Announcement

Collapse
No announcement yet.

Όταν ο γάμος γίνεται ρουτίνα...

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Όταν ο γάμος γίνεται ρουτίνα...

    " Όταν ο γάμος γίνεται ρουτίνα... "
    -------------------------------------------

    Οι παλιές καλές μέρες που ήταν γεμάτες ενδιαφέρον και δράση έχουν περάσει και τη θέση τους πήραν μέρες ίδιες μεταξύ τους.Είναι μια κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουν πολλά ζευγάρια, ειδικά αυτά που είναι μαζί πολλά χρόνια. Ανία σημαίνει «έλλειψη ενδιαφέροντος». Άρα, όταν μιλάμε νια ανία στο γάμο, μιλάμε για μια καθημερινότητα χωρίς ερεθίσματα με ιδιαίτερο νόημα. Αυτό σημαίνει ότι ο ένας από τους δύο συζύγους δεν δίνει στον άλλον ευκαιρίες για ενθουσιασμό, επικοινωνία ή δραστηριότητα, ευκαιρίες που να έχουν αρκετό νόημα και ενδιαφέρον. Είναι σημαντικό να φέρνει το ζευγάρι στη ζωή του ερεθίσματα. Όταν αυτό δεν γίνεται, το μόνο που μένει είναι μια δεδομένη ρουτίνα.

    Πού οφείλεται;

    • Η ανία δεν οφείλεται σε πολλά και διάφορα λάθη του ζευγαριού, αλλά σε ένα και μοναδικό: την απουσία αλλαγών που κεντρίζουν το ενδιαφέρον, την έλλειψη ερεθισμάτων, του καινούργιου και, ακόμη χειρότερα, του παλιού αλλά επιθυμητού! Για παράδειγμα, αν αγαπούσατε πολύ τα ταξίδια ή τις συναντήσεις με φίλους και από κάποιο σημείο και μετά σταματήσατε και τα δύο τότε αυτό γίνεται λόγος ανίας και δυσαρέσκειας.

    • Για να είναι ένας άνθρωπος σε θέση να προσφέρει ερεθίσματα, θα πρέπει να αλλάζει ο ίδιος μέσα στο χρόνο, να εξελίσσεται, να αναζητά καινούργια ενδιαφέροντα, να τον απασχολεί τι απ' όλα αυτά ενδιαφέρει και τον σύντροφο του. Ωστόσο, για διάφορους ψυχολογικούς λόγους πολλοί άνθρωποι βολεύονται στη ρουτίνα που τους προσφέρει ασφάλεια και έτσι περιορίζουν και τον σύντροφο τους.

    Σχεδόν πάντα πρόκειται για ζευγάρια που κάποιος από τους δύο έχει ουσιαστικά σταματήσει να νιώθει τον σύντροφο του ή έχει πάψει να επενδύει
    αρκετά στην κοινή τους σχέση.

    • Όταν η συναισθηματική κατάσταση του ενός από τους δύο δεν είναι καλή, το κίνητρο για κοινή δράση και ζωή είναι μειωμένο. Το «κλειδί» της λύσης βρίσκεται στο να είναι σε καλή συναισθηματική κατάσταση και οι δύο σύντροφοι. Να καλύπτουν σε ικανοποιητικό βαθμό τις ανάγκες τους, να νιώθουν ότι όντως είναι μαζί, να αισθάνονται πλήρεις και ασφαλείς και να μην έχουν άλυτα προσωπικά προβλήματα να τους επιβαρύνουν.

    Ο ρόλος των παιδιών

    Τα παιδιά είναι ανεξάρτητες προσωπικότητες και κανένα δεν ταυτίζεται απόλυτα με κάποιον από τους γονείς του. Με αυτή την έννοια φέρνουν καινούργια πράγματα στην οικογένεια καθώς μεγαλώνουν και βάζουν τους γονείς σε δημιουργικές διαδικασίες.

    Άρα ο ρόλος τους για τη σχέση μπορεί να είναι θετικότατος. Παρ' όλα αυτά, π ζωή τους ανήκει μόνο σε αυτά και δεν μπορεί να αναπληρώσει τις ελλείψεις στην προσωπική ζωή των γονιών. Δεν γίνεται ούτε να υποκαταστήσουν τον σύντροφο ούτε να «μπαλώσουν» το ρόλο του.

