Αυτό το θέμα το άνοιξα για να γράφουμε τις ιστορίες μας μέχρι να μεταναστεύσουμε, τι διαδικασίες και τι προβλήματα αντιμετωπίζουμε ώσπου να πατήσουμε το πόδι μας στην χώρα της επιλογής μας.
* Αν ο τίτλος δεν είναι κατατοπιστικός παρακαλώ τους υπεύθυνους για την αλλαγή του, όπως επίσης και αν το θέμα δεν είναι στην σωστή ενότητα, να το μεταθέσουν.
Και ξεκινάω την ιστορία μου:
Όπως έχω δηλώσει, πήραμε μαζί με την κοπέλα μου την απόφαση να μεταναστεύσουμε στην Σουηδία, πιο συγκεκριμένα στην Στοκχόλμη.
Λοιπόν εγώ είμαι 26 χρονών έχω τελειώσει Τεχνικός Η/Υ, Δικτύων & Μηχανών γραφείου σε ΤΕΕ, ακόμα είμαι στο ΤΕΙ αλλά δεν θα το ολοκληρώσω μιας και θα φύγουμε. Η κοπέλα μου έχει τελειώσει στυλιστική. Όπως καταλαβένετε μεταναστεύουμε για οικονομικούς λόγους, για μια ποιοτική ζωή, για να πραγματοποιήσουμε το όνειρο μας να κάνουμε οικογένεια και φυσικά για την αξιπρέπεια μας. Διότι κακά τα ψέμματα χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά, χωρίς, χωρίς ,χωρίς..... η αξιπρέπεια χάνεται.
Ας μπούμε στο ψητό: μιλώντας με αρκετά παιδιά από το patriotaki είπα να ανοίξω λογαριασμό σε (ελληνική) τράπεζα που μου πρότειναν για τις συναλλαγές μας στην Σουηδία.
ΜΕΡΑ 1η: Πηγαίνω στο κατάστημα (γνώστης τράπεζας) με μερικά ευρωπουλάκια για να ανοίξω τον λογαριασμό και το γέλιο μου έπεσε όταν άρχισαν να μου ζητούν: Εκκαθαριστικό, χαρτί μισθού, λογαριασμό από κάποια ΔΕΚΟ για το που κατοικώ και φυσικά ταυτότητα-ΑΦΜ. Δείχνω στην (αγενέστατη) υπάλληλο την ταυτότητα, το εκκαθαριστικό και το ΑΦΜ μου, για ΔΕΚΟ της είπα ότι δεν μπορώ να της προσκομίσω κάτι επειδή απλούστατα δεν έχω τίποτα στο όνομά μου και χαρτί μισθού δεν έχω λόγω το ότι είμαι άνεργος. Μου λέει πως αντί για αυτά μπορώ να της δίξω την κάρτα ανεργίας και να πάω σε ένα κατάστημα του παρόχου του κινητού μου αριθμού και να μου δώσουν από εκεί ένα χαρτί στο οποίο θα φαίνεται ότι αυτό το νούμερο κινητού ανήκει σε εμένα και η διεύθυνη κατοικίας μου είναι η τάδε. Παρόλα αυτά την ρώτησα γιατί τόσα δικαιολογιτικά μιας και θα τους δώσω στην ουσία χρήματα και δεν ζητάω ούτε δάνειο, ούτε πιστωτική κάρτα κλπ κλπ και μου είπε ότι έτσι είναι το σύστημα.
ΜΕΡΑ 2η: Πηγαίνω λοιπόν σε ένα κατάστημα κινήτης τηλεποικινωνίας και ζητάω να μου δώσουν ένα χαρτί το οποίο να πιστοποιεί όλα όσα προανέφερα. Σας παραθέτω τον διάλογο με τον πωλητή του καταστήματος:
Εγώ: Καλημέρα
Πωλητής: Καλημέρα
Ε: Θα ήθελα ένα χαρτί ο οποίο να πιστοποιεί ότι το νούμερο του τηλεφώνου μου είναι από την δική σας εταιρεία και να αναγράφει την διεύθυνση κατοικίας μου.
Π: Αν έχετε κάνει σε εμάς την καταχώρηση, πολύ ευχαρίστως να σας το δώσω.
Ε: Δεν έχω κάνει στο δικό σας κατάστημα την καταχώρηση, την έχω κάνεια σε άλλο κατάστημα το οποίο έχει κλείσει.
Π: Μισό λεπτάκι να τσεκάρω λίγο..... Μου δίνεται τα στοιχεία σας.
Ε: .................. (Του δίνω τα στοιχεία μου)
Π: Λυπάμαι, δεν μπορώ να σας εξυπηρετήσω!
Ε: Και τι να κάνω εγώ τώρα? Να αλλάξω νούμερο ή να μήν φύγω από την Ελλάδα γιατί το σύστημά σας είναι φτιαγμένο για να εξυπηρετεί Χομοσάπιενς εποχή???
Π: Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να βοηθήσω, έτσι είναι το σύστημα.
