Announcement

Collapse
No announcement yet.

Ειδήσεις για την Αυστραλία που μπορεί να ενδιαφέρουν.

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Το άρθρο που αναφέρεται στα σχολεία και την βασική εκπαίδευση γνωρίζει κάποιος για πόσα χρόνια είναι αυτή? ΠΧ Εδώ Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο είναι 12 χρόνια αν είναι κάτι αντίστοιχο και εκεί αντιστοιχεί σε περίπου $6.000/Year

    Comment


      Το άρθρο που αναφέρεται στην βασική εκπαίδευση είναι γενικό και αόριστο.Σε συνάντηση που είχα αυτήν την βδομάδα με 'Ελληνα διευθυντή
      δημόσιου σχολείου στο SYDNEY, δεν προέκυψε από πουθενά αυτό το κόστος εκπαίδευσης.Βέβαια αυτό αφορά Αυστραλούς υπηκόους και παιδιά που έχουν βίζα παραμονής.Για ξένους σπουδαστές το κόστος είναι πράγματι μεγάλο.
      Η εγγραφή για την σχολική χρονιά σε δημόσιο σχολείο κυμαίνεται από 50$ έως 200 $, ανάλογα την τάξη και την περιοχή και αυτό είναι προαιρετικό εάν τα εισοδήματα των γονέων είναι χαμηλά, επιπρόσθετα έξοδα είναι η σχολική ενδυμασία, κάποια σχολικά βιβλία και κάποιες εκδρομές.Το κράτος πρόνοιας όμως, φροντίζει πάντα για οικονομική βοήθεια στους μη έχοντες.
      Για καλύτερη και έγκυρη πληροφόρηση μπορείς να βάλεις στο google-Schooling costs και την πόλη που σε ενδιαφέρει.

      Comment


        Ώρες ώρες, αυτός ο Νεός Κόσμος το παρακάνει με την προπαγάνδα.............Έλεος πιά.

        Comment


          Λάθος! Δεν μπορεί να είναι αυτή η Αυστραλία

          Εφιάλτης για πολλούς νεομετανάστες η «Γη της Επαγγελίας»



          Μέλη της οργάνωσης επιδίδουν επιταγή σε οικογένεια
          ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΜΟΡΡΙΣ


          Το όνομα που έβγαλε τελικά -από αμνημονεύτων χρόνων- η Αυστραλία ως «Γη της Επαγγελίας», δεν εννοεί να το χάσει με τίποτε.
          Διερωτάται κανείς μήπως αιτία είναι η απόσταση για τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και την ωραιοποίηση της πραγματικής εικόνας ή απλώς οι άνθρωποι, όταν βρίσκονται προ αδιεξόδου… πιάνονται με μεγαλύτερη ευκολία από το όνειρο.

          Όπως και να ’χει, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η αναγκαστικά απότομη προσγείωση γίνεται και από κει και πέρα είναι θέμα χαρακτήρα –αλλά και περιστάσεων– πόσο γρήγορα θα προσαρμοστεί κάποιος στην πραγματικότητα. Χωρίς να μη λείπουν και οι περιπτώσεις του «ήλθον, είδον και απήλθον».
          Η αναφορά στους νεομετανάστες Έλληνες, οι οποίοι λόγω της κρίσης στη γενέτειρα, εδώ και τρία χρόνια, έστρεψαν το βλέμμα τους –και στήριξαν τις ελπίδες τους– στην Πέμπτη Ήπειρο.

          Πολλοί οι ενδιαφερόμενοι να τολμήσουν το μακρινό ταξίδι, λίγοι όμως εκείνοι που μπαίνουν στον κόπο να ερευνήσουν λίγο πιο πέρα από το ότι ‘άκουσαν ότι στην Αυστραλία υπάρχουν μεγάλες ευκαιρίες, πολλές δουλειές και ακόμη περισσότερα χρήματα’.
          Αποτέλεσμα, συχνά, να φεύγουν άρον-άρον από τη σημερινή εφιαλτική κατάσταση της Ελλάδας και να φτάνουν σε μια –για κείνους– εξωπραγματική. Να μένουν, στην καλύτερη περίπτωση, άφωνοι και να λένε «καλά, αυτή είναι η Αυστραλία;»

