Announcement

Collapse
No announcement yet.

Ελληνικά εστιατόρια - Προσωπικές ιστορίες

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    #16
    Originally posted by alfaromeo
    Οσοι ζειτε στο εξωτερικο,πρεπει τα ελληνικα εστιατορια να τα μποικοταρετε,εφοσον ξερετε τι συμβαινει και πως συμπεριφερονται στους συμπατριωτες τους.
    Να μην πατατε το ποδι σας εκει σαν πελατες.
    Ουτε Πασχα,ουτε Χριστουγεννα.
    Θελετε να φατε αρνακι το Πασχα?Αγοραστε απο τους Τουρκους μπακαληδες και μαγειρεψτε το σπιτι σας!!!
    Τρια χρονια ζω στην Γερμανια,ουτε απ'εξω δεν περναω απο ελληνικα εστιατορια.
    Για να το κάνεις αυτό πάει να πει οτι δεν τους έχεις ανάγκη. Πιο σπίτι μας να μαγειρέψουμε; Έχεις ιδέα σε τι τρώγλες ζούμε εμείς των εστιατορίων; Ούτε δωμάτιο, ούτε μπάνιο δικό μας δεν έχουμε.. Κοινόχρηστο με 15 ακόμα άτομα είναι. Κουζίνα;; Οι περισσότεροι δεν επιτρέπουν να πάρεις το φαγητό στο δωμάτιο. Θέλεις να ανέβεις μετά τη δουλειά στο δωμάτιο για να φας και να πέσεις κατευθείαν στο κρεβάτι και δεν μπορείς! Τι να τους πεις; Διώξτε με εγώ θα το κάνω; Δεν γίνονται αυτά στην πραγματική ζωή.. Εύχομαι κάποια στιγμή να φτάσω και γώ σε σημείο να μην τους χρειάζομαι. Θυμηθείτε όμως ότι επιλέγουμε αυτές τις δουλειές γιατί προσφέρουν σπίτι και φαγητό. Για κανένα άλλο λόγο!! Για ρώτα κάποιον σεφ με αστέρια η επαγγελματία μάγειρα αν δουλεύει με τον ίδιο τρόπο. ΚΑΝΕΙΣ!! Έχουν την επιλογή, εμείς όχι..

    Comment


      #17
      Για να το κάνεις αυτό πάει να πει οτι δεν τους έχεις ανάγκη. Πιο σπίτι μας να μαγειρέψουμε; Έχεις ιδέα σε τι τρώγλες ζούμε εμείς των εστιατορίων; Ούτε δωμάτιο, ούτε μπάνιο δικό μας δεν έχουμε.. Κοινόχρηστο με 15 ακόμα άτομα είναι. Κουζίνα;; Οι περισσότεροι δεν επιτρέπουν να πάρεις το φαγητό στο δωμάτιο. Θέλεις να ανέβεις μετά τη δουλειά στο δωμάτιο για να φας και να πέσεις κατευθείαν στο κρεβάτι και δεν μπορείς! Τι να τους πεις; Διώξτε με εγώ θα το κάνω; Δεν γίνονται αυτά στην πραγματική ζωή.. Εύχομαι κάποια στιγμή να φτάσω και γώ σε σημείο να μην τους χρειάζομαι. Θυμηθείτε όμως ότι επιλέγουμε αυτές τις δουλειές γιατί προσφέρουν σπίτι και φαγητό. Για κανένα άλλο λόγο!! Για ρώτα κάποιον σεφ με αστέρια η επαγγελματία μάγειρα αν δουλεύει με τον ίδιο τρόπο. ΚΑΝΕΙΣ!! Έχουν την επιλογή, εμείς όχι..

