Ναι είναι αλήθεια ότι με ενοχλεί πολύ ο όρος. (Οικονομικός Μετανάστης). Είχα συνηθίσει οικονομικούς μετανάστες να θεωρώ τους Πακιστανούς, τους Αλβανούς, τους Γεωργιανούς, τους Βούλγαρους, .... παλιότερα τους Πολωνούς ... Τέλος της δεκαετίας του 80 αρχίσαμε στην Ελλάδα να δεχόμαστε κατά κύματα τέτοιους ανθρώπους. Στην αρχή μας φαινόταν περίεργη εικόνα, αν και είμαστε φιλόξενος λαός, χρειάστηκαν χρόνια, δεκαετίες θα έλεγα, να αποδεχτούμε αυτή τη πραγματικότητα και ίσως ακόμα και σήμερα δεν έχουμε καταφέρει να υιοθετήσουμε κουλτούρα αποδοχής οικονομικών μεταναστών. Εδώ που τα λέμε, δεν ξέρω ποιός και γιατί να θελήσει να έρθει στην Ελλάδα σήμερα.
Ναι είναι αλήθεια ότι με ενοχλεί πολύ ο όρος. (Οικονομικός Μετανάστης). Ήθελα να πιστεύω ότι η εποχές του '50, '60 είχαν περάσει ανεπιστρεπτί και ότι δεν θα χρειαζόταν ποτέ ξανα οι Έλληνες να αναζητούν (όχι την τύχη τους, ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους επιτέλους) την επιβίωση τους σε άλλες χώρες. Το θεωρούσα κατάντια τόσο ατομική όσο και εθνική! Μα να μην μπορείς ούτε να επιβιώσεις και να αναγκάζεσαι να ξενιτευτείς αγράμματος, ανειδίκευτος, χωρίς γλωσομάθεια? Κατάντια...
Ναι είναι αλήθεια ότι με ενοχλεί πολύ ο όρος. (Οικονομικός Μετανάστης). Και ο βασικότερος λόγος είναι διότι αναγκάζομαι εγώ τώρα να γίνω οικονομικός μετανάστης!!!Πρέπει να πάω σε μια ξένη χώρα για να καταφέρω να επιβιώνω! Γ@μω την κατάντια μου! Πάλι να ξεκινήσω από το "0"? ....Το σκέφτηκα από εδώ, το σκέφτηκα από εκεί, είδα και τα λαμόγια μας να σουλατσάρουν στις Βρυξέλλες, πείστηκα ότι εδώ δεν υπάρχει μέλλον. Καμία περίπτωση επιβίωσης. Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσα να ανήκω σε εκείνους που δεν έχουν χάσει ακόμα τη δουλειά τους, που κουτσά-στραβά ακόμα καταφέρνουν να επιβιώνουν. Αλήθεια... για πόσο ακόμα? Θα μπορούσα επίσης να τρώω ακόμα από το "λίπος" μου. Αλήθεια ... για πόσο ακόμα?
Στριφογύρισα λοιπον την υδρόγειο και κατέληξα να λέω ότι φεύγω για Αυστραλία. Άκουσα, διάβασα, ξαναδιάβασα, ενημερώθηκα, .... το έβαλα στόχο πιά. Ξεκίνησα και διαδικασίες. Μόνο που, τώρα τελευταία, μετά από αρκετή ενημέρωση και μάλιστα εξειδικευμένη σε ορισμένα θέματα μετανάστευσης για Αυστραλία, αναρωτήθηκα ξανά την 1η ερώτηση που με απασχόλησε σχετικά με αυτή την επιλογή ζωής. Δουλειά θα βρώ?
Ας σοβαρευτούμε και ας είμαστε ειλικρινείς. Αυτό είναι το ζητούμενό μας! Η αποδοτική εργασία μας! Γιατί αν είχαμε αποδοτικές εργασίες δεν νομίζω ότι θα καθόμασταν να ποστάρουμε τώρα στο patriotaki. Μπορεί να μας ενοχλούν πολλά κακώς κείμενα στη χώρα μας, αλλά όπως τα είχαμε αποδεχτεί μέχρι τώρα σε όλη μας της ζωή έχοντας αποδοτικές εργασίες, έτσι θα συνεχίζαμε να τα αποδεχόμαστε και στο μέλλον αν το εισόδημά μας παρέμενε (ή ηταν) σταθερό και εγγυημένο. Άρα λοιπόν ο λόγος στην συντριπτική πλειοψηφία των αποδημούντων είναι οικονομικός. (Το θέμα που άνοιξα δεν αφορά τους μετανάστες για άλλους λόγους).
