Announcement

Collapse
No announcement yet.

Γειά σας και καλό κουράγιο

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Γειά σας και καλό κουράγιο

    Γειά σας σε όλα τα μέλη και εύχομαι καλή τύχη σε όλους πάρουν την μεγάλη απόφαση και μεταναστεύσουν.

    Συγχαρητήρια στους εμπευστές του site καθώς σε όσα μέλη είχαν το χρόνο και το μεράκι να καταγράψουν και να μοιράσουν τις εμπειρίες τους σχετικά με ένα τόσο δύσκολο αλλά και επίκαιρο θέμα. Η μετανάστευση απαιτεί πολλά αποθέματα αντοχής και αποτελεί μεγάλη δοκιμασία για τον μετανάστη ιδίως όταν υπάρχουν εξαρτώμενα μέλη. Αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά εδώ με τις σωστές υποδομές αλλά ας μην σχολιάσουμε τα κακώς κείμενα. Όντως αισιόδοξος άνθρωπος, πιστεύω ότι στην απόλυτη μαυρίλα πρέπει να υπάρχει αχτίδα που να βοηθάει να συνεχίζουμε (να μην θεωρηθεί διαφήμηση για γνωστή μάρκα whiskey) αλλά οι Άγγλοι έχουν την νοοτροπία του stiff upper lip.

    Για μένα λοιπόν. Είμαι παιδί μεταναστών. Ήρθα από Αυστραλία Ελλάδα 14 χρονών δηλαδή τελείωσα 2α γυμνασίου εξω και 3η γυμνασίου εδω. Αυτό σήμαινε ότι έχασα το δικαίωμα να δώσω για πανεπιστήμιο με τους ομογενείς (τότε έπρεπε να κάνεις 3 χρόνια γυμνάσιο στο εξωτερικό) και έπρεπε να κάνω catch-up εδώ.
    Τα εκπαιδευτικά συστήματα των δύο χωρών έχουν ριζικές αντιθέσεις και είναι διαφορετικής φιλοσοφίας.
    Της Αυστραλίας είχε (έχει??) πιο πρακτικές κατευθύνσεις ενώ το ελληνικό είναι πιο θεωρητικό. Τότε υπολόγισα ότι το Αυστραλεζικο συστημα είχε μια καθυστέριση τουλάχιστον 2 χρόνων στην ύλη.
    Πήγα πολυτεχνείο (επαρχείας Ελλάδας) και έχω αποκατασταθεί επαγγελματικά αλλά με πολλές παραχωρήσεις για κάποιον που του άρεσε και αρέσει αυτό που σπούδασε. Big deal θα μου πείτε πάρα πολλοί έχουν πρόβλημα βιοπορισμού αυτή την στιγμή και όντως συμφωνώ μαζί σας.

    Όμως με βάση τις δημοισευμένες πληροφορίες, είναι η Αυστραλία η λύση? Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει σε 50 χρόνια. Όταν πήγαν μετανάστες οι γονείς μου η Αυστραλία ήταν μια αναπτυσσόμενη χώρα με το δόγμα του White Australia και υπήρχαν δουλειές αρκετές (όμως τότε είχε και αρκετό ρατσισμό που ευτυχώς έχει αμβλυθεί τώρα).

    Τώρα η Αυστραλία είναι μια ανεπτυγμένη χώρα με ελάχιστο παραγωγικό ιστό αλλά με μια οικονομία βασισμένη σε υπηρεσίες, αγροτική παραγωγή και τεράστια αποθέματα ορυκτού πλούτου. Οι απαιτήσεις ειναι πια είναι σε εξειδικευμένο προσωπικό και η αγορά εργασίας είναι αρκετά αναταγωνιστική με πολλές μορφές απασχόλησης part-time etc και για αξιοπρεπή μισθούς τα στελέχη θα πρέπει να δουλεύψουν ωράρια μεγαλύτερα. Οι Αυστραλοί δουλεύουν πάρα πολλές ώρες σε αντιθέσει με Γερμανούς και Γάλλους.
    Εννοείται μονιμότητα γιοκ από aus public sector από 1998. Εντυπωσιάστηκα από την "συλλογική συμβάση εργασίας" των υπαλλήλων του state government of Victoria που προβλέπει shock-horror "ευέλικτο ωράριο" 38 ωρών όπου ανάλογα με της ανάγκες της υπηρεσίας μπορεί να δουλέψουν 12 ώρες την ημέρα με συμψηφισμό.

