Ανταπόκριση - pmav

[κωστας γαργαλιανοι]

Καλημερα σε όλους!

Μια εβδομάδα έκλεισε από τη μέρα που έπιασα δουλειά, και είπα να σας γράψω πέντε κουβεντούλες μια και τον τελευταίο καιρό έχω εξαφανιστεί.

Πρώτα απ όλα να κάνω μια μικρή διόρθωση όσον αφορά τη δουλεία που πλέον δουλεύω. Η εταιρεία ουσιαστικά είναι δύο εταιρείες μια του πατέρα που όπως είπα την προηγούμενη φορά ασχολείται με το post tensioning και τους σιδηρούς οπλισμούς, και μια του του γιού που ασχολείται με σκυροδέματα και precast panels. H δουλειά μου μαλλον θα είναι μοιρασμένη κατα το 1/3 στην πρώτη και κατά τα 2/3 στη δεύτερη εταιρεία. Η θέση μου είναι estimator, με ότι αυτό συνεπάγεται. Δεν είναι αυτό που έκανα στην Ελλαδα αλλά το καλό είναι ότι είμαι μέσα στον κατασκευαστικό τομέα και εννοείται είναι καλύτερα από το να επιανα δουλειά σε ένα ασχετο επάγγελμα.

Θεωρώ σημαντικό ότι αυτή τη στιγμή έχω δουλεία και ταυτόχρονα θετικό το γεγονός το ότι θα μάθω πως λειτουργούν οι εταιρείες και την γενικότερη κουλτούρα των εργασιακών σχέσεων στη χώρα. Ταυτόχρονα σιγά σιγά θα χτίσω το δίκτυο μου θα μπορέσω να ξαναποκτήσω αυτοπεποιθηση μια και τα 2 χρόνια ανεργίας στην Ελλάδα αφήσανε τα σημάδια τους όσο και αν η Βασιλική (η σύζυγός μου) μου στάθηκε όσο δε θα μπορούσα ούτε να ονειρευτώ...

Εξακολουθώ και ειμαι φιλοξενούμενος στους συγγενείς, και οι φόβοι που είχα πριν φύγω από την Ελλάδα έσβησαν μια και μου φερονται λες και είμαι παιδί τους. Γενικότερα επειδή οι συγγενείς και οι δικοί μου και της Βασιλικής με έχουν σκλαβώσει με τη συμπεριφορά τους! Στη δε προσπάθειά μου να πληρώσω έστω ένα μερίδιο στους οργανισμούς κοινής ωφέλειας και να πω για νοίκι μόνο που δε με φάγανε!!! Δεν ξέρω αν και πως θα μπορέσω ποτέ να ανταποδώσω τη βοήθεια που μας δίνουν σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.

Το επόμενο βήμα είναι να πιάσω ένα μικρό σπιτάκι κατά προτίμηση προς την περιοχή της δουλειάς μου μια και αυτοκίνητο δεν προβλεπεται για τον πρώτο χρόνο. Και εδώ πάλι θα βάλουν το χεράκι τους οι συγγενείς μια και εγώ δεν ξέρω και πολλά απο νοικοκυριό, και επιπλέον θέλουν να βοηθήσουν για να μη χαλάσω πολλά χρήματα σε αγορές μια και θεωρούν σημαντικό να φτιαξω ένα κομπόδεμα ασφαλείας έστω και μικρό για την αρχή ώστε να αντιμετωπίσω οτιδήποτε απρόοπτο. Ήδη η θεία μου οργανώνει για βασικά έπιπλα κουζινικά κλπ να μου δώσουν φιλοι και συγγενείς. Ποδηλατάκι (όταν θα έρθει και η Βασιλική και κανονίσει τα της μεταφορικής των βιβλίων μας, των υπολοίπων ρούχων μας και των ποδηλάτων μας) τραμ και τραίνο θα είναι τα μεταφορικά μας μέσα. Δυστυχώς τα λεφτά εδώ φεύγουν νερό, οπότε για τον πρώτο τουλάχιστον χρόνο θα είμαστε στριμωγμένοι. Ομως αυτό είναι κάτι που δε μας απασχολεί μια και έτσι υπολογιζαμε πως θα είναι τα πράγματα.

Βολτες πολλες δεν έχω κάνει μια και ήμουν αφοσιωμένος να βρω δουλειά και τώρα που βρήκα δεν έχω χρόνο για βόλτες. Δεν πειράζει όμως έχω μια ζωή να κάνω βόλτες όσες θέλω!!!

