Announcement

Collapse
No announcement yet.

Γιατί τόση αποθάρρυνση από τους άλλους Έλληνες;

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Γιατί τόση αποθάρρυνση από τους άλλους Έλληνες;

    Δεν εννοω αυτούς που είναι στο forum. Να σας εξηγήσω: Το τελευταίο διάστημα μελετώ οτιδήποτε βρίσκω στο ίντερνετ σχετικά με τη μετανάστευση. Έχω κάποια εμπειρία από τους γονείς μου που είχαν φύγει το '60 για το πώς είναι η ψυχολογία του μετανάστη. Έχω και την δική μου εμπειρία από τότε που είχα φύγει φοιτήτρια. Κι έχω την τύχη να μιλάω γαλλικά και αγγλικά. Αυτό σημαίνει ότι μπαίνω σε ελληνικές πηγές, αγγλόφωνες και γαλλόφωνες.

    Μου κάνει τρομακτική αντύπωση το πώς σε πάρα πολλά ελληνικά sites και forums δεν υπάρχει πνεύμα υποστήριξης. Φωτεινή εξαίρεση το patriotaki. Βλέπεις κάποιους Έλληνες που έφυγαν παλιότερα ή πρόσφατα και πέτυχαν να κάνουν νέο ξεκίνημα σε μια άλλη χώρα. Κι εκεί που λες "μπράβο, χαίρομαι για σένα, δώσε μου μια συμβουλή", η μόνη συμβουλή που βλέπω είναι του τύπου "ναι αλλά εγώ ήμουν η εξαίρεση", ή "φύγε αλλά να έχεις καμιά 20σαριά χιλιάρικα καβάτζα", "έλα, αλλά πολύ δύσκολα θα βρεις δουλειά εδώ εγώ ήμουν τυχερός", "μη νομίζεις κι εδώ σιγά-σιγά σαν την Ελλάδα γινόμαστε". Άλλες φορές πάλι βλέπω ότι δίνουν πρακτικές πληροφορίες που τόσο υπερβολικές, όπως για παράδειγμα όταν διαβάζω για τη ζωή στην Αγγλία σημεία και τέρατα, φέρνω ένα παράδειγμα τώρα, σχετικά με την αγοραστική δύναμη του καταναλωτή.

    Κάτι τέτοιες στιγμές αναρωτιέμαι αν τελικά είμαστε κωλοφάρα ή όχι. Δεν πιστεύω ότι είμαστε αλλά γιατί να είναι τόσοι πολλοί που μας αποθαρρύνουν; Δεν λέω ότι στα ξενόγλωσσα sites τα παρουσιάζουν όλα ρόδινα, αλλά δεν σου σπάνε και το ηθικό ότι απαραίτητα θα αποτύχεις το τόλμημα. Σου παρουσιάζουν τα γεγονότα, σου λένε κι ένα "καλή τύχη". Στο κάτω-κάτω, για να σκεφτόμαστε να φύγουμε από την Ελλάδα αυτή τη στιγμή, σημαίνει ότι έχουμε προβλήματα εδώ, ή δεν βρίσκουμε δουλειά ή δεν έχουμε λεφτά.

    Είναι κάτι που με εκνευρίζει αφόρητα. Κάποιες φορές λυγίζω και λέω ότι έχουν δίκιο. Μετά θυμάμαι ότι οι γονείς μου ήταν άνθρωποι του δημοτικού από χωριό κι όμως τα κατάφεραν και παίρνω δύναμη. Αυτό το "γιατί" όμως μένει ρε γαμώτο. Κι όχι τίποτε άλλο αλλά εγώ είμαι πεισματάρα κι αντιδρώ αλλά δυστυχώ γνωρίζω ανθρώπους που απογοητεύονται πάρα πολύ και τους πιάνει κατάθλιψη.

