Announcement

Collapse
No announcement yet.

Ελληνικά εστιατόρια - Προσωπικές ιστορίες

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Originally posted by Blacktulip View Post
    giorgopoule καλα μου το ελεγα!!! αυτο το τρεχουμε τωρα σημα κατατεθεν!!!
    vertigo ημουν στο ΠΝ για παρα μα παρα πολλα χρονια!!! Το αφησα για να μπορεσω να φερω τα παιδια μου σε μια χωρα που πιστευω θα εχουν ενα αξιοπρεπες μελλον!!!που ισως εδω θα εχουν ευκαιρειες, γιατι απο οτι φαινεται στην ελλαδα πολυ χλωμα!!!Μαζι με τους γυιους νομιζω πως και οι μαμαδες υπηρετουν κατα καποιο τροπο!!!νοερα ισως ...

    Μπραβο σου Blacktulip ...εκανες την σωστοτερη επιλογη...στην Ελλαδα δεν θα ειχαν μελλον....τί μελλον....το μελλον περναει απ το παρον ,πρωτα ...και το παρον, ακυρο ...
    ''Minds are like parachutes... they only function when open.''

    Comment


      file mou se ksanagrafo epidis fenese sostos Ellinas, exo magazi ( Pizza Dellivery ) edo stin Germania Bavaria Kai h poli legete Hof / Saale ean psaxnese akoma pare me tilefono 004917634926384 doulia yparxi ! Me lene Ilia !

      Comment


        καλησπερα σε ολοι την παρεα.......κωστα νασαι καλα φιλε και περιμενω και εγω συνεχεια οπως και ολοι.....

        Comment


          Νομίζω ότι απέκτησες άλλο ένα fan σου Loufa...

          Comment


            εχει πολυ καιρο να γραψει ελπιζω να πανε τα πραγματα καλα με το Λουφα και να ειναι οκ! εμεις εδω θα ειμαστε , αυτος να ειναι καλα μονο!!!!!

            Comment


              Λουφα περιμενουμε με αγωνια την συνεχεια!!

              Comment


                διαβασα ακατεβατα 18 σελιδες γεματες λουφα
                και φυσικα εγινα φανατικος και περιμενω την συνεχεια!

                οπως τοτε που ειδα 4 κυκλους LOST σε 1 βδομαδα μαζεμενους και δεν υπολογισα οτι αργουσε να ξεκινησει ο 5ος!

                keep going λουφα!

                Comment


                  Καλησπέρα παιδιά!! Ένα μεγάλο συγνώμη που χάνομαι χωρίς πολλές δικαιολογίες. Πολύ πιεσμένος χρόνος ελάχιστο έως καθόλου μυαλό για γράψιμο..

                  Η επιστροφή

                  Ήταν τέλη Φεβρουαρίου και ο χειμώνας δεν είχε φύγει ακόμα. «Ο καιρός στη Γερμανία είναι συνήθως σκληρός αυτή την εποχή, να προσέχεις στους δρόμους». Έτσι μου είχε πει ο μάγειρας. Για να είμαι ειλικρινής το είχα συνεχώς στο νου μου. Φοβόμουν αρκετά με το σαραβαλάκι και ήμουν προσεκτικός σε κάθε μου κίνηση. Δεν είχα και την εμπειρία που χρειαζόταν για τέτοιου είδους ταξίδι αλλά δεν με πτόησε στιγμή. Μια γρήγορη ματιά στα πράγματα, ένα τσέκ πρόχειρο στο αυτοκίνητο, όλα φαινόντουσαν οκ. Κάθομαι στη θέση του οδηγού και παίρνω μια βαθεία ανάσα.. Κοιτάω στη θέση του συνοδηγού και ρωτάω. Έτοιμος; Εκεί στεκόταν μια λούτρινη πάπια αρκετά μεγάλου μεγέθους που είχα πάρει για τη μικρή. Της είχα περάσει και ζώνη. Η ασφάλεια πρώτα! Κοιτάω στον καθρέφτη και μου χαμογελάω.. ΑΝΤΕ ΡΕ ΕΛΛΑΔΑΡΑ!!! Ναι, το φώναξα χωρίς να με ενδιαφέρει αν με άκουσε ή με είδε κανείς!