    Πότε ο γάμος κινδυνεύει

    Απλούστατα, όταν δεν συμβαίνει τίποτα! Αν ο καθένας πριν πέσει για ύπνο έχει δυσάρεστη «γεύση» από τη μέρα που πέρασε, αν η μέρα αυτή ήταν «άχρωμη και άοσμη», αν η επικοινωνία ή οι δραστηριότητες -ξεχωριστές ή από κοινού- δεν έφεραν κάτι ωραίο ή ενδιαφέρον και αν τέτοιες μέρες συσσωρεύονται για πολύ καιρό, τότε κάποιος από τους δύο θα αντιδράσει πρώτος και θα μπει σε σκέψεις. Αντιδράστε αμέσως αν:

    • ρωτάτε ο ένας τον άλλο για τα νέα της ημέρας όλο και λιγότερο.

    • βλέπετε τηλεόραση αμίλητοι με τις ώρες.

    • δεν μοιράζεστε καινούργια σχέδια.

    • οι εκτός σπιτιού σχέσεις (κοινωνικές, επαγγελματικές) σας απορροφούν όλο και περισσότερο.

    • παύετε ακόμη και να σκέφτεστε κάτι καινούργιο για τον εαυτό σας.

    Είναι αναστρέψιμη η κατάσταση;

    Η ζωή προσφέρει χιλιάδες ερεθίσματα και δεν είναι δύσκολο να βρείτε ανάμεσα τους πολλά με ξεχωριστό νόημα και ενδιαφέρον για τον εαυτό σας και το ταίρι σας. Αν έχει χαθεί η επικοινωνία μεταξύ σας, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να απευθυνθείτε σε έναν οικογενειακό σύμβουλο, ο οποίος θα βάλει σε σωστή κατεύθυνση τις προσπάθειες σας για αναζωογόνηση της σχέσης.

    Για να ξαναγίνει ο γάμος σας ενδιαφέρων πρέπει να επανέλθουν στη ζωή σας οι καταστάσεις που και οι δύο αγαπάτε αλλά έχουν χαθεί. Ακόμη, μέσα από την προσωπική ανάγκη του καθενός για εξέλιξη και αλλαγή πρέπει να δημιουργηθούν και καινούργιες καταστάσεις που θα ικανοποιούν και θα γεμίζουν και τους δύο.

    #2
    Να την ξερουτίνετε......

    Στο χέρι σας είναι...

    ΝΑ ΞΕΡΟΥΤΙΝΕΤΕ


    την ρουτίνα του γάμου



    Comment


      #3
      "Ένα 30% των Ελλήνων έχει δεύτερη μόνιμη σχέση"

      Μπούρδες ή Αληθές;


      "Ένα 30% των Ελλήνων έχει δεύτερη μόνιμη σχέση"


      "Το 90-93% των αντρών έχουν μία ή περισσότερες εξωσυζυγικές σχέσεις. Επειδή ο γάμος κάποια στιγμή δυσκολεύει, έχουμε μια τριγωνοποίηση. Ο τρίτος άνθρωπος, ο οποίος τελικά στηρίζει αυτόν τον γάμο. Χωρίς αυτόν, ο γάμος είναι ένα τραπέζι με δυο πόδια", λέει ο ψυχίατρος Ματθαίος Γιωσαφάτ


      Τα εγκλήματα πάθους πάντα υπήρχαν στην Ελλάδα, όπως και στη Σικελία και τον ισπανικό Νότο
      Του Στ. Θεοδωράκη


      Ανηφόριζα βιαστικός την Ιωάννου Γενναδίου αφήνοντας πίσω μου μια παρέα γυναικών με ασπρόμαυρα μαντίλια να "συνωμοτεί" έξω από τη Μονή Πετράκη. Είχα τρομοκρατηθεί από το ασφυκτικό του πρόγραμμα και ήθελα να φτάσω νωρίτερα στο ραντεβού.

