Announcement

Collapse
No announcement yet.

προβληματισμοι:μεταναστευση-παιδια-ψυχολογια

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    προβληματισμοι:μεταναστευση-παιδια-ψυχολογια

    καλησπερα!
    με τον αντρα μου σκεφτομασταν για εξωτερικο. ειμασταν ετοιμοι να ξεκινησουμε διαδικασιες. ειχαμε ζηλεψει το εκπαιδευτικο συστημα της φιλανδιας και η ζυγαρια βαραινε προς τα εκει. επομενες επιλογες ηταν η αυστραλια ή ο καναδας.. οταν ομως αναρωτηθηκαμε αν εχουμε το δικαιωμα να στερησουμε στα τρια μας παιδια (1-5-6 ετών) το οικογενειακο περιβαλλον (παππουδες-γιαγιαδες-ξαδερφια-θειους-φιλους) ολα παγωσαν. και οταν παντρευτουν, γεννησουν, πεθανουν αγαπημενα μας προσωπα? ποσο ευκολο ειναι να ερχομαστε ελλαδα? ουσιαστικα πρεπει να ριξεις μαυρη πετρα πισω και να ξεκινησεις μια εξ ολοκληρου νεα ζωη, σαν να μην ειχες παρελθον..δεν μας κρατανε πισω ουτε περιουσιες, ουτε άλλα υλικά αγαθα.. παρα μόνο ψυχολογικοι παραγοντες.. και στην άλλη χωρα? ποιον να εμπιστευτω για την ανατροφη των παιδιων μου όταν εμεις θα δουλευουμε? ξένους? κι αν τελικα δεν μας αρεσει η νεα χωρα? τι κανεις? γυρίζεις πάλι πίσω? πως? με τί κουράγιο?
    δεν ξερω αν ειναι υπερβολικες αυτες οι σκεψεις αλλά θα ήθελα σχολια από οσους έχουν περασει από αυτη την φάση.
    Thanks..

    #2
    Originally posted by georgia! View Post
    καλησπερα!
    με τον αντρα μου σκεφτομασταν για εξωτερικο. ειμασταν ετοιμοι να ξεκινησουμε διαδικασιες. ειχαμε ζηλεψει το εκπαιδευτικο συστημα της φιλανδιας και η ζυγαρια βαραινε προς τα εκει. επομενες επιλογες ηταν η αυστραλια ή ο καναδας.. οταν ομως αναρωτηθηκαμε αν εχουμε το δικαιωμα να στερησουμε στα τρια μας παιδια (1-5-6 ετών) το οικογενειακο περιβαλλον (παππουδες-γιαγιαδες-ξαδερφια-θειους-φιλους) ολα παγωσαν. και οταν παντρευτουν, γεννησουν, πεθανουν αγαπημενα μας προσωπα? ποσο ευκολο ειναι να ερχομαστε ελλαδα? ουσιαστικα πρεπει να ριξεις μαυρη πετρα πισω και να ξεκινησεις μια εξ ολοκληρου νεα ζωη, σαν να μην ειχες παρελθον..δεν μας κρατανε πισω ουτε περιουσιες, ουτε άλλα υλικά αγαθα.. παρα μόνο ψυχολογικοι παραγοντες.. και στην άλλη χωρα? ποιον να εμπιστευτω για την ανατροφη των παιδιων μου όταν εμεις θα δουλευουμε? ξένους? κι αν τελικα δεν μας αρεσει η νεα χωρα? τι κανεις? γυρίζεις πάλι πίσω? πως? με τί κουράγιο?
    δεν ξερω αν ειναι υπερβολικες αυτες οι σκεψεις αλλά θα ήθελα σχολια από οσους έχουν περασει από αυτη την φάση.
    Thanks..
    Γεια σου Γεωργια
    Να εισαι σιγουρη οτι ολες αυτες οι χωρες που ανεφερες ειναι πολυ καλυτερες απο την ελλαδα για το μελλον των παιδιων σου !
    Και στην ελλαδα μπορεις να πηγαινεις συχνα οπως κανουν πολλοι ελληνες του εξωτερικου ! Το μελλον το παιδιων σου θα ειναι τοσο λαμπρο που ολα τα αλλα περισσευουν !
    Δεν υπάρχει τίποτε αδύνατο γι’ αυτόν που θα προσπαθήσει !!!
    Μέγας Αλέξανδρος, 356-323 π.Χ.,

