Announcement

Collapse
No announcement yet.

Βουδισμός

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Βουδισμός

    ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ

    Ιδρυτής

    Ο Σιντάρτα Γκαουτάμα, που ονομάζεται επίσης και Σακιαμούνι, έζησε στη βόρεια Ινδία, μεταξύ του 6ου και 5ου αιώνα π.Χ. Μετά από μια πριγκιπική και στη συνέχεια ασκητική ζωή, έφτασε μέσω του διαλογισμού στην Υπέρτατη Συνείδηση, που τον κατέστησε Βούδα, που σημαίνει "Ο Φωτισμένος". Με τη διδασκαλία του δημιούργησε το δικό του μονοπάτι, που διαφοροποιήθηκε από τον ινδουϊσμό, τη Βούδα - Σασάνα, τη διδασκαλία του Βούδα δηλαδή.

    Ιερό Κείμενο

    Οι αρχαίες γραφές χωρίζονται σε 3 κατηγορίες: στους κανόνες της μοναστικής ζωής (βινάγια), τις διδαχές του Βούδα (σούτρα) και τη μελέτη ορισμένων δογματικών σημείων (αμπιντάρμα). Η παράδοση δεν έπαψε ποτέ να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των εποχών και των διαφόρων πολιτισμών. Έτσι κάθε βουδιστική σχολή έχει τη δική της συλλογή από σούτρα, στα πάλι, τα σανσκριτικά, τα κινέζικα και τα θιβετιανά.

    Ρεύματα

    Οι διάφορες σχολές συνοψίζονται σε 3 ρεύματα, με κοινή αντίληψη του Βούδα, της φιλοσοφίας και της πειθαρχίας: η Θεραβάντα είναι το αρχαίο δόγμα που εφαρμόζεται από τη Σρι Λάνκα μέχρι το Βιετνάμ, η Μαχαγιάνα ή Μεγάλος Τροχός αναπτύχθηκε στην Κίνα, την Κορέα, το Βιετνάμ και την Ιαπωνία, κυρίως μέσα από τις σχολές του Ζεν και της Άμωμης Χώρας, η Βατζραγιάνα ή το Αδαμάντινο όχημα χαρακτηρίζει κυρίως τη θιβετιανή παράδοση.

    Βασικές Πεποιθήσεις

    Η διδασκαλία του Βούδα, με αφετηρία την ινδική αντίληψη περί κάρμα - ανταμοιβή των πράξεων - και περί σαμσάρα - κύκλος των αναγεννήσεων ή μετεμψυχώσεων αφορά κυρίως στην απουσία του Εγώ - ανάτμαν - την αλληλεξάρτηση των πάντων - ανίτια - και την οδύνη - ντούκα, αναπτύσσει τις Τέσσερις Ευγενείς Αλήθειες, πάνω στην καθολικότητα του πόνου που οφείλεται στην επιθυμία και το μονοπάτι που οδηγεί στη λύτρωση από τον πόνο, μέσα από το "Οκταπλό Ευγενές Μονοπάτι" (κατανόηση - σκέψη - λόγος - δράση - τρόπος ζωής - προσπάθεια - προσοχή - αυτοσυγκέντρωση). Νιρβάνα είναι το σβήσιμο κάθε δεσμού. Το ρεύμα Μαχαγιάνα τοννίζει κυρίως την κενότητα -σουνιάτα- κάθε εμφανούς πραγματικότητας και την εξύμνηση του ιδεώδους του Μποντισάτβα, που στόχο έχουν τη λύτρωση της ανθρωπό-τητας.

    Κανόνες Συμπεριφοράς

    Η βουδιστική ηθική -σίλα- βασίζεται σε δέκα κανόνες, οι πέντε πρώτοι αφορούν σε όλο το λαό: σεβασμός απέναντι στη ζωή, την περιουσία, απαγόρευση της άστατης σεξουαλικής ζωής, σεβασμός στην αλήθεια και αποχή από το αλκοόλ. Οι άλλες πέντε αφορούν ειδικά στους μοναχούς. Σε σχέση με το μοντέλο του Μποντισάτβα, η παράδοση Μαχαγιάνα αναφέρει δέκα τελειοποιήσεις -παραμίτα : ελεημοσύνη, ηθική, υπομονή, ενέργεια, διαλογισμός και σωφροσύνη, στις οποίες προστίθενται: η μέθοδος -οι ευχές-, η αποφασιστικότητα - η γνώση όλων των ντάρμα.

    Αντιμετώπιση των άλλων θρησκειών

    Ξεκινώντας από την Ινδία, για να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ασία, η βουδιστική διδασκαλία προσαρμόστηκε περίφημα στις άλλες θρησκείες και τους πολιτισμούς, συνυπάρχοντας ειρηνικά με τις υπόλοιπες θρησκείες, διακηρύσσοντας την άνευ όρων ανοχή.

    Λατρευτικό τυπικό

    Οι πιστοί προσέρχονται στο ναό, για να προσκυνήσουν και να φέρουν τις προσφορές τους στον Βούδα, που αναπαριστάται με ένα άγαλμα, συνήθως περιστοιχισμένο από άλλες δευτερεύουσες θεότητες. Στη Μαχαγιάννα, καθένας καλείται να γίνει Βούδας, μέσα από την αποποίηση κάθε πάθους και τον διαλογισμό που οδηγεί στη σωστή αντίληψη της πραγματικότητας. Ορισμένες σχολές όπως το Ζεν, επιμένουν στην απαραίτητη προσπάθεια (καθιστή στάση, διανοητικά παράδοξα, πειθαρχία, σχέση με το δάσκαλο, επικέντρωση της όρασης), άλλοι όπως η Άμωμη Χώρα, ανοίγουν διάπλατες τις πόρτες στον παράδεισο. Οι μοναχοί, και σε μικρότερο βαθμό οι μοναχές, παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο μέσα από το παράδειγμά τους και τη διδασκαλία που διαιωνίζουν.

    Διατροφή

    Κατά κανόνα οι βουδιστές απέχουν από το αλκοόλ. Πολλοί, και κυρίως οι μοναχοί, είναι χορτοφάγοι.

    Από τη γέννηση στο θάνατο

    Ο βουδισμός έχει ιδιαίτερες τελετές για τη γέννηση και το θάνατο, που διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Η είσοδος στο μοναστήρι, μόνιμα ή για κάποια περίοδο, αποτελεί πολύ σημαντική στιγμή.

    Κυριότερες γιορτές

    Η πανσέληνος του κάθε μήνα αποτελεί εορταστική αφορμή. Στη Βεσάκ, η παράδοση Θεραβάντα γιορτάζει σύσσωμη τη γέννηση, τη φώτιση -μπόντι- και την κοίμηση -παρανιρβάνα- του Γκαουτάμα Βούδα, που ο Μαχαγιάνα βουδισμός γιορτάζει ανεξάρτητα. Η Ασάλα γιορτάζει το πρώτο κήρυγμα στο Μπενάρες και η Κατίνα οριοθετεί το τέλος της απομόνωσης των μοναχών και την περίοδο των μουσώνων. Με τη Μαχαγιάνα γιορτάζονται και οι δάσκαλοι όλων των άλλων σχολών.
Working...
X