Announcement

Collapse
No announcement yet.

Δικηγορία στην Γερμανία-Ευρωπαίος Δικηγόρος

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Δικηγορία στην Γερμανία-Ευρωπαίος Δικηγόρος

    Καλησπέρα. Θα ήθελα πολύ αν κάποιος γνωρίζει σχετικά να με κατατοπίσει και όσους άλλους έχουν την ίδια απορία σχετικά με το περιεχόμενο αυτού του θέματος. Συγκεκριμένα, είμαι τελειόφοιτος νομικής στην Ελλάδα, σκέφτομαι το ενδεχόμενο μετανάστευσης στην Γερμανία όταν τελειώσω με την πρακτική άσκηση και τον στρατό και θα ήθελα πολύ αν κάποιος μπορεί να με διαφωτίσει σχετικά με τις δυνατότητες απασχολήσεως ενός δικηγόρου στην Γερμανία και για την ιδιότητα του Ευρωπαίου δικηγόρου καθώς επίσης και για άλλες επαγγελματικές δυνατότητες με ένα πτυχίο νομικής. Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

    #2
    σε περιπτωση που δεν εχεις βρει ηδη αλλου την απαντηση στο ερωτημα σου:

    υπαρχουν τρεις δυνατοτητες για να δουλεψει κανεις ως δικηγορος στη Γερμανια:

    1) αν εισαι ήδη δικηγόρος στην Ελλάδα (ή σε άλλη χώρα της ΕΕ):
    Μπορείς να γραφτείς αμέσως σε κάποιον δικηγορικό σύλλογο της Γερμανιάς, μόνο προσκομίζοντας βεβαίωση (όχι παλαιότερη τριών μηνών) του δικηγορικού συλλόγου που ανήκεις. Εγγράφεσαι δηλαδή ως Ευρωπαίος Δικηγόρος. Η ονομασία που χρησιμοποιείς στην αγορά είναι "Dikigoros". Απαγορεύεται να χρησιμοποιείς τον τίτλο "Rechtsanwalt", μπορείς ομως να προσθέσεις "μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου του Βερολίνου" (ή άλλης πόλης που έχεις γραφτεί). Επίσης απαγορεύεται να χρησιμοποιείς τον τίτλο "Europäischer Rechtsanwalt". Γενικά απαγορεύεται να χρησιμοποιείς τίτλο που περιέχει τη λέξη Rechtsanwalt.
    Εφόσον εργαστείς ως Ευρωπαίος Δικηγόρος για τρία χρόνια χωίς διακοπή, μπορείς να κάνεις αίτηση στο σύλλογο που είσαι γραμμένος να σε αναγνωρίσει ως Rechtsanwalt, δηλαδή να σε εξισώσει με Γερμανό Δικηγόρο, και άρα να αποκτήσεις πλήρη εργασιακά δικαιώματα.
    Προσοχή όμως: αυτό δεν γίνεται αυτόματα, απλώς επειδή παρήλθε η τριετία. Πρέπει να αποδείξεις ότι εργάστηκες πραγματικά σε αυτό το χρονικό διάστημα. Ο τρόπος απόδειξης είναι συγκεκριμένος και καθορισμένος απτον εκάστοτε δικηγορικό σύλλογο. Ουσιαστικά πρέπει να προσκομίσεις μία λίστα με περίπου 100-120 υποθέσεις στις οποίες έχεις εργαστεί ανεξάρτητα χωρίς να έχεις λάβει οδηγίες από κάποιον άλλον, δηλαδή να φέρουν την υπογραφή σου.