    Comment


      #3
      ευανθια σ' ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον σου.
      ο προβληματισμος μας δεν αφορα σε καμια περιπτωση το πρακτικο κομματι. σαφως η ελλάδα έχει πιάσει πάτο στους τομεις της εκπαιδευσης και της οικονομιας (εκτος των άλλων).
      η ανησυχία μας είναι μεγάλη για την ψυχολογια των παιδιων μας,, "γιατι μαμα δεν βλέπουμε πια τους παππουδες", "γιατι μαμα δεν γνωρίζω τον παππου και την γιαγια μου" "μου λειπουν τα ξαδερφια και οι φιλοι.."
      οσον αφορα τις επισκεψεις στην ελλαδα, θεωρω οτι θα ειναι δυσκολο να μεταφερομαστε 5 ατομα (2 γονεις και 3 παιδια) από οικονομικής άποψης..

      Comment


        #4
        Originally posted by georgia! View Post
        ευανθια σ' ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον σου.
        ο προβληματισμος μας δεν αφορα σε καμια περιπτωση το πρακτικο κομματι. σαφως η ελλάδα έχει πιάσει πάτο στους τομεις της εκπαιδευσης και της οικονομιας (εκτος των άλλων).
        η ανησυχία μας είναι μεγάλη για την ψυχολογια των παιδιων μας,, "γιατι μαμα δεν βλέπουμε πια τους παππουδες", "γιατι μαμα δεν γνωρίζω τον παππου και την γιαγια μου" "μου λειπουν τα ξαδερφια και οι φιλοι.."
        οσον αφορα τις επισκεψεις στην ελλαδα, θεωρω οτι θα ειναι δυσκολο να μεταφερομαστε 5 ατομα (2 γονεις και 3 παιδια) από οικονομικής άποψης..
        Τα παιδια σιγουρα θα κανουν φιλους εξαλλου ειναι τετοια η ηλικια τους που θα προσαρμοστουν πολυ ευκολα.
        Και η ψυχολογια των παιδιων θα ειναι χαλια οταν λογω της καταστασης της ελλαδας δεν θα μπορειτε να τους προσφερετε αυτα που θα θελατε. Σε ολες τις χωρες βοηθανε πολυ τις μητερες και τα παιδια με την μορφη επιδοματων και διαφορων παροχων........Τωρα οσο για τους παπουδες και τις γιαγιαδες και τους υπολοιπους συγγενεις απο εσας εξαρταται αν κατεβαινετε ελλαδα τα καλοκαιρια ...Δεν νομιζω η μορφωση και το μελλον των παιδιων να ειναι οι συγγενεις και οι φιλοι ....Εξαλλου ειναι μωρα ακομα ... Νομιζω οσο αφορα τα παιδια σου πρεπει να τα βαλεις προτεραιοτητα και μετα ολα τα αλλα .Σε αλλες χωρες τα παιδια σου θα γινουν πιο σωστοι ανθρωποι και θα ζησουν πολυ καλυτερα . Και οι παπουδες και οι γιαγιαδες νομιζω αυτο πρεπει να θελουν.Τωρα οσο για το οικονομικο οντως αυτο ειναι ενα θεμα ...... Αυτη ειναι η δικια μου γνωμη βεβαια !Σου ευχομαι να πανε ολα καλα οπως τα θελεις !
        Δεν υπάρχει τίποτε αδύνατο γι’ αυτόν που θα προσπαθήσει !!!
        Μέγας Αλέξανδρος, 356-323 π.Χ.,

        Comment


          #5
          Σ' ευχαριστω...