Και το ερώτημα παραμένει. Δουλειά θα βρώ? Θα κάνω τόσα έξοδα, θα περάσω ένα κάρο δοκιμασίες, θα περάσει μέχρι και ένας χρόνος μέχρι να πάω εκεί, θα πάω να ζήσω σε μια χώρα που δεν θα μιλάω τη μητρική μου γλώσσα, θα κάνω μια υπερπροσπάθεια, αλλά τελικά δουλειά θα βρώ? Γιατί άμα είναι και φτάσω εκεί, και να χρειάζονται 12 μήνες για να βρώ δουλειά της ειδικότητάς μου (γιατρός, μηχανικός, γεωπόνος κλπ) ε, τότε δεν είναι λύση αυτή!!! Υποτίθεται ότι αυτό είναι το κίνητρο, η εργασία! Αλλιώς κάθομαι εδώ και παρανομώ όπως τα λαμόγια ή βρίσκω δικές μου μεθόδους επιβίωσης! Επέλεξα όμως η εργασία να είναι ο τρόπος επιβίωσής μου. Ξανά λοιπόν το ερώτημα: Δουλειά θα βρώ?
Κάτσε και ενημερώσου για τις πιθανότητες και τις συνθήκες εκεί (θα μου πείς). Ε, λοιπόν έψαξα και ενημερώθηκα, μπήκα σε ένα σωρό sites εύρεσης εργασίας και είδα ότι έχει μερικές (δεν κάνω το λάθος να πω πολλές) αγγελίες εργασίας. Καλό σημάδι σκέφτηκα! Όμως πρόσφατα έκανα και μια 2η σκέψη. Και εδώ στο Ελλαδιστάν άμα ανοίξεις το carierra, το skywalker, τη χρυσή ευκαιρία, θα βρεις αγγελίες εργασίας. Όμως για πέστε μου, έλαβε κανείς απάντηση σε κανένα από τα εκατοντάδες CVs που στείλατε? ΟΧΙ. Το 50% από αυτές είναι fake, το 25% είναι παλιότερες αγγελίες 4-5 μηνών που αναδημοσιεύονται για να γεμίζουν οι παραπάνω οργανισμοί τα tabloids τους, το 20% είναι για εργασία με 400 ευρώ και απομένει τελικά ένα 5% που ίσως να έχει κάποιο ενδιαφέρον. Και αυτό το 5% πάει να το καλύψει το κύμα της 20-25% (όλοι μας ξέρουμε ότι είναι 35% επί της ουσίας) ανεργίας που μαστίζει τη χώρα μας. ΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΣΕ ΑΥΣΤΡΑΛΕΖΙΚΑ SITES ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ?
Θέλω λοιπόν να έχω κάποιο σίγουρο σημάδι ότι αυτά που διαβάζω για δυνατότητα εργασίας ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Και σε αυτό οι μόνοι που μπορούν να μας βοηθήσουν είναι οι ήδη εγκατεστημένοι εκεί Έλληνες. Δεν θέλω να διαβάσω ούτε για στατιστικές, ούτε για τον δείκτη ανεργίας στην AUS, ούτε για τον δείκτη ανάπτυξης! Θέλω να σε ρωτήσω εσένα που είσαι εκεί και να μου πεις απλά αν υπάρχουν δουλειές ή όχι! Αν κινείται χρήμα ή όχι. Αν οταν μεταναστεύσω θα βρω δουλειά σε κανα-δυο μήνες ή όχι? Και δεν θέλω δουλειά του ποδαριού! Θέλω να δουλέψω στην ειδικότητά μου. Περισσότερα γκαρσόνια χρειάζονται στην Ελλάδα παρά στην Αυστραλία. Κάποιοι από εμάς σκέφτονται να πάρουν οικογένειες μαζί τους. Θα μπορέσουν να προσφέρουν στην οικογένειά τους εκεί αυτό που τους υπόσχονται?