Το μήνυμα και την εικόνα που θα ήθελα όμως περισσότερο απ όλα να μεταφέρω από αυτή τη χώρα και από τα όσα έχω δει μέχρι τώρα είναι ότι έλληνες και αυστραλοι, (εννοώντας όλες τις εθνικότητες) δείχνουν να μην έχουν άγχος. Μπορεί τα πράγματα να είναι ακριβά και οι χρυσές εποχές να περάσανε (φαντάζομαι όχι μόνο στην Αυστραλία αλλά παντού στον κόσμο) όμως βλέπω πως αν έχεις όρεξη να δουλέψεις και να μην εμφανιστείς με ύφος καρδιναλίου τότε όλα θα πάνε καλά, αργά αλλά σταθερά, όλα σιγα σιγά θα στώσουν Η υπομονή η καρτερικότητα, μαζί με τη σκληρή δουλειά νομίζω ότι πρέπει να είναι το όπλο για όλους εμάς που είμαστε νεοφερμένοι σε αυτόν τον τόπο. Και επίσης σημαντικό είναι να τον αγαπήσουμε με όλα τα καλά του ή τα στραβά του γιατι ας μην ξεχνάμε μας άνοιξε τις πόρτες του και μας εβαλε μέσα.

Τα ξαναλέμε σύντομα πατριωτάκια.

ωραια τα ειπες !!!υπαρχουν και καλοι συγγενεις ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΝΑ ΕΧΕΙΣ!!

[jkostop]

...Μπορεί τα πράγματα να είναι ακριβά και οι χρυσές εποχές να περάσανε (φαντάζομαι όχι μόνο στην Αυστραλία αλλά παντού στον κόσμο) όμως βλέπω πως αν έχεις όρεξη να δουλέψεις και να μην εμφανιστείς με ύφος καρδιναλίου τότε όλα θα πάνε καλά, αργά αλλά σταθερά, όλα σιγα σιγά θα στώσουν Η υπομονή η καρτερικότητα, μαζί με τη σκληρή δουλειά νομίζω ότι πρέπει να είναι το όπλο για όλους εμάς που είμαστε νεοφερμένοι σε αυτόν τον τόπο. Και επίσης σημαντικό είναι να τον αγαπήσουμε με όλα τα καλά του ή τα στραβά του γιατι ας μην ξεχνάμε μας άνοιξε τις πόρτες του και μας εβαλε μέσα.

Αυτή η παράγραφος τα λέει όλα και δείχνει πάνω απ' όλα άνθρωπο με ήθος!
Εύχομαι όλα να σου πάνε καλά!

[FarfyFfs]

Μπράβο Πάνο, καλορίζικη η νέα σου δουλειά και εύχομαι από εδώ και πέρα όλα να μπουν σε μια σειρά και βήμα βήμα να πε΄τυχετε όλα όσα οειρευόσασταν με τη γυναίκα σου. Αυτό είναι μία νίκη έναντι στις προσπάθεις σας τόσο καιρό κ σε όλα όσα περάσατε. ¨ολα καλα να σας πανε ^^

[vertigo]

Το μήνυμα και την εικόνα που θα ήθελα όμως περισσότερο απ όλα να μεταφέρω από αυτή τη χώρα και από τα όσα έχω δει μέχρι τώρα είναι ότι έλληνες και αυστραλοι, (εννοώντας όλες τις εθνικότητες) δείχνουν να μην έχουν άγχος. Μπορεί τα πράγματα να είναι ακριβά και οι χρυσές εποχές να περάσανε (φαντάζομαι όχι μόνο στην Αυστραλία αλλά παντού στον κόσμο) όμως βλέπω πως αν έχεις όρεξη να δουλέψεις και να μην εμφανιστείς με ύφος καρδιναλίου τότε όλα θα πάνε καλά, αργά αλλά σταθερά, όλα σιγα σιγά θα στώσουν Η υπομονή η καρτερικότητα, μαζί με τη σκληρή δουλειά νομίζω ότι πρέπει να είναι το όπλο για όλους εμάς που είμαστε νεοφερμένοι σε αυτόν τον τόπο. Και επίσης σημαντικό είναι να τον αγαπήσουμε με όλα τα καλά του ή τα στραβά του γιατι ας μην ξεχνάμε μας άνοιξε τις πόρτες του και μας εβαλε μέσα.

Τα ξαναλέμε σύντομα πατριωτάκια.

congrats!