Ε: Οκ, καλημέρα!
Π: Καλημέρα, χαρήκαμε για την εξυπηρέτηση!
ΜΕΡΑ 3η: Πηγαίνω πάλι πίσω στη τράπεζα και τους εξηγώ ότι τελικά χαρτί από ΔΕΚΟ δεν μπορώ να τους δώσω και τους εξιστορώ τον παραπάνω διάλογο. Για καλή μου τύχη ήταν μια υπάλληλος πάρα πολύ εξυπηρετική και με διάθεση για βοήθεια παρόλα αυτά όμως μου είπε ότι επειδή έτσι είναι το σύστημα, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να δηλώσω (πιστοποιημένα) κάποια διεύθυνση κατοικίας. Μου εξήγησε βέβαι ότι με κάποιο τρόπο τα χρήματα που θα καταθέσω θα πρέπει να τα δικαιολογώ γιατί αλλιώς θα με κυνηγήσουν τα αρμόδια τμήματα αυτού του κράτους. Μη έχοντας τα απαραίτητα δικαιολογιτικά έφυγα.
Οι λύση βρέθηκε:
1η Λύση: Τους παω ΔΕΚΟ συγγενή μου (πχ του πατρικού μου κ ας μην μένω εκεί)
2η Λύση: Κρατάω τον λογαριασμό μου που έχω ήδη σε άλλη τράπεζα και κάνω από εκεί τις συναλλαγές.
Συμπέρασματα:
1. Η ατάκα "ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ" την άκουσα σε 3 ημέρες από 3 διαφορέτικους ανθρώπους, σε 3 διαφορετικά μέρη και καταστήματα 3 φορές.
2. Αντί για να κυνηγήσουν αυτούς που έχουν δισεκατομμύρια στην άκρη, κυνηγάνε εμάς με τα 100€ ή τα 5.000€.
3. Το γνώστό ρητό "Η Ελλάδα διώχνει τα παιδιά της" αλλά βάζει την γραφειοκρατεία στην μέση.
και 4ον: Παιδιά μακρύα να φύγουμε όλοι γιατί η βλακεία τους και η ανέδεια τους όρια δεν έχουν
- Αυτή ήταν λοιπόν η μίνι ιστορία μου για να βγάλω το συμπέρασμα ότι εδώ μας έχουν και μας σκίζουν και εκεί που θέλουμε να πάμε για να ανασάνουμε - για ένα τόσο απλό ζήτημα- πάλι μας σκίζουν!!!
- Συγγνώμη αν σας κούρασε το κείμενο μού αλλά κάπου έπρεπε να τα πώ (γράψω) και εγώ...
* Αν ο τίτλος δεν είναι κατατοπιστικός παρακαλώ τους υπεύθυνους για την αλλαγή του, όπως επίσης και αν το θέμα δεν είναι στην σωστή ενότητα, να το μεταθέσουν.
Και ξεκινάω την ιστορία μου:
Όπως έχω δηλώσει, πήραμε μαζί με την κοπέλα μου την απόφαση να μεταναστεύσουμε στην Σουηδία, πιο συγκεκριμένα στην Στοκχόλμη.
Λοιπόν εγώ είμαι 26 χρονών έχω τελειώσει Τεχνικός Η/Υ, Δικτύων & Μηχανών γραφείου σε ΤΕΕ, ακόμα είμαι στο ΤΕΙ αλλά δεν θα το ολοκληρώσω μιας και θα φύγουμε. Η κοπέλα μου έχει τελειώσει στυλιστική. Όπως καταλαβένετε μεταναστεύουμε για οικονομικούς λόγους, για μια ποιοτική ζωή, για να πραγματοποιήσουμε το όνειρο μας να κάνουμε οικογένεια και φυσικά για την αξιπρέπεια μας. Διότι κακά τα ψέμματα χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά, χωρίς, χωρίς ,χωρίς..... η αξιπρέπεια χάνεται.
Ας μπούμε στο ψητό: μιλώντας με αρκετά παιδιά από το patriotaki είπα να ανοίξω λογαριασμό σε (ελληνική) τράπεζα που μου πρότειναν για τις συναλλαγές μας στην Σουηδία.
ΜΕΡΑ 1η: Πηγαίνω στο κατάστημα (γνώστης τράπεζας) με μερικά ευρωπουλάκια για να ανοίξω τον λογαριασμό και το γέλιο μου έπεσε όταν άρχισαν να μου ζητούν: Εκκαθαριστικό, χαρτί μισθού, λογαριασμό από κάποια ΔΕΚΟ για το που κατοικώ και φυσικά ταυτότητα-ΑΦΜ. Δείχνω στην (αγενέστατη) υπάλληλο την ταυτότητα, το εκκαθαριστικό και το ΑΦΜ μου, για ΔΕΚΟ της είπα ότι δεν μπορώ να της προσκομίσω κάτι επειδή απλούστατα δεν έχω τίποτα στο όνομά μου και χαρτί μισθού δεν έχω λόγω το ότι είμαι άνεργος. Μου λέει πως αντί για αυτά μπορώ να της δίξω την κάρτα ανεργίας και να πάω σε ένα κατάστημα του παρόχου του κινητού μου αριθμού και να μου δώσουν από εκεί ένα χαρτί στο οποίο θα φαίνεται ότι αυτό το νούμερο κινητού ανήκει σε εμένα και η διεύθυνη κατοικίας μου είναι η τάδε. Παρόλα αυτά την ρώτησα γιατί τόσα δικαιολογιτικά μιας και θα τους δώσω στην ουσία χρήματα και δεν ζητάω ούτε δάνειο, ούτε πιστωτική κάρτα κλπ κλπ και μου είπε ότι έτσι είναι το σύστημα.