    #2
    Πολλές φορές ακούμε ή διαβάζουμε αυτό που "θέλουμε να δούμε". Άλλες πάλι, γινόμαστε εμείς άθελα μας υπερβολικοί ή πιεστικοί απέναντι σε άλλους Έλληνες μετανάστες. Από την άλλη, συνήθως αυτοί που δουλεύουν έξω προτιμούν να ασχοληθούν με δραστηριότητες παρά να μπαίνουν στο διαδίκτυο και να λένε την ιστορία τους. Αυτό όμως που μου κάνει περισσότερο εντύπωση είναι ότι πολλοί θέλουν μεν να πάνε σε μια άλλη χώρα αλλά ρωτάνε άτομα στην ίδια την Ελλάδα για το πως θα μετοικήσουν έξω. Κατά την γνώμη μου, πολύ ανόητη κίνηση.

    Comment


      #3
      Κι όμως αν το σκεφτείς λίγο, από τη στιγμή που δημοσιεύει κάποιος την προσωπική του ιστορία στο ίντερνετ, είναι αναμενόμενο ότι θα του τεθούν ερωτήσεις και σχόλια. Αλλιώς θα έκανε έβαζε private. Όμως αρκετοί απαντούν, αλλά με αοριστίες. Δεν σου λένε ότι υπάρχουν δυσκολίες για τον χ, ψ λόγο. Απλά λένε "μην έρχεσαι" και "άλλο εγώ που ήρθα και τα κατάφερα". Δεκτό ότι κάποιος δεν θέλει να γράψει την ιστορία του. Αν όμως τη γράφει ΚΑΙ απαντάει γιατί τόσος αρνητισμός; Γράψε τις εντυπώσεις σου καλέ μου άνθρωπε, δώσε μας μια εικόνα. Κι αν μας συμβουλεύεις ότι είναι άσχημα τα πράγματα, πες μας γιατί για να ξέρουμε. Και πες μας πώς τα κατάφερες παρ' όλο που είναι δύσκολα τα πράγματα.

      Για όσους ρωτούν για πληροφορίες άτομα στην Ελλάδα υποθέτω ότι δεν γνωρίζουν προσωπικά κάποιον που να έχει μεταναστεύσει; Είναι όντως ένα ρίσκο αυτό που κάνουν γιατί θα λάβουν υποκειμενικές εκτιμήσεις.

      Comment


        #4
        Κοίταξε, στις 2-3 αρνητικές (αληθινές) ιστορίες υπάρχουν άλλες τόσες θετικές που δεν γράφονται γιατί απλούστατα όταν δουλεύεις πχ 9-5 μαζί με 1-2 ώρες έξτρα διαδρομές και θέλεις να χαραλώσεις, θα προτιμήσεις να ασχοληθείς με άλλα πράγματα από το να διαβάζεις forums για το "πόσο σκληρή είναι η ξενιτιά" ή ιστορίες γεμάτες φθόνο, ζήλια, ψέμμα ή άγνοια και έπειτα να κοιμηθείς νωρίς ώστε να πας πάλι την επομένη στην δουλειά σαν άνθρωπος. Ευτυχώς (ακόμα) είμαστε στην Ε.Ε. και μπορούμε να μετακινηθούμε με μια ευκολία παραπάνω.

        Πλέον με το διαδίκτυο δεν απαιτείται να γνωρίζουμε προσωπικά κάποιον στο εξωτερικό. Με σωστό ψάξιμο και αγγλικά, οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης κάνουν θαύματα. Απλά χρειάζεται κριτική σκέψη και αυτό δεν έρχεται ουρανοκατέβατα.

        Comment


          #5
          Originally posted by miss espresso View Post
          ..... Όμως αρκετοί απαντούν, αλλά με αοριστίες. Δεν σου λένε ότι υπάρχουν δυσκολίες για τον χ, ψ λόγο. Απλά λένε "μην έρχεσαι" και "άλλο εγώ που ήρθα και τα κατάφερα". Δεκτό ότι κάποιος δεν θέλει να γράψει την ιστορία του. Αν όμως τη γράφει ΚΑΙ απαντάει γιατί τόσος αρνητισμός; Γράψε τις εντυπώσεις σου καλέ μου άνθρωπε, δώσε μας μια εικόνα. Κι αν μας συμβουλεύεις ότι είναι άσχημα τα πράγματα, πες μας γιατί για να ξέρουμε. Και πες μας πώς τα κατάφερες παρ' όλο που είναι δύσκολα τα πράγματα.....


