Announcement

Collapse
No announcement yet.

Η Ψυχολογία του Μετανάστη

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    #16
    Το θέμα είναι να γράψουν οι γονείς που έχουν παιδιά και μετανάστευσαν στην Γερμανία πώς αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα τους στο σχολείο, στις παρέες, στην γλώσσα και γενικά στην ένταξη τους με αφορμή το παραπάνω βίντεο. Θα ήταν ένα καλό θέμα ώστε να διαβάζουν και άλλοι γονείς και να ενημερώνονται.

    Το θέμα δεν είναι να κρίνουμε και να σχολιάσουμε τι έκανε ο εστιάτορας απο την Οιχαλία. Την προσωπική ιστορία του είχε αναφέρει ο loufas και δεν είπε όποιος μετανάστης είναι απο αυτό το χωρίο είναι για φτύσιμο και κρέμασμα. Να κάτσουμε να αναφέρουμε απο που είναι ο κάθε εστιάτορας και γενικά ο κάθε Έλληνας που εκμεταλεύεται άλλους Έλληνες μετανάστες που έχουν ανάγκη? Απο το παλιοχώρι, απο πάνω ραχούλα, την κάτω ραχούλα....τι λέμε τώρα? Αυτά μπορεί να τα κάνει οποιοσδήποτε και απο οπουδήποτε. Αυτό είναι το θέμα?

    Για μένα προσωπικά το παιδί είναι ισότιμο μέλος της οικογένειας και οι γονείς πρέπει να καταλαβαίνουν τον ψυχισμό του και να προσπαθούν να του εξηγήσουν όσο γίνεται την κατάσταση...για να μπορέσει να την δεχθεί. Η παιδική σκέψη είναι τελείως διαφορετική απο αυτή των εφήβων όπως είπα και παραπάνω και τα ερεθίσματα που έχουμε απο παιδιά συνήθως διαμορφώνουν την ζωή μας όλη!
    It’s simple. When someone does something nice for you, you pay it forward and do an act of kindness for someone else.

    Comment


      #17
      φιλε κοσοφος
      δικιο εχεις για το τσουβαλιασμα που κανω, αλλα νομιζω οτι το διαχωρισα, μιλησα για αυτους που εχουν δραστηριοτητα γυρω απο τα εστιατορια και ελκουν καταγωγη απο το συγκεκριμενο χωριο, να σου πω φιλε ακομα οτι εγω που δεν εχω καμια εμπειρια απο εστιατορια γιατι εχω αλλη επαγγελματικη καταρτηση, αλλα εχω φιλους που δουλευουν σε αυτα, αυτο που μου εχουν πει ειναι οτι πολλοι απο την οιχαλια τρικαλων κανουν αυτη την δουλεια, (ειναι ενα πραγμα που λεγαμε στην ελλαδα οτι οι φουρναριδες ηταν κατα κανονα απο την ηπειρο, αυτο δεν κανει ολους τους ηπειρωτες φουρναραιους αλλα και ουτε οτι απο κανενα αλλο μερος της ελλαδος οτι δεν ''βγαινουν'' φουρναραιοι) και ειναι στο ιδιο μηκος κυματος με αυτα που περιγραφη ο λουφας, και αν θελεις σε ΠΜ να σου πω και αλλα για να φριξεις, τα οποια δεν ποσταρα εδω για να μην προκαλεσω, αλλα οκ, δικιο εχεις οτι στα ματια τριτων ισως να τους περνει ολους η μπαλα.......την επομενη πραγραφο φιλε μου οχι απλα το κατεχω αλλα ειμαι απο ολες τις πλευρες γνωστης, γιατι εχω γεννηθει στην γερμανια απο γονεις μεταναστες, επεστρεψα οταν ημουν 7 ετων στην ελλαδα, και στα 41 μου τα εκανα πακετο και εφυγα απο την ελλαδα οντας πατερας 4 παιδιων και επεστρεψα στην γερμανια, τα οποια ακολουθησαν μετα απο ενα χρονο στην γερμανια, να σου πω ακομα φιλε οτι την ταινια την παρακολουθησα μαζι με την κορη μου ηλικιας 12 ετων και καναμε και μια κουβεντα γυρω απο το θεμα και ειλικρινα μενω σε οσα ειπα παραπανω για την ταινια....επιεικος απαραδεκτη (και της '[δωσαν και βραβειο!!!!!!)

