Announcement

Collapse
No announcement yet.

Ανταπόκριση - Christodoulos

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    #16
    Θα ήθελα να αναφέρω κάτι σχετικά με την οδήγηση στην Αυστραλία. Λίγο πιο συγκεκριμένα στη Μελβούρνη. Και να προειδοποιήσω όσους έρχονται για πρώτη φορα να οδηγήσουν εδώ. Όση εμπειρία και να έχει κανεις στο θέμα της οδήγησης, καλο θα είναι να μην οδηγήσει τον πρώτο καιρό.
    Καταλαβαίνω ότι ένα αυτοκίνητο σου λύνει χερια-πόδια, αλλα καλο θα είναι να περάσουν τουλάχιστον 3 μήνες πριν κανεις επιχειρήσει οδήγηση εδώ. Δεν είναι μονο το γεγονός της ανάποδης οδήγησης. Είναι πολλά. Για παράδειγμα, κανεις δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει στην περίπτωση του Hook Turn (γαντζοειδης στροφή). Κανεις δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει όταν βρεθεί μπροστά σε κυκλική πορεία! Οι κυκλικές πορείες φυτρώνουν σε όλα τα σημεία της Μελβούρνης. Κανεις δεν ξέρει πως να αντιδράσει σε περίπτωση που τον σταματήσει η αστυνομία. Τι γίνεται όταν οδηγείς σε κοινή πορεία με τα tram.
    Η οδήγηση στην Αυστραλία μπορεί να ακούγεται σε κάποιους κάτι απλό, αλλα δεν είναι. Όχι για εμάς που ερχόμαστε από Ευρωπαϊκή χωρα τουλάχιστον. Θα συμβούλευα όσους πρωτοέρχονται εδώ, να κάνουν ότι έκανα εγώ: Κάθεσαι στη μεριά του συνοδηγού και φέρνεις στο μυαλό σου ότι οδηγάς εσύ. Με αυτό σα βάση, προσπαθείς να μαντέψεις πως θα κινηθείς στην οδήγηση. Αν όλα αυτά που σκέφτεσαι συμφωνούν με όσα κάνει ο οδηγός, τότε έχει καλώς. Αν όχι... ρωτάς τον οδηγό (που λογικά θα είναι κάποιος γνωστός σου) γιατί ενέργησε κατά αυτό τον τρόπο. Κάθε φορα μαθαίνεις από τις ερωτήσεις σου.
    Την πρώτη φορα που θα καθίσει κάποιος στο τιμόνι του οδηγού, ωστόσο, καλο θα είναι να το κάνει με κάποιον πεπειραμένο (για τα Αυστραλιανά δεδομένα) συνοδηγό.
    Μήπως να ανοίξω ένα νέο θέμα με σχεδιαγράμματα και φωτογραφίες που θα μπορούσε να βοηθήσει αρκετό κόσμο???
    Κάθε πρόβλημα, έχει και μια λύση

    Comment


      #17
      Καλώς ήρθες & από μενα φίλε στην παρέα μας!!!! Τα λες πολύ ωραία, & αν & προσπαθείς να "βγάλεις" (ή αν θέλεις να δεις) τα θετικά μόνο σε κάθε υπόθεση, η πίκρα που έχεις δεν κρύβεται....νομίζω είναι από διάφορους λόγους, όχι έναν μοναδικό. & από τη νοσταλγία & από την "ομορφη" συμπεριφορά που είχες από ορισμένους....Δεν πειράζει όμως φίλε, είσαι Έλληνας, & φαίνεσαι δυνατός για να συνεχίσεις... Αφού λοιπόν (σίγουρα) κάθε πρόβλημα έχει μια λύση, δεν υπαρχει λόγος να στεναχωριέσαι, όλα θα γίνουν με τον καιρό τους!!!! Καλή δύναμη για τη συνέχεια!!!!

      Υ.γ. ήθελα να σε ρωτήσω μιας & το ανέφερες - τι γίνεται με την οδήγηση μηχανής...έχεις "ανέβει" εκεί κάτω; προσέχουν οι άλλοι; ή είναι όντως τόσο μεγάλες οι αποστάσεις που δεν έχουν πολλοί μηχανές;;; (παρεπιπτόντως πολύ ωραίο το θέμα που έθιξες για την δοήγηση, & εμένα με αγχώνει λίγο...)
      Don't ever mistake someone's silence for ignorance, calmness for acceptance and kindness for weakness!

