Announcement

Collapse
No announcement yet.

Νέα κοπέλα μόνη μετανάστρια!

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    #31
    Originally posted by Olga Bbl View Post
    Κ ναι...μην ακούς κανέναν γιατί βλέπουν με άλλα μάτια κ όχι με τα δικά σου! Έχω κλείσει εισιτήριο για Σουηδία εδω κ ένα μήνα κ η μαμά μου ακόμα γκρινιάζει... κ θα γκρινιάζει, αλλα δεν είναι δική της απόφαση ούτε κανενός άλλου.
    Όσο για τη μοναξιά, στην Ελλάδα δεν την νιώθεις? Με φίλους κ συγγενείς δίπλα σου? Τουλάχιστον εκει θα ξέρεις οτι θα είσαι μόνη κ θα πρέπει να στηριχτείς στις δικές σου δυνάμεις οπότε θα είσαι προετοιμασμένη. Κ όπως έγραψε κ ο Tsiakantaris θα δικτυωθείς όπου κ να πας αρκεί να είσαι ανοιχτή σε νέες εμπειρίες κ ανθρώπους με τη στοιχειώδη επιφυλακτικότητα πάντα.

    Υ.Γ. Πάντως, αφού γράφεις δημόσια για τις σκέψεις κ τους φόβους σου μάλλον δεν είσαι κ τόσο κλειστή κ κότα όπως λες! ;)
    Ετσι Όλγα! Μπράβο για το θάρρος σου! Ευχαριστω για ολα οσα μου λες.
    Και ναι, φυσικά και νιώθω μοναξιά στην Έλλάδα που είναι η χώρα μου και περιτρυγιρίζομαι και από 10 άτομα "δικά μου"... Επομένως έχεις απόλυτο δίκιο... Δεν έχει να κάνει με τη χώρα. Εχει να κάνει με το πόσο λειτουργικο ατομο είσαι ωστε να εχεις και μερικες ουσιαστικες διαπροσωπικες σχεσεις. Κι εγω αυτη τη στιγμη δεν ειμαι καθολου.Δεν έχω δουλειά, δεν εχω τιποτα, δε με κραταει τιποτα.
    Αλλά εκεί που το σκέφτομαι έτσι και λέω "ωραία θα πάω στο εξωτερικό και όλα θα γίνουν" φοβάμαι μήπως δε τα καταφέρω να κοινωνικοποιηθώ. Δεν αγοράζουν τα λεφτά (εννοώντας ότι θα καταφέρω επιτέλους να ζω οικονομικά αξιοπρεπώς) την κοινωνικότητα και τους ανθρώπους που θα χρειαζομαι στο πλαι μου.
    Αλλα τι στο καλό ρε Ολγα; Τόσα παιδιά θα ξενιτευτούμε;¨Ολοι την ιδια αναγκη απο παρεα θα εχουμε

    Αρκει να είμαστε ανοικτοι οπως λες κι εσυ και ο φιλος tsiakantaris!
    Εγω είμαι ανοικτο βιβλιο αλλά πολυ φοβισμενη για τον κοσμο εκει εξω, γι αυτο ειπα οτι ειμαι κότα! Δεν είμαι καλά μονωμένη! Οσοι με πληγωσαν ή μου φερθηκαν ασχημα καθηγητες, αφεντικα, φιλοι ακομη και ασχετοι κλπ. με αποδιοργανωσαν. Παρα ειμαι ευαισθητη για τα δεδομενα των περισσοτερων... Ελπίζω να ζησω σε ενα μερος με περισσοτερη ευγενεια και σεβασμο, εστω στα στοιχειωδη...

    Comment


      #32
      Originally posted by Tsiakantaris View Post
      Συμφωνω με το IELTS, καταρχην.
      Σχετικα με τις γλωσσες όμως, και ειδικοτερα την γλωσσα που θα χρειαστει να μαθεις, δυο σχολια:


      1)Μαθε μια γλωσσα που χρησιμοποιειται σε περρισσοτερες από μια χωρες της Ευρωπης.
      Πολύ σωστό αυτό που λες! Ευχαριστώ!

