Ανοίγω νέο θέμα μπας και "ξορκίσω το κακό" που έγινε στο πρώτο νήμα. Μπας και κάνουμε μια νέα αρχή χωρίς κόντρες και διαπλοκές. Και θα παρακαλούσα να κρατήσουμε ένα καλό επίπεδο. Δε ξέρω τι έγινε στο προηγούμενο κι ουτε θέλω να μαθω, ας τα ξεχάσουμε όλα κι ας κάνουμε μια νέα αρχή. Όλοι έναν κοινό σκοπό έχουμε, καλώς ή κακώς. Τη μετανάστευση. Αλλος Γερμανία, αλλος Σουηδία Αυστραλία κλπ. Όλοι τραβάζε διαφορα ζόρια, αλλιώς δε θα φτάναμε στο σημείο της μετανάστευσης. Δε ξυπνήσαμε μια μέρα και είπαμε "ωχ βαριεμαι βρε αδερφε, δε τραβάω μια μετανάστευση έτσι για αλλαγή;".
Ας ξεκινήσω εγώ λοιπόν, κι όποιος θέλει ακολουθεί.
Με λένε Αφροδίτη, και θέλω να πάω Νορβηγία για δουλειά. Α΄πό πέρσυ εξετάζω το θέμα του εξωτερικού. Βασικά είχα ξεκινήσει για Αγγλία μιας και γνωρίζω καλά τη γλώσσα. Αλλά έλα που είμαι δραστήριο άτομο και λατρεύω 2 αθλήματα, το windsurfing και το snowboard?Χωρίς αυτά δεν μπορώ, είναι τρόπος ζωής. Στέρησε τα μου και θα πεθάνω. Αγγλία χάλια βροχερό καιρο, τα γνωστά. Βουνα δεν έχει, για snowboard εννοώ, έχει όμως θαλασσα και λίμνες. Θάλασσα ε;;;Χμμμ, αυτό τον βουρκο ενας Έλληνας δε μπορεί να το θεωρήσει θάλασσα. Ασε που ειναι κρυο το νερό. Βουνά;;; Λοφους θα ελεγα. Οκ Ξεχνάμε Αγγλια, δε παμε Σκωτία;Χιόνι εχει σίγουρα. Το λέω σε έναν φίλο και μου λέει "Τρελάθηκες; Κάτι λόφους έχει, κι όσο για τα αγγλικά; Θα πρεπει να κανεις ιδιαιτερα μαθηματα στα σκωτσέζικα. Δε θα καταλαβαίνεις γρι. Αν θες κατι τετοιο γιατι δεν πας Νορβηγία; Ιδιο κλίμα με Σκωτία, καλύτερα βουνά και οτι πρεπει για χιονοδρομίες. Και δε θα παθεις και καταθληψη." Και αρχίσαν οι ερωτήσεις. Δε θα παγώσω? Δε θα με φανε οι αρκουδες; Και η γλώσσα;
Άρχισα να το ψάχνω στο ιντερνετ, διαβασα διαφορα blogs ανθρώπων που μεταναστευσαν Νορβηγία ακόμα κι απο Αυστραλια, ναι καλά ακούσατε, και λέω γιατί όχι; Η Νορβηγική φύση είναι απίθανη, οι άνθρωποι είναι δραστήριοι. Ολο και κάτι κάνουν (σκι ορειβασία ποδηλατο κλπ). Ότι ακριβως θέλω. Ο τρόπος ζωής που θέλω.
Είδα ότι στον τομέα μου (οδοντίατρος είμαι) υπάρχει μια ζήτηση. Μικρή μεν αλλά υπάρχει. Πιο πολύ βεβαια ζητάνε στον δημόσιο τομέα αλλά που και που σκάνε και μερικές αγγελίες για ιδιωτικές κλινικές. Εμαθα κι οτι για να δουλεψω εκει επρεπε να πάρω την Norwegian authorisation του πτυχίου μου, οποτε συγγεντρωσα τα χαρτιά που χρειάζεται και τα έστειλα (μαζι και τα λεφτα που μου ζητήσανε). Η διαδικασία της αναγνωρισης ειναι 2-3 μηνες λένε. Εμενα χρειάστηκε 2.
