Announcement

Collapse
No announcement yet.

Αυστραλία - Η γειτονιά των Ελλήνων

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Αυστραλία - Η γειτονιά των Ελλήνων

    Η γειτονιά των Ελλήνων

    ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ



    Η απογραφή του 2006, φανερώνει με το δικό της τρόπο τη δημογραφική πραγματικότητα του Fairfield. Από την άλλη, είναι οι εντυπώσεις των συμπαροίκων και των πολύχρονων κατοίκων της περιοχής που φτιάχνουν και αυτοί με τη δική τους εμπειρία, τη δική τους εικόνα για τη γειτονιά τους.

    Ακολουθεί η εικόνα που ο λάτρης του καφέ, δημιουργεί καθώς πίνει νωχελικά το μέτριο ελληνικό του σε ένα από τα ελληνικά ζαχαροπλαστεία της περιοχής. Και όλες αυτές οι εικόνες, στην περίπτωση του Station Street και του Fairfield γενικότερα, συμπληρώνουν η μία την άλλη.

    ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
    Μπορεί πολλοί να νομίζουν ότι η ελληνική παρουσία γενικότερα στην περιοχή έχει ατονήσει, αυτό όμως σύμφωνα με την απογραφή του 2006 είναι μία εν μέρει λανθασμένη αντίληψη. Ναι μεν, έχει μειωθεί ο αριθμός των Ελλήνων στην περιοχή από τα προηγούμενα χρόνια, αλλά οι Έλληνες παραμένουν η πρώτη εθνοτική ομάδα της περιοχής και αναλογούν στο 10% περίπου των κατοίκων. Όσο για τα ελληνικά, είναι η πρώτη επικρατέστερη γλώσσα, μετά την αγγλική και μιλιέται από το 9,2% των κατοίκων της περιοχής.

    Κυρίως μεσήλικες και εργένηδες μένουν στην περιοχή με την ηλικιακή ομάδα των 25-54 χρόνων να αποτελεί το 54% περίπου των κατοίκων και τους ανύπαντρους/ες το 45% του πληθυσμού του Fairfield.

    Τα στατιστικά στοιχεία λένε και μία ακόμα πραγματικότητα για την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση των κατοίκων. Μόνο ένα 5% από αυτούς είναι εργάτες, ενώ στην πλειοψηφία τους οι υπόλοιποι είναι άνθρωποι έχουν ανώτερη ή ανώτατη εκπαίδευση.

    Βάλτε λίγο στο μυαλό σας την εικόνα των "γιάπις", του μερικώς μεσήλικα 40 και κάτι, που είναι ανύπαντρος/η, με καριέρα, αγαπά την καλή ζωή, δεν έχει πολλές-πολλές υποχρεώσεις και είναι μορφωμένος, για να καταλάβετε την πιο χαλαρά (από τα δημογραφικά ποσοστά) εικόνα του ατόμου, που θα συναντήσετε στο Station Street.

    Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΟΥ 45 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ
    Η κ. Βίκυ Βασιλειάδη μένει στο Fairfield για 45 περίπου χρόνια τώρα. "Ήρθα το 1962 στην περιοχή", μου λέει, "και από τότε μπορεί να αλλάξαμε σπίτι, αλλά όχι περιοχή.

    Η κ. Βίκυ έζησε τον παλμό της περιοχής όπως πολλοί άλλοι.

    "Τα πρώτα χρόνια ζούσαν πιο πολλοί Αυστραλοί, σιγά-σιγά ο ελληνισμός που έμενε στο Fitzroy, στο North Fitzroy ή στο Collingwood έφυγε από εκεί και άρχισε να ανεβαίνει προς τα δω και προς το Northcote. Η αλήθεια είναι ότι κάποτε στην δική μου γειτονιά ήταν πολλοί περισσότεροι Έλληνες, αλλά ακόμα και σήμερα μένουν πολλοί ακόμα εδώ. Εκείνοι που έφυγαν την έκαναν προς Doncaster μεριά", λέει η κ. Βίκυ, φτιάχνοντας με τη δική της εμπειρία το μονοπάτι της προαστιακής μετακίνησης των Ελλήνων της περιοχής και της Μελβούρνης.