      Comment


        #18
        Originally posted by billy View Post
        Καλώς ήρθες & από μενα φίλε στην παρέα μας!!!! Τα λες πολύ ωραία, & αν & προσπαθείς να "βγάλεις" (ή αν θέλεις να δεις) τα θετικά μόνο σε κάθε υπόθεση, η πίκρα που έχεις δεν κρύβεται....νομίζω είναι από διάφορους λόγους, όχι έναν μοναδικό. & από τη νοσταλγία & από την "ομορφη" συμπεριφορά που είχες από ορισμένους....Δεν πειράζει όμως φίλε, είσαι Έλληνας, & φαίνεσαι δυνατός για να συνεχίσεις... Αφού λοιπόν (σίγουρα) κάθε πρόβλημα έχει μια λύση, δεν υπαρχει λόγος να στεναχωριέσαι, όλα θα γίνουν με τον καιρό τους!!!! Καλή δύναμη για τη συνέχεια!!!!

        Υ.γ. ήθελα να σε ρωτήσω μιας & το ανέφερες - τι γίνεται με την οδήγηση μηχανής...έχεις "ανέβει" εκεί κάτω; προσέχουν οι άλλοι; ή είναι όντως τόσο μεγάλες οι αποστάσεις που δεν έχουν πολλοί μηχανές;;; (παρεπιπτόντως πολύ ωραίο το θέμα που έθιξες για την δοήγηση, & εμένα με αγχώνει λίγο...)
        Να είσαι καλά φιλε μου. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
        Όσον αφορά το θέμα της μοτοσικλέτας, έχω ανεβεί ελάχιστες φορες, έχοντας πάρει μηχανές φίλων. Και δυστυχώς μονο για μικρές αποστάσεις. Όλοι με συμβουλεύουν να ΜΗΝ αγοράσω μηχανή, γιατί οι άλλοι οδηγοί δεν προσέχουν καθόλου και θα με χτυπήσουν. Όταν βεβαια είδα το πως οδηγούν και συγκρίνοντας με την οδήγηση στην Ελλάδα, θεώρησα ότι οι άνθρωποι αστειεύονται. Τους πρότεινα να οδηγήσουν στην Αθηνα για κάνα δυο μέρες και μετά να ξανασκεφτούν τα περί κινδύνου. Η ακόμα καλύτερα στην Κωνσταντινούπολη (εκεί να δεις χαμός). Και τα πιο επικίνδυνα στη Βουλγαρία. Να κάνει ο άλλος προσπεραση σε σημείο χωρίς ορατότητα, να σε βλέπει που έρχεσαι από το αντίθετο ρεύμα και να μη σταματα την προσπεραση, με αποτέλεσμα να σταματας πλήρως στην άκρη του δρόμου για να μη χτυπήσεις τον ηλίθιο. Δεν έχει καμια σχέση η οδήγηση εδώ με εκεί! Είναι πολύ καλύτερα και ήρεμα τα πράγματα. Βεβαια, ο κίνδυνος υπάρχει, γιατί οι περισσότεροι Αυστραλοί.... δεν είναι Αυστραλοί! Είναι Ινδοί και Κινέζοι (οι χειρότεροι οδηγοί που έχω δει.... ok... μετά τους Βουλγαρους). Αλλα και πάλι, καμια σχέση με την Ελλάδα. Μοτοσικλέτες δεν έχει και τόσες πολλές, και ο λόγος πιστεύω ότι είναι το κλίμα της Βικτωρια. Ο καιρός είναι τόσο ασταθής, που ενώ έχει λιακάδα, μετά από 10 λεπτά βρέχει. Αυτό αποθαρρύνει του υποψηφιους αγοραστές.
        Να θυμάσαι ότι για να οδηγήσεις εδώ, πρέπει να έχεις το Ευρωπαϊκό δίπλωμα τύπου πιστωτικής κάρτας (όχι το χάρτινο). Σε περίπτωση που έχεις το χάρτινο, πρέπει να το έχεις κάνει international.
        Κάθε πρόβλημα, έχει και μια λύση

        Comment


          #19
          Originally posted by Christodoulos View Post
          Μήπως να ανοίξω ένα νέο θέμα με σχεδιαγράμματα και φωτογραφίες που θα μπορούσε να βοηθήσει αρκετό κόσμο???
          Ναι Χριστόδουλε είναι καλή ιδέα, να το κάνεις. Εγώ αν και η οδήγηση εδώ στο Gladstone δεν έχει καμία από τις δυσκολίες που αναφέρεις είχα κατεβάσει το βιβλίο [Transport Operations (Road Use Management—Road Rules) Regulation 2009] γιατί παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιες διαφορές που πρέπει να τις ξέρουμε, πχ θες να στρίψεις δεξιά και σε 1 από τους 2 κύκλους δεν ανάβει πράσινο βελάκι αλλά τίποτα, το οποίο σημαίνει στρίψε δίνοντας προτεραιότητα στον απέναντι.
          Ο Τολμών Νικά...Ονειρευτείτε, Σχεδιάστε, Πραγματοποιήστε!

