Ανταπόκριση - Christodoulos

[Christodoulos]

Docklands (Έτσι για να αλλάζουμε θέμα)

208950_3647923950850_277230200_n.jpg

[Christodoulos]

Το Shrine of Rememberance, βρίσκεται στο Kings Domain στο St Kilda rd στη Μελβούρνη της Αυστραλίας και έχει χτιστεί στη μνήμη των αντρών και γυναικών της Victoria που υπηρέτησαν κατά τον A Παγκόσμιο Πόλεμο. Πλέον αποτελεί μνημείο για όλους τους Αυστραλούς που έχουν πολεμήσει. Είναι το μέρος όπου γίνονται οι ετήσιες εκδηλώσεις, ANZAC Day (25 Απριλίου) και Rememberance Day (11 Νοεμβρίου) και είναι ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία που υπάρχουν στην Αυστραλία. Σχεδιαστές του ήταν οι αρχιτέκτονες Phillip Hudson και James Wardrop, οι οποιοι ήταν και βετεράνοι το A Παγκοσμιου Πολεμου.

Το Shrine είχε μια μεγάλη διάρκεια χτισίματος, η οποια ξεκίνησε το 1918, με την αρχική ιδέα να χτιστεί ένα Βικτοριανό μνημείο. Δημιουργήθηκαν δυο επιτροπές, εκ των οποιων η μια είχε προκηρύξει διαγωνισμό για το σχεδιασμό του μνημείου. Ο νικητής ανακηρύχτηκε το 1922. Ωστόσο, οι αντίθετοι σε αυτή την πρόταση (υπό την αρχηγία του Keith Murdoch και της εφημερίδας The Herald), ανάγκασε τους κυβερνήτες να ξανασκεφτούν τα επί του σχεδίου και προτάθηκαν εναλλακτικές λύσεις, εκ των οποιων η πιο σημαντική ήταν το τετράγωνο του ANZAC το 1926. Σε ανταπόκριση αυτού, ο Στρατηγός Sir John Μonash, χρησιμοποίησε το 1927 το μέρος του Shrine για να κάνει την παρέλαση της ANZAC Day, κάτι που κέρδισε και την υποστήριξη του κυβερνήτη της Victoria αργότερα την ίδια χρονια.

Ο θεμέλιος λίθος στήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1927 και το Shrine εγκαινιάστηκε επίσημα στις 11 Νοεμβρίου του 1934.

71774_1546852945388_55422_n.jpg

[tasosn]

Μπραβο Χριστοδουλε για την ενημερωση.

[Christodoulos]

Παρακαλώ, μπορεί κάποιος από τους moderators να σβήσει από το ακριβώς πιο πάνω post μου, το αρχείο που λέει "συνημμένα thumbnails"? Να μείνει μονο η φωτογραφία από το Shrine! Ευχαριστώ!!

[Christodoulos]

Το 1853 πάρθηκε η απόφαση από τον υποκυβερνήτη Charles La Trobe και τον Justice Redmond Barry, να κατασκευαστεί η βιβλιοθήκη της Victoria. πραγματοποιήθηκε διαγωνισμός για να παρθεί η απόφαση για το ποιος θα είναι ο σχεδιαστής του κτιρίου. Ο ντόπιος αρχιτέκτονας Joseph Reed, που αργότερα σχεδίασε το Δημαρχείο της Μελβούρνης, το κολλεγίο Ormond και το Βασιλικό Εκθεσιακό Κτίριο, κέρδισε το διαγωνισμό.

Στις 3 Ιουλίου του 1854, ο νεοσύστατος Κυβερνήτης Charles Hotham, έθεσε το θεμέλιο λίθο και για τη νέα βιβλιοθήκη, αλλα και για το πανεπιστήμιο της Μελβούρνης. Η βιβλιοθήκη άνοιξε το 1856 με μια συλλογή αποτελούμενη από 3800 βιβλία, τα οποια είχαν επιλεγει από τον Justice Barry, πρόεδρο της διαχείρισης. Ο Augustus Η. Tulk, ο πρώτος βιβλιοθηκάριος, διορίστηκε 3 μήνες μετά το άνοιγμα.