          Comment


            #6
            Γεωργια καλησπερα.Ολα οσα εχεις ειναι φυσιολογικες ανησυχιες.Ομως αυτο που πιστευω ειναι πως τα βαζεις ολα σε μια ζυγαρια κ βλεπεις τι αξιζει.Ειναι σημαντικοτερο να εχει το παιδι τη γιαγια κ τον παππου του?Η μηπως ειναι σημαντικοτερο να εχει καλυτερη ευκαιρια για το μελλον?
            Τι θα γινουν τα παιδια σου αν μεινουν εδω?Επισης εσεις θα εχετε για παντα την οικονομικη ανεση να σπουδασετε 3 παιδια?Τι μορφωση θα λαβουν εδω?Τι παροχες οταν θα χρειαστουν το συστημα υγειας της Ελλαδας?
            Εμενα ο πατερας μου ηταν 12 χρονια μεταναστης στη Γερμανια.Γυρισε εδω οπως κ τοσοι αλλοι για να κανει ενα σπιτακι κ να παντρευτει.Σε πληροφορω ακομα κ σημερα χτυπαει το κεφαλι του που γυρισε..
            Ακομα κ εμεις του λεμε(3 αδερφες ειμαστε) πως αν εμεναν τελικα στη Γερμανια ποσο διαφορετικα θα ηταν τα πραγματα για εμας.
            Ποσο διαφρετικη μορφωση θα ειχαμε αλλα κ σε τι περιβαλλον θα ειχαμε μεγαλωσει
            Εγω απο τη μερα που θυμαμαι τον εαυτο μου εμαθα πως πρεπει να εχεις μεσον για να γινει μια δουλεια.Επρεπε να εχω γνωστο για να παρω τη μεταγραφη στο τει ενω ειχα ολα τα κριτηρια κ ειμσταν οικονομικα χαλια.Επρεπε να δωσω φακελακι για να δει ο γιατρος τον πατερα μου αλλιως αδιαφορουσαν λες κ ειχαν να κανουν με σκυλι.Επρεπε να βρω γνωστο για να μπω σε δουλεια..Ειναι πολλα παρα πολλα....Ειμαι απογοητευμενη,σιχαθηκα κ το λεω παντα.
            Τιποτα δεν λειτουργει σωστα εδω.Διαλεγεις λοιπον που θελεις να μεγαλωσουν τα παιδια σου.

            Comment


              #7
              vaso31 ειναι πολυ σωστα οπως τα παραθετεις.. και γω συμφωνω πως η μορφωση και το μελλον των παιδιων μας ειναι πανω απο ολα. ειναι ομως εξισου σημαντικος και ο ψυχικος τους κοσμος.. οταν ειδα καποια ρεπορταζ για το εκπαιδευτικο συστημα της φιλανδιας μου ηρθε τρελα! ποσο πισω ειμαστε τελικα.. ποσο υπαναπτυκτοι.. στενοχωρηθηκα πραγματικα και απελπίστηκα.. το ιδιο και ο αντρας μου. και σκεφτηκαμε ως εξης! οι γονεις μας ηταν ανθρωποι χαμηλου μορφωτικου επιπεδου και αρκεστηκαν στις σπουδες μιας ξενης γλωσσας ή ΤΕΙ. εμεις που θεωρητικα εχουμε ανωτερο μορφωτικο επιπεδο απο εκεινους, δεν πρεπει να απαιτουμε περισσοτερα για τα παιδια μας (χωρις την κλικα των φροντιστηριων κτλ)?
              εχω ακουσει κι αλλες ιστοριες με ανθρωπους που γυρισαν ελλαδα και το χιλιομετανιωσαν.. ποιος ξερει τελικα αν η επιλογη που κανεις καποια στιγμη της ζωης σου ειναι και η σωστη..?
              παιζει και το άλλο βεβαια...: ισως να μην ειμαστε εμεις ετοιμοι να αφησουμε τους γονεις μας και τον τοπο που μεγαλωσαμε, παντρευτηκαμε κλπ....
              :confused:

              Comment


                #8
                georgia καλημέρα. Ετοιμάζομαι πυρετωδώς γιατί σε 8 ημέρες φεύγω με την οικογένειά μου για Αυστραλία. Έχω δύο παιδιά 13 και 7 και για τίποτα στον κόσμο δεν θα μπορούσα να ρισκάρω το μέλλον τους. Επειδή τα παιδιά μου σε σχέση με τα δικά σου είναι μεγάλα, εδώ και μήνες τα προετοιμάζω για την αλλαγή και την έχουν δεχτεί. Εσύ δεν χρειάζεται να κανείς ούτε καν αυτό. Μέσα σε όλη αυτή την προετοιμασία κατάλαβα ότι τελικά το ψυχολογικό πρόβλημα δεν το έχουν τα παιδιά μου γιατί αυτά θα είναι με την οικογένειά τους......(μαμά-μπαμπά) και αυτούς χρειάζονται.Το ψυχολογικό πρόβλημα το έχω εγώ γιατί δεν έκοψα εγκαίρως τον ομφάλιο και τώρα αναγκάζομαι να το κάνω απότομα. Παρόλα αυτά με βοηθούν οι γονείς μου να καταλάβω ότι τα παιδιά μου και η ζωή μου είναι πάνω από κάθε συγγενή γιατί όταν θα έρθει η ώρα της επαγγελματικής τους αποκατάστασης κανείς από τους συγγενείς δεν θα μπορεί να τα βοηθήσει.Και τότε ο παππούς και η γιαγιά θα το φέρουν βαρέως γιατί θα νιώθουν ότι εξ'αιτίας τους ίσως τα παιδιά βασανίζονται.......Τα παιδιά είναι ευτυχισμένα όταν είναι μαζί με τους γονείς τους που είναι και αυτοί ευτυχισμένοι και ήρεμοι.
                Heal the past. Live the present. Dream the future.

                Comment


                  #9
                  Originally posted by marie View Post
                  georgia καλημέρα. Ετοιμάζομαι πυρετωδώς γιατί σε 8 ημέρες φεύγω με την οικογένειά μου για Αυστραλία. Έχω δύο παιδιά 13 και 7 και για τίποτα στον κόσμο δεν θα μπορούσα να ρισκάρω το μέλλον τους. Επειδή τα παιδιά μου σε σχέση με τα δικά σου είναι μεγάλα, εδώ και μήνες τα προετοιμάζω για την αλλαγή και την έχουν δεχτεί. Εσύ δεν χρειάζεται να κανείς ούτε καν αυτό. Μέσα σε όλη αυτή την προετοιμασία κατάλαβα ότι τελικά το ψυχολογικό πρόβλημα δεν το έχουν τα παιδιά μου γιατί αυτά θα είναι με την οικογένειά τους......(μαμά-μπαμπά) και αυτούς χρειάζονται.Το ψυχολογικό πρόβλημα το έχω εγώ γιατί δεν έκοψα εγκαίρως τον ομφάλιο και τώρα αναγκάζομαι να το κάνω απότομα. Παρόλα αυτά με βοηθούν οι γονείς μου να καταλάβω ότι τα παιδιά μου και η ζωή μου είναι πάνω από κάθε συγγενή γιατί όταν θα έρθει η ώρα της επαγγελματικής τους αποκατάστασης κανείς από τους συγγενείς δεν θα μπορεί να τα βοηθήσει.Και τότε ο παππούς και η γιαγιά θα το φέρουν βαρέως γιατί θα νιώθουν ότι εξ'αιτίας τους ίσως τα παιδιά βασανίζονται.......Τα παιδιά είναι ευτυχισμένα όταν είναι μαζί με τους γονείς τους που είναι και αυτοί ευτυχισμένοι και ήρεμοι.
                  Ετσι ειναι ακριβως Marie !!!!!