          Ελάχιστοι εκείνοι που μπαίνουν στον κόπο -και έχουν την προνοητικότητα- να μάθουν ορισμένα πράγματα για τη χώρα, τον τρόπο ζωής, την αγορά εργασίας, και να μην… πέφτουν, όπως οι απληροφόρητοι, από τα σύννεφα.
          ΕΦΙΑΛΤΗΣ
          «Φεύγουν από μια τραγική, συχνά, κατάσταση και φτάνουν σε μια πραγματικότητα που ούτε στον χειρότερο εφιάλτη τους δεν είχαν δει» θα πει χαρακτηριστικά, ο Γιάννης Αθανασόπουλος, στον οποίο οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος, η πρωτοβουλία της συγκρότησης σωματείου στήριξης των νεοφερμένων Ελλήνων στη Μελβούρνη, παλινοστούντων ή νέων μεταναστών, Hellenic Australian Community Support Association.
          Ευαισθητοποιημένος ο ίδιος από το γεγονός ότι ανήκει στην κατηγορία των παλιννοστούντων –έστω και αν αυτό έγινε πριν… 28 χρόνια– με πολύ καλύτερες από τις σημερινές συνθήκες, θεωρεί ότι «η παροικία ήταν απροετοίμαστη για να δεχτεί αυτό το κύμα των ανθρώπων που σε πολλά σημεία θυμίζει τη μαζική μετανάστευση του ’50, αναφορικά με τις προσδοκίες από τη νέα Γη».
          Είναι γεγονός ότι τότε, οι άνθρωποι εγκατέλειπαν την πατρίδα τους από ανάγκη. Την Αυστραλία, την έβλεπαν σαν τη χώρα που θα τους επέτρεπε να δραπετεύσουν από την ανέχεια και να χτίσουν μια άνετη ζωή για τους ίδιους, αυτούς που άφησαν πίσω τους και την οικογένεια που θα δημιουργούσαν. Από λίγο έως πολύ, οι συνθήκες και το κοινωνικο-οικονομικό υπόβαθρο των τότε μεταναστών ήταν παρόμοιο, το ίδιο και η ηλικιακή τους κλίμακα. Οι περισσότεροι ήταν κάτω των τριάντα. Σήμερα, η Αυστραλία, φαντάζει ξανά σα μία διέξοδος, οι άνθρωποι όμως που τη βλέπουν σα σωσίβιο μέσα στην τρικυμία της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα, διαφέρουν μεταξύ τους, τόσο κοινωνικο-οικονομικά, όσο και ηλικιακά» θα πει ο Γιάννης Αποστολόπουλος.

          «ΤΟΥΣ ΝΟΙΩΘΩ ΑΠΟΛΥΤΑ»

          «Τους νοιώθω απόλυτα» θα πει χαμηλόφωνα, ο άνθρωπος που γεννημένος στη Μελβούρνη, σε ηλικία 6 χρόνων τον πήραν οι γονείς του στην Ελλάδα, στο ταξίδι της δικής τους επανόδου, μετά από 7 χρόνια στην Αυστραλία.
          Ο πατέρας του, θα πει σήμερα, υπήρξε νοσταλγός του τόπου που γεννήθηκε. Γύρισε στην Καλαμάτα και η Αυστραλία ήταν απλώς μια χώρα στην οποία είχε ζήσει κάποια χρόνια της ζωής του. Όσο για τον ίδιο, «είχα μνήμες που δεν έσβηναν. Το πάρκο, τον Αη Δημήτρη, το Λούνα Παρκ, το ατελείωτο καλοκαίρι, τα παιχνίδια με τους φίλους μου».
          Στα 19 του, ο Γιάννης αποφασίζει να γυρίσει στην Αυστραλία για διακοπές. Γνωρίζει, όμως, τη Μαγδαληνή, τον έρωτα της ζωής του και παρ’ ότι επιχειρεί να γυρίσει στην Ελλάδα, όταν ζει εκεί μερικούς μήνες, νοιώθει ότι δεν μπορεί να μείνει: «Ένοιωθα ανασφάλεια για την οικογένεια. Η Αυστραλία μού ενέπνεε ένα αίσθημα ασφάλειας, ιδίως για το μέλλον των δυο αγοριών μου».
          ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ
          «Πονάει πολύ», θα πει ο Γιάννης σήμερα, «να βλέπεις ανθρώπους που ήταν καλά εγκατεστημένοι στην Ελλάδα ν’ αρχίζουν από το μηδέν. Νέοι να νοιώθουν απόγνωση, το χειρότερο όμως να μη βρίσκουν βοήθεια από πουθενά.
          Ακριβώς, η διαπίστωση αυτή ώθησε εμένα και δέκα άλλα άτομα πριν τρία χρόνια να συσπειρωθούμε προκειμένου να βοηθήσουμε τους νεοφερμένους. Το HACSA προσφέρει ανθρωπιστική, ηθική, ψυχολογική και υλική βοήθεια. Από το να υποδεχτεί τους νεοφερμένους στο αεροδρόμιο, να τους βρει σπίτι, να τους βοηθήσει να βρουν τα απαραίτητα έπιπλα και να μετακομίσουν, μέχρι το κυριότερο που είναι να βρουν δουλειά» θα πει ο Γιάννης, ο οποίος έρχεται σε καθημερινή σχεδόν επαφή με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νεομετανάστες.
          «Είναι απίστευτο το ότι, μετά από πάνω από μισό αιώνα, επαναλαμβάνεται το ίδιο σενάριο με διαφορετικά πρόσωπα. Να έρχονται εδώ άνθρωποι που δεν έχουν πού να σταθούν, πώς να βρουν δουλειά και, κυρίως, πώς να αντιμετωπίσουν μια πραγματικότητα που δεν είναι αυτή που φαντάστηκαν.
          Η απομυθοποίηση της Αυστραλίας είναι το μεγαλύτερο ίσως εγχείρημα σ’ αυτήν την περίπτωση.
          Οι περισσότεροι έρχονται εδώ, χωρίς να γνωρίζουν τις συνθήκες ζωής, εύρεσης εργασίας και πέφτουν από τα σύννεφα».