          Comment


            #20
            Κάπου είδα το θέμα με τα ταξί, αλλα επειδή είναι κλειστό, θα αναφέρω εδώ μερικά πράγματα.
            Δούλεψα μονο για 2 μήνες. Σταμάτησα πρόσφατα (3 βδομάδες πριν). Τα πράγματα δεν είναι καθόλου όπως τα αναφέρουν. Εμενα ξεχάσανε να με γράψουν στο σωματείο των ταξί (καθόσον έκανα την εκπαίδευση) και όταν ήρθε η ώρα να πάρω την άδεια, το σωματείο φυσικά, είπε ότι δεν υπάρχω πουθενά στα χαρτιά. Ζήτησαν λοιπόν, να ξανακάνω από την αρχή την εκπαίδευση. Και άντε εγώ δεν είχα τότε ανάγκη να πάω για δουλειά, μιας και είχα βρει άλλη δουλειά. Για φαντάσου όμως, ποσο τραγικό θα ήταν, για ένα μετανάστη που ήρθε με αυτή την επιλογή μονο σαν εργασία και καιγόταν να ξεκινήσει.
            Αφού λοιπόν τελειωσα την εκπαίδευση, κάτι δε μου πήγαινε καλά. Παρόλο που μου λέγανε από τη σχολη ότι είμαι έτοιμος να ανεβώ στο τιμόνι, δεν ένοιωθα καθόλου έτοιμος. Πήγα λοιπόν, στα γραφεία του σωματείου που θα δούλευα και τους είπα αν μπορούν να μου δείξουν τα συστήματα πλοήγησης και πληρωμής. Ευτυχώς που το έκανα! Εκεί ανακάλυψα, πως πριν, δεν είχα πάρει μυρωδιά από ταξί!
            Ξεκίνησα λοιπόν και μαζί με μένα ξεκινήσανε και οι πόνοι σε αυχένα και πλάτη. Ότι λεφτά έβγαζα, τα κατέθετα σε massage και φυσιοθεραπείες! Και μη φανταστεί κανεις λεφτά! Αν είσαι πολύ τυχερός, θα βγάλεις 500-600 δολάρια τη βδομάδα, με 5 μέρες δουλειά (Δευτερα έως Παρασκευή). Μιλάω για το ημερήσιο ωράριο. Αλλα και για το βραδινό που μίλησα με άλλους, τα ίδια είναι. Μονο Παρασκευή και Σάββατο βραδυ έχει καλά λεφτά, αλλα εκεί παίρνεις μεγάλα ρίσκα, μιας και κυκλοφορούν όλοι οι μεθυσμένοι και "φτιαγμένοι." Δεν έχουν καθαρίσει και λίγους ταξιτζήδες! Τώρα άντε να είσαι με φοιτητική visa, να ριψοκινδυνεύεις που δουλεύεις 12 ώρες την ημερα (παράνομο για φοιτητή) και να βγάλεις τα έξοδα σου, για να ζήσεις, για να πληρώσεις δίδακτρα κλπ.
            Το άλλο Θεϊκό, ήταν που ενώ σου μαθαίνανε ότι ήταν νομος απαράβατος να αναφέρεις στο δελτίο της ημέρας εγγράφως, όσα προβλήματα έχει το αυτοκίνητο. Eπειδή στην αρχή τα έγραψα, μου βάλανε χέρι!!!!!!!!!!! Μιλάω για προβλήματα στο σύστημα διεύθυνσης και φρενων!! Επίσης, σου λένε ότι θα πρέπει να έχεις το όχημα σου σε πολύ καλή κατάσταση μέσα έξω. Ο πρώτος λέει, που βλέπει ένας πρωτοερχόμενος τουρίστας στην Αυστραλία, είναι ο ταξιτζής. Από εκεί σχηματίζει γνώμη για όλο το κράτος. Ναι, για αυτό μας δίνανε ταξί που είχαν δυο δάχτυλα λέρα!!! Το καθάριζα επί 1 ώρα πριν βγω στο δρόμο. Αλλα τα υφάσματα δεν καθαρίζουν. Μονο τα πλαστικά. Ντρεπόμουνα να πάρω πελάτες. Μου τη λέγανε εμενα που ανέφερα τα προβλήματα του οχήματος και τον άλλο που το κράταγε μες τη βρωμιά, δεν του λέγανε τίποτα!!! Πλακα κάνουμε τώρα!
            Δε θα το συνιστούσα σε κανέναν σας λοιπόν. Αν κάποιος έχει εμπειρία που να με βγάζει λάθος, ελευθερα μπορεί να γράψει παιδιά. Μπας και κάνω λάθος βρε παιδί μου. Να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος.
            Κάθε πρόβλημα, έχει και μια λύση

