Announcement

Collapse
No announcement yet.

Ανταπόκριση - NikolasVK

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Ανταπόκριση - NikolasVK

    Χαιρετώ την παρέα στο patriotaki!

    Προτού ξεκινήσω την "ανταπόκριση", οφείλω να συγχαρώ και να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά εδώ, ειδικά τους πιο "παλιούς" για το πραγματικά πολύτιμο έργο που προσφέρουν. Προσωπικά, άντλησα πολλές χρήσιμες πληροφορίες από αυτήν εδώ την γωνιά του διαδικτύου και με την σειρά μου θα ήθελα να βοηθήσω κι εγώ όσα άτομα μπορώ. Ξανά, λοιπόν, τα σέβη μου σε όλους!

    Λοιπόν, λίγα λόγια για την αφεντιά μου: Γεννήθηκα στο Χόμπαρτ της Τασμανίας το 1980. Εκεί έζησα μέχρι τα 10 μου σχεδόν, όταν και η οικογένειά μου αποφάσισε να επιστρέψει μόνιμα στην Ελλάδα. Έκτοτε δεν είχα ξαναπάει στην Αυστραλία. Χρόνια τώρα γύριζε στο μυαλό μου η σκέψη να επιστρέψω - ειδικά τώρα που η κατάσταση εδώ ξεφέυγει κάθε μέρα και περισσότερο... Κάπως παρορμητικά ενδεχομένως, αποφάσισα πριν 2 μήνες σχεδόν να κλείσω εισητήριο για το Hobart, όχι για να πάω μόνιμα (τουλάχιστον προς το παρόν), αλλά για να δω πως είναι τα πράγματα εκεί σήμερα, 23 χρόνια μετά. Ταξίδεψα, λοιπόν, στις 17 του Μάη για τον τόπο που γεννήθηκα (με ενδιάμεσες στάσεις στο Dubai και το Melbourne). Πριν 3 μέρες επέστρεψα στην Ελλάδα και αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις/εμπειρίες μου.

    Καταρχήν, θεωρώ ότι είναι πολύ χρήσιμο, τουλάχιστον για όσους έχουν την δυνατότητα (χρόνο, χρήμα κτλ) να κάνουν ένα ταξιδάκι πρώτα στην Αυστραλία, προτού πάρουν την απόφαση να μεταναστεύσουν μόνιμα εκεί. Ακόμα και αν έχει ζήσει κανείς εκεί στο παρελθόν, πάντα τα πράγματα αλλάζουν, ενώ είναι στην φύση μας να εξωραίζουμε αναμνήσεις και εμπερίες του παρελθόντος. Και στο κάτω κάτω της γραφής, πολύ διαφορετικά αντιλαμβάνεται ένα παιδί την Αυστραλία, ειδικά αν μεγάλωσε εκεί, και πολύ διαφορετικά ένας ενήλικας που έχει διαφορετικές προτεραιότητες και φιλοδοξίες. Αυτό ακριβώς έκανα κι εγώ, με σκοπό -αν όλα πάνε καλά- να μεταναστεύσω μόνιμα στην Αυστραλία μετά το καλοκαίρι. Φρόντισα να πάρω μία πρόγευση. Κάτι που -επαναλαμβάνω- θα συνιστούσα σε όλους.

    Μετά από ένα αρκετά κουραστικό ταξίδι (με μία διανυκτέρευση στο Dubai) έφτασα τα ξημερώματα στην Μελβούρνη. Περίπου μία ώρα πριν προσγειωθεί το αεροπλάνο, το πλήρωμα μοίρασε σε όλους μας έντυπα της Αυστραλιανής κυβέρνησης που έπρεπε να συμπληρώσουμε: Προσωπικά στοιχεία, τι έχουμε να δηλώσουμε, που μένουμε κτλ. Με βάση αυτά ουσιαστικά γίνεται και ο έλεγχος στα customs στο αεροδρόμιο. Οπότε, να είστε ειλικρινείς σχετικά με το τι έχετε να δηλώσετε και δεν θα έχετε πρόβλημα. Έχουν ακουστεί πολλά για την αυστηρότητα στο αεροδρόμιο. Προσωπικά, πέρασα από τον πιο "βαρύ" έλεγχο (αφού κρατούσα μαζί μου τσιγάρα, δώρα, χρήματα κτλ) και έχω να πω ότι οι άνθρωποι απλά κάνουν την δουλειά τους. Ευγενέστατοι, εξυπηρετικοί, χαλαροί εκεί που τους παίρνει - εφόσον φυσικά εισπράξουν από εσάς το ίδιο. Θα εκτιμήσετε ακόμα περισσότερο την τυπικότητά τους ειδικά όταν (και αν) επιστρέψετε Ελλάδα, όπου ο έλεγχος στο αεροδρόμιο είναι ανύπαρκτος.