          We must be willing to let go of the life we have planned,so as to have the life that is waiting for us.
          Joseph Campell

          Comment


            #6
            Γενικά απογοητεύομαι γιατί βλέπω ότι σαν λαός δεν είμαστε ενωμένοι και αλληλλέγγυοι. Και άντε στις καλές εποχές να το δεχθείς. Αλλά τώρα; Δεν έχω πρόβλημα με το να γράφονται αρνητικές ιστορίες. Ίσα-ίσα αυτές είναι πιο χρήσιμες. Έχω πρόβλημα με το να δημιουργεί κάποιος τέτοια εντύπωση που να αποτρέπει τον άλλον που θέλει να μεταναστεύσει, χωρίς να εκθέτει το γιατί. Μου κάνει κάτι σαν επίδειξη όλο αυτό, ή σαν φόβος ότι θα ποιραστούν την πίτα, είναι σαν μετάλλαξη του νεόπλουτου που κυριάρχησε τις τελευταίες δεκαετίες. Και μου κάνει εντύπωση ότι αυτό δεν το βλέπω σε αγγλόφωνα forums για παράδειγμα. Οι αμερικάνοι π.χ. μεταξύ τους ανταλλάσσουν πληροφορίες χωρίς να αποθαρρύνουν.

            Comment


              #7
              Originally posted by miss espresso View Post
              Γενικά απογοητεύομαι γιατί βλέπω ότι σαν λαός δεν είμαστε ενωμένοι και αλληλλέγγυοι. Και άντε στις καλές εποχές να το δεχθείς. Αλλά τώρα; Δεν έχω πρόβλημα με το να γράφονται αρνητικές ιστορίες. Ίσα-ίσα αυτές είναι πιο χρήσιμες. Έχω πρόβλημα με το να δημιουργεί κάποιος τέτοια εντύπωση που να αποτρέπει τον άλλον που θέλει να μεταναστεύσει, χωρίς να εκθέτει το γιατί. Μου κάνει κάτι σαν επίδειξη όλο αυτό, ή σαν φόβος ότι θα ποιραστούν την πίτα, είναι σαν μετάλλαξη του νεόπλουτου που κυριάρχησε τις τελευταίες δεκαετίες. Και μου κάνει εντύπωση ότι αυτό δεν το βλέπω σε αγγλόφωνα forums για παράδειγμα. Οι αμερικάνοι π.χ. μεταξύ τους ανταλλάσσουν πληροφορίες χωρίς να αποθαρρύνουν.
              Παντα θα υπαρχουν τετοιοι κ εδω Ελλαδα κ εκει!! Προσπαθησε να διακρινεις την αληθεια κ γενικα ποιος ειναι αυτος που σου λεει κατι!
              “Nothing is forever”

              Comment


                #8
                Είναι θέμα συνειδησης, δεν εχει να κανει με τη "φαρα" αλλά με τον άνθρωπο, το σημαντικό ειναι να μην παραδειγματίζεσαι από τις αρνητικές συμπεριφορές ορισμένων επειδη στο εκαναν αυτοι δε σημαινει οτι το κανουν ολοι, από κει και περα για μενα το πιο σημαντικο ειναι πρωτα να στηριζεσαι στα ποδια σου, μην περιμενεις τη βοηθεια απο πουθενα , αν ερθει στο δρομο σου τοτε φυσικα ειναι κ καλοδεχουμενη, αλλα με δεκανικια ειναι πιο ευκολο να πεσεις.
                Go to work, send your kids to school, follow fashion, act normal, walk on the pavement, watch t.v., save for your old age, obey the law, repeat after me: "I am free".

