Ζω στη Μελβούρνη εδώ και 2,5 χρονια. Είμαι παντρεμένος με Αυστραλίδα υπήκοο και μόλις πριν 2 μήνες πήρα τη μόνιμη παραμονή μου. Το μέλος vertigo, μου ζήτησε να γράψω τη διαδικασία που ακολούθησα μέχρι σήμερα, με σκοπό να βοηθηθούν και άλλοι που βρίσκονται στην ίδια θέση με εμενα. Πάμε λοιπόν!
Όταν ήρθα στη Μελβούρνη, ήρθα σαν τουρίστας φυσικά. Με την 3 μήνη visa. Ο σκοπός μας φυσικά ήταν να μείνω για πάντα και να κάνουμε οικογένεια. Όντως μείναμε Μελβούρνη για 2,5 μήνες και τότε ήταν που έπρεπε να βγω από τη χωρα για να παρατείνω άλλους 3 μήνες την τουριστική μου visa. Έτσι, πήγαμε στη Νέα Ζηλανδία για 4 μέρες. Με το που γυρίσαμε, αυτομάτως πήρα την τρίμηνη παράταση. 2 μήνες μετά, κάναμε πολιτικο γάμο. 2 βδομάδες μετά, πήγαμε στο γραφείο μετανάστευσης και καταθέσαμε την αίτηση. Πολλοί ήταν αυτοί που μου λέγανε ότι κάτι μπορεί να χαλάσει και να την ακυρώσουν την αίτηση. Όλα όμως ήταν απλές κινδυνολογίες. Βρήκαμε και ρωτήσαμε μια φίλη δικηγόρο για τα περί της διαδικασίας. Μαζί με την αίτηση, έπρεπε να καταθέσουμε και από ένα γράμμα μιας σελίδας (ο καθένας), που να λέμε την ιστορία μας για το πως γνωριστήκαμε και πω κύλησε η σχέση μας. Περιγράψαμε πως κρατάγαμε επαφή όταν ήμασταν χωρια. Εννοείται ότι είχαμε ήδη γραμμένο το κείμενο όταν πήγαμε. Δεν μας το ζητάνε να το κάνουμε επί τόπου! Επίσης, μας είχε πει η δικηγόρος ότι μπορεί να μας ζητήσουν μερικές φωτογραφίες, οι οποιες να αποδεικνύουν ότι είμαστε μαζί από την μέρα που ισχυριζόμαστε ότι έχουμε αναπτύξει σχέση, μέχρι τις πρόσφατες μέρες. Δεν είναι απαραίτητο να έχουν πάνω τους ηλεκτρονικά τυπωμένες ημερομηνίες οι φωτογραφίες. Δε δέχονται video ή φωτογραφίες σε cd. Οτιδήποτε στοιχειο έχει κανεις, που να δείχνει ότι ήταν με τη γυναικα σε σχέση, για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, είναι αποδεκτη. Γράμματα του ενός στον άλλο. Κάρτες τις γιορτές. Αν κάνετε ένα κοινό τραπεζικό λογαριασμό σε Αυστραλιανή τράπεζα είναι ένα πολύ δυνατό στοιχειο. Εμάς δε μας έκανε και πολλές ερωτήσεις, αλλα ξέρω άλλους που τους έβαλαν σε ξεχωριστά δωμάτια και τους ζήτησαν να κάνουν ένα σχεδιάγραμμα του σπιτιού. Που είναι η κρεβατοκάμαρα, που το μπάνιο κλπ. ’Aλλους τους ρώτησαν ποιο είναι το κινητό του συντρόφου! Πολλά τέτοια, που μπορεί να φαίνονται ανόητα, αλλα πιστέψτε με, έχουν μεγάλη σημασία για αυτούς. Το μάτι τους βλέπει πολλά κάθε μέρα και πάντα σε βλέπουν καχύποπτα. Είναι η δουλειά τους άλλωστε!
