Announcement

Collapse
No announcement yet.

Ελληνικά εστιατόρια - Προσωπικές ιστορίες

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Καθώς τους κοιτούσα να μπαίνουν στο αυτοκίνητο, συνειδητοποίησα πως έκανε αρκετό κρύο. Δεν ξέρω γιατί αλλά μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν το ένιωθα τόσο έντονο. Ξαφνικά ένιωσα τα νύχια τον χεριών μου να ξυλιάζουν και τις παλάμες μου να χάνουν κι αυτές τη θερμοκρασία σαν να βούτηξα τα χέρια μου σε παγάκια. Τα έφερα κοντά στο στόμα μου, και έριξα λίγο ζεστό αέρα μαζί με τη νικοτίνη που είχα βάλει για τα καλά μέσα μου στο ταξίδι. Έχω τη κακιά αυτή συνηθεία-αρώστια να καπνίζω χωρίς σταματημό όταν οδηγώ, σε σημείο που το πακέτο δεν κρατάει ούτε για 4 ώρες..
    Ο Βασίλης ακούραστος σιγοτραγουδούσε λες και είχε έρθει μαζί μου σ' αυτό το ταξίδι για να μου κρατάει συντροφιά. Βάζοντας μπροστά το σαραβαλάκι, το μάτι μου έπεσε στον θολωμένο από το κρύο πλαινό καθρέφτη του οδηγού. Το καυσαέριο έμοιαζε σαν σύννεφο καθώς έβγαινε ζεστό στο παγωμένο περιβάλλον. Δυνάμωσα τη φωνή και ξεκίνησα για μια ακόμη φορά.
    Πολλές φορές έχω ακούσει για ανθρώπους που βρίσκονται σε δυο σημεία στη γη χωρίς όμως να βρίσκονται σε δυο σώματα. Απλά χωρίζεται το μυαλό με το σώμα και συνεργάζονται από απόσταση. Καθώς το σώμα μου οδηγούσε στην ερημιά, το μυαλό έτρεχε και πάλι στο τι θέλω να κάνω τον καιρό που θα είμαι κάτω. Όσοι φίλοι με είχα ξεχάσει, θα πήγαινα να τους θυμίσω ότι υπάρχω, όχι για να τους παραπονεθώ, απλά να με δουν και να τους δώσω ένα λόγο όταν ξαναφύγω να στείλουν κανένα μήνυμα Παιδικοί φίλοι που για διάφορους λόγους χαθήκαμε και δεν κάναμε τίποτα για να ξαναβρεθούμε, φίλοι που ξεκινούσαμε ακόμα και τη μέρα μας μαζί, είτε στέλνοντας το πρώτο μήνυμα στο φατσοβιβλίο ταΐζοντας τα ζώα της φάρμας μου και μαζεύοντας τα φρούτα απ τα δέντρα μου , είτε βρίσκοντάς τους στο δρόμο πηγαίνοντας ο καθένας στη δουλειά του. φίλοι που έκανες να τους δεις δυο χρόνια και ένιωθες σαν να μην πέρασε μέρα. Έχω κάνα δυο τέτοια ρεμάλια φίλους. Τους αγαπώ και τους ευχαριστώ που βρεθήκανε εκεί όταν τους χρειάστηκα και ελπίζω να ανταποδώσω κάποια στιγμή με τον ίδιο τρόπο για να νιώσετε πως είναι να βγαίνεις στην επιφάνεια όταν φτάσεις στον βυθό. Λέω να νιώσετε, όχι να καταλάβετε. Έχει μεγάλη διαφορά το ένα με το άλλο.. Για σένα Γιώργο και Νίκο που όσο και να με κράζετε, όσο και γαϊδούρι αν είμαι είστε εκεί. Για όσες φορές έκανα λάθος μα δεν μου ρίξατε σφαλιάρα, μου δείξατε πως να διορθώσω.. Για σένα Βάιο που κάθε φορά που σε συναντώ με κάνεις και χαμογελάω με τις αναμνήσεις που μου ξυπνάς από τα δύσκολα παιδικά μας χρόνια. Για σένα Βασίλη που μου βγάζεις την πίστη κάθε φορά που θέλεις να πάρεις κάποιο κομμάτι ξύλο απο το δάσος για να διακοσμίσεις το σπίτι ή για κάθε φορά που φτάνεις τα πνευμόνια μου στα όρια περπατώντας στα βουνά του νομού..
    Το μυαλό γύρισε στο σώμα βλέποντας μια πινακίδα που έγραφε GAS 500m. Έπρεπε να βάλω βενζίνη και να ρωτήσω για ο αυτοκόλλητο της Αυστρίας που μου είχανε πει. Βγαίνοντας από την έξοδο ακούγοντας ταυτόχρονα τον χαρακτηριστικό ήχο του φλας, τα μάτια μου πηγαίνανε αριστερά και δεξιά προσπαθώντας να πιάσουν κάθε λεπτομέρεια των εγκαταστάσεων για να μπορέσω να διηγηθώ το τι έβλεπα στους υπόλοιπους. Δεξιά είχε παράπλευρο δρόμο για το πάρκινγκ φωταγωγημένο καλύτερα και από τον κεντρικό δρόμο που μπαίνεις στην πόλη μας. Κάδοι σκουπιδιών και πράσινο παντού. Είχε ακόμα και τραπεζοκαθίσματα για να ξεκουραστείς ή να φας! Ακολούθησα το δρόμο για το βενζινάδικο και μπαίνοντας είδα την τεράστια επιφάνεια βιομηχανικού τσιμέντου να απλώνεται στη πλατεία που βρισκόντουσαν οι αντλίες. Το στέγαστρο είχε τόσο καθαρό φως που δεν καταλάβαινες ότι ήταν ακόμα νύχτα! Πήρα θέση δίπλα στην αντλία έσβησα τη μηχανή και έριξα μια γρήγορη ματιά γύρω μου. Την ίδια στιγμή πάρκαρε δίπλα μου κάποιος άλλος. Είδα τη γυναίκα συνοδηγό να φεύγει με γρήγορο βήμα προς το κτίριο χώνοντας όσο μπορούσε το λαιμό της στο γιακά του μπουφάν προσπαθώντας να καλυφτεί απ το κρύο. Λίγο πιο κάτω γεμίζανε κι άλλοι τα αυτοκίνητα τους τρέμοντας σχεδόν απ την παγωνιά. Βγάζοντας τη ζώνη και ανοίγοντας την πόρτα ένιωσα μια ακόμη φορά τον κρύο αέρα να εισβάλει στην καμπίνα και να πέφτει σε κάθε γυμνό σημείο του σώματός μου. Φόρεσα τη φανταστική μάλλινη ζακέτα που είχα αγοράσει από την Ολλανδία και έκανα ένα από τα πιο ευχάριστα τεντώματα της ζωής μου..