      Originally posted by Tsiakantaris View Post
      2)Πριν κατσεις να ιδρωνεις και να ξεϊδρωνεις μαθαινοντας Σουηδικα ή Νορβηγικα (π.χ) στο δωματιο σου στην Ελλαδα, σκεψου «ποσα Σουηδικα» θα μαθαινες, μεσα σε 8 μηνες για παραδειγμα, αν ζουσες ΕΝΕΡΓΑ στην Σουηδια! Είναι απολυτως αποδεδειγμενο ότι η ενεργητικη διαβιωση μεσα στην χωρα, σε μαθαινει πολύ ευκολοτερα την γλωσσα της! Μια γλωσσα την μαθαινουμε καλα κυριως όταν αισθανομαστε την επιτακτικη αναγκη να επικοινωνησουμε. Τις στιγμες που θα παλευεις και θα αγωνιας «για να του πεις αυτό ή το αλλο», να επικοινωνησεις τις σκεψεις σου δηλαδη, τοτε είναι που μαθαινεις την γλωσσα! Και βεβαια μια οποιαδηποτε γλωσσα παντοτε μαθαινεται πολύ ευκολοτερα μεσα στα πλαισια μιας υγιους σχεσης με έναν ντοπιο. Πρεπει συνεχεια να μιλας, να εκφραζεσαι, να διατυπωνεις συναισθηματα απ’ ολο το φασμα. Και περα απ’ όλα αυτά βεβαια, υπαρχουν και τα σχολεια εκει οπου ακουγοντας μονο Σουηδικα για ένα ακαδημαϊκο ετος, φτανεις σχεδον σε επιπεδο «lower»!
      Αυτό ισχύει σίγουρα! Στην πράξη θα λυθεί η γλώσσα. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι απαραίτητο να μάθω πολλά από εδώ και ίσως μόνο τα βασικά;

      Originally posted by Tsiakantaris View Post
      Τελος, μια «τρελη» ιδεα για την κοινωνικοποιηση-ενταξη που τοσο σε ενδιαφερει. Προσωπικα, αφου θα ειχα τακτοποιηθει στην Σουηδια –και παντως όχι αργοτερα των 4 εβδομαδων- θα πηγαινα σε έναν τοπικο (Σουηδικο) φορεα του προαστιου ή της πολης μου, και θα τους ελεγα (στα Αγγλικα):

      Γεια σας, ειμαι αυτος και θελω να βοηθησω την κοινοτητα, την περιοχη ή την πολη που ζω!! Τι μπορω να κανω? Μπορω να βοηθησω καπου? Δενδροφυτευση γινεται? Βοηθεια στο σπιτι? Υπαρχουν ομαδες που ασχολουνται με τα κοινα?? Προσφερομαι επειδη ενδιαφερομαι!
      Θα το εκτιμησουν και θα σε βοηθησει να μαθεις πολλα, παρα πολλα, από πρωτο χερι.
      Ευχαριστώ και πάλι! Στην Ελλάδα δεν έχω ιδιαίτερη εμπειρία από εθελοντισμό γιατί αν και δε δουλευω πολλες ωρες δεν εχω καθολου χρονο. Μου τον αναλωνουν αλλοι! Θελω να φυγωωωωωώ

      Comment


        #33
        Originally posted by christine View Post
        Αφροδίτη ακόμα και το φόρουμ αυτό είναι μια μικρογραφία του κόσμου μας...Θα υπάρξουν στην πορεία της υλοποίησης της απόφασής και άνθρωποι ειρωνικοί ή αδιάφοροι ή σκάρτοι.....Αυτούς τους προσπερνάς και συνεχίζεις μέχρι να φτάσεις στο στόχο σου! Οι περισσότεροι όμως εδώ μέσα είναι θετικοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν άνθρωποι.Εχουν δημιουργηθεί γνωριμίες μέσα από το φόρουμ και πραγματικά πολλοί έχουμε βοηθηθεί και πρακτικά.Το βήμα που έκανες να ανοίξεις αυτό το θέμα, δεν δείχνει και τόσο κλειστό χαρακτήρα, και σίγουρα θα γνωρίσεις και από εδώ άτομα. Οσο παραμένεις συνειδητοποιημένη και θετική, θα τα καταφέρεις μια χαρά!
        Christine ευχαριστώ για όλα, τις συμβουλές και την υποστήριξη.
        Άνοιξα αυτό το θέμα γιατί μου αρέσει να μοιράζομαι τις εμπειρίες μου και εκτιμώ όλους τους ανθρώπους που προσπαθούν για το καλυτερο, άλλοι έχοντας κάνει ήδη το τεράστιο βήμα, άλλοι προσπαθώντας ακόμη, άλλοι ψάχνοντας να αρχίσουν απο κάπου όπως εγώ ψάχνω να οπλιστώ με δύναμη και θάρρος. Και πάνω απ' όλα εκτιμώ που μέσα σε όλον αυτό τον αγώνα έχουν το ενδιαφέρον για όσους βρισκόμαστε στα πρώτα βήματα και δίνουν συμβουλες και βασικες πληροφορίες. Γιατί πραγματικά κιόλας έχω μάθει τόσα πολλά απο εδώ.
        Όντως ακόμη και ένα φόρουμ είναι η μικρογραφία μιας κοινωνίας...