      Θα είχαμε 40 λεπτά στη διάθεσή μας πριν ξεκινήσει το επόμενο "περιστατικό". Το προηγούμενο βράδυ τον είχα δει στο Megaron Plus να αναρωτιέται "να παντρευτεί κανείς ή να μην παντρευτεί;" και οι νέοι - όσοι δεν ήταν στις καταλήψεις - έκαναν ουρές για ένα αυτόγραφο! Έχει και η ψυχανάλυση τους σταρ της. Έναν παλιό αριστερό που κάποτε ήθελε να αλλάξει τον κόσμο.

      Ο Ματθαίος Γιωσαφάτ έχει υπάρξει στέλεχος του συστήματος υγείας της Αγγλίας, ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδας και ένα τμήμα της "καλής κοινωνίας των Αθηνών" τον αναγνωρίζει ως τον ψυχαναλυτή της. Με τα Media έχει τυπικές σχέσεις. "Δεν τους μιλάει για να μην του μιλάνε". Προχωρώντας προς την αίθουσα αναμονής πρόλαβα να δω από τη μισάνοιχτη πόρτα του γραφείου του μια παρέα 25άρηδων. "Ομαδική ψυχοθεραπεία".

      Στο καταθλιπτικό - για τα γούστα μου - σαλονάκι "ψαχουλεύω" τα αποκόμματα που είχα "στριμώξει" τις τελευταίες ημέρες στην τσάντα μου. Ένα το πιο ενδιαφέρον: "Διευθύντρια ιταλικού τηλεοπτικού σταθμού προκαλεί σάλο με το βιβλίο της που περιγράφει σε πρώτο πρόσωπο το χτίσιμο μιας καριέρας από κρεβάτι σε κρεβάτι". "Πουλήθηκα σαράντα φορές", ήταν ο τίτλος της εφημερίδας "La Stampa", που φιλοξενεί συνέντευξη της Μανουέλας Πετέσα, διευθύντριας ενός τοπικού ιταλικού CNN (και όχι κάποιου πορνοκάναλου). Μήπως τελικά αυτά που δεν μας λένε οι ντετέκτιβ μάς τα πουν οι ψυχαναλυτές;

      - Τι λέτε, επιστρέφουμε στα εγκλήματα πάθους;

      "Δεν το πιστεύω. Βεβαίως τα εγκλήματα πάθους πάντα υπήρχαν στην Ελλάδα όπως και σε άλλες καθυστερημένες περιοχές, τη Σικελία και τον ισπανικό Νότο. Παλαιά, στην επαρχία ήταν τέτοια η κοινωνική πίεση, που έπρεπε ο πατέρας ή ο σύζυγος να 'καθαρίσει' τη γυναίκα που ξενοκοιτούσε. Την έσφαζαν μπροστά στα παιδιά τους και μετά έλεγαν "την αγαπούσα πάρα πολύ".

      - Ή έλεγαν "ήταν η κακιά ώρα"...

      "Αυτό μου ακούγεται πιο σωστό. Γιατί κάποιος πρέπει να είναι τελείως τρελός για να σκοτώσει, να κάτσει είκοσι χρόνια φυλακή, να καταστρέψει τα παιδιά του. Επειδή τον απάτησε;".

      - Μπορεί να ακούγεται τρελό αλλά συμβαίνει.

      "Η ψυχανάλυση διατείνεται ότι ξαναζεί κανένας αισθήματα που είχε στην παιδική του ηλικία. Ο πρώτος χρόνος είναι πολύ σημαντικός, είναι τότε που δημιουργείται η σχέση αγάπης μητέρας - παιδιού. Ένα παιδί που δεν έχει αγαπηθεί, αισθάνεται προδομένο. Αυτό μπορεί να επιταθεί αργότερα στο τρίτο-τέταρτο έτος της ηλικίας, που περνάει την οιδιποδιακή φάση. Αγαπάω τη μάνα μου και θέλω να την παντρευτώ, αλλά απογοητεύομαι γιατί είναι με τον μπαμπά μου. Αυτό δημιουργεί έναν θυμό, ο οποίος στις φυσιολογικές περιπτώσεις των ανθρώπων σιγά σιγά εξατμίζεται. Τη συγχωρείς και λες θα μεγαλώσω και θα βρω και εγώ μια παρόμοια γυναίκα".

      - Φαντάζομαι ότι το αντίστοιχο για τις γυναίκες είναι το σύνδρομο της Ηλέκτρας...