                  Καλο ταξιδι να εχετε !!!!!!!!!!!!
                  Δεν υπάρχει τίποτε αδύνατο γι’ αυτόν που θα προσπαθήσει !!!
                  Μέγας Αλέξανδρος, 356-323 π.Χ.,

                  Comment


                    #10
                    marie καλημερα!
                    ποιο ειναι το πιο δυσκολο κομματι αυτης της διαδρομης που εχεις κανει τον τελευταιο καιρο? το θεωρητικο κομματι που προετοιμαζεις τα παιδια σου ή οταν γινεται πραξη πακεταροντας? σε ποια χωρα πατε? ευχομαι μεσα απο τα βαθη της καρδιας μου πολυ καλη επιτυχια!! ισως και κατα βαθος να βλεπω σε ολους εσας τον εαυτο μου που καποια στιγμη θα ξεκινα μια νεα ζωη..
                    οσο για τον ομφαλιο λωρο (πρακτικα) τον εχουμε κοψει εδω και παρα πολυ καιρο. απο την μερα που αρραβωνιαστηκαμε με τον αντρα μου εχουμε αναλαβει τα παντα μονοι μας. το κακο (ή καλο δεν ξερω) ειναι οτι οι οικογενειες μας παντα κρατουσαν και ακομη κραταν δεσμους με μας και τα εγγονια τους.. η απαντηση τους θα ειναι :εξαντλησατε ολες τις επιλογες στην ελλαδα? και μηπως να προσπαθησετε λιγο ακομη? και πρεπει να πατε στην αλλη ακρη της γης? και ολοι περναμε δυσκολα αλλά δεν ξενιτευομαστε κλπ κλπ, και θα μας γεμισουν τυψεις που θα ειμαστε μακρια.. κανεις τους δεν μπορει να δει λιγο παραπερα (το μελλον των εγγονιων τους)..
                    θα σας ξαναγραψω..

                    Comment


                      #11
                      Πρώτ' απ'όλα georgia, πρέπει να σου πω πως το έργο της απομάκρυνσης από την Ελλάδα το έχω ξαναπαίξει στα 18 μαζί με τους γονείς μου τότε.Πήγα για πρώτη φορά στην Αυστραλία για σπουδές. Τώρα επιστρέφω μετά από 20 χρόνια και είναι σαν να ξαναζώ το 1988, μόνο που αυτή τη φορά έχω εγώ την ευθύνη της απόφασης και όπως οι γονείς μου τότε με παρακίνησαν για ένα καλύτερο μέλλον έτσι τώρα πρέπει να κάνω κι εγώ με τα παιδιά μου. Το δύσκολο δεν είναι ούτε το πρακτικό ούτε το θεωρητικό κομμάτι, είναι το κατά πόσο είσαι έτοιμος να κάνεις το βήμα. Στενοχωριέμαι που φεύγω αλλά έχω δυο γονείς που σε καμία περίπτωση δεν θα έμπαιναν εμπόδιο στην οικογένειά μου. Έζησαν κι εκείνοι την μετανάστευση και τον αποχωρισμό από τους δικούς τους.Δεν σου κρύβω πως οι γονείς μου με βοήθησαν να πάρω την απόφαση να φύγω λέγοντάς μου ότι δεν υπάρχει μέλλον στην Ελλάδα για τα παιδιά,και για εμάς το ζητούμενο της συνταξιοδότησης σε 25-30 χρόνια ανύπαρκτο. Βάλε καλά στο μυαλό σου πως όταν οι συγγενείς σε αγαπούν πραγματικά σε αποδεσμεύουν από τις τύψεις και σε βοηθούν να πάρεις τη σωστή απόφαση όσο σκληρή κι αν είναι γι'αυτούς.Η μόνη κουβέντα των γονιών μου είναι πως εκείνοι την έζησαν τη ζωή τους,γέρασαν μεν αλλά δεν έχουν το δικαίωμα να καταστρέψουν τη ζωή των εγγονιών τους και αν το μέλλον τους είναι η Αυστραλία τότε εκεί πρέπει να τα πάω.Μην περιμένεις να σε καταλάβουν οι συγγενείς σου γιατί..... όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Σου εύχομαι όποια απόφαση κι αν πάρεις να είναι η τέλεια για τα παιδάκια σου και μόνο......
                      Heal the past. Live the present. Dream the future.

