορείς να οδηγείς στην αυστραλία μέχρι 6 μήνες. Μπορείς όμως να πάρεις το αυστραλέζικο δίπλωμα οδήγησης χωρίς καμία εξέταση αν πληρούνται ορισμένες προυποθέσεις. Η διαδικασία για να γίνει αλλαγή του διπλώματος είναι πολύ απλή. Κλείνεις ραντεβού στο vicroads, παρουσιάζεσε εκεί με το ελληνικό σου δίπλωμα, τρία χαρτιά που να πιστοποιούν την ταυτότητα και την διεύθυνση σου (συμβόλαιο ενοικίασης σπιτιού, κάρτα medicare και κάρτα αυστραλέζικης τράπεζας), συμπληρώνεις μία αίτηση, σου βγάζουν φωτογραφία επί τόπου, πληρώνεις ένα ποσό ανάλογα με τα χρόνια που θέλεις να ισχύει το δίπλωμα και είσαι έτοιμος. Με την απόδειξη αυτή μπορείς να οδηγείς μέχρι να έρθει το διπλωμα σου με το ταχυδρομείο σε δέκα μέρες. Το δίπλωμα το χρησιμοποιείς και σαν αστυνομική ταυτότητα.
Διάφορες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ http://www.vicroads.vic.gov.au/Home
Τα πράγματα μας έφθασαν στις 3/10/2013. Μεγάλη μέρα συγκίνησης. Τα παιδιά ήταν πολύ χαρούμενα γιατί ηρθάν επιτέλους τα παιχνίδια,τα ρούχα και τα βιβλία τους. Τα δικά μας συναισθήματα ανάμεικτα. Αναμνήσεις από την ζωή μας, θυμηθήκαμε την κούραση και την ταλαιπωρία που περάσαμε, την δύσκολη απόφαση που πήραμε να κάνουμε αυτήν την αλλαγή στην ζωή μας, την μοναξιά που νιώσαμε μέχρι να αποφασίσουμε. Την πρώτη μέρα ανοίξαμε κάποια παιχνίδια στα παιδιά για να παίξουν,τα άλλα κουτιά απλά τα κοιτούσαμε αμήχανοι.
Η μεταφορική εταιρεία που διαλέξαμε είναι η KAE INTERNATIONAL O.E. THL.210 9217711, www.kaeintlmovers.com Από Αθήνα τα πράγματα έφυγαν 25/7 και έφθασαν στην Μελβούρνη 5/9. Έγινε ο έλεγχος στο τελωνείο και μας άνοιξαν μόνο 4 κουτιά από τα 108 κουτιά. Βασικά άνοιξαν όσα κουτια γράψαμε ότι είχαν παπούτσια, τποδήλατο, χριστουγεννιάτικα στολίδια. Σημειώστε ότι τα παπούτσια τα καθαρίσαμε πάρα πολύ σχολαστικά (τα πλύναμε τρεις φορές). Όπως και τις ρόδες του ποδηλάτου. Για κάθε κουτί φτιάξαμε στον υπολογιστή μια σελίδα, η οποία έγραφε τον αύξων αριθμό και το όνομά μου.Την κολλήσαμε στην κάθε πλευρά του κουτιού και μετά ετοιμάσαμε μία λίστα με τον αύξων αριθμό και τι ακριβώς περιέχει το κουτί. Στην Αθήνα πληρώσαμε 3000ευρώ συμπεριλαμβανομένης μιας υποχρεωτικής ασφάλισης και στην Αυστραλία 275δολ.
Αυτό το κόστος περιλάμβανε τα πάντα μέχρι και την παράδοση και άνοιγμα των κουτιών μέσα στο σπίτι. Η εξυπηρέτιση ήταν άψογη. Τα πράγματα μας έφθασαν άθεικτα. Ήταν 12κυβικά (ρούχα,βιβλία,παιχνίδια,κουζινικά και πλυντήριο ρούχων).
Εδώ στην Μελβούρνη δεν γνωρίζαμε κανένα, ούτε είχαμε κανένα συγγενή. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα.
Νιώθαμε χαμένοι στον ωκεανό. Είχαμε γνωρίσει στο αεροπλάνο μια κοπέλα με τα παιδιά της που ήρθαν για διακοπές εδώ και αυτή μας βοήθησε ρωτώντας διάφορα πράγματα τους συγγενείς της. Συναντήσαμε πολλούς έλληνες σε διάφορες υπηρεσίες, στο σουπερμάρκετ και αλλού, που μας βοήθησαν πάρα πολύ χωρίς να το ζητήσουμε. Δν μπορούσαμε πότε να το φανταστούμε ότι θα γινόταν αυτό. Μας έδωσαν έπιπλα και πολλή συμπαράσταση. Μας φέρθηκαν παραπάνω και από συγγενείς.
Έπεται συνέχεια.........
Comment