[billy]

Μπράβο Πάνο!!!! Κάθε φορά που ακούμε τέτοια νέα χαιρόμαστε ιδιαίτερα για όλους!!!!! Είναι πολύ σημαντική & πολύ συγκινητική η βοήθεια που έχεις από τους συγγενείς, ιδιαίτερα θα έλεγα στο να "πάρεις" local experience..... Εύχομαι να είναι τα πράγματα ακόμη πιο εύκολα από δω & πέρα....

[charm_quark]

συγχαρητήρια για τη δουλειά και καλή συνέχεια!
Παρακολουθώ την ανταποκρισή σου με ενδιαφέρον, καθώς βρισκόμαστε στην ίδια σχεδόν φάση... άντε με δέκα μέρες καθυστέρηση...

[jkostop]

charm_quark μηχανικός είσαι? Γράψε μας κι εσύ αν θέλεις την εμπειρία σου!

[charm_quark]

charm_quark μηχανικός είσαι? Γράψε μας κι εσύ αν θέλεις την εμπειρία σου!

και εγώ και ο άντρας μου είμαστε φυσικοί με μεταπτυχιακό στους υπολογιστές. Εγώ δεν ψάχνω ακόμα για δουλειά, δεν έχω καν ξεκινήσει το θέμα βίζας. ο άντρας μου, ψάχνει σχετικά με junior software/hardware developer/engineer βασικά και ότι άλλο προκύψει με υπολογιστές. Η αναζήτηση πάει πολύ καλά, ακόμα δεν έχει κλείσει μήνα στη χώρα και έχουμε τις πρώτες θετικές απαντήσεις.

[Olga Stoumpos]

Καλησπερα..Υπαρχει κανα πατριωτακι στο Sydney που εχει ερθει προσφατα απο Ελλαδα? Εμεις μενουμε κοντα στο Earlwood, αν υπαρχει κανενας να γνωριστουμε βρε αδερφε!..

[pmav]

Μετά από πολύ καιρό που εξαφανίστηκα είπα να κάτσω να γράψω μερικές κουβέντες τώρα που πλέον έχω τακτοποιήσει διάφορες εκκρεμότητες και κλείνω πλέον σε δύο εβδομάδες 4 μήνες στον μακρυνό αυτό τόπο που όλοι μας άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο έχουν εναποθέσει τα όνειρά τους και τις ελπίδες τους για μια νέα ζωή με περισσότερη αξιοπρέπεια αφού η δική μας πατρίδα δεν μπορεί να μας προσφέρει πλέον.

Μια μικρή αναδρομή σε αυτούς τους τέσσερις μήνες λοιπόν, ξεκινώντας φοβισμένος από την Ελλάδα για το τι θα συναντήσω εδώ, το πως θα με αντιμετωπίζαν οι μέχρι τότε άγνωστοι συγγενείς, έφτασα στο τέλος Γενάρη με μόνο μια βαλίτσα στο χέρι. Και κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο βρήκα τρεις οικογένειες να με περιμένουν! Είχα την τύχη λοιπόν να μην ζήσω άσχημες καταστάσεις καχυποψίας και απαξίωσης, αντιθέτως όλοι μου ανοίξαν τα σπίτια τους, με φιλοξένησαν 3 μήνες και ήταν διατεθιμένοι να με φιλοξενήσουν για πολύ περισσότερο καιρό αν τους το ζητούσα. Μέχρι και τη μέρα που νοίκιασα μου λέγανε να μη χαλάω τα χρήματά μου αφού μπορώ να μείνω μαζί τους. Αλλά ακόμα και όταν μετακόμισα πριν από περίπου 3 εβδομαδες στο τέλος του Απρίλη δεν εξαφανίστηκαν, εξακολουθούν να με παίρνουν τηλέφωνο, μου φέρνουν πράγματα στο σπίτι που δεν έχω προλάβει ακόμα να αγοράσω, με λίγα λόγια μου συμπεριφέρονται σαν να είμαι παιδί τους!

Οσον αφορά λοιπόν τους συγγενείς το μόνο που μπορώ να πω για την ώρα είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ δημόσια, και να πω στον κόσμο, ότι μπορεί να διαβάζουμε για άσχημες περιπτώσεις που δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχουν άλλα υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις που είχα την τύχη να ζήσω και δεν ξέρω πως θα καταφέρω να ξεπληρώσω όλη αυτή τη βοήθεια και την αγάπη που δέχτηκα και εξακολουθώ να δέχομαι μέχρι και σήμερα.