                      Comment


                        #12
                        πάνω απόλα είναι και η επιβίωση που είναι στο dna του καθενός μας δεν μπορούμε πλέον να ζήσουμε σε ένα κράτος που δεν μας παρέχει τίποτα παρα μονο άνχος και στενοχώρια.και εμείς θα φύγουμε και θα τους αφήσουμε όλους πίσω υγεία νάχουμε και όλα θα πάνε καλά.και φυσικά δεν θα κάνουμε αυτό που κάνανε η δικη μας που πήγανε κάτω και ξεχάσανε "ναρθουνε" πάλι ελλάδα έχουμε βαλι σκοπό κάθε χρόνο αν μπορούμε να ερχόμαστε διακοπές πράγμα που δεν έχουμε κάνει ποτε ούτε εγώ ούτε η γυναικα μου.δεν ήμασταν από τους τυχερούς τις ελλάδας παντα μια ζωή στην μπρίζα ήμασταν.α μην το ξεχασο μεχρι να φειγουμε απο ελλαδα οση εχουμε μεινη το καλητερο θαταν να μιν ανοιγατε την τηλεοραση και να σκεφτεστε θετικα. και το άλλο που ακούστηκε να δανείζεται το κράτος να τα δίνη στις "τραπεζες" και μετά να ζητάνε από εμάς να πληρώνουμε το μάρμαρο.

                        Comment


                          #13
                          Originally posted by Dionysis68 View Post
                          πάνω απόλα είναι και η επιβίωση που είναι στο dna του καθενός μας δεν μπορούμε πλέον να ζήσουμε σε ένα κράτος που δεν μας παρέχει τίποτα παρα μονο άνχος και στενοχώρια.και εμείς θα φύγουμε και θα τους αφήσουμε όλους πίσω υγεία νάχουμε και όλα θα πάνε καλά.και φυσικά δεν θα κάνουμε αυτό που κάνανε η δικη μας που πήγανε κάτω και ξεχάσανε "ναρθουνε" πάλι ελλάδα έχουμε βαλι σκοπό κάθε χρόνο αν μπορούμε να ερχόμαστε διακοπές πράγμα που δεν έχουμε κάνει ποτε ούτε εγώ ούτε η γυναικα μου.δεν ήμασταν από τους τυχερούς τις ελλάδας παντα μια ζωή στην μπρίζα ήμασταν.α μην το ξεχασο μεχρι να φειγουμε απο ελλαδα οση εχουμε μεινη το καλητερο θαταν να μιν ανοιγατε την τηλεοραση και να σκεφτεστε θετικα. και το άλλο που ακούστηκε να δανείζεται το κράτος να τα δίνη στις "τραπεζες" και μετά να ζητάνε από εμάς να πληρώνουμε το μάρμαρο.

