Announcement

Collapse
No announcement yet.

Για όσους είναι Μηχανικοί απο ΤΕΙ ή ΑΕΙ (No5)

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Βασικό πρόβλημα των μηχανικών που μεταναστεύουν στην Αυστραλία, είναι ότι ψάχνοντας για δουλειά σύχνα απορρίπτονται με το αιτιολογικό της "απουσίας τοπικής εμπειρίας". Υπάρχει πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης - στην Δυτική Αυστραλία μόνο- για την κάλυψη του κενού αυτού (experience engineering program). Προβλέπει 12 εβδομάδες θεωρία - standards, κανονισμοί κλπ- και 6 εβδομάδες εργασία σε εταιρείες , η οποία όμως δεν πληρώνεται. Το κόστος είναι 5900 AUD. Υπάρχει κανείς που να γνωρίζει κάτι σχετικό με την χρησιμότητα του;

    Comment


      ΠΟΛΥ σημαντική πληροφορία! Μ' ενδιαφέρει και μένα!!

      Comment


        Μια γρήγορη ανάρτηση εβρισκόμενος στο Brisbane εδώ και έναν μήνα και αναζητώντας εργασία.
        Τεράστιος παράγοντας για εύρεση εργασίας είναι η ύπαρξη τοπικού δικτύου γνωριμιών. Οι recruiters το πιο πιθανόν είναι να απογοητεύσουν, διότι από την μεριά τους κοιτάνε να στείλουν στους πελάτες τους υποψήφιους μηχανικούς με local experience. Είναι δύσκολο να ασχοληθεί μαζί σου recruiter αν δεν έχεις ντόπια εμπειρία. Εμένα μου το έχουν κλείσει (σχεδόν κατάμουτρα, πάντα με την χαρακτηριστική αγγλοσαξωνική ευλιγισία) ουκ ολίγες φορές.

        Επίσης, από συναντήσεις και σχετικά σεμινάρια (overseas engineers support group) που παρακολούθησα με τους Engineers Australia εδώ στο brisbane, όλοι συμφωνούσαν ότι η αναζήτηση εργασίας μέσω π.χ του seek είναι επίσης χαμένος χρόνος, ή στην καλύτερη περίπτωση λαχείο αν σου κάτσει. Οι αιτήσεις αυτές σπάνια είναι εταιρικές, ανταυτου΄είναι πάντα δημοσιυεμένες από recruiting agencies , όπου οι μη έχοντες ντόπια εμπειρία γίνονται filtered out.

        Άρα τί απομένει? Απομένει η απευθείας προσέγγιση εταιριών, η οποία βέβαια έχει τις δικές της δυσκολίες αν δεν υπάρχει η μεσολάβηση κάποιου γνωστού που θα "σε πάει μέχρι την πόρτα". Και αυτή η διαδικασία είναι χρονοβόρα.

        Επίσης, σημαντικό είναι να καταλάβει κάποιος που άνηκει στην αγορά εργασίας. Τα πράγματα διαφέρουν αρκετά από την Ελλάδα, ακόμα και από την Αγγλία που έχω κάποια εμπειρία. πχ Εδώ στην διαδικασία ανέγερσης μίας κατοικίας δεν εμπλέκεται σχεδόν πουθενα μηχανικός. Η κατασκευή γίνεται από builders, και μηχανικός έρχεται μόνο ως ελεγκτής/ιδιώτης μία φορά όταν ρίχνουν μία πλάκα θεμελίωσης και μία στο timber framing. Οι εταιρίες λοιπόν που κάνουν ανέγερση κατοικιών ΔΕΝ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ μηχανικούς, όπως πχ στην Ελλάδα.

        Επίσης, οι μηχανικοί που κάνουν μελέτες βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, μη γνωρίζοντας locaλ standards και ντόπια λογισμικά, που δύσκολα κάποιος θα ασχοληθεί (χρήμα, χρόνος) να εκπαιδεύσει.

        Επίσης αυτό που φαίνεται σαν επιλογή και ΤΟΝΙΣΤΗΚΕ από τους Engineers Australia ήταν για τους νεοφερμένους μηχανικούς να πάνε 1-2 χρόνια bush δηλαδή σε regional areas μακριά από αστικά κέντρα inland κυρίως. Πιο εύκολο εκεί να βρεθεί κάτι, αλλά δύσκολο αν είσαι με οικογένεια και βλέπεις γυναίκα και παιδί/α για 4-5 ημέρες τον μήνα.

        Comment


          Τους χαιρετισμούς μου σε όλους και όλες που αγωνίζονται ουσιαστικά για ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς και τις οικογένειές τους.

          Δε ξέρω κατά πόσο θα είναι ωφέλιμη σε όλους η τοποθέτηση που θα κάνω. Είναι το απόφθευγμα της μικρής διεθνούς εμπειρίας που έχω και όχι άμεσης εμπειρίας της Αυστραλέζικης αγοράς.

