Καλησπέρα σε ολους τους φιλους του σιτε,
Ειμαι 29 ετων και ηρθα στην Αυστραλία πριν απο 6 μηνες , μετα απο 2 χρονια ανεργιας, με καποιες λιγες οικονομιες που μαζευα για χρόνια, με ενα πτυχίο ΤΕΙ... όρεξη για δουλεια, με διαβεβαιώσεις και πολλες προτάσεις για δουλεία, και ενα μεγάλο σοι να με περίμενε πως και πως.
Το αρχικό μου σχεδιο να βελτιωσω τα αγγλικα μου, και να αποφυγω την student visa καθως την θεωρουσα πεταμένα λεφτα, και τα λεφτα μου ηταν περιορισμενα.
Εφυγα με 3 μήνη τουριστική βιζα. Πρωτος σταθμός η Μελβούρνη , καποιοι γνωστοί μου ειπαν οτι θα με βοηθήσουν εκει οτι θα μου δωσουν δυλεια και θα μου νοικιάσουν με φτηνο ενοικιο σε καποια απο τα σπιτια που εχουν, προτίμησα να προσπαθήσω εκει αν μπορέσω να σταθω μόνος μου να μην γινω βάρος στους συγγενεις μου παροτι μας ηταν υποχρεωμένοι στους γονείς μου τους ειχαμε φιλοξενήσει όλους για μηνες, τους ειχαμε βοηθήσει οικονομικά στο παρελθόν, και τους είχαμε σταθει πολλές φορες οπότε ειχαν χρειαστεί την βοηθεια μας και ηταν αρκετες φορες.
Στην Μελβουρνη λοιπον αφου τρελαθηκα απο τον καιρο δεν χρειαστηκε πολυς καιρος για να καταλαβω, οπως διαπιστασα το σπιτι ηταν δωματιο σε σπιτι που εμεναν και αλλοι εργαζομενοι, κ η τιμη του δεν ηταν προνομιακή. Τα χρηματα ηταν λιγα , 14$/ωρα και δεν εβγαινα, οποτε τους ευχαριστησα και εφυγα για την Αδελαιδα.
Η Αδελαιδα ειναι ενα χωριο που μοιαζει με πόλη , για οσους αναρωτιούνται με ήσυχη ζωη, προσωπικά δεν μου αρεσει καθόλου υποδοχή μου ηταν μεγάλη, ομολογώ οτι με συγκίνησαν , θα σε βοηθήσουμε , με γνώρισαν στους φιλους τους, χάρες, πανυγηρια, έπιασα 3 μαυρες δουλειες παρτ τιμε σε ενα εστιατόριο για 12$, φόρτωνα βαρια εμπορεύματα για 20$ , και φόρτωνα αγροτικα για 10$/ωρα και ετσι δούλευα σχεδον ολη την εβδομαδα. Παράλληλα δουλευα "βοηθούσα" τους συγγενεις μου στην επιχειρηση τους πολλες ωρες, δουλεψα με συγγενεις μου σε κατι εκτακτες δουλειές που παρουσιαστηκαν με άγνωστο μισθο για κατι εβδομαδες, (τους εμπιστευτικά κ τελικα πηρα 350$ παρόλο που αυτοί πηραν χιλιαδες δολαρια και ολη την δουλεια την έβγαλα εγω, «αλλα παλι καλυτερα από την Ελλαδα») παραληλα στο σπιτι αξίωναν δουλειές να καθαρίζω να μαγειρεύω χωρις να ψωνίζουν μάλιστα, , ευτηχως δεν ειχα χρονο γιατι οποτε επέστρεφα κάποιος αλλος ηθελε κάποια βοηθεια... οποτε το σπιτι βρώμιζε και αυτοι έτρωγαν εξω, οταν ειμασταν ολοι μαζι εξω , περίμεναν απο εμενα να τους κεράσω... το φαγητό και η ζωη στην Αυσταλια ειναι πανάκριβα οπότε την εβγαζα με κονσέρβες και γλυκά απο τις προσφορές στα σουπερ μαρκετ και μαζευα λεφτα.
