ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΝΕΟΑΦΙΧΘΕΝΤΩΝ 2

[Cj Georgio]

Δεν έχεις ξαναμπεί σε ελληνικό φόρουμ;

[jimathens]

1. Εκτός από αυτά που έγραψες υπάρχει κ το αν πρέπει να ξεφύγει ένα θέμα κ στο τέλος να γίνει @@@@@@@@@@

2. Προσωπικά δεν μου αρέσει ο τρόπος που μας ρωτάς... κ αφού το κάνεις δημόσια (δεν καταλαβαίνω τον λόγο) σου απαντώ: ο διαγωνισμός νοημοσύνης κ το ξεκατίνιασμα είναι το ίδιο άσχημα με όλα αυτά που είπες στο Νο 1 κ κάνουν ζημιά στο πατριωτάκι.

3. Διάβασε όλα τα μηνύματα από την αρχή για να δεις ότι πρέπει να είμαστε όλοι πιο αυστηροί για να μην γίνει @@@@@@@@@.

4. Μάλλον ξέχασες ότι το έχεις κάνει κ εσύ αυτό το να διαγράψεις μηνύματα τέτοιου είδους.

5. θέλεις να ξαναρχείσουμε πάλι την κόντρα?

[australian]

επανέφερα όλα τα μηνύματα!
Keep writing guys!

[aneltzo]

vaso31 δεν ειναι κακο να εχει καποιος διαφορετικη αποψη απο εσενα και πρεπει επειδη δεν συμφωνεις μαζι του να του την πεις. αν νομιζεις οτι η γερμανια ειναι παραδεισος ειναι δικο σου θεμα δεν πρεπει να συμφωνουν ολοι σε αυτο. καλο ειναι να ακουγονται ολες οι αποψεις ελευθερα χωρις τσακωμους...

[jimathens]

Αν έχεις κάποιο οφθαλμολογικό πρόβλημα καλό είναι να τα λες κιόλας...!!!
Βοηθάει πολύ...!!! Τσεκαρισμένο γιατί το λένε όλοι οι γιατροί...!!!



Κ γιατί τώρα δεν το έκανες με πμ ή στα δικά μας θέματα ???
Όσο για την κατάχρηση εξουσίας που λες εσύ το έκανες πρώτα ειρωνευόμενος την samy
για την προσωπική της κ μη προσβλητική άποψη που έγραψε
αντί να την πεις σε όλους τους άλλους που άρχισαν να λένε τα δικά τους με ενοχλητικά σχόλια...
Κ δεύτερον με την δημόσια ερώτησή σου σε μένα κ τον kosofos
λες κ είμαστε οι υπάλληλοί σου για να δείξεις τι ??? (Την Αξία σου ???).

______________



Εσύ πόσες φορές το έχεις πει αυτό ??? Ξεχνάς πολύ γρήγορα...!!!
Αυτό να το θυμάσαι καλά από εδώ κ πέρα...!!! Όλοι είδαν τι έγινε...!!! Εσύ Όχι ???

______________




Καλύτερα νευρωτικός παρά Ψυχωτικός σαν εσένα...!!!

______________




Για ποια διαιτησία μιλάς που έριχνες λάδι στην φωτιά ??? Κ με δημόσια παράθεση ??? Είσαι καλά ???
Κ εγώ μετά από αυτό το άνανδρο, φαντασιόπληκτο, γεμάτο κακία (μάλλον από κάποια άσχημα βιώματά σου στο παρελθόν)
κ προσβλητικό δημοσίευμά σου σου απαντάω με απτά επιχειρήματα...!!!

______________




Δεν το κατάλαβα αυτό ??? Δηλαδή πριν ήμουν ώριμος κ τώρα δεν είμαι ???
Τα μηνύματα τα διέγραψε ο kosofos όπως κ στο: ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΝΕΟΑΦΙΧΘΕΝΤΩΝ 1 που έγινε το ίδιο πράγμα...!!!
(Κ αυτό το ξέχασες ???)

______________



Κ το ποστ της samy τι ήτανε ??? Σε ποια κατηγορία από αυτές που είπες ανήκει κ άρχισες να την ειρωνεύεσαι ???????
Αυτό ακριβώς έκανε κ η samy... είπε την γνώμη της, την προσωπική της εμπειρία κ πως νιώθει.!!!
Εσύ μας κάνεις Πλάκα...!!! Φάσκεις κ Αντιφάσκεις συνέχεια όπως παλιά...!!!

______________



Εγώ δεν είπα τίποτα για κανενός την νοημοσύνη παρά μόνο εσύ που ξέρεις 5 γράμματα παραπάνω κ νομίζεις ότι κάποιος είσαι...!!!
Ποιον λόγο ζήτησαν όπως τον δικό σου τον χλευαστικό ???
Η δικιά μου αντίληψη είναι πολύ καλή...!!!
Όσο για την συνείδησή μου είναι πολύ καλύτερη από ενός δικηγόρου που τις πιο πολλές φορές δεν έχει καν...!!!
Άνοιξε τα μικρά ματάκια σου κ διάβασε το μήνυμα που έγραψε η Βάσω αφού είχε σκοπό να φύγει.


Εγώ μίλησα γενικά κ εκείνη το πήρε προσωπικά...!!! Κ εσύ επειδή την συμπαθείς την υπερασπίζεσαι ???

______________



Ωραία συμπεριφορά Moderator...!!!
Τουλάχιστον είπες κ καλημέρα...!!!
Ψεκάστε - Σκουπίστε - Τελειώσατε...!!!


______________


Είναι Όλα γραμμένα κ τώρα που τα εμφάνισε ο australian όλοι θα καταλάβουν αν έχω δίκιο ή άδικο...!!!
(Μπορεί κ γι'αυτό να είπες τόσα πολλά...!!!) - (Δεν πειράζει... αφήστε να γεμίζουν τα θέματα με @@@@@@@...!!!).

______________



Δεν το κατάλαβα αυτό ??? Δηλαδή εδώ είναι το δικό σου σπίτι ???
Άντε μη σου πω τίποτα @@@@@@ κ πέσει ο σέρβερ Κυριακάτικα...!!! Κ πάθεις κατάθλιψη μετά γιατί δεν θα έχεις να ασχολείσαι...!!!
Σαν δε ντρέπεσαι λέω εγώ που μας το παίζεις κ μάγκας επειδή είσαι δικηγόρος κ ξέρεις μερικούς νόμους παραπάνω από εμάς κ βλέπεις όλους τους άλλους σαν σκουπίδια...!!!
Πολύ θα ήθελα να μάθω με ποιανού λεφτά σπούδασες...!!!

______________


Ευτυχώς που μας το διευκρίνησες...!!!
Ότι υπολογίζεις κ βλέπεις τους ανθρώπους με το τι γνώσεις έχουνε ή τι θέση στην κοινωνία...!!!

______________



Τελικά έχεις πολύ σοβαρό πρόβλημα στα μάτια σου...!!!
Κάτσε κ διάβασε τι έγραψα αλλά κ το τι έγραψες εσύ...!!! (Με γυαλιά φυσικά)...!!!
Όλα τα παραπάνω κ τα παρακάτω είναι υποθέσεις ???
Για ρώτα κ κανέναν άλλον εδώ μέσα από τα 7.000 μέλη να σου πουν την γνώμη τους
ή άστο καλύτερα γιατί βλέπω να μην χωράνε τα ποστ μετά...!!!

______________


Όσο για τα υπόλοιπα μάλλον δεν έχεις καταλάβει ότι εδώ δεν είναι Δικαστήριο...!!!
Πες τα απλά Ελληνικά για τα καταλάβουνε όλοι...!!!

______________


Όπα εξελίξεις...!!! Έμαθες Ελληνικά τόσο γρήγορα ???
Δεν σου πάει...!!! Έτσι να μιλάς στους συγγενείς σου...!!!!!!!!!!!


______________



Εσύ μάθε να γράφεις Ελληνικά καλύτερα....!!! (π.χ. την επόμενη γραμμή που έγραψες).

______________



Θα σε απογοητεύσω... δεν μπορείς να ζητάς πράγματα τα οποία δεν κάνεις ούτε εσύ...!!!
Όπου θέλω θα πηγαίνω όπως κ εσύ γιατί είναι μέσα στις υποχρεώσεις που έχουμε...!!!

______________



Πας καλά ??? Τι είναι αυτά που λες ???
Σιγά μη γίνει κ πόλεμος εξ αιτίας μου...!!! Θέλεις επειγόντως γιατρό...!!!