    2) αν έχεις γραφτεί ως Ευρωπαίος Δικηγόρος σε κάποιο σύλλογο της Γερμαίας, αλλά δεν θέλεις να περιμένεις τρία χρόνια μέχρι την πλήρη εξίσωσή σου, ή δεν έχεις συμπληρώσει τη λίστα με τις ελάχιστες προαπαιτούμενες υποθέσεις:
    Μπορείς ανα πάσα στιγμή να δώσεις εξετάσεις που αντιστοιχούν στο επίπεδο του 2. Staatsexamen. Οι εξετάσεις αυτές διοργανώνονται από το Juristisches Prüfungsamt που είναι αρμόδιο για το Bundesland που μένεις. Ας πούμε για παράδειγμα, το Gemeinsames Juristisches Prüfungsamt Berlin-Brandenburg είναι αρμόδιο εκτός απο το Βερολίνο, και για μερικά άλλα κρατίδια. Οργανώνει τις εξετάσεις αυτές μια φορά το χρόνο. Αν τις περάσεις, τότε μπορείς να εξισωθείς αυτόματα με Γερμανό Δικηγόρο, σαν να είχες δηλαδή εξαρχής σπουδάσει, να είχες κανει άσκηση και να είχες δώσει κρατικές εξετάσεις στη Γερμανία.
    Για να συμμετάσχεις σε αυτές τις εξετάσεις δεν απαιτείται να έχεις ήδη γραφτεί ως Ευρωπαίος Δικηγόρος. Μπορείς να συμμετάσχεις ακόμη, αν στη χώρα σου έχεις ολοκληρώσει την juristische Ausbildung που οδηγεί απευθείας στην πρόσβαση του επαγγέλματος του Δικηγόρου. Δηλαδή για την Ελλάδα συγκεκριμένα, να έχεις κάνει άσκηση και να έχεις πετύχει στις εξετάσεις που σου δίνουν το δικαίωμα να διοριστείς Δικηγόρος στην Ελλάδα.

    3) αν απλώς έχεις πτυχίο νομικής, χωρίς να έχεις κάνει άσκηση και άρα χωρίς να είσαι δικηγόρος:
    Μπορείς να δώσεις τις εξετάσεις που είναι οι ίδιες με την 1. juristische Prüfung που πρέπει να δώσουν οι Γερμανοί φοιτητές αφού ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, προκειμένου να μπορέσουν να κάνουν άσκηση.
    Αν πετύχεις στις εξετάσεις αυτές, τότε έχεις και συ το δικαίωμα να κάνεις άσκηση και να ακολουθήσεις το δρόμο προς τη δικηγορία που ακολουθούν και οι Γερμανοί.

    Comment


      #3
      Λίγα λόγια για τις εξετάσεις:

      Στη Γερμανία προκειμένου να γίνει κανείς δικηγόρος, πρέπει να δώσει δύο φορές εξετάσεις, σε αντίθεση με την Ελλαδά που οι εξετάσεις είναι μόνο μια φορά. Οι εξετάσεις αυτές αποκαλούνται συνήθως 1. και 2. Staatsexamen και διεξάγονται σε επίπεδο κρατιδίου, για την ακρίβεια πάντως μόνο η δεύτερη είναι κατεξοχήν Staatsexamen. Η πρώτη είναι κατά 70% κρατική, καθώς 30% του τελικου βαθμού διαμορφώνεται από επιδόσεις εντός του πανεπιστημίου.