                          Κι εγω Διονυση με τον αντρα μου μια ζωη στην μπριζα ημασταν . Οιυτε διακοπες αντε το πολυ λιγες μερες και ολο αγχος αγχος και τιποτε αλλο. Τωρα στην σουηδια ειμαστε τοσο ηρεμοι που ειναι σαν να κανουμε διακοπες !
                          Η ηρεμιη ζωη δεν συγκρινεται ουτε με ολα τα λεφτα του κοσμου ! Αντε να φυγετε κιεσεις γρηγορα !!!!!!
                          Δεν υπάρχει τίποτε αδύνατο γι’ αυτόν που θα προσπαθήσει !!!
                          Μέγας Αλέξανδρος, 356-323 π.Χ.,

                          Comment


                            #14
                            Originally posted by Dionysis68 View Post
                            πάνω απόλα είναι και η επιβίωση που είναι στο dna του καθενός μας δεν μπορούμε πλέον να ζήσουμε σε ένα κράτος που δεν μας παρέχει τίποτα παρα μονο άνχος και στενοχώρια.και εμείς θα φύγουμε και θα τους αφήσουμε όλους πίσω υγεία νάχουμε και όλα θα πάνε καλά.και φυσικά δεν θα κάνουμε αυτό που κάνανε η δικη μας που πήγανε κάτω και ξεχάσανε "ναρθουνε" πάλι ελλάδα έχουμε βαλι σκοπό κάθε χρόνο αν μπορούμε να ερχόμαστε διακοπές πράγμα που δεν έχουμε κάνει ποτε ούτε εγώ ούτε η γυναικα μου.δεν ήμασταν από τους τυχερούς τις ελλάδας παντα μια ζωή στην μπρίζα ήμασταν.α μην το ξεχασο μεχρι να φειγουμε απο ελλαδα οση εχουμε μεινη το καλητερο θαταν να μιν ανοιγατε την τηλεοραση και να σκεφτεστε θετικα. και το άλλο που ακούστηκε να δανείζεται το κράτος να τα δίνη στις "τραπεζες" και μετά να ζητάνε από εμάς να πληρώνουμε το μάρμαρο.
                            καλησπερα διονυση
                            οφειλω να ομολογησω οτι τον τελευταιο καιρο αισθανομαι εναν απροσδιοριστο .... φοβο. εχω παψει εδω και παρα πολυ καιρο να ακουω ή να βλεπω ειδησεις και καθε ειδους ενημερωτικη εκπομπη. παρ ολα αυτα εχω ενα τραγικο προαισθημα οτι κατι πολυ κακο και απαισιο ερχεται... ευχομαι να βγω ψευτρα. και αυτο που με αγχωνει πιο πολυ ειναι τι θα κανουμε με τα παιδια μας (οπως ολοι οι γονεις ετσι και μεις εχουμε σε προτεραιοτητα τα παιδια).
                            το κακο/καλό ειναι οτι εδω παιζει ενα "σταθερο" μεροκαματο (του αντρα μου. οσο σταθερη μπορει να θεωρηθει μια ιδιωτικη επιχειρηση). αυτο μας κανει διστακτικους..
                            σχετικα με τις επισκεψεις στην ελλαδα, στενοχωριεμαι οτι δεν θα μας περισσευουν χρηματα για επισκεψεις. θα κανουμε εναν αγωνα ολον τον χρονο για να μας μεινει κανενα cent στην ακρη και θα τα δινουμε σε εισητηρια για ελλαδα?

                            Comment


                              #15
                              Originally posted by ευανθια View Post
                              Κι εγω Διονυση με τον αντρα μου μια ζωη στην μπριζα ημασταν . Οιυτε διακοπες αντε το πολυ λιγες μερες και ολο αγχος αγχος και τιποτε αλλο. Τωρα στην σουηδια ειμαστε τοσο ηρεμοι που ειναι σαν να κανουμε διακοπες !
                              Η ηρεμιη ζωη δεν συγκρινεται ουτε με ολα τα λεφτα του κοσμου ! Αντε να φυγετε κιεσεις γρηγορα !!!!!!
                              θαυμαζω και ζηλευω (με τη καλη εννοια) πραγματικα τον τροπο που μιλας για την νεα σου ζωη..
                              πολυ θα ηθελα να διωξω το αγχος απο την καθημερινοτητα μας..
                              ποσο καιρο προετοιμαζες το ταξιδι για την στοκχολμη (γραφειοκρατια κλπ)?

                              Comment

                              Working...
                              X