      σου στελνω την καλημερα μου και ζηταω την κατανοηση σου για τις προθεσεις μου

      Comment


        #18
        Φίλε μου giorgopoulos,

        Δεν είπα ότι είχες κάποια πρόθεση ή οτιδήποτε άλλο. Απλά επειδή είναι το θέμα ( Άσε την ταινία απ έξω και τον τόπο και όλα τα άλλα) θα ήταν πάρα μα πάρα πολύ χρήσιμο (μιάς και είσαι και πολύτεκνος) αν θές να μοιραστείς μαζί μας την εμπειρία των παιδιών σου (όπως η blacktulip) και πώς βλέπουν όλα τα παραπάνω. Ακόμα και την δικιά σου εμπειρία σαν παιδί όταν γύρισες πίσω και άφησες την χώρα που γεννήθηκες - την Γερμανία....θα ήταν πολύ καλό για τους υπόλοιπους γονείς.
        It’s simple. When someone does something nice for you, you pay it forward and do an act of kindness for someone else.

        Comment


          #19
          ναι φιλε, γιατι οχι, θα το κανω, αλλα να εχω λιγο χρονο και διαθεση και θα ποσταρο, το ας το πω ''πρωτο μερος απο την γερμανια στην ελλαδα'' , και το δευτερο μερος απο την ''ελλαδα πισω στην γερμανια'', τωρα εαν θα εχει ενδιαφερων? νομιζω οτι μονο το ελλαδα γερμανια ισως, μια και που ειναι επικαιρο, το αλλο το πρωτο ειναι αρκετα χρονια πριν και δεν ξερω εαν θα ειχε νοημα και ενδιαφερον κατι τετοιο αν και εχω ξεκαθαρα στο μυαλο μου για το τι παει να πει να εισαι ''νεος'' σε μια χωρα, και ας ειναι η πατριδα σου

          Comment


            #20
            Η Ψυχολογία του Μετανάστη

            Η πλειοψηφία των ανθρώπων, Ελλήνων ή ξένων, που μεταναστεύουν περνούν μια σειρά από ψυχολογικές διεργασίες μέχρι να μπορέσουν να ενταχθούν στο νέο περιβάλλον.

            Η μετακίνηση με σκοπό την εγκατάσταση –μόνιμη ή προσωρινή- σε άλλο κοινωνικο-οικονομικό πλαίσιο δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Ο μετανάστης βιώνει πολλαπλές απώλειες φεύγοντας από τη χώρα καταγωγής του, ακόμα κι αν είναι απόλυτα σίγουρος ότι η απόφαση που έχει πάρει είναι η καλύτερη για τον ίδιο ή/και την οικογένειά του.

            Μια πρώτη αντίδραση, ωστόσο, είναι η χαρά για το νέο περιβάλλον, για τις προοπτικές που ανοίγονται μπροστά του, για τα θετικά και τα καλά της κοινωνίας στην οποία αποφάσισε να μεταναστεύσει και η ανακούφιση για τα αρνητικά που άφησε πίσω του. Τον συνεπαίρνει το καινούριο και το διαφορετικό και αισθάνεται καλά με τον εαυτό του και την επιλογή. Η πολιτισμική του ταυτότητα όμως παραμένει ανέγγιχτη.

            Σύντομα, όμως, η χαρά ενδέχεται να μετατραπεί σε άγχος, πανικό ή/και απελπισία, καθώς ο μετανάστης αρχίζει να συνειδητοποιεί τις αρνητικές πλευρές της χώρας στην οποία μετοίκησε. Εμφανίζονται πρακτικά προβλήματα που τον δυσκολεύουν, τον μπερδεύουν και τον αποδιοργανώνουν. Παρότι επώδυνο, το στάδιο αυτό είναι σημαντικό, μια και συντελεί στην απομυθοποίηση του νέου περιβάλλοντος, ώστε ο μετανάστης τελικά να αποκτήσει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα του πού βρίσκεται.