Εν το μεταξυ εγώ ολο και έστελνα βιογραφικά. Απο περσυ το Νοέμβριο μεχρι σημερα πρεπει να εχω στηλει ισα με 500, μπορεί και 1000. Οποτε βλέπω καινούρια αγγελια να σκαει στο nav.no στέλνω. Ακομα και στο finn.no κυκλοφορουν μερικές. Παντού. Δεν απαντανε όλοι. Αν κραταγα στατιστικά θα μπορούσα να κατηγοριοποιησω τις απαντησεις τους. Όσοι απαντάνε λενε:
α)Η θέση έκλεισε απο αλλον υποψήφιο. καλη τυχη στη συνέχεια (Ναι, μου είναι και ευγενικοι.Χρυσωνουν το χάπι)
β) Για να εργαστεις στη κλινική μας πρεπει να ξέρεις άπταιστα τη Νορβηγική γλώσσα (γραπτό και προφορικό λογο). Αυτή η απάντηση μου έχει δώσει στα νεύρα. Σε εναν του τα έψαλα κι όλας. Του τα ειπα χύμα. Τι άπταιστα και πρασινα αλογα μου λες; Για να μιλήσει καποιος μια ξενη γλώσσα απταιστα θέλει 1-3 χρόνια και να ζει στη χώρα που την ομιλούνε. Του ειπα κι αλλα οποτε ο τυπος μου είπε "Οκ εχεις δίκιο, μπορείς να κανεις την αιτηση όπως όλοι οι αλλοι και θα σου πουμε την απόφαση μας" Κοινως θα μου την απορρίπτανε, οπότε και δεν την έστειλα.
Η διαδικασία αυτή είναι ακρως απογοητευτική. Ειδικά όταν δε σε απορριπτουν για έλλειψη προσόντων, αλλα για έλλειψη γλώσσας. Είναι να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Απ' την αλλη λογικό είναι να θέλουν τη γλώσσα μιας και πρεπει να συνεννοηθεις με ασθενεις και να τους εξηγήσει θεραπεια και όλα τα συναφή, αλλά οκ βρε παιδια, μη με απορρίπτεται έτσι θα τη μάθω τη ριμάδω-γλώσσα στείλτε με και στο σχολείο του δήμου να κάνω εντατικά μαθήματα. Κουτσα στραβα θα τη μάθω. Και οι νορβηγοι δοξα τω Θεώ αγγλικά ξέρουν. Μπορούν και με αγγλικά.
Υπήρχαν φορές που ήθελα να τα παρατήσω. Τι διάολο θέλω να παω Νορβηγία; Κρυο σκοταδι κλπ Αρχιζαν να φαίνονται τα αρνητικά κι αρχισα να ειμαι απαισιόδοξη. Αλλά είμαι και πεισματάρα. Συνέχισα να στέλνω βιογραφικά. όχι, θα πάω ο κόσμος να χαλάσει.
Ευτυχώς δεν ήταν ολες οι απαντήσεις αρνητικές. Υπάρχει φως στο τούνελ. Κι αυτο με κράτησε ωστε να συνεχίσω.