      οι Γερμανοί φοιτητές νοιμκής, προκειμένου να πάρουν πτυχίο που οδηγεί στην πρόσβαση στο επάγγελμα του Δικηγόρου, πρέπει να δώσουν τις πρώτες κρατικές εξετάσεις. Θεωρείται ότι ολοκληρώνουν τις σπουδές τους μόνο εφόσον περάσουν την 1. juristische Prüfung. Στη Γερμανία δεν υπάρχει δηλαδή η έννοια του πτυχίου αποκομμένου απτις εξετάσεις. Αυτό είναι πρόβλημα για αποφοίτους νομικής άλλων χωρών, γιατί στην αγορά εργασίας δε θεωρείσαι απόφοιτος νομικής αν δεν έχεις περάσει την 1. juristische Prüfung. Αν προσπαθήσεις να βρεις δουλειά με τον ισχυρισμό "είμαι πτυχιούχος Νομικής" τότε στη Γερμανία καταλαβαινουν ότι έχεις περάσει τις πρώτες κρατικές εξετάσεις. Αν κάνεις σαφές ότι δεν έχεις συμμετάσχει σε αυτές τις εξετάσεις, τότε δεν σε θεωρούν πτυχιούχο, διότι στη εσωτερική αγορά εργασίας δεν υπάρχει η έννοια του απλώς πτυχιούχου νομικής. Υπάρχει βέβαια η δυνατότητα κανείς να σπουδάσει νομικά σε επίπεδο Bachelor δηλαδή σε επίπεδο τριετών σπουδών, ένας όμως τέτοιος τίτλων σπουδών δε θεωρείται σε καμία περίπτωση ισότιμος με τις Σπουδές Νομικής (Jura), και δεν οδηγεί σε κανένα συγκεκριμένο επάγγλεμα ή κατοχυρωμένο επαγγελματικό τίτλο. Θεωρητικά με έναν τέτοιο τριετή τίτλο σπουδών μπορεί κανείς να βρει μια δουλειά σε μια εταιρία, γενικά στον οικονομικό/επιχειρηματικό τομέα, χωρίς όμως καθορισμένο και εγγυημένο φάσμα καθηκόντων. Στην αγορά εργασίας μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί τον (χαλαρό σε περιεχόμενο) τίτλο Wirtschaftsjurist, τον οποίο όμως χρησιμοποιούν και απόφοιτοι άλλων σχολών, όπως απο οικονομικά, λογιστικά και διοίκηση επιχειρήσεων. Δεν πρόκειται ουσιαστικά για προστατευμένο επαγγελματικό τίτλο, και δεν σου εξασφαλίζει καμία αξίωση συγκεκριμένων εργασιακών καθηκόντων και μισθού.