            Comment


              #21
              Πολλές φορες κάθομαι και σκέφτομαι, πως έγιναν έτσι τα πράγματα? Πως άλλαξε τόσο η ζωή μου? Οι ζωές μας? Πως από τη μια χωρα πήγαμε στην άλλη? Πως μεγάλωσα και από εκεί που έπαιζα μικρό παιδί στις αλάνες, βρέθηκα να έχω ένα σωρό ευθύνες και τελικά να βρίσκομαι στην άλλη άκρη του κόσμου! Όλα άλλαξαν. Μερικές φορες θυμάμαι τους παιδικούς φίλους με nostalgia. Άλλος Αθηνα, άλλος Θεσσαλονίκη, άλλος στο χωριο, άλλος "έφυγε", εγώ εδώ. Όλα άλλαξαν. Πολλές φορες σκέφτομαι, "τι με κρατάει εδώ"? Για ποιο λόγο να βρίσκομαι ακόμα εδώ? Για ποιο λόγο να μην έχω μετανιώσει? Σίγουρα είναι ενθαρρυντικό στοιχειο η οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Αλλα δεν μπορεί να είναι μονο αυτό που με κρατάει εδώ.

              Μεγάλο ρολο παίζει και η γυναικα! Εδώ μεγάλωσε, εδώ μπορεί να ζήσει καλύτερα, αλλα μου το έχει πει πολλές φορες, ότι το να πάει και να μένει σε ένα από τα όμορφα Ελληνικά νησιά, θα ήταν ότι καλύτερο για αυτήν. Βεβαια, προς το παρόν, αυτό είναι αδύνατο, λόγο της κρίσης. Αλλα θα το ήθελε πολύ. Τι με κρατάει εδώ τότε?

              Έχω πάρει χαμπάρι ότι και η Αυστραλία, θα πέσει αρκετά οικονομικά. Έχει ήδη αρχίσει να πέφτει. Είναι αβέβαιο το αν και ποτε θα έχει άνοδο. Αλλα όλοι μας, ζούμε με την ελπίδα ότι θα στρώσουν πάλι τα πράγματα. Η ότι δεν θα χαλάσουν τόσο όσο φανταζόμαστε, η όσο φοβόμαστε. Τι είναι αυτό που με κρατάει εδώ?

              Θυμάμαι τον ήλιο και τη θάλασσα της Ελλάδας. Ξαπλώστρα στην άμμο με ομπρέλα! Τέλεια πράγματα! Να πηγαίνεις στην παραλια την Κυριακή και να το απολαμβάνεις! Εδώ δεν έχει τέτοια! Ούτε και η συνήθης διαδρομή με τη μοτοσικλέτα! Ξέρω πως ήταν λάθος, αλλα ήταν άλλη αίσθηση!! Να πατάς κοντά στα 300 στην Εγνατία ήταν απερίγραπτο συναίσθημα! Να ξύνεις τα γόνατα στην άσφαλτο της, ήταν κάτι το εντελώς παράλογο. Αλλα κατά ένα περίεργο τρόπο... μου άρεσε. Ήθελα να το ξανακάνω. Εδώ δεν μπορείς να το κανεις αυτό. Σου πήραν το δίπλωμα με το που θα το σκεφτείς! Τι με κρατάει εδώ τότε?

              Στην Ελλάδα έβγαινα για έναν καφέ το πρωί και έβρισκα ένα σωρό ανθρώπους να μιλήσω, να πω ένα αστείο, να γελάσουμε και να συζητήσουμε. Εδώ δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο. Θα βρείς μονο κάποιους νεόπλουτους Έλληνες, που δεν θα σε αφήσουν να μιλήσεις. Θα σου επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά το ποσα πολλά λεφτά κάνανε από το μηδέν, πως κοροϊδεύανε τους Αυστραλούς και βγάλανε πολλά λεφτά, ποσα σπίτια και αυτοκίνητα έχουν και ποσο παλιάνθρωποι είμαστε οι Έλληνες της Ελλάδας. Η μπορεί να βρω κάποιον Αυστραλό που να μου λέει ποτε θα κάνει party η κολλητή του, ποσα τριαντάφυλλα σχεδιάζει να βάλει στο γάμο του, σε ποιο κτηνίατρο να πάει το σκύλο του η σε ποιο μέρος του κόσμου θα πάει για διακοπές με τη δικια του. Τι στο διάολο με κρατάει εδώ?