_____________



Εδώ θα πω ότι όσοι είναι στο εξωτερικό κ πριν φύγουν έχουν διαβάσει έστω κ μία ανταπόκριση
από μέλος-οι του πατριωτάκι έχουν την ηθική υποχρέωση προς αυτόν-ούς αλλά κ ως προς τα μέλη κ τους αναγνώστες του φόρουμ
που σκέφτονται να μεταναστεύσουν να γράψουν την δικιά τους ανταπόκριση για να μπορούν να έχουν όλοι μία εικόνα από την ζωή στο εξωτερικό...!!!
Καλή κ σπουδαία η βοήθεια με λινκ, συμβουλές κ απαντήσεις στις ερωτήσεις τους αλλά ο κόσμος σήμερα ειδικά έχει την ανάγκη από τις προσωπικές εμπειρίες μας είτε καλές είτε άσχημες, σημαντικές ή κ ασήμαντες...!!!
(Σημείωση: Όλοι ανεξαιρέτως πρέπει να γράφουμε στο προφίλ μας σε ποια χώρα είμαστε κ όχι ότι μας κάνει κέφι...!!! Αστεράκια, ερωτηματικά, καρδούλες κα... Ας σοβαρευτούμε επιτέλους).

______________

Πως μπορώ να γίνω moderator ; εδώ: http://www.patriotaki.net/%CE%BA%CE%...moderator-;-7/

Ποίες είναι οι υποχρεώσεις ενός moderator;

- Να επισκέπτεται συχνά το forum και να παρακολουθεί τα νέα μηνύματα.

- Να διαγράφει μόνο τα μηνύματα που είναι διπλά ή που βρίζουν και προκαλούν τα μέλη.


- Ο admin μπορεί να απαλλάξει τον moderator από τις υποχρεώσεις του
αν ο ίδιος το επιθυμεί η αν υπάρχει βέβαια κάποιος λόγος.

Μέσα στα πλαίσια των κανονισμών προειδοποιώ τα μέλη να μην ξεκινούν διαμάχες χωρίς λόγο κ γεμίζουν τα θέματα με ανούσιες αντιπαραθέσεις γιατί αν θυμάστε όλοι σας έχετε πει στο παρελθόν κ πολλές φορές ότι γίνετε χαμός με τα άσχετα ποστ κ οι αναγνώστες πρέπει να ψάχνουν όλες τις σελίδες για να βρουν τα ουσιώδη ποστ...!!!
(Εκτός από κάποια μικρά σχόλια για αστείο φυσικά. Το λέω κ αυτό για ορισμένους που ψάχνουν αφορμή). Πριν κάνετε σχόλια διαβάστε όλα τα Μηνύματα Επισκέπτη εδώ: http://www.patriotaki.net/users/2860/


Όσοι είναι συχνοί χρήστες του φόρουμ θα καταλάβουν αν έχω Άδικο...αν ζητήσεις δημόσια συγνώμη από μένα κ από όλους που διάβασαν έως τώρα ότι έγινε σου δίνω το δικαίωμα να διαγράψεις όλα τα μηνύματα φυσικά με την προϋπόθεση ότι δεν θα ξανασυμβεί αυτό ξανά, αλλιώς ας αποφασίσει ο admin.


υ.γ. Αν ο admin μετά από αυτό το ποστ πιστεύει ότι πρέπει να να με διαγράψει
από τους moderators ή κ από το πατριωτάκι ακόμη ας το κάνει δεν έχω πρόβλημα.

Αν όχι... πρέπει όλοι να σοβαρευτούμε, να προσέχουμε τι λέμε κ πως εκφραζόμαστε...!!!
(Θα το ξαναπώ: "Προσοχή" με τον γραπτό λόγο 99% γίνετε παρεξήγηση...!!!)

[Christina-tina]

Παιδια ηρεμια ! αυτο που κανετε ειναι τεραστιο λαθος...να σβηστουν ολα αυτα και να αφησετε να ξεχαστει το ολο θεμα.

[afrodite]

Ήθελα κι εγω να γραψω τις "εντυπωσεις" μου και την ιστορια μου αλλά δε θα το κάνω. Πως να το κάνω? Η που θα αρχισετε να γκρινιαζετε για παραπληροφορηση ή που θα αρχισετε να σβινετε μηνυματα από τις κόντρες. Ωρες ωρες δεν σας καταλαβαίνω. Κι ο αλλος τι πρεπει να κανει; Να προσπαθει να αποδειξει τα λεγόμενα του;
Καταλαβετε το. Δεν είναι όλα ρόδινα, δεν υπάρχει παντου άσπρο. Υπάρχει και το μαυρο υπάρχουν και άλλα χρώματα. Η μεταναστευση είναι δυσκολο πράμα. Δεν πάμε διακοπές να περάσουμε καλά. Αλλος ειναι τυχερός και αλλος άτυχος. Δυστυχως τους μετανάστες τους εκμεταλεύονται, ακόμα και οι ιδιοι οι έλληνες ακόμα και οι συγγενεις τους. Τόσα και τόσα εχουμε διαβασει στο φορουμ. Δυστυχως ομως δε συμβαινει μόνο στο διαδυκτιο, συμβαίνει στη πραγματική ζωη. Και να ειστε σιγουροι, οτι θα συμβεί και σε σας. Αν δεν εχετε τα ματια και ολες τις αισθησεις ανοιχτες να διαβαζετε τα σημαδια, να ειστε σιγουροι πως θα τη πατησετε. Οσο καλα προετοιμασμενοι και να ειστε.

Ο κανόνας σου Τζιμ μου αρέσει. Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση είναι καθήκον!!!

[miss espresso]

Φοβάμαι ότι όλα ξεκίνησαν από το δικό μου μήνυμα, αν πώ ότι λυπάμαι για την αναστάτωση θα ηρεμήσουν λίγο τα πνεύματα; Δεν θεωρώ ότι έγραψα κάτι λάθος, το αντίθετο νομίζω ότι οι απαντήσεις που δώθηκαν στη συνέχεια με επιβεβαιώνουν, αλλά καταλαβαίνω ότι ίσως το δικό μου πάθος για κάποια ζητήματα να εκφράζεται με πιο έντονο τρόπο από κάποιους άλλους.

Από τη μεριά μου θα προσπαθήσω στο μέλλον να εκφράζομαι πιο ήρεμα αλλά πολύ θα ήθελα να δω μία παρόμοια προσπάθεια κι από άλλα μέλη. Και κυρίως θα ήθελα να δω αυτό το φόρουμ να συνείσει να είναι πηγή πληροφοριών και στήριξης για όσους το επισκέπτονται. Ελπίζω να μην με παρεξηγήσετε γι' αυτό που θα γράψω, αλλά αν το χρησιμοποιούμε σαν χώρο για να βγάλουμε μόνο τη χαρά μας ή μόνο την απογοήτευσή μας παύουμε να τον χρησιμοποιούμε σαν φόρουμ. Ένας χώρος σαν ένα blog θα ήταν πιο ταιριαστός σε τέτοια έκφραση. Κατά τη γνώμη μου έχουμε όλοι μας να κερδίσουμε αν ανταλλάσουμε πληροφορίες σε πρακτικό επίπεδο και αντικειμενικά, π.χ. πώς είναι οι τιμές, πώς είναι η αγορά, πώς είναι ο ντόπιος πληθυσμός, κ.οκ.

Αυτά τα λίγα είχα να πώ, και πάλι λυπάμαι αν ήταν η δική μου απάντηση που το ξεκίνησε όλο αυτό, παιδιά όλοι μας περνάμε ζόρια ας μην τρωγόμαστε μεταξύ μας, μην πέσουμε σε αυτή την παγίδα

[jimathens]

Ήθελα κι εγω να γραψω τις "εντυπωσεις" μου και την ιστορια μου αλλά δε θα το κάνω. Πως να το κάνω?

Καλησπέρα afrodite

Να γράψεις τις εντυπώσεις σου...
γιατί είναι πολύ καλό για αυτούς που σκέφτονται να μεταναστεύσουν να τις διαβάζουν...!!!

Όσο για τους υπόλοιπους...
θα τα δούνε οι ίδιοι μόλις πάνε σε κάποια χώρα είτε πρώτη φορά είτε μετά από κάποια χρόνια απουσίας...!!!

[afrodite]

Λοιπον, το σκέφτηκα και ειπα να το μοιραστώ μαζί σας. Ειναι λίγο μεγάλο. Η αλήθεια ειναι οτι δεν ξερω που να το βάλω. Στο τοπικ για τη Νορβηγια ή εδώ; Ας το βαλω εδω και βλέπουμε.