            Ως αποτέλεσμα της παραπάνω συνειδητοποίησης, ο θυμός είναι μια αναμενόμενη αντίδραση. Το συναίσθημα αυτό μπορεί να κατευθύνεται προς τον ίδιο τον μετανάστη για την απόφαση του ή για την αδυναμία του να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ή προς την κοινωνία στην οποία ζει. Το ηθικό του καταρρακώνεται και η αυτοεκτίμησή του μειώνεται αισθητά. Φόβος και άγχος ότι δεν θα μπορέσει να τα καταφέρει είναι συχνές συναισθηματικές αντιδράσεις. Η μοναξιά είναι πιο έντονη σ’ αυτή τη φάση, αφού συνειδητοποιεί όσα έχει χάσει. Παρατηρεί διαφορές ανάμεσα στον ίδιο και στους ντόπιους και κάνει συγκρίσεις που του προκαλούν αρνητικά συναισθήματα και ένταση.

            Σταδιακά, ο μετανάστης αναδιοργανώνεται. Ο θυμός του εξωτερικεύεται προς τους ντόπιους και μπορεί να φτάσει στο σημείο να απορρίψει την κοινωνία στην οποία ζει. Έχει μια πιο ξεκάθαρη άποψη του τόπου όπου διαμένει και των πολιτισμικών διαφορών και ομοιοτήτων. Αρχίζει να αλλάζει συμπεριφορά, ανάλογα και με το ποιους επιλέγει να συναναστραφεί περισσότερο: με τους ντόπιους, με άτομα από τον τόπο καταγωγής του, με όσους συμβάλλουν στην προσωπική του εξέλιξη ή με ουσιαστικά με κανέναν.

            Ένας μετανάστης που συναναστρέφεται περισσότερο με ντόπιους μπορεί να υιοθετήσει τη νέα κουλτούρα και να αφομοιωθεί από το καινούριο περιβάλλον. Ενδέχεται να αισθάνεται και ενοχές για την επιλογή του αυτή. Παράλληλα, νιώθει περισσότερο αποδεκτός και ασφαλής. Χάνει, ωστόσο, την πολιτισμική του ταυτότητα.

            Εκείνος που θα παραμείνει στον κύκλο των ομογενών του θα κρατήσει την πολιτισμική του ταυτότητα και κληρονομία, αλλά είναι πιθανόν να δυσκολευτεί να προσαρμοστεί στον νέο πολιτισμό και ίσως να μην το επιδιώξει.

            Ο μετανάστης που θα αποφασίσει να συγχρωτιστεί με άτομα, τόσο από τον δικό του πολιτισμό, όσο και με ντόπιους με την προϋπόθεση ότι τον βοηθούν στην προσωπική του εξέλιξη, θα έχει και την καλύτερη προσαρμογή στη νέα κοινωνία. Διατηρεί κομμάτια της πολιτιστικής του ταυτότητας από την χώρα προέλευσής του και την εμπλουτίζει με καινούρια στοιχεία. Καταφέρνει να προσαρμοστεί, χωρίς να αφομοιωθεί.

            Κάποιοι μετανάστες, βέβαια, δεν καταφέρνουν να προσαρμοστούν στη νέα τους ζωή και είτε επιστρέφουν είτε συνεχίζουν να ζουν περιθωριοποιημένοι και ξένοι στον τόπο διαμονής τους. Οι τελευταίοι αποφεύγουν να προσεγγίσουν τους ντόπιους γιατί τους περιφρονούν ή τους φοβούνται, αλλά και τους δικούς τους, γιατί τους θυμίζουν όσα έχασαν.

            Οι περισσότεροι μετανάστες καταφέρνουν να εκτιμήσουν τα θετικά της νέας χώρας και να αποδεχτούν τα αρνητικά. Είναι σε θέση να απολαύσουν την καινούρια τους ζωή, νιώθοντας ικανοποίηση για την επιλογή τους. Έχουν βρει τρόπους να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους και αισθάνονται πιο σίγουροι για τον εαυτό τους. Σταδιακά θα αρχίσουν να αισθάνονται μέρος του συνόλου, διατηρώντας βέβαια και τη διαφορετικότητά τους.