Το πρώτο αναγνωστήριο, ήταν το Αναγνωστήριο της Βασίλισσας (πλέον Queens Hall), το οποιο άνοιξε το 1859. Προσωρινά κτίρια, χτίστηκαν το 1866 για να παραμείνει η αποικιακή έκθεση σε λειτουργία υπό τη βιβλιοθήκη μέχρι το 1909, όπου και άρχισαν νέες εργασίες για τη δημιουργία νέας πτέρυγας που θα σηματοδοτούσε τους εορτασμούς της. Το νέο κτηριό ήταν ορόσημο: Ένα τρουλοειδες αναγνωστήριο, που άνοιξε το 1913 και σχεδιάστηκε από τον Norman G. Peebles.

Τα σχέδια για την αρχική πτέρυγα κλιμακώθηκαν, λόγο έλλειψης χρημάτων αλλα και επειδή θέλησαν την πτέρυγα να φιλοξενήσει ένα νέο μουσείο που δημιουργούνταν κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου εε ένα λιτό ριγέ κλασσικο στυλ.

Οι αρχικοί φεγγίτες του αναγνωστηρίου τρούλου, τροποποιήθηκαν και καλύφθηκαν με φύλλα χαλκού το 1959 λόγο διαρροής νερού.

Το συγκρότημα της βιβλιοθήκης στέγασε επίσης την Πινακοθήκη και το Μουσείο της Πολιτείας, μέχρι που η Εθνική Πινακοθήκη της Victoria μετακόμισε στο StKilda rd στα τέλη του 1960 και το σημερινό μουσείο της Μελβούρνης χτίστηκε στους κήπους του Carlton τη δεκαετία του 1990.

Η βιβλιοθήκη υπέστη σημαντικές ανακαινίσεις μεταξύ του 1990 και του 2004, οι οποιες σχεδιάστηκαν από τους αρχιτέκτονες Ancher Mortlock & Woolley. Το έργο κόστισε περίπου 200 εκατομμύρια δολάρια. Η αίθουσα ανάγνωσης έκλεισε το 1999 για να γίνει ανακαίνιση, κατά την οποία το φυσικό φως επεστράφη. Μετονομάστηκε αναγνωστήριο La Trobe και ξανάνοιξε το 2003.

Η ανάπλαση περιλάμβανε την κατασκευή ενός αριθμού των εκθεσιακών χώρων που χρησιμοποιούνται για να στεγάσει τις μόνιμες εκθέσεις "Ο καθρέφτης του κόσμου: Βιβλία και ιδέες" και "Το μεταβαλλόμενο πρόσωπο της Βικτώρια," καθώς και μια οθόνη από τη Συλλογή Φωτογραφιών στο Cowen Gallery. Ως αποτέλεσμα της ανάπλασης, η Κρατική Βιβλιοθήκη της Βικτώρια, μπορεί πλέον να θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες εκθεσιακές βιβλιοθήκες στον κόσμο.

Τον Φεβρουάριο του 2010, η νότια πτέρυγα της βιβλιοθήκης στη Little Lonsdale St, άνοιξε εκ νέου ως Wheeler Centre, τμήμα της πόλης της Μελβούρνης ως πρωτοβουλία λογοτεχνίας

Η εξωτερική όψη της βιβλιοθήκης από την οδό Swanston.
61917_1517733377417_4561456_n.jpg

Τμήμα από την παλιά βιβλιοθήκη που κοσμεί το πεζοδρόμιο μπροστά από τη βιβλιοθήκη.
61917_1517733337416_3370431_n.jpg

Το άγαλμα του Αγίου Γεωργίου.
61917_1517733417418_7979073_n.jpg

Το άγαλμα της Ιωάννας της Λωραίνης.
61917_1517733457419_4146162_n.jpg

[tasosn]

Μπράβο Χριστοδουλε, συνέχισε την καλή δουλειά που ξεκίνησες. Όσο περισσότερη γνώση μεταδώσεις σε όλους μας τόσο πιο εύκολα θα εγκλιματιστούμε στη νέα μας πατρίδα.

[Christodoulos]

Μπράβο Χριστοδουλε, συνέχισε την καλή δουλειά που ξεκίνησες. Όσο περισσότερη γνώση μεταδώσεις σε όλους μας τόσο πιο εύκολα θα εγκλιματιστούμε στη νέα μας πατρίδα.

Όχι ότι με το να αναφέρω πληροφορίες και φωτογραφίες σχετικά με τα διαφορα μνημεία και κτίρια της Μελβούρνης βοηθάω την κατάσταση, αλλα τουλάχιστον παίρνει κανεις μια ιδέα περί του τι μπορεί να δει όταν έρθει εδώ! Πιο χρήσιμες πληροφορίες μπορεί να είναι αυτές στο άλλο topic σχετικά με την οδήγηση στην Αυστραλία (Victoria). Εδώ μπορείς να πεις ότι είναι κάτι το τουριστικό! Ευχαριστώ πολύ πάντως!!!

