Announcement

Collapse
No announcement yet.

Ο ΤΡΑΪΑΝΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΡΑΧ

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Ο ΤΡΑΪΑΝΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΡΑΧ

    Το σημερινό "κραχ"

    είναι η τελευταία ευκαιρία της ανθρωπότητας

    να σωθεί άπαξ και δια παντώς.



    Η βέβαιη κατάρρευση της Νέας Τάξης

    δεν σημαίνει το τέλος του καπιταλισμού…



    …σημαίνει την αποτυχία

    της αστικής διαχείρισης του καπιταλισμού.



    Το αναμενόμενο "κραχ"

    δεν θα είναι μόνον οικονομικό…



    …θα είναι κοινωνικό και ηθικό

    και ίσως αυτό να είναι το χειρότερο.



    Τα "bakiri boys" των διαφόρων Harvard

    αποδεικνύονται πραγματικά ασυναγώνιστα…



    …ασυναγώνιστα στη βλακεία.



    Αυτοί οι βλάκες

    θα μας δώσουν την ευκαιρία να σωθούμε.







    ΤΝΤ στα θεμέλια της παγκόσμιας οικονομίας. Τοκογλύφοι, Νεόπλουτοι, Τενεκέδες, στην "ιδανική" αναλογία συνθέτουν ένα "εκρηκτικό" μείγμα, το οποίο απειλεί τα πάντα. Τι κρίμα. Οι "ασυναγώνιστοι", μόλις μας έπεισαν για την αξία της ελεύθερης οικονομίας, παρακαλάνε να τους σώσουν με κρατικά χρήματα. Αναρωτιόμαστε, μήπως κι ο Χότζας είχε τελειώσει το Χάρβαρντ. Ο Χότζας δεν ήταν αυτός, που μόλις έμαθε τον γάιδαρο του να μην τρώει, αυτός είχε το θράσος να πεθάνει; Κάτι τέτοιο δεν έπαθαν και οι πολυεκατομμυριούχοι μάνατζερ της Νέας Τάξης; Μόλις επέβαλαν την Νέας Τάξη παγκοσμίως, αναγκάζονται να της βάλουν σοσιαλιστικού τύπου "οξυγόνα" για να επιβιώσει. Μόλις τελείωσαν τα "δόξα τω Θεώ" άρχισαν τα "βόηθα Παναγιά". Κάτι είναι κι αυτό. Τονώνεται το θρησκευτικό αίσθημα. Άρχισαν και τα ευχέλαια τα μαγαζάκια των επενδυτών.

    Ο καθένας έχει το τέλος που του ταιριάζει και η Νέα Τάξη δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτόν τον κανόνα. Ελεεινοί και ποταποί άνθρωποι την επινόησαν και την εξουσιάζουν και το τέλος της θα είναι ανάλογο με την ποιότητα αυτών των ανθρώπων. Το πάλαι ποτέ πανίσχυρο χριστιανικό σύστημα, που επί αιώνες έμοιαζε με απόρθητο λίθινο κάστρο, σήμερα μοιάζει με μια πάνινη "τέντα", που την απειλεί ο "άνεμος". Λογικό είναι αυτό, αν σκεφτεί κάποιος το ποιος το "μετάλλαξε" και ποιοι το διαχειρίζονται. Ένα σύστημα, το οποίο το έχουν σχεδιάσει οι Εβραίοι, μόνον με "πάγκο" παζαριών μπορεί να μοιάζει και με τίποτε άλλο. Ως ένα εμπορικό σύστημα, όπου τα πάντα αποτιμώνται σε χρήμα και τα πάντα μπορούν να πουληθούν.

    Σύστημα όμως, που λειτουργεί με τέτοιον τρόπο, δεν μπορεί να ελπίζει σε μακροημέρευση. Το σύστημα μοιάζει με ένα εργοστάσιο. Αυτό το εργοστάσιο είναι πανίσχυρο, επειδή ακριβώς παράγει. Αν ο καθένας που βρίσκεται μέσα σ' αυτό πουλάει ό,τι βρίσκεται μπροστά του —αδιαφορώντας για τις συνέπειες στη λειτουργία του—, τότε αυτό το εργοστάσιο παύει να είναι τέτοιο και γίνεται ένας εμπορικός πάγκος. Ένας ιδιόμορφος πάγκος με χιλιάδες ανταλλακτικά, τα οποία αρχικά ήταν συναρμολογημένα μεταξύ τους. Αν τα πάντα αποτιμώνται σε χρήμα και μπορούν να πωληθούν, τίποτε δεν λειτουργεί. Αυτό συνέβη με το σημερινό σύστημα. Βρέθηκε σε λάθος χέρια τη λάθος ώρα. Βρέθηκε σε χέρια εμπόρων, οι οποίοι πωλούσαν οτιδήποτε έβρισκαν μπροστά τους. Το αποτέλεσμα ήταν η υπολειτουργία αυτού του εργοστασίου και η κατάληξη θα είναι το βέβαιο κλείσιμό του.