1)Πρωτη θετική απαντηση από Μo i rana. Κάπου βορεια. Πολυ βόρεια. Με όλα τα αρνητικά της Νορβηγίας. Πολύ κρύο, καθόλου ήλιο. Νυχτωνει πιο γρήγορα σε σχεση με το νότο. Δεν ξέρω αν θα αντέξω τη ζωή εκει. Ειπαμε κρυο και χιόνι, αλλά όχι κι έτσι. Ο ανθρωπος βεβαια με περίμενε υπομονετικα μέχρι να βγει η αναγνώριση μου (κι ισως κι ακόμα να περιμένει) αλλά εγω το είχα σαν τη τελευταία λύση αν δε βρω τιποτα καλύτερο. ασε που δεν τον εμπιστευομαι και ως επαγγελματία. Στο τηλέφωνο αλλα μου είχε υποσχεθεί στην πρωτη συνομιλια μας και όταν ξαναεφτασε η κουβεντα στα μπικικίνια το ποσο ήταν άλλο. Κι οταν διαμαρτηρηθηκα, μου ειπε τοσα μπορω να δωσω δε μπορω να ρισκάρω χρεοκοπία. Μου φαινεται αναξιόπιστος ο τύπος και δεν τον εμπιστεύομαι. Και μου έσκασε και το μυστικο οτι δεν του αρεσει να δουλευει με Νορβηγους (Σουηδος ειναι) γιατι τους θεωρει τεμπελιδες και στη δουλεψει του έχει ξένους (Πολωνια, Σομαλια κλπ) Αυτο κι αν με υποψίασε αρνητικά.
2) Δευτερη αγγελία που μου απαντησαν ήταν απο lærdal. Eνα χωριουδάκι. Ομολογω πως το ιατρειο ήταν πολύ συχρονο, ενταξεικαι η περιοχή όμορφη ήταν αν και χωριό. Ο τύπος αποδείχτηκε περιπτωσάρα. Εκει που ήμασταν έτοιμοι να συμφωνίσουμε (και ο μισθος πολυ καλος ηταν|) ξαφνικά τον τσιμπησε μυγα τσε τσε, δεν ξέρω, και μου είπε δε μπορω να σε προσλαβω γιατι δεν ξέρεις τη γλώσσα. Και μάλιστα το έκανε και χειρότερο το θέμα λέγοντας μου "You are my last choise". Αν τον είχα δίπλα μου θα τον βάραγα. Με κοροιδεύει;;;;; Απ' την αρχή ήξερε οτι δεν ξέρω τη γλώσσα, τι μου τσαμπουνας για μισθους, ποσοστα κλπ?Μεχρι και αμάξι φθηνο θα μου έβρισκε, πριν αποφασισει πως ημουν η τελευταία του επιλογή. Ηταν σα να μου επαιρνε τη μπουκια απο το στόμα. Απ' όλους ήταν ο μόνος που με εκνεύρισε περισσότερο.
Βεβαια κάθε εμπόδιο για καλό λένε. Αργότερα έμαθα πως η περιοχή αυτη είναι πνιγμένη στην ομίχλη ακόμα και τα ελικόπτερα του νορβηγικοπυ ΕΚΑΒ δυσκολεύονται να πάρουν τους ασθενεις από εκει. Την καταθλιψη θα την είχα στο τσεπάκι. Ευτυχως γλιτωσα. Μαλάκας ξεμαλάκας ο τύπος, χάρη μου έκανε.
Απο το Νοέμβριο είχε φτάσει καλοκαίρι κι ακόμη δουλεια δεν είχα βρει. Μονο τον τυπο απο τα βόρεια. η απογοήτευση βάραγε κόκκινο. Είπα να ριξω και λιγο νερό στο κρασί μου. Ας μη ψαχνω μονο για οδοντίατρος ας γίνω και βοηθός οδοντιατρου εστω για αρχη μεχρι να μαθω τη γλώσσα. Και μετα θα εχω κι άλλο ενα προσον στο ενεργητικό μου (αν και οι Νορβηγοι το μόνο προσον που ψαχνουν ειναι να ξερεις τη γλώσσα). Εστειλα και για βοηθος λοιπον. Μου απαντησε μια ορθοδοντικος. Μου είπε ότι ήταν προθυμη να με βοηθήσει. Η τυπισα ομως ήταν σωστη. Μου είπε "Κοιτα εγω ψαχνω κατι το μόνιμο και δε θελω αυτος που θα προσλαβω να μου φυγει στον ενα χρονο. Εσυ εισαι overqualified (πολυ μου άρεσε αυτη η λέξη) θα βαρεθεις εδω. Για πόσο θα αντεξεις να μου κολλάς σιδεράκια; Ορθοδοντική δεν επιτρέπεται να ασκήσεις." Είχε δικιο. Οπότε πάει και η διέξοδος της βοηθού...