          Σε οποιαδήποτε χώρα, η γνώση της τοπικής αγοράς, των κανόνων, μεθόδων, διαδικασιών κλπ κλπ είναι όντως πολύ σημαντική για θέσεις junior και mid level. Δηλαδή για ηλικίες 30-40 χρονών. Φανταστείτε να ήσασταν ΕΣΕΙΣ ο project manager και να θέλατε να στελεχώσετε ένα έργο. Ποιόν θα προτιμούσατε? Τον ντόπιο (ή έστω τον Ινδό που έχει γνώση του συστήματος για 5-10 χρόνια) ή τον Ιταλό, Ισπανό, Έλληνα πρωτοεμφανιζόμενο μετανάστη? Όλοι τους μηχανικοί είναι, όλοι καλοί είναι, αλλά όταν πρόκειται για μια θέση που απαιτεί παραγωγική δουλειά, τότε η εμπειρία στην ντόπια αγορά, (και φυσικά του αντικειμένου) είναι top-priority. Φανταστείτε να πρόκειται για μια θέση σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο και ο υποψήφιος που θα πάρει τη θέση να πρέπει να ξέρει διαδικασίες έκδοσης οικοδομικών αδειών. Είναι δυνατόν ο εργοδότης να εμπιστευτεί ποτέ τον νεοεισερχόμενο στην αγορά Έλληνα μετανάστη? ΑΠΟΚΛΕΪΕΤΑΙ!!! Έχουμε ξαναπεί ότι οι εργοδότες, οι εταιρείες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ. Η μόνη πιθανότητα είναι όταν πρόκειται για θέση σε entry level που σε αυτή τη περίπτωση υπάρχουν άλλα κριτήρια. Καταλαβαίνετε...

          Οι πιθανότητες επιλογής σας αυξάνονται όταν η θέση αφορά senior και management level μόνο σε έργα που έχουν διεθνές προφίλ, είτε εκτελούνται στην Αυστραλία, είτε στην Ελλάδα, το Hong Kong, ή τη Γερμανία. Το προφίλ τέτοιων έργων είναι υπεράνω από τοπικούς κανονισμούς και γενικές διαδικασίες. Τότε, απαιτείται γνώση διεθνών standards και κανονισμών, καθώς επίσης και προσωπικότητα και δυνατότητα επικοινωνίας με όλους τους εμπλεκόμενους σε (εξαιρετικά) υψηλό επίπεδο. Αναρωτηθείτε, πόσοι από εσάς έχετε αυτό το προφιλ και πόσοι από εσάς μπορείτε να ανταγωνιστείτε εμπειρότατους Αυστραλούς μανατζαρέους (50-60 χρονών) που κάθε έργο που διαχειρίστηκαν στο παρελθόν είχε badget billions ενώ εσείς το πολύ-πολύ να διαχειριστήκατε έργα με millions budget. Δε λέω ότι είναι αδύνατο, απλώς αναρωτηθείτε!!!

          Αυτό που ελάχιστα γνωρίζετε, και μεθοδευμένα αποφεύγεται να δημοσιοποιείται είναι ότι οι Αυστραλοί μηχανικοί αντιμετωπίζοντας εξαιρετικά υψηλό ανταγωνισμό αναγκάζονται να μεταναστεύσουν σε πιο εύκολες αγορές!!! Εκεί που έχουν ένα βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους. Τη γλώσσα!!! Όσοι έχουν εμπειρία σχετική καταλαβαίνουν τι εννοώ. Οι υπόλοιποι ας το ψάξουν και θα το επαληθεύσουν.

          Από κουβέντες που έχω κάνει με συναδέλφους βλέπω ότι η διαδικασία ανεύρεσης εργασίας διαρκεί 6-12 μήνες (φυσικά με εξαιρέσεις) και η πρώτη δουλειά που βρίσκουν δεν είναι η ιδανική αλλά χαρακτηρίζεται από πολλούς συμβιβασμούς. Μην απογοητεύεστε λοιπόν, αν μεσα σε 2-3 μηνες δεν βλέπετε αποτέλεσμα. Συνεχίστε μεθοδικά και καθημερινά δουλεύοντας το θέμα της επαγγελματικής αποκατάστασης σας ως project!!! Μάθετε να πουλάτε τον εαυτό σας, μάθετε να επιβιώνετε, μάθετε ότι έξω δεν υπάρχει ΠΟΤΕ το φιλικό χτύπημα στην πλάτη που συνηθίσατε στην Πατρίδα.