    Comment


      pantamazi_
      Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση είναι καθήκον!!!

      Comment


        @loufas!

        Καλώς τον ,τον συγγραφεα μας !

        ''Minds are like parachutes... they only function when open.''

        Comment


          Λούφα πραγματικα ζεις την περιπέτεια,
          μπράβο σου όμως γιατί καταφέρνεις & επιβιώνεις,
          συνέχισε έτσι ρε φίλε περιμένω νέο επισόδιο!!!!!!!

          Comment


            Originally posted by loufas View Post
            Για να μην ανοίξω νέο θέμα λέω να μοιραστώ άλλη μια προσωπική εμπειρία.

            Ψάχνοντας για ένα καλύτερο περιβάλλον, αναζήτησα δουλειά κοντά στη Νυρεμβέργη. Δυστυχώς παραβίασα τον βασικότερο κανόνα μου να μην μπλέξω με τρικαλινό.. Το αποτέλεσμα; Έφυγα και απλήρωτος και ανασφάλιστος και πάλι ψάχνοντας δουλειά..

            Περιληπτικά η ιστορία. Βρήκα ένα μαγαζάκι με λίγες θέσεις απο γνωστό γνωστού με τις καλύτερες συστάσεις για τον εργοδότη. Η θέση που ζητούσαν, ψήστης. Συμφωνώ με τον τύπο να εργαστεί και η γυναίκα μου στην κουζίνα σαν βοηθητική, με μικρό μισθό προσωρινά (500ε), επειδή δεν χρειαζόντουσαν άλλο άτομο. Η συμφωνία έλεγε να δουλεύω εγώ κανονικά στο ωράριο τους και η γυναίκα απογεύματα και Σαββατοκύριακα που έχει πολύ δουλειά. Η συνέχεια;; Μας επέβαλε να κατεβαίνουμε για δουλειά απο τις 9 το πρωί μέχρι και τις 3 το μεσημέρι και απο τις 4 μέχρι και τις 11 το βράδυ. Φυσικά λόγω ανάγκης δεν μιλήσαμε την πρώτη εβδομάδα αλλά το κακό παραγινόταν.. Αποφάσισα λοιπόν να δουλέψω μόνος αφού έτσι και αλλιώς δεν είχε ανάγκη απο άλλο άτομο και η γυναίκα να περιμένει λίγο (2-3 μήνες) μέχρι να ανοίξει η δουλειά. Την επόμενη κιόλας μέρα με φώναξε να μιλήσουμε και μου είπε πως η συνεργασία μας δεν μπορεί να συνεχιστεί γιατί δεν έχουμε όρεξη για δουλειά!! Κατεβαίναμε κανονικότατα, βγάζαμε τη δουλειά χωρίς παράπονο και ας είμαστε ερασιτέχνες και ακούγαμε και μπράβο για τη δουλειά που βγάζαμε.. Ο τύπος λοιπόν είχε την απαίτηση να δουλεύουμε 13-14 ώρες τη μέρα ανασφάλιστοι με 1500ε ΜΑΖΙ, να τρώμε ότι είχε για πέταμα και να μην έχουμε θέρμανση παρά μόνο το βράδυ που ανεβαίνουμε για ύπνο!! Για να φανταστείτε τι άνθρωπος είναι, μάζευε τα φακελάκια με τη ζάχαρη απο τα σκουπίδια και την έριχνε εκεί που φτιάχνει καφέ το προσωπικό!! Ο μάγειρας που είχε έπαιρνε 1000ε και δούλευε ενάμισι χρόνο εκεί! Η κοπέλα που έχει παίρνει 850 και τρέχει σε τρία πόστα, μαγειρευτά σαλάτες και λάτζα!!! Φυσικά τα μάζεψα και του είπα πλήρωσέ μας να φύγουμε. Τι μας έδωσε; -200ε απ ότι δικαιούμαστε γιατί τις πρώτες μέρες λέει ήταν για να μάθουμε χωρίς να έχουμε πει κάτι τέτοιο απο την αρχή..