      Comment


        #18
        Originally posted by loufas View Post
        Random Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, αλλά σκέψου τι στάση θα κρατήσουν σε ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες που θα ζητήσουν δουλειά. Ένας μας αν κάνει την κίνηση, θα την πληρώσουν όλοι. Όσο για τα αγγλικά φυσικά και τα χρησιμοποιούν όσοι ξέρουν, όχι όμως σε όλες τις υπηρεσίες. Οι αρμόδιες υπηρεσίες θα σε βοηθήσουν σίγουρα για το θέμα παρανομίας οκ, μετά; Τι κάνεις μετά;; Θα πάρεις τα χρήματα που δεν σου έδινε και κάποια στιγμή θα τελειώσουν. Πάλι στα ίδια θα πέσεις.. Δεν τα ανεχόμαστε όλα, μην είσαι υπερβολικός. Αν τα ανεχόμασταν θα είχαμε όλοι δουλειά ασχέτως αν πληρωνώμασταν λίγα. Δυστυχώς εδώ χρειάζονται οι ελληνικές κοινότητες αλλά δεν βοηθούν και τόσο πολύ εμάς που ερχόμαστε σαν ανειδίκευτοι λαντζέρηδες ή όποια άλλη τέτοια δουλειά, ειδικά στα εστιατόρια..
        Αυτός που κάνει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά
        αλλά περιμένει διαφορετικό αποτέλεσμα
        ονομάζεται τρελός

        Comment


          #19
          Originally posted by random View Post
          Αυτός που κάνει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά
          αλλά περιμένει διαφορετικό αποτέλεσμα
          ονομάζεται τρελός
          Αυτό τώρα τι ήταν;;

          Comment


            #20
            αυτο μαλλον ηταν "οποιος ειναι εξω απο τον χορό ...πολλα λεει .."
            Never interrupt your enemy when he is making a mistake.

            Comment


              #21
              "οποιος ειναι εξω απο τον χορο ...δεν εχει τετοια αφεντικα που του πινουν το αιμα .." θες να πεις

              Comment


                #22
                καλησπερα!!!!!!!ζω στην Γερμανια εδω και 4 μηνες,ηρθα με σκοπο να δουλεψω και εφυγα απο την Ελλαδα ,με μοναδικο σκοπο να ΜΗΝ δουλεψω για Ελληνα!!Δεν θελω να αναφερω τιποτα παραπανω για τον ΕΛΛΗΝΑ εργοδοτη της Γερμανιας,γιατι στεναχωριεμαι....γιατι αλλο να στο λενε και αλλο να το ζεις!!!Να σημειωσω οτι ηρθα στην Γερμανια γνωριζοντας μονο πως λενε το καλημερα και το καλησπερα!!!!
                Καταλαβαινω τα παιδια που εργαζονται για τους απατεωνες και δεν μπορω και να τους κατηγορησω για κατι!!!!Αλλα ηθελα να πω οτι υπαρχει τροπος να εργαστεις για τον Γερμανο και ας μην ξερεις την γλωσσα!!!Υπαρχουν πολλες φιρμες καθαρισμου που δεν τουσ ενδιαφερει και τοσο πολλη η γλωσσα,το μονο που χρειαζεται ειναι θαρρος και να κοιταξεις τον Γερμανο στα ματια και να τους πεις οτ騨¨ΘΕΛΩ ΔΟΥΛΕΙΑ¨¨.Βεβαια ο Γερμανος πρεπει να δει ο,τι δουλευεις και ο,τι δεν κοροιδευεις!!!! Απλα χρειαζεται θαρος και τολμη!!!!!!!

                Comment


                  #23
                  etsi einai akrivos!!!!!

                  Comment


                    #24
                    Καλημέρα! Δεν διαφωνώ με κανέναν σας. Το να δουλέψουμε σε ελληνικά εστιατόρια δεν ήταν και τόσο της επιλογής μας, τουλάχιστον έτσι ισχύει στην δική μου περίπτωση... Ο κυριότερος λόγος ήταν καθαρά το θέμα στέγης. Για να μπεις σε φίρμα πρέπει να έχεις κάπου να μείνεις, κάτι να φάς, κάποιον γνωστό σου τέλος πάντων να σε βοηθήσει αλλά και κάποια χρήματα για να κινηθείς. Μην τα παρουσιάζετε τόσο εύκολα τα πράγματα. Εγώ ανέβηκα με μια μια βαλίτσα, χωρίς να έχω μιλήσει για δουλειά, και με 30€. Θα πήγαινα απλά στο Γερμανό και θα του έλεγα θέλω δουλειά; Μην τρελαθούμε τώρα. Κάνεις υπομονή λοιπόν μέχρι να βρεις λύση στο ζήτημα στέγης και τότε πράτεις ανάλογα. Το θέμα το άνοιξα για να ενημερωθεί κατά κάποιο τρόπο ο πατριώτης που θα ανέβει για πρώτη φορά Γερμανία και θα αναζητήσει τον πιο εύκολο τρόπο εργασίας. Και μην ακούσω ότι υπάρχει πιο εύκολος αν δεν έχεις που να μείνεις..