        Comment


          #34
          Originally posted by ευανθια View Post
          Γεια σου Αφροδιτη !!! Προχωρα μπροστα και μην φοβασαι τιποτα !!!
          Στην ηλικια σου ξεκινησα για σπουδες στο εξωτερικο μονη χωρις φιλους στην αρχη . Ομως στην πορεια γνωρισα φιλους και φιλες και μαλιστα βαθειες σωστες φιλιες και οχι επιφανειακες. Οι διαφορες καταστασεις σε κανουν να δενεσαι περισσοτερο με τους ανθρωπους που θα γνωρισεις Μην φοβασαι τιποτα !!!!
          Να σκεφτεσαι θετικα και να κοιτας μπροστα και ψηλα !!!!!
          Ευανθία να 'σαι καλά! Είπες ό,τι ήθελα να ακούσω! Μια αληθινή ιστορία για να μην έχω πια αμφιβολίες ότι ακόμα και μόνη μπορώ να τα καταφέρω και θα βρω και ανθρώπους άξιους να έχω δίπλα μου.
          Σε ευχαριστώ

          Comment


            #35
            milou,
            ευχαριστώ για την παρέμβαση. Λυπάμαι αν πολλές φορές η διαιτησία μεταξή διαλόγων που ξεφεύγουν ή ο έλεγχος του τί λέει ο καθένας εδώ μέσα, αν και δεν είναι στα άμεσα καθήκοντα σας ως διαχειριστές του φόρουμ, καταλαμβάνουν πολύ από τον ούτως ή άλλως εθελοντικό σας χρόνο.

            Comment


              #36
              Aφροδιτούλα, κι εγώ ήμουν γύρω στα 23 όταν την κοπάνησα και άρχισα να περιφέρομαι ανά τας Ευρώπας. Μετά βρέθηκα στη Σουηδία όπου έμενα σε μια οικολογική κολλεκτίβα για κάνα εξάμηνο, στο εντελώς άσχετο, και άδεια παραμονής πήγα να βγάλω τρεις βδομάδες πριν φύγω, να φανταστείς. Και με τη βγάλαν αναδρομική! Αλλά τότε, το 1998, ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
              Παρέες και φίλους βρίσκεις, δεν είναι πρόβλημα αυτό, αλήθεια.

              Αφού δεν έχεις υποχρεώσεις και ανθρώπους να εξαρτώνται από σένα, σήκω φύγε, μην το πολυσκέφτεσαι.
              "Isn't it enough to see that a garden is beautiful without having to believe that there are fairies at the bottom of it too?" — Douglas Adams

              Comment


                #37
                Originally posted by αφροδιτη View Post
                Αυτό ισχύει σίγουρα! Στην πράξη θα λυθεί η γλώσσα. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι απαραίτητο να μάθω πολλά από εδώ και ίσως μόνο τα βασικά;

                Όχι ακριβως. Κατά την προσωπικη μου αποψη θα πρεπει να μαθεις οσο περισσοτερο μπορεις την γλωσσα και εδώ αλλα να μην εχεις υψηλες απαιτησεις από τον εαυτο σου, καθοσον θα βρισκεσαι στην Ελλαδα. Μαθε ότι μπορεις, διαβασε, ΚΥΡΙΩΣ δε, αγαπησε την γλωσσα, αλλα μην στρεσαριστεις, μην πιεστεις και πολύ με την γλωσσα εδώ στην Ελλαδα. Στο λεω επειδη θα μαθαινεις μονη σου. Αν υπαρχει η δυνατοτητα να σε διδαξει καποιος, φροντιστηριο ή ιδιαιτερα, εξυπακουεται ότι θα ακολουθησεις συγκεκριμενο προγραμμα ώστε να φτασεις σε συγκεκριμενο στοχο. Αλλα επειδη, αν καταλαβα καλα, μονη σου θα μαθαινεις, γι’ αυτό σου προτεινω τα παραπανω. Οπως ειπα ηδη: 2 ωρες διαβασμα αποδιδουν λιγοτερο από 2 ωρες διαλογο με συνειδητοποιημενο ντοπιο (που θα τυγχανει να μιλα και καλυτερα των Βρετανών, Αγγλικα, στην περιπτωση της Σουηδιας).

                Το που θα τον/την βρεις είναι ένα αλλο θεμα.

