Announcement

Collapse
No announcement yet.

Ελληνικά εστιατόρια - Προσωπικές ιστορίες

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

    Κατέβασα το παράθυρο και το κρύο σχεδόν μπήκε ακαριαία στην καμπίνα. Ο βασίλης σιγοτραγουδούσε και γω κολλημένος στον καθρέφτη να δω τι παίζει πίσω μου. Τα μάγουλα μου είχαν κοκκινίσει σίγουρα γιατί τα ένιωθα να καίνε. Να ήταν απο τη ζέστη του αυτοκινήτου; Δεν νομίζω.. Χίλιες σκέψεις περνούσαν απ το μυαλό μου. Τι θα γινόταν αν είχε κάτι ο φίλος στα κουτιά; Αν τύχει κάτι τέτοιο θα χάσω και το βαπόρι! Δεν θα μου φτάσουν τα χρήματα!! Κόντευα να τρελαθώ.. Όσο τα σκεφτόμουν αυτά, είχαν ήδη ανοίξει τις πόρτες τους και είδα τα πόδια τους να πατάνε στο παγωμένο έδαφος. Ο συνοδηγός είχε μαύρα κοντά μαλιά και φουσκωτά ροδοκόκινα μάγουλα σαν μικρού παιδιού που έτρεχε με το ποδήλατο μέσα στο χειμώνα και σταμάτησε για ζαχαρωτά.. Δεν κατέβηκε για να τον δω ολόκληρο, είχε στραμένο το πρόσωπό του σε μια οθόνη πουβρισκόταν στο ταμπλό της τεράστιας BMW. Τον είδα που κοιτούσε τις πινακίδες μου και ταυτόχρονα μιλούσε στον ασύρματο που βρισκόταν κρεμασμένο κάπου στο ταμπλό. "Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό. Λες να ζητάει ενισχύσεις; Γιατί να κάνει κάτι τέτοιο;" Τα έβλεπα τόσο τραγικά εκείνη τη στιγμή.. Ο οδηγός πλησίαζε σιγά σιγά το αυτοκίνητο απο την πλευρά του οδηγου με ένα πολύ άνετο περπάτημα. Τώρα που το σκέφτομαι είχε αυτό το bad ass walking που λέμε. Σαν τον Ομπάμα ένα πράγμα. Γκριζομάλης τουλάχιστον 1.90 με ένα αστείο λεπτό μουστάκι κάτω απ τη μύτη του. "Καλησπέρα", μου είπε στα γερμανικά. Εγώ με την greeklish προφορά μου το λέω "hello officer!" Αμερικανιά το ξέρω. Τι να κάνω όμως. Τα αγγλικά μου τα έμαθα απο τις ταινείες που κοιτούσα μανιωδώς πιτσιρικάς.. Ξεκίνησε να μου λέει διάφορα στη γλώσσα του και κάποια στιγμή σταματάει κοιτώντας με με το ύφος της αγελάδας που κοιτάει το τραίνο.. Εκεί λογικά περίμενε κάποια απάντηση απο μένα αλλά τον ξάφνιασα τον ψηλό! "ΟΚ" του λέω, "but i dont unterstand anything. Do you speak english?" απαντάει " Yes, a little bit.." Το σιχαίνομαι αυτό όταν γίνεται.. Να σου λέει μιλάω λίγα αγγλικά, και συ να νομίζεις οτι θα τον εντυπωσιάσεις με αυτά που ξέρεις να μιλάς. Όταν όμως αρχίζει να σου μιλάει με κάτι ορολογίες που μόνο στο CSI Miami τα έχεις ακούσει, κατεβάζεις τα αυτιά και το ξαναπαίζεις τουρίστας.. "Τα χαρτιά του αυτοκινήτου παρακαλω" Κάτι μου θυμίζει αυτό είπα απο μέσα μου. Λες να με ψάχνουν κάθε 10 χιλιόμετρα πάλι; Δίνω τα χαρτιά στον ψηλό και τον παρατηρούσα να γυρνά το χαρτί απο δω και απο κει λες και θα αλλάζανε τα γράμματα της άδειας απο ολλανδικά σε γερμανικά.. Με κοίταξε με το ένα φρύδι σηκωμένο και την ίδια στιγμή έριξε το βλέμα του στις πινακίδες. "Ένα λεπτό" μου λέει και επιστρέφει στην τεράστια BMW.. Την ίδια στιγμή ο γεματούλης με αρκετή προσπάθεια έβγαινε απο το αυτοκίνητο και ερχόταν προς το μέρος μου με το φακό του αναμένο κοιτώντας περίεργα το σαραβαλάκι. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, είναι οτι δοκίμασε τα πλαστικά που βρίσκονται περιμετρικά απο τις πόρτες, αν κάποιο απο αυτά βγαίνει. Μου φάνηκε κομματάκι αστείο για να είμαι ειλικρινής και είπα στον εαυτό μου, "έχει πλάκα να με περάσουν και ΚΤΕΟ".. Δεν είχα φανταστεί πως κοιτούσε για "πονηρά" σημεία. Κάθε κίνηση που έκανε έριχνε και μια κλεφτή ματιά πάνω μου, προφανώς για να δει την αντίδρασή μου. Που να ήξερε ο φουκαράς οτι είχα λερώσει το παντεόνι μου εδώ και ώρα.. Αρχίσανε τις ερωτήσεις που πλέον είχα συνηθίσει. "Που πηγαίνεις, που μένεις, τι δουλειά κάνεις, πόσο καιρό μένεις Γερμανία, τι πηγαίνεις να κάνεις Ελλάδα, τι νούμερο παπούτσι φοράς." Ο ψηλός βρισκόταν στο αυτοκίνητο κανα πεντάλεπτο. Εγώ με σταυρωμένα τα χέρια σαν να είμαι στην εκλησία και περιμένω να τελειώσει η λειτουργία να πάρω λίγο καθαρό αέρα. Αυτό που φοβόμουν περισότερο όμως είχε ήδη ξεκινήσει.. Μου ζητήσανε να ανοίξω το πορτ μπαγαζ. Ένιωσα σαν έμπορος ναρκωτικών που πλέον ήξερα τι με περιμένει. Τουλάχιστον 10 χρόνια φυλακή.. Ο ψηλός πιστεύω πως με κατάλαβε απο το "πάγωμα" που είχα εκείνη τη στιγμή. Είπα απο μέσα μου "άνοιξέ το και ότι είναι να γίνει ας γίνει."