3)Το μονο σίγουρο που είχα ήταν τον βορρά. Δεν τον θέλω δεν τον θελω αυτον έχω. Ο μονος που δεν τον ενοχλει το οτι δεν ξερω τη γλώσσα κι οτι θα τη μάθω στην πορεία. Ας παει και το παλιαμπελο ας του τηλεφωνησω. Μου είπε οτι φυσικα και με θελει αλλά για τον Οκτωμβριο γιατι θέλει να εκπαιδεύσει ένα Αιγυπτιο οδοντίατρο πρώτα
Οκ Οκτώμβριο λοιπον. Ας κανω διακοπές στην Ελλαδα και που ξέρεις τι αλλο μπορει να βρεθει μεχρι τότε....
Τέλη Αυγούστου μου στελνει εμαιλ και μου λεει μπορείς να έρθεις συντομότερα; Και τωρα αν γίνεται; Παθαίνω ένα σοκ. Τι εγινε με τον Αιγυπτιο;;; Του ειπα δε μπορω άμεσα (λεφτά γιοκ, και μόλις είχε σκασει η εφορια και το χαρατσι. Σιγκοπη!) Ουτε για το αεροπλάνο δεν είχα... θα μου πεις ας δανειζόσουν.... και τώρα ερχόμαστε στο 4.
4) Όλο το χρονο εγω ήμουν σε επικοινωνια με μια κλινικη στο Οσλο. Αυτος που την είχε ήταν αυτος που μου ειχε δωσει όλες τις πληροφοριες για το τι πρεπει να κανω με το authorisation. Και καθε μηνα εγω του εστελνα ενα εμαιλ και τον ρωταγα αν εχει καμια δουλεια. Καθε φορά μου ελεγε όχι αλλα ρωτα με τον αλλο μηνα. Εκει που διακοπευα που λέτε λαμβανω ενα εμαιλ του οτι σκεφτεται να ανοιξει μια νεα κλινικη στο οσλο κι οτι θα με ήθελε. Μου εστειλε και τους όρους του και μου ειπε να περιμενω νεοτερα του. Παλι στον παγο η Μο ι ρανα λοιπον μεχρι να μαθω νεοτερα. Αργοτερα μου ζητησε να δωσω ενα interview. Συμφωνησαμε επειδη δεν μου περισευαν τα λεφτα (χαρατσι, εφορια) να δωσω το ιντερβιου μεσω skype. Ευτυχως δεχτηκε. Δεινω τη συνεντευξη, ο τυπος το καταευχαρηστηθηκε (κι εγω μαζί του, επιτέλους καποιος που με εκρινε στις γνωσεις οδοντιατρικής κι οχι της γλώσσα) οποτε λαμβανω ενα εμαιλ που μου λεει οκ γινεσαι δεκτη στο νεο εγχειρημα της επιχειρησης μου αλλά....υπήρχε ένα αλλά. Εμ δεν θα υπήρχε; Ο τυπος εχει βρει μια ετοιμη κλινικη στο Οσλο 9 έδρων και θέλει να την αγοράσει. Και βρίσκεται στις διαπραγματεύσεις. Εχει παει Νοεμβριος κι ακομα να την αγοράσει. Αν δεν του την πουλήσει θα πρεπει να ψαξει κάτι άλλο να αγοράσει και αυτο σημαινει περισσοτερο χασιμο χρόνου. Αλλά δεν μπορώ να κάνω τιποτα, δεν ειναι στο χέρι μου. Μόνο να περιμένω.