[afrodite]

«Η ζωή μου θα μπορούσε να είχε γίνει βιβλίο». Πόσες φορές έχετε ακούσει αυτή τη φράση; Κι εγώ η ίδια το έχω πει. Κι ο τίτλος αυτού; «Νορβηγία». Θα μπορούσα να βάλω διάφορους τίτλους όπως «Η ζωή μου στη Νορβηγία», «η οδύσσεια μου στη Νορβηγία» «Ο δρόμος προς της Νορβηγία» ή ακόμα και πιο πιασάρικο τίτλο «Νορβηγία, Ο δικός μου Γολγοθάς». Νομίζω πως το τελευταίο με αντιπροσωπεύει. Ήταν και το Πάσχα όταν μου συνέβησαν όλα αυτά… Πραγματικά ανέβηκα τον δικό μου Γολγοθά και ακόμα τον ανεβαίνω.

Ας πάρουμε τα πράματα από την αρχή. Δε θα αναφέρω τους λόγους της μετανάστευσης. Είναι γνωστοί σε όλους. Πάμε έξω για μια καλύτερη ζωή από αυτή που είχαμε. Ένα καλύτερο μέλλον για μας και την οικογένεια μας. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε και για μένα το οδοιπορικό της μετανάστευσης. Διάλεξα τη χώρα και την έβαλα «στόχο». Διάβασα πάρα πολλά για τη Νορβηγία. Είδα φωτογραφίες, έμαθα για τον τρόπο ζωής των Νορβηγών και άρχισε να μου αρέσει. Ο τρόπος ζωής τους πλησιάζει κατά πολύ στον δικό μου τρόπο ζωής. Οι Νορβηγοί αγαπάνε την φύση και την άθληση. It is a place to be.
Είμαι οδοντίατρος στο επάγγελμα (αν και στο τέλος θα το ρίξω στη συγγραφή, μου λένε ότι γράφω καλά), επάγγελμα με ζήτηση. Το μεγαλύτερο εφόδιο όμως σε αυτή τη χώρα πέρα από το πτυχίο και την προϋπηρεσία, είναι η γλώσσα. Το είχα ακούσει, το έχω βιώσει στο πετσί μου. Η επιλογή μου από την αρχή, ήταν να προσπαθήσω να βρω δουλειά από Ελλάδα και μόνο όταν βρω να φύγω. Και παράλληλα θα μάθαινα τη γλώσσα. Δεν ήταν μόνο επιλογή, αλλά δε μπορούσα να κάνω και αλλιώς. Η Νορβηγία είναι ακριβή χώρα, θες ένα σεβαστό χρηματικό ποσό για να ζήσεις εδώ μέχρι να βρεις δουλειά. Και κανείς δε σου υπόσχεται ότι θα βρεις αμέσως. Μπορεί να πάρει και μήνες αυτή η διαδικασία. Ακόμα και το να βρεις μια «δουλειά του ποδαρού» μέχρι να βρεις δουλειά στο αντικείμενο σου, είναι πολύ δύσκολο αν ΔΕΝ ξέρεις τη γλώσσα.
Έστελνα λοιπόν βιογραφικά. Όποια αγγελία κυκλοφορούσε έστελνα. Σε 1 χρόνο (ναι τόσο μου πήρε) πρέπει να είχα στείλει και χίλια βιογραφικά. Και παραπάνω. Ένα ποσοστό δεν απάνταγε ή όποτε απάνταγε (αρνητικά πάντα) ήταν μετά από 1-2 μήνες. Όποτε το θυμόντουσαν. Και ένα άλλο ποσοστό που απάνταγε αμέσως ήταν η κλασσική ατάκα «λυπάμαι αλλά δεν ξέρετε τη γλώσσα ». Το χτίζανε αναλόγως για να μη σε προσβάλλουν κι όλας. Ναι οι Νορβηγοί είναι ευγενικοί, σε σφάζουν με το χαμόγελο. Από το καλοκαίρι ως τα Χριστούγεννα του 2012 είχα αρχίσει να έχω τις πρώτες θετικές απαντήσεις. Βρέθηκα να έχω γύρω στις 4 προσφορές εργασίας και να μη ξέρω ποια να πρωτοδιαλέξω. Με το Haugesund δεν τα βρήκαμε στην τιμή. Με αυτά τα λεφτά σορρυ αλλά έμενα και στην Ελλάδα δεν υπήρχε λόγος να ξενιτευτώ. Μια άλλη προσφορά για Μo i rana που είχα, ο τύπος μύριζε μπαρούτι από μακριά. Άσε που ήταν και πολύ βόρια (με όλα τα μειονεκτήματα της Νορβηγίας. Κρύο, σκοτάδι το χειμώνα κλπ κλπ). Η επόμενη προσφορά ήταν για Όσλο. Αυτή μάλιστα. Κατάφερα να βρω δουλειά στο Όσλο. Το έλεγα και δεν το πίστευα. Το όνειρο μου θα γινόταν πραγματικότητα επιτέλους. Αλλά χρειάστηκε να περιμένω 6 μήνες ώσπου να γίνει πραγματικότητα γιατί ακόμα δεν είχε αγοράσει την κλινική. Ενδιάμεσα είχα και μια άλλη προσφορά για Κριστιανσαντ, τέλεια προσφορά και από οικονομικής άποψης, αλλά ο τύπος στο τέλος προτίμησε να προσλάβει Νορβηγό. Με είχε πεθάνει στην αναμονή και στις υποσχέσεις και στο τέλος έφαγα πόρτα. Αυτό κι αν ήταν απογοήτευση. Θα μπορούσα να τα είχα παρατήσει εκείνη τη στιγμή. Να έκλεινα το κεφάλαιο της ζωής μου που λέγεται Νορβηγία. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως και να έπρεπε, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι σου έχει προδικάσει το μέλλον. Όλα άλλωστε για έναν σκοπό γίνονται. Η ζωή έχει πολλούς δρόμους για να διαλέξεις και ποτέ δε ξέρεις ο δρόμος που θα διαλέξεις το που θα σε βγάλει. Ή αν διάλεξες τον σωστό. Είναι μια έκπληξη, καλή ή κακή η ιστορία θα το δείξει. Ακούγομαι σαν τον Κοέλιο τώρα, αλλά δε πειράζει.

Όσλο λοιπόν. Βρήκα δουλειά στο Όσλο. Και ο δρόμος προς τη μετανάστευση αρχίζει. Ο δικός μου Γολγοθάς αρχίζει. Ο δικός μου σταυρός.

Έμαθα πως η λέξη μετανάστης σημαίνει «εκμετάλλευση». Είχα διαβάσει πολλές ιστορίες στα διάφορα φόρουμ στο διαδίκτυο. Πολλές ιστορίες εκμετάλλευσης. Σε διάφορες χώρες. Ακόμα και ιστορίες που έλληνες εκμεταλλεύονται έλληνες. Ιστορίες που ακόμα και συγγενείς φέρονται απάνθρωπα σε συγγενείς τους. Λες δε μπορεί… δε μπορεί να συμβαίνει αυτό. Μετά λες και εύχεσαι να μη σου συμβεί σε εσένα. Όχι, όχι αυτό δε θα συμβεί σε εμένα. Όχι… όχι. Και τσουπ τυφλώνεσαι και δεν βλέπεις τον κίνδυνο μπροστά σου. Μα πώς να τον δεις; Αφού δεν είχες κανένα σημάδι. Καμία ένδειξη ότι όλα θα πάνε στραβά. Η επικοινωνία που είχα με τον εργοδότη μου πήγαινε ομαλά. Ήταν όλα ωραία. Η κλινική, το εργασιακό περιβάλλον, η δουλειά. Οι υποσχέσεις που μου έδινε…. Υποσχέσεις χαχα…. Πολλές υποσχέσεις.
Οι πρώτες μου εντυπώσεις λοιπόν κατά την άφιξη μου ήταν πολύ θετικές. Μου προσέφερε ένα δωμάτιο στο σπίτι του μέχρι να βρω το δικό μου. Η γυναίκα του ήταν η βοηθός μου στο οδοντιατρείο, το δεξί μου χέρι. Ειχε γίνει και «φίλη» μου (αν έχω τέτοιους φίλους τι να τους κάνω τους εχθρούς). Κάναμε βόλτες μαζί στο Όσλο. Πίναμε καφεδάκι. Πλακέτες στο οδοντιατρείο, όχι φυσικά μπροστά στους ασθενείς. Όταν βρήκα σπίτι μου έδωσε ότι κουζινικο μου ήταν απαραίτητο για να μην αγοράζω. Δεν τα ήθελε όπως μου είπε, στην αποθήκη τα είχε. Όλα τέλεια. Νόμιζα πως ήταν όλα τέλεια.
22 μέρες ζούσα την απόλυτη ευτυχία. Είχα ηρεμίσει, είχα χαλαρώσει. Ειχα τη δουλίτσα μου, το σπιτάκι μου (καταπληκτικό), το γατάκι μου μαζί μου (δε μετανιώνω που την έφερα μαζί μου ούτε λεπτό). Τι άλλο να ήθελα; Τους γονείς μου και τους φίλους μου δεν είχα μαζί μου αλλά να ‘ναι καλά το skype. Ο ρυθμός της ζωής στο Όσλο σε κάνει να ηρεμείς. Σε παρασέρνει. Ένα φοβερό πράμα. Το λάτρεψα το Όσλο. Είναι φοβερό μέρος, φοβερή χώρα.
Και μέσα σε μια μέρα, μου τράβηξαν το χαλί της ευτυχίας κάτω από τα πόδια μου και προσγειώθηκα άτσαλα. Λίγο πριν την Μεγάλη εβδομάδα ζούσα τον απόλυτο εφιάλτη. Εκεί που το ένα Σαββατοκύριακο έπινα καφέ στο Όσλο ευτυχισμένη και χαρούμενη, το επόμενο ήμουν καταρρακωμένη και δυστυχισμένη. Λες και η ζωή ή ο Θεός δεν θέλει την ευτυχία μου. Ή μου τα δίνει με δόσεις και μου τα παίρνει όπως μου τα έδωσε. Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτό συνέβαινε πάντα. Τώρα θα άλλαζε; Γιατί να αλλάξει; Είπαμε η ζωή μου ένα βιβλίο είναι.