Για να είμαστε εξηγημένοι. Το '50 και το '60 όταν οι γονείς μας φεύγανε μετανάστες στην κεντρική ευρώπη, στην Αμερική και την Αυστραλία δεν πηγαίνανε στο άγνωστο! Υπήρχε κάποιος που τους είχε πει "Έλα εδώ και θα τακτοποιηθείς", δεν τους έλεγε "έλα εδώ και ισως τακτοποιηθείς". Τότε, μετά από μιά εβδομάδα το πολύ ο κόσμος έπιανε δουλειά είτε σε φάμπρικες είτε σε εστιατόρια. Όλοι ξέρανε τι θα κάνουν όταν θα έφταναν εκεί. Στην Αυστραλία τώρα γιατί δεν ξέρουμε?
Ακόμα και οι Αλβανοί ο ένας προσκαλούσε το φίλο του/συγγενή του και του έλεγε "Έλα και θα βρεις δουλειά στο εργοτάξιο που δουλεύω και εγώ", οι Γεωργιανές εγγυούνταν στις φίλες τους "έλα και θα βρεις δουλειά σε αυτό το σπίτι, να κρατας τα παιδιά αυτής της οικογένειας, να τυλίγεις γύρο σε αυτό το σουβλατζίδικο που είμαι και εγώ". Η δουλειά που έχει γίνει στο patriotaki αν και έχει απίστευτο όγκο πληροφοριών, δεν απαντάει στο βασικότερο ερώτημα. Δουλειά θα βρώ?
Μέχρι να καταφέρω να έρθω down under θα περάσει πάνω από ένας χρόνος. (τόσο χρειάζονται οι περισσότεροι από την ώρα που ξεκινούν διαδικασίες). Ακούω για κάποιους που έχουν φτάσει και παρακολουθούν μαθήματα σε groups, ένταξης δήθεν κλπ κλπ. Σωστά είναι όλα αυτά αλλά εγώ που κατέχω την ειδικότητά μου, μιλάω αγγλικά-συνεννοούμαι, θα πρέπει να περάσει ένα εξάμηνο, ένας χρόνος, να βολοδέρνω από εδώ και από εκεί σε recruiters για να βρω μια δουλίτσα και τελικά αυτή να είναι δουλειά κατώτερη του επιπέδου μου? Και μήπως δεν θα είναι και τόσο αποδοτική όσο αφήνεται να εννοηθεί?
Αφού την πήρα την απόφαση να γίνω οικονομικός μετανάστης, πρέπει να κάνω σωστές επιλογές. Ασφαλώς υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζονται από την τύχη και την σύμπτωση και το δέχομαι, όμως αν το μεγαλύτερο ποσοστό είναι θέμα τύχης τότε δεν είμαι οικονομικός μετανάστης αλλά τυχοδιώκτης (με την κακή έννοια)! Και φυσικά έχω πολύ περισσότερες πιθανότητες να αναζητήσω την τύχη μου εδώ στο Ελλαδιστάν δέρνοτας και κλέβοντας γριούλες (μην κολάτε στις υπερβολές μου - σχήμα λόγου είναι), παρά αν προσπαθώ να πιάσω δουλειά σαν γκαρσόνι στην Μελβούρνη για κανα δυο χρόνια και μετά βλέπουμε.
Θα το χοντρύνω λίγο ακόμα και προσπαθήστε να μην με παρεξηγήσετε αλλά να μπείτε στο σκεπτικό μου. Μπορεί να καθόμαστε να ποστάρουμε ένα κάρο πληροφορίες στο patriotaki, αλλά όσο δεν απαντάμε ουσιαστικά στο No1 ερώτημα, τζάμπα μάγκες είναι όσοι απαντάνε διάφορα, και άλλο τόσο τζάμπα μάγκες είναι όσοι ποστάρουν ερωτησούλες. Άνοιξα αυτό το θέμα λοιπόν για να γίνουν συζητήσεις πάνω σε αυτό και μόνο σε αυτό. Δεν θέλω να ακούσω για Visas ούτε για citizenships. Θέλω να μάθω αν υπάρχει λόγος να ελπίζω και να έχω δεδομένο οτι η Αυστραλία θα με υποδεχτεί σαν οικονομικό μετανάστη.
