Announcement

Collapse
No announcement yet.

Γιατί τόση αποθάρρυνση από τους άλλους Έλληνες;

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    #31
    Αυτό πραγματικά είναι ένα θέμα εγώ ήρθα στην Αυστραλία με φοιτητική βίζα παρότι ξέρω πολύ καλά αγγλικά..... γιατί??? γιατί δεν έχω διαβατήριο Αυστραλού πολίτη και για να κάνω αίτηση για μόνιμη παραμονή θα μετρήσει τι κριτήριο την γλώσσας νο1 θα έχω πτυχίο από Αυστραλέζικο κολέγιο επίσης έχω άδεια εργασίας για τον καιρό που θα είμαι εδώ!!!
    Έχω μία δουλειά που περιέχεται στην λίστα των επαγγελμάτων που σπονσοράρονται εδώ στην Αυστραλία είμαι κομμώτρια ..... με δίπλωμα κομμωτή Α΄ από την Ελλάδα!!!! κι όμως αυτό που παλεύω είναι να βρω μία δουλειά για να κρατηθώ εδώ και να μπορέσω να ανανεώσω την βίζα μου μέχρι να πάρω την πιστοποίηση του πτυχίου κομμωτικής από μία σχολή εδώ και να μπορώ να έχω ένα ακόμα χαρτί από τις εδώ αρχές για να δουλέψω στην δουλειά μου επάνω ..... δεν νιώθω ότι είμαι κάτι λιγότερο από τους ανθρώπους εδώ αλλά όπως και να το κάνουμε όλοι όσοι είναι εδώ έχουν δουλέψει με το δικό τους σύστημα όπως κι εγώ έφαγα την ζωή μου στην Ελλάδα για να κάνω την δουλειά που κάνω και δεν ήθελα να έρθει η κάθε μία αλλοδαπή και να μου την πάρει ....νομίζω ότι αν θέλεις κάτι πάρα πολύ θα το καταφέρεις!!!! αλλά πρέπει να πατάς στα δικά σου πόδια.....

    Εγώ την βίζα την πήρα μόνη μου ....αλλά μένω σε σπίτι με δικούς μου ανθρώπους στο οποίο συμβάλω κι εγώ με ένα ποσό ώστε να μην είμαι βάρος σε κανέναν.....γι αυτό πρέπει να μπορείτε να στηρίξετε μέχρι ένα σημείο τον εαυτό σας και μετά να κάνετε μία τέτοια κίνηση.... Τίποτα δεν είναι εύκολο τίποτα δεν είναι δύσκολο.... όλα είναι στην ΕΠΙΜΟΝΗ και στην ΥΠΟΜΟΝΗ μας!!!!

    Όσοι το θέλουν θα το κάνουν και θα τα καταφέρουν όσοι πάλι φοβούνται ας κάτσουν με τους φόβους τους!!!!

    Alice

    Comment


      #32
      Εχεις ακουσει που λενε… «η τυχη παει με τους τολμηρους»? Ε, λοιπον δεν προκειται για αμπελοφιλοσοφια. Είναι πραγματικοτητα. Γιατι επι της ουσιας δεν προκειται για τυχη αλλα για ανταμοιβη προσπαθειας.