[Christodoulos]

Η κατασκευή του πρώτου Γενικού Ταχυδρομείου της Μελβούρνης κηρύχθηκε στις 13 Απρίλη 1837, λίγο μετά την ονομασία της Μελβούρνης και ολοκληρώθηκε το 1852.

Το 1859 ένας διαγωνισμός σχεδιασμού διεξήχθη για ένα νέο κτίριο, αλλά, αντί να επιλεγει ο νικητής για το σχεδιασμό, η κυβέρνηση επέλεξε το δεύτερο νικητή του διαγωνισμού για να σχεδιάσει το νέο κτίριο, τον αρχιτέκτονα A.E. Johnson. Οι εργασίες για το χτίσιμο συνεχίστηκαν μέχρι το 1867, όπου και κατά το τέλος της χρονιας είχε εγερθεί ένα διώροφο κτίριο. Το 1887, προστέθηκαν ένας τρίτος όροφος και ο πύργος του ρολογιού στην κορυφή του κτιρίου. Το 1919, ο αρχιτέκτονας Walter Burley Griffin σχεδίασε την αναδιαμόρφωση της αίθουσας διαλογής, σε δημόσια αίθουσα αλλα ο σχεδιασμός του αργότερα αλλάχθηκε από τον αρχιτέκτονα John Smith Murdoch του Τμήματος Εργασιών της Κοινοπολιτείας. Στα χρόνια που ακολούθησαν το κτίριο σε στιλ νεο-αναγεννησιακό έγινε μια μεγάλη επιτυχία και ορόσημο της πόλης. Υπήρξαν προτάσεις για διαφορες αλλαγές και προσθέσεις στο κτίριο. Ωστόσο, οι περισσότερες από αυτές απορρίφθηκαν.

Τον Σεπτέμβριο του 2001 μια πυρκαγιά προκάλεσε σοβαρές ζημιές στο εσωτερικό του κτιρίου. Ωστόσο, από τότε το κτήριο έχει αποκατασταθεί, εν μέρει με την αρχική εμφάνιση και αίσθηση. Η οροφή ανακαινίστηκε και επιλέχτηκε ένα πιο ανοιχτό χρώμα. O πιο σύγχρονος σχεδιασμός έχει την αίσθηση του φωτός και του χώρου που δεν ήταν παρόντες στον προηγούμενο σχεδιασμό. Υπάρχουν καφέ στην εξωτερική κιονοστοιχία, ενώ μπουτίκ γεμίζουν τις τρεις ορόφους του κτιρίου. Το κτίριο αποτελεί πλέον την κυρια στοά, που συνδέει την οδό Bourke με την οδό Lt Bourke. Με λίγα λόγια είναι ένα μικρό εμπορικό κέντρο. Τιμητικά συνεχίζει να λέγεται GPO (General Post Office).


248990_1881983323438_6830137_n.jpg

65736_1618377733463_4305163_n.jpg

64315_1529486951249_5232186_n.jpg

165235_1618377613460_6894313_n.jpg

[Christodoulos]

Όταν ήρθα στην Αυστραλία πριν από περίπου 3,5 χρονια, όλα μου φαινόταν βουνό! Επειδή το μυαλο μου πάει πάντα στο τι θα γίνει στο μέλλον και πως μπορώ να το εξασφαλίσω όσο γίνεται καλύτερα, το μονο που σκεφτομουν, ήταν πως που και ποτε θα μπορέσω να βρω μια δουλειά! Στο μυαλό μου έπαιζαν διαφορα σενάρια επίσης, για το αν θα εμενα τελικά στην Αυστραλία! Θα μου δώσουν visa μετά το γάμο η θα μου πούνε να πάω σπίτι μου για κάποιο χρονικό διάστημα? Άκουγα πολλά και διαφορα σενάρια (όχι και τόσο καλά) από αρκετά άτομα.

Μερικές φορες ηρεμούσα πάλι κάνοντας καμια βόλτα στο κέντρο και τα περίχωρα του. Όπως πολλοί έχετε δει έχει πολλά μέρη που μπορείς να πας και να περάσεις την ώρα σου. Φυσικά ο μονος τρόπος μετακίνησης μου ήταν η αστική συγκοινωνία και... τα πόδια μου! Μου είχε φανεί παράξενο στην αρχή, μιας και ποτε δεν είχα μείνει από "ρόδα"! Poses φορες είχα σκεφτεί: "αχ και να μπορούσα να είχα το scooter μου εδώ!!!" Εκτιμάς τελικά κάποια πράγματα όταν τα χάσεις!