Τι συνέβη; Μετά από 22 μέρες δουλειάς με απέλυσε στην ψύχρα! Βρήκε και μια ωραία αφορμή και μου πάσαρε το χαρτί της απόλυσης. Χωρίς προειδοποίηση! Η αφορμή; Την προηγούμενη μέρα είχα ένα ατύχημα κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας λεύκανσης σε έναν ασθενή. Ένα ατύχημα που θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα και που δεν μπορούσα να το αποφύγω. Το χημικό που βάζουμε για τη λεύκανση είναι καυστικό, και αν ακουμπήσει τον βλεννογόνο (χείλη, ούλα, γλώσσα) θα προκαλέσει κάψιμο. Κάτι πολύ δυσάρεστο για τον ασθενή αλλά και για τον οδοντίατρο. Το κάψιμο βέβαια θα περάσει σε 1-2 μέρες, δεν είναι κάτι το τραγικό, ούτε ανεπανόρθωτη βλάβη. Για άγνωστο λόγο, ο ασθενής πέταξε το βαμβάκι που του είχα βάλει για να μην ακουμπήσει το χείλος του στα δόντια του, ακούμπησε το υλικό και φυσικά κάηκε. Η βοηθός μου απουσίαζε (έπινε καφέ με τον γαμπρό της στο άλλο γραφείο) κι εγώ είχα και τα 2 χέρια καταλυμένα, το ένα να βαστάει την αναρρόφηση και το άλλο το τζετ νερού γιατί εκείνη την ώρα ξέπλενα το υλικό από τα δόντια. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να το αποφύγω. Ούτε να τον σταματήσω την ώρα που πέταγε το βαμβάκι δε μπορούσα. Ήταν η κακιά στιγμή κι έτυχε να συμβεί σε έμενα. Ο ασθενής έφυγε δυσαρεστημένος, τους έκανε σκηνή ότι δε θα πληρώσει κλπ κλπ κλπ. Και στην ουσία αυτός έφταιγε. Προσπαθώ τώρα να τον ψυχολογήσω. Τι θα μπορούσε να τον κάνει να πετάξει το βαμβάκι; Σίγουρα είχε βαρεθεί τόση ώρα στην καρέκλα (40 λεπτά διαρκεί η διαδικασία), νόμισε ότι πετώντας το βαμβάκι θα με «βοηθήσει» και θα τελείωνε η διαδικασία γρηγορότερα. Και φυσικά τα έκανε χειρότερα και για εκείνον και για εμένα.
Την επόμενη μέρα με φώναξαν στο γραφείο τα «αφεντικά». Περίμενα ότι θα με επιπλήξουν για αυτό που έγινε, άντε και ότι θα μου κραταγαν τα λεφτά που δε δίνει ο ασθενής από τον μισθό μου στη χειρότερη. Κι όμως έγινε το ακόμα χειρότερο. Μου πάσαραν το χαρτί της απόλυσης. Έτσι στη ψύχρα, και χωρίς δεύτερη κουβέντα. Σοκ. Ακόμα και τα παρακάλια μου δεν τον αγγιξαν. Και μετά άρχισαν τα ψέματα. Πολλά ψέματα. Ο λόγος μου εναντίων των δικών τους. Δυο εναντίων ενός. Και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Όπως αποδείχτηκε αργότερα, μου το έπαιζαν καλοί και φίλοι (ειδικά η γυναίκα του) και από πίσω μου έσκαβαν τον λάκκο.
Ζούσα τον «εφιάλτη στην Νορβηγία». Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος επόμενου κεφαλαίου. Μόνη σε μια ξένη χώρα, και άδικα απολυμένη. Τα λεφτά που μου είχε δώσει η μάνα μου για τον πρώτο καιρό φτανανε στο τέλος κι εγώ ούτε μισθό δεν είχα πάρει. Τσιγκουνευόμουν και το τελευταίο σεντς, γιατί ήθελα με τις τελευταίες 1500 κορόνες (περίπου 200ευρω) να βγάλω τον μήνα. Το σπίτι ήταν πληρωμένο για ενάμιση μήνα, οπότε είχα και να δώσω κάπου τον Μάιο 4500 κορώνες (600 ευρώ). Οπότε τα έβαλα στην άκρη και έπρεπε να ζήσω μόνο με αυτά τα 200 ευρώ. Φρίκη. Κυριαρχούσαν τα γνωστά ερωτήματα στο μυαλό μου. Και τώρα τι κάνουμε; Χρειάζομαι, λεφτά, χρειάζομαι δουλειά και άμεσα μάλιστα. Κυκλοφορούσα στους δρόμους σαν την άδικη κατάρα. Ψυχολογικό ράκος. Περπατούσα κι έκλαιγα. Έκλαιγα γι’ αυτό που μου συνέβη, για αυτό που μου έκανε. Έβριζα, καταριόμουν, έκλαιγα. Αυτό το τρίπτυχο γινόταν συνέχεια και με τυχαία σειρά. Και μετά ορκιζόμουν για εκδίκηση. Δεν έχω μισήσει ποτέ έτσι άνθρωπο στη ζωή μου. Πήρα σβάρνα όλες τις καφετέριες στην παραλιακή και ζητούσα δουλειά. Όποιο μαγαζί έβλεπα έμπαινα. Οι νορβηγοί με τη λύπη ζωγραφισμένη στο πρόσωπο τους μου λέγανε ή ότι δε χολιαζόντουσαν προσωπικό ή ότι θελανε κάποιον με γνώση της Νορβηγικής γλώσσας ή ότι μόλις είχαν προσλάβει κάποιον. Άλλοι πάλι μου λέγανε στείλε μας το βιογραφικό σου. Βιογραφικό για σερβιτόρα; Τι να γράψω στο βιογραφικό; Νέα πεπειραμένη οδοντίατρος μόνη και άνεργη ψάχνει; Έχω προϋπηρεσία στο να φτιάχνω δόντια, τι προϋπηρεσία να έχω στο σερβίρισμα ή στο να καθαρίζω τραπέζια; Δω’ στου να απελπίζομαι και δωσ’ του να αρχίζω το τρίπτυχο κλάμα-βρίσιμο-κατάρες και υπόσχεση για εκδίκηση. Πάλι με τυχαία σειρά. Πήγα και στα mcdonalds και στα Burger kings. Λέω εκεί δε μπορεί, να με βάλουν να φτιάχνω χάμπουργκερ. Δε νομίζω να θέλουν γλώσσα τα χαμπουργκερακια. Στείλε μας βιογραφικό. Ε ρε γλέντια…. Άντε να ξαναγράφω ότι μια οδοντίατρος ζηταει εργασία στα χάμπουργκερ. Έλαβα απάντηση : Λυπούμαστε αλλά δεν έχετε τα προσόντα για αυτή τη δουλειά!!!! Προσόντα… (sic!). Και στα αγγλικά ακούγεται και πιο όμορφο. Sorry to inform you that you are not a right candidate for this position because you are not having the qualified skills for this job. Είπαμε οι Νορβηγοί σε σφάζουν με το χαμόγελο και την χαρτοπετσέτα. Ε βέβαια δεν έχω τα skills ρε μπαγλαμά* (*την άλλη λέξη εννοώ φυσικά….).Οδοντίατρος είμαι αυτό έχω σπουδάσει. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τη δουλειά και καμιά δουλειά, έτσι; Αλλά όχι και να μου λένε ότι είμαι άχρηστη ακόμα και για τα χάμπουργκερ.
Δράμα. Και να πρέπει να παίζω και θέατρο στους γονείς μου συν της άλλης. Τι να της πω της μάνας μου; Πως θα το πάρει; Θα τρελαθεί η γυναίκα και με το δίκιο της. Άσε που θα βάλει άλλα φέσια για να έρθει αρων αρων Νορβηγία. Δεν έπρεπε να της το πω. Τουλάχιστον όχι μέχρι να ξέρω ότι κάποια λύση θα βρεθεί. Και ψέματα και δωσ’ του ψέματα και αισθανόμουν και τύψεις που λέω ψέματα στη μάνα μου!!! Δεν έχω μάθει να λέω ψέματα. Δεν είμαι και καλή και ο άλλος, ειδικά η μάνα μου, με καταλαβαίνει αμέσως. Έπρεπε να παίξω το καλύτερο θέατρο της ζωής μου, ώστε να «κοροϊδέψω» τη μάνα μου. Πως πήγε η δουλειά σήμερα; Ου, καλά. Τι έκανες σήμερα; Πόσους ασθενείς είχες; Σου είπε τίποτα ο Ινγκε για το συμβάν με τον ασθενή; Πως σου συμπεριφέρονται; Τι ώρα πας δουλειά αύριο; Ψέματα, ψέματα και άλλα ψέματα. Επειδή είχε μάθει τα χρώματα στο skype πότε είμαι συνδεδεμένη και πότε όχι) έπρεπε να κρύβομαι και από το skype. Έβαζα ότι είμαι αόρατη και όταν ήξερε ή υπολόγιζε ότι θα είμαι σπίτι συνδεόμουν κανονικά. Ευτυχώς που δεν της είχα μάθει το facebook θα έπρεπε να κρύβομαι και από εκεί.
Είπα λίγο πιο πάνω ότι βρέθηκα μόνη και απολυμένη σε μια ξένη χώρα. Πρέπει να το διορθώσω. Δεν ήμουν μόνη, και δεν είμαι μόνη. Ανέβηκα μόνη αλλά εδώ έχω γνωρίσει ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ. Το γράφω με κεφαλαία γράμματα και μακάρι να μπορούσα να το γράψω με τεράστια γράμματα. Με έχουν σκλαβώσει με τη κίνηση τους και με όσα έχουν κάνει. Και το κανανε σε ένα άτομο που τη μόνη επαφή που είχαν μαζί του ήταν μέσω skype και μέσω facebook. Δε με ξέρανε από κοντά. Κι όμως. Τους χρωστάω πολλά. Και τους εκτιμώ αφάνταστα.
Την ημέρα που απολύθηκα, μετά το σοκ και που έπρεπε να σκεφτώ το τι θα κάνω από δω και μπρος. Πήρα τηλέφωνο τον Φίλιππο. Το πρώτο άτομο που μου ήρθε στο μυαλό. Μαλλον επειδή δεν είχα μονάδες στο κινητό, του είπα να με πάρει επειγόντως τηλέφωνο. Με πήρε και του είπα τι συνέβη.
Φίλιππος:-«Σε απέλυσε μετά από 22 μέρες χωρίς γραπτή προειδοποίηση;».
Αφροδίτη:-«χωρις. Με κάλεσε στο γραφείο και μου είπε ότι σπάει το συμβόλαιο»
Φ:- «Πέρα του ότι είναι απάνθρωπο αυτό που έκανε, δεν είναι και σωστό. Δε μπορεί να σε απολύσει χωρίς γραπτή προειδοποίηση. Τουλάχιστον 2 προειδοποιήσεις έπρεπε να είχες.»
Α:- «Δεν είχα καμιά, ούτε γραπτά ούτε προφορικά»
Φ:- «Κλείσε, ηρέμισε. Θα πάρω μερικά τηλέφωνα να μάθω και θα σου πω. Κοίτα να ηρεμίσεις. Θα βρεθεί λύση».