    Μετά από μερικές ώρες, πέταξα για την Tasmania και το Hobart. Ό,τι και να γράψω για την ομορφιά του μέρους αυτού, θα το αδικήσω. Μελλοντικά, θα ανεβάσω pics και videos για να το διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι.

    Όσο καιρό έμεινα στο Hobart, φιλοξενήθηκα από συγγενείς. Και για το θέμα αυτό έχουν ακουστεί πολλά. Νομίζω ότι εξαρτάται ξεκάθαρα από το ποιόν του ανθρώπου. Προσωπικά, μου συμπεριφέρθηκαν ΑΨΟΓΑ, με βοήθησαν όπου χρειάστηκε, έστω κι αν είχαν να με δουν 23 χρόνια. Στην Ελλάδα να ήμουν, δεν θα τύγχανα τέτοιας φιλοξενίας και ανιδιοτελούς συμπεριφοράς.

    Αν και το ταξίδι δεν είχε έναν σαφή, αποκρυσταλλωμένο σκοπό ( ήταν λίγο απ'όλα ), κράταγα μαζί μου τα χαρτιά μου (πτυχία κτλ) και αποφάσισα να τα μεταφράσω. Το δίπλωμα οδήγησης μεταφράστηκε και μέσα σε λίγη ώρα είχα δίπλωμα Τασμανίας. Ωστόσο, το πτυχίο και η αναλυτική βαθμολογία μου για να μεταφραστούν, έπρεπε να "ταξιδέψουν" Μελβούρνη, αφού απαιτείτο level 3 NAATI translator από το Overseas Qualifications Assessment Board - και ουδείς τέτοιος υπήρχε στην Τασμανία. Ο μεταφραστής ήταν άψογος σε όλα του (επαγγελματικότητα, συνέπεια, τιμή κτλ) και με εξυπηρέτησε εν ριπή οφθαλμού. Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου με pm και να του δώσω πληροφορίες.

    Με λοιπές γραφειοκρατικές διαδικασίες (Medicare, Centrelink) δεν ασχολήθηκα, αφού δεν ερχόμουν για μόνιμη εγκατάσταση. Άνοιξα ωστόσο λογαριασμό τραπέζης στην NAB - μέσα σε 5 λεπτά όλα ήταν έτοιμα.

    Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα πράγματα, ουσιαστικά το απόσταγμα του ταξιδιού μου.

    - Ο τρόπος και ρυθμός ζωής είναι σαφέστατα εκ διαμέτρου αντίθετος με την ελληνική πραγματικότητα. Ειλικρινά δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύκολο για κάποιον Έλληνα -ειδικά αν δεν έχει ζήσει εδώ στο παρελθόν- να προσαρμοστεί. Απαιτείται χρόνος και θυσίες. Ωστόσο, η ανταμοιβή είναι τεράστια: Ασύγκριτη ποιότητα ζωής, σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας, και η τιμή να αποτελείς μέρος μιας χώρας που σέβεται τους πολίτες της.