      Μπροστα σε καθε δυσεπιλυτο προβλημα, είναι πολύ πιθανο να γονατισεις. Σ’αυτή τη περιπτωση κοιτας το προβλημα από αποσταση και φαινεται βουνο. Ψαχνεις με απελπισια να βρεις την ακρη του νηματος και δεν βλεπεις τιποτα. Αν ορμησεις όμως μεσα σε αυτό θα δεις ότι αρχιζουν και εμφανιζονται πορτες, απαντησεις και μικρολυσεις που ουτε κατά διανοια μπορουσες να φανταστεις. Δεν λυνουν το προβλημα στο συνολο του αλλα αν μη τι άλλο σου δινουν την ψυχικη δυναμη να συνεχισεις να το παλευεις. Και οσο αυτος ο φαυλος κυκλος συνεχιζεται, το βουνο χαμηλωνει μεχρι που στο τελος απλως το ξεπερνας.
      Οποιοσδηποτε δεν είναι μαθημενος σε μια τετοια διαδικασια όταν το ζει για πρωτη φορα συνηθως εχει την αισθηση ότι ηταν κ@λ@φαρδος. «Ημουν την καταλληλη στιγμη στο καταλληλο σημειο» ή «ειχα την τυχη να γνωρισω τον ταδε»….μπουρδες. Σκυλιασες, το κυνηγησες χωρις φρενα και αναποφευκτα καποια στιγμη σου εκατσε. Το θεμα είναι ποσο μακρια είναι διατεθειμενος να φτασει καποιος για τον στοχο του. Τι αντοχες εχει. Ποσα είναι διατεθειμενος να χασει. Αυτά είναι δυσκολα ερωτηματα για τον καθενα. Γιατι δεν μετριουνται σε ζυγαρια.

      Γενικως κανενας στην ουσια δεν αποτυγχανει. Παραιτειται της προσπαθειας. Υπαρχουν ανθρωποι που μεταναστευσαν και πετυχαν ψαχνοντας δουλεια και τρωγοντας απορριψεις επι 6 (ή και παραπανω) μηνες. Και αλλοι που «αποτυχανε» μετα από 2 μηνες προσπαθειας. Ποια η διαφορα τους? Ο πρωτος θα μπορουσε να τα ειχε παρατησει νωριτερα. Ο δευτερος να το παλεψει περισσοτερο.

      Comment


        #33
        Το γραφω με κεφαλαια.... ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ!!!! Μα πολύ δικιο!!!! ειδικα η τελευται προταση ηταν ολα τα λεφτά!!!

        Comment


          #34
          alexandrosmgm
          'Ετσι ακριβώς !!!
          Δεν υπάρχει τίποτε αδύνατο γι’ αυτόν που θα προσπαθήσει !!!
          Μέγας Αλέξανδρος, 356-323 π.Χ.,

          Comment


            #35
            Originally posted by alexandrosmgm View Post
            Εχεις ακουσει που λενε… «η τυχη παει με τους τολμηρους»?................................. Το θεμα είναι ποσο μακρια είναι διατεθειμενος να φτασει καποιος για τον στοχο του. Τι αντοχες εχει. Ποσα είναι διατεθειμενος να χασει. Αυτά είναι δυσκολα ερωτηματα για τον καθενα. Γιατι δεν μετριουνται σε ζυγαρια.
            Εσύ πόσο τολμηρός είσαι???? πόσο μακριά θα φτάσεις???? Θα καταφέρουμε να κάνουμε barbie ποτέ στη Mel μαζί???? εγώ πάντως το πρώτο στάδιο το πέρασα, ευτυχώς χωρίς να φάω ξύλο από τη γυναίκα μου!!!! τώρα που αρχίζουν τα δύσκολα....δεν ξέρω για τις αντοχές μου μέχρι που θα μου φτάσουν....το στόχο μια φορά τον έχω βάλει ... πάρε & εσύ την απόφαση & προχώρα!!!!
            Don't ever mistake someone's silence for ignorance, calmness for acceptance and kindness for weakness!

            Comment


              #36
              εγω φιλε μου billy ειμαι κοτα....μεχρι αποδειξεως του αντιθετου!

              ακομα προσπαθω να ξεδιαλυνω μεσα στο μυαλο μου τι πρεπει να κανω....lost in translation. παντως νομιζω οτι δεν υπαρχει περιπτωση να μεινω εδω. οπως και να χει ενα bbq down under θα το κανουμε! θα ειναι σε 1 σε 5 σε 10 χρονια? παντως θα το κανουμε.