Μιλάς πάντα ευγενικά με θάρρος και ειλικρίνεια. Αν πας με τσαμπουκά (ναι έχει γίνει), θα φύγεις απογοητευμένος! Εκεί λοιπόν, σου δίνουν μια προσωρινή visa. Την λεγομενη bridging visa. Υπάρχουν πολλών ειδών bridging visas όμως. A, B, C, D, και νομίζω και E. Κάποιες από αυτές έχουν το δικαίωμα στην εργασία, κάποιες όχι. Επειδή ο τύπος εκεί δεν μου διευκρίνισε το είδος της, τον ρώτησα εγώ αν έχω το δικαίωμα εργασίας. Μου είπε ότι δεν έχω. Οποτε με πολύ ευγενικό τρόπο, του απάντησα πως ήρθα εδώ για να κάνω οικογένεια. Αν μείνω ακόμη περισσότερο χωρίς δουλειά, οι οικονομίες μου θα φτάσουν στο μηδέν. Η οικογένεια προϋποθέτει εγκυμοσύνη, παιδί, άλλο σπίτι κλπ. Του εξήγησα ότι όλα τα παραπάνω συνεπάγονται έξοδα, στα οποια δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε μονο με το μισθό της γυναικας μου. Οποτε, θα το εκτιμούσα ιδιαιτερα αν μου έδιναν το δικαίωμα στην εργασία. Κούνησε με κατανόηση το κεφάλι του και μου έδωσε να συμπληρώσω επί τόπου μια αίτηση (την 1002 αν θυμάμαι καλά) και αυτό θα μου έδινε το δικαίωμα στην εργασία.
Είναι σημαντικό λοιπόν, αν πάτε για bridging visa να κάνετε την ερώτηση για το αν έχετε δικαίωμα στην εργασία. Να θυμάστε ότι πρέπει να έχετε μαζί σας όλα τα χαρτιά σας από την Ελλάδα. Ποινικό μητρώο, πιστοποιητικό γέννησης, πιστοποιητικό οικογενειακης κατάστασης, διαζευκτήριο (αν είχατε προηγούμενο γάμο). Όλα αυτά πρέπει να τα έχετε μεταφρασμένα από κάποιον μεταφραστή εδώ στην Αυστραλία. Πρέπει να είναι πτυχιούχος NAATI δηλαδή. Αλλιώς δεν πιάνουν.
Πληρώσαμε $2570 για τη visa και φύγαμε. Μου έδωσαν ένα γράμμα, με το οποιο μου είπανε να πάω στην εφορία για να πάρω ΑΦΜ και επίσης και στο medicare για να βγάλω κάρτα. Μου είπαν ότι σε 8-9 μήνες περίπου, θα με ενημερώσουν για το τι αλλα χαρτιά απαιτούνται για να πάρω την temporary partner visa. Η bridging που μου είχαν μόλις δώσει, είναι απλά μια προσωρινή visa επειδή ήμουνα σε αναμονή για την επομενη.
Μετά από 13 μήνες τελικά, μου ήρθε η απάντηση για το τι χαρτιά να κάνω. Έπρεπε μεταξύ άλλων να περάσω από γιατρούς. Σου καθορίζουν αυτοί που θα πας. Πληρώνεις 312$ φυσικά. Χρειάζεται και Police record (κάπου 60$ με τα έξοδα αποστολής). Αυτά μαζί με μερικά αλλα δικαιολογητικά που ήταν εύκολο να βρω και τους τα έστειλα. Μετά από περίπου 6 μήνες, μου έστειλαν απάντηση, ότι πήρα την temporary partner visa.
Δε χρειάστηκε να κάνω τίποτα άλλο από εκεί και πέρα. Θα με ειδοποιούσαν για το ποτε θα ήμουν σε permanent partner visa. Μου ήρθε πριν δυο μήνες. Μου είχαν πει, ότι θα έπρπε να περιμένω περίπου 2 χρονια από την ώρα που έκανα αίτηση. Μου ήρθε μετά από 25 μήνες. Όχι και άσχημα. Να αναφέρω μερικά σημαντικά πράγματα εδώ. Όσο καιρό είναι κάποιος σε bridging visa, δεν του επιτρέπεται η έξοδος από τη χωρα. Σε περίπτωση ανάγκης, πρέπει να πάρει ειδική άδεια, την οποια θα πληρώσει (μάλλον ακριβά). Δεν έχεις το δικαίωμα σε εκπαιδευτικά προγράμματα του κράτους. Παρόλα αυτά, εγώ σπούδασα personal trainer με κρατική επιδότηση. Πως???? Δεν ξέρω. Οι εταιρίες που έχουν τις σχολες είναι πανούργες!!! Μόλις μπεις σε temporary partner visa και μετά, δεν υπάρχει περιορισμός σε αυτά.