Παραληλα μου εκανα επίδειξη ή καλυτερα με αρρώστησαν για το ποσα πολλα λεφτα βγαζουν, ποσο πλουσιοι ειναι, (οπως και ολοι οι φιλοι τους που έπαιζαν ποιος θα κερδίσει το παιχνίδι του εντυπωσιασμού με τον καθενα τους να θάβει τον αλλον οποτε έβρισκε την ευκαιρία) παράλληλα ειπαν σε ολους οτι με "πήραν στην Αυστραλια", ακόμα και στους πιο ξεχασμένους και μακρινούς μας συγγενείς απο το χωριό, ενώ ολοι οι φιλοι τους ηθελαν θεληματα, με το προσχημα ότι οι συγγενεις μου τους εχουν υποχρεωση , εκανα πολλα και από αυτα. Εκανα υπομονή γιατι περίμενα απάντηση απο κάποιους φίλους τους οι οποιοι με γνώρισαν με πηγαν στις δουλειές τους μου,περασα συνεντεύξεις απο τους μανατζερ τους, τους συγγενεις τους.. και με διαβεβαιωναν οτι θα κανω καριερα μαζι τους, ακομα οτι θα γινω το δεξι τους χερι , ή οτι θα βοηθησω τα παιδια τους να συνεχισουν τις δουλειες τους όταν αυτοι πεθανουν, και οτι αλλα απιστευτα μπορειτε να φανταστείτε.
Ο καιρος περνούσε το εισιτήριο πλησιαζε , αλλα τίποτα δεν γινοταν, με κάποιον απο αυτούς που μουν προτειναν δουλεια τσακωθήκαν οι συγγεεις μου , ενας αλλος δεν απάντησε ποτε, ενας άλλος ενω τελείωνε η βίζα μου μου είπε εγω δεν κάνω βιαστικές μπίζνες, ενας αλλος ύστερα απο 5 συνεντεύξεις , καφέδες .... μου ειπε αν μείνεις εδω θα σε πάρω, ενας δεν μου εδωσε σαφη απαντηση για να με παρει τηλ μολις προχθές ενώ ηξερε την θεση στην οποια βρίσκομαι... άλλος ότι ειχε δουλειες γι αυτό δεν απαντησε, άλλος ότι μπορει να ειμαι κλέφτης, απατεώνας, ότι μπορει να το εχω σκασει από την φυλακι, ότι τα πτυχεια μου μπορει να είναι ψεύτικα, αλλος μου ειπε κανεις δεν χανεται, αλλος να πας στην Αμερικη, αλλος στο Ντουμπαι... καποιοι μου ειπαν ψέματα για καποια παραθυράκια απο Νεα Ζηλανδια, για κατι φτηνές σχολες, όλα χωρις διευκρινήσεις, κάνεις όμως δεν έδωσε σαφής απάντηση ύστερα απο τις αρχικές διαβεβαιώσεις.
Λιγο οι συγγενεις μου οι οποιοι βολεύονταν απο την κατάσταση καθως τους εκανα δουλειές που δεν μπορούν οι ιδιοι ή βαριουντε, (μαλιστα ενα πρωι τους ακουσα να με βριζουν στο τηλεφωνω σε καποιον), λιγο οτι οι φιλοι τους ηθελαν να μου δειχτούν για το ποσο μεγάλες ειναι οι Επιχ., μου έλεγαν πχ οτι δεν με νιαζει αν θα με παρουν ή οχι εχουν δουλειες πολλες, παντα υπάρχει χωρος για ενα εργατικό καλο παιδι, σε αντιθεση με το οτι οι Ελληνες εχουμε καβαλήσει το καλαμι, ειμαστε τεμπέληδες, απατεώνες, οτι φάγαμε τα λεφτα της Γερμανιας...οτι εδω οι Ελληνες της Αυστραλιας είναι πιο αγαθοί, 2 φορες πιο έλληνες , και οτι ντρέπονται για εμας, οτι πηγαν διακοπές και δεν εκμεταλλευτήκαμε τα λεφτα τους, οτι στην Ταιλανδη εινια καλυτερα γιατι κανουν και σεξ…
οτι μπορειτε να φανταστητε, απλα το άκουγα και κοιταγα να δω μεχρι που φτανει η βλακεία τους.
Μάλιστα με κάποιους που δεν υπήρχε φυσικά το θεμα της δουλειας και αφου ειχαν φτασει σε σημειο να με βριζουν ,μια φορα τσακωθηκα , με αποτελεσμα οι θυμωμένοι συγγενείς μου να με πεταξουν στον δρομο με την δικαιολογία οτι θα φιλοξενήσουν καποιον... τελικα αρχισα να τραβαω και εγω το σχοινι και επεστρεψα μετα απο μια ημερα στο ξενοδοχειο καθως δεν υπηρχε κανενας να φιλοξενήσουν... Ολη τους η ανησυχία τι θα πω στους γονεις μου ειδικα στον πατερα μου που συνδέετε μαζι τους και του εχουν και υποχρεωση.