Την επόμενη μέρα που εγώ βολόδερνα απελπισμένη στους δρόμους ορκιζόμενη εκδίκηση με παίρνει τηλέφωνο ο Φίλιππος και μου λέει τα ευχάριστα.
Φίλιππος: -«Περά του ότι είναι άδικη η απόλυση σου, δεν έγινε σωστά και από νομικής άποψης. Λόγο του χαμηλού εισοδήματος σου (το οποίο ακόμα δεν έχω δει) και του ότι είσαι άνεργη δικαιούσαι από το κράτος δωρεάν δικηγόρο. Έχουμε βρει τον καλύτερο δικηγόρο στα εργασιακά θέματα και αναλαμβάνει την υπόθεση σου. Και την έχεις κερδισμένη μη φοβάσαι τίποτα. Αν ο δικηγόρος ήξερε ότι δεν έχεις υπόθεση δε θα σε αναλάμβανε. Θα πληρώσουν.»

Θα πληρώσουν. Θα μου το πληρώσουν. Αυτή τη λέξη την έλεγα από το πρωί πριν μάθω τα ευχαρίστα από τον Φίλιππο. Και ναι τελικά υπάρχει περίπτωση να πάρω την εκδίκηση μου. Σε αυτή τη ζωή μάλιστα όλα εδώ πληρώνονται. Δεν είμαι κακός άνθρωπος, ποτέ δεν έχω ορκιστεί εκδίκηση ή ότι θέλω να κάνω κακό σε κάποιον. Και όμως ένας άνθρωπος (σκάτάνθρωπος, σκατόψυχος… δεν είναι άνθρωπος αυτος) με έφερε σε αυτό το σημείο. Να ορκίζομαι εκδίκηση. Ο θεός να με συγχωρέσει αλλά ναι, το ήθελα γιατί δεν μου αρέσει το άδικο, δεν μου αρέσει να με αδικούν. Δεν έχω αδικήσει κανέναν. Αλλά αυτός ναι θα μου το πλήρωνε με κάθε κόστος. Δεν γουστάρω την αδικία και το ψέμα. Και ο τύπος και με αδίκησε και είπε πολλά ψέματα για εμένα. Πολλά πάρα πολλά. Έπρεπε κάπως να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, την απόλυση μου. Οπότε πήραν το φτυάρι και άρχισαν. Ο λάκκος που μου έσκαβαν πίσω από την πλάτη μου οικογενειακός, και αυτός και η γυναίκα του.
Μίλησα με τον δικηγόρο με καθησύχασε όσο μπορούσε ο άνθρωπος. Μου είπε ότι έχω γερά χαρτιά και ότι όλα θα πάνε καλά. Θα ζητήσουμε μια γερή αποζημίωση για το κακό που μου έκανε και έχουν περιθώριο 2 εβδομάδες για να ορίσουν ημέρα συνάντησης για να διαπραγματευτούμε. Αν δεν το κάνουν, που δεν τους συμφέρει, θα πάμε δικαστήριο κι εκεί θα πληρώσουν περισσότερα, συν τα δικαστικά έξοδα. Εγώ από την άλλη επειδή ζω σε ένα αρκετά οργανωμένο κράτος (πως είναι η Ελλάδα, αλλά καμία σχέση) δεν θα πληρώσω ούτε σεντς γιατί δικαιούμαι και τσάμπα δικαστήριο. Και αν χάσουμε την υπόθεση (λέμε τώρα) από μένα οι άλλοι δε θα δουν αποζημίωση γιατί απλά δεν θα έχω να τους δώσω. Πάλι χαμένοι βγαίνουν. Θα έχουν κάνει και τα έξοδα.

