Καλημέρα στους πατριώτες
Σε κανα μηνα και κάτι φευγω για Μεγ. Βρετανία με τη γυναικα και τα 2 παιδάκια μου. Εχω ήδη δουλειά να με περιμένει με αρκετά καλό μισθό και παροχές οπότε είμαι απο τους πολύ τυχερούς.
Όπως όλοι αφήνω σπίτι φίλους και φυσικά γονείς... ο πατέρας μου είναι 86 (μάνα δεν παίζει εδώ και πολλά χρόνια) και η αδερφή του (νονά που με μεγάλωσε) 83. Οπότε είμαστε από το Σάββατο που τους είπα οτι καθορίστικε κ φεύγω μέσα στα κλάματα και τα δράματα.
Απο τη μία σκέφτομαι τα παιδάκια μου και οτι εδώ δεν έχουν μέλλον. Η γυναίκα μου δεν εχει βρεί ακόμα δουλειά αλλά με το βιογραφικό και τα προσόντα της θα βρεί γρήγορα πιστεύω και θα είναι καλύτερα απο τώρα που δουλεύει 15 ώρες τη μέρα. Απο την άλλη έχω τα γεροντάκια που σπαράζουν και με τσακίζει, δεν περίμενα να με επιρρεάσσει τόσο αλλά αισθάνομαι οτι έχω καταστρέψει τους δικούς μου.
Θα ήθελα να ακούσω και καμμια γνώμη απο κάποιον που έχει περάσει παρόμοια κατάσταση.
Ευχαριστώ
Σε κανα μηνα και κάτι φευγω για Μεγ. Βρετανία με τη γυναικα και τα 2 παιδάκια μου. Εχω ήδη δουλειά να με περιμένει με αρκετά καλό μισθό και παροχές οπότε είμαι απο τους πολύ τυχερούς.
Όπως όλοι αφήνω σπίτι φίλους και φυσικά γονείς... ο πατέρας μου είναι 86 (μάνα δεν παίζει εδώ και πολλά χρόνια) και η αδερφή του (νονά που με μεγάλωσε) 83. Οπότε είμαστε από το Σάββατο που τους είπα οτι καθορίστικε κ φεύγω μέσα στα κλάματα και τα δράματα.
Απο τη μία σκέφτομαι τα παιδάκια μου και οτι εδώ δεν έχουν μέλλον. Η γυναίκα μου δεν εχει βρεί ακόμα δουλειά αλλά με το βιογραφικό και τα προσόντα της θα βρεί γρήγορα πιστεύω και θα είναι καλύτερα απο τώρα που δουλεύει 15 ώρες τη μέρα. Απο την άλλη έχω τα γεροντάκια που σπαράζουν και με τσακίζει, δεν περίμενα να με επιρρεάσσει τόσο αλλά αισθάνομαι οτι έχω καταστρέψει τους δικούς μου.
Θα ήθελα να ακούσω και καμμια γνώμη απο κάποιον που έχει περάσει παρόμοια κατάσταση.
Ευχαριστώ
Comment