Οποτε τους ελεγα οτι δεν γινετε τιποτα, με εβγαζαν τρελο οτι δεν ξερω τι λεω και οτι ολα εινια εντάξει μαλιστα μου ειπαν ότι δεν συνεννοούμαστε , ότι ειμαι από άλλο πλανητη κ οτι θα τα πουνε στον πατερα μου, και άλλες χαζες απειλες...
Τελικα η βιζα μου εληξε πηρα εξτενσιον, την τελευτεα ημερα και ενω το ιμιγκρεσιον με επερνε τηλ. περιμένοντας απάντηση από μια δουλεια, και ενα οφφερ απο ενα πανεπιστημιο, με τα λεφτα που μαζεψα συμπληρωμένα με κατι λιγα που ειχα και με κατι που θα μου στειλουν οι γονεις μου κ ο αδερφος μου μαζεψα την πρωτη δοση για να παρω μπριτζινγκ και απο εβδομαδα ελπιζω στουντεντ.
Αφου το κλιμα ειχε γινει ανυπόφορο, τελικα μετακόμισα, σε ενα πραγματικό ερείπιο, οι συγγενείς μου εμφανώς ανακουφισμένοι μου ειπαν γιατι φευγω, μηπως φταινε αυτοι, να μην χαθώ, στην τελευτεα μου επισκεψη 2 μερες αργοτερα, αφου με πηραν τηλ κ μου εκανα παραπονα επηδη κ καλα τους ξεχασα, και επειδη ειχα καποια πράγματα να παρω , τους εκανα μια επισκεψη τους πηγα κ ενα δωρο, και διαπίστωσα οτι το σπιτι ηταν καθαρο, ειχε φαγητο, το ψυγείο γεμάτο καμια σχέση οπως οταν ημουν κ εγω εκει, μολις 2 μερες νωριτερα.
Πλέον ειμαι εξαντλημένος, και τωρα θα πρέπει να κανω σπουδες και εργασια ταυτοχρονα, και να πληρωνω νοίκι κ τα περισσότερα χρηματα μου στο πανεπιστήμιο, έχω μιλήσει σε ενα μαγαζί για δουλεία πωλητή , με παίρνουν ακομα για δουλεια έλληνες που θελουν να με εκμεταλλευτούν , οι συγγενείς μου περιμένουν οτι απο τον νεο μηνα οτι θα παω να δουλεψω γι αυτους στην νεα τους επιχ...
Ειμαι 29 ετων και ηρθα στην Αυστραλία πριν απο 6 μηνες , μετα απο 2 χρονια ανεργιας, με καποιες λιγες οικονομιες που μαζευα για χρόνια, με ενα πτυχίο ΤΕΙ... όρεξη για δουλεια, με διαβεβαιώσεις και πολλες προτάσεις για δουλεία, και ενα μεγάλο σοι να με περίμενε πως και πως.
Το αρχικό μου σχεδιο να βελτιωσω τα αγγλικα μου, και να αποφυγω την student visa καθως την θεωρουσα πεταμένα λεφτα, και τα λεφτα μου ηταν περιορισμενα.
Εφυγα με 3 μήνη τουριστική βιζα. Πρωτος σταθμός η Μελβούρνη , καποιοι γνωστοί μου ειπαν οτι θα με βοηθήσουν εκει οτι θα μου δωσουν δυλεια και θα μου νοικιάσουν με φτηνο ενοικιο σε καποια απο τα σπιτια που εχουν, προτίμησα να προσπαθήσω εκει αν μπορέσω να σταθω μόνος μου να μην γινω βάρος στους συγγενεις μου παροτι μας ηταν υποχρεωμένοι στους γονείς μου τους ειχαμε φιλοξενήσει όλους για μηνες, τους ειχαμε βοηθήσει οικονομικά στο παρελθόν, και τους είχαμε σταθει πολλές φορες οπότε ειχαν χρειαστεί την βοηθεια μας και ηταν αρκετες φορες.
Στην Μελβουρνη λοιπον αφου τρελαθηκα απο τον καιρο δεν χρειαστηκε πολυς καιρος για να καταλαβω, οπως διαπιστασα το σπιτι ηταν δωματιο σε σπιτι που εμεναν και αλλοι εργαζομενοι, κ η τιμη του δεν ηταν προνομιακή. Τα χρηματα ηταν λιγα , 14$/ωρα και δεν εβγαινα, οποτε τους ευχαριστησα και εφυγα για την Αδελαιδα.