      "Ακριβώς. Οπότε όταν παντρεύομαι, παλινδρομώ. Αρχίζω και βλέπω τη γυναίκα μου λίγο σαν μαμά, παραπονιέμαι, δεν με προσέχεις, δεν μ' αγαπάς, γιατί κοίταξες αυτόν;".

      - Ελπίζω ότι εσείς έπειτα από 40 χρόνια ψυχανάλυσης δεν έχετε τέτοια προβλήματα.

      "Μην το λέτε. Ευτυχώς πάντως η δική μου γυναίκα κοιτάζει τον Σον Κόνερι, ε δε θα τη σκοτώσω επειδή της αρέσει ο Σον Κόνερι. Ο άνθρωπος λοιπόν όταν ακούει "σε αφήνω, φεύγω", τότε αναζωπυρώνεται το παλιό μίσος, η αίσθηση αδικίας, η αίσθηση εγκατάλειψης και θέλει να σκοτώσει αυτή τη γυναίκα, δηλαδή την 'μάνα' του ή να σκοτώσει τον 'πατέρα' του, δηλαδή τον εραστή της".

      - Πάντως σε όλα αυτά τα εγκλήματα υποβόσκει μια αίσθηση κυριαρχίας. Ο άλλος είναι "ιδιοκτησία" μας.

      "Κυρίως οι γυναίκες πιστεύουμε ότι είναι ιδιοκτησία μας. Αυτό δεν μας απαγορεύει οι περισσότεροι να έχουμε σχέσεις και με άλλες γυναίκες, εάν τουλάχιστον πιστέψουμε τις στατιστικές.

      Το 90-93% των αντρών έχουν μία ή περισσότερες εξωσυζυγικές σχέσεις. Κάποιον δεσμό ή ένα 'πήδημα'. Επειδή ο γάμος κάποια στιγμή δυσκολεύει, έχουμε μια τριγωνοποίηση. Ο τρίτος άνθρωπος, ο οποίος τελικά στηρίζει αυτόν τον γάμο. Χωρίς αυτόν, ο γάμος είναι ένα τραπέζι με δυο πόδια. Υπολογίζουμε ότι ένα 30% των Ελλήνων έχει μια δεύτερη μόνιμη σχέση, ένα δεύτερο γάμο δηλαδή. Μπορεί κάθε δυο - τρία χρόνια, να την αλλάζει, να ανανεώνεται, αλλά δεν μπορεί να σταθεί χωρίς αυτή".

      - Μιλάμε ουσιαστικά για "νεκρούς γάμους";

      "Όχι απαραίτητα. Μπορεί να αγαπάς τον άντρα σου ή τη γυναίκα σου - να έχετε παιδιά -, αλλά να μη σου αρκεί πια αυτή η σχέση. Και το ρίχνεις στη δουλειά, αλλά συχνότερα βρίσκεις μια γκόμενα".

      - Φταίει πάντα ο "άλλος" ή πρέπει να το δεχτούμε σαν κάτι νομοτελειακό;

      "Οι άνθρωποι αποφάσισαν για κοινωνικούς λόγους να γίνουν μονογαμικοί, δεν είναι όμως στη φύση τους. Ο καθένας είχε όσα θηλυκά μπορούσε. Και ο πιο ισχυρός είχε τα περισσότερα. Οπότε κάποια στιγμή μαζευτήκαμε οι αδύναμοι και λέμε "ως πού θα πάει αυτό; αυτός να έχει όλες τις γυναίκες;" και βάλαμε κανόνες. Έτσι έγινε ο γάμος και αναγκάστηκαν οι άνθρωποι να γίνουν μονογαμικοί. Δεν είναι μέσα στη φύση τους. Το αρσενικό εξασφαλίζει την αθανασία του από τα γονίδια και όσο πιο πολλά θηλυκά γονιμοποιήσεις τόσο περισσότερο πλησιάζεις την αθανασία. Σιγά σιγά το ανθρώπινο είδος δημιούργησε και στη γυναίκα ερωτική επιθυμία, γιατί οι γυναίκες είναι τα μόνα θηλυκά που έχουν οργασμό, για να αποκτήσει αμοιβαιότητα ο γάμος".

