Announcement

Collapse
No announcement yet.

Ινδουισμός

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Ινδουισμός

    ΙΝΔΟΥΪΣΜΟΣ

    Ιδρυτής

    Ο ινδουισμός δεν έχει ιδρυτή. Οι πηγές του αναφέρονται στους εμπνευσμένους σοφούς των ινδο - αριανών φυλών, που εγκαταστάθηκαν στην Βόρεια Ινδία πρίν από 3.000 χρόνια. Το όνομα "ινδουιστής" εμφανίζεται μετά την επαφή με τους μουσουλμάνους, τον 8ο αιώνα μ.Χ. Από τον 7ο κιόλας αιώνα γίνεται λόγος για Ινδού Ντάρμα, ο κλασικός, όμως όρος εείναι Σανατάνα Ντάρμα (Αιώνια τάξη των πραγμάτων).

    Ιερό Κείμενο

    Οι ινδουιστικές γραφές είναι πολλές και ποικίλες: οι βασικές έννοιες είναι οι Τέσσερις Βέδες (η Γνώση) που τελειώνουν με τις Ουπανισάδες, φιλοσοφικής, κυρίως έμπνευσης. Μετά έρχονται οι εποποιίες της Μαχαμπαράτα, με την Μπαγκαβαντγκίτα (Το τραγούδι του ευτυχισμένου Κυρίου) και η Ραμαγιάνα. Πιο πρόσφατες είναι οι πουράνες (αρχαίες διηγήσεις) και οι Ντάρμα - Σάστρα (συλλογη των νόμων).

    Ρεύματα

    Συνολό θρησκευτικών εκφράσεων χωρίς ενοποιημένο δόγμα ή πρακτική, ο ινδουισμός διακλαδίζεται σε τρεις βασικές μορφές λατρείας, που απευθύνονται στις μεγάλες θεότητες: Τον Βισνού, προστάτη του κόσμου και φύλακα του Ντάρμα, που εμφανίζεται με τη μορφή του Κρίσνα και του Ράμα. Τον Σίβα, τον καταστροφικό και Κύριο των Γιόγκι. Τη Σάκι (σύζυγος του Σίβα) μητρική θεότητα του ταντρισμού. Για τους πιστούς τους, καθεμία από αυτές τις θεότητες περικλείει το θείο συνολικά. Ο αυστηρός μονισμός της Αντβαϊτα Βεντάντα εξακολουθεί να επηρεάζει με την εμμονή του στην ταυτότητα του Εγώ (άτμαν) και του απολύτου (βράχμα)

    Βασικές Πεποιθήσεις

    Οι διάφορες σχολές συμφωνούν σε ένα κοινό σημείο: το σεβασμό στις Βέδες, του πολλούς και ποικίλους τρόπους προσέγγισης του Θείου, τον κύκλο της δημιουργίας, τη διατήρηση και την καταστροφή του σύμπαντος, τη διαδοχή των μετεμψυχώσεων (σαμσάρα) που είναι αποτέλεσμα των πράξεων (κάρμα) και την οργάνωση της κοινωνίας σύμφωνα με το σύστημα των καστών. Η λύτρωση (μόκσα) ανιχνεύεται μέσα από διαφορετικά μονοπάτια: τις άδολες πράξεις, τον ψυχικό έλεγχο, τη σοφία των φιλοσοφικών συστημάτων και την αφοσίωση (μπάκτι) στον γκουρού ή τη θεότητα της προτίμησης καθενός (ισταντεβάτα)

    Κανόνες Συμπεριφοράς

    Ανάμεσα σε πολλά άλλα η Ντάρμα Σάστρα, το Βιβλίο των νόμων του Μανού, καθορίζει τις βάσεις της ινδουιστικής κοινωνίας, που αποτελείται από τέσσερις βάρνα: (ιερείς ή βραχμάνοι, πολεμιστές και πολιτικοί, έμποροι, εργάτες και δούλοι) και πολλές κάστες (τζάτι). Η προσωπική ζωή χωρίζεται επίσης σε 4 στάδια: Εκπαίδευση, οικογενειακή ζωή, απομόνωση στο δάσος, πλήρης απογύμνωση των σανιάστ.