Αυτά ακούγονται απλά και όποιος είναι έξω από το χορό μπορεί να πει «μια χαρά δεν έγινε και τίποτα. Τέλος καλό όλα καλά. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.» Κι όμως αυτό που έζησα εγώ μα το θεό δε θέλω κανείς άλλος να το ζήσει. Αυτόν τον φόβο και την ανασφάλεια. Ο νους μου όλο στο κακό πήγαινε. Επηρεασμένη από το νομικό σύστημα της Ελλάδος, ποιος απολυμένος θα έβρισκε το δίκιο του; Κανείς δεν θα το πιστέψει. Ούτε κι εγώ το πίστευα. Ούτε μπορούσα να το πιστέψω. Και δώσου να με παίρνει τηλέφωνο ο Φίλιππος να με καθησυχάζει ότι όλα θα πάνε καλά. Δεν υπάρχει περίπτωση να τραβιέστε στο δικαστήριο δεν τον συμφέρει. Κι άμα; Δεν τον συμφέρει σου λέω. Θα πληρώσει. Κι άμα; Δεν έχει άμα. Κάθε μέρα αυτή η δουλειά. Τη μια ήμουν καλά την άλλη όχι. Μέχρι που ήρθε η μέρα που απάντησαν στο εξώδικο μας. Να σημειώσω ότι το εξώδικο στάλθηκε την αμέσως επόμενη μέρα της απόλυσης μου. Θα πρέπει να σοκαρίστηκαν. Ούτε που θα το περίμεναν. Θα πω μετά για αυτό. Απαντήσανε λοιπόν, και ορίσανε μέρα συνάντησης για διαπραγματεύσεις. Άρα δεν θέλουν δικαστήριο. Είχε δίκιο ο Φίλιππος. Η μέρα ορίστηκε για την εβδομάδα μετά το Πάσχα το δικό μας, 8 Μαΐου εφτα το απόγευμα, στο λουσάτο ακριβοπληρωμένο δικηγορικό γραφείο τους. Κάνανε και επίδειξη ισχύος τρομάρα τους. Κι εγώ μέχρι τότε θα συνέχιζα να βράζω στο ζουμί μου.
Ωραία, κατάφερα ναι μεν να βρω δουλειά, να βρεθώ απολυμένη σε 22 μέρες και να μπλεχτώ σε δικαστικό αγώνα. Τι άλλο θέλω από τη ζωή μου; Πόσα χρειάζεται ο άνθρωπος για να αντέξει;
Περιττό να σας πω ότι έχω χάσει τα μισά χρόνια της ζωής μου, ψυχολογικά είμαι ένα ράκος. Της ημέρες της απόλυσης, είχα αδιαθετήσει (το γνωστό γυναικείο θέμα ) και η περίοδος κράτησε μόνο 2 μέρες. Μου κόπηκε και αυτό πρώτη φορά μου συμβαίνει. Ελπίζω τον επόμενο μήνα να αδιαθετήσω κανονικά, μη μπας και μου κόπηκε για πάντα με τους μ***ες που έμπλεξα.
Και τώρα θα σας πω για τα άλλα καταπληκτικά άτομα που γνώρισα στη Νορβηγία πέρα από τον Φίλιππο. Ένα χρόνο μιλάμε στο skype. Γνωριζόμαστε ιντερνετικα μόνο. Εγώ Ελλάδα, αυτοί Νορβηγία. Τους είπα τι συμβαίνει προσπαθούσαν να με καθησυχάσουν. Και επειδή το Ελληνικό Πάσχα πλησίαζε και θα διοργάνωναν το γνωστό σούβλισμα του παραδοσιακού μας οβελία μου στύλωνε τα εισιτήρια για να περάσω το Πάσχα μαζί τους μέχρι την ημέρα που θα γινόταν η συνάντηση με τους δικηγόρους. Το ταξίδι εγώ δεν μπορούσα να το πληρώσω (είπαμε με 200 ευρώ έχω μείνει), ούτε που είχα σκεφτεί ταξιδάκι στη Νορβηγία. Να ναι καλά τα παιδιά, είναι καλοί φίλοι κι όχι γιατί μου πλήρωσαν τα έξοδα, αλλά γιατί ήταν εκεί διπλά μου σε μια δύσκολη στιγμή που περνούσα. Και ο φίλος πάντα σε αυτές τις στιγμές φαίνεται και όχι στα πάρτι και στα γλέντια. Και τα παιδιά ήταν δίπλα μου. Μου άνοιξαν το σπίτι τους και με βοήθησαν να περάσουν αυτές οι 6 μέρες χωρίς να πολυσκέφτομαι το τι θα γίνει ή το τι θα μπορούσε να γίνει την ημέρα των διαπραγματεύσεων. Και όντως περάσαμε καλά, και την Κυριακή του Πάσχα ακόμα καλύτερα. Καλή παρέα, ωραίο φαί…. Να ‘ναι καλά ο ψήστης.
Επίσης να πω, ότι την ημέρα που έμαθα ότι θα γίνει η διαπραγμάτευση και ότι υπάρχουν πιθανότητες να βγω τελικά κερδισμένη αν και απολυμένη από αυτή την ιστορία, είπα τα δυσάρεστα νέα στους γονείς μου γιατί δεν άντεχα άλλο το θέατρο. Δεν μου πήγαινε κι όλας. Και το να λες ψέματα στη μάνα και στον πατέρα σου είναι κρίμα. Δεν έχω μεγαλώσει έτσι. Αλλά έπρεπε να γίνει έτσι, τουλάχιστον να ξέρουν ότι δεν έχει τελειώσει τίποτα ακόμα. Είχα τα γνωστά δράματα, τη γνωστή αντίδραση. Και περίμενα ότι η μάνα μου θα πει σηκώνομαι κι έρχομαι τώρα. Την έχω γεννήσει άλλωστε. Με το ζόρι της είπα να κάτσει στα αυγά της, δεν είναι καιρός για έξοδα έχεις χαράτσια να πληρώσεις κι όχι αεροπορικά εισιτήρια. Δεν ήθελε και πολλά, πείστηκε. Αν και μεταξύ μας πολύ θα ‘θελα να την είχα διπλά μου να της δείξω πόσο όμορφο είναι το Όσλο.

Που ήμασταν; Α ναι, τελείωσαν οι διακοπές στο Ålesund, και ήρθε η περιβόητη μέρα. Είχα ραντεβού με τον δικηγόρο μου 17:30 να μιλήσουμε και στις 19:00 με τους άλλους. Η αγωνία στο κατακόρυφο. Το στομάχι μου ανακατεμένο. Χαλιά μαύρα. Ήξερα ότι θα δω πάλι τις φάτσες τους και ότι θα ακούσω τα χίλια μύρια ψέματα τους και ανακατευόμουν ακόμα περισσότερο. Θεέ μου δώσε μου δύναμη, κάνε με να κρατήσω τη ψυχραιμία μου. Φοβόμουν ότι θα ξεσπάσω σε κλάματα, γιατί τον τελευταίο καιρό από τον ψυχολογικό πόλεμο με δυσκολία συγκρατούσα τα δάκρια. Όποτε μιλαγα για το θέμα μου, τσουπ έκλαιγα…. Κι ο άλλος νόμιζε πως κλαίω τη μοίρα μου αλλά δεν έφταιγα εγώ εκείνη την ώρα. Ήταν καθαρά ψυχολογικό το θέμα… λες να ήταν και ψυχιατρικό;;; Ούτε που να το σκέφτομαι…. Μη τα μακρηγορώ, συναντάω τον δικηγόρο μου και μου είπε όλα όσα έγραψα στην αρχή για το πόσο ασύμφορο είναι για αυτούς το να το τραβήξουν στα δικαστήρια. Αυτοί έχουν να φοβηθούν κι όχι εγώ και σίγουρα θα θέλουν να το τελειώσουν το θέμα σήμερα γιατί δεν τους συμφέρει οικονομικά. Και μου είπε το Θεϊκό πάμε για να παίξουμε πόκερ. Ξέρεις πόκερ; Δε ξέρω αλλά κάτι έχω ακούσει…. Μπλόφα ξέρεις τι είναι;