              Comment


                #37
                Βρε παλαβέ, εγώ δεν είπα ότι είσαι κότα...!!!! (μη παρεξηγηθούμε δίχως λόγο!!!!) Απλά είναι θέμα χρόνου να το χωνέψεις.....(ίσως οι γύρω σου περισσότερο από εσένα) γιατί την απόφαση την έχεις πάρει ήδη....απλά δεν το ξέρεις ακόμα!!!! χαχαχαχα!!!!
                Κι αν το δεις κι αλλιώς, (εγώ την πρόταση την έχω κάνει εδώ & πολύ καιρό!!!!!) αν μαζευτούμε όλοι μαζί κάτω, κάνουμε μια τεχνική-κατασκευαστική εταιρεία με αρ....δια!!!! H Demi, o Sotiris, o Pmav, εσύ, εγώ....(sorry mates αν ξεχνάω κάποιον!!!) έχουμε όλες τις ειδικότητες!!! Θα μαζέψουμε & τα υπόλοιπα πατριωτάκια -μη μηχανικούς - από το industry και....μέχρι & ανεξάρτητο κρατίδιο ή μειωνότητα κάνουμε!!!!

                όσο για το bbq εγώ προπονούμε από τώρα!!!!!

                υ.γ. μη με παρεξηγείτε....έχω πιει κάτιτις....τσιπουράκια παραπάνω.....
                Don't ever mistake someone's silence for ignorance, calmness for acceptance and kindness for weakness!

                Comment


                  #38
                  Originally posted by Chrisgr View Post
                  βασικα...θα πω και γω την γνωμη μου ..εγραψα περιπου 2 σελιδες κατακρινοντας και λεγοντας τις δικες μου ιστοριες απο Αυστραλια και Γερμανια..πως την πατησα κτλ...και τα εσβησα πριν τα ποσταρω...γιατι ?Γιατι μονο ενα να εχετε στο μυαλο σας..
                  ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ...μακρια...ξερω οτι πανω στα δυσκολα θελουμε να στηριχτουμε πανω σε ενα πατριωτακι πανω σε εναν συγχωριανο μας που βρηκαμε η επειδη ειμαστε ομοεθνεις.. αλλα παιδες...αυτη ειναι η δικη μου πρωτη συμβουλη πανω στην λίστα σαν συμβουλη σε ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΙΜΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ σε αλλες χωρες..μακρια απο Ελληνα...το χει η φυλη μας να αλληλογαμ..στε ....γιαυτο φτασαμε ως εδω...
                  αυτα...
                  Άμα σας πω τι έχω πάθει εγώ δε θα το πιστεύετε.
                  Το 2008 είχα πάει Αμερική για δουλειές. Κάποια στιγμή βρέθηκα σ ένα εμπορικό κέντρο, και ψάχνοντας να φάω, είδα με χαρά ένα μαγαζί "Greek souvlaki" γαλανολεύκη διακόσμηση κλπ, και αποφάσισα να τιμήσω τα πάτρια προϊόντα.
                  Πάω στο γκισέ, ζητάω ένα σάντουιτσ στα ξένα και αποφάσισα να μην της δείξω ότι είμαι Έλληνας και να πιάσω κουβέντα καθότι και χρόνο δεν είχα αλλά δεν ήθελα να απασχολήσω και την υπάλληλο.
                  Μου λέει την τιμή 2.35 $ ή κάτι παρόμοιο. Καθότι ήμουν μόλις 2 μέρες στην Αμερική και δεν είχα μάθει τα νομίσματά τους, και βαριόμουν να κάθομαι να κοιτάω αξίες και να μετράω για να διαλέξω 2,35, της ανοίγω με αφέλεια και εμπιστοσύνη τη χούφτα μου που είχε μέσα πάνω από 5 $ συνολικά, και της λέω "how much;" ώστε να διαλέξει αυτή ως πιο έμπειρη.
                  Ο τρόπος που κυριολεκτικά "σκούπισε" την παλάμη μου με τα δυό της χέρια παίρνοντας μέχρι και την τελευταία δεκάρα και λέγοντας μου ένα περίφημο "IT'S OKAY" θα μου μείνει για πάντα αξέχαστος.
                  Απομακρύνθηκα χωρίς να το κάνω θέμα γεμάτος αηδία για το ίδιο μου το γένος αποφασισμένος να πλήρωσω με 3 δολλάρια το δικαίωμα να λέω στα εγγόνια μου ότι είχα το προνόμιο του να πάω στην Αμερική για να με κλέψει ο μοναδικός Έλληνας που συνάντησα...