    "Τα σπίτια στην περιοχή ήταν σχετικά μικρά και αυτοί που έφυγαν, το έκαναν για να πάνε σε μεγαλύτερα και καλύτερα σπίτια. Τα σπίτια αυτά ήταν παλιά", αναφέρει η κ. Βίκυ.

    "Στερνή μου γνώση, να σ' είχα πρώτα", σκέφτομαι και η κ. Βίκυ επιβεβαιώνει τη σοφία της παροιμίας.

    "Εμείς αυτό το σπίτι το πήραμε πριν από 30 χρόνια $52.000 και σήμερα πάει γύρω στο $1 εκατομμύριο", μου λέει και, όχι, δεν με εκπλήσσει η απάντηση και δεν εκπλήσσει κανέναν υποθέτω γιατί, η αλήθεια να λέγεται, το Fairfield είναι ήσυχο και λειτουργικό προάστιο από άποψη συγκοινωνίας.

    Εργάτες αγόραζαν πριν τριάντα και σαράντα χρόνια στο Fairfield. Θυμάται η κ. Βίκυ... "Στην ηλικία την δική μου οι Έλληνες που ζούσαν εδώ ήταν όλοι εργάτες. Κοιτάζαμε τότε να πάρουμε σπίτι που να είναι κοντά στις συγκοινωνίες. Να είναι κοντά σε τραίνο και σε τραμ, γιατί δεν είχαμε αυτοκίνητα ιδιωτικά τότε. Βγαίναμε το πρωί να πάμε στην δουλειά μας, γέμιζε το τραμ και άκουγες μόνο ελληνικά να μιλάνε".

    Και σήμερα τι γίνεται;

    "Το ίδιο, δεν εργάζομαι τώρα, αλλά πάω στο Station street και παντού ακούω να μιλάνε ελληνικά. Εγώ που πάω εκεί και κάνω τα ψώνια μου, ξέρω ότι πολλά, για να μην πω τα περισσότερα, μαγαζιά στο Station Street είναι ελληνικά. Το σούπερ μάρκετ ελληνικό, το μπακάλικο ελληνικό, το μανάβικο ελληνικό, Έλληνες γιατροί, το φαρμακείο ελληνικό, πάνω από έξι-εφτά ελληνικά εστιατόρια, δύο ζαχαροπλαστεία και πάει λέγοντας". Συμπληρώνει, αναφέροντάς μου ότι παλαιότερα στο Station Street τα περισσότερα μαγαζιά δεν ανήκαν σε Έλληνες, αλλά σε Ιταλούς και Αυστραλούς, ενώ σήμερα τα περισσότερα μαγαζιά ανήκουν σε Έλληνες.

    Εκείνο που παρατηρεί η κ. Βίκυ είναι ότι σήμερα κατά κάποιο τρόπο, ακόμα και οι συμπάροικοι που επέλεξαν να φύγουν από την περιοχή, επιστρέφουν. "Όχι οι ίδιοι", όπως λέει, "αλλά τα παιδιά τους. Να, εδώ δίπλα πολλά σπίτια μαθαίνω ότι τα αγοράζει νεολαία" και διευκρινίζει ότι αυτά τα νέα παιδιά είναι Ελληνόπουλα.

    Η κ. Βίκυ ετοιμαζόταν για έξοδο όταν χτύπησα την πόρτα της. "Ετοιμάζομαι να πάω στο γιατρό μου", μου λέει, "εδώ στο Station Street είναι και αυτός. Α! Ξέχασα να σου πω και πρέπει να στο πω. Εδώ στο Station Street, δεν υπάρχουν μόνο πολλές ελληνικές επιχειρήσεις, υπάρχουν και πολλοί Έλληνες υπάλληλοι". Και για να μου ξεκαθαρίσει πού το πάει, συμπληρώνει με καμάρι "Και τα δύο μου εγγόνια ο Πίτερ και η Νατάσσα εδώ ξεκίνησαν να δουλεύουν".

    Την χαιρετώ αφού τις ευχηθώ ότι καλύτερο για τα εγγόνια της και πάω για καφέ.



    #2
    Λίτσα, έχεις καμια φωτογραφία από τον τρόπο ζωής, δουλειάς και διασκεδάσεις των Ελλήνων της Αυστραλίας ;

    Comment

    Working...
    X