            Πριν κάνετε οποιαδήποτε κίνηση για δουλειά, ρωτήστε πριν την πατήσετε!! Μακριά απο Τρικαλινούς!!!!

            Το μαγαζί βρίσκεται στο Rückersdorf και λέγεται (***edit by moderator***)
            Γκουγκλαρα κ ειδα οτι εκει μονο ενα ελληνικο μαγαζι εχει οποτε καταλαβαμε ποιος ειναι....
            Λοιπον παιδια λεω να γραψουμε ολοι που δουλψαμε γερμανια τα ονοματα των εστιατοριων κ λεπτομερειες για δουλεια ωστε αν καποιος κανονισει να παει να ξερει τι τον.περιμενει στο συγκεκριμενο μαγαζι...
            Συμφωνεις λουφας?
            Ξεκινω

            Comment


              Οδυσσεας στο munster (γερμανια)
              Νεοχωριτης τρικαλινος.ερειπιο δωματιο πισω απο την κουζινα.κοινη τουαλετα χωρις παραθυρο που μπαζει.κανενας δεν καθετε για δουλεια πανω απο βδομαδα οποτε οτι κ να σας ταξει μην πατε

              Comment


                Λοιπον παιδια διαβασα ολα τα σχολια σας και ειναι ολα ετσι ακριβως μενω κοντα 3 χρονια γερμανια.στην αρχη που ξεκινησα λογο που δεν ηξερα την γλωσσα ξεκινησα με εστιατορια τα πραγματα ειναι πολυ αθλια απο συμπεριφορα μεχρι στης ωρες εργασιας.λοιπον αυτο που ηθελα να γραψω ειναι οτι ειχα αλλαξει γυρω στα8εστιατορια και πουθενα δεν ετυχε να βρω καλο ανθρωπο.δυστηχως εκμεταλευση μονο.αν αρχισω να γραφω το τι ειδα και το τι περασα και το τι βρηκα σε καθε εστιατοριο θα παρει πολυ ωρα παντος μονο ενα θα σας πω αν θελετε να πατε σε εστιατοριο ελληνικο μακρυα.το πολυ ενα μηνα να καθησετε με το ζορι ετυχε περιπτωσεις και 1 μερα και εβδομαδα να καθησει καποιος.μακρια απο ελληνες ειληκρινα δεν εχω λογια να εκφρασω αυτα που περασα και ειδα.οποιος θελει να παει γερμανια μονο αν εχει δικο του ατομο να τον φιλοξενισει.ομως σιγοθρα πρεπει να παει σχολειο γιατι αλλιως πολυ δυακολο να παει καπου για δουλεια εκτος μονο αν παει σε life φιρμα.αλλα και παλι θα χρειαστει να μαθει γερμανικα σε καποιο σημειο.120 ευρω κοστιζει το σχολειο απο της 8μεχρι της 1 φυσικα με διαλειμα το λεω αυτο γιατι αν θες να πας σχολειο και να δουλευεις δεν γινεται,εκτος απο μερικες σπανιες περιπτωσεις ποθ σε δηλωνουν καπου αν βρεις δουλεια 4 ωρες και ειναι δωρεαν το σχολειο.ετοιμαζω λιστα με της περιοχες στην γερμανια με τα ελληνηκα εστιατορια που πρεπει να αποφυγετε.ελπιζω να γραψουν και αλλοι για να μην την πατησουν και αλλα ατομα.ποιο πανω εδω μεσα καποιος εγραψε για ενα εστιατοριο στο ρουκερσντορφ λεει αληθεια εχω περασει και εγω απο εκει τα ξαναλεμε και φυσικα θα γραψω αυτα που πηγα.