    Αυτά, δηλαδή, τα οποία βλέπουμε σήμερα να συμβαίνουν στα κράτη, δεν αποτελούν κάποιο είδος μυστηρίου. Γι' αυτόν τον λόγο αναφερόμαστε και στην ταυτότητα των διαχειριστών του. Όταν το σύστημα "έπεσε" στα χέρια των Εβραίων, ήταν λογικό ν' αλλάξει τη φιλοσοφία του. Ήταν λογικό να δανειστεί τη φιλοσοφία των διαχειριστών του. Τη φιλοσοφία του Γκρίνσπαν, του Μπενράκε, του Μπάφετ ή του Σόρος. Οι Εβραίοι είναι έμποροι. Ως λαός έχουν μια συγκεκριμένη νοοτροπία και βέβαια συμφέροντα. Αυτοί μεθόδευσαν την παγκοσμιοποίηση της Νέας Τάξης. Ο καθένας από αυτούς πήρε έναν ρόλο και φτάσαμε εδώ όπου φτάσαμε. Κάποιοι από αυτούς, ελέγχοντας τα οικονομικά κέντρα εξουσίας των ΗΠΑ, έδιναν "ρυθμό" και κάποιοι άλλοι ομοεθνείς τους έσερναν τον "χορό" της εφαρμογής της παγκοσμιοποίησης.

    Γι' αυτούς τα πράγματα ήταν απλά. Εμπορεύονταν και "ξεπουλούσαν" τα κεφάλαια άλλων. Τα κεφάλαια των χριστιανών τη στιγμή που οι ίδιοι δεν ήταν χριστιανοί. Ήταν αλλόθρησκοι έμποροι, που δραστηριοποιούνταν μέσα στον χριστιανικό κόσμο. Η "παγκοσμιοποίηση" τους ευνοούσε, γιατί απλούστατα τους έκανε πλούσιους, ενώ το κόστος της δεν τους αφορούσε. Η ιδιωτικοποίηση —στην κυριολεξία— του Πλανήτη —γιατί περί αυτού πρόκειται— τους ευνοούσε. Ήταν ένας μικρός λαός, που με αυτόν τον τρόπο έπαιρνε υπό την κατοχή του μεγάλο μέρος του συνολικού πλούτου του Πλανήτη. Αυτά τα οποία έχαναν ως λαός με υπάρχον κράτος ήταν πολύ λιγότερα από αυτά τα οποία κέρδιζαν ως λαός με εκτεταμένη "διασπορά". Των άλλων λαών το κεφάλαιο "ρευστοποιούσαν" και έπαιρναν τα μερίδιά τους. Των άλλων λαών τη γη έβγαζαν στο "σφυρί". Των άλλων λαών τα εργοστάσια έθεταν σε αχρηστία.

    Επιμένουμε να λέμε των "άλλων", γιατί οι ίδιοι άνθρωποι, σε συνθήκες που αφορούν το δικό τους κεφάλαιο, λειτουργούν διαφορετικά. Για μια πηγή νερού ή για ένα ελαιόδενδρο στο Ισραήλ μπορούν να σκοτώσουν κόσμο, προκειμένου να το αποκτήσουν αν είναι ξένο ή να το διατηρήσουν στην κατοχή τους αν τους ανήκει. Η "άνεσή" τους στο ξεπούλημα ιδιωτικού κεφαλαίου ή στις ιδιωτικοποιήσεις δημοσίου κεφαλαίου εκδηλώνεται μόνον στο κεφάλαιο των "άλλων". Αυτό το οποίο έχει σημασία είναι ότι ξεπούλησαν τα πάντα στη Δύση. Ό,τι κατάφεραν τα εθνικά συστήματα με κόπο δύο αιώνων, "ξεπουλήθηκε" μέσα σε λίγες δεκαετίες. Στο όνομα του κέρδους "ρευστοποιήθηκαν" τα πάντα. Συστήματα πανίσχυρα και ακλόνητα απέκτησαν αντοχές "χαρτοπετσέτας". Λαοί με κεφάλαιο και απασχόληση βρέθηκαν ξαφνικά μπροστά σε άχρηστα βιομηχανικά "συντρίμμια" και σε ταμεία ανεργίας. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μεθόδευσης.

    Απλά είναι τα πράγματα. Δεν υπάρχει μυστήριο στις μεθοδεύσεις τους. Αν δώσεις σ' έναν γύφτο ένα εργοστάσιο, θα το διαλύσει, για να το πουλήσει. Γιατί; Επειδή είναι κουτός; Επειδή δεν καταλαβαίνει την αξία του; Όχι βέβαια. Ο γύφτος είναι πανέξυπνος. Όλα τα καταλαβαίνει. Απλά θα το διαλύσει, γιατί επιλέγει να είναι γύφτος. Ο γύφτος είναι έμπορος. Αν γίνει εργοστασιάρχης, παύει να είναι γύφτος. Αν γίνει εργοστασιάρχης, πρέπει ν' αλλάξει τη ζωή του και αυτό δεν το θέλει. Πρέπει να γίνει "στατικός", ενώ αυτός έχει μάθει να είναι "κινητικός". Πρέπει ν' αλλάξει τη νοοτροπία του, γιατί η "στατικότητα" απαιτεί αυτοθυσία, προκειμένου να προστατευτεί το κεφάλαιο. Πρέπει να γίνει τίμιος, γιατί θα πάψει να είναι "αγνώστου διαμονής". Πρέπει ν' αλλάξει την παιδεία που θα δώσει στα παιδιά του, γιατί θα τους παραδώσει κεφάλαιο-βιομηχανία και όχι κεφάλαιο-γνώση.
Working...
X