Κατά τα γραφόμενα δηλαδή η ιστοσελίδα πρέπει να κλείσει παρόλου που τη διαχειρίζονται άτομα που ζουν πολλά χρόνια στη Σουηδία και να αφεθεί η πληροφόρηση των νεοφερμένων σε άτομα που έχουν μικρό χρονικό διάστημα στη Σουηδία και δε γνωρίζουν τίποτα για τη νέα τους πατρίδα, αφού όλα τους φαίνονται υπέροχα. Αυτό είναι το πρώτο στάδιο των ψυχολογικών επιπτώσεων της μετανάστευσης, που το έχουμε περάσει όλοι κι ευτυχώς έχουμε προσγειωθεί στην πραγματικότητα. Ποιός είναι συνεπώς ο επικίνδυνος κι αυτός που μπορεί να βλάψει ζωές και οικογένειες; Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας ως γνωστόν.
Πάντως, ως φίλος κάποιων από αυτούς που διαχειρίζονται την ιστοσελίδα, οφείλω να τους ενημερώσω για τα γραφομένα κι από κει και πέρα, ας πράξουν όπως αυτοί κρίνουν καλύτερα.
Συμφωνώ ότι η μετανάστευση είναι σοβαρό θέμα, συνεπώς όσοι το γράφουν αυτό, έχουν βοηθήσει μετανάστες στην Ελλάδα να φέρουν σε πέρας γραφειοκρατικές διαδικασίες ή να τους φιλοξενήσουν σπίτι τους αφού δεν έχουν που να μείνουν ή να τους προσφέρουν ένα πιάτο φαγητό ή να προσφερούν εθελοντική εργασία για αυτούς γενικότερα. Ή απλά είναι οι κλασικοί νεοέλληνες που απλά απαιτούν από τους άλλους τη βοήθεια που οι ίδιοι δεν πρόσφεραν ποτέ σε συνανθρώπους τους μετανάστες στην Ελλάδα;
Η Σουηδία είναι μια πολύ όμορφη χώρα όπως και η Ελλάδα μας. Μια ακόμα αρχική ψυχολογική επίπτωση της μετανάστευσης, κατ’ εμέ, είναι η ολική άρνηση της παλιάς πατρίδας και η εξιδανίκευση της νέας ώστε η μετοίκηση να είναι μια ομαλή ψυχολογικά διαδικασία.
Πράγματι οι Σουηδοί είναι ευγενικοί και χαμογελαστοί, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν κυκλοφορούν και επικίνδυνοι μεταξύ τους. Όσοι κατοικούσαμε στη Στοκχόλμη το νιώσαμε βαθιά στο πετσί μας στις αρχές της δεκαετίας του 90, αφού φοβόμασταν να βγούμε από το σπίτι μας μήπως και είμαστε τα επόμενα θύματα, λόγω του σκούρου χρώματος των μαλλιών, των ματιών και του δέρματος. Παραθέτω το κείμενο για την υπόθεση στα αγγλικά. Διαβάστε την παράγραφο για τα θύματά του. http://en.wikipedia.org/wiki/John_Ausonius
Μια αντίστοιχη κατάσταση έζησαν οι μετανάστες στο Μάλμε πέρυσι το καλοκαίρι, χωρίς ευτυχώς θύματα.
Ως προς το Ρίνκεμπι, προτιμώ να κατοικώ παρέα με όλες τις φυλές του κόσμου, παρά σε περιοχές που ανθεί το αυγό του φιδιού.
Σίγουρα η Σουηδία είναι κράτος πρόνοιας σε σχέση με την Ελλάδα μας. Όμως αυτό δεν καθιστά ιδανικές τις συνθήκες διαβίωσης για όλους. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της οργάνωσης που βοηθά παιδιά ”Rädda barnen” το 10% των παιδιών στη Σουηδία ζουν κάτω από το όριο φτώχειας αφού οι οικογένειες τους αδυνατούν να καλύψουν τα στοιχειώδη, όπως τη διατροφή τους.