      1) Οι πρώτες κρατικές εξετάσεις (1. juristische Prüfung) αναλόγως το κρατίδιο, κυμαίνονται μεταξύ 7-9 μαθήματα.
      Συνήθως είναι 3 εξετάσεις στο Αστικό, 2 ποινικό, 2 δημόσιο. Αυτές είναι οι γραπτές εξετάσεις, που πρέπει πρώτα να περάσεις προκειμενου να προχωρήσεις στις προφορικές εξετάσεις. Οι γραπτές εξετάσεις διαρκούν 5 ώρες η καθε μία, και ο χρόνος δεν φτάνει ποτέ. Σε σχέση με τις εξετάσεις για την άσκηση στην Ελλάδα, έχουν σαφέστατα αυξημένο βαθμό δυσκολίας. Μεγάλο ποσοστό των φοιτητών κόβεται, και αν αποτύχεις δύο φορές, χάνεις οριστικά το δικαίωμα να γίνεις δικηγόρος. Ουσιαστικά οι Γερμανοί φοιτητές σε όλη τη διάρκεια σπουδών τους εκπαιδεύονται για να περάσουν αυτές τις εξετάσεις. Κάπως όπως στην Ελλαδα οι μαθητές έπι έξι χρόνια εκπαιδεύονται για να περάσουν στις Πανελλήνιες. Εννοείται πως θεωρείται ότι χωρις φροντιστήριο δεν έχεις ελπίδα, και εννοείται πως συχνά για ιδιωτικά φροντιστήρια προετοιμασίας έξι μήνες πριν τις εξετάσεις θες ένα τριχίλιαρο.
      Αν ως απόφοιτος ξένου πανεπιστημίου συμμετάσχεις σε αυτές τις εξετάσεις, έχεις κάποια διευκόλυνση. Στο Βερολίνο-Βρανδεμβούργο για παράδειγμα, δεν απαιτείται να δώσεις προφορικές εξετάσεις, και από τις 7 γραπτές απαιτείται να περάσεις τουλάχιστον 4, απτις οποίες τουλάχιστον μία είναι στο αστικό.
      Κατά τα άλλα όμως οι πιθανότητες επιτυχίας παραμένουν εξαιρετικά περιορισμένες. Το ότι θα έρθει ένας απόφοιτος από την Ελλάδα και κατευθείαν θα δώσει τις πρώτες γερμανικές εξετάσεις για να κάνει άσκηση στη Γερμανία, το θεωρώ επιστημονική φαντασία. Οι εξετάσεις είναι πολύ δύσκολες και δε συγκρίνονται με το επίπεδο εξετάσεων στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν 5ωρες εξετάσεις και συνεπώς δεν εκπαιδευόμαστε για εξετάσεις τέτοιας διάρκειας. Ο χρόνος δεν φτάνει ποτέ, πόσο μάλλον για κάποιον που δεν είναι η μητρική του γλώσσα τα Γερμανικά.
      Θεωρώ ότι αν κανείς σκοπεύει να ακολουθήσει αυτό το σχέδιο, οφείλει να έχει ήδη κάνει κάποιο μεταπτυχιακό στη Γερμανία, για να αρχίσει να μπαίνει στο κλίμα. Και πάλι, τα συνήθη μεταπτυχιακά που απευθύνονται στους ξένους πτυχιούχους έχουν πολύ χαμηλό βαθμό δυσκολίας, και δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση ως προετοιμασία για τις κρατικές εξετάσεις. Εφόσον κανείς περάσει τις πρώτες κρατικές εξετάσεις, τότε έχει δικαώμα να κάνει άσκηση. Η άσκηση διαρκεί δύο χρόνια και η αμοιβή είναι ανάλογα το κρατίδιο μεταξύ 900-1200 ευρω. Αναλόγως το κρατίδιο τα λεφτά αυτά είναι πολύ λίγα για το κόστος ζωής, και οι περισσότεροι ασκούμενοι κάνουν part-time δουλειές σε δικηγορικά γραφεία για να συμπληρώσουν εισόδημα.

      2) Εφόσον ολοκληρωθεί η άσκηση, τότε πρέπει κανείς να περάσει τις δεύτερες κρατικές εξετάσεις (2. Staatsexamen). Οι εξετάσεις αυτές αναλόγως το κρατίδιο κυμαίνονται από 7 εως 11. Εφόσον κανείς επιτύχει και σε αυτές, έχει το δικαίωμα να διοριστεί Δικηγόρος.

      Εαν κάποιος που στην Ελλάδα έχει κάνει άσκηση και έχει επιτύχει στις Ελληνικές εξέτάσεις που επιτρέπουν το διορισμό ως Δικηγόρο, ή έχει ήδη γραφτεί σε γερμανικο δικηγορικό σύλλογο ως Ευρωπαίος Δικηγόρος και επιθυμεί την άμεση εξίσωσή του με Γερμανό Δικηγόρο, τότε μπορεί να δώσει την Einigungsprüfung που αντιστοιχεί στο επίπεδο του 2. Staatsexamen. Εδώ, σε αντίθεση με την 1. juristische Prüfung, δεν δίνει κανείς ακριβώς τις ίδιες εξετάσεις την ίδια μέρα που δίνουν και οι Γερμανοί. Μόνο η ύλη και το επίπεδο είναι τα ίδια.
      Οι γραπτές εξετάσεις είναι δύο, μία υποχρεωτικά αστικό και μία είτε ποινικό είτε δημόσιο. Εφόσον κανείς περάσει τα γραπτά μετά έχει προφορικές εξετάσεις, σε ένα πεδίο επιλογής (συνήθως εταιρικό-εμπορικό) καθώς και στο Berufsrecht, στον γερμανικό κώδικα του δικηγορικού επαγγέλματος.
      Last edited by cntrlgm; 24.11.2019, 14:20.

      Comment

      Working...
      X