                  Το χιονισμένο τοπίο σε συνδυασμό με την ηρεμία που επικρατούσε εκείνη την ώρα, θύμιζε σκηνή βγαλμένη από αισθηματική ταινία. Τα τραγούδια είχαν προετοιμαστεί από το προηγούμενο κιόλας βράδυ και είχε ήδη ξεκινήσει το πρόγραμμά για τη διαδρομή. Το λιωμένο χιόνι στην άσφαλτο, οι χιονισμένες άκρες της εθνικής οδού η ηρεμία στους δρόμους, τόσο όμορφος συνδιασμός μουσικής και ταξιδίου.. Η διάθεσή μου ήταν τόσο ανεβασμένη που πραγματικά είχα ξεχάσει οτι είχε συμβεί τους τελευταίους μήνες. Μου πέρασε απο το μυαλό να πάρω τηλέφωνο όσους είχα "αρπαχτεί" να τους ζητήσω συγνώμη κι ας μην έφταιγα! Η πρώτη έξοδος για εθνική έκανε την εμφάνισή της.. Το ψιλόχιονο είχε αρχίσει να δυναμώνει και το τοπίο γινόταν ακόμα πιο μαγικό.. Το χαμόγελο μόνιμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μου και ο Βασίλης να φωνάζει " ΚΑΙ ΕΝΩ ΟΛΑ ΤΑ ΘΥΜΟΜΟΥΝΑ ΚΙ ΕΙΧΑ ΜΥΑΛΟ ΞΟΥΡΑΦΙ, ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΞΕΧΑΣΑ ΚΙ ΕΜΕΙΝΑ ΣΤΟ ΡΑΦΙΙΙΙΙΙ!!!". Ταξίδευα για Ελλάδα.. Ήταν τόσο ήσυχα που σκεφτόμουν μήπως είμαι ο μοναδικός στο δρόμο! Αυτό βέβαια δεν κράτησε πολύ. Μετά από λίγα χιλιόμετρα, άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα φορτηγά και οι τρελοί της αριστερής λωρίδας που εκμεταλλεύονται το no limit της γερμανικής autobahn. Προσπαθούσα να κρατήσω αποστάσεις γιατί κάθε φορά που περνούσα από δίπλα τους, ίσα που προλαβαίνανε οι υαλοκαθαριστήρες να διώχνουν τα νερά του δρόμου από το παρμπρίζ. Εκείνα τα δευτερόλεπτα έμενα τυφλός και η καρδιά μου ανέβαζε σφυγμούς! Θυμάμαι και κάποιες στιγμές που πήγαινα πιο σιγά και από τα φορτηγά. Ολλανδικές πινακίδες και με ταχύτητες κάτω των 100. Τι θα σκεφτόντουσαν οι οδηγοί άραγε;;
                  Η κούραση της ημέρας άρχισε σιγά σιγά να κάνει την εμφάνισή της. Όσο και αν προσπαθούσα να ξυπνήσω τον εαυτό μου ήταν αδύνατο. Τα μάτια μου ίσα που είχαν τη δύναμη να ανοίξουν. Έπρεπε να σταματήσω γιατί πραγματικά ήταν πολύ επικίνδυνο.. Έπιασα δεξιά στο πρώτο παρκινγκ έσβησα το σαραβαλάκι, έκανα το κάθισμα όσο μπορούσα πίσω και πριν προλάβω να σκεπαστώ με το μπουφάν με πήρε ο ύπνος..
                  Δυο ώρες αργότερα άνοιξα τα μάτια μου θέλοντας και μη. Επικρατούσε ένας μικρός πανικός έξω με κάτι τύπους να έχουν πιαστεί στα χέρια. Σηκώθηκα και κατέβασα το παράθυρο όσο πιο διακριτικά μπορούσα. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι δεν είναι Γερμανοί. Η διάλεκτός τους θύμιζε κάτι σαν ρώσικα. Πρέπει να ήταν τουλάχιστον 5 άτομα που μαλώνανε. Άναψα ένα τσιγάρο και χάζευα τη φασαρία. Μετά από κανένα δεκάλεπτο σταματήσανε τις μπουνιές και απλά φωνάζανε. Έμεινα λίγο ακόμα και πραγματικά δεν περίμενα να έχει τέτοια κατάληξη.. Οι ίδιοι που παίζανε ξύλο νωρίτερα γελούσανε σαν να μην έτρεχε τίποτα! Ακόμα και το ύφος τους ήταν σαν να βγήκε μια παρέα για ποτό! Μακάρι να γινόταν έτσι κάθε φορά που μαλώνει ο κόσμος..
                  Ο δρόμος είχε σχεδόν στεγνώσει και η κίνηση είχε αυξηθεί αρκετά. Ο δικός μου ρυθμός όμως όχι. Βρισκόμουν ακόμα στη δεξιά λωρίδα με τα φορτηγά να προσπερνάνε το σαραβαλάκι σαν να ήταν σταματημένο. Σίγουρα έχω «φάει» κράξιμο σε πολλές γλώσσες.. Πάνω στο μισάωρο του ταξιδιού, βλέπω ένα μεγάλο μαύρο αυτοκίνητο να έρχεται στα αριστερά μου και τον συνοδηγό να με κοιτάει επίμονα. Τα τζάμια του ήταν φιμέ και ίσα που είδα τα χαρακτηριστικά του από το μισοκατεβασμένο παράθυρο. Ανησύχησα λιγάκι για να είμαι ειλικρινής αλλά τι θα μπορούσε να συμβεί; Βρισκόμουν εν κινήσει σε γερμανική εθνική οδό.. Πριν προλάβω να τελειώσω τη σκέψη μου, πάτησε γκάζι και βρέθηκε μπροστά μου. Ξαφνικά ανάβει μια μικρή πινακίδα στο πάνω μέρος του πίσω παρμπρίζ με την ένδειξη POLIZEI. Την ίδια στιγμή από τη μεριά του συνοδηγού βγαίνει ένα χέρι με μια πινακίδα STOP δείχνοντάς μου να κάνω δεξιά. Δεν υπήρχε όμως μέρος οπότε τους ακολούθησα για λίγο ώσπου σταματήσαμε σε ένα παρκινγκ.. Σαν Έλληνας όμως δεν κατάλαβα ακριβώς τι έπρεπε να κάνω και μόλις μπήκαμε σταμάτησα ακριβώς πίσω τους. Τότε εκείνοι βάλανε όπισθεν και παρκάρανε ακριβώς πίσω μου με τα φώτα τους αναμμένα. Εκείνη τη στιγμή σίγουρα είχα 200 σφυγμούς το λεπτό. Πρώτον γιατί φοβόμουν μήπως δεν ήταν αστυνομικοί, και δεύτερον γιατί δεν ήξερα τι είχαν τα κουτάκια του φίλου που κατέβαζα Ελλάδα..