    Οι αποσκευές..


    Ανοίγοντας το πορτ μπαγάζ το κεφάλι του έκανε μια πεταχτή κίνηση προς τα πίσω και τα μάτια του λέγανε "WTF!! πως είναι δυνατόν να χωράνε τόσα πράγματα εδώ μέσα.." Άρχισε για μια φορά ακόμη να ρωτάει τι έχω στα κουτιά και στους σάκους. Ανασήκωσα το φρύδι και του απαντώ "στα κουτιά δεν έχω ιδέα. Στους σάκους ρούχα." "Τι εννοείς δεν ξέρεις; Δεν είναι δικά σου;" "Όχι, είναι ενός φίλου και τα κατεβάζω στο σπίτι του στην Ελλάδα." "Οκ. Πρέπει να κάνουμε έναν έλεγχο αν δεν έχετε κάποια αντίρηση." Είχα δεν είχα τι να έκανα, έπρεπε να τα κοιτάξει. Η αγωνία μου κορυφώθηκε όταν τελείωσε απο τα ρούχα μου και ξεκίνησε τα κουτιά. Μερικά ήταν απο τρόφιμα ή άσχετες γερμανικές μάρκες ποιός ξέρει απο τι. Ανοίγοντας τα, βλέπαμε διάφορα αστεία μερικές φορές πράγματα. Απο κάλτσες μέχρι και τασάκι με την φωτογραφία του Bob Marley επάνω.. Μια μικρή 14" τηλεόραση ευτυχώς επίπεδη με κάθε λογής αυτοκόλητα επάνω της. Όσο περνούσε η ώρα και έβλεπα το ψαχτήρι, η καρδιά μου γυρνούσε στους κανονικούς της σφυγμούς. Είχα αρχίσει να ηρεμώ πραγματικά. Ο ψηλός δεν έδειχνε καχύποπτος καθόλου και αυτό ήταν καθησυχαστικό. Ο Χοντρούλης κάποια στιγμή έρχεται προς το μέρος μας και με ρωτάει αν είναι αγορασμένες απο κατάστημα οι συσκευές. Του απάντησα πως δεν γνωρίζω γιατί δεν είναι δικά μου. Κάτι είπε στον ψηλό στα γερμανικά και εκείνος απάντησε αρνητικά σαν να ήταν κάτι ασήμαντο. Τον ρώτησα αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα και μου είπε πως κανονικά θα έπρεπε να έχω τις αποδείξεις αγοράς μαζί μου, επείδη όμως δεν φαίνονται καινούργια δεν πειράζει..
    Αφού με βεβαιώσανε πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και μπορώ να συνεχίσω το ταξίδι μου, με βοηθήσανε να τοποθετήσω τα κουτιά σχεδόν όπως τα είχα και μου ζητήσανε συγνώμη για την ταλαιπωρία. Τους ευχαρίστησα και γω με τη σειρά μου και τους χαιρέτησα. Πρίν προλάβω να ανοίξω την πόρτα, ακούω τον ψηλό να με φωνάζει, "Εεεμ συγνώμη. Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι; " Το χερι μου έμεινε κολημένο στο χερούλι της πόρτας και απο μέσα μου είπα "Όχι ρε πστ μου, τι έγινε τώρα.. “Παρακαλώ!” απαντάω και πηγαίνω προς το μέρος του. "Είδα πως έχετε μια απομίμηση του Iphone" "Ναι του απαντώ. Μου το έκανε δώρο ο θείος μου στην Ελλάδα. " Ένα εντελώς ΑΧΡΗΣΤΟ τηλέφωνο που αν και είχε οθόνη αφής, έπρεπε να το δουλεύω με το νύχι ή με κανένα απο αυτά τα στυλό που μοιάζουν με οδοντογλυφίδα πλαστική. "Θα μπορούσες να μου δείξεις τις λειτουργίες του; Πρόσεξα πως δέχεται 2 sim" Ναι ναι ναι. Το είχε ανοίξει την ώρα που έψαχνε ΤΑ ΠΑΝΤΑ.. Για να πω την αλήθεια δεν έκανα και την καλύτερη διαφήμιση στο κινητό. Οι περισότερες λέξεις ήταν άχρηστο, άβολο, χαλασμένο και άλλου τέτοιου είδους κοσμιτικά. Δεν μου πήρε ούτε 5 λεπτά για να του τα πώ. Χαμογέλασε με χαιρέτησε για μια ακόμη φορά και χάθηκε μέσα στο "καράβι" που είχε το σήμα της BMW..

    Comment


      ''Minds are like parachutes... they only function when open.''