          Τέλος, κατά τη γνώμη μου (αλλά μή τη πάρετε και πολύ σοβαρά) ο παράγοντας τύχη, σύμπτωση (πές τε το όπως θέλετε) αναγορεύεται στον σημαντικότερο από όλους (εφόσον τηρείται τις τυπικές προυποθέσεις). Όσο περισσότερο τον γαργαλάτε (στείλτε CVs αβέρτα) τόσο περισσότερο αυξάνετε τις πιθανοτητές σας.

          Comment


            Νίκο, φεύγουν από την Αυστραλία γιατί δεν θέλουν να πάνε bush και επίσης επειδή οι Αυστραλοί είναι γενικά adventurous λαός, την ψάχνουν την περιπέτεια.
            Σε regional areas υπάρχει αντικείμενο, αλλά κανένας νέος Αυστραλός δεν θέλει να πάει εκεί που ζούνε οι Αβορίγινες και τα dingos. Όλοι θέλουν να είναι στα μητροπολιτικά κέντρα (και λογικό) αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στις απομακρυσμένες περιοχές που η κυβέρνηση προσπαθεί να το καλύψει με την εισαγωγή εργατικού - όχι μόνο μηχανικών - προσωπικού. Όταν λέμε απομακρυσμένες, μιλάμε για απομακρυσμένες. Μιλάμε για κάτι Port Hedland, μιλάμε για περιοχές στην βόρεια WA ή North QLD που υπάρχει ένα σαλούν, τροχόσπιτα, και κόκκινη άμμος και 150 κάτοικοι. Σε κάτι περιοχές που για να δείς θάλασσα θες 3 ώρες με το αεροπλάνο. Ε.. εκεί δεν πάει ο Αυστραλός μηχανικός που τελείωσε στο Σύντνευ ή στην Μελβούρνη. Προτιμά να πάει KL, HK, Indonesia, Nam που θα κάνει και περιπέτεια.

            Για τα μεγάλα έργα που λές είναι γεγονός, αλλά δύσκολο να έχεις ασχοληθεί με τέτοια στην Ελλάδα αν είσαι στην κατηγορία <35 χρ. Αν είσαι στην κατηγορία 40<χ<55 τότε είχες την ευκαιρία να συμμετάσχεις σε μεγάλα έργα υποδομής και έτσι να κέρδισες κάποιους πόντους εμπειρίας.

            Comment


              Συμφωνώ με το 'adventurous' (back-packers) αλλά προτιμώ να εφιστήσω την προσοχή στους ανυποψίαστους ότι οι Αυστραλοί, αδυνατώντας να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή στην Αυστραλία (λόγω εξαιρετικά υψηλού κόστους ζωής στις μεγαλουπόλεις) επιλέγουν το δρόμο της μετανάστευσης (ή έστω μεγάλων περιόδων εργασίας στη Μέση Ανατολή ή την Ασία) όπου έχουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα (φυλή και γλώσσα).

              Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι έχω ακούσει πάμπολες φορές δυτικούς που ζουν στις περιοχές που ανέφερα να λένε "Εδώ με σέβονται και εκτιμούν αυτό που είμαι χωρίς να πρέπει να πασχίζω καθημερινά", ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που αρέσκονται στην προσφώνηση "Sir" στη καθημερινή τους ζωή από τους ντόπιους (σε αντιδιαστολή με την αίσθηση που είχαν ζώντας σε μεγαλουπόλεις της Δύσης και της Αυστραλίας).

              Comment


                Παιδιά παρακολουθώ την συζήτηση σας με ενδιαφέρον και λέω να μπώ και εγώ!Όπως και ο panultimate ειμαι και εγώ στην Μελβούρνη εδώ και ένα μήνα για αναζήτηση εργασίας. Θα συμφωνήσω και εγώ με τον panultimate για το θέμα της local εμπειρίας.Θα διαφωνήσω για το Seek γιατί όπως λέει και ο Νικος υπάρχει και ο παράγοντας τύχη και γενικά η άποψη μου είναι ότι και το Seek θέλει κυνήγι και τελικά δίνει κάποια interviews.Οπότε πιστεύω ότι πρέπει να τα παλεύουμε όλα.Θα συμφωνήσω με τους προβληματισμούς του Νίκου για τον ποιό θα επέλεγε ένας Αυστραλός project manager και νομίζω θα πρέπει να στολίσουμε λίγο την προυπηρεσία μας και να δείχνει πιο international. Δεν ξέρω αν αυτό το πρόγραμμα στο Perth, τo "experience engineering program" βοηθάει πραγματικά. Γιατί και ακριβό είναι, ειδικά αν υπολογίσεις και τους 3 μήνες διαμονής στο Perth απλήρωτος και εμένα προσωπικά μου φαίνεται λίγο γενικό και αόριστο. Από την άλλη οι 3 μήνες αυτοί είναι αρκετοί για τους recruiters να πεισθούν ότι έχουμε local experience?
                Tελειώνοντας απο αυτά που βλέπω και στην Μελβούρνη, φίλε panultimate συμφωνώ ότι η απευθείας προσέγγιση των εταιριών είναι το καλύτερο.Και bush γιατί όχι. Δυστυχώς στον δικό μου τομέα (είμαι Τelecom Engineer) δεν έχει και πολύ bush.Kαλό, κακό θα δείξει. Πάμε γερά παιδιά....μην απογοητεύεστε!!!!!