                Comment


                  Παιδιά ας πω και εγώ τον πόνο μου, είμαι εδώ στην Γερμανία 2 μήνες και πηγαίνω σχολείο τα απογεύματα 5 με 9, θέλω δουλειά επειγόντως για να κάτσω εδώ και και ως τελευταία μου σκέψη είναι τα ελληνικά εστιατόρια, αλλά ακουώ πολλά και δν το προσπαθώ καν. Έχω δικό μου σπίτι, του θείου μου ο οποίος είναι μετανάστης εδώ πολλά χρόνια, είμαι δηλωμένος (Anmeldung) κτλπ,το jobcenter δεν με δέχεται γιατί πρέπει να δουλέψω 3 μήνες, και εδώ η πρώτη μου ερώτηση πρέπει να είμαι 3 μήνες στην Γερμανία ή να δουλέψω 3 μήνες στην Γερμανία για να μπορέσει να με δεχτεί η αρμπαιτσαμ? Δεύτερη ερώτηση, είμαι 21 χρονών τι θα μου προτείνατε να κάνω σαν πρώτη δουλειά χωρίς γερμανικά αν όχι ελληνικά εστιατόρια που είναι προφανώς μια απελπισμένη λύση? Μην ακούτε για το σπίτι του θείου, τα οικονομικά μας γενικότερα της δικιάς μου οικογενείας είναι κακά στην Ελλάδα γιαυτό και ανέβηκα πάνω, και πρέπει να βρω οπωσδήποτε δουλειά έτσι ώστε να μπορέσω να μείνω αλλιώς λόγω οικονομικών θα γυρισώ πίσω σπίτι. Τελοσπαντων μην σας ζαλίζω με τα δικά μου, η ερώτηση μου είναι αν όχι ελ.εστιατόρια τι μπορει να κάνει κάποιος χωρίς γλώσσα μια 4ωρη δουλεία τουλάχιστον. Όποιος θέλει ας με βοηθήσει. Να στε καλά και καλό κουράγιο σας εύχομαι.