      Comment


        Μπήκα και εγώ στο club σου! Και περιμένω με αγωνία την συνέχεια!!!!
        Αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας απλά εκεί που κοιτάς.

        Comment


          ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

          ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.ΨΑΧΝΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΣΕΛΙΚΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΕΙΣΕΤΕ;

          Comment


            Για όλους τους ενδιαφερόμενους ας ρίξουν μια ματιά εδώ:

            Munich, Germany Greek Restaurants: See 2,629 restaurants with 49,878 reviews - TripAdvisor






            Αλλά προσέξτε κ ενημερωθείτε πολύ για όλες τις πιθανότητες πριν πάρετε αυτή την απόφαση.
            Διαβάστε το παρακάτω άρθρο για να καταλάβετε τι εννοώ αν κ στις σελίδες της Γερμανίας του patriotaki.net αρκετά μέλη είχαν ανάλογες εμπειρίες δυστυχώς.


            Γερμανία: Θύματα εκμετάλλευσης πέφτουν πολλοί Έλληνες μετανάστες.

            Πολλοί Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία είναι δύο φορές θύματα: της κρίσης και της εκμετάλλευσης. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle, αυτό ισχύει κυρίως για όσους δεν έχουν προετοιμαστεί σωστά για τη μεγάλη απόφαση και δεν μιλούν γερμανικά.
            Όσοι μετανάστες ήρθαν οργανωμένα στη Γερμανία τις δεκαετίες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήξεραν πριν ξεκινήσουν ότι θα τους περίμενε κάποιος στο σιδηροδρομικό σταθμό για να τους υποδεχτεί, ότι θα είχαν σπίτι, ασφάλεια και πάνω από όλα δουλειά με συγκεκριμένες απολαβές βάσει συμβολαίου.

            Οι νέοι μετανάστες δεν έχουν πάντα την ίδια τύχη. Όποιοι έρχονται με πτυχία και γνωρίζουν τη γλώσσα, όχι μόνο πέφτουν στα μαλακά, αλλά είναι ευπρόσδεκτοι. Ιδίως όσοι διαθέτουν πολύ ψηλά ακαδημαϊκά προσόντα και σημαντική επαγγελματική εμπειρία και προϋπηρεσία απορροφώνται άμεσα από τη γερμανική αγορά εργασίας σε περίοπτες θέσεις σε νοσοκομεία, σε επιχειρήσεις ή σε πολυεθνικές εταιρείες.

            «Σε πιάνουν όλοι στην ανάγκη»

            Τα προβλήματα αναφύονται στους επαγγελματικά ανειδίκευτους, καθώς και σε όσους έρχονται στη Γερμανία χωρίς κάποια μόρφωση και γνώσεις γερμανικών, νομίζοντας ότι έρχονται στη «γη της επαγγελίας» και υπάρχει ψωμί για όλους. Αυτή η κατηγορία των νεο-μεταναστών μπορεί να πέσει πολύ εύκολα θύμα εκμετάλλευσης. Η πρώτη πόρτα που χτυπούν συνήθως για δουλειά είναι στα εστιατόρια, ιδιαίτερα στα ελληνικά εστιατόρια σε πρώτη φάση. Οι εμπειρίες τους δεν είναι πάντα θετικές: ημερομίσθια πείνας και χωρίς ασφάλεια, άθλια καταλύματα κατά ομάδες, ατέλειωτες ώρες εργασίας. Οι περισσότεροι παθόντες δεν θέλουν να μιλήσουν, δεν θέλουν να αναφέρουν ούτε το όνομά τους ή το όνομα του εστιατορίου γιατί φοβούνται τις απειλές των πρώην εργοδοτών τους. Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις.

            Ο “Πέτρος” (δεν είναι αυτό το πραγματικό του όνομα), διηγήθηκε την εμπειρία του στη Deutsche Welle. Όπως ανέφερε, στο Βερολίνο ήρθε τυχαία, ήταν απόφαση της στιγμής. Πρώτος σταθμός του ίδιου, της γυναίκας του και της 1 έτους κόρης του ήταν το σπίτι κάποιου γνωστού. Και μετά η αναζήτηση μέσω αγγελιών για δουλειά σε ελληνικά εστιατόρια. Στο πρώτο εστιατόριο, ο ιδιοκτήτης του είπε για 45 ευρώ το 8ωρο.

            “ Μετά από 12 ώρες εργασίας πήγα να του πω να μου δώσει το μεροκάματο. Μου λέει ότι η πρώτη μέρα στη δουλειά είναι δοκιμαστική στη Γερμανία και δεν πληρώνεται. Λογικό είναι να τρελάθηκα εκείνη τη στιγμή. Άρχισα και φώναζα. Στο τέλος πάντως, μου λέει, ως πρώτη μέρα που δεν γνωρίζεις τη δουλειά, θα σου δώσω μόνο 20 ευρώ
            . Έφυγα από αυτόν πήγα να δουλέψω κάπου αλλού, πάλι από αγγελία, μέσω γνωστών και φίλων”.

            Και στο επόμενο εστιατόριο, η αρχική συμφωνία ήταν 45 ευρώ για 8ωρη εργασία. “ Μετά το αλλάζει, γίνεται 12ωρο, και επιπλέον τις Κυριακές πρέπει να πηγαίνεις από τις 10 το πρωί. Αυτά τα λένε στην πορεία, δεν τα λένε πριν, όταν γίνεται η συμφωνία, γιατί σε πιάνουν στην ανάγκη ότι δεν ξέρεις τη γλώσσα, άρα αναγκαστικά θα δουλέψεις εκεί. Εννοείται ανασφάλιστος. Ή αν θα δουλέψεις για 12 ώρες, δεν θα σε ασφαλίσει για 12, ή για 8 ώρες, θα σε ασφαλίσει για 3 με 4 ώρες το πολύ”, ανέφερε.