Ακόμα και όταν με έπαιρνε κάποιος γνωστός (η και μη) στο τηλέφωνο, αγχωνόμουν, μιας και τα Αγγλικά μου δεν ήταν και τόσο καλά. Ειδικά όταν προσπαθούσα να καταλάβω τι μου λέγανε στο τηλέφωνο.... μυρωδιά δεν έπαιρνα! Θυμάμαι τις ατέλειωτες ώρες στο περπατά από εδώ και από εκεί. Ένα καλο είχε αυτό μονο: Έμαθα μερικά στενά! Κατά τα αλλα σκέφτομαι το περπάτημα και τα ματια μου ρίχνουν βλέμματα στον καναπέ με τη μια!

Κοιτώντας πίσω όταν πρωτοήρθα λοιπόν και συγκρίνοντας το με το σήμερα, βλέπω πως άλλαξαν αρκετά πράγματα. Σιγουρα είμαι σε πολύ καλύτερη μοίρα και έχω ένα αυτοκίνητο να πάω εκεί που θέλω. Στο τραίνο μπαίνω μια φορα το χρόνο. Όχι επειδή το πεθύμησα... (Τα πόδια μου ξεκουράζονται ακόμα στον καναπέ!) Μπορώ να βρω αυτά που θέλω, όταν μου λείπει κάτι για το σπίτι. Επίσης μπορώ να πάω όπου θέλω πλέον χωρίς να ζορίζομαι για το πως και ποτε! Έχω μερικούς καλους φίλους να βγω για έναν καφέ οποτε το επιτρέπουν οι συνθήκες! Έχω κατασταλάξει σε ποια μέρη θα πηγαίνω για φαγητό όταν βγω έξω. Αλλα πιο πολύ από όλα αυτά, μου φαίνεται ότι άλλαξα εγώ!

Αν και ήρθα στα 39 μου εδώ, πιστεύοντας ότι δεν υπάρχει κάτι να αλλάξει στο χαρακτήρα μου, είδα, προς έκλπηξη μου, ότι τελικά έγινε! Μου έχει φύγει η κακια! Όταν για παράδειγμα βλέπω κάποιον να συμπεριφέρεται σε κάποιον άλλον άσχημα, σκέφτομαι με λύπη για αυτό το άτομο! Τι έχει τραβήξει σήμερα και αυτός για να συμπεριφέρεται έτσι σε άλλους? Πριν, θα σκεφτόμουνα τελείως αρνητικά και εχθρικά! Θα με έπνιγε το δίκιο όταν έβλεπα αδικία. Θα το έπαιρνα προσωπικά! Αλλα τώρα... απλώς λυπάμαι το άτομο με τέτοια συμπεριφορά. Ακούω πολλές φορες εξυπνάδες από άτομα έναντι άλλων. Θα με ενοχλούσε μερικά χρονια πριν. Τώρα... ούτε σφυγμό ανεβάζω! Δεν ξέρω αν είναι της ηλικίας.

Πιστεύω ότι είναι επειδή ζούσα σε μια μικρή πόλη στην Ελλάδα και επηρεαζόμουν από τις καταστάσεις. Τώρα ζω σε μια πόλη με 4,5 εκατομμύρια κατοικους και οι καταστάσεις είναι τελείως διαφορετικές! Δεν πολυνοιάζεται ο ένας για το τι κάνει ο άλλος. Και με μαγιό να βγείς να περπατάς έξω στο δρόμο πρωί ξημερώματα... δε νομίζω να τραβήξεις το βλέμμα κανενός! Θυμάμαι στην αρχή ποσο παράξενο μου φαινόταν όταν έβλεπα τις γυναίκες ντυμένες με ένα ωραίο φόρεμα και στο τέλος μου κοπάναγε η άλλη ένα πλαστό λουλούδι στο κεφάλι της. Μιλάμε για ΤΟ λουλούδι! Το κεφάλι της ήταν μικρότερο με αποτέλεσμα το λουλούδι να κάνει βόλτες σε κάθε της βήμα! Το είχε να πηγαίνει μια από εδώ και μια από εκεί, σα να ήταν το φακιόλι της Βασιλειάδου σε παλιά καλή Ελληνική ταινία! Μερικές φορες μάλιστα είχα πιάσει τον εαυτό μου να κρυφογελάει! Πάλι καλά που δε με είδε κανεις! Ρεζίλι θα γινόμουν!