*: Είναι προφανές νομίζω ότι το α' ενικό πρόσωπο που χρησιμοποίησα πολλές φορές παραπάνω δεν αφορά κατ' ανάγκη εμένα προσωπικά, αλλά υποθέτω ότι εκφράζει τον καθένα προσωπικά από τους επίδοξους μετανάστες.
Ναι είναι αλήθεια ότι με ενοχλεί πολύ ο όρος. (Οικονομικός Μετανάστης). Ήθελα να πιστεύω ότι η εποχές του '50, '60 είχαν περάσει ανεπιστρεπτί και ότι δεν θα χρειαζόταν ποτέ ξανα οι Έλληνες να αναζητούν (όχι την τύχη τους, ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους επιτέλους) την επιβίωση τους σε άλλες χώρες. Το θεωρούσα κατάντια τόσο ατομική όσο και εθνική! Μα να μην μπορείς ούτε να επιβιώσεις και να αναγκάζεσαι να ξενιτευτείς αγράμματος, ανειδίκευτος, χωρίς γλωσομάθεια? Κατάντια...
Ναι είναι αλήθεια ότι με ενοχλεί πολύ ο όρος. (Οικονομικός Μετανάστης). Και ο βασικότερος λόγος είναι διότι αναγκάζομαι εγώ τώρα να γίνω οικονομικός μετανάστης!!!Πρέπει να πάω σε μια ξένη χώρα για να καταφέρω να επιβιώνω! Γ@μω την κατάντια μου! Πάλι να ξεκινήσω από το "0"? ....Το σκέφτηκα από εδώ, το σκέφτηκα από εκεί, είδα και τα λαμόγια μας να σουλατσάρουν στις Βρυξέλλες, πείστηκα ότι εδώ δεν υπάρχει μέλλον. Καμία περίπτωση επιβίωσης. Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσα να ανήκω σε εκείνους που δεν έχουν χάσει ακόμα τη δουλειά τους, που κουτσά-στραβά ακόμα καταφέρνουν να επιβιώνουν. Αλήθεια... για πόσο ακόμα? Θα μπορούσα επίσης να τρώω ακόμα από το "λίπος" μου. Αλήθεια ... για πόσο ακόμα?
Στριφογύρισα λοιπον την υδρόγειο και κατέληξα να λέω ότι φεύγω για Αυστραλία. Άκουσα, διάβασα, ξαναδιάβασα, ενημερώθηκα, .... το έβαλα στόχο πιά. Ξεκίνησα και διαδικασίες. Μόνο που, τώρα τελευταία, μετά από αρκετή ενημέρωση και μάλιστα εξειδικευμένη σε ορισμένα θέματα μετανάστευσης για Αυστραλία, αναρωτήθηκα ξανά την 1η ερώτηση που με απασχόλησε σχετικά με αυτή την επιλογή ζωής. Δουλειά θα βρώ?
Ας σοβαρευτούμε και ας είμαστε ειλικρινείς. Αυτό είναι το ζητούμενό μας! Η αποδοτική εργασία μας! Γιατί αν είχαμε αποδοτικές εργασίες δεν νομίζω ότι θα καθόμασταν να ποστάρουμε τώρα στο patriotaki. Μπορεί να μας ενοχλούν πολλά κακώς κείμενα στη χώρα μας, αλλά όπως τα είχαμε αποδεχτεί μέχρι τώρα σε όλη μας της ζωή έχοντας αποδοτικές εργασίες, έτσι θα συνεχίζαμε να τα αποδεχόμαστε και στο μέλλον αν το εισόδημά μας παρέμενε (ή ηταν) σταθερό και εγγυημένο. Άρα λοιπόν ο λόγος στην συντριπτική πλειοψηφία των αποδημούντων είναι οικονομικός. (Το θέμα που άνοιξα δεν αφορά τους μετανάστες για άλλους λόγους).