Περνώντας στο εργασιακό κομμάτι, οπως σας εχω πάλι πει, έπιασα δουλειά την τρίτη εβδομάδα που ήμουν στη Μελβούρνη, με το χαμηλότερο μισθό που παίρνει ένας μηχανικός στην Αυστραλία, αλλά παρόλα αυτά, μεγαλύτερο από τον τελευταίο μου μισθό στην Ελλάδα. Τωρα θα πείτε, ναι ρε φίλε αλλά στην Ελλάδα δεν πληρώνεις ενοίκιο 1400 δολάρια για ενοίκιο, ούτε η ζωή είναι τόσο ακριβή όπως εδώ. Αυτό είναι αλήθεια μεν και λιγάκι έχω φοβηθει με τον τρόπο που εξατμίζονται τα λεφτά για να μην πω ότι εξαχνώνονται, αλλα και πάλι ας μην ξεχνάω ούτε εγώ αλλά και σεις μαζί μου ότι ότι ο μισθός που παίρνω αυτή τη στιγμή μπορεί να ζήσει δυο ανθρώπους έστω και στριμωγμένα για την αρχή μέχρι να βρεθεί κατι καλύτερο. Και δε βιάζομαι γιατί ξέρω ότι θα υπάρξει και το καλύτερο. Πως; Στέλνοντας βιογραφικά όχι σε γραφεία ευρέσεως εργασίας αλλά απ' ευθείας στις εταιρείες. Η ως τώρα εμπειρία μου εδώ μου έμαθε να μη στηριζομαι στα γραφεία μια και οι πιθανότητες να βρεις δουλειά έτσι είναι πολύ λίγες. Το προσπάθησα, έστειλα πάνω από 100 βιογραφικά και μόλις προχθές είχα το πρώτο τηλεφώνημα. Το πλάνο λοιπόν από δω και περα είναι να στελνω απ ευθείας στις εταιρείες που έχω βρει από ψάξιμο στο διαδίκτυο, και από τα εργοτάξια που βλέπω μέσα στην πόλη. Πάντως γενικότερα είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος. Πιστεύω ότι ως το τέλος του χρόνου θα έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές.

Μετακινήσεις: Για την ώρα έχω αγοράσει ένα ποδήλατο και σε συνδυασμό με το τρενο (μια και δεν επιτρέπονται ποδήλατα στα τραμ) κάνω τις μετακινήσεις μου. Βέβαια τώρα που μπήκε ο χειμώνας αρχίζει και γίνεται δύσκολο λόγω κρύου και βροχής. Το δίπλωμα το Αυστραλέζικο το έβγαλα την προηγούμενη εβδομάδα για 10 χρόνια αλλά απ ότι φαίνεται θα περάσει καιρός μεχρι να το χρησιμοποιήσω. Δεν πειράζει όμως θα μου χρησιμεύσει ως ταυτότητα για να μην κουβαλαω το διαβατήριο μαζί μου.

Σπίτι: Το σπίτι που έπιασα είναι στο Reservoir καμιά 12αριά χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, είναι στα γούστα μου άλλα δυστυχώς ο προηγούμενος(-οι) νοικάρης(-δες) ήταν χειρότεροι από γουρούνια. Είναι η τρίτη εβδομάδα που καθαρίζω και ακόμα δεν έχω τελειώσει. Ταυτόχρονα και η ιδιοκτήτρια δεν δείχνει να ενδιαφέρεται και πολύ οπότε πρέπει να ενοχλώ συνέχεια τον αντζέντη για διάφορα θέματα που έχει το σπίτι. Αλλά που θα πάει θα το φέρω σε βόλτα. Απο έπιπλα τώρα μην ρωτάτε, ακόμα για τραπεζάκι του καφε έχω την κούτα της ηλεκτρικής σκούπας που αγόρασα, χαχα, σιγά σιγά όμως.

Οικογένεια: Κάποιοι ίσως ήδη ξέρετε ότι κατέβηκα μόνος μου, τώρα μετα απο 4 μήνες, στις 30 του μηνός επιτέλους έρχεται και η σύζυγός μου! Και βέβαια τώρα νιώθω πως ξεκινάει ξανά η ζωή μας. Ο αποχωρισμός ήταν δύσκολος και η απόσταση μεγάλη, και πάλι καλά που υπάρχει και το skype & viber και έκανε την επικοινωνία μας εύκολη και ουσιαστικά σχεδόν δωρεάν.