    Αντιμετώπιση των άλλων θρησκειών

    Από τη φύση του ο Ινδουισμός αναγνωρίζέι ότι υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί δρόμοι που οδηγούν στον προσωπικό Θεό και μέσα από αυτόν στο ανεξιχνίαστο απόλυτο. Από αυτήν την άποψη πηγάζει και η τεράστια ανοχή απέναντι στις άλλες θρησκευτικές αντιλήψεις, τόσο μέσα όσο και έξω από τον ινδουισμό. Αυτό που δεν αποδέχονται οι ινδουιστές είναι η απολυτότητα ενός μηνύματος ή μιας συγκεκριμένης μορφής λατρείας καθώς και ο προσηλυτισμός.

    Λατρευτικό τυπικό

    Είτε σε ιδιωτικό βωμό είτε σε μικρό ναό είτε στα μεγάλα λατρευτικά κέντρα, η τελετή του πούτζα γίνεται μπροστά στην εικόνα ή το άγαλμα της θεότητας που επιλέγει ο καθένας, συνοδεύεται από καμπανάκια, λιβάνι και φως και περιλαμβάνει προσφορά σε λουλούδια ή σε τροφή και την απαγγελία μιας προσευχής ή μιας μάντρα. Οι βραχμάνοι προσεύχονται τρεις φορές την ημέρα, απαγγέλοντας περισσότερες φορές τη μάντρα Γκαγιάτρι: "Ας διαλογιστούμε πάνω στην υπέροχη λάμψη του θαυμαστού όντος που δημιούργησε τον κόσμο! Ας καθοδηγήσει τις σκέψεις μας στην Αλήθεια!". Το μοναστικό ρεύμα δε χρησιμοποιεί εικόνες, αλλά εξασκεί τη σκέψη μέσα από το συνεχή διαλογισμό.

    Διατροφή

    Η πλειονότητα τους είναι χορτοφάγοι, κυρίως οι βραχμάνοι. Σε γενικές γραμμές απέχουν από το κρέας των βοοειδών.

    Από τη γέννηση το θάνατο

    Όλες οι σημαντικές στιγμές της ύπαρξης έχουν θρησκευτική σημασία: η βάπτιση, το πέρασμα από το θηλασμό στη στερεά τροφή, η περίδεση της μέσης με το ιερό κορδόνι, ο γάμος (ο οποίος αποφασίζεται παραδοσιακά μεταξύ των οικογενειών) είναι ευκαιρία λαμπρών εορτασμών. Το ίδιο σημαντικές είναι η είσοδος στην ασκητική ή μοναστική ζωή καθώς και η αποτέφρωση των νεκρών.

    Κυριότερες γιορτές

    Στο χειμερινό ηλιοστάσιο γιορτάζεται η Μάκαρα Σανκράτι, γιορτή της συγκομιδής και της ανανέωσης του ήλιου. Η Μαχασιβράτρι, η μεγάλη νύχτα του Σίβα γιορτάζεται την περίοδο της νέας σελήνης μετά το χειμώνα. Το Χόλι είναι το πανηγύρι της άνοιξης. Με τη Ράμα Ναβάμι, γιορτάζεται η γέννηση του Ράμα, ήρωα της εποποιίας της Ραμαγιάνα. Στη Γιανμαστάμι γιορτάζεται η γέννηση του Κρίσνα, του εμπνευστή της Μπαγκαβαντγίτα. Η Γκανέσα-Τσατούρτι είναι η γιορτή της νότιας Ινδίας προς τιμήν του Γκανέσα, θεότητας του εμπορίου και των εμπόρων. Η Ναβάρατρι/Ντούργκα Πουτζα-Ντουσέρα είναι η επέτειος της διαμάχης του Ράμα με το βασιλιά των δαιμόνων και της νίκης της θεότητας Ντούργκα. Η Ντιβάλι είναι η γιορτή των φώτων το Φθινόπωρο που συχνά ταυτίζεται με την ευημερία.
Working...
X