                Comment


                  @Ikariwth φίλε,

                  Εσύ και ο panultimate, όπως και μερικοί άλλοι, κάνατε το ΑΛΜΑ και σε καμία περίπτωση δεν σας αφορά ο χαρακτηρισμός "ανυποψίαστοι" που χρησιμοποίησα στο προηγούμενο post μου. Όπως λέει και ο καλός μου φίλος panultimate η διαδικασία ανεύρεσης εργασίας είναι επίπονη, μακρόχρονη και θα προσθέσω ψυχοφθόρα. Όσοι παλέψαν και συνεχίζουν να παλεύουν για μια θέση ανά 1-2-3 χρόνια επειδή κάποια στιγμή τα έργα που απασχολούνταν τελειώνουν κι αυτά, γνωρίζουν τι θα πει βγαίνω στην αγορά, παρουσιάζω τον εαυτό μου, τον πουλάω και τον μανατζάρω. Έχετε κάνει την επιλογή σας, διαλέξατε τους αγώνες που θέλετε να δίνετε και δε σας σταματάει ΤΙΠΟΤΕ!

                  Απογοήτευση??? Λόγω του ενός-δύο μηνών??? Ρε θα τους φάτε ΟΛΟΥΣ!!! Ποτέ μην αφήνετε ΚΑΝΕΝΑΝ να σας υποτιμάει και να σας ψαλιδίζει τα όνειρα. Είστε ότι πιο υγειές παρήγαγε η πατρίδα μας, είστε το παράδειγμα προς μίμηση και το αντικείμενο φθόνου και ζήλιας από τους κουτόφραγκους. Θα διαπρέψετε εκεί που πήγατε και θα γευτείτε την ευτυχία εν ευθέτω χρόνω.

                  Μην περιμένετε ότι η πρώτη δουλειά που θα πιάσετε θα είναι η βέλτιστη. Όχι αυτό δε θα γίνει και το ξέρετε καλύτερα από μένα. Προσπαθείστε (οσο γίνεται) να αξιοποιείτε κάθε εμπειρία (καλή ή κακή) προς όφελός σας. Ένας μήνας εργασίας στη μαυρίλα ενός εργοστασίου μπορεί νας σας δώσει άπειρες πληροφορίες και εμπειρίες. Τα ξέρετε όλα αυτά... Δεν είστε αδαείς να ξενιτευτήκατε πιστεύοντας ότι με την πρώτη προσπαθεια θα βρείτε δουλειά που θα κάνετε και saving και θα στελνετε και πίσω στην πατρίδα να πληρώσετε τα (οποια) χρέη υπάρχουν. Ξέρετε ότι τα προσεχή χρόνια "θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι". Το γουστάρετε αυτό! Πείτε την αλήθεια!!! Είναι το ναρκωτικό σας! Σας εγγυώμαι... ότι ΣΥΝΤΟΜΑ αργότερα θα απολαύσετε τους καρπούς αυτής της προσπάθειας.

                  Μην αφήνετε ούτε λεπτό ανεκμετάλευτο τώρα στην αρχή. Μοιράστε το χρόνο σας. 4 ώρες μπροστά στο PC και 4 ώρες στη γύρα και στις επαφές. Μην κάνετε το λάθος να εγκλωβιστείτε μόνο πάνω από το PC και το seek. Δεν έχετε παρέα να βγείτε έξω? Βγείτε μόνοι σας! Κυκλοφορήστε, μιλήστε, κεράστε, κεραστείτε, πείτε ποιοι είστε και τι ψάχνετε, παρουσιαστε και αναδείξτε τον εαυτό σας. ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα πράγματα στη ζωή έρχονται από το πουθενά! Αυξήστε τις πιθανότητες το ΠΟΥΘΕΝΑ να σας συναντήσει!!!

                  Και τώρα και το μυστικό!!! Ο αυτοσκοπός αυτής της προσπάθειας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ να βρείτε δουλειά. Αν κάνετε το λάθος να πιστέψετε κάτι τέτοιο θα απογοητεύεστε όταν θα τελειώνει η μέρα και δε θα υπάρχει κάποιο απτό αποτέλεσμα. Ο αυτοσκοπός είναι να απολαμβάνετε αυτή την έκθεση, να απολαμβάνετε τη ζωή σας, να απολαμβάνετε τη μάχη, να μεθάτε από την αγωνία για επιτυχία (και όχι την αγωνία για αποτυχία). Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η επιτυχία θα σας συναντήσει. Έχω γνωρίσει κάποιους άχρηστους επιτυχημένους, αλλά δεν έχω συναντήσει ΠΟΤΕ στη ζωή μου ικανούς αποτυχημένους. ΠΟΤΕ!