Τώρα τέτοιες και άλλες παρόμοιες καταστάσεις δε μου προξενούν κανένα μα κανένα εντυπωσιασμό. Αυτό πάλι με τα tatoo μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση. Δεν μπορούσα να βρω άνθρωπο (άντρα η γυναικα) που να ΜΗΝ έχει κάνει! Πλέον είναι καθημερινό κομμάτι της ζωής μου. Όχι.. δεν έκανα βεβαια, αλλα έχω συναδέλφους στη δουλειά, φίλους, γνωστούς, ημι-γνωστούς και γενικά το 50% που συναντώ έχει tatoo. Δε μου κάνει κλικ πλέον!

Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι νιώθω ότι έχω ηρεμήσει! Είναι από τις πρώτες φορες πλέον στη ζωή μου, που κοιτάω αποκλειστικά τη δουλειά μου, χωρίς να έχω την παραμικρή έγνοια για το τι γίνεται γύρω μου. Για τους ανθρώπους εννοώ! Για τα γεγονότα γύρω μου ακόμα έχω αυτό το ενδιαφέρον και με αφορά πολύ. Ίσως καμια φορα, το γεγονός ότι σκέφτομαι παρα πολύ, τελικά να μην είναι και τόσο καλο! "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι" είχε πει ο Χριστός. Και μάλλον είχε δίκιο. Αλλα έλα που δεν μπορώ! Πάντα σκέφτομαι ποιο θα είναι το επόμενο βήμα μου, πως θα κινηθω, τι θα κάνω αν κάτι δεν πάει καλά και πως μπορώ να εξασφαλίσω ότι το καλύτερο για μένα και τους δικούς μου.

Πολλά έγραψα και το τράβηξα πολύ! Πήγα από το ένα θέμα στο άλλο! Σκέψεις όμως είναι και έρχονται φιλε μου. Τι να τις κανεις? Να τις δέσεις? Αν όλοι σταματούσαν τις σκέψεις τους, μπορεί να μην ήμασταν εδώ που είμαστε σήμερα.

Μπορεί και όχι.... δεν ξέρω... μπερδεύτηκα! Τα λέμε άλλη φορα!

[sotiris1]

Πολύ ωραία τα κείμενα σου σε ευχαριστούμε για την μεταφορά των εμπειριών σου!

[Christodoulos]

Πολύ ωραία τα κείμενα σου σε ευχαριστούμε για την μεταφορά των εμπειριών σου!

Να είσαι καλά φιλε μου.

[egigo]

Τί να πω Φίλε Χριστόδουλε μόλις δω κειμενο σου τρέχω αμέσως να το διαβάσω,
παρόλο που ειμαι και εγω εδω κανα 2 μηνες.
Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα πάλι απο κοντά πάντα κερδίζει κάποιος μιλώντας μαζί σου!!
Νασαι καλά σε οτι και αν κάνεις.
Βαγγελης

[Christodoulos]

Τί να πω Φίλε Χριστόδουλε μόλις δω κειμενο σου τρέχω αμέσως να το διαβάσω,
παρόλο που ειμαι και εγω εδω κανα 2 μηνες.
Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα πάλι απο κοντά πάντα κερδίζει κάποιος μιλώντας μαζί σου!!
Νασαι καλά σε οτι και αν κάνεις.
Βαγγελης

Να είσαι καλά Βαγγέλη. Θα τα πούμε πάλι σύντομα μόλις τελειώσω με κάποια πραγματάκια στη δουλειά

[Christodoulos]

Πήγαμε μια βόλτα στην Tasmania πριν από ένα μηνα περίπου. Παρόλο που δεν είδαμε ούτε έναν διάολο, είδαμε πολλά όμορφα μέρη τα οποια θα ήθελα να σας δείξω στις παρακάτω φωτογραφίες!
1017423_10202264813835889_6314799348205019126_n.jpg

Η γέφυρα του Richmond, είναι η παλιότερη εν ενέργεια γέφυρα της Αυστραλίας.
1072210_10202264176019944_8205955451960909955_o.jpg

Οι φυλακες των πρώτων καταδικων της Αυστραλίας στο Port Arthur.
10154268_10202264657871990_7739566889657888549_n.jpg

[sotiris1]

Παρόλο που δεν είδαμε ούτε έναν διάολο,

Είναι στα δάση?

Ωραίες φωτογραφίες!