Announcement

Collapse
No announcement yet.

Ελληνικά εστιατόρια - Προσωπικές ιστορίες

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Κοιτάω ξανά τριγύρω και όλα μοιάζουν ξένα
    και να τα αγγίξω δε μπορώ είναι καλά κρυμμένα,
    κοιτάω τα σύννεφα και σκέφτομαι ταξίδια,
    μα χωρίς φως όλα τα γκρίζα στη ψυχή μου είναι ίδια.
    Γι' αυτό τα μάτια χαμηλώνω προς τη γη
    και σε καλό μου πάλι να μου βγει,
    γιατί κι αυτό το χώμα τώρα που πατάω
    δε φταιω εγώ δε μ' έμαθαν να τ' αγαπάω.
    Μονάχα σύμβολα τριγύρω και εικόνες
    μασόνοι στο σκοτάδι να στήνουνε κανόνες
    μια έμμονη ιδέα και μια φοβία
    μήπως ποτίσει το μυαλό μου με στημένη βία.
    Λόγια πολλά και δεν αντέχω πια
    - που είναι η πατρίδα μου εκείνη η γλυκιά
    που έχει στη πέτρα χαραγμένο λεει το φως
    λες να την ξέχασε για πάντα ο θεός.
    Και νιώθω πρόσφυγας εδώ που έχω γεννηθεί
    σα τους προγόνους μου εδώ έχω στηθεί
    για να ξεπλύνω τύψεις και υποσχέσεις να εκπληρώσω
    πόσο ακόμα θα πληρώσω.

    Όλα κρατάν καλά κι ο πόνος μεγαλώνει
    κι ο φόβος το όνειρό μου συνέχεια πληγώνει
    κάνοντας ακόμα πιο βαριά τη μοναξιά μου
    στον τόπο αυτό που δανεική είναι κι η χαρά μου.
    Στο τόπο αυτό που τα δάκρυα μοιάζουν δώρα
    και σκεπασμένη μένει η αλήθεια από το τώρα
    ακούω πολλούς να νοιάζονται για μένα
    μα όλα τα λόγια πάντα μένουνε θαμμένα.
    Γιατί οι σκιές είναι τριγύρω μου πολλές
    να βασανίζουν το μυαλό μου με το χθες
    γνωστές εικόνες παλιές ελπίδες
    μητέρα η πατρίδα κι ας μην την είδες.
    Κι ας μη σ' αγκάλιασε ποτέ κοντά της έλα
    κλείσε τα μάτια στα χτυπήματα και γέλα
    είναι ιερός μας λένε πάντα ο σκοπός
    και για να νοιώσουμε το φως.
    Πρέπει να κάνουμε συνέχεια υπομονή
    για ένα μέλλον λεει καλό που θα φανεί
    μα τους βαρέθηκα όλους που να 'ναι ο θεός,
    λες να 'ναι πρόσφυγας κι αυτός.

    Έχω σημάδια προσφυγιάς και το γλυκό φιλί γιαγιάς στο μέτωπό μου.
    Έχω τον πόνο αδελφό και ένα όνειρο κρυφό για φυλακτό μου.
    Κάτω απ' τον ήλιο χωρίς φως, για μένα γκρίζος ο ουρανός κι όμως υπάρχω.
    Παίρνω κουράγιο τραγουδώ, για όλα αυτά που αγαπώ χωρίς να τα 'χω.

    Comment


      Loufa απλα εγραψες!!!!!!

      Comment


        Λούφα ωραία ιστορία και προπαντός τρομερή περιγραφή!
        Εγώ θα σε συμβούλευα, αν μπορώ φυσικά, να κλέψεις λίγο χρόνο και να ξεκινήσεις ξεκινήσεις γερμανικά
        αν δεν το έχεις κάνει ακόμη φυσικά. Θα έχεις αυτόματα πολύ περισσότερες επιλογές!
        Καλή τύχη και καλή συνέχεια να έχεις!

        Comment


          Originally posted by loufas View Post
          Κοιτάω ξανά τριγύρω και όλα μοιάζουν ξένα
          και να τα αγγίξω δε μπορώ είναι καλά κρυμμένα,
          κοιτάω τα σύννεφα και σκέφτομαι ταξίδια,
          μα χωρίς φως όλα τα γκρίζα στη ψυχή μου είναι ίδια

          .
          Aγαπημενοι Active Member...
          Oμως εγω θα σου αφιερωσω ενα άλλο κομματι τους...

          ''Άκου μάνα, για όλους έχει ο θεός
          Κι ίσως το δικό μου άστρο να `ναι κάπου εκεί στο φως
          άκου μάνα για όλους έχει ο θεός.
          Και μας χωράει ο ουρανός.

          Γι’ αυτό και `γω γυρνάω στο φως και τραγουδάω
          έπαψα τις μέρες που περνάν πια να μετράω
          μαζεύω τα κομμάτια μου και δεν ελπίζω
          σε `κείνα που με θέλουν πάντα, πίσω να γυρίζω.
          Σφίγγω τα δόντια μου και έχω παρηγοριά μου
          μόνο το όνειρό μου κι όσο αντέξει η καρδιά μου''

          ''Minds are like parachutes... they only function when open.''