            Οι ψυχολογικές αυτές διεργασίες δεν ακολουθούν απαραίτητα την παραπάνω σειρά, ούτε και όλοι οι μετανάστες βιώνουν όλα τα συναισθήματα που αναφέρθηκαν. Το αν και το σε ποιο βαθμό θα προσαρμοστεί ο κάθε μετανάστης, αλλά και η ένταση των συναισθημάτων και των διακυμάνσεών τους εξαρτάται, άλλωστε, από την ηλικία, το φύλο, την προσωπικότητα, τις εμπειρίες, την ωριμότητα, αλλά και το κοινωνικο-οικονομικό και μορφωτικό επίπεδο.

            Οι διεργασίες αυτές είναι ενδεικτικές της ψυχολογίας ενός ατόμου που επιλέγει να αλλάξει τόπο διαμονής για μια καλύτερη ζωή.

            ΠΗΓΗ: City Press
            It’s simple. When someone does something nice for you, you pay it forward and do an act of kindness for someone else.

            Comment


              #21
              Πώς να βοηθήσετε το παιδί να διαχειριστεί την... μετανάστευση

              Η μετανάστευση είναι σίγουρα και ένα πολιτισμικό σοκ για την οικογένεια, καθώς ακόμη και αν η χώρα υποδοχής είναι πολιτισμικά «κοντινή», σε μεγαλύτερο ή σε μικρότερο βαθμό η οικογένεια καλείται να προσαρμοστεί σε ένα διαφορετικό τρόπο ζωής. Αυτό είναι κάτι, το οποίο οι γονείς θα πρέπει οπωσδήποτε να συνειδητοποιήσουν και να αποδεχθούν, καθώς σε καμία περίπτωση η ζωή τους δε θα μπορέσει να παραμείνει ίδια.

              Διαβάστε περισσότερα στο: Παιδί | Πώς να βοηθήσετε το παιδί να διαχειριστεί την... μετανάστευση

              Πηγή: in2life
              It’s simple. When someone does something nice for you, you pay it forward and do an act of kindness for someone else.

              Comment


                #22
                ΧΟΡΤΑΣΑΝ ΟΙ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΣΑΝ ΟΙ ΝΙΚΗΤΑΙ

                It’s simple. When someone does something nice for you, you pay it forward and do an act of kindness for someone else.

                Comment


                  #23
                  τελικα ετσι ακριβως ειναι! ηρθαν οι πρωτοι μεταναστες απανταχου της γης, δουλεψαν σκληρα εφτιαξαν μια γερμανια ισχυρη, ισχυροτατη μαλιστα και οι χωρες των νικητων βλεπουμε τα αποτελεσματα ....

                  (υ.γ. Αχ κοσοφε μολις ακουω την φωνη του εκφωνητη με επιασε μυρμιριαση σε ολο μου το σωμα λες και με κτυπησε ρευμα εινα πραγμα απο τις ελληνικες ταινιες τις παλιες τις ασπρομαυρες...οπως και η μουσικη απο την αθλητικη κυριακη το βραδυ, μπρ μπρ)...

                  Comment


                    #24
                    Η Αφροδίτη Μπασδέκη, μαθήτρια του Γερμανικού Σχολείου Αθηνών που έχει μητέρα Γερμανίδα και πατέρα 'Ελληνα. Ο παππούς της Γεώργιος Μπασδέκης είναι από τους επιζήσαντες της σφαγής του Διστόμου. Το πώς το εξηγεί ο ίδιος στην κάμερα των «Πρωταγωνιστών». «Δεν πρέπει να ξεχνάμε την ιστορία μας αλλά ούτε και να μας κυνηγάνε οι αμαρτίες των παππούδων μας», παραδέχεται η Αφροδίτη στον Σταύρο Θεοδωράκη.
                    Ο Γερμανός Χάγκεν Φλάισερ καθηγητής της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών που το 1985 πολιτογραφήθηκε 'Ελληνας. Ο Σταύρος Θεοδωράκης τον συναντά στην Εθνική Βιβλιοθήκη, σε ένα από τα κτίρια την επίβλεψη του οποίου είχε ο επίσης Φιλέλληνας συμπατριώτης του Ερνέστ Τσίλερ και μιλούν για το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. 14 νέοι Γερμανοί δημοσιογράφοι που πέρασαν μια εβδομάδα στην Αθήνα στο πλαίσιο ενός ερευνητικού προγράμματος. Οι νέοι δημοσιογράφοι αφηγούνται στην κάμερα τις περιπέτειές τους στους δρόμους της Αθήνας, στις συγκεντρώσεις αλλά και τις ταβέρνες.