                    Comment


                      #25
                      fysika etsi einai opos ta les,ala na kseroune oi patriotes oti dhulevontas me tous ellines, dhen einai kai i kalyteri epilogi, stin arxi thelontas kai mi , gia stegi kai fagito ti tha kanei, ekei tha katsei, ala prepei na anoiksei ligo ta ftera tou ama thelei na proxorisei , diaforetika, to fidhi pou ton efage ama katsei sta estiatoria...... tora skeftomai , poso ypoferane oi ksenoi stin eladha!!!!! kapioi elpizo na to plirosoune otan erthoun monoi tous metanastes!! kalo kouragio se olous

                      Comment


                        #26
                        eimai ligo kairo sth germania
                        kai mou kanei entupwsh pou einai pro8umoi na se boh8hsoun
                        se vlepoun sto dromo na psaxnesai kai se rwtoun...
                        kai den niw8eis pws se vlepoun paraksena ... den kserw ti niw8oun mesa tous ..
                        alla h sumperifora tous einai genika polu kalh..
                        k stis uphresies k ola
                        emeis eimaste sthn ellada ageneis k na mh pw k xeirotera k tromera ratsistes!
                        alla mou kanei entupwsh p leei o allos p einai metanasths edw ... metanasths,,
                        k leei egw eimai xrush augh ... xitlerikos ... ti na pei kaneis ...
                        kai douleies uparxoun nomizw edw
                        to olo 8ema einai pws na DHLW8EIS ! afou den mporeis n vreis spiti ...
                        den mporeis n vreis k douleia ! k an den exeis douleia den mporeis n vreis spiti xaxaxxa
                        kai kaneis ap autous p einai edw edraiwmenoi den se dhlwnei ... mexri na vgaleis ta xartia sou ... den voh8ane .. dld toso tromero einai na paroun duo fakelous ??
                        den kserw ...

                        Comment


                          #27
                          Ελληνικά εστιατόρια - Προσωπικές ιστορίες

                          Κάπου στο 2009 πήρα την απόφαση να φύγω εξωτερικό για καλύτερη ζωή, καλύτερα χρήματα και συνθήκες εργασίας. Η έυκολη λύση; Ελληνικά εστιατόρια. Βρίσκω τυχαία μια αγγελία στο δίκτυο για Ολλανδία, θέση μπάρ (μπουφέ στο εστιατόριο). Καλώ, μου δίνουν μερικές πληροφορίες οι οποίες ακούγονται απίστευτες για τα ελληνικά δεδομένα. 1200 μισθό, ΣΠΙΤΙ πληρωμένο, ασφάλεια και φαγητό. Μόνος μου τότε πίστεψα οτι ήταν η ευκαιρία της ζωής μου να ξεκινήσω επιτέλους να ΖΩ σαν άνθρωπος. Πριν βέβαια είχα συμβουλευτεί κάτι "παλιούς" του εξωτερικού και μου είπαν τα καλύτερα.. Τετάρτη κανονίζω λοιπόν, Παρασκευή βρίσκομαι στο αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ. Ήταν πιο κοντά και πιο φτηνά για την πόλη που ήταν η δουλειά. Πρώτη φορά πετούσα, πρώτη φορά στο εξωτερικό και μόνος. Δεν γνώριζα κανέναν απο τους εργοδότες, μόνο στο τηλέφωνο είχαμε μιλήσει. Κατεβαίνω φοβερά αγχωμένος και χαμένος. Βρίσκω το σημείο που μου είπανε να συναντηθούμε και για καλή μου τύχη βρίσκω Έλληνες στο ίδιο μέρος που περίμενα. Εκεί αρχίσανε τα πρώτα σημάδια του τύπου "κάτι μου βρωμάει". Τουλάχιστον 20 Έλληνες να περιμένουν ιδιοκτήτες εστιατορίων να τους παραλάβουν. Άλλοι δεν ήρθαν ποτέ να τους πάρουν, άλλοι ήρθαν τους είδαν και επειδή δεν τους άρεσαν οπτικά τους παρατήσανε στο έλεος χωρίς λεφτά, χωρίς να πάνε κάπου να κοιμηθούν και χωρίς να μπορούν να επιστρέψουν στην πατρίδα. Πολλοί αυτοί που ήρθαν και φεύγανε με τις χειρότερες εντυπώσεις και με χρήματα ίσα ίσα για τα εισιτήρια.. Εγώ για καλή μου τύχη ήρθε και με παρέλαβε ο γιος του μαζί με άλλα 3 άτομα!! Εντελώς παράλογο στο μυαλό μου τότε. Σκεφτόμουν πόσο μεγάλο θα είναι το μαγαζί, μήπως είναι καινούργιο και χρειάζονται προσωπικό, μήπως μήπως μήπως.. Στη διαδρομή όλα καλά. Παντού πράσινο, ηρεμία στους δρόμους, και άλλα που βλέπεις μόνο σε ταινίες και αναρωτιέσαι, "είναι δυνατόν; Υπάρχουν αυτα στην πραγματικότητα;"