Και το ερώτημα παραμένει. Δουλειά θα βρώ? Θα κάνω τόσα έξοδα, θα περάσω ένα κάρο δοκιμασίες, θα περάσει μέχρι και ένας χρόνος μέχρι να πάω εκεί, θα πάω να ζήσω σε μια χώρα που δεν θα μιλάω τη μητρική μου γλώσσα, θα κάνω μια υπερπροσπάθεια, αλλά τελικά δουλειά θα βρώ? Γιατί άμα είναι και φτάσω εκεί, και να χρειάζονται 12 μήνες για να βρώ δουλειά της ειδικότητάς μου (γιατρός, μηχανικός, γεωπόνος κλπ) ε, τότε δεν είναι λύση αυτή!!! Υποτίθεται ότι αυτό είναι το κίνητρο, η εργασία! Αλλιώς κάθομαι εδώ και παρανομώ όπως τα λαμόγια ή βρίσκω δικές μου μεθόδους επιβίωσης! Επέλεξα όμως η εργασία να είναι ο τρόπος επιβίωσής μου. Ξανά λοιπόν το ερώτημα: Δουλειά θα βρώ?
Κάτσε και ενημερώσου για τις πιθανότητες και τις συνθήκες εκεί (θα μου πείς). Ε, λοιπόν έψαξα και ενημερώθηκα, μπήκα σε ένα σωρό sites εύρεσης εργασίας και είδα ότι έχει μερικές (δεν κάνω το λάθος να πω πολλές) αγγελίες εργασίας. Καλό σημάδι σκέφτηκα! Όμως πρόσφατα έκανα και μια 2η σκέψη. Και εδώ στο Ελλαδιστάν άμα ανοίξεις το carierra, το skywalker, τη χρυσή ευκαιρία, θα βρεις αγγελίες εργασίας. Όμως για πέστε μου, έλαβε κανείς απάντηση σε κανένα από τα εκατοντάδες CVs που στείλατε? ΟΧΙ. Το 50% από αυτές είναι fake, το 25% είναι παλιότερες αγγελίες 4-5 μηνών που αναδημοσιεύονται για να γεμίζουν οι παραπάνω οργανισμοί τα tabloids τους, το 20% είναι για εργασία με 400 ευρώ και απομένει τελικά ένα 5% που ίσως να έχει κάποιο ενδιαφέρον. Και αυτό το 5% πάει να το καλύψει το κύμα της 20-25% (όλοι μας ξέρουμε ότι είναι 35% επί της ουσίας) ανεργίας που μαστίζει τη χώρα μας. ΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΣΕ ΑΥΣΤΡΑΛΕΖΙΚΑ SITES ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ?
Θέλω λοιπόν να έχω κάποιο σίγουρο σημάδι ότι αυτά που διαβάζω για δυνατότητα εργασίας ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Και σε αυτό οι μόνοι που μπορούν να μας βοηθήσουν είναι οι ήδη εγκατεστημένοι εκεί Έλληνες. Δεν θέλω να διαβάσω ούτε για στατιστικές, ούτε για τον δείκτη ανεργίας στην AUS, ούτε για τον δείκτη ανάπτυξης! Θέλω να σε ρωτήσω εσένα που είσαι εκεί και να μου πεις απλά αν υπάρχουν δουλειές ή όχι! Αν κινείται χρήμα ή όχι. Αν οταν μεταναστεύσω θα βρω δουλειά σε κανα-δυο μήνες ή όχι? Και δεν θέλω δουλειά του ποδαριού! Θέλω να δουλέψω στην ειδικότητά μου. Περισσότερα γκαρσόνια χρειάζονται στην Ελλάδα παρά στην Αυστραλία. Κάποιοι από εμάς σκέφτονται να πάρουν οικογένειες μαζί τους. Θα μπορέσουν να προσφέρουν στην οικογένειά τους εκεί αυτό που τους υπόσχονται?
Για να είμαστε εξηγημένοι. Το '50 και το '60 όταν οι γονείς μας φεύγανε μετανάστες στην κεντρική ευρώπη, στην Αμερική και την Αυστραλία δεν πηγαίνανε στο άγνωστο! Υπήρχε κάποιος που τους είχε πει "Έλα εδώ και θα τακτοποιηθείς", δεν τους έλεγε "έλα εδώ και ισως τακτοποιηθείς". Τότε, μετά από μιά εβδομάδα το πολύ ο κόσμος έπιανε δουλειά είτε σε φάμπρικες είτε σε εστιατόρια. Όλοι ξέρανε τι θα κάνουν όταν θα έφταναν εκεί. Στην Αυστραλία τώρα γιατί δεν ξέρουμε?