                  Comment


                    #39
                    Originally posted by billy View Post
                    Βρε παλαβέ, εγώ δεν είπα ότι είσαι κότα...!!!! (μη παρεξηγηθούμε δίχως λόγο!!!!) Ειναι κλασσικη περιπτωση που δεν γνωριζομαστε καλα ωστε να πιανεις το υφος που τα λεω...ειδικα σε γραπτο λογο τρεχα γυρευε...μη κολλας, δεν ηταν αμυντικη η απαντηση μου...αυτοσαρκαστικη ηταν

                    Κι αν το δεις κι αλλιώς, (εγώ την πρόταση την έχω κάνει εδώ & πολύ καιρό!!!!!) αν μαζευτούμε όλοι μαζί κάτω, κάνουμε μια τεχνική-κατασκευαστική εταιρεία με αρ....δια!!!! H Demi, o Sotiris, o Pmav, εσύ, εγώ....(sorry mates αν ξεχνάω κάποιον!!!) έχουμε όλες τις ειδικότητες!!! Θα μαζέψουμε & τα υπόλοιπα πατριωτάκια -μη μηχανικούς - από το industry και....μέχρι & ανεξάρτητο κρατίδιο ή μειωνότητα κάνουμε!!!! λες να βγαλουμε και πρωθυπουργο?

                    υ.γ. μη με παρεξηγείτε....έχω πιει κάτιτις....τσιπουράκια παραπάνω.....
                    πιες πιες τωρα που μπορεις γιατι μετα εκει κατω αν εισαι και σε κανενα περιεργο μερος μακρια απο ελληνικες κοινοτητες αντε να βρεις τσιπουρο!


                    Originally posted by archer100 View Post
                    Άμα σας πω τι έχω πάθει εγώ δε θα το πιστεύετε.
                    Το 2008 είχα πάει Αμερική για δουλειές. Κάποια στιγμή βρέθηκα σ ένα εμπορικό κέντρο, και ψάχνοντας να φάω, είδα με χαρά ένα μαγαζί "Greek souvlaki" γαλανολεύκη διακόσμηση κλπ, και αποφάσισα να τιμήσω τα πάτρια προϊόντα.
                    Πάω στο γκισέ, ζητάω ένα σάντουιτσ στα ξένα και αποφάσισα να μην της δείξω ότι είμαι Έλληνας και να πιάσω κουβέντα καθότι και χρόνο δεν είχα αλλά δεν ήθελα να απασχολήσω και την υπάλληλο.
                    Μου λέει την τιμή 2.35 $ ή κάτι παρόμοιο. Καθότι ήμουν μόλις 2 μέρες στην Αμερική και δεν είχα μάθει τα νομίσματά τους, και βαριόμουν να κάθομαι να κοιτάω αξίες και να μετράω για να διαλέξω 2,35, της ανοίγω με αφέλεια και εμπιστοσύνη τη χούφτα μου που είχε μέσα πάνω από 5 $ συνολικά, και της λέω "how much;" ώστε να διαλέξει αυτή ως πιο έμπειρη.
                    Ο τρόπος που κυριολεκτικά "σκούπισε" την παλάμη μου με τα δυό της χέρια παίρνοντας μέχρι και την τελευταία δεκάρα και λέγοντας μου ένα περίφημο "IT'S OKAY" θα μου μείνει για πάντα αξέχαστος.
                    Απομακρύνθηκα χωρίς να το κάνω θέμα γεμάτος αηδία για το ίδιο μου το γένος αποφασισμένος να πλήρωσω με 3 δολλάρια το δικαίωμα να λέω στα εγγόνια μου ότι είχα το προνόμιο του να πάω στην Αμερική για να με κλέψει ο μοναδικός Έλληνας που συνάντησα...
                    Ειναι η στιγμη που ντρεπεσαι για τον αλλο ποιο πολυ αποτι εχει ντραπει αυτος στη ζωη του συνολικα και προτιμας να μην κανεις τιποτα. Μλκια παντως, ετσι εχουν μαθει αυτοι. Απο μενα και σενα που ντρεπομαστε για αυτους.