          Comment


            loufa.... μην το βάζεις κάτω....keep going!!! pantamazi_
            Μπορεί να απογοητευτείς αν αποτύχεις, αλλά είσαι χαμένος αν δεν προσπαθήσεις.
            ~Beverly Sills~ | (Αμερικανίδα υψίφωνος) | γ. 1929

            Comment


              καλημερα πρωτη φορα μπηκα στο θεμα, και εχω μεινει... δεν εχω λογια... υπεροχος γραπτος λογος, τα διαβαζα και με τις σκηνες που περιεγραφες στο καθε τι ηταν σαν να βλεπω ταινια,με εχεις συγκινησει απιστευτα, θαυμαζω την υπομονη σου και σου ευχομαι πραγματικα να βρεις αυτο που ζητας!!!

              Comment


                Originally posted by Blacktulip View Post
                καλημερα πρωτη φορα μπηκα στο θεμα, και εχω μεινει... δεν εχω λογια... υπεροχος γραπτος λογος, τα διαβαζα και με τις σκηνες που περιεγραφες στο καθε τι ηταν σαν να βλεπω ταινια,με εχεις συγκινησει απιστευτα, θαυμαζω την υπομονη σου και σου ευχομαι πραγματικα να βρεις αυτο που ζητας!!!
                Καλημερα !Συμφωνω απόλυτα μαζι σου!
                ''Minds are like parachutes... they only function when open.''

                Comment


                  αγαπημένοι Active Member...


                  vertigo νιώθεις

                  Comment


                    Πωωωωω πως φίλε Λουφα αχ και να ήξερες για που ήμουν έτοιμος να βγάλω αύριο εισιτήριο, κ με έσωσες.
                    Λοιπόν θα πήγαινα για δουλειά στο heerlen στον Κυρ Κώστα τον χωριατη.
                    Τώρα θα μου πεις που το κατάλαβα,
                    Ε διάβασα το μυθιστόρημα σου ( έχεις ταλέντο στο γράψιμο) και απο τα λεγόμενα σου κατάλαβα πως μιλάμε για τα ίδια άτομα,γιος στην σάλα, νύφη στην κουζίνα, Ιωαννα η γυναίκα του,το βασικότερο οτι ειναι απο τα Τρίκαλα,το μαγαζί ειναι στο heerlen και θα ερχόταν ο γιος του να με παραλάβει απο dusseldorf.

                    Comment


                      Λούφα είναι η πρώτη φορά που μπαίνω και διαβάζω και πραγματικά έχω κολλήσει!!!!!! Γραφεις καταπληκτικά! Συνεχισε έτσι. Φαινεσαι άνθρωπος που δεν το βαζει κάτω και γι αυτο δεν θα βγεις χαμενος

                      Comment


                        Ναι ρε φίλε που έχεις χαθεί τελευταία;
                        Περιμένουμε τη συνέχεια!

                        Comment


                          απιστευτο...
                          Originally posted by Jimz750 View Post
                          Πωωωωω πως φίλε Λουφα αχ και να ήξερες για που ήμουν έτοιμος να βγάλω αύριο εισιτήριο, κ με έσωσες.
                          Λοιπόν θα πήγαινα για δουλειά στο heerlen στον Κυρ Κώστα τον χωριατη.
                          Τώρα θα μου πεις που το κατάλαβα,
                          Ε διάβασα το μυθιστόρημα σου ( έχεις ταλέντο στο γράψιμο) και απο τα λεγόμενα σου κατάλαβα πως μιλάμε για τα ίδια άτομα,γιος στην σάλα, νύφη στην κουζίνα, Ιωαννα η γυναίκα του,το βασικότερο οτι ειναι απο τα Τρίκαλα,το μαγαζί ειναι στο heerlen και θα ερχόταν ο γιος του να με παραλάβει απο dusseldorf.
                          Better Think twice instead once

                          Comment


                            Απίστευτο κ όμως αληθινό ,
                            Οταν άρχισα να διαβάζω την ιστορία του λουφας λέω "άντε ρε, σύμπτωση θα ειναι" αλλά στην συνέχεια ήταν σαν να ακούω την φωνή του χωριατη.
                            Το παράξενο ειναι πως όταν αφηγηθηκα την ιστορία σε έναν φίλο μου άνεργο κ του ανέφερα πως δεν πάω εκεί μου ζήτησε το τηλέφωνο του χωριατη για να παει αυτός.του το έδωσα με τις καλύτερες ευχές.

                            Comment


                              Originally posted by Jimz750 View Post
                              Απίστευτο κ όμως αληθινό ,
                              Οταν άρχισα να διαβάζω την ιστορία του λουφας λέω "άντε ρε, σύμπτωση θα ειναι" αλλά στην συνέχεια ήταν σαν να ακούω την φωνή του χωριατη.
                              Το παράξενο ειναι πως όταν αφηγηθηκα την ιστορία σε έναν φίλο μου άνεργο κ του ανέφερα πως δεν πάω εκεί μου ζήτησε το τηλέφωνο του χωριατη για να παει αυτός.του το έδωσα με τις καλύτερες ευχές.
                              Απο οτι φαινεται δεν ειναι και τόοοσο φίλος σου...

                              Comment


                                Originally posted by afrodite View Post
                                Απο οτι φαινεται δεν ειναι και τόοοσο φίλος σου...
                                Χαχα γιατί το λες αυτό τώρα;

                                Comment

                                Working...
                                X