                  Comment


                    πίσω ολοταχώς ή υπομονή στην αρχή την δύσκολη

                    Originally posted by Jerok View Post
                    Παιδιά ας πω και εγώ τον πόνο μου, είμαι εδώ στην Γερμανία 2 μήνες και πηγαίνω.............ας με βοηθήσει. Να στε καλά και καλό κουράγιο σας εύχομαι.
                    Στην ίδια ακριβός κατάσταση βρίσκομαι και εγώ. Έχω στη Γερμανία απο μέσα Αυγούστου. Πήγα σε ένα ελληνικό εστιατόριο και μετά από 1 και μισό μήνα έφυγα έχωντας φτάσει στο αμήν(απο όλες τις απόψεις λεφτά, σπίτι, συμπεριφορά, ωράριο ο λόγος του που δεν κράτησε και πάνω απο όλα γιατί ήταν γνωστός μου).
                    Τώρα μετακόμισα στο Wuppertal όπου έχω έναν θείο ο οποίος με φιλοξενεί και μου έκανε κάποια χαρτιά τα οποία δεν γνωρίζω τι ακριβώς κινήσεις έχει κάνει καθώς ο ίδιος δεν μιλάει ελληνικά και εγώ ελάχιστα γερμανικά.
                    Στην ερώτηση σου αν δεν κάνω λάθος νομίζω πως το Jobcenter σε δέχεται μετά απο 3 μήνες διαμονής, όχι εργασίας.
                    Ώς τώρα έχει γραφτεί σε 2 live firms αλλά ούτε φωνή ούτε ακρόαση μέχρι στιγμής.
                    Στο ίδιο βήμα βρίσκομαι και εγώ, το πρόβλημα μου είναι οτι το πρώην αφεντικό μου δεν μου στέλνει το Lohnaprechtnung και το Arbeitsvertach για να τα καταθέσω στην υπηρεσία για να διεκδικήσω σπίτι και σχολείο.
                    Ο ίδιος λέει σε ένα τηλέφωνο που με πήρε οτι αν συνεχίσω με τον δικηγόρο όχι μονο δεν θα μου δώσει τα χαρτιά αλλά θα με καταγγείλει ότι έμενα στο ξενοδοχείο(είναι μαζί με το εστιατόριο) του και δεν τον πλήρωσα και έφυγα. Επίσης μου είπε πως με είχε δηλωμένο σαν δοκιμαστικό μέχρι δύο μήνες και δεν δικαιούμαι τίποτα(δεν έχω υπογράψει για δοκιμαστικός ούτε κάτι άλλο).
                    Δεν ξέρω τι να κάνω αυτή την στιγμή που χρονοτριβεί μαζί μου έτσι και τα λεφτά μου έχουν τελειώσει.. τελείως.

                    Έχει κάποιος να μου προτείνει κάτι η οποιαδήποτε συμβουλή θα με βοηθούσε πάρα πολύ.

                    Comment


                      καλημέρα σε όλους
                      τώρα ακούστε την δικοίμου εμπειρία από τους έλληνες
                      ευχαρίστως θες να βοηθήσεις αλλα.
                      η ιστορία η δικοίμου και η εμπειρία η δικοίμου.
                      μπαίνοντας εδώ μέσα σαν επισκέπτης βρήκα μια κυρια που ζητούσε δουλειά .τις έγραψα και μετά από χίλια βάσανα μου έδωσε κάποιο "τιλεφονοτις" μιλήσαμε και συνεχίσαμε να μιλάμε για περίπου 2-3 μήνες περίπου.
                      μιλάγαμε στο σκύρε με έβλεπε την έβλεπα και είχα την εντύπωση ότι γίναμε και φιλενάδες.ήρθε λοιπόν εδώ πήγα στο αεροδρόμιο την πήρα και ήταν σαν να γνωριζόμαστε χρονια.ήταν παντρεμένη είχε και δυο μεγάλα παιδιά. ανεξάρτητη όπως μου είπε από τα "παιδιατις" . την ρωτούσα τι θα κανεις με τον "αντρασου" αν δεν θέλει να έρθει? απάντηση (δεν με νιαζί εγώ έχω πάρει την "αποφασιμου" να μείνω) ΤΗΝ ΡΩΤΟΥΣΑ ΚΑΘΕ "ΔΕfΤΕΡΙ" ΗΜΕΡΑ:
                      άμεσος την δηλώσαμε ότι εργάζεται σ εμάς πήρε άμεσος επίδομα,ασφαλίστηκε άμεσος,άνοιξε λογαριασμό στην τράπεζα,και πετούσε από τι χαρά τις.συνεχίζω...

                      Comment


                        την πήραμε "μαζιμας" σε όλα τα ταξίδια που κάναμε ΒΕΛΓΙΟ "PARISI" γιατί με την douliamas είμαστε συνεχεια σε αναζήτηση πραγμάτων αντίκες που έχουν όμως μονο σχέση με ύφασμα,από το 1800-και μέχρι το 1950.τις πληρώσαμε δωμάτιο την είχαμε σαν "κοριμας" ότι ήθελε τις το kaname.ke εμείς μέχρι τότε είμαστε αρκετά "εγχαριστιμενι".ποσο δούλευε?και τι έκανε? μου μέτραγε "δαντελακια" .τραπεζομάντιλα , κουρτίνες κι εγώ "τα φοτογραφιζα".όμως εδώ ο καιρός είναι τέτοιος και το ξέρετε από τις 10 και μετά μπορείς να φωτογραφίσεις.
                        εγώ είμαι 72 χρόνον δεν είχα και τόσο κουράγιο να φωτογραφίζω όλη την ημερα ήθελα το μεσημέρι να ξαπλώσω λιγάκι,άρα σταματούσαμε την doulia.ti έκανε?ήταν με ένα Tablet σε μια polithrona.ke έπαιζε διαφορα παιχνίδια. την παρακαλούσα να διάβαση γερμανικά τις έλεγα χωρίς γερμανικά δεν γίνετε να ζει εδώ ίσος αργότερα να πάS κάπου αλλου να δουλέψει iso ίσος ποιος να ξέρει τι ήθελε να κάνει αργότερα εγώ τις έδωσα την evkeria να έρθει και να ξεκινήσει.