    - Το κόστος ζωής είναι πραγματικά υψηλός, ειδικά αν γίνουν συγκρίσεις με Ελλάδα. Το κόστος εξαρτάται και από το μέρος όπου βρίσκεσαι: Το Hobart είναι μία πολύ πιο φτηνή πόλη σε σχέση με το Sydney. Ωστόσο, σχετικά είναι όλα αυτά, αφού οι αμοιβές στο Sydney είναι πολύ πιο υψηλές. Εδώ, ένας νορμάλ μισθός είναι γύρω στα 3000-3500 AUD τον μήνα - δίχως το taxation. Αλλά... Θες τουλάχιστον 1000 για το νοίκι σου (χωρίς να υπολογίζω ρεύματα κτλ), τα τρόφιμα είναι αρκετά ακριβά (για παράδειγμα οι τομάτες εδώ κόστιζαν γύρω στα 8 δολλάρια το κιλό - αν και είναι εκτός εποχής), ενώ αν καπνίζει κανείς, ας το κόψει... Ένα πακέτο κοστίζει από 20 μέχρι 30 δολλάρια. Συζητώντας με συγγενείς και φίλους, που όλοι ασχολούνται με business και είναι οικονομικά ευκατάστατοι, επέμεναν ότι δεν πρέπει γίνω υπάλληλος, αλλά να ασχοληθώ με κάτι δικό μου. Μόνο έτσι μπορεί κάποιος να βγάλει χρήματα και να γίνει οικονομικά άνετος. Ο υπάλληλος απλά παίρνει έναν μισθό που θα τον συντηρεί. Για επενδύσεις, αγορά κατοικίας κτλ ούτε λόγος να γίνεται με έναν μισθό.
    Προσωπική μου άποψη; Εξαρτάται από το πως το βλέπει ο καθένας. Αν κάποιος θέλει να πάει στην Αυστραλία και να κάνει περιουσίες, τότε, ναι, πρέπει να ασχοληθεί με business, να ανοίξει κάποιο μαγαζί πχ. Αλλά αυτό συνεπάγεται εξωφρενικές ώρες, πολλή κούραση, συν το άγχος της καθημερινής πάλης. Το ξέρω από ιδία εμπειρία. Ωστόσο, προσωπικά, δεν πάω στην Αυστραλία για μένα. Δεν πάω για να κάνω λεφτά και να ξαναγυρίσω κάποια στιγμή πίσω. Πάω για τα παιδιά που σκοπέυω να κάνω με την γυναίκα μου. Πάω για να έχει η οικογένειά μου μία ανώτερη ποιότητα ζωής. Και επειδή θέλω να την "ζήσω" την οικογένειά μου, προτιμώ να κάνω μία δουλειά υπαλλήλου που θα μου προσφέρει και τον απαραίτητο χρόνο, έστω και αν οικονομικά θα ζοριστώ. Ξαναλέω, προσωπική τοποθέτηση είναι αυτή, διαφορετικές προτεραιότητες έχει ο καθένας μας.

    -Αναφορικά με το θέμα δουλειάς τώρα... Γενικά, δουλειές υπάρχουν. Δύσκολα θα βρεις αυτό που θες πραγματικά να κάνεις, τουλάχιστον αμέσως, αλλά θα μπορείς να συντηρείς τον εαυτό σου και την οικογένειά σου μέχρι να βρεθεί κάτι καλύτερο. Δεν είναι ντροπή να κάνεις τον χαμάλη για λίγο καιρό μέχρι να σταθείς στα πόδια σου. Προσωπικά, έψαχνα και ψάχνω για δουλειά στην κυβέρνηση, ίσως στο Department of Foreign Affairs, αφού οι σπουδές μου εκεί απευθύνονται. Αλλά μέχρι τότε, άνετα μπορώ να κάνω μία άλλη δουλειά για να βγάζω προς το ζην.