                    It’s simple. When someone does something nice for you, you pay it forward and do an act of kindness for someone else.

                    Comment


                      #25
                      Πολύ ωραίο άρθρο, κ πολύ καλές πληροφορίες. Ευχαριστούμε kosofos

                      Comment


                        #26
                        Ποσο δικιο εχει αυτο το αρθρο?! Μπραβο σου κοσοφε που το βρηκες και το ανερτησες!

                        Χωρις να εχω πραγματοποιησει καποια σοβαρη μεταναστευση, μου θυμησες πραγματα απο οταν σπουδαζα για 2 χρονια στο Ενδιβουργο.

                        Οντως ετσι ειναι τα πραγματα στην αρχη της μεταναστευσης, και αυτο μπορει να το καταλαβει και ο καθε νοημον ανθρωπος αν προσπαθησει να μπει σε αυτην την ψυχολογια.

                        Spyros
                        You Can Have Whatever You Like...

                        Comment


                          #27
                          Φεύγει η «αφρόκρεμα» των νέων Ελλήνων

                          Της Ιωάννας Φωτιάδη

                          Από όσους μετανάστευσαν, το 89% ήταν πτυχιούχοι και το 51% εργαζόταν, αναφέρει έρευνα τεσσάρων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων.

                          Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα αναφέρουν το 2011 ως την «αποφράδα» χρονιά για τη μαζική έξοδο των νέων Ελλήνων στο εξωτερικό. Τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποίησε το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο (EUI) της Φλωρεντίας σε συνεργασία με το Trinity College του Δουβλίνου, το Ινστιτούτο Elcano Royal της Μαδρίτης και το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Λισσαβώνας, αναφορικά με το φαινόμενο της μετανάστευσης από τον πληττόμενο από την κρίση ευρωπαϊκό Νότο και την Ιρλανδία, επιβεβαιώνουν πολλές από τις έως τώρα εκτιμήσεις, αλλά αποκαλύπτουν και νέες δυσάρεστες αλήθειες.
                          «Από τις συνολικά 7.077 συμμετοχές στην έρευνα, οι Ελληνες ήταν 919 άτομα», λένε στην «Κ» η δρ Ρουμπίνη Γρώπα, ερευνήτρια στο ΕUI και λέκτωρ στη Νομική Θράκης, και η ερευνήτρια στο EUI Αννα Τριανταφυλλίδου. Η χρονιά που ξεκινάει το περίφημο brain drain είναι το 2011, με το φαινόμενο να φτάνει στο αποκορύφωμά του το 2012 και να συνεχίζεται σε έντονους ρυθμούς. Οι χώρες όπου εγκαθίστανται οι Ελληνες είναι η Μ. Βρετανία (25%), η Γερμανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ελβετία και οι ΗΠΑ. «Ωστόσο, αναλογικά με την καταγεγραμμένη ανεργία, ειδικά στην Ελλάδα και την Ισπανία, ο έως τώρα αριθμός των μεταναστών δεν είναι τόσο εντυπωσιακός», υπογραμμίζει η δρ Γρώπα. Επισημαίνεται ότι τα υψηλότερα ποσοστά «κινητικότητας» παρουσιάζουν οι Πορτογάλοι – στην εν λόγω μελέτη απάντησαν 2.500 εκπατρισμένοι, ενώ εντυπωσιακά μικρός (συγκριτικά με τον συνολικό πληθυσμό) είναι ο αριθμός των Ιταλών που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους, μόλις 1.000 συμπλήρωσαν τα ερωτηματολόγια. «Στην Ιρλανδία, που η φυγή άρχισε ήδη από το 2009, το φαινόμενο περιορίζεται πλέον», σχολιάζει η δρ Γρώπα, «ενώ σημαντικές αντιστάσεις φαίνεται να κρατάει και η ιταλική οικονομία».