Ο τίτλος του επόμενου κεφαλαίου θα μπορούσε να είναι «Το καλύτερο και δυσκολότερο πόκερ της ζωής μου». Ναι το έζησα και αυτό. Τελικά η Νορβηγία είναι καλό σχολείο. Έμαθα λοιπόν να παίζω πόκερ και να μπλοφάρω. Έπρεπε να τους δείξω ότι είμαι αποφασισμένη να το τραβήξω όσο δεν πάει άλλο. Ακόμα και στα δικαστήρια. Να τους δείξω ότι εγώ δεν έχω να χάσω τίποτα, έτσι κι αλλιώς τη δουλειά μου την έχω χάσει, πίσω δεν την παίρνω και δεν τη θέλω κι όλας που να μου τη χαρίζανε. Οπότε όπως είχα ορκιστεί θα τους τα πάρω, και θα τους τα πάρω χοντρά! Μου χρωστάνε… με φερανε από τη χώρα μου, παράτησα τη ζωή μου τους γονείς μου τους φίλους μου για ένα καλύτερο μέλλον που μου υποσχεθήκανε και μετά με πετανε στο δρόμο σαν τη λεμονόκουπα. Όχι, θα το πληρώσουν. Ποκερ πόκερ. Φυσικά όπως το περίμενα έπεσε τρελό θάψιμο. Μέχρι και κλέφτρα του Νορβηγικού δημόσιου μου είπαν πως είμαι, επειδή τους είπα ότι τώρα που με απολυσανε σε 22 μέρες δεν έχω δικαίωμα ούτε για επίδομα ανεργίας. Άκουσον άκουσον. Τι άνθρωπος λέει είμαι που το πρώτο που σκέφτηκα ήταν το πώς θα φάω λεφτά από το κράτος!! Εκείνος λέει, δε θα το σκαφτόταν καν. Απλά θα πήγαινε πίσω στη χώρα του. Αν ήταν άλλος θα τον είχε πιάσει από τον γιακά και θα το φύτευε… Αυτά τα έλεγε ο ρουμάνος οδοντίατρος, κι εκείνη την ώρα τον κλώτσησε ο Νορβηγός. Του λέω ποιος χαζός θα πήγαινε σε μια ξένη χώρα χωρίς να ξέρει ποια είναι τα δικαιώματα του; Ποιος δεν ξέρει το unemployment benefit? Καλά θα μπορούσα να του πατήσω και μήνυση για τις κατηγορίες που μου αράδιασε… και ίσως για αυτό και να τον κλώτσησε ο άλλος. Εμ βέβαια, αυτό περίμεναν να κάνω από την αρχή. Ως σαν χαζή μετανάστρια, δε περίμεναν ότι θα τους κυνηγήσω. Πίστευαν ότι θα πήγαινα όντως σπίτι μου άπραγη και αυτοί θα ξέφευγαν με το λιγότερο δυνατόν κόστος. Η κλωτσιά του άλλου (γιατί άλλαξε γρήγορα και θέμα) με εμπόδισε εκείνη την ώρα να του πως ρε μπαγλαμά (άλλη λέξη πάλι ήθελα να πω) αν δεν ήξερα τα δικαιώματα μου (ή έστω αν δεν μου τα σφύριζε ο Φίλιππος, γιατί όντως δεν ήξερα ότι είχα δικαίωμα να τον κυνηγήσω) δεν θα ήμουν εδώ τώρα να σας τα παίρνω χοντρά!!!!!!
Ο θεός όντως μου έδωσε δύναμη, και ψυχραιμία, ειδικά όταν αντέκρουα τα χαζοεπιχειρήματα τους. Πραγματικά, ήμουν ανέκφραστη, σκληρή και έδειχνα, θέλω να πιστεύω, έτοιμη για όλα. Μέσα μου έτρεμα αλλά δεν το έδειξα. Είχα τσακίσει και τα σοκολατακια τους. Όντως κανανε λάθος χειρισμό στο θέμα της απόλυσης μου. Δεν με απολύσαν σωστά. Και το ξέρανε, ή έστω το μάθανε από τον δικηγόρο τους. Δε μπα να ρίχναμε όση λάσπη θέλανε, δεν με προειδοποιήσανε. Κι εκεί χτυπήσαμε. Πληρώστε αλλιώς πάμε δικαστήρια. Το θέμα είναι χρηματικό. Και το γέλιο είχε το πόκερ που παίχτηκε μετά. Στο τέλος γελούσα. Εμείς ξεκινήσαμε από υψηλό ποντάρισμα αυτοί από πολύ χαμηλό και κατάφερα να τους φέρω εκεί που ήθελα. Και όχι μόνο αυτό, ήθελαν να μου φάνε τα λεφτά του ενοικίου και όλα τα έξοδα που έκαναν για να με φέρουν εδώ. Έτσι είχε σκοπό αλλά δεν τους έκατσε. Βασικα το εισιτήριο και τα μαθήματα δεν μπορούσε να τα διεκδικήσει, αλλά το ενοίκιο μπορούσε. Μόνο που δεν του έκατσε. Εκεί τους είδες όλους να αποδιοργανώνονται. Εκεί θύμωσε. Εκεί εγώ γέλαγα. Εκεί μου άρεσε να τον βλέπω να τον πονάει!!!! Δεν το περίμενε. Κι ο δικηγόρος μου τσακάλι. 4 φορές τους αφήσαμε μόνους στην αίθουσα για να σκεφτούν την αντιπροσφορά τους. Και την 4η φορά εγώ το έκανα επίτηδες για να τους τη σπάσω. Αφού κοιτάζαμε και το ρολόι να αργήσουμε να επιστρέψουμε. Και φυσικά πέτυχα αυτό που ήθελα από την αρχή. Και φυσικά του υπαγορεύαμε μετά να γράψει το συμφωνητικό που θα υπογράφαμε. Εκεί γέλαγα (από μέσα μου) πολύ περισσότερο. Έτρεμε το χέρι του όταν έγραφε το ποσό. Έτσι έτσι να ποναει!!!
Δεν είναι για τα λεφτά. Είναι η ηθική ικανοποίηση που πήρα. Που είδα ότι αδικήθηκα και παρόλα αυτά δικαιώθηκα. Ποιος τη χάρη μου. Που ακούστηκε ένας απολυμένος να βρίσκει το δίκιο του. Γιατί και στο δικαστήριο να πήγαινα πάλι θα δικαιωνόμουν. Κι εκεί θα τα έπαιρνα ακόμα πιο χοντρά. Από τα λεφτά που θα πάρω ένα σεβαστό ποσό θα πάει στο αγαπητό Νορβηγικό κράτος. Δεν έγινα πλούσια ξαφνικά. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, πάλι βρέθηκα άνεργη και φτου και από την αρχή. Απλώς βρέθηκα άνεργη με λεφτά που μου δίνουν μια ανάσα, μια παραταση 2 μηνών, ώστε να έχω τον χρόνο να βρω δουλειά. Αλλά ξέρω ότι αυτός πλήρωσε περισσότερα για 22 μέρες εργασίας. Θα το φυσάει και δε θα κρυώνει.
Την επόμενη μέρα, βρήκα την σπιτονοικοκυρά μου. Αυτό είναι το τέταρτο άτομο που γνώρισα στη Νορβηγία και την έχω μέσα στη καρδιά μου. Είπαμε σειρά προτεραιότητας. Φίλιππος, Νίκος + Όλγα, και σπιτονοικοκυρά. Περά του ότι όσο έλειπα πρόσεχε τη γάτα μου και μου έστελνε φωτογραφίες και ανταποκρίσεις για το πώς πέρασε τη μέρα της, έκανε και ακόμα κάνει πράματα που με έχουν σκλαβώσει. Ένας λόγος παραπάνω που δε θέλω να φύγω από εδώ είναι αυτός. Έπρεπε να της πω το ότι ειμα άνεργη, άφραγκη, και τον εξωδικαστικό αγώνα που έμπλεξα. Της είπα ότι θα έχω λεφτά από αυτή την ιστορία αλλά για 2-3 μήνες το πολύ. Πρέπει να βρω άμεσα μια εργασία. Και αντί λοιπόν να βάζει αγγελίες στο FINN.no: Reise, Oppdrag, Torget, Eiendom, Bil, MC, Båt... ότι νοικιάζεται το εξής σπίτι στη τάδε οδό από τον μήνα τάδε κλπ, τι έκανε; Άρχισε να ψάχνει αγγελίες στο ιντερνετ για κλινικές που ζητούν οδοντιάτρους, φτιάξαμε Νορβηγικό βιογραφικό και cover letter για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα στην αγορά εργασίας και….. την ίδια μέρα, το απόγευμα μου κτυπάει τη πόρτα με 2 κουβάδες πραμματα λαικης και σουπερμάρκετ για να μπορέσω να βγάλω το παρασκευοσαββατοκυριακο μέχρι να πάρω την αποζημίωση τη Δευτέρα. Ότι αγόρασαν για τους εαυτούς τους, το μοίρασαν στα 2 και τα μισά πραμματα μου τα φερανε. Έπαθα πλάκα. Της είπα να τα πληρώσω, και ήταν ανένδοτη. Είναι δώρο και δώρα δεν επιστρέφονται. Την επόμενη μέρα που φτιάχναμε το βιογραφικό έλαβα ένα εμαιλ από τους πρώην που μου ζητιάνε όλα τα πραμματα που μου είχανε χαρίσει. Όλα τα κουζινικα. Ξέρω ότι δεν τα χρειάζονται, αλλά το κάνουν για σπάσιμο. Γέλασα και έδειξα το εμαιλ στη σπιτονοικοκυρά μου να δει τι άνθρωποι είναι. Το διαβάζει και μου λέει, μη στενοχωριέσαι πήγαινε τους τα όλα να μην έχεις και υποχρέωση. Εμείς έχουμε περισσότερα να σου δώσουμε!!! Σήμερα έξω από την πόρτα μου με περίμεναν 2 κουβάδες κουζινικα, και ακόμα κατεβάζει. Είχα έναν τενεκέ μέλι από την Ικαρία και της τον έδωσα. Δεν ήθελε να μου το στερήσει, οπότε της λέω παρ’ το και βάλε όσο θέλεις εσύ σε ένα βάζο και όταν σου τελειώσει έλα να σου δώσω κι άλλο. Πιθανότατα να έχω γιατί δεν τρώω και πολύ. Μακάρι η Νορβηγία να ήταν πιο κοντά στην Ελλάδα να είχα τρόπο να της στέλνει η μάνα μου περισσότερα καλούδια. Α μου έφερε και ρίγανη και δυόσμο ελληνικό!!! Κάθε χρόνο πάνε Ελλάδα διακοπές. Και φέτος τον Αύγουστο θα πάνε Σάμο. Καλά να είμαι, δουλειά να έχω και μακάρι να κατεβούμε παρέα να της δείξω λίγο από Ικαρία. Την έψησα να κοιτάξει το ενδεχόμενο να περάσει και μερικές μέρες στην Ικαρία, δίπλα είναι.