Η Αδελαιδα ειναι ενα χωριο που μοιαζει με πόλη , για οσους αναρωτιούνται με ήσυχη ζωη, προσωπικά δεν μου αρεσει καθόλου υποδοχή μου ηταν μεγάλη, ομολογώ οτι με συγκίνησαν , θα σε βοηθήσουμε , με γνώρισαν στους φιλους τους, χάρες, πανυγηρια, έπιασα 3 μαυρες δουλειες παρτ τιμε σε ενα εστιατόριο για 12$, φόρτωνα βαρια εμπορεύματα για 20$ , και φόρτωνα αγροτικα για 10$/ωρα και ετσι δούλευα σχεδον ολη την εβδομαδα. Παράλληλα δουλευα "βοηθούσα" τους συγγενεις μου στην επιχειρηση τους πολλες ωρες, δουλεψα με συγγενεις μου σε κατι εκτακτες δουλειές που παρουσιαστηκαν με άγνωστο μισθο για κατι εβδομαδες, (τους εμπιστευτικά κ τελικα πηρα 350$ παρόλο που αυτοί πηραν χιλιαδες δολαρια και ολη την δουλεια την έβγαλα εγω, «αλλα παλι καλυτερα από την Ελλαδα») παραληλα στο σπιτι αξίωναν δουλειές να καθαρίζω να μαγειρεύω χωρις να ψωνίζουν μάλιστα, , ευτηχως δεν ειχα χρονο γιατι οποτε επέστρεφα κάποιος αλλος ηθελε κάποια βοηθεια... οποτε το σπιτι βρώμιζε και αυτοι έτρωγαν εξω, οταν ειμασταν ολοι μαζι εξω , περίμεναν απο εμενα να τους κεράσω... το φαγητό και η ζωη στην Αυσταλια ειναι πανάκριβα οπότε την εβγαζα με κονσέρβες και γλυκά απο τις προσφορές στα σουπερ μαρκετ και μαζευα λεφτα.
Παραληλα μου εκανα επίδειξη ή καλυτερα με αρρώστησαν για το ποσα πολλα λεφτα βγαζουν, ποσο πλουσιοι ειναι, (οπως και ολοι οι φιλοι τους που έπαιζαν ποιος θα κερδίσει το παιχνίδι του εντυπωσιασμού με τον καθενα τους να θάβει τον αλλον οποτε έβρισκε την ευκαιρία) παράλληλα ειπαν σε ολους οτι με "πήραν στην Αυστραλια", ακόμα και στους πιο ξεχασμένους και μακρινούς μας συγγενείς απο το χωριό, ενώ ολοι οι φιλοι τους ηθελαν θεληματα, με το προσχημα ότι οι συγγενεις μου τους εχουν υποχρεωση , εκανα πολλα και από αυτα. Εκανα υπομονή γιατι περίμενα απάντηση απο κάποιους φίλους τους οι οποιοι με γνώρισαν με πηγαν στις δουλειές τους μου,περασα συνεντεύξεις απο τους μανατζερ τους, τους συγγενεις τους.. και με διαβεβαιωναν οτι θα κανω καριερα μαζι τους, ακομα οτι θα γινω το δεξι τους χερι , ή οτι θα βοηθησω τα παιδια τους να συνεχισουν τις δουλειες τους όταν αυτοι πεθανουν, και οτι αλλα απιστευτα μπορειτε να φανταστείτε.
Ο καιρος περνούσε το εισιτήριο πλησιαζε , αλλα τίποτα δεν γινοταν, με κάποιον απο αυτούς που μουν προτειναν δουλεια τσακωθήκαν οι συγγεεις μου , ενας αλλος δεν απάντησε ποτε, ενας άλλος ενω τελείωνε η βίζα μου μου είπε εγω δεν κάνω βιαστικές μπίζνες, ενας αλλος ύστερα απο 5 συνεντεύξεις , καφέδες .... μου ειπε αν μείνεις εδω θα σε πάρω, ενας δεν μου εδωσε σαφη απαντηση για να με παρει τηλ μολις προχθές ενώ ηξερε την θεση στην οποια βρίσκομαι... άλλος ότι ειχε δουλειες γι αυτό δεν απαντησε, άλλος ότι μπορει να ειμαι κλέφτης, απατεώνας, ότι μπορει να το εχω σκασει από την φυλακι, ότι τα πτυχεια μου μπορει να είναι ψεύτικα, αλλος μου ειπε κανεις δεν χανεται, αλλος να πας στην Αμερικη, αλλος στο Ντουμπαι... καποιοι μου ειπαν ψέματα για καποια παραθυράκια απο Νεα Ζηλανδια, για κατι φτηνές σχολες, όλα χωρις διευκρινήσεις, κάνεις όμως δεν έδωσε σαφής απάντηση ύστερα απο τις αρχικές διαβεβαιώσεις.