                  Πάρτε τους τα σώβρακα!

                  Comment


                    Αααα και κάτι άλλο.....

                    Μπορεί η Αυστραλία να αυτο-διαφημίζεται ως γη της επαγγελίας, και μπορεί όντως να είναι. Όμως η στιγνή πραγματικότητα είναι ότι οι περισσότεροι που μετανάστευσαν ή θέλουν να μεταναστεύσουν εκεί είχαν σαν (κύριο) ζητούμενο την επαγγελματική αποκατάσταση και την ανακούφισή τους από το ψυχολογικό τέρας της ανεργίας και της αβεβαιότητας στην Ελλάδα.

                    Όμως ακούσατε ή είδατε ποτέ να κάνει κάποιος Έλληνας συμβόλαιο με εργοδότη στην Αυστραλία ΠΡΙΝ μεταναστεύσει? Εγγυήθηκε κανένας εργδότης εργασία σε κάποιον υποψήφιο μετανάστη? Είδατε ποτέ να γίνεται επί τόπου κάποιο συμβόλαιο σε όλες αυτά τα συμπόσια, τις κοστουδίες, τα καλέματα που κάνουν Αστραλέζικα κλιμάκια? Εγώ, δεν είδα ΠΟΤΕ! Ποτέ μα Ποτέ!

                    Δε σας κάνει εντύπωση λοιπόν, και δεν αναρωτιέστε μήπως όλο αυτό το διαφημιστικό κόλπο ήταν ένα promotion της χώρας ώστε να γίνει η bizna με χιλιάδες αιτήσεις, παράβολα, fees κλπ κλπ ώστε να υπάρχει μια (σχεδόν) άεργη καθαρή πηγή κρατικών εσόδων? Ολόκληρη βιομηχανία έχει στηθεί γύρω από αυτό το πανηγυράκι. Και νομίζετε ότι μόνο Έλληνες πέφτουν στην φάκα? Μόνο σε αυτούς γίνεται εμπόριο ονείρου? Ξέρετε την απάντηση!!!

                    Ας σκεφτούμε και κάτι άλλο. Όλο αυτό το συνάλλαγμα που φέρνουν μαζί τους οι μετανάστες προκειμένου να επιβιώσουν ποιός το καρπώνετε? Αεροπορικές, αεροδρόμια, επιχειρήσεις σίτησης, καφέ, επιχειρήσεις διασκέδασης, μεταφορικά μέσα, τηλεπικοινωνίες, αυτοκινητοβιομηχανίες, η βιομηχανία κατασκευών, οι τράπεζες.... έχουν όφελος από αυτή τη μαζική μετανάστευση? Μη βιαστείτε να απαντήσετε. Ρωτήστε αυτούς που ήδη βρίσκονται στην Αυστραλία και εν βλέπουν μόνο Έλληνες μετανάστες να καταφθάνουν, αλλά και Ιταλούς, Τούρκους, Ινδους, Ασιάτες, Αφρικάνους, Βρετανούς κλπ κλπ.

                    Όσοι τολμήσατε και πήρατε τα ρίσκα σας είναι επειδή είχατε πολύ σοβαρή μυρωδιά τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Και μπράβο σας! Είστε άσσοι στο να χτυπάτε τα χέρια και τα πόδια μέχρι να πήξει το γάλα και να γίνει βούτυρο. Το καλό είναι ότι διακρίνατε έγκαιρα τους άλλους κινδύνους εκεί που ζούσατε, πήρατε τα ρίσκα σας και κάνατε την επιλογή σας.

                    Comment


                      Originally posted by Nikos Mech Eng View Post
                      Όσοι τολμήσατε και πήρατε τα ρίσκα σας είναι επειδή είχατε πολύ σοβαρή μυρωδιά τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Και μπράβο σας! Είστε άσσοι στο να χτυπάτε τα χέρια και τα πόδια μέχρι να πήξει το γάλα και να γίνει βούτυρο. Το καλό είναι ότι διακρίνατε έγκαιρα τους άλλους κινδύνους εκεί που ζούσατε, πήρατε τα ρίσκα σας και κάνατε την επιλογή σας.
                      Α ρε φίλε Νίκο...χωρίς να έχεις ζήσει εδώ γνωρίζεις την κατάσταση από μέσα και από έξω. Βέβαια προσπάθησες για κάποιους μήνες να ξετυλίξεις το κουβάρι της Αυστραλίας και αν το επιθυμείς σου εύχομαι να το καταφέρεις γρήγορα. Θέμα χρόνου είναι αρκεί να το θέλει κανεις. Εκτός αν βγάλουν τα επαγγέλματα των μηχανικών από τη λίστα .
                      Ο Τολμών Νικά...Ονειρευτείτε, Σχεδιάστε, Πραγματοποιήστε!