                  Το ψαχτίρι..

                  Comment


                    Loufas !!!! υπεροχος οπως παντα... αυτες οι περιγραφες σου λες και βρισκομαι και εγω καπου εκει και παρακολουθω αθορυβα!!!μια χαρα ηπια τον καφε μου διαβαζοντας σε!!!!

                    ΑΝΤΕ ΡΕ ΕΛΛΑΔΑΡΑ!!! δεν σου κρυβω πως συγκινηθηκα!!!!
                    σε τι αγωνια μας αφησες παλι!!!!!!!

                    Comment


                      λουφας εισαι απιστευτος μας καθηλοσες ολους!!!εγω μιας κ μιλαμε για εστιατορια ψαχνω μοναχο η στοτγκαρδη εαν γνωριζετε καποιο καλο χαχαχα...λιγο ανθρωπινο χαχαχα ας μου στηλη καποιος πρεπει να φυγω τον ιανουαριο οπως δηποτε ευχαριστω πολυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

                      Comment


                        λούφας καλά τα εστιατόρια,αλλα αυτο το θεματάκι που έχεις να καθηλώνεις με την αφηγηματικη σου ικανότητα,μήπως να το αξιοποιούσες????Νομίζω θα μπορούσες να γράψεις κάμποσα κωμικά μυθιστορηματα..να τα αγοράζουμε κι εμείς,να διαβάζουμε χωρίς διακοπή τη συνέχεια.

                        παιδιά ψάχνω κι εγώ για δουλειά,κυριώς σε φάρμα ιπποειδών σε Αγγλία...η ..σε εστιατόριο στη Γερμανία η όπου αλλού,απο Γερμανία έχω εμπειρία σε μπουφέ,απο κουζίνα έχω εμπειρία στην Ελλάδα..όποιος δει-ακούσει κάτι,ας επικοινωνήσει μαζί μου παρακαλώ

                        Comment


                          Βάλτε με και εμένα στο funclub του λούφα....

                          Comment


                            loufas rulezzzzzzzzzzz

                            Comment


                              Μάλλον πρέπει ν'ανοίξετε ένα χωριστό section για τον loufas κύριοι!!!
                              Μπήκα πριν λίγο για να διαβάσω κάτι σχετικό με το θέμα,
                              αλλά διάβασα την αρχή και το τέλος(βαριέμαι) του τελευταιου post-μύθος και ομολογώ έχει πένα!
                              πάω να ψάξω και το υπόλοιπο φόρουμ!!!

                              Comment


                                ειναι η πρωτη φορα στη ζωη μου που καθομαι τοσες ωρες με ανοιχτο το λαπτοπ σ ενα συγκεκριμενο θεμα!απο τις 3 το μεσημερι που το ανακαλυψα,μεχρι και τωρα (που μολις τελειωσα το διαβασμα)...βλεπετε εχω και γιο και διαβασμα πολυ και δουλειες,σε καθε διαλλειμα καθομαι και διαβαζω..
                                ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ εχω να πω,καλο κουραγιο ,αν και περασες πολλα..ευχομαι να ΜΗΝ εισαι Ελλαδα τωρα..και να ξερεις οτι περιμενουμε με αγωνια ποσος κοσμος τα νεα σου!!!
                                Happiness is not something ready made. It comes from your own actions.
                                Dalai Lama

                                Comment

                                Working...
                                X