Ελληνικά εστιατόρια - Προσωπικές ιστορίες μέρος 4ο
Η κουζίνα
Καθώς πήγαινα προς το μέρος του, άκουγα απο το βάθος τα πιάτα να χτυπάνε. Οι "κουζιναρέοι" κάνανε τις ετοιμασίες. Γνωστός ο ήχος σε όσους έχουν κάνει λάτζα.. "Μπες μέσα και ρώτα αν θέλουν βοήθεια." Στην κουζίνα είχε 6-7 άτομα. Η γυναίκα του, η νύφη του και άλλοι 5 διαφόρων εθνικοτήτων. Ο γιος του ήταν στο σέρβις. Ο Ντίμης (Μήτσιο τον φωνάζανε οι δικοί του) Μπαίνω και καλησπερίζω, "Ποιος είσαι συ;" Με ρωτάει μια μικροκαμωμένη κυρία. "Ο Κωστής, καινούργιος" απαντώ. "Ξεκίνα απο τα πιάτα" Ξεκινάω λοιπόν το πλύσιμο. Καθώς ερχότανε ο κόσμος, στην κουζίνα άρχισε ένας λεκτικός πόλεμος μεταξύ μάγειρα και αφεντικίνας. Απίστευτο σκηνικό που δεν μπορώ να το περιγράψω. Αργότερα έμαθα πως ο μάγειρας ήταν εκεί τα τελευταία 5 χρόνια. Πιάτα να γυρνάνε παντού στην κουζίνα, φωνές, φαγητά να πέφτουν χάμω, το προσωπικό να τρέχει πανικόβλητο και η αφεντικίνα με τον χωριάτη να βρίζουν σαν τραμπούκοι γηπέδου. Εκείνη τη μέρα δώσανε 200+ φαγητά, μεγάλος αριθμός για τα μέχρι τώρα δικά μου δεδομένα. Μην ξεχνάτε οτι κατέβηκα για καφέ με τζιν και κοντομάνικο.. Στο τελείωμα της βραδιάς, είχα γίνει ένα με τα ρούχα απο νερά και αποφάγια. Δεν μου μιλούσε κανείς, μόνο έπλενα και σκούπιζα..
Αφού βγήκαμε απ την κουζίνα, καθίσαμε σε ένα τραπεζάκι έξω ακριβώς απο το πάσο που παίρνουν τα φαγητά οι σερβιτόροι. Να τος και ο χωριάτης! "Εσύ δεν είχαμε πει να δουλέψεις στο μπαρ;". "Ναι κυρ Κώστα" του λέω. "Και γιατί κάθισες στη λάτζα;" DOING!!! "Εσύ μου είπες κυρ Κώστα!!" "Καλά, απο αύριο θα δουλέψεις στο μπαρ.."
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..
Η κουζίνα
Καθώς πήγαινα προς το μέρος του, άκουγα απο το βάθος τα πιάτα να χτυπάνε. Οι "κουζιναρέοι" κάνανε τις ετοιμασίες. Γνωστός ο ήχος σε όσους έχουν κάνει λάτζα.. "Μπες μέσα και ρώτα αν θέλουν βοήθεια." Στην κουζίνα είχε 6-7 άτομα. Η γυναίκα του, η νύφη του και άλλοι 5 διαφόρων εθνικοτήτων. Ο γιος του ήταν στο σέρβις. Ο Ντίμης (Μήτσιο τον φωνάζανε οι δικοί του) Μπαίνω και καλησπερίζω, "Ποιος είσαι συ;" Με ρωτάει μια μικροκαμωμένη κυρία. "Ο Κωστής, καινούργιος" απαντώ. "Ξεκίνα απο τα πιάτα" Ξεκινάω λοιπόν το πλύσιμο. Καθώς ερχότανε ο κόσμος, στην κουζίνα άρχισε ένας λεκτικός πόλεμος μεταξύ μάγειρα και αφεντικίνας. Απίστευτο σκηνικό που δεν μπορώ να το περιγράψω. Αργότερα έμαθα πως ο μάγειρας ήταν εκεί τα τελευταία 5 χρόνια. Πιάτα να γυρνάνε παντού στην κουζίνα, φωνές, φαγητά να πέφτουν χάμω, το προσωπικό να τρέχει πανικόβλητο και η αφεντικίνα με τον χωριάτη να βρίζουν σαν τραμπούκοι γηπέδου. Εκείνη τη μέρα δώσανε 200+ φαγητά, μεγάλος αριθμός για τα μέχρι τώρα δικά μου δεδομένα. Μην ξεχνάτε οτι κατέβηκα για καφέ με τζιν και κοντομάνικο.. Στο τελείωμα της βραδιάς, είχα γίνει ένα με τα ρούχα απο νερά και αποφάγια. Δεν μου μιλούσε κανείς, μόνο έπλενα και σκούπιζα..
Αφού βγήκαμε απ την κουζίνα, καθίσαμε σε ένα τραπεζάκι έξω ακριβώς απο το πάσο που παίρνουν τα φαγητά οι σερβιτόροι. Να τος και ο χωριάτης! "Εσύ δεν είχαμε πει να δουλέψεις στο μπαρ;". "Ναι κυρ Κώστα" του λέω. "Και γιατί κάθισες στη λάτζα;" DOING!!! "Εσύ μου είπες κυρ Κώστα!!" "Καλά, απο αύριο θα δουλέψεις στο μπαρ.."
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..
Comment