Εύχομαι σε όλους τους συνανθρώπους μας ανά την υφήλιο, που ετοιμάζονται να ξεριζωθούν, καλή τύχη στη νέα τους ζωή και ομαλή προσαρμογή στη νέα τους πατρίδα. Ας αναρωτηθούν απλά τις πραγματικές αιτίες που τους ωθούν να μεταναστεύσουν...
Πάντως, ως φίλος κάποιων από αυτούς που διαχειρίζονται την ιστοσελίδα, οφείλω να τους ενημερώσω για τα γραφομένα κι από κει και πέρα, ας πράξουν όπως αυτοί κρίνουν καλύτερα.
Συμφωνώ ότι η μετανάστευση είναι σοβαρό θέμα, συνεπώς όσοι το γράφουν αυτό, έχουν βοηθήσει μετανάστες στην Ελλάδα να φέρουν σε πέρας γραφειοκρατικές διαδικασίες ή να τους φιλοξενήσουν σπίτι τους αφού δεν έχουν που να μείνουν ή να τους προσφέρουν ένα πιάτο φαγητό ή να προσφερούν εθελοντική εργασία για αυτούς γενικότερα. Ή απλά είναι οι κλασικοί νεοέλληνες που απλά απαιτούν από τους άλλους τη βοήθεια που οι ίδιοι δεν πρόσφεραν ποτέ σε συνανθρώπους τους μετανάστες στην Ελλάδα;
Η Σουηδία είναι μια πολύ όμορφη χώρα όπως και η Ελλάδα μας. Μια ακόμα αρχική ψυχολογική επίπτωση της μετανάστευσης, κατ’ εμέ, είναι η ολική άρνηση της παλιάς πατρίδας και η εξιδανίκευση της νέας ώστε η μετοίκηση να είναι μια ομαλή ψυχολογικά διαδικασία.
Πράγματι οι Σουηδοί είναι ευγενικοί και χαμογελαστοί, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν κυκλοφορούν και επικίνδυνοι μεταξύ τους. Όσοι κατοικούσαμε στη Στοκχόλμη το νιώσαμε βαθιά στο πετσί μας στις αρχές της δεκαετίας του 90, αφού φοβόμασταν να βγούμε από το σπίτι μας μήπως και είμαστε τα επόμενα θύματα, λόγω του σκούρου χρώματος των μαλλιών, των ματιών και του δέρματος. Παραθέτω το κείμενο για την υπόθεση στα αγγλικά. Διαβάστε την παράγραφο για τα θύματά του. http://en.wikipedia.org/wiki/John_Ausonius
Μια αντίστοιχη κατάσταση έζησαν οι μετανάστες στο Μάλμε πέρυσι το καλοκαίρι, χωρίς ευτυχώς θύματα.
Ως προς το Ρίνκεμπι, προτιμώ να κατοικώ παρέα με όλες τις φυλές του κόσμου, παρά σε περιοχές που ανθεί το αυγό του φιδιού.
Σίγουρα η Σουηδία είναι κράτος πρόνοιας σε σχέση με την Ελλάδα μας. Όμως αυτό δεν καθιστά ιδανικές τις συνθήκες διαβίωσης για όλους. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της οργάνωσης που βοηθά παιδιά ”Rädda barnen” το 10% των παιδιών στη Σουηδία ζουν κάτω από το όριο φτώχειας αφού οι οικογένειες τους αδυνατούν να καλύψουν τα στοιχειώδη, όπως τη διατροφή τους.
Εύχομαι σε όλους τους συνανθρώπους μας ανά την υφήλιο, που ετοιμάζονται να ξεριζωθούν, καλή τύχη στη νέα τους ζωή και ομαλή προσαρμογή στη νέα τους πατρίδα. Ας αναρωτηθούν απλά τις πραγματικές αιτίες που τους ωθούν να μεταναστεύσουν...
Comment