                Comment


                  #9
                  Καλημέρα απο Calgary,
                  είδα το θέμα και θα ήθελα να γράψω και εγώ την δική μου εμπειρεία.
                  Εδώ και δύο περίπου χρόνια οργανώνω την μετοίκησή μου στον Καναδά (καναδός υπήκοος για όσους δεν έχουν δει άλλα ποστ). Αφού τελικά αποφασίστηκε το βήμα άρχισα να επικοινωνώ με συγγενείς θείες και θείους ξαδέρφια και λοιπούς, προσπάθισα να τους εξηγήσω την κατάσταση η οποία δυστοιχώς πάει απο το κακό στο χειρότερο η κοινή τους προσπάθεια σε πρώτη φάση ηταν να με αποτρέψουν... οχι όμως γιατι θέλαν να με αποκαρδιώσουν (οχι ολοι) αλλα γιατί δεν ξέραν ότι είχα Καναδική ιπικοότητα. Μώλις έλεγα ότι μπορούσα να έρθω χωρίς κανένα νομικό κόλλημα όλλα αλάζαν ακόμα και ο τρόπος που μου μίλαγαν. Απο αυτό κατάλαβα ότι γενικά δεν είναι ανειχτοί στους ξένους που δεν έχουν χαρτιά κλπ. και μάλλον αυτή είναικαι η φιλοσοφία των καναδών (προφανός έχουν πύξει στους μετανάστες). Σε δεύτερη φάση υπήρχαν και οι συγγενείς που δεν ήθελαν ούτε κατα διάνεια να πάω εκεί γιατί προφανός ο Καναδάς είναι δικός τους και δεν μπορεί ένας ξένος να πάει εκέι να του φάει το ψωμί τους να αναπνέει τον αέρα τους και γενικά να προσπαθήσει να σηκώσει κεφάλι, κάτι που και αυτοί κάναν την δεκαετία του 70. Μέχρι που μου είπαν ότι δεν θα με βάλουν μέσα στην χώρα και θα με γυρίσουν πίσω άκουσα, έστω και σαν επαναπατριζόμενο καναδό... (φιλοσοφία κουτοπόνηρου ελληνάρα). Με λίγα λόγια μην ακούτε τίποτα μόνο την καρδιά σας... αυτή να σας οδηγεί, στην αρχή όλα είναι δύσκολα.... ακόμα στα δυσκολα είμαι... και θα είμαι για αρκετό καιρό ακόμα αλλα δεν το βάζω κάτω... οτι θέλουμε πολύ εμείς οι Ελληνες το καταφέρνουμε με κάθε κόστος και με κάθε θυσία ακόμα και με την ζωή μας αυτό είναι που μας ξεχωρίζει απο κάθε άλλη φυλή η αυτοθυσία για την οικογένειά μας και τα παιδιά μας, για ένα καλύτερο αυριο, μια θέση στον ήλιο τον ηλιάτορα. ΜΗΝ ΜΑΣΑΤΕ ΤΟΧΟΥΜΕ
                  Καλημέρα και πάλι...

                  Comment


                    #10
                    Originally posted by miss espresso View Post
                    Κάτι τέτοιες στιγμές αναρωτιέμαι αν τελικά είμαστε κωλοφάρα ή όχι.
                    Oh YES !!!

                    Comment


                      #11


                      διάβασε της 2 ιστορίες..... ότι και να σου πω, εσύ θα πιστέψεις αυτήν που σε βολεύει γιατί έτσι θέλεις.....
                      για μένα η ζωή είναι απλή..... παίρνεις την ΑΠΟΦΑΣΗ..... οπωσδήποτε ξεπερνάς τα νομικά κωλύματα για να μπεις στην χώρα και να μπορείς να μείνεις ΝΟΜΙΜΑ
                      μετά χρειάζεσαι 2 πράγματα ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ !!!!!! δυο απλές λέξεις αλλά κρύβουν πολλά μέσα τους

                      ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός όπως και οι εμπειρίες του οι ανοχές του και η περίπτωση του....
                      κράτα ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ και προχώρα .....

                      τα πράγματα στην Αυστραλία για εμένα είναι πάρα πολύ καλά

                      ΥΣ 1 ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ κλεμμένο από τον agoriani
                      ΥΣ 2 ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ κλεμμένο από την φίλη μου την christine
                      ΥΣ 3 απεχθάνομαι να ομαδοποιώ ανθρώπους... οπότε σίγουρα δεν είμαστε κωλοφαρα
                      ΤΗΙΝΚ....It's not illegal ....YET!!!