            «Σε σπηλιές στο Βερολίνο»

            Εξυπακούεται ότι δεν συμπεριφέρεται έτσι η πλειονότητα των επαγγελματιών της εστίασης. Ωστόσο, υπάρχουν και τα κρούσματα εκμετάλλευσης. «Παγίδες» εγκυμονεί και η προσέλκυση νέων μεταναστών από την Ελλάδα μέσω ιδιωτικών γραφείων ευρέσεως εργασίας. Οι όροι είναι μεν πιο ελκυστικοί - καλές αποδοχές, σπίτι και φαγητό στο εστιατόριο - αλλά πρόκειται συχνά για παγίδα. Ο Νίκος Αθανασιάδης, μέλος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων, μεταφέρει τραγικές περιπτώσεις. “Η πιο τραγική είναι ένα ζευγάρι που το πετάξανε έξω μέσα στο κρύο, στους μείον 15 βαθμούς και τα παιδιά δεν είχανε ούτε τα απαραίτητα ρούχα, γιατί υπολόγιζαν να έρθουν, να πληρωθούν και να πάνε να ψωνίσουν. Δεν γνώριζαν τέτοιο χειμώνα, πρώτη φορά βγήκαν στο εξωτερικό, ένας μάλιστα δεν είχε δει χιόνι στη ζωή του. Η άλλη περίπτωση ενός παιδιού το οποίο βασικά έμπλεξε με δικαστήρια, έγινε καταζητούμενος, επενέβη η ομοσπονδία με τον νομικό της σύμβουλο και το βοηθήσαμε το παιδί, Μια άλλη περίπτωση μιας κυρίας, έγινε πρόσφατα το καλοκαίρι: πάλι το ίδιο, την πετάξανε στο δρόμο κι αυτήν. Μας πήρε τηλέφωνο, πήγαμε, μιλήσαμε και με τον εστιάτορα, τελικά συμφωνήσαμε σε ένα μικρό ποσό, ούτως ώστε να έχει κάποια χρήματα όχι για να πάρει το εισιτήρια επιστροφής, αλλά να κινηθεί λίγο, να πάρει να φάει κάτι. Δεν είχε να φάει τίποτα”.

            Η Μαρία Οικονομίδου είναι συντονίστρια στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βερολίνου, τον κατεξοχήν χώρο συνάντησης παλαιών με νέους μετανάστες. Η οικεία ατμόσφαιρα λύνει τις γλώσσες, που περιγράφουν ιστορίες πέρα από τη φαντασία. “Είχα συνοδεύσει σε κάποια φάση έναν βοσκό, που τον είχαν φέρει εδώ. Ο άνθρωπος φυσικά δεν είχε καμιά αίσθηση, ούτε του τόπου, αλλά ούτε του χρόνου, στον οποίο ζούσε. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι για να τον βοηθήσω, ο άνθρωπος έπεσε θύμα εκμετάλλευσης, ζούσε σε κάτι σπηλιές - ναι το Βερολίνο έχει σπηλιές, έτσι έμαθα κι εγώ ότι έχει σπηλιές - και προσπαθούσε να συντηρηθεί κατά κάποιον τρόπο”.

            Πόσοι είναι αυτοί που πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης; Σύμφωνα με το Γενικό Προξενείο του Μονάχου, πόλη που δέχεται τους περισσότερους νέους μετανάστες, μόνο κατά προσέγγιση μπορεί να γίνει ο υπολογισμός. Στη Βαυαρία πρέπει να είναι γύρω στους χίλιους, σε ολόκληρη τη Γερμανία γύρω στους 5.000 για το 2011 και το 2012. Τα περισσότερα θύματα εκμετάλλευσης δεν απευθύνονται στις ελληνικές αρχές για βοήθεια. Όσοι απευθύνονται, ζητούν να καταγγελθεί το περιστατικό στην αστυνομία, καταγγελία που θα πρέπει να γίνει επώνυμα. Ο επαναπατρισμός είναι μια άλλη δύσκολη πτυχή, γιατί τα κατά τόπους προξενεία δεν διαθέτουν σχετικά κονδύλια. Η πρακτική που ακολουθεί το Γενικό Προξενείο του Μονάχου είναι σε δύο κατευθύνσεις: από τη μια υποδεικνύει φτηνούς τρόπους επιστροφής στην Ελλάδα, από την άλλη γνωστοποιεί στους παθόντες ότι υπάρχει διαδικασία δανεισμού από το ελληνικό δημόσιο για την κάλυψη των εισιτηρίων, εφόσον βέβαια είναι φορολογικά καταγεγραμμένοι στην Ελλάδα.

            Δίκτυο εθελοντών

            Το Γενικό Προξενείο του Ντίσελντορφ πρωτοστατεί μαζί με άλλους φορείς στη δημιουργία δικτύου εθελοντών που συμπαρίσταται στους νέους μετανάστες στα πρώτα τους βήματα στη Γερμανία. Εκτός αυτού, το προξενείο έχει καταγράψει ένα δίκτυο δικηγόρων, τους οποίους μπορεί κανείς να αναζητήσει στην ιστοσελίδα του προξενείου, όταν θέλει να κάνει καταγγελία στην αστυνομία. «Η οικονομική κρίση στην Ευρώπη έχει δώσει την ευκαιρία σε κυκλώματα να εκμεταλλευθούν την ανάγκη συνανθρώπων μας» δήλωσε στη Deutsche Welle ο Γρηγόρης Δελαβέκουρας, γενικός πρόξενος στο Ντίσελντορφ.