          ΣΤΕΓΑΣΗ
          Η στέγαση, είναι το άλλο μεγάλο πρόβλημα, θα πει ο Γιάννης.
          «Η εύρεση και ενοικίαση σπιτιού, είναι ένα πολύ δύσκολο θέμα, το οποίο πραγματικά μας απασχολεί πάρα πολύ όλους εμάς που ερχόμαστε σε άμεση επαφή μαζί του. Τα κτηματομεσιτικά γραφεία δεν ενοικιάζουν σε νεοφερμένους, αν δεν εγγυηθεί κάποιος που εγκρίνεται ή αν οι ζητούντες να ενοικιάσουν δεν έχουν τουλάχιστον ένα χρόνο στην Αυστραλία. Αυτό είναι όντως μεγάλο πρόβλημα.

          Καταφέραμε να εξασφαλίσουμε ένα φορτηγάκι για τη μεταφορά επίπλων, αλλά εκείνο που χρειαζόμαστε επειγόντως είναι μία αποθήκη.
          Ζητάμε από τους οργανισμούς να συσπειρωθούν και να βοηθήσουν, όσο μπορούν αυτούς τους ανθρώπους, που, από τη μια μέρα στην άλλη, βρέθηκαν χωρίς δουλειά, χωρίς στέγη, χωρίς μέλλον, μέσα στην ίδια την πατρίδα τους».
          Στη συνέχεια, ο Γιάννης θα πει ότι ακόμη ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα είναι η προσαρμογή στις νέες συνθήκες ζωής. Πώς κάποιος, από υψηλόβαθμο στέλεχος σε εταιρία, να ψάχνει τώρα για δουλειά σε εργοστάσιο και, μάλιστα, να μη βρίσκει. Πώς να μην πέσει το ηθικό του. Πώς να μη θέλει να γυρίσει πίσω, αλλά την ίδια ώρα να διαπιστώνει ότι δεν μπορεί.