    - Αν και δουλειές γενικά υπάρχουν, η εύρεση εργασίας είναι μία ελαφρώς πολύπλοκη υπόθεση. Τα βαρύγδουπα πτυχία, αν και χρήσιμα, είναι ενδεχομένως το τελευταίο πράγμα που θα κοιτάξει ο εργοδότης. Κατά την ταπεινή μου άποψη, 3 είναι τα βασικά εργαλεία για να βρει κανείς μία καλή δουλειά. Πρώτον και βασικότερο, η άψογη γνώση και χρήση της γλώσσας. Δεν θέλω να ακουστώ πικρόχολος, αλλά αν δεν γνωρίζει κάποιος άριστα αγγλικά, δεν νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να πάει καν στην Αυστραλία. Και φυσικά, το να θεωρεί κανείς ότι ξέρει Αγγλικά (επειδή έχει ένα proficiency πχ), δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα μπορεί να συννενοηθεί στην Αυστραλία.
    Δεύτερον, οι εργοδότες δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην προυπηρεσία και το work experience του υποψήφιου υπαλλήλου. Ειλικρινά, καλύτερα να έχεις δουλέψει στο παρελθόν σε παρεμφερείς θέσεις και να έχεις θετικές συστάσεις, παρά να έχεις ένα πτυχίο.
    Τρίτον, κάτι που ενδεχομένως θα σας ξενίσει (εμένα πάντως με ξένισε ) και μου το έλεγαν όλοι οι Έλληνες εδώ. Μετράει πάρα πολύ (για μία καλή θέση τουλάχιστον) το ΠΟΙΟΝ ξέρεις. Ναι, το περιβόητο... μέσο - αν και δεν ισχύουν τα κωμικοτραγικά που γνωρίζουμε στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να έχεις "μπάρμπα στην Κορώνη", αλλά καλό είναι να ξέρεις κόσμο ή να ξέρουν οι συγγενείς/φίλοι σου εκεί. Για παράδειγμα, ένας θείος μου κανόνισε ραντεβού και συνάντησα έναν βουλευτή της τοπικής κυβέρνησης της Τασμανίας. Μιλήσα μαζί του, μου εξήγησε κάποια πράγματα, με καθοδήγησε και προσφέρθηκε να με βοηθήσει όπως μπορούσε. Του έδωσα βιογραφικά κτλ και ανταλλάξαμε τα email μας. Ε, μετά από τρεις ώρες επικοινώνησε μαζί μου και μου είπε για μία θέση στο Antartic division στην Tasmania όπου ταίριαζα γάντι. Γενικά, όσα περισσότερα "κονέ" έχεις και κάνεις, τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες για την εύρεση μίας καλής δουλειάς.

    -Σε γενικές γραμμές η οικονομία της Αυστραλίας παρουσιάζεται ισχυρή, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι άτρωτη. Είναι απλά καλά θωρακισμένη προς το παρόν, αν και δεν είναι όλα ρόδινα. Για παράδειγμα, στην Τασμανία ο τζίρος των εμπορικών καταστημάτων παρουσιάζει σημαντική πτώση σε σχέση με το προηγούμενο έτος, ενώ το property boom έχει πιάσει ταβάνι τα τελευταία χρόνια και σιγά σιγά οι αξίες των ακινήτων πέφτουν. Αυτήν την δεδομένη χρονική στιγμή και η Αυστραλία νιώθει την κρίση να την αγγίζει - μην το παραμελήσετε αυτό.

    Βασικά, επειδή έχω γράψει πολλάααααα, λέω να να σας αφήσω προς το παρόν, πριν σας πάρει ο ύπνος. Θα τα λέμε τακτικά εδώ και όπου μπορώ να βοηθήσω, ευχαρίστως να το κάνω.

    Μία τελευταία κουβέντα... Η Αυστραλία ΔΕΝ είναι η γη της επαγγελλίας, δεν είναι όλα ρόδινα εκεί, απλά είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα σε σχέση με την Ελλάδα - και κατ'επέκταση την Ευρώπη. Όποιος σκέφτεται να πάει μόνιμα εκεί, καλό θα ήταν να επισκεφτεί την χώρα πιο πριν, έστω και σαν τουρίστας, για να πάρει μια γεύση. Και κυρίως, πρέπει να ζυγίσει τα δεδομένα και τις προτεραιότητές του, να ξεκαθαρίσει τι θέλει να κάνει και πως θέλει να ζήσει την ζωή του. Η Αυστραλία δεν είναι μια χώρα για όλους. Κάποιοι θα την λατρέψουν, κάποιοι θα την μισήσουν. Προσωπικά, ο τρόπος ζωής εκεί είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα μου. Νιώθω την χώρα σαν το σπίτι μου, που πάντα θα με τραβάει, πάντα θα με καλάει σαν σειρήνα. Εκεί γεννήθηκα, εκεί μεγάλωσα και -ας μου επιτρέψετε- εκεί θα ήθελα και να πεθάνω.