            «Και αυτή η μορφή εκμετάλλευσης δε γνωρίζει σύνορα, ούτε εθνικότητα. Τέτοια κυκλώματα υπάρχουν δυστυχώς και στην Ελλάδα και στη Γερμανία. Για αυτό χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή και καλή πληροφόρηση πριν κάποιος πάρει τις αποφάσεις του. Χρειάζεται προστασία των δικαιωμάτων και εφαρμογή της νομιμότητας και είναι σημαντικό ότι εθελοντές δικηγόροι ελληνικής καταγωγής στη Γερμανία παρεμβαίνουν για αυτό το σκοπό, όταν διαπιστώνονται περιπτώσεις εκμετάλλευσης. Οι φορείς του ελληνισμού στην περιοχή μας καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες για να συνδράμουν αυτούς που έχουν ανάγκη. Η ελληνική κοινότητα Ντίσελντορφ και στελέχη ελληνικής καταγωγής της κοινωνικής υπηρεσίας Διακονία, έχουν ιδρύσει το Δίκτυο Ελληνικών Φορέων, που συγκεντρώνει πολλές ελληνικές κοινότητες και εκκλησίες του κρατιδίου. Το Δίκτυο, χάρη στην εθελοντική προσφορά των μελών του και με τη στήριξη του Γενικού Προξενείου, παρέχει πληροφόρηση και βοήθεια, ενώ ένα αντίστοιχο Δίκτυο πρόκειται να λειτουργήσει στην περιοχή της Βεστφαλίας. Οι προσπάθειες αυτές όμως δεν αντιμετωπίζουν τη ρίζα του προβλήματος», καταλήγει ο κ. Δελαβέκουρας υπογραμμίζοντας ότι η μόνη βιώσιμη απάντηση στο πρόβλημα είναι η ενίσχυση της απασχόλησης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

            Ψύχραιμη στάθμιση

            Τι θα πρέπει να προσέχουν όσοι αναζητούν εργασία στη Γερμανία; «Καταρχήν, να μη διανοηθούν καν να έρθουν, εάν δεν έχουν επαρκή γνώση της γλώσσας», υπογραμμίζει με έμφαση ο κ. Αθανασιάδης από την Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων. «Η παρουσία κάποιου συγγενή ή φίλου διευκολύνει πολύ. Έχει ακουστεί ότι οι Γερμανοί μοιράζουν λεφτά με το που γράφεται κάποιος στο γραφείο εργασίας. Αυτό δεν γίνεται αμέσως, αλλά μετά από 3 μήνες. Προσοχή σε αγγελίες μέσω διαδικτύου ή στις εφημερίδες που υπόσχονται παχυλούς μισθούς και ποτέ χρήματα προκαταβολή σε κανέναν για τα αεροπορικά εισιτήρια. Είναι 100% βέβαιο ότι τα χρήματα αυτά θα χαθούν». Πολύ σημαντική είναι και η επικοινωνία με τα κατά τόπους ελληνικά προξενεία πριν πάρει κάποιος τη μεγάλη απόφαση να μεταναστεύσει στη Γερμανία. Έχουν τον τρόπο να κατευθύνουν σωστά τους ενδιαφερόμενους.

            Σημαντική στήριξη δίνεται και από τις ελληνικές κοινότητες σε πολλές πόλεις της Γερμανίας με τη δική τους ομάδα εθελοντών, που συνοδεύει τους νέους μετανάστες στις υπηρεσίες για να διευθετήσουν μαζί τη γραφειοκρατική διαδικασία. Αλλά ίσως τότε να είναι ήδη πολύ αργά. Χρειάζεται ψυχραιμία στη στάθμιση των παραγόντων που ωθούν κάποιον να αφήσει πίσω του την κρίση.
            Δεν πρέπει να είναι απόφαση στιγμής, αλλά απόφαση ζωής…!!!



            Πηγή: http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=24494




            ************************************



            Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού.
            Παροχή πληροφοριών σε Έλληνες πολίτες που επιθυμούν να εγκατασταθούν προσωρινά στο εξωτερικό.

            Έλληνες πολίτες που τυχόν ενδιαφέρονται για παροχή πληροφοριών ως προς συνθήκες διαμονής, αγοράς εργασίας καθώς και θέματα εκπαιδεύσεως και κοινωνικής ασφαλίσεως στην Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Καναδά, Κύπρο, Ηνωμένο Βασίλειο, Ολλανδία, Σουηδία μπορούν να απευθύνονται στην Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού:

            Τμήμα Οργάνωσης/Προγραμματισμού/Παραγωγικότητας και Βελτίωσης Σχέσεων Διοίκησης-Πολίτη
            Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210-2597604
            Υπεύθυνη πληροφοριών: κα.Χριστίνα Χαραλαμπάκη

            Διεύθυνση Ευρώπης
            Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210-2597530 κα. Νταγαδάκη,
            210-2597507, κα. Κατσούλα

            Διεύθυνση Ωκεανίας, Αφρικής και Ασίας
            Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210-2597521 κα. Κράια (Ωκεανία),
            210-2597579 κος. Βενιζελέας (Αφρική και Ασία)

            Διεύθυνση Αμερικής
            Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210-2597529 κος. Ρουμελιώτης,
            210-2597524 κα. Δημοπούλου

            e-mail Γ.Γ.Α.Ε: ggae@ggae.gr


            Η Γ.Γ.Α.Ε. εύχεται στους ανωτέρω Έλληνες πολίτες όπως επιστρέψουν το ταχύτερο στην Μητέρα Πατρίδα, χρησιμοποιώντας τις γνώσεις και την εμπειρία που θα αποκτήσουν στο εξωτερικό προς όφελος της Γενέτειρας και αφιερώνοντας τις πνευματικές και υλικές δυνάμεις τους υπέρ του συνόλου.


            Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού.
            Ιστοσελίδα: http://www.ggae.gr/frontoffice/porta...=1232&cnode=22




            *****************



            υ.γ. Μύνημα προς την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού:

            Ρε Ανεγκέφαλοι...!!! Ρε Προνομιούχοι...!!! Πάτε Καλά...???

            Αυτό το @@@@@@@ υστερόγραφο με τις ευχές ποιος το έγραψε..??????
            Αφού το διεφθαρμένο γενικά σύστημα της Ελλάδας διώχνει τα παιδιά της κ ειδικά τα καλύτερα μυαλά τα τελευταία χρόνια εσείς έχετε το θράσος να τους εύχεστε να γυρίσουν πίσω κ γρήγορα μάλιστα για να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο...??? από την στιγμή που αυτό έκανε το αντίθετο για όλους αυτούς τους ανθρώπους (μετανάστες) τους ανάγκασε να φύγουν με τις χειρότερες προυποθέσεις κ να βιώνουν πολύ άσχημες καταστάσεις ώστε να ζήσουν με αξιοπρέπεια αυτοί κ οι οικογένειές τους...???

            Κ εκτός αυτού είστε κ σίγουροι απ'ότι λέτε στις δύο πρώτες γραμμές της επικεφαλίδας ότι θα πάνε κ για προσωρινά μετανάστες για να κονομήσουν κ αφού γυρίσουν ξανά πίσω να τους φορολογήσει η Εφορία της Κυβέρνησης στην συνέχεια να δουλέψουν μέχρι τα 90 έτσι όπως το πάνε για να μπορεί να πληρώνουν όλους εσάς τους αργόσχολους κ προνομιούχους υπαλλήλους...!!!

            Συγνώμη έπρεπε να μας ζητάτε κ όχι να μας δουλεύετε κ από πάνω Ζώα...!!!

            Είστε Απαράδεκτοι...!!!!!! Αίσχος...!!!!!!

            Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση είναι καθήκον!!!

            Comment


              Συνδρομή Ομογένειας προς Μητροπολιτικό Κέντρο.

              Η Γ.Γ.Α.Ε. θα ήθελε να πληροφορήσει τους επισκέπτες της ιστοσελίδας της για σημαντικές πρωτοβουλίες Ομογένειας προς ενίσχυση της χώρας μας, συνεπεία οικονομικής κρίσεως (παρατίθεται σχετικός κατάλογος).
              Εν λόγω πρωτοβουλίες είναι ιδιαίτερα αξιέπαινες, δείχνουν το μέτρο με το οποίο μπορεί να μετρηθεί ο Ελληνισμός και υπογραμμίζουν την σημασία πολυτίμων υπηρεσιών οργανωμένης Ομογένειας, καθώς και ομογενών, σε ατομικό επίπεδο, που αφιερώνουν τις πνευματικές και υλικές δυνάμεις τους υπέρ του συνόλου.

              Μπορείτε να δείτε τον προαναφερθέντα κατάλογο, εδώ.




              υ.γ. Όλα αυτά τα λεφτά από τις προσφορές σε ποιες τσέπες πάνε...???

              Αααα κ κάτι ακόμα: αυτός που έγραψε τις χώρες κ όλα τα υπόλοιπα γράμματα (ορνιθοσκαλίσματα) στο pdf Βοσκός ήταν πριν μπει στο δημόσιο...???

              Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση είναι καθήκον!!!

              Comment


                Μην πάς βρε παλικαράκο, θα σε φάνε. Όσο απελπισμένος κι αν είσαι μην πάς σε Ελληνικά Εστιατόρια.Δεν ξέρω αν είσαι στην Γερμανία τώρα αλλά αν είσαι στην Ελλάδα μην φύγεις για να δουλέψεις σε εστιατόρια. Είναι μεγάλο το ρίσκο.

                Comment


                  Παιδια θα συμφωνησω ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΠΑΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ και τα προηγουμενα ας τα διαβασουν καποιοι που υπαρχουν εδω μεσα κ τα βρηκαν ολα τελεια κ στρωμεννα με κοκκινο χαλι για να καταλαβουν τι παιζει εκει εξω απο την γυαλα που ζουν!

                  Comment


                    Aπο προσωπικη εμπειρια σε ελληνικο ρεστοραν σε ανατολικη Γερμανια σε μικρη σχετικα πολη 120,000 κατοικων.
                    ωραριο εργασιας 10:00- 14:30 και 17:00 με συνηθως 23:00 αναλογα τη δουλεια βεβαια....
                    900 ευρω .
                    Δεν ειχα ξαναδουλεψει σε ρεστοραν κ ημουν λαντζα .
                    Εργασια καθημερινη με 4 ρεπο το μην δλδ 1 την εβδομαδα αν ολα πανε καλα κ υπαρχουν εργατες στη κουζινα καθως ποτε δεν μπορεις να εισαι σιγουρος...πανε κ ερχονται οι υπαλληλοι κανεις δεν μενει για πολυ καιρο...
                    Οπως ειπα εγω ημουν λαντζα που σημαινει χωρις ευθυνες κ χωρις προετοιμασια φαγητου γι αυτο κ ειχα την πολυτεια να πηγαινω στις 10 το πρωι ...ο μαγειρας κ οι υπολοιποι στη κουζινα πηγαιναν νωριτερα γιατι το μαγαζι ειχε δουλεια κ ειχαν αρκετη προετοιμασια πριν ανοιξει το μαγαζι στις 11 το πρωι!!!