          Βέβαια, υπάρχουν και οι περιπτώσεις εκείνων που δείχνουν τέτοιο ψυχικό θάρρος που πραγματικά προκαλούν το θαυμασμό. Που προσαρμόζονται και προσπαθούν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους κάτω από δύσκολες, απίστευτα σκληρές συνθήκες. Που στα πενήντα τους, από ανώτεροι κρατικοί υπάλληλοι, αναγκάζονται να κάνουν χειρονακτικές, βαριές δουλειές».
          Εκείνο που θαυμάζει ο ίδιος, θα πει, στους νεοφερμένους, είναι το πνεύμα αλληλεγγύης. «Πώς κοιτάζει ο ένας να στηρίξει τον άλλον, να τον ενθαρρύνει, μ’ έναν καλό λόγο, αλλά και πρακτική βοήθεια. Είναι υπέροχο να βλέπεις αυτήν την πηγαία ανθρωπιά, την αδελφοσύνη, την αγάπη του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπο που αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με κείνον».
          Η διασκέδαση, θα πει ο Γιάννης, είναι κάτι για το οποίο διψάνε. «Το έξω είναι, βέβαια, λόγω των συνθηκών, απαγορευτικό. Έτσι κοιτάζουν να συγκεντρώνονται πότε στο σπίτι του ενός και πότε του άλλου, να ακούνε μουσική και να διασκεδάζουν με τα ίδια απλά μέσα που διασκέδαζαν οι μετανάστες του ’50. Είναι απίστευτο!»
          Μια συγκέντρωση που δεν θα πρέπει να λείψει κανείς, είναι εκείνη που διοργανώνει το σωματείο στις 2 Φεβρουαρίου στο Clayton, στο γήπεδο της Clarinda.
          «Είναι μια ευκαιρία να γραφούν νέα μέλη, να γνωρίσουν οι νεοφερμένοι τους παλιούς και να διασκεδάσουν με μουσική και ελληνικά εδέσματα σ’ ένα περιβάλλον ζεστό που οι νεοφερμένοι το έχουν τόση ανάγκη».

          Η τελευταίες Ειδήσεις, Απόψεις, Ψυχαγωγία, Αθλητισμός και Ζωή από τον «Νέο Κόσμο» στην Μελβούρνη της Αυστραλίας.

          Comment


            Συμφωνώ aus...πολύ κατατοπιστικό και ενδιαφέρον άρθρο από neoskosmos, πολλοί είναι οι ενδιαφερόμενοι που θα τολμήσουν το μακρινό ταξίδι, λίγοι όμως εκείνοι που μπαίνουν στον κόπο να ερευνήσουν λίγο πιο πέρα από το ότι ‘άκουσαν ότι στην Αυστραλία υπάρχουν μεγάλες ευκαιρίες, πολλές δουλειές και ακόμη περισσότερα χρήματα’.
            Αποτέλεσμα, συχνά, να φεύγουν άρον-άρον από τη σημερινή εφιαλτική κατάσταση της Ελλάδας και να φτάνουν σε μια –για κείνους– εξωπραγματική. Να μένουν, στην καλύτερη περίπτωση, άφωνοι και να λένε «καλά, αυτή είναι η Αυστραλία;»
            Ελάχιστοι εκείνοι που μπαίνουν στον κόπο -και έχουν την προνοητικότητα- να μάθουν ορισμένα πράγματα για τη χώρα, τον τρόπο ζωής, την αγορά εργασίας, και να μην… πέφτουν, όπως οι απληροφόρητοι, από τα σύννεφα.

            Congratulations~HACSA (Hellenic Australian Community Support Association).
            "Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός."

            Comment


              Emotional day for those becoming Australian citizens as Melburnians celebrate our national day | News.com.au
              “Nothing is forever”

              Comment


                Tα σχόλια σχετικά με το άρθρο του neoskosmos μεταφέρθηκαν http://www.patriotaki.net/%CE%BC%CE%.../index114.html

                Comment


                  Οι τιμές των σπιτιών δεν απειλούνται από «φούσκα» | Neos Kosmos

                  Comment


                    Δικά μας είναι τα σύνορα εμείς αποφασίζουμε | Neos Kosmos


                    http://neoskosmos.com/news/el/%CE%97...BD%CE%AE%CF%82
                    “Nothing is forever”

                    Comment


                      newsIT.gr Πρέσβειρα Αυστραλίας στην Ελλάδα - YouTube

                      Πάνω απο 500.000 Έλληνες στην Αυστραλία!

                      100.000 Australian Citizens (με 2 υπηκοότητες) ζουν στην Ελλάδα

                      Comment



                        Χιλιάδες στην ανεργία στην Βικτώρια | Neos Kosmos


                        Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση είναι καθήκον!!!

                        Comment


                          Η Αυστραλία θα αναγνωρίσει ότι οι Αβορίγινες ήταν οι πρώτοι κάτοικοί της



                          Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση είναι καθήκον!!!

                          Comment


                            Όλα του γάμου δύσκολα κ όχι μόνο.... Ώχχχχχχχ

                            Η Αυστραλία ακύρωσε 1.000 βίζες μόνιμης διαμονής | Neos Kosmos

                            Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση είναι καθήκον!!!

                            Comment




                              Βουτηγμένη στη διαφθορά η οικοδομική βιομηχανία | Neos Kosmos
                              Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση είναι καθήκον!!!

                              Comment

                              Working...
                              X