                          Η άφιξη στο μαγαζί..


                          ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

                          Comment


                            #28
                            loufas,βάλε τουλάχιστον διαφημίσεις, πάνω στο καλύτερο μας άφησες...

                            Comment


                              #29
                              Ελληνικά εστιατόρια - Προσωπικές ιστορίες μέρος 2ο

                              Η είσοδος στην πόλη "Heerlen" μου θύμιζε παραμύθια. Όλα ήταν σε αργή κίνηση μέσα στο μυαλό μου. Προσπαθούσα να αποτυπώσω κάθε λεπτομέρεια για να τη διηγηθώ στους φίλους και συγγενείς. Δέντρα, ποδηλατόδρομοι, πρασινάδα, άνθρωποι χαμογελαστοί πιασμένοι χέρι χέρι να απολαμβάνουν τη βόλτα στους απέραντους πεζόδρομους, ακόμα και τα αυτοκίνητα που σταματούσαν με σεβασμό για να περάσουν οι πεζοί, μου φαινόταν σαν φαντασία βγαλμένη απο μικρό παιδί που ονειρευόταν ένα κόσμο τέλειο. Όλα τόσο καθημερινά και συνηθισμένα πράγματα για τους "ξένους", που για εμάς τους Έλληνες, ειδικά της επαρχίας, ήταν άπιαστα όνειρα..
                              Τη στιγμή που φτάσαμε στην είσοδο του γκαράζ ξύπνησα! Ο λόγος; Άκουσα για πρώτη φορά τη φωνή του χωριάτη Τρικαλινού να φωνάζει στα παιδιά που ήδη είχαν αρχίσει τη δουλειά να τελειώνουν με το πλύσιμο του κάδου σκουπιδιών. Τον λέω χωριάτη γιατί υπάρχει μεγάλη διαφορά στο χωριάτη και στον χωρικό.. Κατεβήκαμε και είπαμε καλησπέρα στα άτομα που ήταν εκεί. Την απάντηση δεν την περίμενε κανείς μας. "Ανεβάστε τα πράγματα και ελάτε να καθαρίσετε!!" Μπορώ να πω οτι είχα να νιώσω έτσι απο το στρατό, "Έως εδώ επιτρέπεται το βάδην" Νέα πέραμος, για όσους περάσαν φανταριλίκι καταλαβαίνουν τι εννοώ. Τα βλέμματα των παιδιών που καθαρίζανε, θύμιζαν τρομαγμένους κατάδικους που ψάχνανε την κατάλληλη στιγμή να αποδράσουν.. Εγώ προσωπικά τρομοκρατήθηκα προς στιγμήν, αλλά αντέδρασα αυθόρμητα και έτρεξα πρώτος να ξεφορτώσω τη βαλίτσα. Μια βαλίτσα και 50ε δανεικά, αυτή ήταν η περιουσία μου όταν ανέβηκα..
                              Καθώς ανέβαινα τη ξύλινη σκάλα του κτιρίου, σκεφτόμουν πόσο όμορφο θα είναι το σπίτι που θα μείνω. Ξύλινη κλασική σκάλα, λουλούδια στις άκρες των σκαλοπατιών, φρεσκοκαθαρισμένη μοκέτα στους διαδρόμους.. Για μερικούς ίσως φαίνεται κάτι συνηθισμένο, για 'μένα πάντως που μεγάλωσα σε χωριό με τη μυρωδιά των ζώων , ήταν κάτι συναρπαστικό!!
                              Μπαίνοντας μέσα βλέπω διάδρομο σαν να είχε να περάσει άνθρωπος μια δεκαετία, αράχνες, κάλτσες πεταμένες, και αν θυμάμαι καλά είχε και ένα κάδρο στον τοίχο. "Εδώ θα κοιμηθείτε προς το παρόν, μέχρι να φύγει το ζευγάρι. Αφήστε τα πράγματα και ελάτε κάτω." Μου βγήκε το "Μάλιστα" του στρατού, λες και θα έτρωγα "καμπάνα", χαχαχα πόσο αστείο μου φαίνεται αυτή τη στιγμή..