                    Comment


                      Η ζωή στα εστιατόρια της Γερμανίας

                      Η ζωή μου ξεκίνησε όπως και των υπολοίπων παιδιών για μια ανεύρεση εργασίας με οποιοδήποτε κόστος προς το εξωτερικό σε οποιοδήποτε εστιατόριο κυρίως για λάτζα, μιας και τα υπόλοιπα πόστα πχ σερβιτόρος κλπ δεν έχω ιδέα. Βρήκα δουλειά μέσω ενός γραφείου ανεύρεσης εργασίας, το πρόβλημα είναι πως το εστιατόριο είναι σε τουριστική περιοχή, επομένως και φουλ εργασία. Η εργασία ξεκινά από τις 9:30 το πρωί και τελειώνει στις 23:30 ~ 23:45 συνήθως με ένα διάλειμμα το μεσημέρι στο ενδιάμεσο περίπου μία ώρα από τις 15:00 - 16:00. Το χειρότερο απ' όλα δεν είναι ότι πλένω πιάτα, αλλά ότι κάνω τις πρωϊνές προετοιμασίες, ψωμί, σουβλάκια, τζατζίκια, λάχανα, κιμά, μπριζόλες, τηγανιτά κλπ και όλα αυτά πρέπει να τα έχω έτοιμα μέχρι το μεσημέρι. Προσωπική ζωή μηδέν, άντε σε κανά ρεπό να δεις λίγο πως είναι η Γερμανία, αλλά γενικά δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος καθόλου, μιας και είμαι γνώστης των Γερμανικών επιπέδου Β1 - Β2, αλλά επειδή δεν έχω εξασκήσει την γλώσσα μιλώ σπαστά γερμανικά, πολύ άσχημα, αλλά τουλάχιστον τους περισσότερους τους ψιλοκαταλαβαίνω αναλόγως και τον άνθρωπο, υπάρχουν γερμανοί που μιλούν σιγά και καθαρά και άλλοι γρήγορα και μπερδεμένα. Το πρόβλημα μου λοιπον με την γλώσσα προσπαθώ να βρώ να κάνω ιδιαίτερα, ώστε στο ενδιάμεσο του διαλείμματος που κάνω να αναβαθμίζομαι ή έστω να βρώ ένα Volkhochschule (VHS), ώστε να μην μου κοστίσει τίποτα. Μάταια όμως στην περιοχή λόγω και της τουριστικής σεζόν δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Σκέφτομαι πως για να κάνεις κάτι στην Γερμανία πρέπει να αναβαθμιστείς πολύ γρήγορα, αλλά με 500€ στην τσέπη δεν μπορείς να κάνεις απολύτως τίποτα. Ούτε WGs να ενοικιάσεις δεν σου φτάνουν τα χρήματα, επομένως ο επόμενος στόχος είναι να μετακινηθώ προς αστικό περιβάλλον ή να παραμείνω στην θέση μου και να δουλεύω σαν το σκυλί μέρα νύχτα για ένα ξεροκόμματο. Βασικά έχω στείλει αρκετά βιογραφικά σε εταιρίες από την Ελλάδα, αλλά όλες ήταν αρνητικές, μιας και έχω ένα πτυχίο στην άκρη.

                      Γενικά η Γερμανία σαν πρώτη φορά, δεν μου φάνηκε τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά ελπίζω να την γνωρίσω καλύτερα, τελικά απ' ότι κατάλαβα εδώ στην Γερμανία καλύτερα είναι να δουλεύεις για Γερμανό, παρά για Έλληνα που θα σου βγάλει την πίστη ανάποδα και θα σου κάνει ένα σωρό παρατηρήσεις ή πάντα θα προσπαθεί να βρει τρόπο να σου την πει, αλλά και γενικά έτσι είναι η ζωή στα εστιατόρια γεμάτα παρατηρήσεις.

                      Comment


                        Originally posted by CRYSTAL View Post
                        Aπο προσωπικη εμπειρια σε ελληνικο ρεστοραν σε ανατολικη Γερμανια σε μικρη σχετικα πολη 120,000 κατοικων.
                        ωραριο εργασιας 10:00- 14:30 και 17:00 με συνηθως 23:00 αναλογα τη δουλεια βεβαια....
                        900 ευρω .
                        Δεν ειχα ξαναδουλεψει σε ρεστοραν κ ημουν λαντζα .
                        Εργασια καθημερινη με 4 ρεπο το μην δλδ 1 την εβδομαδα αν ολα πανε καλα κ υπαρχουν εργατες στη κουζινα καθως ποτε δεν μπορεις να εισαι σιγουρος...πανε κ ερχονται οι υπαλληλοι κανεις δεν μενει για πολυ καιρο...
                        Οπως ειπα εγω ημουν λαντζα που σημαινει χωρις ευθυνες κ χωρις προετοιμασια φαγητου γι αυτο κ ειχα την πολυτεια να πηγαινω στις 10 το πρωι ...ο μαγειρας κ οι υπολοιποι στη κουζινα πηγαιναν νωριτερα γιατι το μαγαζι ειχε δουλεια κ ειχαν αρκετη προετοιμασια πριν ανοιξει το μαγαζι στις 11 το πρωι!!!
                        πόσα πιάτα δίνατε την ημέρα; Στην δική μου περιοχή που είναι τουριστική βόρεια Γερμανία, δίνουμε το καλοκαίρι 700 πιάτα, ρεπό ιούλιο και αύγουστο δεν παίζει, και προετοιμασία κάθε μέρα στις 9:30. Τελικά σε ρεστοράν μόνο σερβιτόρος αξίζει όποιος πάει για λάτζα ή οτιδήποτε άλλο μαύρο φίδι που τον έφαγε.