                      Comment


                        @lefteris77 ... τι κανεις παλιόφιλε?

                        Εύχομαι όλα να σου πηγαίνουν καλά, δεν έχω παρακολουθήσει τις ανταποκρίσεις σου και την πορεία σου το τελευταίο διάστημα.

                        Λευτέρη κάποια στιγμή, άρχισα να ασπρίζω με όλη τη διαδικασία. Τους εστειλα photos και με κόψανε επειδή τους φαινόμουν μεγάλος!

                        Comment


                          ΝΙΚΟ!!!!!! μήπως έχεις κάνει & προπονητής σε ομάδα?????
                          Ευχαριστούμε για τις ντόπες!!!!! (εγώ έτσι είδα αυτά που έγραψες....)
                          Εννοείται όποιος ξεκινήσει να κάνει το βήμα & δεν είναι -τουλάχιστον- υποψιασμένος για το τι θα βρει εκεί που θα πάει, είναι χαμένος από χέρι!!!!
                          Επίσης συμφωνώ απόλυτα με αυτό που είπες για τους πετυχημένους & τους αποτυχημένους!!!! πολύ-πολύ σωστό φίλε....
                          Πάντως η μόνη ειδικότητα που μας λείπει στην Αυτραλία - για να ανοίξουμε δική μας τεχνική εταιρεία (τα παιδιά από το πατριωτάκι εννοώ) - είναι η δική σου!!!! οπότε περίμενε λίγο ακόμη....μόλις την ανοίξουμε θα σου κάνουμε sponsorship!!!!

                          Να είσαι καλά φίλε & καλή τύχη σε ότι κάνεις!!!!
                          Don't ever mistake someone's silence for ignorance, calmness for acceptance and kindness for weakness!

                          Comment


                            Καλημέρα και από μένα

                            Μια και μας αφορά όλους το θέμα ειτε στην Αυστραλία είτε στην Ελλάδα, ισως να βοηθήσει και η δική μου εμπειρία κάποιους. Οι περισσότεροι την ξέρετε άλλωστε είτε διαβάζοντας την ανταπόκρισή μου είτε μιλώντας συχνά στο τηλέφωνο.

                            ΄Βρίσκομαι στη Μελβούρνη από τις 30 Γενάρη και είχα την ατυχία-τύχη να πιάσω δουλειά από τη δεύτερη εβδομάδα. Δουλεύω στε εταιρεία που κανει ξυλότυπους και δουλεύω ως estimator. Είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι της ειδικότητάς μου που οι περισσότεροι μηχανικοί το κάναμε στην αρχή της καριέρας μας. Την εταιρεία την έχουν έλληνες και είναι συγγενεις της συζύγου μου. Δυστυχώς τα λεφτά ειναι πολύ λίγα για μια πόλη τόσο ακριβή και βέβαια πολύ πιο κάτω από το μισθό που παίρνει ένας ντόπιος μηχανικός με μηδεν προυπηρεσία. Παρόλα αυτά μου δόθηκε έτσι η ευκαιρία να ξεκινήσω με το καλημέρα και έτσι να μπορέσω σύντομα να νοικιάσω ένα αξιοπρεπές σπίτι (ειδα όμως και πολλά αχούρια προτού καταλήξω) και έτσι να ξεκινήσει η ζωή μας στην νέα μας πατρίδα.