                              ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..

                              Comment


                                #30
                                Ελληνικά εστιατόρια - Προσωπικές ιστορίες μέρος 3ο

                                Πρώτες ώρες εργασίας..

                                Αφού πέταξα τη βαλίτσα σε ένα κρεβάτι που δεν είχε καν στρώμα, παρά μόνο μια κουβέρτα στρωμένη στα σανίδια, έκλεισα την ρημαγμένη πόρτα πίσω μου και κατέβηκα τη σκάλα με τρεμάμενα πόδια και την καρδιά μου να πάει σαν τρελή σκεπτόμενος να δώσω καλό παράδειγμα στους εργοδότες σαν πρώτη μέρα. Φτάνοντας στη "γκέλα" το μάτι μου έπεσε πάνω στα αυτοκίνητα του χωριάτη. Ένα μαύρο porsche cayenne, ένα λευκό Volkswagen Scirocco και μια κλούβα μερσέντες Vito που αργότερα είδα πως το έχουν μόνο για τα ψώνια του μαγαζιού.
                                Δεν πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα που πάτησα το πόδι μου στο υπόγειο και μου έδωσε μια σκούπα (σαν αυτές που τρίβουν τα χαλιά) λέγοντάς μου "Μπες στον πράσινο και τρίψε μέχρι να φανεί το χρώμα του". Οι πράσινοι είναι μόνο για αποφάγια. Χλωρίνη, σκούπα και νερό. Τα πρώτα πράγματα που άγγιξα στο εξωτερικό! Υπέροχη αίσθηση, ότι ονειρευόμουν..
                                Μετά από μια ώρα περίπου κατάφερα να δω λιγάκι πράσινο. "Εσύ είσαι καλός, μόλις τελειώσεις κάνε και τον μαύρο", μου είπε και έφυγε.. Τελειώνοντας τους κάδους τον ρώτησα τι άλλο θέλει να κάνουμε. "πήγαινε να αλλάξεις και έλα να πιούμε καφέ πάνω". Τι ευτυχία σκέφτηκα. Καφέ επιτέλους, θα ξεκουραστώ και θα δω το μαγαζί.. Ανεβαίνω, κάνω το μπανάκι μου αλλάζω και κατηφορίζω ξανά για το μαγαζί. Τα δωμάτια όπως συνηθίζουν, βρίσκονται ακριβώς πάνω απο τα μαγαζιά τους. Μπαίνω μέσα και αντικρίζω κάτι γνωστό. Την ακρόπολη.. Παντού κολώνες γυψομαρμάρινες, αγάλματα θεών και ηρώων, πλαστικές ψεύτικες ελιές παντού, στη μέση του πουθενά ένα εκλησάκι (σαν αυτά που υπάρχουν στους δρόμους όταν κάποιος σκοτώνεται), και τα ελληνικά συρτάκια να ακούγονται απο τα ηχεία. Η φωνή του χωριάτη ακούγεται ξανά. "Ει, έλα δω που κοιτάς. Εδώ είναι η δουλειά.." ΣΟΚ!! Καφέ δεν είπε πριν λίγο;;

                                ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..

                                Comment

                                Working...
                                X