                        Comment


                          Είδα λοιπόν τυχαία το μήνυμα σου μετά από 2 χρόνια.. Θα ήθελα να μας δώσεις ένα update για την ζωή σου. Πως την αντιμετώπισες την κατάσταση;

                          Comment


                            Λοιπόν έκανα πράξη την μετακίνηση προς αστικό περιβάλλον στο ίδιο πόστο. Η δουλειά πλέον στην τουριστική περιοχή γινόταν ολοένα και αφόρητη, τελείωνα την εργασία αρκετές φορές στις 00:30 τα μεσάνυχτα, έφευγα τελευταίος από την κουζίνα. Αν θέλει κάποιος να ξεκινήσει κάτι από κουζίνα πρώτον και κυριότερον να προσέξει πολύ, γιατί υπάρχουν πολλές παγίδες που οι Έλληνες ομογενείς εδώ τις εκμεταλλεύονται στο έπακρον λόγω κρίσης από την Ελλάδα. Πριν την κρίση στην Ελλάδα, οι εστιάτορες εδώ δεν μπορούσαν να βρούν Έλληνες για δουλειά και τις περισσότερες φορές το 8ώρο ήταν καθεστώς και όχι μόνο αυτό αλλά και οι μισθοί αρκετά υψηλότεροι από τώρα. Το ποσοστό των σωστών Ελλήνων εστιατόρων υπάρχει, αλλά είναι μικρότερο, οι περισσότεροι είναι λαμόγια που με τον άλφα ή βήτα τρόπο θα προσπαθήσουν να σου την φέρουν. Πριν από λίγες μέρες έμαθα πως κάποιο ελληνόπαιδο δούλευε σε Γερμανό σε ξενοδοχείο, τελικά δεν άντεξαν και παραιτήθηκαν όλοι και έψαχνε για δουλειά. Η δουλειά στα εστιατόρια είναι γεμάτο άγχος, όπως ακριβώς βλέπουμε στις ταινίες, στα ντοκυμαντέρ να πέφτουν βροχή οι φωνές, οι βρισιές, οι παρατηρήσεις, οι καθημερινές αλλαγές των φαγητών και όλες αυτές οι παπαριές.

                            Comment


                              Λουφας είσαι ΑΛΑΝΙ.. Διάβασα και τις 21 σελ. Απ' την αρχή όπως μπήκα να ψαχουλέψω εμπειρίες του καθένα κτλ, απο τις 2 το πρωι μέχρι τις 4 (κοίτα και την ανάρτηση αν δν πιστεύεις :p).. Εμεινα Μαλ....ας!!! Απο την Ολλανδια μέχρι το Μοναχο, απο την μικρη μέχρι το σαραβαλάκι σου που το σνομπαρουν οι μπάτσοι και σε κάνανε 893 ελέγχους, ΑΠΟ την ιστορία ενός τύπου που τυχαία μπήκα να δω τι "φτιάν" στα ξένα και να πάρω κι εγώ περισσότερο κουράγιο για να πάω, ΜΕΧΡΙ την Γάτα που πήρες απο την Καρδίτσα(που μόνο τον θείο μου είχα ακουσει να φωνάζει έτσι την γάτα του, και ήταν επίσης θηλυκή και την έδωσε πριν καιρό κάπου άλλα δεν ξέρω αν την είχε πάει στη φιλοζωική) Αν είναι η ίδια τότε είναι πολύ μικρός ο κόσμος, θα μάθω λεπτομέριες και θα σου πώ.
                              Εύχομαι να είναι όλα καλά για σένα όπου και να'σαι. Και να ξέρεις αναμένω την συνέχεια κι εγώ.. Και για να σε πείσω πως γράφεις καλά θα σου πω πως στα 26 μου χρόνια ακόμη και στο πανεπιστήμιο δεν διάβασα ποτε 2:30 ώρες σερι(μεσανυχτα, ουτε κάν :p), σκέψου να πίασεις πένα, το'χεις..ΑΚΟΥΣΕΣ? ΤΟ'ΧΕΙΣ!!! Άντε γιατί ξυπνάω πρωί αύριο και πήγε πολύ με το στόρυ.. :p
                              Χαιρετισμούς απο Καρδίτσα..

                              Comment


                                Λούφα απο προχτές που σε διάβασα με έβγαλες εκτός ρυθμού! Στις 4 το βράδυ κοιμήθηκα ως να διαβάσω και τις 22 σελίδες... Αν εισαι Μόναχο κερνάω καφεδάκι πάντως! Δυο χρονια σχεδόν είμαι εδω εγώ...

                                Υ.Γ άντε γράψε την συνέχεια ντε....

                                Comment

                                Working...
                                X