                            Τη λέξη ατυχία τη χρησιμοποίησα γιατί κάνοντας αυτή τη δουλειά βρίσκομαι ουσιαστικά σε ένα περιορισμένο περιβάλλον που δεν μου δίνεται η δυνατότητα να διευρύνω το δίκτυο μου ώστε σιγά σιγά και έχοντας τα ματια και τα αυτια ανοιχτά να μπορέσω να αρπάξω την κατάλληλη ευκαιρία και να μπω σε μια εταιρεία ως Πολιτικός Μηχανικός. Η μόνη μου επιλογή για ανεύρεση καλύτερης εργασίας είναι η αναζήτηση μέσω seek που άλλωστε είναι και το πιο διαδεδομένο μέσο αναζήτησης εργασίας στην Αυστραλία. Η εμπειρία μου απο το seek λοιπόν είναι η εξής: Προτού φύγω από Ελλάδα, με είχαν συμβουλεύσει να μη στέλνω βιογραφικά γιατι με αυτόν τον τρόπο και βλέποντας οι recruiters ότι είμαι εκτός Αυστραλίας θα έκαιγα το βιογραφικό μου και θα έμπαινε σε μαύρη λίστα. Ετσι λοιπόν δημιούργησα ένα προφίλ, και ένα job alert και έβλεπα να έρχονται σε καθημερινή βάση κατα δεκάδες οι αγγελίες για πολιτικούς μηχανικούς στο προσωπικο μου ταχυδρομείο. Αυτό βέβαια μου δημιουργούσε αίσθημα ευφορίας. Οταν λοιπόν έφτασα εδώ, και αφού τις πρώτες μέρες έτρεξα να βγάλω TFN, medicare, white card, και να ανοίξω λογαρισμό τραπέζης, άρχισα να στέλνω βιογραφικά με διεύθυνση πλέον Αυστραλίας και με τοπικό αριθμό τηλεφώνου! Μέσα στις πρώτες δύο εβδομάδες δεν είχα δεχτεί κανένα τηλέφωνο άλλα δεν υποψιαστικα τίποτα. Τη δεύτερη εβδομάδα επιασα την συγκεκριμένη δουλειά και μετά τον πρώτο μήνα που αρχισα να ψάχνω για σπίτι και ως τον Απρίλιο που τελικά βρήκα η αναζήτηση μου είχε ελαττωθεί. Με το που βρήκα σπίτι και ξαναρχισα την αναζήτηση εργάσίας και στέλνοντας σε καθημερινή βάση τουλαχιστον 5 βιογραφικά, το σκηνικό δεν άλλαξε καθόλου. Το τηλεφωνο δε χτυπούσε. Για να μην τα πολυλογώ μέχρι και αυτή τη στιγμή το τηλέφωνο δεν εχει χτυπήσει παρα μόνο δύο φορές. Η πρώτη φορά ήταν μια μέρα πριν φτάσει η σύζυγός μου από την Ελλάδα για μια αγγελία στην Αδελαϊδα. Τότε αρνήθηκα να πάω για συνέντευξη μια και δεν ήθελα να βάλω στη διαδικασία με το που φτασει η σύζυγος στην Αυστραλία και πριν ακόμα αδειάσει τις βαλίτσες της, να της πω μετακομίζουμε!!! Προφανώς ήταν και το μεγαλύτερο μου λάθος ως τώρα. Από τότε χτύπησε αλλη μια φορα για να με ενημερώσουν πως δεν ειχα επιλεγεί. Οι αρνητικές απαντήσεις δε είναι δεκάδες και μάλιστα σε πολλές αγγελίες ήταν φωτογραφική η θέση και τα προσόντα που ζητούσαν με την προυπήρεσία μου στην Ελλαδα, αλλα παρόλα αυτά τίποτα. Όσες φορές πήρα τηλέφωνο για να κάνω το γνωστο follow up που τόσο πολυ αγαπάνε οι Αυστραλοί, ή για να ζητησω feedback για τους λόγους της αποτυχημένης αίτησης μου λαμβανα πάντοτε την ίδια προκατασκευασμένη δικαιολογια ότι καποιος άλλος υποψηφιος με προσόντα πιο κοντά στις απαιτήσεις (ακόμα και σε αυτές που ήταν φωτογραφικες) πήρε τη θέση.

                            Σημερα, μετα απο 9 μήνες στη χώρα συνειδητοποίησα με τον χειρότερο τρόπο ότι το seek δεν μπορει να μας προσφέρει απολύτως τίποτα, και όπως πολυ σωστά ειπώθηκε ειναι λαχείο αν σου κάτσει μια συνεντευξη μέσω αυτής της οδού. Παράλλήλα πόλύ πρόσφατα διάβασα και μια μελέτη (που αν την ξαναβρώ θα την αναρτήσω) που λέει ξεκάθαρα ότι μόνο το 4% όσων στελνουν βιογραφικά σε agencies και στο seek προσλαμβανονται...

                            Δε θα κρύψω ότι η διαδικασία με έχει απογοητεύσει, και ειδικά σκεφτόμενος πολλές φορές κατά πόσο σωστή ήταν τελικά η απόφασή μου. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν έχω άλλη επιλογή από το να συνεχίσω να ψάχνω παρόλο που είναι πάρα πολύ δύσκολη η δικτύωση με τον τεχνικό κόσμο όταν δουλεύεις και την ώρα που σχολάς οι εταιρείες έχουν κλείσει και δεν μπορείς να πας αυτοπροσώπως να αφήσεις ένα βιογραφικό. Δε θα ξαναμιλήσω για την τοπική προυπηρεσία που έχει ήδη αναφερθεί και προφανώς είναι ο νουμερο 1 παράγοντας για να σε προσλάβει μια εταιρεία. Ο δευτερος παράγοντας είναι η δικτύωση, οπότε όσοι έχετε γνωστους, ή φίλους στον κλάδο σας "κολλήστε" πάνω τους και μην τους αφήνετε μόνους ούτε στο κρεβάτι που λέει ο λόγος. Και βέβαια στείλτε βιογραφικά σε όλες τις εταιρείες απευθείας. Εγώ αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη διαδικασία δημιουργίας μιας λίστας κατασκευαστικών εταιρειών ώστε ως τα Χριστούγεννα να αρχίσω να στέλνω και πάλι βιογραφικά αλλα αυτή τη φορά απευθείας στις εταιρείες. Δεν ξέρω αν αυτή η μέθοδος θα αποφέρει καρπους, αλλα πρέπει να τη δοκιμάσω.