    Ουσιαστικά ο μόνος τομέας που έχει δυναμική ανάπτυξης είναι το Mining (οι Αυστραλοί το χαρακτηρίζουν ως the boom of the century) αλλά και οι ίδιοι (τουλάχιστον μέσω των εφημερίδων τους και σκόρπιες πληροφορίες από γνωστούς) εκφράζουν αμφιβολίες πως θα διαχυθεί αυτός ο πλούτος στην υπόλοιπη οικονομία τώρα που το δολλάριο Αυστραλίας έχει ανατιμηθεί τόσο πολύ. Η αγορά ακινήτων (μετά από περίοδο έντονης ανατίμησης σχεδόν σε επίπεδα φούσκας) είναι σε πτώση. Η Αυστραλία γλίτωσε το GFC
    χάρη στη Ν.Α. Ασια και την δίψα για resources και στην εξαιρετική δημοσιονομική διαχείρηση του κράτους.
    Η Αυστραλία έχει περάσει στους πολίτες της πολλές υποχρεώσεις που ως Ελλάδα και Ευρώπη θεωρούνται "υποχρέωση" του κράτους διοχετεύοντας κονδύλια σε στοχευμένες ενέργειες (ανεργείας, οικογενειακά κλπ). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το public debt 20%GDP αλλά private debt 175%/GDP. Βέβαια και στη Αυστραλία όπως και εδώ κάνανε την τρέλλα (ναι τρέλλα) να χρεώνονται στο λαιμό να πάρουν το μεγάλο σπίτι στη καλή περιοχή αλλά τουλάχιστον η οικονομία τους πάει για soft landing και όχι crash landing.

    Πιστεύω ότι η Αυστραλία έχει ακόμα λιγότερες ευκαιρίες σήμερα από ότι πριν 50 χρόνια για εύκολο πλουτισμό. Μπορεί να έχει σχετικά καλούς μισθούς αλλά σχεδόν τα πάντα τα πληρώνεις χωρίς "επιδοτήσεις" όπως είχαμε συνηθήσει σαν Ελλάδα. (Κλασσικη ατάκα γονέων - δολλάρια παιρνεις δολλάρια χαλάς). Πιστεύω το κέρδος για ένα μετανάστη (εδώ τους τρελλαίνω τους γέρους) υπάρχει σε μια μακροχρόνια παραμονή και τελικά ενσωμάτωση σε μια κοινωνία που έχει μια κάποια σταθερότητα και υποστηρίζεται από μια
    πιο υγιή οικονομική βάση. Η κοινωνία είναι βασισμένη σε μετανάστες (ο μόνοι πραγματικοί Αυστραλοί είναι οι Aborigines, οι άλλοι ήταν convicts ήταν ένα από τα επιχειρήματα των wogs έναντι των skips) και έχει μια πιο χαλαρή άποψη για την ζωή.

    Πολλές φορές ακούω ότι θα καθήσω 3-5-10 χρόνια, θα οικονομίσω και θα γυρίσω στην πατρίδα.
    Ίσως θα μας βοηθήσει σαν τελικός στοχός αλλά θα σας θυμίσω ότι 1960 και το 1990 η Ελλάδα είχε
    αλλάξει αρκέτα. Η Αυστραλία δεν είναι Γερμανία. Είναι επίσης και παααααρά πολύ μακριά. Όταν γυρίσετε θα σας αρέσει αυτό που θα βρείτε; Μετά τις εμπειρίες που θα έχετε αποκομίσει, εσείς και τα παιδιά θα προσαρμοστούν;
    Με βάση την δική μου εμπειρία όταν το παιδί είναι έως νήπιο προσαρμόζεται μια χαρά στη χώρα υποδοχής παίρνοντας και τα καλά αλλά και τα άσχημα. Από 5 έως 13 προσαρμόζεται καλά. Δύσκολα από 13 έως την ενηλικίωση. Και είναι δύσκολο να ξαναμπείς στο πετσί του Έλληνα όταν βλέπεις πως κάποιες άλλες χώρες λειτουργούν. Έχει πολύ πλάκα όταν έρχονται μετανάστες 1ης γενιάς και αναπολούν τις δεκαετίες μετά το 2ΠΠ ασχέτως εάν με τις βλακείες που έχει κάνει η Ελλάδα σαν λαός και σαν κυβέρνηση θα μας πάνε εκεί ξανά.
Working...
X