Αλλα συνεχίζω να ψάχνω. Και τώρα βρήκα μια αλλη αγγελία... εστειλα βιογραφικο (εχει γινει ρουτινα πια) περιμενω απάντηση. Αυτη η αναμονη ειναι σπασιμο νευρων παντως, αλλα δε μπορει στο τελος κατι καλο θα βγει απο αυτη την ιστορια.
Η συμβουλή μου σε όλους; Η Νορβηγια θελει υπομονή και επιμονή.
Κι εγω μου ευχομαι να μην περιμενω αλλο για πολύ.
Ας ξεκινήσω εγώ λοιπόν, κι όποιος θέλει ακολουθεί.
Με λένε Αφροδίτη, και θέλω να πάω Νορβηγία για δουλειά. Α΄πό πέρσυ εξετάζω το θέμα του εξωτερικού. Βασικά είχα ξεκινήσει για Αγγλία μιας και γνωρίζω καλά τη γλώσσα. Αλλά έλα που είμαι δραστήριο άτομο και λατρεύω 2 αθλήματα, το windsurfing και το snowboard?Χωρίς αυτά δεν μπορώ, είναι τρόπος ζωής. Στέρησε τα μου και θα πεθάνω. Αγγλία χάλια βροχερό καιρο, τα γνωστά. Βουνα δεν έχει, για snowboard εννοώ, έχει όμως θαλασσα και λίμνες. Θάλασσα ε;;;Χμμμ, αυτό τον βουρκο ενας Έλληνας δε μπορεί να το θεωρήσει θάλασσα. Ασε που ειναι κρυο το νερό. Βουνά;;; Λοφους θα ελεγα. Οκ Ξεχνάμε Αγγλια, δε παμε Σκωτία;Χιόνι εχει σίγουρα. Το λέω σε έναν φίλο και μου λέει "Τρελάθηκες; Κάτι λόφους έχει, κι όσο για τα αγγλικά; Θα πρεπει να κανεις ιδιαιτερα μαθηματα στα σκωτσέζικα. Δε θα καταλαβαίνεις γρι. Αν θες κατι τετοιο γιατι δεν πας Νορβηγία; Ιδιο κλίμα με Σκωτία, καλύτερα βουνά και οτι πρεπει για χιονοδρομίες. Και δε θα παθεις και καταθληψη." Και αρχίσαν οι ερωτήσεις. Δε θα παγώσω? Δε θα με φανε οι αρκουδες; Και η γλώσσα;
Άρχισα να το ψάχνω στο ιντερνετ, διαβασα διαφορα blogs ανθρώπων που μεταναστευσαν Νορβηγία ακόμα κι απο Αυστραλια, ναι καλά ακούσατε, και λέω γιατί όχι; Η Νορβηγική φύση είναι απίθανη, οι άνθρωποι είναι δραστήριοι. Ολο και κάτι κάνουν (σκι ορειβασία ποδηλατο κλπ). Ότι ακριβως θέλω. Ο τρόπος ζωής που θέλω.
Είδα ότι στον τομέα μου (οδοντίατρος είμαι) υπάρχει μια ζήτηση. Μικρή μεν αλλά υπάρχει. Πιο πολύ βεβαια ζητάνε στον δημόσιο τομέα αλλά που και που σκάνε και μερικές αγγελίες για ιδιωτικές κλινικές. Εμαθα κι οτι για να δουλεψω εκει επρεπε να πάρω την Norwegian authorisation του πτυχίου μου, οποτε συγγεντρωσα τα χαρτιά που χρειάζεται και τα έστειλα (μαζι και τα λεφτα που μου ζητήσανε). Η διαδικασία της αναγνωρισης ειναι 2-3 μηνες λένε. Εμενα χρειάστηκε 2.
