"Οι νέοι που είναι σήμερα από 25 έως 35 χρόνων βλέπουν τα πιο παραγωγικά χρόνια τους να περνούν ανεκμετάλλευτα και διαπιστώνουν ότι πολύ δύσκολα θα καταφέρουν να δημιουργήσουν όσα κατάφεραν οι γονείς τους. Δημιούργησαν λοιπόν την G700, τη «Γενιά των 700 Ευρώ».
«Οι παραδοσιακοί μηχανισμοί κοινωνικής και οικονομικής ανόδου, το δημόσιο, η μικροεπιχειρηματικότητα, η παραοικονομία, οι ευρωπαϊκοί πόροι έχουν εξαντλήσει τα όρια τους. Τα δημόσια - κρατικά αγαθά, που τις προηγούμενες δεκαετίες συνέβαλλαν στη μείωση των ανισοτήτων και τον εκδημοκρατισμό της οικονομικής ζωής, σήμερα χάνουν το στοίχημα της ποιότητας και απαξιώνονται.
Το ψηφιακό χάσμα μεταξύ Ελλάδας και λοιπών κρατών του πλανήτη μεγαλώνει, ενώ δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς ο τεχνολογικός αναλφαβητισμός».
Η Γενιά των 700 ευρώ δεν εμπιστεύεται κανέναν από τους παραδοσιακούς πολιτικούς φορείς της χώρας μας, ούτε τα συνδικάτα, θεωρώντας ότι έχουν αποτύχει στο έργο τους.
Η Ειρήνη είναι μια 28χρονη δικηγόρος, η οποία έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική Αθηνών και σήμερα είναι συνεργάτιδα σε δικηγορικό γραφείο. Περιγράφοντας την επαγγελματική της εμπειρία, αναδεικνύει όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι δικηγόροι στην Ελλάδα.
«Ας μιλήσουμε για τους ασκούμενους... Αμοιβή 300-400 ευρώ, χωρίς ωράριο, χωρίς άδειες, χωρίς επιδόματα και κυρίως αυτό είναι το χειρότερο, χωρίς κανονική δουλειά, αφού το τι θα κάνεις κάθε ημέρα εξαρτάται από τις διαθέσεις του δικηγόρου σου! Ουρές σε δημόσιες υπηρεσίες μέχρι ρούχα στο καθαριστήριο ή και πρωινά ούρα προς εξέταση είναι μερικές μόνο από τις αρμοδιότητές σου και όταν καλείσαι να γράψεις κάτι ή να πας λίγο στο δικαστήριο, αισθάνεσαι πραγματικά τυχερός και επιστήμονας», γράφει.
(πηγή : http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...2&pubid=113286)
Αλήθεια τότε τι πρέπει να κάνει κάποιος για επιβιώσει?
Για όλους αυτούς τους λόγους και ακόμα περισσότερους για να κερδίζει κάποιος αυτά που αξίζει και όχι όσα του ''υπόσχονται'' χρειάζεται να δουλεύει για τον εαυτό του και μόνο.
«Οι παραδοσιακοί μηχανισμοί κοινωνικής και οικονομικής ανόδου, το δημόσιο, η μικροεπιχειρηματικότητα, η παραοικονομία, οι ευρωπαϊκοί πόροι έχουν εξαντλήσει τα όρια τους. Τα δημόσια - κρατικά αγαθά, που τις προηγούμενες δεκαετίες συνέβαλλαν στη μείωση των ανισοτήτων και τον εκδημοκρατισμό της οικονομικής ζωής, σήμερα χάνουν το στοίχημα της ποιότητας και απαξιώνονται.
Το ψηφιακό χάσμα μεταξύ Ελλάδας και λοιπών κρατών του πλανήτη μεγαλώνει, ενώ δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς ο τεχνολογικός αναλφαβητισμός».
Η Γενιά των 700 ευρώ δεν εμπιστεύεται κανέναν από τους παραδοσιακούς πολιτικούς φορείς της χώρας μας, ούτε τα συνδικάτα, θεωρώντας ότι έχουν αποτύχει στο έργο τους.
Η Ειρήνη είναι μια 28χρονη δικηγόρος, η οποία έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική Αθηνών και σήμερα είναι συνεργάτιδα σε δικηγορικό γραφείο. Περιγράφοντας την επαγγελματική της εμπειρία, αναδεικνύει όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι δικηγόροι στην Ελλάδα.
«Ας μιλήσουμε για τους ασκούμενους... Αμοιβή 300-400 ευρώ, χωρίς ωράριο, χωρίς άδειες, χωρίς επιδόματα και κυρίως αυτό είναι το χειρότερο, χωρίς κανονική δουλειά, αφού το τι θα κάνεις κάθε ημέρα εξαρτάται από τις διαθέσεις του δικηγόρου σου! Ουρές σε δημόσιες υπηρεσίες μέχρι ρούχα στο καθαριστήριο ή και πρωινά ούρα προς εξέταση είναι μερικές μόνο από τις αρμοδιότητές σου και όταν καλείσαι να γράψεις κάτι ή να πας λίγο στο δικαστήριο, αισθάνεσαι πραγματικά τυχερός και επιστήμονας», γράφει.
(πηγή : http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...2&pubid=113286)
Αλήθεια τότε τι πρέπει να κάνει κάποιος για επιβιώσει?
Για όλους αυτούς τους λόγους και ακόμα περισσότερους για να κερδίζει κάποιος αυτά που αξίζει και όχι όσα του ''υπόσχονται'' χρειάζεται να δουλεύει για τον εαυτό του και μόνο.
Comment