                            Οσο για τη χώρα όντως μπορεί να προσφέρει καλύτερη ζωή αρκεί να έχεις τα κατάλληλα μέσα δηλαδή μια καλή δουλειά πού άλλωστε αυτό ειναι και το ζητούμενο για όλους μας.

                            Comment


                              Γεια σου Νίκο εμψυχωτή!Καλά τα λές. Όντως αυτοσκοπός δεν είναι η εύρεση εργασίας. Είναι να είμαστε ανοικτοί και να το βιώσουμε και σαν εμπειρία. Άλλωστε ζωή λένε, είναι αυτό που συμβαίνει ενώ οι άνθρωποι είναι απασχολημένοι με το να κάνουνε σχέδια.

                              Αυτό που λέει ο Pmav είναι καλό (απευθείας βιογραφικά στις εταιρείες) το έχω ξεκινήσει και εγώ και αναμένω.Όπως λέει και ο Νίκος και η προσωπική επαφή είναι καλή, γιατί φανταστείτε πόσες χιλιάδες βιογραφικά κυκλοφορούν εδώ!

                              Τέλος κάτι που έμαθα χθές και νομίζω κάπως μπορεί να μας βοηθήσει..... Οι Αυστραλοί δίνουν μεγάλη βάση στο Linkedin.Εγώ προσωπικά δεν το πολυεκτιμούσα, ειδικά στην Ελλάδα έχει καταντήσει facebook No2!Αλλά πχ ο συγκάτοικος μου που είναι Αυστραλός μου είπε οτι τις 2 τελευταίες δουλειές του τις βρήκε μέσω Linkedin. Οπότε τσεκάρετε και αυτό το "εργαλείο" μαζί με όλα τα άλλα βέβαια. Χαιρετισμούς απο την συννεφιασμένη Μελβούρνη.

                              Comment


                                Πάντως μιας και κάνουμε την κουβέντα να σας πώ και ένα ωραίο. Στέλνω cv σε μία recruiting agency (SilverSky Group) που διαφημίζει αρκετές θέσεις για subdivisional work στο- και γύρω από το - Brisbane. Παρένθεση στην Ελλάδα από το 2008 έκανα ένα subdivision στην Πελοπ/σο 347 στρέμματα δρόμους αποχ κλπ.

                                Την επόμενη ημέρα κάνω follow up και ζητώ να μιλήσω με την συγκεκριμένη recruiter. Της λέω "είμαι ο τάδε, σας τηλεφωνώ να δώ αν ρίξατε μια ματιά στο cv μου και αν βλέπετε περιθώριο συνεργασίας". Κοιτάει το cv επί τόπου, κοιτάει το summary, και δείχνει ενδιαφέρον. Λέει "ααα μάλιστα έχετε 12 χρόνια εμπειρίας, ωραία, βλέπω ότι είστε και Chartered, ωραία, η εμπειρία σας είναι όλη στην Αυστραλία, σωστά?"..λέω "όχι στην Ελλάδα"...απαντάει με διααφορετικό τόνο φωνής, αφού πλέον πάτησε την προηχογραφημένη κασσεττα "εε κοιτάξτε, i won;t be able to place you, because competition is strong, there are not many available positions κλπ"..

                                Ντάξ, άρχισα να γελάω γιατί ξέρω ότι τέτοιοι recruiters είναι rogue agents, ότι να ναι στα ελληνικά, δεν αξίζει να ασχοληθείς εσύ μαζί τους όχι αυτοί με σένα.
                                Με άλλους recruiter βρήκα κάποια άκρη, μάλιστα συνάντησα δύο από αυτούς, και είναι μεγάλες recruiting που είναι πιο σοβαρές και αντιλαμβάνονται ότι ταλέντα και πεινασμένους για δουλειά, και επίτυχία κα με μάτι που γυαλίζει είναι πολύ πιθανό να βρείς σε έναν μετανάστη που το λέει η καρδιά του να αφήσει πατρίδα του και την άνεσή του.

                                Ντάξει, όπως λέει και ο senior της παρέας Νίκος, η διαδικασία θα είναι μακρά και θέλει κυνήγι και σωστό στάθμισμα επιλογών (αυτό που είπε ο pmav περί χαμένων ευκαιριών).

                                Comment

                                Working...
                                X