              Και τότε θυμάμαι. Θυμάμαι που ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω τους δικούς μου. Κλάμα! Πολύ πικρα! Από τα πιο δύσκολα που είχα να κάνω στη ζωή μου. Ίσως και το πιο δύσκολο. Ο πατέρας μου χαμογελούσε για να μου δώσει κουράγιο! Ο αδερφός μου δεν άντεξε και ξέσπασε. Το ίδιο και εγώ. Γύρισα το βλέμμα στη μάνα μου. Έτρεμε η καημένη. "Άντε αγόρι μου. Να πας στο καλο και να προσεχεις" ψέλλισε. Την αγκάλιασα, τη φίλησα και μέσα σε πνιγμένους λυγμούς κατάφερα να πω: "σ'αγαπώ πολύ. Συγνώμη για όλα μου τα λάθη. Θα τα διορθώσω, στο υπόσχομαι". Βγήκαμε έξω στην αυλή και μπήκαμε στο αυτοκίνητο με τη Sylvia. Θα πηγαίναμε στο σπίτι μου, θα κοιμόμασταν το βραδυ εκεί και το πρωί θα πηγαίναμε στο αεροδρόμιο. Θυμάμαι που τους κοίταγα καθώς ξεκινούσα. Ήδη μου είχαν λείψει. Παρακάλαγα να είναι καλά και να βρεθούμε πάλι γρήγορα μαζί. Τα δάκρυα κυλούσαν σε όλη τη διαδρομή. Δε μίλαγα. Έκλαιγα σιωπηλά. Κάποια στιγμή ξέσπασα. Θυμήθηκα πάλι την εικόνα της μάνας μου.

              Τώρα ξέρω τι με κρατάει εδώ...
              Κάθε πρόβλημα, έχει και μια λύση

              Comment


                #22
                Αν και μπαίνω καθημερινά για να τσεκάρω αν έχω προσωπικά μηνύματα η νέες αναρτήσεις σε διαφορα θέματα που παρακολουθώ, μόλις τώρα (μετά από τόσους μήνες) βρήκα την ευκαιρία να γράψω δυο λόγια.

                Μένω ακόμα στο Oakleigh και μιας και είναι η Ελληνική παροικία της Μελβούρνης, βλέπω καθημερινά σχεδόν, νέα πρόσωπα που έρχονται από την Ελλάδα. Όλοι με την ίδια ελπίδα και προοπτική: να μπορέσουν να βρούν μια δουλειά, για ένα καλύτερο μέλλον για τους ιδιους και τις οικογένειες τους. Έχω μιλήσει με πολλούς νεοφερμένους. Αυτό που διαπιστώνω πάντα και σε κάθε περίπτωση, είναι η παραπληροφόρηση που έχουν δεχτεί πάνω σε ότι αφορά τη μετανάστευση στην Αυστραλία, τη ζωή εδώ και πιο συγκεκριμένα, την πραγματικότητα! Η παραπληροφόρηση αυτή γίνεται συνήθως από γνωστούς η φίλους που έχουν κάποιο συγγενή εδώ, από κάτι που άκουσαν στην τηλεόραση (έστω και αν αυτό ήταν πριν από 20 χρονια) και πολλές φορες ακόμη και από ειδικούς! Πολλές φορες (από ότι αντιλαμβάνομαι τουλάχιστον από κάποιες συζητήσεις μου) η παραπληροφόρηση δημιουργείται από μονη της. Από τα ίδια τα άτομα! Από την τάση να δημιουργήσουν μια ελπίδα για κάτι καλύτερο. Σε αυτή την περίπτωση βεβαια, δεν το λες παραπληροφόρηση, αλλα μάλλον αυτό-παραπλάνηση! Όπως και να έχει όμως, το αποτέλεσμα είναι ότι πάντα το ίδιο: απογοήτευση!