Και νομίζετε ότι τέλος καλό όλα καλά; Αμ έτσι νόμιζα κι εγώ αλλά δεν έχω τελειώσει ακόμα με αυτή την ιστορία. Δεν τα παρατάει εύκολα τα όπλα ο τύπος από ότι φαίνεται και θέλει και δεύτερο γύρο. Πάει με διάφορα τεχνάσματα να μου φάει λεφτά. Ποιο πολύ για να μου τη σπάσει… Δε μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες γιατί ακόμα δεν έχω ξεκαθαρίσει ορισμένα λογιστικά θέματα. Δευτέρα πάω εφορία και θα τους ζητήσω να μου πουν πόση ακριβώς εφορία θα πληρώσω για το ενοίκιο που μου πλήρωσε και την αποζημίωση και αν δεν βάλουν τα σωστά ποσά στο λογαριασμό θα τα πούμε στο δικαστήριο. Θέλω να δω το πόσο αθώο ήταν το λογιστικό τους λάθος. Καταλάθος με βάζουν να πληρώσω 40% εφορία;; Η προσπαθούν να μου τη φέρουν μπαμπέσικα; Είχα μπλέξει με λαμόγια ευτυχώς τελικά που απολύθηκα. Γλίτωσα. Μου το είπε και ο δικηγόρος όταν τελειώσαμε την διαπραγμάτευση. Μου είπε «Γλίτωσες. Δεν είναι άνθρωποι αυτοί. Καλά κανείς και δεν διεκδικείς τη δουλειά σου πίσω».
«Ειδές τι είπανε για μένα; Τι ψέματα;» και κούνησε το κεφάλι του και μου είπε ξανά πως «δεν είναι άνθρωποι αυτοί, έχω γνωρίσει πολλών ειδών ανθρώπων στη δουλειά μου. Τέτοιο πράμα δεν έχω ξανασυναντήσει. Τυχερή ήσουν μέσα στην ατυχία σου. Γλίτωσες.»

Δε θέλω να πιστεύω πως φταίει η χώρα, ούτε οι άνθρωποι. Δε θα τη μισήσω. Δεν φταίει αυτή που έπεσα σε καθίκια, συγγνώμη για την έκφραση. Αλλά ξέρω πως δεν είναι όλα ρόδινα στη Νορβηγία και στο εξωτερικό γενικά. Πρέπει να παλέψεις. Και πρέπει να έχεις και λίγη τύχη για το που θα πέσεις. Δυστυχώς υπάρχει εκμετάλλευση. Παντού. Σε όλα τα επαγγέλματα σε όλες τις χώρες. Ξεράνω πως είμαι από άλλη χώρα, από Ελλάδα. Ξεράνω τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδος κι ότι έχω ανάγκη από δουλειά. Και θέλανε να με εκμεταλλευτούν. Που ξέρω, αν δεν είχα απολυθεί, αν θα με πλήρωναν τέλος του μηνός; Εδώ πάνε να βγάλουν από τη μύγα ξίγκι. Υπολόγιζαν και στο ότι εγώ είμαι από ξένη χώρα, δεν πλανταζόντουσαν πως ξέρω τα δικαιώματα μου. Σου λέει δεν πάει καλά το μαγαζί, πρέπει να διώξω κάποιον να μειώσω τα έξοδα, χμ τώρα που μας έδωσε την ευκαιρία ας τη στείλουμε και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Θα της δώσουμε και την αποζημίωση που ορίζει ο νόμος, θα της πάρουμε και αυτά που της δώσαμε και ας πάει σπίτι της. Ή όπως μου είπε ο μ@λ@κας ο ρουμάνος όταν τον ρώτησα τώρα εγώ τι θα απογίνω «Υπάρχουν δουλειές που μπορείς να κάνεις στη Νορβηγία. Μπορείς να γίνεις σερβιτόρα…» Μου έδωσε και συμβουλή το καθίκι. Και τι άλλο μου είπε; Εκεί προσπάθησε να με τρομάξει, αλλά με πονήρεψε ακόμα περισσότερο. «Μη το τραβήξεις το θέμα, δε σε συμφέρει. Να χωρίσουμε σαν φίλοι και μη κάνεις τίποτα… και που ξέρεις μετά από 2 χρόνια αν πάει καλύτερα η κλινική να ξανασυνεργαστούμε.» Άκουσον άκουσον. Με απείλησε κι όλας.
Αχ είπαμε. Βιβλίο θα ανοίξω με αυτούς, βιβλίο.

[georget]

Αφροδίτη δεν μπορείς να φανταστείς με πόσο ενδιαφέρον διαβασα το μύνημα σου. Σου ευχομαι όλα να πανε καλά. Μη μασας τίποτα

[Blacktulip]

αφροδιτη και εγω επισης με πολυ ενδιαφερον διαβασα την ιστορια σου, και θυμηθηκα πως καποια στιγμη ημουν ακομα στην ελλαδα ειχα δει καποιο ντοκυμαντερ για την ζωη στην νορβηγια, και εδειχναν την ψυχροτητα και το ποσο ωμα φεροντουσαν σε καποιους άλλους μεταναστες οχι ελληνες, βεβαια αυτο δεν ειναι γενικο υπαρχουν και εξαιρεσεις στους λαους, οπως ειπες και εσυ (και αυτο επισης εχω σλογκαν δικο μου )ολα για καποιο λογο γινονται, μετα απο αυτο βρηκες ανθρωπους κοντα σου αρχιζεις σιγα σιγα και μαθαινεις πραγματα που δικαιουσαι, χαιρομαι οταν βλεπω ανθρωπους με πεισμα να μαχονται για την ζωη τους, σου ευχομαι οτι το καλυτερο, και να κρατιεσαι παντα ψηλα, εξαλου όλοι οι ελληνες μεσα στο DNA μας εχουμε κατι που δεν εχουν οι άλλοι ΠΕΙΣΜΑ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ!!! οταν θελουμε κατι το πετυχαινουμε παντα!!! να εισαι καλα.. και να σκεφτεσαι παντα θετικα!!

[nz35]

«Η ζωή μου θα μπορούσε να είχε γίνει βιβλίο». Πόσες φορές έχετε ακούσει αυτή τη φράση; Κι εγώ η ίδια το έχω πει.............................................. Άκουσον άκουσον. Με απείλησε κι όλας. Αχ είπαμε. Βιβλίο θα ανοίξω με αυτούς, βιβλίο.

Μπράβο afrodite για το χρόνο που διέθεσες και έγραψες την ανταποκρισή σου.

Μακάρι να υπήρχε χώρα που να είχε μόνο καλά. Όλοι εκεί θα ήμασταν. Δυστυχώς δεν
υπάρχει στον πλανήτη που ζούμε. Όλες οι χώρες έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους.
Ενημερώστε τον κόσμο με τις εμπειρίες σας, και γράψτε και τα καλά και τα κακά που
συναντήσατε. Ο αναγνώστης ωφελιμένος θα βγεί.
Και μην τσακώνεστε βρε παιδιά, το forum γι'αυτό υπάρχει, για να ενημερώνει.
Ο καθένας γράφει τις προσωπικές του εμπειρίες από την διαβιωσή του
στο εξωτερικό.

[Blacktulip]

παιδια δεν ξερω που πρεπει να το γραψω αυτο, διαβασα πριν λιγο οτι εγινε συναντηση πατριωτακι στο σιδνευ και ηταν υπεροχα,
τους χαρηκα!!!και ηθελα και απο εδω να τους συγχαρω! μπραβο αραγε θα μπορουσε να γινει και κατι παρομοιο εδω? δυσκολο αλλα οχι και ακατορθωτο!