                    Comment


                      #40
                      Originally posted by archer100 View Post
                      Άμα σας πω τι έχω πάθει εγώ δε θα το πιστεύετε.
                      Το 2008 είχα πάει Αμερική για δουλειές. Κάποια στιγμή βρέθηκα σ ένα εμπορικό κέντρο, και ψάχνοντας να φάω, είδα με χαρά ένα μαγαζί "Greek souvlaki" γαλανολεύκη διακόσμηση κλπ, και αποφάσισα να τιμήσω τα πάτρια προϊόντα.
                      Πάω στο γκισέ, ζητάω ένα σάντουιτσ στα ξένα και αποφάσισα να μην της δείξω ότι είμαι Έλληνας και να πιάσω κουβέντα καθότι και χρόνο δεν είχα αλλά δεν ήθελα να απασχολήσω και την υπάλληλο.
                      Μου λέει την τιμή 2.35 $ ή κάτι παρόμοιο. Καθότι ήμουν μόλις 2 μέρες στην Αμερική και δεν είχα μάθει τα νομίσματά τους, και βαριόμουν να κάθομαι να κοιτάω αξίες και να μετράω για να διαλέξω 2,35, της ανοίγω με αφέλεια και εμπιστοσύνη τη χούφτα μου που είχε μέσα πάνω από 5 $ συνολικά, και της λέω "how much;" ώστε να διαλέξει αυτή ως πιο έμπειρη.
                      Ο τρόπος που κυριολεκτικά "σκούπισε" την παλάμη μου με τα δυό της χέρια παίρνοντας μέχρι και την τελευταία δεκάρα και λέγοντας μου ένα περίφημο "IT'S OKAY" θα μου μείνει για πάντα αξέχαστος.
                      Απομακρύνθηκα χωρίς να το κάνω θέμα γεμάτος αηδία για το ίδιο μου το γένος αποφασισμένος να πλήρωσω με 3 δολλάρια το δικαίωμα να λέω στα εγγόνια μου ότι είχα το προνόμιο του να πάω στην Αμερική για να με κλέψει ο μοναδικός Έλληνας που συνάντησα...



                      και εσυ δεν θα το πιστεψεις οτι οπως ακριβως διηγηθηκες το περιστατικο που σου ετυχε
                      ετσι ακριβως εγινε και σε εμενα με μονη διαφορα οτι εγινε στην Γερμανια (του μαρκου -προ € εποχης εννοω φυσικα )
                      και ειλικρινα εχω καθε λογο να πιστεψω
                      ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ COPY-PASTE............. "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ....... !!!!!!!"