                Και ειλικρινά έχω φτάσει σε ένα σημείο πλέον, που δεν ξέρω τι να κάνω όταν ξεκινάω μια κουβέντα, τόσο με άτομα που μόλις ήρθαν, αλλα και με άτομα που σκέφτονται να έρθουν. Όταν τους λέω την πραγματικότητα, βλέπω την έκφραση του προσώπου τους να παίρνει αυτή την απογοήτευση. Και μερικές φορες, όταν επιμένουν να με πείσουν ότι θα τα καταφέρουν να μείνουν (παρα το ότι αυτό είναι φανερά αδύνατο από τουλάχιστον νομικής πλευράς), και προσπαθώ να τους υποδείξω την πραγματικότητα, τότε βλέπω και ένα θυμο απέναντι μου. Σα να είμαι εγώ η αιτια που δεν μπορεί να τους δοθεί visa. Καταλαβαίνω το θυμο τους βεβαια και τους δικαιολογώ. Δεν μπορώ να τους θυμώσω για κάτι τέτοιο. Ίσως να είμαι και εγώ έτσι και να μην το καταλαβαίνω!

                Αλλα από την άλλη όμως, δεν μπορώ ούτε και να τα παρουσιάσω όλα τέλεια και ρόδινα! Αν το κάνω, εκτος από ψεύτης, θα έχουν και μια πολύ καλή δικαιολογία για να θυμώσουν μαζί μου, όταν τελικά δουν την πραγματικότητα! Γιατί η πραγματικότητα είναι εκεί. Και πολλές φορες δαγκώνει!

                Έχω ακόμη μια επιλογή τώρα που το σκέφτομαι και είναι αυτή που οι περισσότεροι ακολουθούν: να αδιαφορήσω! Έλα που δεν μπορώ όμως? Έζησα πολλές φορες την αδιαφορία άλλων και εδώ στην Αυστραλία, αλλα και στην Ελλάδα. Και ακόμα τη βιώνω δηλαδή. Και δεν είναι καλο συναίσθημα! Και το καταλαβαίνεις καλύτερα, όταν εκεί που βλέπεις τους πάντες γύρω σου να αδιαφορούν για το πρόβλημα σου, τότε, κάτι γίνεται, κάποιος έρχεται και σου δίνει ένα χέρι βοηθειας! Αυτή την ανακούφιση ρε άνθρωπε!! Εκεί που είσαι κάτω από το νερό και πνίγεσαι, ξαφνικά... ανάσα! Επειδή εμενα μου ήρθαν πολλές φορες έτσι τα πράγματα και πήρα αυτή την ανάσα, για αυτό το λόγο δεν μπορώ να τη στερήσω σε άλλους. Αν μπορώ φυσικά. Αν δεν μπορώ...

                Τρεις επιλογές μου δίνονται λοιπόν:
                1) Να πω την αλήθεια, που στην ουσία πολλές φορες σημαίνει να γκρεμίσεις τα όνειρα κάποιου.
                2) Να παρουσιάσω τα πάντα τέλεια, που σημαίνει να πω ψέματα και μετά να με καταριούνται.
                3) Να γίνω μακακας και να μη δώσω καν σημασία, που σημαίνει να γίνω το ίδιο με αυτούς που μισώ!

                Λοιπον, την κουρτίνα 1: Την αλήθεια και ας με θεωρήσουν κακό που τους γκρεμίζω τα όνειρα. Ας θυμώσουν μαζί μου. Τουλάχιστον θα είναι για κάποιο χρονικό διάστημα. Αν πω ψέματα θα είναι για πάντα. Αν αδιαφορήσω θα υποβαθμίσω τον εαυτό μου. Και όπως κάποτε μου είχε πει ο πατέρας μου: "Μη στεναχωριέσαι και την αδικία την καταλαβαίνουν όλοι. Ακόμη και αυτός που την πράττει. Πάντα έχει γνώση και όσο και αν δε φαίνεται, το γνωρίζει ότι ήταν άδικος και δεν αισθάνεται καθόλου περήφανος μέσα του".

                Προς άρσιν παρεξηγήσεως: Δεν έγινε κάτι. Ποτε! Απλά παρατηρώ κάποια πράγματα και τα ανέπτυξα εδώ (με όλο το θάρρος). Ποτε δε μάλωσα με κάποιον. Και ούτε κάποιος με εμενα. Πιστεύω ότι οι σκέψεις μου (όσο λάθος η σωστές μπορεί να είναι), είναι μέρος της ανταπόκρισης μου και είπα να τις γράψω.









                A ναι ρε.... ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
                Κάθε πρόβλημα, έχει και μια λύση

                Comment


                  #23
                  Originally posted by Christodoulos View Post
                  Αν και μπαίνω καθημερινά για να τσεκάρω αν έχω προσωπικά μηνύματα η νέες αναρτήσεις σε διαφορα θέματα που παρακολουθώ, μόλις τώρα (μετά από τόσους μήνες) βρήκα την ευκαιρία να γράψω δυο λόγια. ..............