    Πάντα λέω στον εαυτό μου την εξής κουβέντα: "Καλύτερα να φύγω από επιλογή, παρά από ανάγκη". Ελπίζω και όλοι εσείς να σκέφτεστε το ίδιο.
    Per Aspera Ad Astra

    #2
    πολυ αναλυτικη και ευπεπτη παρουσιαση φιλε Νικο.
    Σε ευχαριστω που θυσιασες τον χρονο σου, και περιμενω να ακουσω και αλλες καλες ειδησεις απο την πορεια σου.

    Comment


      #3


      κατατοπιστικότατος
      όλες οι πληροφορίες που θα μπορέσεις να μας μεταφέρεις θα είναι πολύ χρήσιμες συνέχισε ......
      ευχαριστούμε & πάλι

      Με κόπο αποκτά κανείς τις γνώσεις !!!

      Comment


        #4
        Πραγματικά Άριστη Ανταπόκριση. Όλα τα Ά κεφαλαία!
        “Experience is a brutal teacher, but you learn. My God, do you learn.” C.S Lewis

        Comment


          #5
          καλωσορισες!!!! καλυτερη περιγραφη δεν θα μπορουσες να δωσεις! ολα καλα να σας πανε

          Comment


            #6
            Καλη επιτυχια στους ευγενεις στοχους σου!!!Ειναι πολυ ωραιο που θελεις να ζησεις με την οικογενεια σου και οχι να δουλευεις μονο για να εχουν ολα τα καλα(και περιτα)!Ειμαι ακριβως της ιδιας αποψης και γι αυτο το λογο εχω ερθει κι εγω Αυστραλια με τον αντρα μου.

            Comment


              #7
              Παιδιά, σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές και τα καλά σας λόγια. Με την σειρά μου να ευχηθώ και σε όλους εσάς στο patriotaki να πάνε όλα όπως επιθυμείτε στις ζωές σας. Μία απόφαση είναι όλα, εμείς οι ίδιοι καθορίζουμε το μέλλον μας, ας μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό.

              Διαβάζοντας άλλα ποστς εδώ στο φόρουμ, έχω δει πολλά να γράφονται για τους Έλληνες της Αυστραλίας - τον τρόπο σκέψης τους, το πως συμπεριφέρονται σε όλους εμάς, την στάση τους απέναντι στα δρώμενα της Ελλάδος. Ναι, έχουν μία γερή δόση παραπληροφόρησης, οι πηγές ενημέρωσης -τουλάχιστον για τους μεγαλύτερους σε ηλικία- είναι περιορισμένες (ειδήσεις Ant1, Mega κτλ ) και θεωρούν ότι όλοι εμείς οι μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδας φταίμε για τα χάλια μας. Αλλά, είναι συζητήσιμοι και καταλαβαίνουν, ειδικά αφού πήραν χαμπάρι τα προεκλογικά αίσχη των πολιτικάντηδών μας.
              Επίσης, μιλώντας εμπειρικά, νομίζω ότι ο όρος "Έλληνες της Αυστραλίας" είναι μία άδικη γενίκευση. Υπάρχουν και άξιοι εκπρόσωποί μας, υπάρχουν και τα ρεμάλια. Υπάρχουν εκείνοι που θα σε βοηθήσουν, υπάρχουν και εκείνοι που θα σε εκμεταλλευτούν μέχρι εκεί που δεν πάει. Παράλληλα, εύκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει τις τεράστιες διαφορές μεταξύ Ελλήνων άλλων πόλεων. Τελείως διαφορετικοί είναι οι Έλληνες του Χόμπαρτ για παράδειγμα, από εκείνους της Μελβούρνης (αναφέρω την Μελβούρνη γιατί γνώρισα πολλούς από εκεί, έχω και σόι και πραγματικά δεν είχαν καμία σχέση με τους Tasmanian Greeks). Σε γενικές γραμμές, έτυχα της καλύτερης φιλοξενίας και συμπεριφοράς από όλους τους συγγενείς/φίλους μου στο Hobart.