                      Comment


                        #41
                        Ετσι ειναι ειμαστε απαραδεκτοι!!!!!
                        Σημερα προσπαθησα να βοηθησω κατι πατριωτες στο σταθμο και η κυρα ενω της εξηγουσα απο ποια οδο πρεπει να βγει απο το σταθμο στο Sydney ωστε να παει στο προξενειο μου ελεγε επιμονα ε.... πες μονο πως θα βγουμε απο το σταθμο μετα ξερουμε να παμε....
                        Ξεφτιλα εγω καθυστερουσα απο τη δουλεια μου και αντι να πει και ενα ευχαριστω.....Τι να πω οτι νανε λες και το George street ειναι διπλα με το pit street και η θειακο θα το αναγνωρισει!!!Λες και ειναι ενα μαντρι μακρια!!!Αντε μανουλα μου...Αλλα δεν ειναι μονο θεμα μονο της συγκεκριμενης θειακους, το προβλημα με τους ξερολες ειναι γενικευμενο με τους Ελληναρες, τους αρεσει να νομιζουν οτι τα γνωριζουν ολα και δεν μπορουν να πουν Thanks or sorry με τιποτα!!!Λες και οι υπολοιποι που ζητουν συγνωμη ειναι χαζοι!!!
                        Τα πηρα στη κρανα τωρα...αντε αρκετα για τωρα μην αρχησω με τα καντηλια.
                        Τι να πω.......

                        Comment


                          #42
                          Ίσως θα έπρεπε να είχα γράψει καλύτερο τίτλο και να βάλω "γιατί τόση αποθάρρυνση από ΚΑΠΟΙΟΥΣ Έλληνες". Χθες παρακολουθούσα μία συζήτηση σε μία σελίδα στο Facebook σχετική με μετανάστευση και δεν πίστευα στα μάτια μου με κάποια πράγματα που λέγονταν. Κάποιοι από σας μπορεί και να το είδατε ποιός ξέρει. Εν πάσει περιπτώσει ήταν μία κυρία που μέσα από άπειρα μηνύματα δεν σταματούσε να χαλάει το ηθικό των υπολοίπων. Όλη την ώρα ανέβαζε μηνύματα στα οποία έλεγε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι θα είναι βέβαιη η αποτυχία οποιουδήποτε θα επιχειρούσε να μεταναστεύσει στην Αγγλία εκτός κι αν αυτός είχε εξασφαλισμένη δουλειά με πολύ καλό μισθό. Αναφέρθηκαν ποσά της τάξεως των 70 χιλιάδων στερλίνων το χρονο σαν εισόδημα και πόσο δύσκολα τα βγάζεις πέρα με τέτοιο εισόδημα. Και η αποθέωση ήταν όταν έλεγε ότι θα έπρεπε ο κόσμος να μείνει στην Ελλάδα γιατί ζει πολύ άνετα με 500 Ευρώ το μήνα, ενώ η ίδια ζορίζεται με 70.000 το χρόνο.

                          Ρε παιδιά, όταν κάποιος θέλει να μεταναστεύσει είναι επειδή κυνηγάει τα πολλά λεφτά ή επειδή δεν τα βγάζει πέρα; Κάποιες τέτοιες στιγμές είναι που αναρωτιέμαι ΓΙΑΤΙ; Ποιός ο λόγος να λες τέτοιες κουβέντες στον άλλον; ρε διάολε, θα μπορούσε να είναι η αδερφή σου ή ο ξάδερφός σου εκείνη τη στιγμή. Για να μεταναστεύσεις σημαίνει ότι δεν βλέπεις άλλη εναλλακτική λύση. Μην του σπας το ηθικό εκείνη την ώρα. δείξε ένα ίχνος ανθρωπιάς.

                          Θέλω να πώ, ακούμε κάθε μέρα για ανθρώπους που δεν άντεξαν πια και λύγισαν από την πίεση. Κι έχω αρχίσει να τους καταλαβαίνω. Δεν είμαι άνθρωπος που θα αυτοκτονούσε, σε καμία περίπτωση, αλλά καταλαβαίνω τους λόγους για τους οποίους θα θολώσει το μυαλό σου , θα σηκώσεις τα χέρια ψηλά και θα πείς Παναγία μου δεν αντέχω άλλο, φτάνει! Κι εκείνη τη στιγμή ακούς κάποιον που ζει μακριά από όλα αυτά και σου λέει όχι, μείνε εκεί, δεν έχεις λόγο να παραπονιέσαι. Α και μην κοιτάς εμένα, εγώ δεν βλέπεις; ζορίζομαι γιατί το εισόδημά μου έπεσε από τα 100 χιλιάρικα στα 70. Αλλά εσύ δεν πρέπει να παραπονιέσαι κι είναι σίγουρο ότι θα αποτύχεις αν έρθεις εδώ που είμαι.