Εν το μεταξυ εγώ ολο και έστελνα βιογραφικά. Απο περσυ το Νοέμβριο μεχρι σημερα πρεπει να εχω στηλει ισα με 500, μπορεί και 1000. Οποτε βλέπω καινούρια αγγελια να σκαει στο nav.no στέλνω. Ακομα και στο finn.no κυκλοφορουν μερικές. Παντού. Δεν απαντανε όλοι. Αν κραταγα στατιστικά θα μπορούσα να κατηγοριοποιησω τις απαντησεις τους. Όσοι απαντάνε λενε:
α)Η θέση έκλεισε απο αλλον υποψήφιο. καλη τυχη στη συνέχεια (Ναι, μου είναι και ευγενικοι.Χρυσωνουν το χάπι)
β) Για να εργαστεις στη κλινική μας πρεπει να ξέρεις άπταιστα τη Νορβηγική γλώσσα (γραπτό και προφορικό λογο). Αυτή η απάντηση μου έχει δώσει στα νεύρα. Σε εναν του τα έψαλα κι όλας. Του τα ειπα χύμα. Τι άπταιστα και πρασινα αλογα μου λες; Για να μιλήσει καποιος μια ξενη γλώσσα απταιστα θέλει 1-3 χρόνια και να ζει στη χώρα που την ομιλούνε. Του ειπα κι αλλα οποτε ο τυπος μου είπε "Οκ εχεις δίκιο, μπορείς να κανεις την αιτηση όπως όλοι οι αλλοι και θα σου πουμε την απόφαση μας" Κοινως θα μου την απορρίπτανε, οπότε και δεν την έστειλα.
Η διαδικασία αυτή είναι ακρως απογοητευτική. Ειδικά όταν δε σε απορριπτουν για έλλειψη προσόντων, αλλα για έλλειψη γλώσσας. Είναι να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Απ' την αλλη λογικό είναι να θέλουν τη γλώσσα μιας και πρεπει να συνεννοηθεις με ασθενεις και να τους εξηγήσει θεραπεια και όλα τα συναφή, αλλά οκ βρε παιδια, μη με απορρίπτεται έτσι θα τη μάθω τη ριμάδω-γλώσσα στείλτε με και στο σχολείο του δήμου να κάνω εντατικά μαθήματα. Κουτσα στραβα θα τη μάθω. Και οι νορβηγοι δοξα τω Θεώ αγγλικά ξέρουν. Μπορούν και με αγγλικά.
Υπήρχαν φορές που ήθελα να τα παρατήσω. Τι διάολο θέλω να παω Νορβηγία; Κρυο σκοταδι κλπ Αρχιζαν να φαίνονται τα αρνητικά κι αρχισα να ειμαι απαισιόδοξη. Αλλά είμαι και πεισματάρα. Συνέχισα να στέλνω βιογραφικά. όχι, θα πάω ο κόσμος να χαλάσει.
Ευτυχώς δεν ήταν ολες οι απαντήσεις αρνητικές. Υπάρχει φως στο τούνελ. Κι αυτο με κράτησε ωστε να συνεχίσω.
1)Πρωτη θετική απαντηση από Μo i rana. Κάπου βορεια. Πολυ βόρεια. Με όλα τα αρνητικά της Νορβηγίας. Πολύ κρύο, καθόλου ήλιο. Νυχτωνει πιο γρήγορα σε σχεση με το νότο. Δεν ξέρω αν θα αντέξω τη ζωή εκει. Ειπαμε κρυο και χιόνι, αλλά όχι κι έτσι. Ο ανθρωπος βεβαια με περίμενε υπομονετικα μέχρι να βγει η αναγνώριση μου (κι ισως κι ακόμα να περιμένει) αλλά εγω το είχα σαν τη τελευταία λύση αν δε βρω τιποτα καλύτερο. ασε που δεν τον εμπιστευομαι και ως επαγγελματία. Στο τηλέφωνο αλλα μου είχε υποσχεθεί στην πρωτη συνομιλια μας και όταν ξαναεφτασε η κουβεντα στα μπικικίνια το ποσο ήταν άλλο. Κι οταν διαμαρτηρηθηκα, μου ειπε τοσα μπορω να δωσω δε μπορω να ρισκάρω χρεοκοπία. Μου φαινεται αναξιόπιστος ο τύπος και δεν τον εμπιστεύομαι. Και μου έσκασε και το μυστικο οτι δεν του αρεσει να δουλευει με Νορβηγους (Σουηδος ειναι) γιατι τους θεωρει τεμπελιδες και στη δουλεψει του έχει ξένους (Πολωνια, Σομαλια κλπ) Αυτο κι αν με υποψίασε αρνητικά.