              Επίσης, χωρίς να έχω διάθεση να λοιδωρήσω, λάτρεψα τα... greeklish των Ελλήνων εκεί, δηλαδή λέξεις που χρησιμοποιούν κυρίως οι παλιοί που αναμιγνύουν ελληνικά με τα αγγλικά. Από ένα σημείο και μετά σκεφτόμουν να αρχίσω να καταγράφω τα όσα άκουγα. Μερικά παραδείγματα:
              κάρο (car) = αυτοκίνητο (ένα από το all time classics, γίνεται βεβαίως ειρωνικό όταν αναφέρεσαι σε μία Mercedes SLK με το όρο "κάρο")
              στέκι (steak) = μπριτζόλα
              φλόρι (floor) = πάτωμα
              φαρμαδόρος (farmer) = αγρότης
              και πολλά ακόμη...

              Αρκετά, όμως, με τους Έλληνες εκεί... Πολλοί φίλοι εδώ με ρωτάνε πως μου φάνηκε, αν είναι καλά τα πράγματα εκεί κτλ. Πως μπορείς να συνοψίσεις κάτι τόσο πολύπλοκο, τόσο πολυσχιδές, τόσο πανέμορφο τελικά σε μία τυποποιημένη απάντηση; "Όλα ήταν υπέροχα"; Το μόνο που τους λέω είναι πως την ποιότητα ζωής εκεί δεν θα την φτάσουμε ποτέ εδώ, και ούτε φυσικά την πλησιάσαμε ακόμα και κατά την εποχή των "παχιών αγελάδων". Αν δεν πάει κάποιος εκεί, να ζήσει λίγο καιρό, να έχει τριβή με την καθημερινότητα της Αυστραλίας, δεν μπορεί να καταλάβει. Αυτό που έμεινε κυρίως, θα έλεγα πως ήταν η φυσική ευγένεια που διακρίνει τους πάντες, ακόμα και στην πιο ασήμαντη συνδιαλλαγή. Αυτό μου έλειψε και όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα σαν παιδί και είχα ανατραφεί διαφορετικά. Η αθυροστομία, ο ωχαδερφισμός, η αγένεια ήταν παντού την εποχή εκείνη (και σήμερα, φυσικά). "Έτσι είναι εδώ, να συνηθίσεις", μου έλεγαν όλοι. Έλα, όμως, που δεν... Και, έτσι, όταν βρέθηκα ξανά στην Αυστραλία, αυτή η διαφορετική κουλτούρα, αυτός ο έμφυτος πολιτισμός, με ενθουσίασε. Να πηγαίνεις να πάρεις ένα πακέτο τσιγάρα και να σου μιλάνε με σεβασμό, να σου λένε καλημέρα και να χαμογελάνε, να σε ρωτάνε για την μέρα σου, να σε ευχαριστούν. Είναι κάτι ασήμαντο ενδεχομένως, αλλά, πιστέψτε με, σας φτιάχνει την μέρα. Και θες δε θες, γίνεσαι κι εσύ έτσι.


              Επειδή έχω πολλά στο κεφάλι μου (μοιάζω με καζάνι που είναι έτοιμο να ξεχειλίσει) και αν αρχίσω να γράφω, τελειωμό δεν θα'χω, όποιος από εσάς έχει απορίες, ερωτήσεις, οτιδήποτε με το οποίο μπορώ να βοηθήσω, έχει μπόλικο χώρο εδώ

              Όποιος ενδιαφέρεται, έχω ανεβάσει μερικές φωτογραφίες στο flickr, οι οποίες θα ανανεώνονται τακτικά. Δεν μπορώ ακόμα να ποστάρω links, οπότε αν θέλετε, στο flickr, κάνετε search (people) με το όνομα "nikolasvk" και θα σας βγάλει το photostream μου.