                          Η κυρία αυτή δεν σταμάτησε εκεί. Καλά η περίπτωσή της ήταν ψυχωτική δεν το συζητώ. Αφού ειρωνεύτηκε όλους τους συνομιλητές της, μετά έσβησε ένα-ένα τα μηνύματα που είχε αναρτήσει κι έγραψε στο τέλος ένα τεράστιο στο οποίο επιτεθέμενη σε μία συνομιλήτρια ουσιαστικά την έλεγε σε όλο το σύνολο. Ένα λογίδριο γεμάτο φαρμάκι και κρίνετε μόνοι σας:

                          Thenie Chantzi Ariadni Giannaraι φυσικά θα βρεις δουλειά, μην το σκέφτεσαι καθόλου!Στον τομέα HR προτιμούν τους ξένους, ειδικά τους Έλληνες τους έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση! 1-2 βδομάδες να σου πάρει το πολύ. Και από μισθούς μην έχεις κανένα θέμα. Τα 50 χιλιάρικα στα δίνουν για πλάκα. Αλλά και με 50 να μην βρεις, μην ανησυχείς. Με 30 χιλιάρικα θα ζεις δέκα φορές καλύτερα απ' ό,τι στην Ελλάδα. Και αν δεν βρεις αμέσως δουλειά, μην έχεις θέμα. Θα πάρεις επίδομα! Μην σου πω θα σου πληρώνουν και το ενοίκιο σε τεσσάρι. Μόνο για ταξίδια δεν θα σου περισσεύουν, αλλά ΟΚ αυτό παλεύεται. Μην το σκέφτεσαι καθόλου, φύγε αμέσως τώρα. Υπάρχουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ στον τομέα σου και μάλιστα ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ. Είναι χαζομάρα να κάθεσαι στην Ελλάδα ενώ μπορείς να έρθεις στην Αγγλία και να τρως με χρυσά κουτάλια. Σου εύχομαι ειλικρινά καλή τύχη αλλά δεν θα τη χρειαστείς. Μη δίνεις σημασία σε αυτούς που λένε ότι είναι ένα χρόνο Λονδίνο και δεν έχουν βρει δουλειά. Είναι τεμπέληδες και δεν προσπαθούν αρκετά. Εσύ φαίνεσαι ξύπνια κοπέλα, την επιτυχία την έχεις σίγουρη. Ακόμα και σε HR να μη βρεις δουλειά, ράφια να γεμίζεις στο Tesco, καλύτερα θα είναι από την Ελλάδα. Άλλωστε είναι γνωστό ότι το Tesco πληρώνει αδρά. Εξαιρετικός εργοδότης, άσε που μπορείς να ξεκινήσεις από τα ράφια και να εξελιχθείς και σε ένα χρόνο (τι ένα χρόνο, 6 μήνες) να είσαι σε πόστο διευθυντή. Μην ακούς κανένα! Στην Αγγλία μόνο όσοι δεν προσπαθούν δεν βρίσκουν καλή δουλειά. Και όταν λέω καλή δουλειά, εννοώ και με πληρωμένες υπερωρίες. Αν και γενικά δεν χρειάζεται να κάνεις υπερωρίες στην Αγγλία, τα ίδια τα αφεντικά σε διώχνουν όταν πάει 5 η ώρα για να μην κουράζεσαι. Δίνουν μεγάλη σημασία στο work-life balance.
                          Σήμερα πέρασα το πρωϊνό μου ερευνώντας τα ξενοδοχεία για να δώ πού θα μείνω το πρώτο διάστημα όταν ανέβω. Κάποια στιγμή σύντομα θα πρέπει να κάνω τις κρατήσεις μου. Για μένα μετράει όχι το κάθε ευρώ, το κάθε σεντ. Τη μία θέλω να βάλω τα κλάμματα γιατί δεν αντέχω άλλο, την επόμενη στιγμή λέω όχι ρε γαμώτο θα τα καταφέρω. Έχουν σπάσει τα νεύρα μου. Όταν βλέπω αντιδράσεις σαν αυτή της κυρίας πιο πάνω... δεν ξέρω... απογοητεύομαι. Σκέφτομαι ότι κάποιες φορές κάποιοι άνθρωποι δεν εκτιμούν αυτά που έχουν. Από την άλλη θέλω να πιστεύω ότι αυτή η κυρία είναι η εξαίρεση στον κανόνα και δεν είμαστε όλοι οι Έλληνες έτσι γιατί αν είμαστε δεν έχουμε μέλλον.