2) Δευτερη αγγελία που μου απαντησαν ήταν απο lærdal. Eνα χωριουδάκι. Ομολογω πως το ιατρειο ήταν πολύ συχρονο, ενταξεικαι η περιοχή όμορφη ήταν αν και χωριό. Ο τύπος αποδείχτηκε περιπτωσάρα. Εκει που ήμασταν έτοιμοι να συμφωνίσουμε (και ο μισθος πολυ καλος ηταν|) ξαφνικά τον τσιμπησε μυγα τσε τσε, δεν ξέρω, και μου είπε δε μπορω να σε προσλαβω γιατι δεν ξέρεις τη γλώσσα. Και μάλιστα το έκανε και χειρότερο το θέμα λέγοντας μου "You are my last choise". Αν τον είχα δίπλα μου θα τον βάραγα. Με κοροιδεύει;;;;; Απ' την αρχή ήξερε οτι δεν ξέρω τη γλώσσα, τι μου τσαμπουνας για μισθους, ποσοστα κλπ?Μεχρι και αμάξι φθηνο θα μου έβρισκε, πριν αποφασισει πως ημουν η τελευταία του επιλογή. Ηταν σα να μου επαιρνε τη μπουκια απο το στόμα. Απ' όλους ήταν ο μόνος που με εκνεύρισε περισσότερο.
Βεβαια κάθε εμπόδιο για καλό λένε. Αργότερα έμαθα πως η περιοχή αυτη είναι πνιγμένη στην ομίχλη ακόμα και τα ελικόπτερα του νορβηγικοπυ ΕΚΑΒ δυσκολεύονται να πάρουν τους ασθενεις από εκει. Την καταθλιψη θα την είχα στο τσεπάκι. Ευτυχως γλιτωσα. Μαλάκας ξεμαλάκας ο τύπος, χάρη μου έκανε.
Απο το Νοέμβριο είχε φτάσει καλοκαίρι κι ακόμη δουλεια δεν είχα βρει. Μονο τον τυπο απο τα βόρεια. η απογοήτευση βάραγε κόκκινο. Είπα να ριξω και λιγο νερό στο κρασί μου. Ας μη ψαχνω μονο για οδοντίατρος ας γίνω και βοηθός οδοντιατρου εστω για αρχη μεχρι να μαθω τη γλώσσα. Και μετα θα εχω κι άλλο ενα προσον στο ενεργητικό μου (αν και οι Νορβηγοι το μόνο προσον που ψαχνουν ειναι να ξερεις τη γλώσσα). Εστειλα και για βοηθος λοιπον. Μου απαντησε μια ορθοδοντικος. Μου είπε ότι ήταν προθυμη να με βοηθήσει. Η τυπισα ομως ήταν σωστη. Μου είπε "Κοιτα εγω ψαχνω κατι το μόνιμο και δε θελω αυτος που θα προσλαβω να μου φυγει στον ενα χρονο. Εσυ εισαι overqualified (πολυ μου άρεσε αυτη η λέξη) θα βαρεθεις εδω. Για πόσο θα αντεξεις να μου κολλάς σιδεράκια; Ορθοδοντική δεν επιτρέπεται να ασκήσεις." Είχε δικιο. Οπότε πάει και η διέξοδος της βοηθού...