Κάπου κόλλησε το μυαλό μου τώρα και δεν μπορώ να σκεφτώ τι άλλο πρέπει να αναφέρω. Ρωτήστε με όμως και θα σας απαντήσω όσο πιο σύντομα μπορώ!
Φιλικά Χριστόδουλος
Όταν ήρθα στη Μελβούρνη, ήρθα σαν τουρίστας φυσικά. Με την 3 μήνη visa. Ο σκοπός μας φυσικά ήταν να μείνω για πάντα και να κάνουμε οικογένεια. Όντως μείναμε Μελβούρνη για 2,5 μήνες και τότε ήταν που έπρεπε να βγω από τη χωρα για να παρατείνω άλλους 3 μήνες την τουριστική μου visa. Έτσι, πήγαμε στη Νέα Ζηλανδία για 4 μέρες. Με το που γυρίσαμε, αυτομάτως πήρα την τρίμηνη παράταση. 2 μήνες μετά, κάναμε πολιτικο γάμο. 2 βδομάδες μετά, πήγαμε στο γραφείο μετανάστευσης και καταθέσαμε την αίτηση. Πολλοί ήταν αυτοί που μου λέγανε ότι κάτι μπορεί να χαλάσει και να την ακυρώσουν την αίτηση. Όλα όμως ήταν απλές κινδυνολογίες. Βρήκαμε και ρωτήσαμε μια φίλη δικηγόρο για τα περί της διαδικασίας. Μαζί με την αίτηση, έπρεπε να καταθέσουμε και από ένα γράμμα μιας σελίδας (ο καθένας), που να λέμε την ιστορία μας για το πως γνωριστήκαμε και πω κύλησε η σχέση μας. Περιγράψαμε πως κρατάγαμε επαφή όταν ήμασταν χωρια. Εννοείται ότι είχαμε ήδη γραμμένο το κείμενο όταν πήγαμε. Δεν μας το ζητάνε να το κάνουμε επί τόπου! Επίσης, μας είχε πει η δικηγόρος ότι μπορεί να μας ζητήσουν μερικές φωτογραφίες, οι οποιες να αποδεικνύουν ότι είμαστε μαζί από την μέρα που ισχυριζόμαστε ότι έχουμε αναπτύξει σχέση, μέχρι τις πρόσφατες μέρες. Δεν είναι απαραίτητο να έχουν πάνω τους ηλεκτρονικά τυπωμένες ημερομηνίες οι φωτογραφίες. Δε δέχονται video ή φωτογραφίες σε cd. Οτιδήποτε στοιχειο έχει κανεις, που να δείχνει ότι ήταν με τη γυναικα σε σχέση, για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, είναι αποδεκτη. Γράμματα του ενός στον άλλο. Κάρτες τις γιορτές. Αν κάνετε ένα κοινό τραπεζικό λογαριασμό σε Αυστραλιανή τράπεζα είναι ένα πολύ δυνατό στοιχειο. Εμάς δε μας έκανε και πολλές ερωτήσεις, αλλα ξέρω άλλους που τους έβαλαν σε ξεχωριστά δωμάτια και τους ζήτησαν να κάνουν ένα σχεδιάγραμμα του σπιτιού. Που είναι η κρεβατοκάμαρα, που το μπάνιο κλπ. ’Aλλους τους ρώτησαν ποιο είναι το κινητό του συντρόφου! Πολλά τέτοια, που μπορεί να φαίνονται ανόητα, αλλα πιστέψτε με, έχουν μεγάλη σημασία για αυτούς. Το μάτι τους βλέπει πολλά κάθε μέρα και πάντα σε βλέπουν καχύποπτα. Είναι η δουλειά τους άλλωστε!