                          Comment


                            #43
                            Συγγνώμη για τη μαυρίλα που πέρασα πιο πάνω αλλά αυτό το διάστημα ετοιμάζομαι να αδειάσω σιγά-σιγά το σπιτακι μου και ξαφνικά έγιναν όλα πιο αληθινά. Έχω μετακομίσει πολλές φορές στη ζωή μου γιατί νοικιάζω, αλλά είναι η πρώτη φορά που μου είναι δύσκολο να αφήσω το σπίτι, γιατί ήταν το πρώτο σπίτι που αγάπησα πραγματικά!

                            Comment


                              #44
                              kalimera.. dhystyxos pigainontas sto eksoteriko tha dheis poles teteies kyrires kai kurious stous dromous, pou tha zitas voitheia kai tha sou gyrisoune tin plati.... dhustuxos!!!!!!!!

                              Comment


                                #45
                                Συμφωνώ μαζί σου,ότι αν πας σε αρκετούς Έλληνες θα σου γυρίζουν την πλάτη. Επίσης πιστεύω ότι θα σου γυρίσουν την πλάτη χωρίς να τους ζητήσεις βοήθεια φοβούμενοι να μην τους ζητήσει.
                                Δεν έχω καθόλου γνωστούς Έλληνες στην Στουτγάρδη, αλλά συναντώντας μερικές κυρίες στο μετρό, έχω σχηματίσει την χειρότερη εντύπωση.
                                Μία κυρία λέγοντας της ότι είμαι νέα εδώ, μου είπε "τώρα όλοι στην Γερμανία θέλουν να έρθουν, πόσους θα χωρέσει αυτή η Γερμανία".
                                Μία άλλη ηλικιωμένη μου είπε "η Γερμανία έχει μαζέψει πολύ φτωχολογιά, πως να το πω καλύτερα πολλούς ξένους" Της απάντησα και εμείς ξένοι είμαστε (μάλλον κατάλαβε ότι εγώ ήμουν η ξένη και όχι εκείνη)
                                Νομίζω ότι φοβούνται ότι θα πάμε όλοι Γερμανία και μπορεί να τους πάρουμε τις θέσεις εργασίας, τα προνόμια τους, ποιος ξέρει τι σκέφτεται ο καθένας.
                                Επίσης ο άντρας μου άκουσε δύο κοπέλες που συζητήσουν με σπαστά Ελληνικά "ήρθαν οι πεινασμένοι από την Ελλάδα και θέλουν πάνω από 500€" και είπε η άλλη "μα δεν θα τους φτάνει ούτε για το ενοίκιο" και απάντησε " μένα τη με νοιάζει ας μην ερχόντουσαν"
                                Επίσης σε μία άλλη της είπα ότι κάνω μαθήματα Γερμανικών, να δείτε με τι τρόπο πετάχτηκε και μου είπε "ποιος σου τα πληρώνει"

                                Comment

                                Working...
                                X