ΜΕΡΑ 2η: Πηγαίνω λοιπόν σε ένα κατάστημα κινήτης τηλεποικινωνίας και ζητάω να μου δώσουν ένα χαρτί το οποίο να πιστοποιεί όλα όσα προανέφερα. Σας παραθέτω τον διάλογο με τον πωλητή του καταστήματος:
Εγώ: Καλημέρα
Πωλητής: Καλημέρα
Ε: Θα ήθελα ένα χαρτί ο οποίο να πιστοποιεί ότι το νούμερο του τηλεφώνου μου είναι από την δική σας εταιρεία και να αναγράφει την διεύθυνση κατοικίας μου.
Π: Αν έχετε κάνει σε εμάς την καταχώρηση, πολύ ευχαρίστως να σας το δώσω.
Ε: Δεν έχω κάνει στο δικό σας κατάστημα την καταχώρηση, την έχω κάνεια σε άλλο κατάστημα το οποίο έχει κλείσει.
Π: Μισό λεπτάκι να τσεκάρω λίγο..... Μου δίνεται τα στοιχεία σας.
Ε: .................. (Του δίνω τα στοιχεία μου)
Π: Λυπάμαι, δεν μπορώ να σας εξυπηρετήσω!
Ε: Και τι να κάνω εγώ τώρα? Να αλλάξω νούμερο ή να μήν φύγω από την Ελλάδα γιατί το σύστημά σας είναι φτιαγμένο για να εξυπηρετεί Χομοσάπιενς εποχή???
Π: Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να βοηθήσω, έτσι είναι το σύστημα.
Ε: Οκ, καλημέρα!
Π: Καλημέρα, χαρήκαμε για την εξυπηρέτηση!
ΜΕΡΑ 3η: Πηγαίνω πάλι πίσω στη τράπεζα και τους εξηγώ ότι τελικά χαρτί από ΔΕΚΟ δεν μπορώ να τους δώσω και τους εξιστορώ τον παραπάνω διάλογο. Για καλή μου τύχη ήταν μια υπάλληλος πάρα πολύ εξυπηρετική και με διάθεση για βοήθεια παρόλα αυτά όμως μου είπε ότι επειδή έτσι είναι το σύστημα, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να δηλώσω (πιστοποιημένα) κάποια διεύθυνση κατοικίας. Μου εξήγησε βέβαι ότι με κάποιο τρόπο τα χρήματα που θα καταθέσω θα πρέπει να τα δικαιολογώ γιατί αλλιώς θα με κυνηγήσουν τα αρμόδια τμήματα αυτού του κράτους. Μη έχοντας τα απαραίτητα δικαιολογιτικά έφυγα.
Οι λύση βρέθηκε:
1η Λύση: Τους παω ΔΕΚΟ συγγενή μου (πχ του πατρικού μου κ ας μην μένω εκεί)
2η Λύση: Κρατάω τον λογαριασμό μου που έχω ήδη σε άλλη τράπεζα και κάνω από εκεί τις συναλλαγές.
Συμπέρασματα:
1. Η ατάκα "ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ" την άκουσα σε 3 ημέρες από 3 διαφορέτικους ανθρώπους, σε 3 διαφορετικά μέρη και καταστήματα 3 φορές.
2. Αντί για να κυνηγήσουν αυτούς που έχουν δισεκατομμύρια στην άκρη, κυνηγάνε εμάς με τα 100€ ή τα 5.000€.
3. Το γνώστό ρητό "Η Ελλάδα διώχνει τα παιδιά της" αλλά βάζει την γραφειοκρατεία στην μέση.
και 4ον: Παιδιά μακρύα να φύγουμε όλοι γιατί η βλακεία τους και η ανέδεια τους όρια δεν έχουν
- Αυτή ήταν λοιπόν η μίνι ιστορία μου για να βγάλω το συμπέρασμα ότι εδώ μας έχουν και μας σκίζουν και εκεί που θέλουμε να πάμε για να ανασάνουμε - για ένα τόσο απλό ζήτημα- πάλι μας σκίζουν!!!
- Συγγνώμη αν σας κούρασε το κείμενο μού αλλά κάπου έπρεπε να τα πώ (γράψω) και εγώ...
Comment