      - Οι γυναίκες απατούν λιγότερο;

      "Ναι, και για κοινωνικούς λόγους, γιατί τις σφάζανε, αλλά δεν είναι και μέσα τους. Έχουν εξασφαλίσει την αθανασία τους. Είναι παθιασμένες μέχρι να βρουν έναν άντρα να τις γονιμοποιήσει, μετά χάνουν εν μέρει και το ενδιαφέρον για τον σύζυγο. Εάν η γυναίκα μου πρέπει να πετάξει από το μπαλκόνι εμένα ή την κόρη μου, θα πετάξει εμένα".

      - Ενώ οι άντρες συνήθως δημιουργούν παράλληλες σχέσεις για να κυριαρχήσουν;

      "Και γιατί τους αρέσει. Η τεστοστερόνη τούς ωθεί να τρέχουν πίσω από τις γυναίκες και να θέλουν σεξ. Οι γυναίκες συνήθως απατούν τους άντρες τους όταν δεν είναι ικανοποιημένες από τον γάμο. Ο γάμος σημαίνει για αυτές πολλά περισσότερα από ό,τι για έναν άντρα".

      - Ο άντρας κάνει σεξ, η γυναίκα θέλει αγκαλιά...

      "Περίπου. Αλλά μην τις υποτιμάτε. Ένα 60-70% των γυναικών έχει μία ή περισσότερες εξωσυζυγικές σχέσεις. Στις γυναίκες είναι λίγο πιο σπάνιο το 'one night stand'".

      - Άρα είναι εύλογο κάποιες γυναίκες να επιλέγουν τον δυνατό, να ψάχνουν δηλαδή την αγκαλιά του διοικητή ή του προϊσταμένου της;

      "Μα στη φύση τα θηλυκά αναζητούν πάντα τα καλύτερα γονίδια. Όλα τα αρσενικά, πριν 'πηδήσουν', ματώνουν, αγωνίζονται, το θηλυκό κοιτάει και μετά πάει με τον ισχυρό. Πάει με τον νικητή της ξιφομαχίας. Γιατί έτσι εξασφαλίζεται η βελτίωση της ράτσας. Τώρα ο δυνατός έπαψε να είναι ο μπρατσωμένος, ο Ηρακλής, ο ιππότης. Σήμερα δύναμη είναι το πορτοφόλι, το μυαλό, η διασημότητα".

      - Μας το παρουσιάζετε σαν φυσικό, οι περισσότεροι όμως το κατακρίνουμε...

      "Το κατακρίνουμε οι αδύναμοι. Όπως οι άσχημοι λέμε για τους όμορφους, οι φτωχοί για τους πλούσιους, οι γέροι για τους νεώτερους".

      - Πολεμάμε αυτό που δεν μπορούμε να είμαστε.

      "Ναι, γι' αυτό κάνουν και τους πολέμους οι σκατόγεροι. Για να σκοτώνονται οι νέοι. Είναι ένα μίσος απέναντι στη νέα γενιά".

      - Σε μια σχέση πρέπει να λέμε την αλήθεια; Να ομολογούμε ότι έχουμε την ανάγκη και ενός άλλου ανθρώπου;

      "Επ' ουδενί λόγω. Μερικοί το κάνουν και είναι εις βάρος τους. Λίγα ζευγάρια, πολύ ώριμα, το αντέχουν αυτό. Εγώ ποτέ δεν συνιστώ να λες στον άντρα σου ή στη γυναίκα σου ότι γνώρισες κάποιον άλλον. Ακόμη και αν σε συγχωρέσει, παραμένει μια απειλή. 'Είχε ο άλλος μεγαλύτερο πέος;' ή 'ήταν νεώτερη από μένα;'. Άρα, όπως λέγανε και οι παλιές, 'κάνε ό,τι κάνεις αλλά να μην το μάθω'".

      - "Μα έχω τύψεις", θα σου πουν κάποιες γυναίκες.

      "Τότε να πας σε ένα ψυχίατρο να δώσεις εκατό ευρώ και να εκτονωθείς ή να πας στον παπά να εξομολογηθείς. Η αλήθεια δεν πρέπει να λέγεται.



      Comment

      Working...
      X