3)Το μονο σίγουρο που είχα ήταν τον βορρά. Δεν τον θέλω δεν τον θελω αυτον έχω. Ο μονος που δεν τον ενοχλει το οτι δεν ξερω τη γλώσσα κι οτι θα τη μάθω στην πορεία. Ας παει και το παλιαμπελο ας του τηλεφωνησω. Μου είπε οτι φυσικα και με θελει αλλά για τον Οκτωμβριο γιατι θέλει να εκπαιδεύσει ένα Αιγυπτιο οδοντίατρο πρώτα
Οκ Οκτώμβριο λοιπον. Ας κανω διακοπές στην Ελλαδα και που ξέρεις τι αλλο μπορει να βρεθει μεχρι τότε....Τέλη Αυγούστου μου στελνει εμαιλ και μου λεει μπορείς να έρθεις συντομότερα; Και τωρα αν γίνεται; Παθαίνω ένα σοκ. Τι εγινε με τον Αιγυπτιο;;; Του ειπα δε μπορω άμεσα (λεφτά γιοκ, και μόλις είχε σκασει η εφορια και το χαρατσι. Σιγκοπη!) Ουτε για το αεροπλάνο δεν είχα... θα μου πεις ας δανειζόσουν.... και τώρα ερχόμαστε στο 4.
4) Όλο το χρονο εγω ήμουν σε επικοινωνια με μια κλινικη στο Οσλο. Αυτος που την είχε ήταν αυτος που μου ειχε δωσει όλες τις πληροφοριες για το τι πρεπει να κανω με το authorisation. Και καθε μηνα εγω του εστελνα ενα εμαιλ και τον ρωταγα αν εχει καμια δουλεια. Καθε φορά μου ελεγε όχι αλλα ρωτα με τον αλλο μηνα. Εκει που διακοπευα που λέτε λαμβανω ενα εμαιλ του οτι σκεφτεται να ανοιξει μια νεα κλινικη στο οσλο κι οτι θα με ήθελε. Μου εστειλε και τους όρους του και μου ειπε να περιμενω νεοτερα του. Παλι στον παγο η Μο ι ρανα λοιπον μεχρι να μαθω νεοτερα. Αργοτερα μου ζητησε να δωσω ενα interview. Συμφωνησαμε επειδη δεν μου περισευαν τα λεφτα (χαρατσι, εφορια) να δωσω το ιντερβιου μεσω skype. Ευτυχως δεχτηκε. Δεινω τη συνεντευξη, ο τυπος το καταευχαρηστηθηκε (κι εγω μαζί του, επιτέλους καποιος που με εκρινε στις γνωσεις οδοντιατρικής κι οχι της γλώσσα) οποτε λαμβανω ενα εμαιλ που μου λεει οκ γινεσαι δεκτη στο νεο εγχειρημα της επιχειρησης μου αλλά....υπήρχε ένα αλλά. Εμ δεν θα υπήρχε; Ο τυπος εχει βρει μια ετοιμη κλινικη στο Οσλο 9 έδρων και θέλει να την αγοράσει. Και βρίσκεται στις διαπραγματεύσεις. Εχει παει Νοεμβριος κι ακομα να την αγοράσει. Αν δεν του την πουλήσει θα πρεπει να ψαξει κάτι άλλο να αγοράσει και αυτο σημαινει περισσοτερο χασιμο χρόνου. Αλλά δεν μπορώ να κάνω τιποτα, δεν ειναι στο χέρι μου. Μόνο να περιμένω.
Αλλα συνεχίζω να ψάχνω. Και τώρα βρήκα μια αλλη αγγελία... εστειλα βιογραφικο (εχει γινει ρουτινα πια) περιμενω απάντηση. Αυτη η αναμονη ειναι σπασιμο νευρων παντως, αλλα δε μπορει στο τελος κατι καλο θα βγει απο αυτη την ιστορια.
Η συμβουλή μου σε όλους; Η Νορβηγια θελει υπομονή και επιμονή.
Κι εγω μου ευχομαι να μην περιμενω αλλο για πολύ.
Comment