                          Οσοι, όμως, παίρνουν τη μεγάλη απόφαση αποτελούν πράγματι την «αφρόκρεμα» της εκάστοτε χώρας, καθώς το 85% έως 89% είναι πτυχιούχοι, στο δείγμα των Ελλήνων ειδικά οι πτυχιούχοι φτάνουν το 89%. Συγκεκριμένα, το 24,5% των Ελλήνων είναι μηχανικοί, με σπουδές στα Oικονομικά και στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (22,3%), σε Πληροφορική και Επιστήμη των Υπολογιστών (19%), στα Μαθηματικά (12%) και στις Κοινωνικές Επιστήμες (12%). Οι ηλικίες αυτών ποικίλλουν: το 48% δεν έχει κλείσει ακόμα τα 30, ενώ το 49% είναι από 31 έως 45 ετών.

                          «Παρά τα όσα θρυλούνται, 51% των Ελλήνων προτού φύγουν εργάζονταν», σημειώνει η δρ Γρώπα. «Μπορεί βέβαια να μην ήταν ικανοποιημένοι με τις συνθήκες εργασίας, τις προοπτικές ή τον μισθό, αλλά πάντως δεν βρίσκονταν επί ξύλου κρεμάμενοι». Αυτό διαφαίνεται άλλωστε και από τις υπόλοιπες απαντήσεις τους. «Ολοι κάνουν λόγο για αδιέξοδο ως προς την επαγγελματική εξέλιξη στην πατρίδα τους, μεταναστεύουν κυριολεκτικά για ένα καλύτερο μέλλον των ιδίων και της οικογενείας τους», συμπληρώνει η ίδια. Κατά πως φαίνεται, η απόφασή τους δικαιώνεται. Το 73% αυτών αποκαθίσταται επαγγελματικά στο εξωτερικό. «Είναι, μάλιστα, εντυπωσιακό ότι το 67% των Ελλήνων μεταναστών κατέχει διευθυντικές θέσεις...».

                          Οχι μόνον ταλαντούχοι, αλλά και ιδιαίτερα τολμηροί αποδεικνύονται οι Ελληνες νεομετανάστες, καθώς για το 46% αυτών είναι η πρώτη φορά που ζουν στο εξωτερικό. «Αυτό, επίσης, που είναι πρωτοφανές στην ιστορία της μετανάστευσης είναι ότι κανείς δεν αναφέρει την ύπαρξη οικογενειακών δεσμών ή φίλων στη χώρα εγκατάστασης». Παλαιότερα, η θεία στην Αμερική ή οι συμφοιτητές στην Αγγλία αποτελούσαν πόλο έλξης για όσους σκέφτονταν να μεταναστεύσουν. «Τώρα, αντίθετα, τα κοινωνικά δίκτυα δεν παίζουν τόσο ρόλο, οι νέοι Ελληνες βρίσκουν μόνοι τους δουλειά χωρίς τη μεσολάβηση γνωστών». Για πολλούς η εγκατάσταση στο εξωτερικό ισοδυναμεί με ενηλικίωση, «καθώς είναι η πρώτη φορά που θα μπορέσουν με τον μισθό τους να αυτοσυντηρηθούν και να μείνουν μόνοι τους».

                          Comment


                            #28
                            Πραγματικα πολυ ωραιο αρθρο.Κι εμεις ανηκουμε στο 89% των πτυχιουχων μεταναστων καθως και στο 51% των μεταναστων που εργαζονται πριν φυγουν απο την Ελλαδα.Ας ελπισουμε οτι θα ανηκουμε και στο 73% μελλοντικα και να αποκατασταθουμε επαγγελματικα!!!Καλη τυχη σε ολους πατριωτακια!!!

                            Comment


                              #29
                              Originally posted by karmen1314 View Post
                              Καλη τυχη σε ολους πατριωτακια!!!


                              "Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός."

                              Comment


                                #30

                                Comment

                                Working...
                                X