Μουσικό παιχνίδι!

[vanessa]

λοιπον....

Ελατε να παιξουμε να παιχνιδι!!

Ειναι απλο , γρηγορο και ελπιζω να σας αρεσει!!

Θα γραψω το ρεφραιν ενος τραγουδιου
Ο επομενος , θα πρεπει με μια λεξη απο το δικο μου ρεφραιν,να βαλει ενα αλλο τραγουδι,το ρεφραιν,αντε και λιγους στιχους.
Επισης,τη λεξη αυτη,να την εχουμε τονισει καπως,γιατι στο site εχουμε και στραβους.

ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ , ΠΑΡΑΔΙΔΩ ΙΔΙΕΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ!!


Και ξεκιναω:

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας & Μιχάλης Χατζηγιάννης ( Ντουέτο )

Κοιτάζω στο λιμάνι τον κόσμο που περνά
μακρυά το βλέμμα φτάνει,
δεν είσαι πουθενά
δεν έχει θαύματα αυτό το καλοκαίρι
αν έχει θαύματα, μπροστά μου να σε φέρει.

Θα περιμένω εδώ, εδώ στο κύμα επάνω
αν το θέλεις μπορεί να σωθώ, ή μπορεί να πεθάνω
να κερδίζω είχα μάθει εγώ, μα απόψε σε χάνω
Θα περιμένω εδώ.

[vanessa]

Στίχοι: Νίκος Σαρρής
Μουσική: Αντώνης Σκόκος
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Κιάμος

Σιγά σιγά τα χάδια σου
μπροστά μου μη μεθύσω
μη γίνουμε ωκεανός
και δεν γυρίσω πίσω
Κορίτσι μου εσύ
ψυχή μου αυγουστιάτικο φεγγάρι μου
Κορίτσι μου εσύ
απόψε έλα φώτισε για χάρη μου
Κορίτσι μου εσύ
ζωή μου αστροφεγγιά μου καλοκαίρι μου
Κορίτσι μου εσύ
για πάντα έλα γίνε απόψε ταίρι μου

[vanessa]

Η ποδηλάτισσα

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μιχάλης Τρανουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Αφροδίτη Μάνου

Το δρόμο πλάι στη θάλασσα
περπάτησα που 'κανε κάθε
μέρα η ποδηλάτισσα.

Βρήκα τα φρούτα που 'χε
στο πανέρι της, το δαχτυλίδι
που 'πεσε απ' το χέρι της.

Βρήκα το κουδουνάκι και το
σάλι της, τις ρόδες,
το τιμόνι, το πεντάλι της.

Βρήκα τη ζώνη της, βρήκα σε
μιαν άκρη, μια πέτρα διάφανη
που 'μοιαζε με δάκρυ.

[trelh_k_aloparmenh]

Στίχοι: Θάνος Ανεστόπουλος
Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα


Νυχτα

Νύχτα που κρύβεις μέσα σου τον πιο μεγάλο ήλιο
αυτήν που αγαπώ
νύχτα λιμάνι απάνεμο, αν μόνος απομείνω
σε σένα θα δοθώ.

Της νύχτας η κρυφή θωριά και της καρδιάς η ψύχρα
είναι βαριά, αν μόναχα η εικόνα της μου μείνει
όνειρο θα 'ναι ψεύτικο, στα χείλη μου μια πίκρα
σαν Μανδραγόρα το φιλί μου η μοναξιά θα πίνει.

Νύχτα που κρύβεις μέσα σου τον πιο δειλό μου πόθο
αυτήν που τυραννώ
νύχτα σεντούκι ολόκλειστο με ψέματα γεμάτο
στα πόδια μου ας σταθώ.

Νύχτα στα σπλάχνα σου έγειρα, κοιμήθηκα για λίγο
και στης ψυχής το μαύρο σου τραγούδι δόθηκα
νύχτα μια μέρα μου 'δωσες, να μείνω ή να φύγω
κι απ' τη δικιά μου σκοτεινιά στο φως σου χώθηκα.

Νύχτα τα μάτια μου έκλεισα, να φύγω απ' τους ανθρώπους
αυτούς που αγαπώ
νύχτα με καταράστηκες, να ζω σ' ανίερους τόπους
μ' αυτούς που εξαπατώ.