                        Comment


                          όταν τρώγαμε το βραδυ συζητούσαμε διαφορα πράγματα από τα παιδιά μας μέχρι πολιτικά. εκεί μου είπε ότι είναι "ΧΡΙΣΑΒΓΙΤΙΣΑ" τρελάθηκα άρχισα "νανεβριαζο" m εμενα αλλα που να πάει το "μιαλομου" να την ρωτήσω τι ήταν το θεωρούσα αγένεια να τις πω τι psifizis.o άντρας μου (γερμανός)( κοινωνιολόγος)δεν το γράφω για "κανενν" άλλο λόγο αλλα για να σας δείξω ότι προσπαθούσε με διαφορα επιχειρήματα να τις pi ότι δεν σκέφτεται sosta.ke να λέει σ εμενα να μην ανοίγω τέτοιες συζήτησις.έλα που κρατιόμουν όσο μπορούσα αλλα μου ανέβαινε και το αίμα στο κεφάλι κάθε βραδυ που καθόμαστε για φαγητό.πάμε παρα κάτω .να σας πω επίσης ότι με βοηθούσε και σε μερικές δουλειές στο σπίτι.εγώ όμως μαγείρευα και σπανια την άφηνα να φτιάξει κανένα φαγητό γιατί εκεί δεν ήξερε και ούτε είχα την απαίτηση να ξέρει από μια οικογένεια άστα να πάνε."σινιχιζο" μέχρι να βαρεθείτε να διαβάζετε....

                          Comment


                            sas grafo ano kato opos mou erxonte sto mialomou.ftani to kalokeri pame diakopes ego ke o antras mou stin kriti ke avti sto spititis.prin figoume ksexasa na sas po ixe arxisi na mou lei oti egrafe ston antratis na erthi ke avtos edo.
                            eki itan to megalomou lathos pou tis ipa (e afou exoume sto spiti xoro as erthi na di an tou aresi ke meta vlepete ti tha kanete)den dagona kalitera ti glossamou? girisame apo tis diakopes ke se kamia 15ria imeres natos ke avtos.TO MOROTIS OPOS TON APOKALOUSE)anatrixiastko gia mena otan ida mprostamou ena KOUTSABAKI ELLINA:kitaxtikame me ton antramou psiloxamogelasame alla pleon ixa 2 sto spitimou .eki xalase i sintagi.krifosizitisis psithirismata pisomou gia na sikothi apo tin polithrona xriazotan na tis to leo allameta apo misi ora 10 lepta ali fora etrexe stin polithrona na kapnisi ke na ine dipla sto MOROTIS:

                            Comment


                              parakalousame na asfalisti afou tou ixe erthi gramma to mono pou elege kathe mera itan ego den irtha gia ergatis tha kano doulia monos mou.dikeomatou itan alla erxese sti germania apo tin ellada les exi krisi ki esi ksafnika mas bgenis na exis xrimata na kanis ke diki sou doulia?den katadexotan na kani devteres doulies opos elege (na pleni piata?)ma ti les avtos ?
                              telos panton .arxise i anazitisi spitiou o antras mou na diabazi efimerides,na klini rantebou ke na prospathi na tous dosoun oi germanoi ena spiti.sxedon akatorthoto.edo sto xorio pou menoume ine oli neoplouti den briskis evkola ergati.ine fovera touristiki perioxi ke den exoun anagi.GERMANARADES RATSISTES avto ine.

                              Comment


                                ti na kanis omos spititous ine xora tous ine oti theloun kanoun.o antras mou ki ego omos xaname poli xrono apo tin doulia mas sxedon psiloegatalipsame tin doulia gia na broun spiti ke na figoun pia apo emas.
                                KRISIS PANIKOU EGO kathe mera pou pernage me tin aksesti simperifora tou ke tora pou sas grafo tremou ta podia mou ksanazo ton EFIALTI.simperifora pou den perigrafete den thelo na tin perigrapso.kseris ti ine na ise spitisou ke na anarotiese an mporis na pas stin toualeta?min ine kapios mesa na xtipas tin porta ke na sixenese na mpenis mesa?

                                Comment

                                Working...
                                X