                  Η παραπληροφόρηση αυτή γίνεται συνήθως από γνωστούς η φίλους που έχουν κάποιο συγγενή εδώ, από κάτι που άκουσαν στην τηλεόραση (έστω και αν αυτό ήταν πριν από 20 χρονια) και πολλές φορες ακόμη και από ειδικούς!Πολλές φορες (από ότι αντιλαμβάνομαι τουλάχιστον από κάποιες συζητήσεις μου) η παραπληροφόρηση δημιουργείται από μονη της. Από τα ίδια τα άτομα! Από την τάση να δημιουργήσουν μια ελπίδα για κάτι καλύτερο. Σε αυτή την περίπτωση βεβαια, δεν το λες παραπληροφόρηση, αλλα μάλλον αυτό-παραπλάνηση! Όπως και να έχει όμως, το αποτέλεσμα είναι ότι πάντα το ίδιο: απογοήτευση! ......


                  Καλή χρονιά και σε σένα Christodoulos!

                  p.s οταν λες ''ειδικους'' , θα εννοείς ,ειδικά, τους συμβουλομεσαζοντες ,που υποσχονται λαγους με πετραχήλια....και κατεβαζουν σωρηδόν ,ανθρωπους με φοιτητικη βίζα....ή όταν κατέβουν με τουριστικη ,τους υπόσχονται ,οτι με μια φοιτητικη βίζα ,θ ανοίξει η ''πόρτα '' της Αυστραλίας και γι αυτούς και μιά μέρα ,θα είναι μόνιμοι κατοικοι και μετά ,υπήκοοι....
                  ''Minds are like parachutes... they only function when open.''

                  Comment


                    #24
                    Χρόνια σου πολλά & καλή χρονιά με υγεία & δύναμη Χριστόδουλε!!!!

                    Εγω θα σου πω κάτι άλλο....αν οι μισοί Έλληνες είχαν τον ίδιο τρόπο σκέψης με εσένα, πιστεύω θα ήμασταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση τώρα....
                    όχι μόνο να λένε, αλλά & να σκέφτονται την αλήθεια & την πραγματικότητα!!!!!
                    Η αλήθεια σίγουρα "πονάει" & τις περισσότερες φορές δεν αρέσει, αλλά αν ο "άλλος" είναι σοβαρός, τότε πιστεύω θα το εκτιμήσει 100%!!!
                    Ποτέ μου δεν "έχασα" λέγοντας την αλήθεςι, ακόμη & τις φορές που ήταν εις βάρος μου, που "δεν με συνέφερε"....
                    Άλλωστε, αν κάνεις το αντίθετο δεν θα είσαι ο εαυτός σου....
                    Βοηθάς με την καλή σου την καρδιά & τη καλή σου θέληση....αυτά μπορείς & έχεις & θέλεις να προσφέρεις, όποιος ενδιαφέρεται..."αγοράζει"...... εγώ έτσι το βλέπω....

                    Καλά να περνάς...καλή συνέχεια!!!



                    υ.γ. με την ευκαιρία διάβασα & το προηγούμενο ποστ σου, & επειδή πλησιάζει ο καιρός που α φύγω & εγώ & θα αφήσω πίσω μου αγαπημένα πρόσωπα, με "άγγιξε" πάρα πολύ, σε σημείο που σχεδόν βούρκωσα..... δεν ξέρω αν τώρα αρχίζω να "μαλακώνω" ή τώρα αρχίζω να συνειδητοποιώ τις στιγμές που θα εκτιλιχθούν εκείνες τις ώρες..... (αν & αρκετά ευαίσθητος, γενικά μπορώ να είμαι αρκετά "σκληρός" όταν το θέλω....δεν ξέρω όμως αν καταφέρω να "κρατηθώ" - ή αν έχει & νόημα να "κρατηθώ"...)
                    Don't ever mistake someone's silence for ignorance, calmness for acceptance and kindness for weakness!