                Originally posted by αφροδιτη View Post
                Ευχαριστώ και πάλι! Στην Ελλάδα δεν έχω ιδιαίτερη εμπειρία από εθελοντισμό γιατί αν και δε δουλευω πολλες ωρες δεν εχω καθολου χρονο. Μου τον αναλωνουν αλλοι! Θελω να φυγωωωωωώ
                Δεν πειραζει. Δεν χανεις τιποτα. Μηπως σε προετρεψε ποτε κανεις εδω για να δωσεις εθελοντικα ή να καταναλωσεις συνειδητοποιημενα? I don't think so.
                Οποτε, θα πας εκει και θα τα μαθεις ολα απο την πηγη.

                Comment


                  #38
                  Καλησπέρα!
                  Για τον εθελοντισμό αν μπορεί να μας πει κάποιος που είναι ήδη στη Σουηδία θα ήταν πολύ χρήσιμο. Δεν ξέρω αν έχει τη μορφή που έχει στην Ελλάδα καθότι το κράτος εκεί είναι οργανωμένο κ παρέχει στους πολίτες αυτά που χρειάζονται.
                  Εδώ υπήρξα εθελόντρια σε διάφορες ομάδες κ αυτό που είδα είναι οτι λειτουργούσαν επειδή το κράτος είναι ανίκανο να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που εμφανίζονται ή σε πολλές περιπτώσεις επειδή τα δημιουργεί... Πάντως, είναι ένας πολύ καλός τρόπος κ για να κοινωνικοποιηθείς κ για να μάθεις...π.χ. Αφροδίτη, αν υπάρχει η δυνατότητα να κάνεις εθελοντισμό σε ενα φορέα σχετικό με τις σπουδές σου θα ήταν πολύ καλή ευκαιρία!

                  Comment


                    #39
                    Originally posted by kelaino View Post
                    Aφροδιτούλα, κι εγώ ήμουν γύρω στα 23 όταν την κοπάνησα και άρχισα να περιφέρομαι ανά τας Ευρώπας. Μετά βρέθηκα στη Σουηδία όπου έμενα σε μια οικολογική κολλεκτίβα για κάνα εξάμηνο, στο εντελώς άσχετο, και άδεια παραμονής πήγα να βγάλω τρεις βδομάδες πριν φύγω, να φανταστείς. Και με τη βγάλαν αναδρομική! Αλλά τότε, το 1998, ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
                    Παρέες και φίλους βρίσκεις, δεν είναι πρόβλημα αυτό, αλήθεια.

                    Αφού δεν έχεις υποχρεώσεις και ανθρώπους να εξαρτώνται από σένα, σήκω φύγε, μην το πολυσκέφτεσαι.
                    Γεια σου kelaino!

                    αυτή η οικολογική κολλεκτίβα υπάρχει ακόμα?

                    Comment


                      #40
                      Όχι, αλλά για όσους ενδιαφερόμαστε για πιο βουκολικές καταστάσεις και κουβάλημα νερού από το πηγάδι, υπάρχει το

                      alternativ.nu

                      (www μπροστά κι όλα τα σχετικά)

                      Γιατί Σουηδία δεν είναι μόνο η Στοκχόλμη.
                      "Isn't it enough to see that a garden is beautiful without having to believe that there are fairies at the bottom of it too?" — Douglas Adams

                      Comment


                        #41
                        Originally posted by kelaino View Post
                        Όχι, αλλά για όσους ενδιαφερόμαστε για πιο βουκολικές καταστάσεις και κουβάλημα νερού από το πηγάδι, υπάρχει το

                        alternativ.nu

                        (www μπροστά κι όλα τα σχετικά)

                        Γιατί Σουηδία δεν είναι μόνο η Στοκχόλμη.
                        Συμφωνώ! Σε ευχαριστώ για την πληροφορία!

                        Comment


                          #42
                          Καλησπέρα παιδιά...!

                          tsiakataris και πάλι ευχαριστώ για όσα μου λες γύρω από το θέμα της γλώσσας.

                          σε ευχαριστώ και σένα kelaino για την πληροφορία! Το ψάχνω ήδη και αυτό το μονοπάτι!

                          Γενικά ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους για τη βοήθειά σας, το χρόνο σας, τις συμβουλές σας! Να 'στε καλά! Θα τα ξαναπούμε!