Μιλάς πάντα ευγενικά με θάρρος και ειλικρίνεια. Αν πας με τσαμπουκά (ναι έχει γίνει), θα φύγεις απογοητευμένος! Εκεί λοιπόν, σου δίνουν μια προσωρινή visa. Την λεγομενη bridging visa. Υπάρχουν πολλών ειδών bridging visas όμως. A, B, C, D, και νομίζω και E. Κάποιες από αυτές έχουν το δικαίωμα στην εργασία, κάποιες όχι. Επειδή ο τύπος εκεί δεν μου διευκρίνισε το είδος της, τον ρώτησα εγώ αν έχω το δικαίωμα εργασίας. Μου είπε ότι δεν έχω. Οποτε με πολύ ευγενικό τρόπο, του απάντησα πως ήρθα εδώ για να κάνω οικογένεια. Αν μείνω ακόμη περισσότερο χωρίς δουλειά, οι οικονομίες μου θα φτάσουν στο μηδέν. Η οικογένεια προϋποθέτει εγκυμοσύνη, παιδί, άλλο σπίτι κλπ. Του εξήγησα ότι όλα τα παραπάνω συνεπάγονται έξοδα, στα οποια δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε μονο με το μισθό της γυναικας μου. Οποτε, θα το εκτιμούσα ιδιαιτερα αν μου έδιναν το δικαίωμα στην εργασία. Κούνησε με κατανόηση το κεφάλι του και μου έδωσε να συμπληρώσω επί τόπου μια αίτηση (την 1002 αν θυμάμαι καλά) και αυτό θα μου έδινε το δικαίωμα στην εργασία.
Είναι σημαντικό λοιπόν, αν πάτε για bridging visa να κάνετε την ερώτηση για το αν έχετε δικαίωμα στην εργασία. Να θυμάστε ότι πρέπει να έχετε μαζί σας όλα τα χαρτιά σας από την Ελλάδα. Ποινικό μητρώο, πιστοποιητικό γέννησης, πιστοποιητικό οικογενειακης κατάστασης, διαζευκτήριο (αν είχατε προηγούμενο γάμο). Όλα αυτά πρέπει να τα έχετε μεταφρασμένα από κάποιον μεταφραστή εδώ στην Αυστραλία. Πρέπει να είναι πτυχιούχος NAATI δηλαδή. Αλλιώς δεν πιάνουν.
Πληρώσαμε $2570 για τη visa και φύγαμε. Μου έδωσαν ένα γράμμα, με το οποιο μου είπανε να πάω στην εφορία για να πάρω ΑΦΜ και επίσης και στο medicare για να βγάλω κάρτα. Μου είπαν ότι σε 8-9 μήνες περίπου, θα με ενημερώσουν για το τι αλλα χαρτιά απαιτούνται για να πάρω την temporary partner visa. Η bridging που μου είχαν μόλις δώσει, είναι απλά μια προσωρινή visa επειδή ήμουνα σε αναμονή για την επομενη.
Μετά από 13 μήνες τελικά, μου ήρθε η απάντηση για το τι χαρτιά να κάνω. Έπρεπε μεταξύ άλλων να περάσω από γιατρούς. Σου καθορίζουν αυτοί που θα πας. Πληρώνεις 312$ φυσικά. Χρειάζεται και Police record (κάπου 60$ με τα έξοδα αποστολής). Αυτά μαζί με μερικά αλλα δικαιολογητικά που ήταν εύκολο να βρω και τους τα έστειλα. Μετά από περίπου 6 μήνες, μου έστειλαν απάντηση, ότι πήρα την temporary partner visa.
Δε χρειάστηκε να κάνω τίποτα άλλο από εκεί και πέρα. Θα με ειδοποιούσαν για το ποτε θα ήμουν σε permanent partner visa. Μου ήρθε πριν δυο μήνες. Μου είχαν πει, ότι θα έπρπε να περιμένω περίπου 2 χρονια από την ώρα που έκανα αίτηση. Μου ήρθε μετά από 25 μήνες. Όχι και άσχημα. Να αναφέρω μερικά σημαντικά πράγματα εδώ. Όσο καιρό είναι κάποιος σε bridging visa, δεν του επιτρέπεται η έξοδος από τη χωρα. Σε περίπτωση ανάγκης, πρέπει να πάρει ειδική άδεια, την οποια θα πληρώσει (μάλλον ακριβά). Δεν έχεις το δικαίωμα σε εκπαιδευτικά προγράμματα του κράτους. Παρόλα αυτά, εγώ σπούδασα personal trainer με κρατική επιδότηση. Πως???? Δεν ξέρω. Οι εταιρίες που έχουν τις σχολες είναι πανούργες!!! Μόλις μπεις σε temporary partner visa και μετά, δεν υπάρχει περιορισμός σε αυτά.
Κάπου κόλλησε το μυαλό μου τώρα και δεν μπορώ να σκεφτώ τι άλλο πρέπει να αναφέρω. Ρωτήστε με όμως και θα σας απαντήσω όσο πιο σύντομα μπορώ!
Φιλικά Χριστόδουλος
Comment