Φίλοι: Εδώ δεν έχω προλάβει ακόμα να κάνω μια και ήμουν πολύ απασχολημένος να τακτοποιήσω πράγματα για τη νέα μας ζωή πριν έρθει η Βασιλική κάτω, αλλα σιγα σιγά που όλα μπαίνουν σε μια σειρά θα αρχισουν και οι κοινωνικές επαφές. Όσο για τους φίλους στην Ελλάδα, αυτό είναι ένα σκληρό κομμάτι μια και ξέρεις ότι για πάντα θα ειναι μακρυά σου. Και επειδή είχα την τύχη να έχω πολύ καλούς φίλους που ήταν πραγματικά δίπλα μου πάντα, αυτό το κάνει ακόμα πιο δύσκολο. Και δυστυχώς ξέρουμε κ εγώ και αυτοί πως η επικοινωνία δεν θα είναι εύκολη απο δω και πέρα. Πάντα θα μου λείπουν και πάντα θα θέλω να είμαι κοντά τους, ξέρωντας ότι δε μπορεί πλέον να συμβεί αυτό. Μακάρι να μπορούσα να τους φέρω όλους εδώ, ή να ήταν αλλιώς τα πράγματα, ή ν ήμουν πλούσιος και να μη χρειαζόταν να μεταναστεύσω, όμως ούτε πλούσιος είμαι ούτε να γυρίσω πίσω γινεται. Νιώθω όμως πραγματικά πλούσιος γιατί έχω αυτούς τους φίλους.

Συμπέρασμα: Το εγχείρημα μετανάστευσης θέλει απέραντη υπομονή κουράγιο και προσπάθεια. Ειναι μια καινούρια ζωή για τους περισσότερους απο μας στο μέσο της ζωής μας, και όταν μηδενίζεις τη ζωή σου στα 40 σου και ξαναρχίζεις απο την αρχή, πρέπει να μη γονατίσεις ούτε μια στιγμή, ακόμα και όταν βλεπεις τους γονείς σου να κλαίνε σαν παιδιά στο αεροδρόμιο την ώρα που φεύγεις... Για τους περισσότερους απο μας, τιποτα δε μας χαρίστηκε στη ζωή, και γι αυτόν ακριβώς το λόγο δεν πρέπει να αφήσουμε ούτε μια στιγμή να πάει χαμένη, έχουμε μια ζωή να ζήσουμε, ας την ζήσουμε όσο καλύτερα γίνεται, χωρίς να αφήσουμε κανέναν να μας κλέψει την αξιοπρέπειά μας.

Εύχομαι σε όλους είτε βρίσκονται στη διαδικασία να φύγουν είτε έχουν ήδη φύγει, οπου και αν πάνε να είναι δυνατοι, και να μην το βάλουν κάτω. Καλη επιτυχία σε όλους!

[jimathens]

Συμπέρασμα: Το εγχείρημα μετανάστευσης θέλει απέραντη υπομονή κουράγιο και προσπάθεια. Ειναι μια καινούρια ζωή για τους περισσότερους απο μας στο μέσο της ζωής μας, και όταν μηδενίζεις τη ζωή σου στα 40 σου και ξαναρχίζεις απο την αρχή, πρέπει να μη γονατίσεις ούτε μια στιγμή, ακόμα και όταν βλεπεις τους γονείς σου να κλαίνε σαν παιδιά στο αεροδρόμιο την ώρα που φεύγεις... Για τους περισσότερους απο μας, τιποτα δε μας χαρίστηκε στη ζωή, και γι αυτόν ακριβώς το λόγο δεν πρέπει να αφήσουμε ούτε μια στιγμή να πάει χαμένη, έχουμε μια ζωή να ζήσουμε, ας την ζήσουμε όσο καλύτερα γίνεται, χωρίς να αφήσουμε κανέναν να μας κλέψει την αξιοπρέπειά μας.

Εύχομαι σε όλους είτε βρίσκονται στη διαδικασία να φύγουν είτε έχουν ήδη φύγει, οπου και αν πάνε να είναι δυνατοι, και να μην το βάλουν κάτω. Καλη επιτυχία σε όλους!