              @Marinam - Μόλις τώρα είδα ότι στο profile σου γράφει Hobart! Λες να σε συνάντησα στο ταξίδι; Αν θες, στείλε μου ένα pm με το ποια είσαι, λογικά θα σε ξέρω, έστω και ονομαστικά. Περιμένω πάντως πως και πως να κατηφορίσω πάλι, μόνιμα αυτήν την φορά!
              Per Aspera Ad Astra

              Comment


                #8
                Μπραβο σου.Πολυ ωραια αυτα που εγραψες.Μου αρεσε πολυ το τελευταιο που εγραψες "καλυτερα να φυγω απο επιλογη και οχι απο αναγκη"

                Comment


                  #9
                  Αγαπητέ φίλε nikolasvk είσαι κατατοπιστικότατος και περιεκτικός σε ευχαριστούμε και περιμένουμε κι άλλες πληροφορίες.Να είσαι καλά πατριώτη και καλή αντάμωση.
                  Η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι πια καραφλός!!!!

                  Comment


                    #10
                    καλωσορισες

                    Comment


                      #11
                      Καλή επιτυχία φίλε.

                      Αλίμονο σε μας που δεν μπορούμε να κατέβουμε...

                      Καλά να περνάς και να μας λες τακτικά όσα πιο πολλα μπορείς για αυτόν τον ευλογημένο τόπο.

                      Comment


                        #12
                        ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΣΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΣΟΥΝ ΑΨΟΓΟΣ!!!

                        Comment


                          #13
                          Originally posted by NikolasVK View Post
                          ...η φυσική ευγένεια που διακρίνει τους πάντες, ακόμα και στην πιο ασήμαντη συνδιαλλαγή. Αυτό μου έλειψε και όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα σαν παιδί και είχα ανατραφεί διαφορετικά. Η αθυροστομία, ο ωχαδερφισμός, η αγένεια ήταν παντού την εποχή εκείνη (και σήμερα, φυσικά). "Έτσι είναι εδώ, να συνηθίσεις", μου έλεγαν όλοι. Έλα, όμως, που δεν...
                          ταυτίζομαι με τα παραπάνω.

                          η κοπέλα σου τι λέει; έτοιμη για το μεγάλο βήμα;

                          Comment


                            #14
                            kala na pernas file . na ceres poso thelo k ego na bretho ekei. eimai 2 xronia anergi eimai 33 xronon k blepo oti edo stin ellada den mporo na kano tpt k ta xronia pernane. mazeyo xrimata gia na ertho k ego. ta agglika moy einai kala sto na milao giati doyleya 7 xronia se hotel alla na brafo einai kapos diskolo.ean k moy eipan oti mporo na pao 6 mines na se sxoleio na ta matho. mipos cereis tipota me fititikes bizes? eixa rotisei kapoion edo stin ellada k moy eixe pei oti thelei 15.000 gia jekinima k na spoydaso os nosileutria to idio dil poy exo teleiosei .k moy eipan oti ta ptyxia den pianoyn ekei (eimai ΔΕ). usxiei? ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

                            Comment


                              #15
                              Και πάλι ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Βέβαια, μην ξεχνάτε ότι αυτήν την στιγμή είμαι Ελλάδα και σκοπεύω -αν όλα πάνε καλά- να μετακομίσω μόνιμα στην Αυστραλία μετά το καλοκαίρι.