                    Comment


                      #25
                      Originally posted by vertigo View Post


                      Καλή χρονιά και σε σένα Christodoulos!

                      p.s οταν λες ''ειδικους'' , θα εννοείς ,ειδικά, τους συμβουλομεσαζοντες ,που υποσχονται λαγους με πετραχήλια....και κατεβαζουν σωρηδόν ,ανθρωπους με φοιτητικη βίζα....ή όταν κατέβουν με τουριστικη ,τους υπόσχονται ,οτι με μια φοιτητικη βίζα ,θ ανοίξει η ''πόρτα '' της Αυστραλίας και γι αυτούς και μιά μέρα ,θα είναι μόνιμοι κατοικοι και μετά ,υπήκοοι....
                      Αυτούς ακριβώς!
                      Κάθε πρόβλημα, έχει και μια λύση

                      Comment


                        #26
                        Originally posted by billy View Post


                        υ.γ. με την ευκαιρία διάβασα & το προηγούμενο ποστ σου, & επειδή πλησιάζει ο καιρός που α φύγω & εγώ & θα αφήσω πίσω μου αγαπημένα πρόσωπα, με "άγγιξε" πάρα πολύ, σε σημείο που σχεδόν βούρκωσα..... δεν ξέρω αν τώρα αρχίζω να "μαλακώνω" ή τώρα αρχίζω να συνειδητοποιώ τις στιγμές που θα εκτιλιχθούν εκείνες τις ώρες..... (αν & αρκετά ευαίσθητος, γενικά μπορώ να είμαι αρκετά "σκληρός" όταν το θέλω....δεν ξέρω όμως αν καταφέρω να "κρατηθώ" - ή αν έχει & νόημα να "κρατηθώ"...)
                        Ούτε θα κρατηθείς, αλλα ούτε και έχει σημασία να το κανεις. Άσε τα συναισθήματα σου να βγούν αυτούσια εκείνη την ώρα! Μπορεί να δεις μια ανταπόκριση από τους δικούς σου εκείνες τις στιγμές, που θα σε εκπλήξει ευχάριστα!
                        Κάθε πρόβλημα, έχει και μια λύση

                        Comment


                          #27
                          Καλή Χρονιά με Υγεία και Όνειρα Christodoulos

                          Έχω διαβάσει όλα σου τα πόστ σ αυτό το θέμα καθώς και παρόμοια άλλων ατόμων και αναφέρεις πολύ ορθά τις αντιδράσεις ατόμων νεοφερμένων στην Αυστραλία. Ακόμα και εγώ όταν ακούω την αλήθεια (είμαι ακόμα Ελλάδα) από άτομα που ζουν ήδη εκεί απογοητεύομαι λίγο, αλλά κάνεις καλό που λες την αλήθεια και που συνεχίζεις να λειτουργείς μ αυτό τον τρόπο. Απαιτεί μεγάλη υπευθυνότητα να ενημερώσεις κάποιον αντικειμενικά σε θέμα μετανάστευσης άσχετα που κάποιοι κάνουν το αντίθετο στο βωμό του κέρδους.

                          Από όλα αυτά που διαβάζω εδώ στο patriotaki με κάνει να αναρωτιέμαι αν κάνω καλά που θέλω να κατέβω Αυστραλία, αν έχω επιλέξει τη σωστή χώρα για μετανάστευση και αν θα πρέπει να μείνω στην Ελλάδα. Όσο για την ώρα του αποχαιρετισμού, δεν θέλω να το σκέφτομαι ακόμα.

                          Η άποψη μου είναι ότι πρέπει να έχουμε όνειρα που να μην τα εγκαταλείπουμε εύκολα αλλά και να ακούμε την αλήθεια ακόμα και όταν δεν μας αρέσει.

                          Καλή συνέχεια και θα ήθελα πολύ να ξαναμιλήσουμε μετά από 2 μήνες αφού κατέβω κάτω γιατί μόνο τότε θα έχω και εγώ επίγνωση της κατάστασης.
                          Η γνώση είναι δύναμη αρκεί να είναι "οργανωμένη"

                          Comment


                            #28
                            Originally posted by greco_topo View Post
                            Καλή συνέχεια και θα ήθελα πολύ να ξαναμιλήσουμε μετά από 2 μήνες αφού κατέβω κάτω γιατί μόνο τότε θα έχω και εγώ επίγνωση της κατάστασης.
                            Καλή χρονια και σε σένα. Έλα εσύ με το καλο και θα βρεθούμε! Καλο κουράγιο!
                            Κάθε πρόβλημα, έχει και μια λύση

                            Comment


                              #29
                              Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το λέω "ανταπόκριση", αν δε βάζω και καμια φωτογραφία για να βλέπουμε. Στο κάτω κάτω, η φωτογραφία είναι ένα από τα αγαπημένα μου hobby. Ορίστε λοιπόν!

                              abc073d2-62a9-47c4-8323-087f4f7a349e.jpg
                              Κάθε πρόβλημα, έχει και μια λύση

                              Comment


                                #30
                                Το Arts centre της Μελβούρνης!

                                DSC_3029.jpg
                                Κάθε πρόβλημα, έχει και μια λύση

                                Comment

                                Working...
                                X