Λιγο οι συγγενεις μου οι οποιοι βολεύονταν απο την κατάσταση καθως τους εκανα δουλειές που δεν μπορούν οι ιδιοι ή βαριουντε, (μαλιστα ενα πρωι τους ακουσα να με βριζουν στο τηλεφωνω σε καποιον), λιγο οτι οι φιλοι τους ηθελαν να μου δειχτούν για το ποσο μεγάλες ειναι οι Επιχ., μου έλεγαν πχ οτι δεν με νιαζει αν θα με παρουν ή οχι εχουν δουλειες πολλες, παντα υπάρχει χωρος για ενα εργατικό καλο παιδι, σε αντιθεση με το οτι οι Ελληνες εχουμε καβαλήσει το καλαμι, ειμαστε τεμπέληδες, απατεώνες, οτι φάγαμε τα λεφτα της Γερμανιας...οτι εδω οι Ελληνες της Αυστραλιας είναι πιο αγαθοί, 2 φορες πιο έλληνες , και οτι ντρέπονται για εμας, οτι πηγαν διακοπές και δεν εκμεταλλευτήκαμε τα λεφτα τους, οτι στην Ταιλανδη εινια καλυτερα γιατι κανουν και σεξ…
οτι μπορειτε να φανταστητε, απλα το άκουγα και κοιταγα να δω μεχρι που φτανει η βλακεία τους.
Μάλιστα με κάποιους που δεν υπήρχε φυσικά το θεμα της δουλειας και αφου ειχαν φτασει σε σημειο να με βριζουν ,μια φορα τσακωθηκα , με αποτελεσμα οι θυμωμένοι συγγενείς μου να με πεταξουν στον δρομο με την δικαιολογία οτι θα φιλοξενήσουν καποιον... τελικα αρχισα να τραβαω και εγω το σχοινι και επεστρεψα μετα απο μια ημερα στο ξενοδοχειο καθως δεν υπηρχε κανενας να φιλοξενήσουν... Ολη τους η ανησυχία τι θα πω στους γονεις μου ειδικα στον πατερα μου που συνδέετε μαζι τους και του εχουν και υποχρεωση.
Οποτε τους ελεγα οτι δεν γινετε τιποτα, με εβγαζαν τρελο οτι δεν ξερω τι λεω και οτι ολα εινια εντάξει μαλιστα μου ειπαν ότι δεν συνεννοούμαστε , ότι ειμαι από άλλο πλανητη κ οτι θα τα πουνε στον πατερα μου, και άλλες χαζες απειλες...
Τελικα η βιζα μου εληξε πηρα εξτενσιον, την τελευτεα ημερα και ενω το ιμιγκρεσιον με επερνε τηλ. περιμένοντας απάντηση από μια δουλεια, και ενα οφφερ απο ενα πανεπιστημιο, με τα λεφτα που μαζεψα συμπληρωμένα με κατι λιγα που ειχα και με κατι που θα μου στειλουν οι γονεις μου κ ο αδερφος μου μαζεψα την πρωτη δοση για να παρω μπριτζινγκ και απο εβδομαδα ελπιζω στουντεντ.
Αφου το κλιμα ειχε γινει ανυπόφορο, τελικα μετακόμισα, σε ενα πραγματικό ερείπιο, οι συγγενείς μου εμφανώς ανακουφισμένοι μου ειπαν γιατι φευγω, μηπως φταινε αυτοι, να μην χαθώ, στην τελευτεα μου επισκεψη 2 μερες αργοτερα, αφου με πηραν τηλ κ μου εκανα παραπονα επηδη κ καλα τους ξεχασα, και επειδη ειχα καποια πράγματα να παρω , τους εκανα μια επισκεψη τους πηγα κ ενα δωρο, και διαπίστωσα οτι το σπιτι ηταν καθαρο, ειχε φαγητο, το ψυγείο γεμάτο καμια σχέση οπως οταν ημουν κ εγω εκει, μολις 2 μερες νωριτερα.
Πλέον ειμαι εξαντλημένος, και τωρα θα πρέπει να κανω σπουδες και εργασια ταυτοχρονα, και να πληρωνω νοίκι κ τα περισσότερα χρηματα μου στο πανεπιστήμιο, έχω μιλήσει σε ενα μαγαζί για δουλεία πωλητή , με παίρνουν ακομα για δουλεια έλληνες που θελουν να με εκμεταλλευτούν , οι συγγενείς μου περιμένουν οτι απο τον νεο μηνα οτι θα παω να δουλεψω γι αυτους στην νεα τους επιχ...
Comment