                              @geo_hatzel
                              Όντως, η ευγένεια -έστω και προσποιητή- είναι για μένα ένα από τα ζωτικής σημασίας στοιχεία που χαρακτηρίζουν μία ευνομούμενη και πολιτισμένη κοινωνία. Γι'αυτό -και ας με συγχωρέσετε- θεωρώ ότι στην Ελλάδα, όσα λεφτά και αν έχουμε, ποτέ δεν θα δούμε προκοπή. Εξάλλου, σκεφτείτε άν το επίπεδο ζωής σας ήταν τόσο πια διαφορετικό πριν μερικά χρόνια, όταν στην Ελλάδα δεν ξέραμε τι να τα κάνουμε τα λεφτά. Είχατε σοβαρή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Ήταν επαρκές το εκπαιδευτικό μας σύστημα; Ήσασταν αποδέκτες σωστής συμπεριφοράς σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία και κάνατε την δουλειά που θέλατε;
                              Αναφορικά με την κοπέλα μου, ε, δεν πολυτρελαίνετε στην ιδέα της μόνιμης εγκατάστασης, αλλά της λέω πάντα: "Δοκίμασε και μετά κρίνε". Πως μπορείς να απορρίψεις κάτι (ό,τι και αν είναι αυτό), αν πρώτα δεν το βιώσεις; Οκ, είναι μακριά, στην άλλη μεριά του κόσμου, αλλά, αν το καλοσκεφτείς... μία ιδέα είναι όλα. Σε λιγότερο από μία μέρα είσαι εκεί. Και με την τεχνολογία στις μέρες μας, σε μερικά δευτερόλεπτα, βλεπεις και ακούς την οικογένειά και τους φίλους σου στην Ελλάδα. Στην τελική, τι να έλεγε ο παππούς μου (και όλοι οι μετανάστες της γενιάς εκείνης) στην δεκαετία του 60, που ταξίδευε 3 μήνες με ένα σαπιοκάραβο για να φτάσει και ο μόνος δίαυλος επικοινωνίας με την πατρίδα ήταν.... η αλληλογραφία;

                              @ dimitrapan
                              Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα των visas, αφού είμαι υπήκοος. Αν κάνεις μία βόλτα στα υπόλοιπα θέματα εδώ στο patriotaki, θα βρεις σίγουρα πληροφορίες γι'αυτό που ψάχνεις.
                              Ωστόσο, μιας και η κοπέλα μου είναι νοσηλεύτρια (ΤΕ) έκανα μερικές ερωτήσεις όταν ήμουν κάτω. Καταρχήν, ο κλάδος των νοσηλευτών/νοσοκόμων είναι ένας από τους πλέον περιζήτητους και καλοπληρωμένους σε όλην την επικράτεια της Αυστραλίας. Αλλά, γιατί, ρώτησα, δεν στρέφεται περισσότερος κόσμος εκεί, αφού υπάρχει εμφανής έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού; Πολύ απλά, το να τελειώσεις μια νοσηλευτική σχολή εκεί είναι αρκετά δύσκολο, αφού πρακτικά θεωρείται μία ιατρική σχολή.
                              Από κει και πέρα, κάθε πολιτεία έχει τον δικό της σύλλογο νοσηλευτών και κάθε σύλλογος έχει άλλα κριτήρια και προυποθέσεις για να γίνεις μέλος. Για παράδειγμα, η πολιτεία του Queensland θεωρείται ότι έχει τα πλέον ελαστικά κριτήρια. Ερχόμενη από το εξωτερικό, περνάς από μία επιτροπή, όπου ελέγχουν τα χαρτιά σου (πτυχία, προυπηρεσία κτλ). Απαραίτητη προυπόθεση είναι και το IELTS (γλωσσομάθεια), καθώς και ένα τεστ που χωρίζεται σε δύο μέρη: Θεωρία και Πράξη (που έχει την μορφή μιας κλινικής εξέτασης). Η επιτροπή, εν συνεχεία, αποφασίζει αν σε δέχεται στις τάξεις των νοσηλευτών/νοσοκόμων, ή αν πρέπει να ολοκληρώσεις κάποια μαθήματα σε πανεπιστήμιο. Ενδεχομένως, βεβαίως, να μην αναγνωρίσουν κανένα από τα πτυχία σου και να σου πουν να πας να βγάλεις από την αρχή την απαραίτητη σχολή. Έχω μία υποψία ότι θα δέχονται μονάχα νοσηλευτές από ΑΕΙ και όχι από ΤΕΙ ή ΔΕ. Αυτά μέσες άκρες κατάλαβα, δεν βάζω και το χέρι μου στην φωτιά. Αν κάποιος ξέρει καλύτερα ή θέλει να με διορθώσει, ευχαρίστως να παρέμβει.
                              Per Aspera Ad Astra

                              Comment

                              Working...
                              X