                          Comment


                            #43
                            Originally posted by αφροδιτη View Post
                            Ανοίγω αυτό το θέμα για να σας θέσω τους προβληματισμούς μου...
                            Είμαι μία νέα κοπέλα 22 ετών που δεν πάει πολύς καιρός που πήρα το πτυχίο μου και επέστρεψα στο πατρικό μου. Δουλειά της προκοπής (χαχα) ακόμη δεν υπάρχει και όπως όλοι ξέρουμε από την κατάσταση που βιώνουμε το μέλλον είναι δυσοίωνο. Για μένα δεν έχει φτάσει το μαχαίρι στο κοκαλο όπως πχ για άτομα με οικογένεια που πρέπει πάνω απ' όλα να σκεφτούν τί θα ταίσουν τα παιδιά τους. Είμαι "στην αρχή" και υποτίθεται το μέλλον είναι μπροστά μου και μπορώ όπως μου λένε όλοι να κάνω υπομονή...

                            Αλλά εγώ νιώθω πως κάνοντας υπομονή για το κάτι... όχι καλύτερο αλλά για το απαραίτητο (εργασία της προκοπής, ούτε συμβάσεις, ούτε 4μηνα ούτε μαύρα)... μπορεί να περάσουν τα χρόνια και να είμαι ακόμη εδώ κολλημένη... Όπως τόσα και τόσα άτομα.

                            Προσωπικά με σπρώχνουν πέρα από το οικονομικό και το επαγγελματικό και άλλοι λόγοι που θέλω να φύγω απο την Ελλάδα. Θέλω να ζήσω μόνη μου, δε μπορώ να ζω με τους γονείς μου. Μπορεί να μου παρέχουν μία στέγη και φαγητό αλλά εγω καταναλώνω όλη μου την ψυχική δύναμη για αυτούς... Επίσης, δεν έχω φίλους και χόμπυ μιας και δεν υπάρχουν λεφτά, μήπως και γνώριζα κανένα άτομο... Έχω τόσο όρεξη για ζωή... εργασία, μάθηση, παραγωγικότητα, φίλους, ενδιαφέροντα, έναν δικό μου χώρο ζεστό και όμορφο είναι τα όνειρα μου!

                            Γενικά νιώθω ότι δε με κρατάει τίποτα σε αυτή τη χώρα και θέλω να κάνω μια νέα αρχή. Δε με πειράζει εκεί που θα πάω αν πάω το κρύο ή η ζέστη, με ενδιαφέρει να εργαστώ αξιοπρεπώς, να γίνω μέλος της κοινωνίας που θα με δεχτεί, να βρω φίλους, να έχω χόμπι, να μάθω τη γλώσσα και να έρχομαι στην ελλάδα για διακοπές!

                            Αλλά εκεί που νιώθω ότι ξέρω τί θέλω και αν το πάρω απόφαση και αρχίσω τις διαδικασίες ξεκινώντας φυσικά από την εύρεση εργασίας, με πιάνουν οι φόβοι... και σκέφτομαι....

                            "Που θα πάω μόνο κορίτσι χωρίς έναν φίλο ή συντροφο στα ξένα να κάνω νεα αρχή? Χωρίς κάποιον στα ξένα δικό μου που μπορώ να συναντήσω? Πως θα κάνω φίλους ειδικά έχοντας το θέμα της γλώσσας? Αληθινούς σαν οικογένεια, όχι για τη διασκέδαση... Εδώ φοιτήτρια και δε μπορούσα να κοινωνικοποιηθώ, είμαι και κλειστός χαρακτήρας... Πώς θα τα καταφέρω?"
                            Αυτά σκέφτομαι και με παίρνει απο κάτω και δειλιάζω.
                            Εσείς τί πιστεύετε? Το ξέρω ότι το θέμα είναι υποκειμενικό και όλα είναι θέμα προσωπικής προσπάθειας αλλά ήθελα μερικές προσωπικές εμπειρίες/γνώμες από ανάλογη περίπτωση...




                            Κοιταξε να δεις, μην νομιζεις οτι δεν θα βρεις καποιον εκει. Και εγω το σκεφτομαι να την κοπανησω και θα το εκανα αυριο το πρωι αν ειχα τα μεσα αλλα πιστευω το μονο που πρεπει να σε ενδιαφερει την δεδομενη στιγμη ειναι η επαγγελματικη αποκατασταση. Ολα τα αλλα ερχονται, σε ενα κλαμπα να πας, γυμναστηριο, ενα παρτυ του χωρου εργασιας κατι θα γινει... Μην εχεις στο μυαλο σου οτι εξωτερικο= μοναξια. Να ξερεις πως υπαρχουν ΠΟΛΥ καλλιτεροι ανθρωποι απο τους ελληνες εκει εξω...

                            Comment

                            Working...
                            X