                      Comment


                        #12
                        Απορία: Σε μια άλλη χώρα θέλετε να πάτε για να πάρετε ή να προσφέρετε;

                        Σχετικά με μακρινούς συγγενείς έχω διαβάσει πάρα πολλές φορές και "τυγχαίνει" 9 στις 10 εμπειρίες εκείνοι να είναι οι "κακοί". Δεν λέω, μπορεί να έχουν προβλήματα, να είναι ρατσιστές, υπέρμετρα εγωιστές, εθισμένοι σε τυχερά παιχνίδια ή απλά να αντιλαμβάνονται την μεγάλη διαφορά τρόπου ζωής μεταξύ μιας κρύας και μιας ζεστής χώρας (οπότε ναι, η μετάβαση
                        Ελλάδα ---> Σκανδιναβία/Καναδάς/Η.Β. θα έχει επιπτώσεις στην προσωπική και κοινωνική ζωή του ατόμου). Αν ήμουν στην θέση των συγγενών, πιθανότατα θα έλεγα 2-3 ιστοσελίδες και τηλέφωνα γραφείων για να κάνουν μόνοι τους το απαραίτητο ψάξιμο. Έπειτα σκέφτομαι ότι ποτέ δεν έχω διαβάσει εμπειρία που να γράφει "πήρα τηλέφωνο τους μακρινούς συγγενείς από την άλλη άκρη του κόσμου και τους πρότεινα να κατέβουν διακοπές στο νησί" παρά μόνο το αντίστροφο. Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως υπάρχει κάτι άλλο που δεν έχει γίνει αντιληπτό ή παραλείπεται από τέτοιες συζητήσεις.

                        Comment


                          #13
                          Originally posted by kikirikoy View Post
                          οπότε σίγουρα δεν είμαστε κωλοφαρα
                          κάθε κανόνας...έχει και τις εξαιρέσεις του

                          Comment


                            #14
                            Ακριβως αυτο νομιζω random....οχι οτι γινεται ηθελημενα....αλλα πανω στον πανικο κ στην αναγκη σκεφτονται το τι μπορει να κανει ο αλλος για αυτους!!
                            “Nothing is forever”

                            Comment


                              #15
                              Ειμαι μεσα σ αυτους που θα συμφωνησω οτι δυστυχως οι Ελληνες μεσα κι εξω απο την Ελλαδα παντα θα αποθαρρυνουν τους συμπατριωτες τους και οτι γενικα υπαρχει στη φαρα μας η νοοτροποια δε θελω να αποκτησω κατσικα θελω ομως να πεθανει η κατσικα του γειτονα.Εχω ακουσει πολλες ιστοριες και εχω βιωσει κι εγω την αποθαρρυνση απο συμπατριωτες για το τολμημα μου αφου κιολας δεν εχω και υπηκοοτητα!Αυτο που μου εκανε τη μεγαλυτερη εντυπωση ομως ειναι πως με ατομα που υπηρξε συνεννοηση και αλληλουποστηριξη ως ενα βαθμο μετα απο λιγο καιρο αποκαλυψαν ενα αλλο προσωπο ανταγωνιστικο και προσβλητικο λες και εχουν παρει το θεμα μεταναστευση ως εργολαβεια.Ειναι λυπηρο για τους ιδιους ως ατομα αλλα και ντροπιαστικο για τη φαρα μας.Κατα τα αλλα η συμβουλη μου στους αναγνωστες του φορουμ ειναι να συλλεγουν πληροφοριες και μαρτυριες που πραγματικα ειναι πολυτιμες για ολους οσους ενδιαφερονται για μεταναστευση αλλα με κριτικο πνευμα και παντα σε συνδιασμο με δικες τους πηγες για τη συγκεκριμενη περιπτωση μεταναστευσης του καθενος.

                              Comment

                              Working...
                              X