Καλησπέρα pmav
Με το καλό να υπό δεχτείς την γυναίκα σου κ σας εύχομαι να μην χωρίσετε πότε ξανά...!!!
Μαζί θα ξεπεράσετε όλες τις δυσκολίες κ θα ζήσετε μια ζωή με αξιοπρέπεια όπως σας αξίζει...!!!
Να έχετε πάντα υγεία Να είστε ευτυχισμένοι κ

[leyteris77]

Μπράβο ρε Παναή, καλώς να την δεχτείς και να την αγκαλιάσεις!!! Όταν θα πίνετε μαζί το καφεδάκι σας σε κείνο το χαρτοκούτι, τότε θα σου φαίνεται σαν τραπεζαρία! Μακάρι πάντα να βρίσκεις τέτοιους ανθρώπους στο διάβα σου!

[Greece4ever]

Μπραβο μπραβο!!!Τα καλυτερα επονται!!
Αντε να σμιξεται με τη συζυγο να νιωσεται κ παλι οικογενεια
Υπομονη κ επιμονη...εκει αφου εχεις δουλεια εχεις κ ασφαλιση καποια αυτονοητα πραματακια που εδω δεν υπαρχουν!!!
Ουτε δουλειες δεν υπαρχουν εδω!
KEEP GOING!!! κ ελπιζω συντομα να ερθουμε κ εμεις ;)

[billy]

Συμπέρασμα: Το εγχείρημα μετανάστευσης θέλει απέραντη υπομονή κουράγιο και προσπάθεια. Ειναι μια καινούρια ζωή για τους περισσότερους απο μας στο μέσο της ζωής μας, και όταν μηδενίζεις τη ζωή σου στα 40 σου και ξαναρχίζεις απο την αρχή, πρέπει να μη γονατίσεις ούτε μια στιγμή, ακόμα και όταν βλεπεις τους γονείς σου να κλαίνε σαν παιδιά στο αεροδρόμιο την ώρα που φεύγεις... Για τους περισσότερους απο μας, τιποτα δε μας χαρίστηκε στη ζωή, και γι αυτόν ακριβώς το λόγο δεν πρέπει να αφήσουμε ούτε μια στιγμή να πάει χαμένη, έχουμε μια ζωή να ζήσουμε, ας την ζήσουμε όσο καλύτερα γίνεται, χωρίς να αφήσουμε κανέναν να μας κλέψει την αξιοπρέπειά μας.

Εύχομαι σε όλους είτε βρίσκονται στη διαδικασία να φύγουν είτε έχουν ήδη φύγει, οπου και αν πάνε να είναι δυνατοι, και να μην το βάλουν κάτω. Καλη επιτυχία σε όλους!

Φίλε Παναγιώτη, χάρηκα πάρα πολύ με τα νέα σου!!!! Επιτέλους έρχεται & η Βασιλική!!!! όλα πάνε όπως τα σκεφτόσουν & τα σχεδίαζες (νομίζω), Εύχομαι να συνεχίσουν έτσι!!! Επίσης ήθελα να σου πω ακόμη ότι όταν καμιά φορά - ανθρώπινα - λυγίζεις να σκέφτεσαι πόσο τυχερός είσαι που έχεις δίπλα σου όλους αυτούς τους ανθρώπους που πραγματικά σε αγαπάνε (& ας είναι μίλια μακριά, είναι πάντα δίπλα σου...) Πολλές φορές & εγώ φέρνω τον εαυτό μου στην θέση σας (όλωn εσάς που έχετε φύγει....). Δύσκολα αντιμετωπίζεται & ειδικά όταν -στην αρχή - είσαι μόνος.... Σκέψου όμως ότι φίλους θα κάνεις & στη νέα σου πατρίδα & τώρα που ξανασμίγει η οικογένεια, όλα θα είναι λιγότερο δύσκολα!!!! Με το καλό να τη δεχτείς & πάλι!!! καλή συνέχεια!!!! κράτα γερά, κάποια στιγμή θα μαζευτούμε όλοι κάτω να πιούμε καφέ...!!!!!

[panos patrinos]

Μετά από πολύ καιρό που εξαφανίστηκα είπα να κάτσω να γράψω μερικές κουβέντες τώρα που πλέον έχω τακτοποιήσει διάφορες εκκρεμότητες και κλείνω πλέον σε δύο εβδομάδες 4 μήνες στον μακρυνό αυτό τόπο που όλοι μας άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο έχουν εναποθέσει τα όνειρά τους και τις ελπίδες τους για μια νέα ζωή με περισσότερη αξιοπρέπεια αφού η δική μας πατρίδα δεν μπορεί να μας προσφέρει πλέον.....................................

μπραβπσου φιλε μου.
Τα ειπες ολα. Καλη νεα ζωη.