Ακόμα και οι Αλβανοί ο ένας προσκαλούσε το φίλο του/συγγενή του και του έλεγε "Έλα και θα βρεις δουλειά στο εργοτάξιο που δουλεύω και εγώ", οι Γεωργιανές εγγυούνταν στις φίλες τους "έλα και θα βρεις δουλειά σε αυτό το σπίτι, να κρατας τα παιδιά αυτής της οικογένειας, να τυλίγεις γύρο σε αυτό το σουβλατζίδικο που είμαι και εγώ". Η δουλειά που έχει γίνει στο patriotaki αν και έχει απίστευτο όγκο πληροφοριών, δεν απαντάει στο βασικότερο ερώτημα. Δουλειά θα βρώ?
Μέχρι να καταφέρω να έρθω down under θα περάσει πάνω από ένας χρόνος. (τόσο χρειάζονται οι περισσότεροι από την ώρα που ξεκινούν διαδικασίες). Ακούω για κάποιους που έχουν φτάσει και παρακολουθούν μαθήματα σε groups, ένταξης δήθεν κλπ κλπ. Σωστά είναι όλα αυτά αλλά εγώ που κατέχω την ειδικότητά μου, μιλάω αγγλικά-συνεννοούμαι, θα πρέπει να περάσει ένα εξάμηνο, ένας χρόνος, να βολοδέρνω από εδώ και από εκεί σε recruiters για να βρω μια δουλίτσα και τελικά αυτή να είναι δουλειά κατώτερη του επιπέδου μου? Και μήπως δεν θα είναι και τόσο αποδοτική όσο αφήνεται να εννοηθεί?
Αφού την πήρα την απόφαση να γίνω οικονομικός μετανάστης, πρέπει να κάνω σωστές επιλογές. Ασφαλώς υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζονται από την τύχη και την σύμπτωση και το δέχομαι, όμως αν το μεγαλύτερο ποσοστό είναι θέμα τύχης τότε δεν είμαι οικονομικός μετανάστης αλλά τυχοδιώκτης (με την κακή έννοια)! Και φυσικά έχω πολύ περισσότερες πιθανότητες να αναζητήσω την τύχη μου εδώ στο Ελλαδιστάν δέρνοτας και κλέβοντας γριούλες (μην κολάτε στις υπερβολές μου - σχήμα λόγου είναι), παρά αν προσπαθώ να πιάσω δουλειά σαν γκαρσόνι στην Μελβούρνη για κανα δυο χρόνια και μετά βλέπουμε.
Θα το χοντρύνω λίγο ακόμα και προσπαθήστε να μην με παρεξηγήσετε αλλά να μπείτε στο σκεπτικό μου. Μπορεί να καθόμαστε να ποστάρουμε ένα κάρο πληροφορίες στο patriotaki, αλλά όσο δεν απαντάμε ουσιαστικά στο No1 ερώτημα, τζάμπα μάγκες είναι όσοι απαντάνε διάφορα, και άλλο τόσο τζάμπα μάγκες είναι όσοι ποστάρουν ερωτησούλες. Άνοιξα αυτό το θέμα λοιπόν για να γίνουν συζητήσεις πάνω σε αυτό και μόνο σε αυτό. Δεν θέλω να ακούσω για Visas ούτε για citizenships. Θέλω να μάθω αν υπάρχει λόγος να ελπίζω και να έχω δεδομένο οτι η Αυστραλία θα με υποδεχτεί σαν οικονομικό μετανάστη.
*: Είναι προφανές νομίζω ότι το α' ενικό πρόσωπο που χρησιμοποίησα πολλές φορές παραπάνω δεν αφορά κατ' ανάγκη εμένα προσωπικά, αλλά υποθέτω ότι εκφράζει τον καθένα προσωπικά από τους επίδοξους μετανάστες.
Comment